کارآفرینی کوچک بخش سوم

در


امید بود که بیش از 8 بیلیون دلار آمریکا یا تقریبا 37 درصد از منابع کارآفرینی خرد در آینده از منابع تجاری تامین شود . دومین اجلاس اعتبار خرد در سال 2002 در نیویورک برگزار شد، و کنفرانسهای بین المللی زیاد دیگری نیز از آن زمان برگزار شدند. پس از این اقدام، اظهاریه‌ی ایالات متحده در سال 2005 به صورت سال بین المللی اعتبارات خرد برگزار شد. اجلاسهای بعدی نیز در کشورهای دیگر برگزار شدند، و موجب تقویت تلاشهای بین المللی برای ارتقاء گسترش کارآفرینی خرد و سرمایه‌ی خرد شدند. با ایجاد نهادهای غیر انتفاعی مثل KIVA در ایالات متحده که از اینترنت برای جلب وام‌دهندگان در کشورهای غربی استفاده میکردند و وام‌دهندگان را به مالکان کسب و کارهای کوچک در کشورهای در حال توسعه میرساندند این روند بیشتر تقویت شد. یکی دیگر از روندهای ایجاد شده عبارت است از ایجاد سازمانهای مذهبی. امروزه، همانطور که هم نشان داده است، تعداد قابل توجهی از این سازمانها به اعضای خود و دیگر مردم فقیر وام میدهند و از نظر فنی از آنها حمایت میکنند.
امید شرکت کنندگان در اجلاس اعتبارات خرد در سال 1997 برای جذب وام دهندگان تجاری به این حوزه در اولین سالهای قرن بیست و یکم آشکار شد، یعنی زمانی که چند سازمان سرمایه‌دهی خرد غیر انتفاعی تبدیل به وام دهندگان تجاری شدند. بتمن در سال2010 نشان داد که اولین سازمان، یک سازمان غیر انتفاعی در بولویا بود که به PRODEM شهرت داشت، و فعالیتهای وام دهی خود را به یک بانک انتفاعی (طالب سود) تغییر داد و نام آن را BancoSol گذاشت، که به نوبه‌ی خودش در سال 2007 تبدیل به بانک تجاری بزرگی شد. نهاد USAID با کمکهای فنی از جانب ACCION بین المللی از این تغییرات حمایت کرد، و اعلام کرد که تجاری شدن از این نظر که موجب تسهیل گسترش سریع سرمایه‌ی خرد میشود روند مفیدی است. یکی از تحولات عمده، اشتراک عمومی سال 2007، توسط بزرگترین سازمان سرمایه‌دهی خرد مکزیکی بود، یعنی Compartamos، که طبق گزارشات گسترده‌ی رسانه، منجر به سود بادآورده برای مدیران اجرایی ارشد شد. از آن زمان به بعد تعداد سازمانهای غیرانتفاعی که به وام دهندگان تجاری تبدیل میشوند رو به افزایش است. بعلاوه، بانکهای دولتی مثل بانک اندونزی Rayat برنامه‌های برای وام دهی تجاری ایجاد کرد تا عملکردهای عمومی خودش را تقویت کند. انتشارات به بانکها و دیگر نوآوران توصیه میکنند که خدمات فنی خود را در اختیار کسانی که در پایین هرم هستند قرار دهند.
اگرچه یونس یکی از منتقدان این تحولات بود، اما شروع به همکاری با شرکت نروژی Telenor کرد تا بتواند خدمات انفرادی خود را به وام دهندگان بانکی ارائه دهد و سپس در برنامه‌های دیگری که نام آنها را "کسب و کارهای اجتماعی" گذاشته بود شرکت کرد . این موضوع ثابت میکند خود او نیز جزو تجاری کنندگان بانکی است. بعلاوه، وقتی بخششهای بین المللی کاهش پیدا کرد و وام‌دهی موجب افزایش پس‌انداز شد، بانک Grameen دچار مشکلات مالی شد و همچنین مشخص بود که مدل وام‌دهی همتای طاقی (vaulted peer ) او خوب کار نکرده بود. برای حل این مشکل، این بانک در سال 2001 وام‌دهی همتا را کنار گذاشت و با ایجاد بانک Grameen II، یا همان Grameen II، مدل پس انداز و وام‌دهی جداگانه که متشکل از جزء کارآفرینی خرد بود معرفی شد. پس از آن، یونس در مشاجره‌ی سیاسی شدیدی با نخست وزیر شیخ حاسین در مجمع Awami شرکت کرد، که حزب سیاسی حاکم در بنگلادش بود، و این مشاجره باعث شد که از سمت مدیر اجرایی ارشد بانک برکنار شود. دولت در منابع بانک سهم داشت و همچنین به واسطه‌ی دیگر حقوق قانونی میتوانست فعالیتهای آن را مدیریت کند. تجاری شدن سرمایه‌دهی خرد و تحولات اخیر در Grameen منجر شد که وضعیت کاملا متفاوتی نسبت به زمانی که کارآفرینی خرد برای اولین بار در دهه‌ی 1970 پدیدار شده بود به وجود آید. از زمان تاکید توسعه‌ی تجارتهای کوچک در بین مردم فقیر، وام‌دهی تجاری اکنون برتری پیدا کرده است، و همانطور که پیشتر گفته شد، انتقادهای گسترده‌ای را در چرخه‌های توسعه و تحول اجتماعی به خود جلب کرد. بعلاوه، بحران بزرگ اقتصادی اخیر روی بسیاری از نهادهای مالی که در این حوزه فعالیت داشتند تاثیر گذاشت و پیامدهایی منفی برای کارآفرینی خرد و برای سرمایه‎دهی خرد ایجاد کرد . این مقاله ادامه دارد....

