متخصص ناتوانی جنسی ، رژیم غذایی نادرست که سطح هورمون تستوسترون را کاهش می دهد را نام برد.

- اگر بیش از حد قهوه بنوشید (بیش از سه فنجان در روز) ، قشر آدرنال که در تولید تستوسترون نقش دارد ، رنج می برد. پزشک هشدار داد که سعی کنید خود را با این نوشیدنی تقویت کننده تحریک نکنید

- الکل حتی اثر بدتری بر سنتز  دارد. به عنوان مثال ، آبجو حاوی فیتواستروژن است که آنالوگ هورمون های زنانه است. تصادفی نیست که بسیاری از دوستداران آبجو چاقی زنانه دارند - سینه آنها در حال رشد است ، لگن پهن می شوند.

- نوشیدنی های گازدار با محتوای قند بالا می توانند نیروی جنسی مردان را کاهش دهند. به دلیل آنها ، وزن اضافی ظاهر می شود و چربی روی سطح هورمون های مردانه تأثیر منفی می گذارد.

این متخصص توصیه می کند که مردان وزن کم کرده و رژیم غذایی خود را بهبود ببخشند. بنابراین ، یک شام دلچسب شامل غذاهای چرب به زندگی جنسی فعال کمک نمی کند. مصرف پروتئین و همچنین مصرف به سبزیجات - جعفری ، کرفس ، شوید بسیار مهم است. آجیل و غذاهای دریایی مفید خواهند بود.

سطح طبیعی تستوسترون در بدن علاوه بر رابطه جنسی ، با بهبود غلظت ، حافظه ، عملکرد قلب نیز ارتباط دارد. سطح طبیعی تستوسترون خستگی را کاهش می دهد ، به جلوگیری از کم خونی ، دیابت نوع 2 و بیماری های قلبی عروقی کمک می کند.

در نتیجه افزایش سن مردان، آنها اغلب تستوسترون کمتری نسبت به جوانیشان تولید می کنند. تستوسترون، یک هورمون شیمیایی است که منجر به ویژگی های مردانه اعم از صدای بم، موی صورت و رشد عضلانی می شود. مردان با سطوح پایین تستوسترون ممکن است علائمی مانند خستگی، کاهش میل جنسی و اختلال در راه رفتن داشته باشند.

این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید. 

ترجمه توسط itrans.ir

 (سیارک)  : دانشمندان رابطه عجيبي بين اندازه ی بعضي از انگشتان دست پیدا کرده اند كه واقعا مي‌تواند به پيش‌بيني درست بعضي از خصوصيات انسان‌ها كمك نماید. در حقيقت اين رابطه مهم بين 2 انگشت اشاره و انگشت حلقه دست می باشد .

خوب بودن با زنان؟ 

بر اساس تحقیقات جدید که در مجله شخصیت و تفاوت های فردی منتشر شده است،مردانی با  انگشت اشاره کوتاه تر و انگشت حلقه بلندتر با زنان بهتر هستند.دانشمندان می گویند علت آن میتواند هورمون هایی (تستوسترون) باشد که در بدن مردان ترشح میشود.

در این تحقیقات،155 نفر(78 مرد و 78 زن) فرم هایی را درمورد جنس مخالفی که  با آن ها بوده اند، با استفاده از لیستی که در آن گزینه های "قابل قبول" و"ستیزه جو" بود،پر کردند.

گزارش نشان داد که مردانی با نسبت انگشت میانی کوچکتر(انگشتی که به انگشت حلقه معروف است)به نسبت مردانی که طول این انگشت آنها بلندتر بود سه برابر بیشتر رفتار قابل قبول و یک سوم کمتر رفتار ستیزه جو داشتند.

تحقیق پیشین نشان داده بود که نسبت یک دوم طول انگشت دوم به انگشت چهارم (انگشت حلقه ) نشان از میزان ترشح هورمون ها به خصوص تستسترون در بدن دارد.هرچه ترشح تستسترون بیشتر ،طول انگشت حلقه هم بیشتر.

این تحقیقات این نسبت را به دارا بودن خصوصیات دیگر هم نسبت داده است.

جذابیت چهره

بر اساس نتایجی که در مجله "پیش به سوی جامعه سلطنتی" در سال 2011 منتشر شد هرچه طول انگشت اشاره نسبت به انگشت حلقه کوتاهتر باشد مردان چهره های جذاب تری دارند.

محققان میگویند میزان تستسترونی که نوزاد ترشح میکند میتواند بر رشد چهره و جذابیت آن تاثیر بگذارد.تحقیقات پیشین نشان داده بود که زنان ، مردانی با چهره های عضلانی و سخت را بیشتر ترجیح میدهند.به بیان دیگر زنان مردانی با چهره هایی به نسبت کوتاه تر و فشرده تر،مثل ویل اسمیت و برد پیت،را بیشتر ترجیح میدهند.(سیارک) 

قابلیت در آزمایش های پذیرش

بسیاری از نتایج مربوط به طول انگشت فقط در مردان صادق است،در حالی که بعضی از آنها در مورد زنان هم صادق میباشد.

