اختلال طیف اوتیسم بخش اول

اختلال طیف اوتیسم (ASD) عنوان گروهی از اختلالات رشدی است. ASD‌ شامل دامنه ی وسیعی یا "طیفی " از علائم ، مهارت ها و سطوح ناتوانی است.
افراد ADS نیز دارای این مشخصات هستند.
• مشکلات اجتماعی در حال پیشرفت که شامل ارتباط و تعامل دشوار با دیگران است.
• رفتارهای تکراری علاوه بر فعالیت ها و تمایلات محدود.
• علائمی که نوعا در دو سال اول زندگی شناسایی می گردند.
• علائمی که به توانایی فرد صدمه زده تا در مدرسه یا کار یا بخشهای دیگر زندگی، به طور اجتماعی عمل کند.

برخی از افراد دارای علائم نسبتا ملایمی هستند در حالی که در بقیه ممکن است این علائم شدیدتر باشد.
اقدامات خدماتی و درمانی ، علائم توانایی عملکرد و قابلیت های فرد را بهبود می بخشد. خانواده های مربوطه باید با پزشک متخصص اطفال راجع به مشاهدات خود و احتمال غربالگری ASD صحبت کنند. طبق مرکز پیشگیری و کنترل بیماری ها (CDC) از هر 68 کودک ، 1 نفر با برخی از علائم ASD‌شناسایی شده است.
تفاوت بین سندروم آسپرگر و ASD چیست ؟
در گذشته ، اختلالات اوتیسم و سندرم آسپرگر از هم جدا تلقی می شد. آنها را در فهرست زیرگروه هایی با علائم " اختلالات رشد ی فراگیر " قرار می دادند. اما این تمایز تغییر کرده است. چاپ آخر دستنامه ی موسسه ی روانپزشکی آمریکا ، دستنامه ی آماری و تشخیصی اختلالات روانی (DSA-5) ، به زیرگروه هایی با اختلالات بیشتر ، اهمیتی نمی دهد. این دستنامه شامل طیفی از مشخصات و شدت آن در یک گروه است. افرادی که علائمشان قبلا به عنوان سندرم آسپرگر یا اختلالات اوتیسم شناسایی شده ، اکنون به عنوان بخشی از گروهی به نام اختلالات طیفی اوتیسم (ASD) در نظر گرفته شده اند.
علائم و نشانه ها
والدین یا پزشکان در ابتدا باید رفتارهای ASD را در اطفال و کودکان شناسایی کنند. مسئولین مدرسه شاسد این رفتارها را در کودکان بزرگتر مشاهده نمایند. همه ی افرادی که ASD دارند ، تمام این رفتارها را از خود نشان نمی دهند ولی داری برخی از این نشانه ها هستند. دو نوعرفتار اصلی وجود دارد : "رفتارهای تکراری/محدود " و "رفتارهای تعاملی/ارتباطی".
رفتارهای محدود/تکراری شامل موارد زیر است :
• تکرار رفتارهای خاص یا داشتن رفتارهای غیر عادی
• داشتن تمایلاتی با تمرکز بیش از حد مثل حرکت کردن بدنبال اشیاء یا بخشی از آن.
• داشتن میل شدید و طولانی در موضوع خاص مثل اعداد ، جزئیات یا حقایق.
رفتارهای تعاملی/ارتباطی اجتماعی شامل این موارد است :
• غمگین شدن از یک تغییر بی اهمیت در کار روتین یا قرار گرفتن در یک محیط جدید و بسیار محرک
• داشتن تماس چشمی ناپیوسته و جزئی
• تمایل کمتر به نگاه کردن یا گوش دادن به دیگران
• به ندرت لذت از اشیاء یا فعالیت ها را با نشان دادن چیزها یا اشاره کردن به آنها به دیگران نشان میدهد.
• پاسخگویی به شیوه ی غیر معمول زمانی که دیگران عصبانیت ، اندوه یا مهربانی خود را نشان می دهند.
• شکست در یا کند بودن در پاسخگویی به کسی که اسمش را صدا می زند یا دیگر کارهای شفاهی برای جلب توجه 
• مشکل داشتن در پس و پیش کردن مکالمه
• صحبت طولانی درباره ی موضوعات مورد علاقه بدون توجه به اینکه دیکران میلی به شنیدن ندارند یا فرصت صحبت به آنها نمی دهد.
• تکرار واژه ها یا عبارت هایی که می شنوند ، رفتاری به نام پژواک گویی
• استفاده از واژه های عجیب و غریب ، راجع به محل یا دارای معنای خاص که فقط افراد خانواده از شیوه ی ارتباط او مطلع هستند.
• داشتن حالت چهره ، حرکات و ژست هایی که با گفتن او تطابق ندارد.
• داشتن تن صدای غیرطبیعی که شبیه سرود ، ملایم یا روبات است
• داشتن مشکل درک نگرش طرف مقابل یا عدم توانایی پیش بینی یا درک رفتار دیگران
افراد دارای ASD ممکن است مشکلات دیگری نیز مثل حساسیت شدید به نور ، پوشاک یا دما داشته باشند. شاید دچار اختلالات خواب ، گوارش و زودرنجی باشند.
ASD ، بیماری منحصر به فردی است چونکه این بیماران توانایی ها و قابلیت های زیادی علاوه بر این چالش ها دارند.
این توانایی ها و قابلیت ها شامل موارد زیر است :
• داشتن ضریب هوشی بسیار بالا نسبت به افراد عادی – CDC گزارش می کند که 46% از کودکان ASD دارای هوش بالاتر از حد طبیعی هستند.
• قادر به یادگیری جزئی چیزها و به خاطر سپردن طولانی مدت اطلاعات
• یادگیرندگان شنیداری و دیداری قدرتمندی هستند.
• در ریاضیات ، علوم ، موسیقی یا هنر برتر از دیگران هستند.
تشخیص علائم ASD ...........مطلب ادامه دارد............. بخش دوم اختلال طیف اوتیسم