ترجمه  itrans.ir

در سیارک بخوانیم:

کارآفرینی کوچک بخش اول

کارآفرینی کوچک بخش دوم 

کارآفرینی با لباس های دست دوم

اثرات برنامه های کارآفرینی بر روی دانشجویان دانشگاه 

نظرات

در ادامه بخوانید...

کارآفرینی کوچک

در

کارآفرینی کوچک (بازار کوچک) امروزه یکی از روشهای رایج رشد و توسعه‌ی اجتماعی است. دلیل این امر تا حد زیادی به فعالیتهای بانک گرامین (Grameen) (یا دهکده) در بنگلادش و موسس آن یعنی محمد یونس برمیگردد که بعد از اینکه او و بانک در سال 2006 توانستند جایزه‌ی صلح نوبل را بگیرند توانست به شهرت بین‌المللی برسد. اگرچه کارآفرینی کوچک سالها قبل از تاسیس بانک گرامین هم وجود داشت، اما پروفسور یونس توانست بیشتر از پیش توجه عموم و رسانه را به خود جلب کند، و این ایده که کارآفرینی کوچک روش موثری برای کاهش فقر در دنیای کشورهای جنوب است به صورت کلی پذیرفته شد. از آن زمان به بعد، روش کارآفرینی کوچک در بسیاری از کشورها بکار گرفته شد، مخصوصا در کشورهای غربی.
کارآفرینی کوچک به تجارتهای کوچکی گفته میشود که افراد کم درآمد آن را انجام میدهند اما برخلاف تجارتهای کوچک دیگر، سازمانهایی مثل بانک گرامین، سازمانهای غیر دولتی و مذهبی، آژانسهای دولتی و تعاونی به آنها کمک میکنند و برای شروع کاّر به این افراد مشاوره و وام میدهند، که این وامها اغلب نرخ بهره‌ی ترجیحی دارند. با فراهم کردن بودجه‌ی اولیه برای شروع بکار و همچنین حمایتهای فنی میتوان گفت که کارآفرینی کوچک یکی از اشکال سرمایه‌گذاری اجتماعی است که فرصت مشارکت در رشد و توسعه را برای مردم کم درآمد فراهم میکند. همچنین آنچه را که به عنوان فعالیت اقتصادی در نظر گرفته میشود را با مداخله‌ی اجتماعی ترکیب میکند، و به دلیل نقشی که در کاهش فقر دارد، اغلب با رشد و توسعه‌ی اجتماعی در ارتباط است.
وامهایی که برای سرمایه‌گذاری در کارآفرینی کوچک ارائه میشود "اعتبار کوچک" یا "سرمایه کوچک" نام دارد و گاهی اوقات به آن "وام کوچک" هم میگویند. با اینکه اصطلاح "اعتبار کوچک" اغلب با شروع تجارتهای کوچک در ارتباط است، اما اصطلاح "سرمایه‌ی کوچک" را برای اشاره به وام دادن به مردم کم درآمد برای اهداف مختلف مثل پیشرفت و تکامل، خرید وسایل کشاورزی، پرداخت هزینه‌های مدرسه، میزبانی از جشن نامزدی یا برای رفتن به سفرهای زیارتی هم استفاده میکنند. برخلاف اعتبار کوچک، که با نرخ‌های ترجیحی به صورت وام