در نتایج منتشر شده در مجله انگلیسی روانشناسی در سال 2007 ،طول انگشت به میزان کارآیی در آزمون های قبولی دانشگاه ها مرتبط شده است.تیمی از دانشمندان یک کپی از اثر کف دست کودکان تهیه کرده و طول انگشت آن ها را اندازه گرفتند.سپس بر اساس این اندازه ها میزان موفقیت دختران و پسران در آزمون های قبولی را مقایسه کردند.همه پسران و دخترانی که به طور متوسط انگشت اشاره آن ها کوتاه تر از انگشت حلقه آن ها بود در آزمون ریاضی نتیجه بهتری نسبت به آزمون شفاهی کسب کردند.و همینطور دخترانی که طول انگشت حلقه بیشتری نسبت به انگشت اشاره داشتند در آزمون شفاهی نتیجه بهتری کسب کردند.

 خطر سرطان پروستات

اما بر اساس نتایج منتشر شده در مجله انگلیسی در سال 2010 در مورد سرطان، این بلندتر بودن انگشت حلقه هزینه ای نیز دارد: افزایش خطر ابتلا به سرطان پروستات.

محققان در یک بازه 15 ساله به نسبت طول این انگشت ها در 1500 فرد مبتلا به سرطان پروستات و 3000 مرد سالم توجه کردند.محققان از این مردها خواستند که به عکس این دست ها نگاه کرده و دستی که بیشترین شباهت به دست آن ها دارد را انتخاب کنند.

بر اساس نتایج،مردانی که طول انگشت اشاره مساوی یا بلندتر از انگشت حلقه داشتند 33 درصد احتمال ابتلایشان به سرطان پروستات کمتر بود.

محققاان اضافه کردند که 33 درصد میزان کوچکی است پس مردانی با انگشت اشاره کوتاه تر نبابد نگران باشند.

این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.  (سیارک)  

ترجمه  itrans.ir

روش های طبیعی برای افزایش تستوسترون 

درمان با تستوسترون تست شده در مردان مسن تر 

نسبت تستوسترون به کورتیزول

نسبت پایه تستوسترون به کورتیزول یعنی (T :C) اغلب برای نشان دادن آسیبهای فیزیولوژیکی که بخاطر برنامه ورزشی به فرد تحمیل میشود بکار میرود و عمدتا رابطه ای معکوس با شدت و مقدار ورزش نشان میدهد. برای مثال، در طول یک دوره تمرین 5 هفته ای در وزنه برداران مجرب زن، کاهش 37.0 درصدی در میزان تمرین منجر به افزایش میانگین 72.5 درصدی در نسبت پایه کورتیزول به تستوسترون شد. در مقابل، وئو و همکارانش نشان دادند که افزایش 54 درصدی در میزان تمرین های مربوط به وزنه برداری در طول 2 هفته منجر به کاهش 60 درصدی در نسبت پایه کورتیزول به تستوسترون شد.
با اینحال، به نظر میرسد تمرین وزنه برداری به مدت یکسال و افزایش تمرین موجب کاهش این رابطه میشود. همچنین، در خلال دوره های تمرین بیشتر مثلا 12-24 هفته با شدت و میزان متفاوت، وزنه برداران حرفه ای و مجرب رابطه مثبتی بین افزایش نسبت پایه کورتیزول به تستوسترون و بیشینه PF و PP هم اندازه گزینشی نشان دادند. بنابراین، ارزیابی عادی نسبت پایه کورتیزول به تستوسترون روشی موثر فراهم می نماید که در آن واکنشهای دقیق و قابل تطبیق نسبت به تمرین وزنه برداری اندازه گیری میشوند. در زمان مسابقه، نسبت کورتیزول به تستوسترون به میزان زیادی تحت تاثیر دلهره و نگرانی قبل از مسابقه است و ممکن است منجر به کاهش اولیه در هر گونه فرم فعالیت فیزیکی پر تنش و طاقت فرسا شود.
علاوه بر این، در رقابتهای رسمی وزنه برداری نشان داده شده است که میزان کورتیزول بزاقی بیشتری ایجاد میشود و بنابراین، کاهش بیشتر در نسبت کورتیزول به تستوسترون بزاقی را در مقایسه با رقابت شبیه سازی شده شاهد هستیم.
با این وجود، رقابت کنندگانی که از سطح کورتیزول بزاقی بالاتری قبل از مسابقه برخوردارند نیز عملکرد بهتری در بلند کردن وزنه های بزرگتر نشان دادند. در شرایط پر تنش، میزان کورتیزول بزاقی از میزان پایه 230 درصد افزایش نشان داده است. افزایش متصورانه قبل از رقابت در کاتکولامین تکراری ممکن است منجر به تحریک آزاد سازی هورمون محرک قشر غده های فوق کلیوی شود که این امر نیز به نوبه خود ترشح کورتیزول را افزایش میدهد. از آنجایی که رابطه مثبتی بین افزایش میزان کاتکولامین و تولید انرژی وجود دارد، احتمالا این مکانیسم مسئول ایجاد میزان کورتیزول بیشتر و عملکرد بهتر در وزنه های سنگین تر است که در خلال یک رقابت رسمی گزارش شده است.

