حریم خصوصی آنلاین
حفظ حریم خصوصی از بسیاری جهات ضروری است. چیزهای خصوصی در زندگی شامل روابط، دوستی، نقش بازی کردن، و نیاز تجربی خلاق به خصوصی ماندن می شود. بااین وجود، جهان امروزی مجهز به IT و جهان امروزی شبکه ای شده با IT دارای چالش هایی درزمینه‌ی حفظ حریم خصوصی می باشد. در جهان داده ها، حریم خصوصی به طور معمول PII خوانده می شود. در چندین کشور، حریم خصوصی به صورت قانونی محافظت می شود، به عنوان مثال، قانون قابلیت حمل بیمه درمانی و مسئولیت پاسخگویی (HIPAA 1996 آمریکا) و قانون ساربانز-اوکسلی (SOX 2002 آمریکا). هدف حریم خصوصی محافظت از اطلاعاتی است که خصوصی تلقی می شوند و بدون اخذ رضایت آگاهانه نباید منتشر شوند. حتی در صورت انتشار، استفاده از PII اغلب محدود به اهداف خاصی می شود. بااین وجود، برای محافظت از شهروندان، کشورها قوانینی مصوب کرده اند که اجزای تشکیل دهنده ی حریم خصوصی را تعریف می کند. با این وجود گاهی نیاز است اطلاعات شامل PII به اشتراک گذاشته شود، در این صورت اجزای شامل PII باید قبل از به اشتراک گذاری بی نام شده و به خوبی ایمن‌سازی شوند. ( سیارک)
برای مثال، این یک اقدام بسیار رایج است که اثرگذاری دارو روی بیماران با مطالعه ی گزارشات ثبت شده دارویی فهمیده شود. با این که چنین مطالعه ای برای فهم و توسعه ی درمان های مؤثر بیشتر ضروری است، بخش حریم خصوصی گزارشات دارویی با بی نام کردن باید کنار گذاشته شود تا از افراد بیمار حفاظت شود.
دسترسی به داده های ناشناس شده روز به روز با بهتر شدن ارتباطات راحت تر می شود. با وجود در دسترس بودن، در گذشته نه چندان دور محدودیت هایی از نظیر قابلیت محاسبه و دانش پردازش داده چالش محسوب می شدند. بااین وجود، این در مورد گذشته صادق است. با ابزارهای آنلاین رایگان و رایانه های شخصی قدرتمند، قابلیت پردازش به همه تعلق گرفته است.
داده های بزرگ با حریم خصوصی چه می توانند بکنند؟ به‌عبارت‌دیگر، فردی می تواند به خرید برود و برگردد درحالی‌که بسیار ناشناس باقی بماند. امروزه، با نظارت آنلاین، فرد را می توان از زمانی که از خانه خارج می شود تعقیب کرد، و مسیری که رفته و اقلامی که در مغازه خریداری کرده است را مشخص نمود. سیستم امنیت/نظارت در خانه خروج ماشین از گاراژ را ثبت می کند. دوربین های نظارت بر ترافیک مسیرش را ثبت می کنند. کارت فروشگاهی یا کارت اعتباری که برای خرید اقلام استفاده می شود ضبط اطلاعات خرید را تضمین می کند. و این واقعیت است! امروزه ما داده های زیادی را ذخیره می کنیم که در گذشته هیچ وقت گرفته و ذخیره نشده بود، این کاری است که داده های بزرگ انجام می دهند. چیزی که ناشناس بود ناگهان برای افراد قابل ردیابی شده است و موجب مسائل حریم خصوصی شده است.
داده های بزرگ ضربه ی زیادی به حریم خصوصی زده اند طوری که ایالات متحده به فکر تغییراتی در "منشور حقوق حریم شخصی مصرف کنندگان" در 2012 افتاده است و بررسی داده های بزرگ و حریم خصوصی را در ژانویه 2014 آغاز کرده است.
حریم خصوصی آنلاین
در دسترس بودن آنلاین اطلاعات توانایی افراد یا سازمان ها را در تصمیم گیری برای به اشتراک گذاری اطلاعات در رابطه با خودشان را سلب می کند. شخصی سازی، با از دست دادن کنترل من بر آن می تواند دوباره تعبیر شود، چرا، چگونه، و چه مقدار اطلاعات در مورد خودم می خواهم به اشتراک بگذارم. هرگونه اطلاعات با PII آنلاین به‌یک‌باره یک مسئله ی حریم خصوصی و امنیتی است. درحالی‌که نظارت بر ترافیک یک مسئله ی امنیتی است، ردیابی مسیر طی شده توسط فرد یک مسئله ی حریم خصوصی می باشد. ردیابی مسیر و صاحب وسیله ی نقلیه ممکن است ازنقطه‌نظر امنیتی تحقیقات جرم قابل پذیرش باشد، اما همان اغلب به عنوان نقض حریم خصوصی تلقی می شود، به عنوان مثال، توسط عکاس خبری. همان طور که در شکل 1 نشان داده شده است، یکی ممکن است نتیجه بگیرد که در اینجا چیزی به عنوان حریم خصوصی وجود ندارد، به‌ویژه هنگامی‌که داده ها آنلاین هستند. ( سیارک)
چیزی که حریم خصوصی را تشکیل می دهد اغلب آن چیزی است که توسط قوانین تعریف شده است، که به‌طورمعمول لیستی از انواع اطلاعات است، به عنوان مثال، نام، نام میانی، نام خانوادگی، شماره ی گواهی نامه ی رانندگی، تاریخ تولد، و اعتبار/شماره کارت اعتباری. بیشتر تعاریفی که حریم خصوصی را تشکیل می دهند استفاده از اطلاعات دیگر را ممکن می سازند که به اندازه ی کافی شناسایی مخاطب خاص را امکان پذیر می سازد. ارزش PII در تجارت درک شده است، و ازاین‌رو، امروزه داده های دارای PII بسیار ردیابی می شوند به صورتی که مجموعه ای از کارت های اعتباری مارک دار، کارت های وفاداری، برنامه های پرواز مکرر، و مانندان پدید آمده اند. آن ها این کار را با ارائه ی برخی تخفیف ها برای مشتری و دریافت اطلاعات هدف انجام می دهند. با این حال لازم است ذکر و اشاره شود که چنین آژانس ها و ارائه دهندگان خدمات آنلاین محصولات و خدماتشان را با افزایش توانایی خود برای کاربران شناخته شده هدف انجام می دهند. هرکسی که امروزه در اینترنت گشت و گذار می کند می تواند تبلیغاتی را ببیند که بسیار منحصر به فرد است که تنها در صورتی ممکن است که داده های منحصر به فردی برای شناسایی موجود باشد.
خیلی اوقات، هنگام نصب و ارائه ی سرویس ها به کاربران اطلاعیه هایی مانند شرایط استفاده و گزینه های مشابه ارائه می شود. اطلاعات بر اساس این توافق یا رضایت داده شده به اشتراک گذاشته می شود. بااین وجود، در حال حاضر چندین داده ی رضایت داده به طور مستقل با هم جمع می شوند و در طول زمان تجزیه‌وتحلیل می گردند. چیزی که آشکار می شود چیزی نیست که ما برای آن رضایت داده ایم! چراکه داده های بزرگ اطلاعات و الگوهایی را آشکار می سازد که در غیر این صورت یافت نمی شدند. این مقاله ادامه دارد...........ترجمه itrans.ir
