پروتکل های مسیریابی فعال

پروتکل مقصد متوالی بردار فاصله بر اساس الگوریتم مسیریابی بلمن- فورد است که در آن هر گره یک جدول مسیریابی حفظ می کند که شامل کوتاه ترین مسیر به هر مقصد ممکن در شبکه و تعداد هاپ ها به مقصد می باشد همان طور که در شکل 1 نشان داده شده است. تعداد رشته ها به گره اجازه می دهد که مسیرهای قدیمی را از جدیدها تمیز دهد و از حلقه های مسیر جلوگیری کند. یک مسیر پخش شامل (موارد زیر می شود) :

 - آدرس مقصد
- تعداد هاپ ها برای رسیدن به مقصد
- شماره رشته اطلاعات در مورد مقصد و یک شماره رشته منحصر به فرد جدید برای پخش.

شکل 1 – پروتکل مسیریابی DSDV در شبکه

به روز رسانی ها در جداول مسیریابی برای حفظ انسجام جدول به صورت دوره ای انجام می شود. جدول مسیریابی شامل آدرس مقصد، گره بعدی، اندازه (تعداد هاپ ها) و شماره رشته همان طور که در جدول 1 نشان داده شده است. 

مقصد	هاپ بعدی	معیار (هاپ ها)	شماره رشته
1	1	0	29
2	2	1	48
3	3	1	17
4	4	1	22
5	2	2	57
6	3	2	84
7	4	2	96
8	3	3	143
9	4	3	198

جدول مسیریابی در گره 1

به روز رسانی های جدول دو نوع هستند. به روز رسانی کلی و مرحله ای. روش اول تمام اطلاعات موجود مسیریابی را حمل می کند و می تواند به چند واحد داده پروتکل شبکه (BPDU) نیاز داشته باشد. رویکرد بعدی، که تنها حامل تغییر در اطلاعات از آخرین به روز رسانی می باشد.

 مسیریابی سوئیچ شده دروازه سرخوشه بندی شده

پروتکل مسیریابی سوئیچ شده دروازه سرخوشه بندی شده از DSDV به عنوان یک پروتکل اساسی استفاده می کند. یک الگوریتم مسیریابی سلسله مراتبی است. در CGSR، تعداد گره ها در خوشه ها تشکیل شده است و هر خوشه از یک سر خوشه (CH) استفاده می کند که یک گروه از گره های بی سیم را کنترل می کند و از این رو به یک چارچوب سلسله مراتبی برای جداسازی کد در میان خوشه ها، دسترسی به کانال، مسیریابی و تخصیص پهنای باند دست می یابد. هنگامی که خوشه تشکیل شده است سپس الگوریتم توزیع شده می خواهد یک سرخوشه در هر خوشه انتخاب کند که در شکل 2 نشان داده شده است.
سر خوشه می تواند اغلب جایگزین شود که عملکرد را هنگامی که گره زمان بیشتری را صرف انتخاب CH به جای بسته های تاخیری می کند، تحت تاثیر قرار می دهد. برای غلبه بر این کاستی، الگوریتم خوشه حداقل تغییر خوشه (LCC) استفاده شده است. در LCC، سرخوشه ها تنها زمانی تغییر می کنند که دو سرخوشه در تماس باشند و یا یکی از گره ها با تمام سرخوشه های دیگر به خارج از محدوده حرکت کند. در CGSR، هر گره جدول عضو خوشه (CMT) و جدول مسیریابی برای تعیین نزدیکترین CH در طول مسیر به سمت مقصد و گره بعدی مورد نیاز برای رسیدن به CH مقصد را حفظ می کند.

شکل 2 – مسیریابی در CGSR از گره 1 تا 12

 

همانطور که در شکل 2 نشان داده شده است، در هنگام ارسال یک بسته، مبدا (گره1) بسته را به سرخوشه آن (گره 2) انتقال می دهد. از گره سرخوشه 2، بسته به گره دروازه (گره 4) ارسال می شود که به این سرخوشه (گره 2) و به سرخوشه بعدی (گره 5) وصل می شود. از گره 5 سرخوشه، بسته به گره دروازه فرستاده شده است (گره 7) که به این سرخوشه متصل می شود (گره 5) و سرخوشه بعدی (گره 8) در طول مسیر به مقصد (گره 12). گره دروازه (گره10) بسته را به سرخوشه بعدی (گره 11)، به عنوان مثال سرخوشه مقصد می فرستد. سرخوشه مقصد (گره 11) پس از آن بسته را به مقصد (گره 12) انتقال می دهد.
یک شبکه توری بی سیم برای کنترل بار به چندین خوشه تقسیم می شود. یک سرخوشه بار ترافیک در خوشه اش را تخمین می زند. هنگامی که بار تخمینی بیشتر می شود، سرخوشه معیار مسیریابی مسیرهایی که از طریق خوشه عبور می دهند را افزایش می دهد. بر اساس معیارهای مسیریابی، ترافیک کاربر یک مسیر جایگزین برای جلوگیری از مناطق پر ازدحام اختیار می کند، WMN به تعادل بار جهانی دست می یابد. CGSR به صورت موثری بار ترافیکی را متعادل می کند و با استفاده از زمان انتقال مورد انتظار (ETT) الگوریتم مسیریابی به عنوان یک معیار مسیریابی موفق تر عمل می کند.

مسیریابی حالت اتصال بهینه سازی شده

مسیریابی حالت اتصال بهینه سازی شده (OLSR) یک پروتکل مسیریابی فعال است . هر گره اطلاعات حالت اتصالش را به همه دیگر گره ها در شبکه اعلام می کند. عمل OLSR عمدتاً از به روز رسانی و حفظ اطلاعات در جدول همسایگی هاپ -1 و هاپ 2 و جدول مسیریابی تشکیل می شود. OLSR از پیام سلام (Hello) برای اطلاعات حالت اتصال استفاده می کند. تاخیرات چند نقطه ای (MPR) حالت مهم پروتکل OLSR است. یک تاخیر چند نقطه ای (MPR) برای یک گره N مجموعه ای از همسایه های N است که بسته ها را در طول فرآیند غرقه سازی منتشر می کند، به جای این که هر همسایه N شبکه را اشغال کند. وقتی یک گره یک پیام منتشر می کند، همه همسایگان آن پیام را دریافت می کنند. تنها MPR که تا به حال پیام را ندیده است پیام را دوباره منتشر می کند. بنابراین غرقه سازی (اشغال) بیش از حد کاهش می یابد.
OLSR سه نوع پیام کنترلی استفاده می کند: پیام های سلام، پیام های کنترل مکان (TC)، و پیام های اعلام رابط چندگانه. پیام های سلام به همه همسایگان انتقال می یابد. این پیام ها برای حس کردن همسایه و محاسبه MPR استفاده می شوند. پیام های کنترل مکان سیگنال حالت اتصالی هستند که به وسیله OLSR انجام شده اند. این پیام فرستادن به چندین روش با استفاده از MPR ها بهینه سازی می شود. پیام های اعلام رابط چندگانه (MID) به وسیله گره هایی که OLSR را روی بیشتر از یک رابط اجرا می کنند انتقال داده می شود. این پیام ها همه آدرس های IP استفاده شده توسط یک گره را لیست می کنند.

در ادامه مقاله علمی "مسیر یابی در شبکه های توری بی سیم"به مسیریابی مقیاسی با استفاده از پروتکل گرما می پردازیم. آیا این مقاله برای شما مفید بود لطفا درتجربیات خود را با کاربران به اشتراک بگذارید.(سیارک)