ارائه میشود، وام سرمایه‌ی کوچک اغلب نرخ بهره‌ی بالایی دارد. اما، این تفاوتها اغلب واضح و روشن نیستند و اغلب میتوان این اصطلاحات را بجای یکدیگر استفاده کرد. اگرچه اعتبار کوچک اغلب با کارآفرینی کوچک در ارتباط است، اما اصطلاح "سرمایه‌ی کوچک" در این مقاله بیشتر برای اشاره به تمام اشکال اعتباری که در اختیار مردم کم درآمد و خانواده‌های آنها قرار داده میشود، بکار برده خواهد شد.
در اصل، سرمایه‌ی کوچک در ابتدا برای بودجه‌ای که به شروع تجارتهای کوچک اختصاص داده میشد بکار میرفت، اما ارتباط آن با کارآفرینی کوچک قطع شده است. این امر باعث شد که تعدادی از سازمانهای غیرانتفاعی به صورت نهادهایی رشد کنند و در ازای وثیقه، برای اهداف مختلف به مردم کم درآمد وام بدهند و سپس آنها وام خود را پرداخت کنند. آنهایی که اعتقاد دارند که اعتبار کوچک در کل برای تاسیس تجارتهای کوچک و دیگر طرح‌های تولیدی بکار گرفته میشود نگران این موضوع هستند که سرمایه‌ی کوچک تبدیل به یک تجارت شود، و ادعا میکنند که اینکار موجب سوء استفاده از مردم کم درآمد شده و بازاری مالی برای وام‌های بدون پشتوانه ایجاد میکند که موجب افزایش بدهکاری و رشد فقر میشود. از طرف دیگر، سازمانهای بین المللی زیادی هستند که از این رشد و تحول پشتبانی میکنند و معتقدند که وامهای تجاری روش موثری برای کمک به افراد فقیر هستند و موجب تزریق اعتبار بین جوامع فقیر میشوند. (سیارک)
در بخش دوم مقاله درباره‌ی این تحولات و مشکلات برخواسته از آنها صحبت خواهیم کرد.ابتدا با مرور تکامل تاریخی کارآفرینی کوچک در کشورهای جنوبی شروع میکنیم و نشان میدهیم که برنامه‌های وام‌دهی دولتی و آگاهانه که باعث رساندن مواد اولیه به کشاورزان کوچک میشوند چگونه مورد حمایت سازمانهای غیرانتفاعی مثل بانک گرامین قرار گرفتند. سپس در مورد انواع برنامه‌های کارآفرینی کوچک و سرمایه‌ی کوچک صحبت میکنیم و تجاری شدن سرمایه‌های کوچک نیز بررسی میشود. در بخش دوم مقاله به این ادعا توجه میشود که کارآفرینی کوچک روش موثری برای کاهش فقر است و انواع نقدهای وارد بر کارآفرینی کوچک و سرمایه‌ی کوچک که در سالهای اخیر شدت گرفته‌اند نیز بررسی میشوند. در نهایت با در نظر گرفتن اینکه چگونه کارآفرینی کوچک و اعتبار کوچک را میتوان به شکل موثرتری برای ارتقا‌ی تحولات اجتماعی بکار گرفت از کل مطالب نتیجه‌گیری میکنیم.این مقاله ادامه دارد ترجمه  itrans.ir

