ماچو پیچو آرزوی بسیاری از گردشگران

ماچو پیچو شهریست با دیوارهای سنگی جلاداده  که مطابق با معماری کلاسیک اینکاها بنا شده  که در یونسکو به ثبت رسیده است بعنوان پربازدیدترین مکان توریستی کشور پرو شناخته شده است. ماچوپیچو در لیست آرزوهای بسیاری از گردشگران قرار دارد و توریست های آن هرساله رو به افزایش می باشند.

ماچو پیچو (Machu Picchu) به معنی قله‌ی قدیمی، یک محوطه‌ی باستانی به‌جا‌مانده از دوره‌ی تمدن اینکاها می باشد که در ارتفاع ۲٬۴۳۰ متری از سطح دریا در دامنه‌ی کوه در بالای دره‌ی اوروباما در کشور پرو و در ۷۰ کیلومتری شمال کوزکو واقع شده است. معمولا از این شهر با عنوان «شهر گمشده‌ی اینکاها» نام برده می شود ماچو پیچو یکی از شناخته‌شده‌ترین نمادهای امپراتوری اینکاها به شمار می آید.
بقایای شهر تاریخی ماچوپیچو، در سال ۱۹۱۱ توسط کاشف آمریکایی، هیرام بینگهام کشف شد. این شهر تاریخی یکی از شگفت‌انگیزترین اماکن باستانی و یکی از عجایب هفتگانه‌ی جدید جهان است.

زیباترین مکان‌های ورزشی دنیا

16 مکان که دیدن آنها برای شما جالب است

20 مکان عجیب دنیا

زیباترین و خطرناک ترین مکان دنیا چاه یعقوب

 در حالی که تمدن اینکا (Inca) از ارتفاعات ۲۴۰۰ متری آند برای ساخت هزاران سازه‌ی سنگی خود از اوایل دهه‌ی ۱۴۰۰ استفاده می‌نمودند، ماچوپیچو که در زبان کچوا (Quechua) به معنای قله‌ی قدیمی می باشد، از زمان‌های قدیم بهعنوان مکانی مقدس مورد احترام قرار می گرفت. تمدن اینکا این مکان مقدس را به شهری کوچک اما شگفت‌انگیز تبدیلنموده بود.

درگرداگرد این شهر  زمین‌های کشاورزی پلکانی قرار داشت که آب آن‌ها از چشمه‌های طبیعی تامین می‌گردید و منابع غذایی مورد نیاز برای جمعیت شهر را فراهم می‌کرد. تمدن اینکا از ماچوپیچو به عنوان شهری مخفی برای برگزاری مراسم آیینی استفاده می‌ نمودند.
این شهر در ارتفاع ۶۰۰ متری رود خروشان اوروباما (Urubamba) واقع شده و بقایای بناهای متعددی چون قصرها، حمام‌ها، معابد، اتاق‌های ذخیره‌سازی و نزدیک به ۱۵۰ خانه در میان ابرها خودنمایی می‌کنند. این سازه‌ها با استفاده از سنگ‌های گرانیت خاکستری‌ رنگ در دل کوه‌ها،به زیبایی  بنا گردیده اند به نحوی که نبوغ معماری و زیبایی‌شناسی این تمدن را به رخ می کشد.

وزن بسیاری از قطعات سنگی مورد استفاده  در این سازه‌ها ۵۰ تن یا بیشتر است. این قطعات با چنان دقتی تراش  خورده و در کنار هم گذاشته شده اند که حتی با نبود ملات بین قطعات نمی توانید  تیغ باریک چاقو را  وارد درزهای آن کنید. اطلاعات کمی درباره‌ی کاربردهای اجتماعی و مذهبی این مکان در عصر تمدن اینکا باقی مانده است.(سیارک

با توجه به نسبت بقایای استخوان‌های کشف شده در ماچوپیچو که تعداد زنان بسیار بیشتر از مردان بود،  این نظریه را مطرح کرد  که احتمالا این شهر مکانی برای تربیت و آموزش راهبه‌ها یا همسرانی برای مقامات عالی‌رتبه‌ی اینکا بوده است. البته بررسی‌های جدید استخوان‌شناسی نشان می‌دهد که تعداد استخوان‌های مردان با استخوان‌های زنان تقریباً برابر است؛ بنابراین، این نظریه که این شهر به زنان اختصاص داشته رد شده است.
یکی از اصلی‌ترین کاربردهای این شهر، استفاده از آن به عنوان رصدخانه‌ی نجومی بوده است. سنگ اینتیهواتانا (Intihuatana) به‌عنوان مشخص‌کننده‌ی تاریخ اعتدالین و سایر دوره‌های قابل توجه نجومی استفاده می‌شده و در ساعت میانی روز ۲۱ مارس و ۲۱ سپتامبر، خورشید درست بر بالای ستون قرار می‌گرفته است به نحوی که هیچ سایه‌ای ایجاد نمی شده است. به باور آن‌ها، این زمانیبوده که خورشید با صخره گره می‌خورده است. در این زمان‌ها  اینکا ها به برگزاری مراسم آیینی می‌پرداختند. البته این سنگ، یک هم‌ترازی هم با انقلاب دسامبر (انقلاب تابستانی در نیمکره‌ی جنوبی) دارد. طبق افسانه‌ها اگر پیشانی فردی با این سنگ تماس پیدا کند، این سنگ چشم بصیرت او را به سوی جهان روحانی می‌گشاید.


سنگ‌های اینتیهواتانا اشیای مقدسی برای اینکاها به شمار می آمدند. اسپانیایی‌های فاتح ماچوپیچو به دنبال این سنگ‌ها می‌گشتند و آن‌ها رااز بین می بردند. مردم اینکامعتقد بودند که با نابودی این سنگ ها ، خدایان آن زیارتگاه  را ترک می‌کنند و یا می‌میرند. از آنجایی که اسپانیایی‌های فاتح  شهر ماچو پیچو را پیدا نکردند و،سنگ اینتیهواتانای ماچو پیچو هنوز در جای اصلی خود باقی مانده است .

این شهر برای مدت چهل سال بعد از فتح کوزکو توسط اسپانیایی‌ها در سال ۱۵۳۳، متروکه باقی ماند. راه‌های ارتباطی بین مراکز اجتماعی امپراتوری اینکا نابود شد و  امپراتوری اینکاها کم کم نابود شد.(سیارک

در قسمت شمالی دامنه‌ی هوآینا پیچو (Huayna Picchu) در داخل غاری، معبد ماه واقع شده است.

                                                                            معبد ماه

                                                                     معبد خورشید

گرچه هیرام بینگهام اولین کسی بود که ماچوپیچو را در سال ۱۹۱۱ به دنیا معرفی کرد، اما افراد دیگری نیز وجود دارند که پیش از او از این شهر دیدن کرده‌اند. احتمالا تاجری آلمانی به نام Augusto Berns در سال ۱۸۶۷ این مکان را کشف کرده است. مدارکی وجود دارد که نشان می‌دهد یک آلمانی دیگر به نام J. M. von Hassel قبل از هم‌وطنش به این شهر سفر کرده است. قدیمی‌ترین نقشه‌هایی که مورخان در اختیار دارند و ماچو پیچو در آن‌ها به نمایش در آمده است به تاریخ ۱۸۷۴ بر می‌گردند.

 

نظرات

برای ارسال نظر باید وارد حساب کاربری شوید. ورود یا ثبت نام