تاریخچه دوچرخه

دوچرخه توسط شخص یا کشور خاصی اختراع نشده است. حدود صد سال طول کشید تا تلاش افراد مختلف به ثمر بنشیند و دوچرخه های امروزی وارده ی عرصه ی رقابت با وسایل نقلیه شوند. هیچ کس با خود حتی فکر هم نمی کرد که سال ها بعد دوچرخه ها روشی انقلابی برای رفت و آمد خواهند شد.

اولین دوچرخه ها در اسکاتلند ساخته شدند و مردم به آن ها دوچرخه های پایی می گفتند. دوچرخه های اولیه دارای دو چرخ بودند اما پدال نداشتند. کسی که دوچرخه را می راند مجبور بود دو پای خود را بروی زمین به سمت عقب فشار دهد تا دوچرخه به جلو حرکت کند. خیلی زود مخترعی فرانسوی به چرخ های جلوی دوچرخه پدال اضافه کرد تا راننده با فشار به پدال ها بتواند دوچرخه را به حرکت درآورد. با همه این اوصاف باز هم راندن دوچرخه کاری سخت و طاقت فرسایی بود زیرا دوچرخه ی اولیه بسیار سنگین بود. چهار چوب اصلی آن از استیل جامد و چرخ های آن از چوبی ساخته شده بودند که با استیل پوشانده شده بود. با این وجود این وسیله بین مردان جوان و ثروتمند فرانسوی  محبوبیت فراوانی داشت. آن ها دوچرخه های پایی خود را در پارک های پاریس به نمایش می گذاشتند. به علت سنگینی این طرح های ابتدایی از دوچرخه، هیچکس حتی فکرش را هم نمی کرد که تبدیل به یک وسیله نقلیه شود. مردم از آن ها برای رفتن به مغازه ها یا سرکار رفتن استفاده نمی کردند. مردم بیشتر این وسیله را اسباب بازی می پنداشتند که می توانند اندکی خود را با آن سرگرم کنند.

بزرگ ترین تولید کنندگان موتور سیکلت

در سال های 1870 تولید کنندگان آمریکایی دریافتند که در آن سوی مرزها دوچرخه های پایی محبوبیت زیادی پیدا کرده اند. همین امر باعث شد تا آن ها نیز دست به کار شوند و دوچرخه های خود را بسازنند. اما بایک تفاوت! آن ها بدنه ی دوچرخه ی خود را از استیل توخالی ساختند. این تغییر دوچرخه را بسیار سبک تر کرد. اما هنوز مردم به سختی می توانستند مسیر کوتاهی را رکاب بزنند و علاوه بر این ها ناهموار بودن خیابان ها در آن سال ها کار رکاب زدن را از قبل سخت تر نیز می کرد. اما با تمام این مشکلات هنوز افرادی بودند که با مبلغ ناچیزی برای انجام کارهای روزانه خود دوچرخه ای اجاره می کردند.(سیارک

تغییرات بعدی توسط مهندسان بریتانیایی بر روی دوچرخه اعمال شد. آن ها تصمیم گرفتند که چرخ ها را به گونه ای عوض کنند که رکاب زدن آسان تر شود. آن ها فهمیدند هنگام پدال زدن، ابتدا چرخ عقب شروع به حرکت می کند. اگر چرخ جلویی کوچک باشد دوچرخه مسافت کمی را می پیماید ولی اگر چرخ جلویی بزرگ تر شود دوچرخه مسافت بیشتری را می پیماید. پس آن ها دوچرخه ای طراحی کردند که چرخ عقب کوچک و چرخ جلویی بزرگی داشت. هدف اولیه، کمک به رانندگان بود که بتوانند تعادل خود را بروی دوچرخه حفظ کنند زیرا حفظ تعادل بروی وسیله ای که چرخ های هم اندازه ای نداشت سخت بود و علاوه برآن راننده مجبور که پای خود را بسیار پایین بکشد تا بتواند به پدال برسد و این بدان معنا بود که هر آن ممکن بود که تعادل خود را از دست بدهد و برزمین بیفتد و به خود آسیب برساند. با همه ی این مشکلات دوچرخه های مرتفع با چرخ جلویی بزرگ و چرخ عقبی کوچک در انگلیس بسیار متداول شد.

بار دیگر تولیدکنندگان آمریکایی دست به کار شدند و تصمیم گرفتند که این بار هم تغییرات باب میل خود را اعمال کنند و هدف آن ها تولید دوچرخه ای امن تر بود. آن ها چرخ جلویی را کوچک تر کردند. بریتانیایی ها که نتوانستند ساکت بنشینند بار دیگر دست به کار شدند. آن ها هر دو چرخ دوچرخه را به یک اندازه ساختند و یک مکانیزم حرکتی روی دوچرخه تعبیه کردند به طوری که یک زنجیر دور محور چرخ ها قرار داده شد و با حرکت پدال زنجیر حرکت می کرد و چرخ ها را نیز به حرکت در می آورد. این تغییرات باعث شد که هم دوچرخه مسافت بیشتری را طی کند و هم حفظ تعادل بروی آن آسان شود. دوچرخه های امروزی در دهه های 1900 متولد شدند. دوچرخه هایی که راندنشان راحت بود و در بین زنان و مردان در هر سنی محبوبیت فراوانی پیدا کرد. امروزه نیز میلیون ها نفر در سرتاسر دنیا از دوچرخه برای تفریح، مسابقه، ورزش و حتی حمل و نقل استفاده می کنند.ترجمه  itrans.ir

نظرات

برای ارسال نظر باید وارد حساب کاربری شوید. ورود یا ثبت نام

بیشتر بخوانید