نظرات

در ادامه بخوانید...

کارآفرینی کوچک بخش دوم

در

تکامل کارآفرینی کوچک و سرمایه‌ی کم

اگرچه قرنهاست که قشر کم درآمد در فعالیتهای تجاری کوچک مثل خرید و فروش چهارپایان و فروش محصولات کشاورزی در بازارهای محلی شرکت دارند، اما فقط در سالهای اخیر است که سازمانهای دولتی و غیر انتفاعی موجب ارتقاء فعالیتهای تجاری کوچک شده‌اند تا درآمد این افراد را بالا ببرند. آنها اعتباری هم در نظر گرفته‌اند تا در اختیار قشر کم درآمد بگذارند تا آنها بتوانند هزینه‌های سرمایه‌گذاری مربوط به شروع یک تجارت کوچک را برآورده کنند، و همچنین مشاوره‌های فنی نیز به این افراد میدهند.

کارآفرینی کوچک بخش اول

کارآفرینی با لباس های دست دوم

اثرات برنامه های کارآفرینی بر روی دانشجویان دانشگاه 

از نظر تاریخی، قشر کم درآمد اغلب از وام دهندگان محلی و وام دهندگان فئودالی پول قرض میگرفتند، اما نرخ بهره‌ی این وامها بسیار بالا بود و بسیاری از آنها بدهکار میشدند. این کار باعث کاهش ظرفیت تولیدی در قشر کم درآمد شده و به عنوان دلیل اصلی فقر شناخته شد، مخصوصا در نواحی روستایی. بسیاری از کشاورزان که در کاشت محصولات کشاورزی شکست خورده و یا احشام خود را از دست داده بودند مجبور بودند پول قرض گرفته را به وام دهندگان برگردانند و در نتیجه متحمل بدهی زیادی میشدند. به نظر میرسید که کارآفرینی کوچک یکی از راههای ارتقاء فعالیت کارآفرینی در بین مردم فقیر و راهی برای مدیریت این مشکلات بود. با فراهم کردن اعتبار و حمایت فنی امیدوار بودند که فعالیت تجاری بین مردن فقیر افزایش پیدا کند و اینکه درآمد آنها نیز بالا رود. همچنان که تعداد تجارتهای کوچک افزایش پیدا میکرد و شغلهای بیشتری برای مردم محلی ایجاد میشد، امیدوار بودند که فقر در کل جامعه تنزل پیدا کند.
بیشتر افراد اعتقاد دارند که کارآفرینی کوچک و سرمایه‌ ی کم یک ابتکار جدید است اما در حقیقت سالهاست که این مفاهیم در دولتهای کشورهای در حال توسعه وجود دارد. دادن وام به کشاورزان کوچک برای خرید تجهیزات، دانه‌های پر بازده، کود و احشام و دیگر سرمایه‌گذاریهای اصلی در بین بانکهای کشاورزی دولتی رواج داشت، اما این برنامه‌ها به کارگرانی که مالک زمین نبودند و دیگر مردم فقیر داده ارائه نمیشد و آنها اغلب در برابر اقلیتهای مذهبی و قومی تبعیض قائل میشدند. زنها همیشه از این برنامه‌ها مستثنی بودند. در چنین شرایط و محیطی بود که برنامه‌های دولتی طراحی شدند تا اعتبار و موسسات تولیدی را بین مردم فقیر گسترش دهند. آنها حمایت دولتی از تولیدکنندگان روستایی را افزایش دادند و از طریق بانکهای متعلق به دولت تسهیلات اعتباری خاص به این مردم ارائه دادند.
در سال 1972، بانک اندونزیایی Rayat اولین نوع از این برنامه‌ها را شروع کرد و ده سال بعد، دولت هند برنامه‌های وام‌های کشاورزی محدود خود را با بانک روستایی و کشاورزی ملی عوض کرد که بانک جدید روی کشاروزان فقیر و صنعتگران روستایی متمرکز بود. در اوایل دهه‌ی 1970، دولت فیلیپین یک برنامه‌ی کارآفرینی کوچک برای مشتریانی که سودهای رفاهی دریافت میکردند به راه انداخت. بیشتر آنها زنان نیازمند همراه با بچه یا افراد ناتوانی بودند که شامل دریافت مزایای نقدی میشدند اما در واقع وامهای کوچکی به آنها داده میشد تا کسب و کار خود را به راه بیاندازند. آنها علاوه بر دریافت اعتبار توصیه‌هایی در مورد بازاریابی و همچنین حمایتهای فنی دیگر دریافت میکردند و در دهه‌ی 1980، بسیاری از مشتریانی که قبلا کمکهای اجتماعی دریافت کرده‌ بودند توانستند با موفقیت کسب و کار کوچکی به راه بیاندازند. اما مشخص شد که تمام مشتریان برنامه‌های رفاهی نتوانستند در برنامه‌ها شرکت کنند و تعداد کمی از کسب و کارهای کوچک به موفقیت نرسیدند. تا آن زمان برنامه‌های مشابهی در کشورهای در حال توسعه شکل گرفته بود. همانطور که خواهید دید، دولت فیلیپین بعدها برنامه‌ی وام دهی خود را با مدلهای مشارکتی جداگانه عوض کرد.
پروژه‌ی کولمبیا در بنگلادش، که پیشتر در مورد آن صحبت شد، یکی از اولین نمونه‌هایی است که نشان میدهد برنامه‌های مشارکتی چگونه با کارآفرینی کوچک ارتباط دارند. این برنامه در واقع الهام‌بخش دیگر برنامه‌های کارآفرینی کوچک در بنگلادش بود، مثل فضل حسن عبد که بنیانگذار کمیته‌ی رشد و توسعه‌ی روستایی در بنگلادش، در سال 1972، بود (BRAC)، و همچنین بونس که در سال 1983 بانک Grameen را تاسیس کرد، البته همانطور که Bornstein در سال 199 میگوید، فعالیتهای اعتبارات کوچک او به سال 1976 برمیگردد یعنی زمانی که اولین وام را در روستای جبرا در نزدیکی دانشگاه چیتاگون که در به تدریس اقتصاد مشغول بود پرداخت کرد. با اینکه دولت قبلا در این زمینه‌ها حکمفرمانی میکرد، اما هم BRAC و هم بانک Grameen سازمانهایی غیر دولتی بودند. بانک Grameen به شکل جامعی روی توسعه‌ی کارآفرینی کوچک متمرکز بود، درحالیکه طبق گفته‌ی Smillie (2009)، فعالیتهای BRAC طیف متنوعی از فعالیتهای رشد و پیشرفت اجتماعی را در بر داشت.
این نوآوریها موجب تقویت رشد و گسترش جهانی کارآفرینی کوچک و سرمایه‌ی کم شد. بانک Grameen مشارکت مهمی در محبوبیت کارآفرینی کوچک داشت و مفهوم وامهای "گروهی" یا "مشارکتی" را مطرح کرد، که در آنها گروهی که بیشتر اعضای آن را زنان فقیر روستایی تشکیل میدادند وام دریافت میکردند و برای بازپرداخت آن با هم مشارکت میکردند. این روش الهام بخش بسیاری از برنامه‌های کارآفرینی کوچک در دنیای کشورهای جنوبی بود. بعلاوه، سازمانهای سرمایه‌های کوچک بزرگ و بین المللی زیادی مثل ACCION بین المللی و نهادی برای انجمن جامعه‌ی بین المللی (FINCA) ظاهر شدند تا اعتبار لازم برای فعالیتهای کارآفرینی کوچک در برخی از کشورها را تامین کنند. در سال 2005 Jurik گزارش داد که FINCA به شدت از طرف USAID حمایت میشود و اینکه از طریق هدایای بخش خصوصی در ایالات متحده توانسته است بودجه‌ی خود را افزایش دهد. در سال 2002، این سازمان از طریق بانکهای روستایی‌اش در 19 کشور و به بیش از 150000 عضو خدمات رسانی میکرد. در همان زمان، ACCION تقریبا به 2.7 میلیون عضو خدمترسانی میکرد، که بیشتر آنها در آمریکای لاتین و آفریقا بودند، و حدود 4.6 بیلیون پرداخت کرده بود. همچنین در بیش از 30 کشور آمریکایی فعالیت داشت.
در سال 1996، Livermore گزارش داد که توزیع کارآفرینی کوچک در دولت ایالات متحده نیز شدت یافته و سازمانهای رشد و توسعه‌ی بین المللی مثل بانک جهانی به شکل گرفته‌اند. در اواخر دهه‌ی 1970، USAID برای اولین بار در فعالیتهای کارافرینی کوچک شرکت کرد، یعنی زمانی که برنامه‌ی آن برای سرمایه گذاری در بخش کارآفرینی سرمایه‌ی کم (PISCES) شروع به ارزیابی پتانسیل برنامه‌های کارآفرینی کوچک کرد و با ایجاد انجمن کمک رسانی بع نهادهای منبع برای پروژه‌ی حمایت از کارآفرینی (AIRES) در سال 1985 شروع کرد به رساندن کمکهای فنی و همچنین تامین بودجه برای این برنامه‌ها در تعدادی از کشورهای در حال توسعه. از آن زمان به بعد، این آژانس موجب ارتقاء فعال کارآفرینی کوچک و تامین سرمایه‌ی کم در دنیای کشورهای جنوبی شد. بانک جهانی (World Bank) در دهه‌ی 1990 در زمینه‌ی ایجاد گروههای مشاوره برای کمک به قشر کم درآمد (CGAP) بسیار فعال شد، و سازمانهای چندجانبه‌ی دیگری مثل UNDP و بانکهای رشد و توسعه‌ی منطقه‌ای نیز شروع به فعالیت کردند. در این زمان، یونس با موفقیت توانست موجب محبوبیت بانک Grameen در بین حامیان غربی شود  این رشد اعتبارات موجب گرد هم آمدن آژانسهای اهدایی بین المللی، رهبران غیر انتفاعی و سازمانهای دیگر، و پوشش رسانه از این مفهوم مردمی و محبوب شد که

کارآفرینی کوچک رویکردی موفق برای کاهش فقر است.

مشارکت در این رشد اعتبارات موجب بکارگیری طرحی شد که اعتبارات کوچک را در سال 2005 به بیش از 100 میلیون انسان فقیر در دنیا رساند. برای رسیدن به این هدف، اهدا کنندگان بین المللی و دولتی به سرعت حمایت مالی خود را افزایش دادند و بعلاوه وام‌دهندگان تجاری نیز تشویق به همکاری در این طرح شدند. ترجمه  itrans.ir

ادامه در پست بعدی

نظرات

در ادامه بخوانید...