هورمون رشد

به نظر نمیرسد که ورزشهای استقامتی مرسوم غلظت پایه هورمون رشد را تحت تأثیر خود قرار دهند. متعاقبا، غلظتهای پایه هورمون رشد در مردان و زنان وزنه بردار و سایر ورزشکاران استقامتی یعنی بدنسازان در مقایسه با بزرگسالان مجرب و مبتدی که به صورت تفریحی ورزش میکردند گزارش شد. به همین نحو در مردان و زنان در واکنش به پیش نویسهای ورزشهای استقامتی با دوره استراحت کوتاه و دفعات تکرار زیاد و بارهای ملایم به شدید ( مثلا ورزش بزرگ شدن عضو) افزایش قابل توجهی در هورمون رشد در اثر ورزش کردن رخ میدهد. برعکس، در پیش نویسهای مربوط به ورزشهای استقامتی و قدرتی مرسوم که در این ورزشها بارهای سنگین، دفعات تکرار کم و دوره های استراحت طولانی وجود دارد فقط افزایشهای خفیفی در هورمون رشد گزارش شدند. در مقایسه با یافته های قبلی، افزایش 4.5 الی 13 برابری هورمون رشد در وزنه برداران مرد در واکنش به تمرینهای ورزشی شدید آنها گزارش شد. با اینحال، این نتایج ضد و نقیض توسط 1- تفاوتهای موجود در بررسی شرکت کنندگانی که ورزش کردن در آنها مقدار آزاد شدن هورمون رشد را تحت تاثیر قرار میدهد و 2- تفاوتها در شدت مطلق و نسبی، نوع و میزان ورزش انجام شده مثلا ورزشهای انفرادی در مقابل ورزشهای چند نفره در هر تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است.
نتایج مسابقات ماهیت قدرتمند و شدید ورزش وزنه برداری را در برخی از سازشهای عملکردی و ساختاری سیستمهای قلبی عروقی و عضلانی نشان میدهد. نکته قابل توجه این است که انرژی و نیرویی که توانایی وزنه برداران برای انجام این ورزش را ایجاد میکند نسبت به سایر ورزشکاران استقامتی و قدرتی بیشتر است.
اگرچه انجام تمرینهای وزنه برداری در برخی از ورزشها روز به روز محبوب تر میشوند، فراوانی HIRE انجام شده توسط وزنه برداران قابل تطبیق با سایر ورزشکاران نیست و از ACSM پیشنهادی برای ورزشهای قدرتی و استقامتی بیشتر است. از آنجایی که زنان و مردان اعم از پیر و جوان به سمت وزنه برداری جلب میشوند، به منظور تضمین توسعه برنامه های ورزشی موثر و ایمن تحقیق و پژوهش بیشتری باید بر روی این افراد صورت پذیرد. و نیاز است تمرکز ویژه ای نسبت به درک واکنش به سازشهای شدید و بلند مدت در وزنه برداران زن اعمال شود، چون اکثر تحقیقات و پژوهشهای موجود فقط بر روی ورزشکاران مرد صورت گرفته اند.  (سیارک)

تو تنها افتخار من بودی،/بگذار این را به خاطر سپاریم/من از آن تو بودم/امیلی دیکنسن، قطعه 1028

من و همسرم به تازگی از تعطیلات بازگشته بودیم. مقصد ما جائی بود که معمولاً زوج ها برای گذراندن تعطیلات یا برای ماه عسل به آنجا می روند. دیدن زوج هائی که دست های همدیگر را گرفته اند و از هم دیگر بوسه می ستانند، بسیار لذت بخش است. اما جای بسی تأسف است که تعداد فزاینده ای از زوج هائی که برای تعطیلات با هم به سفر می روند، انگشتری در انگشتشان ندارند. این زوج ها به یقین چنین فکر می کنند که عشق بدون قول و تعهد هم می تواند به حیات خود ادامه دهد، اما عشق نیازمند انحصار است. عشق اگر اصرار نورزد که «من از آنِ توام و تو از آنِ منی» دیگر عشق نیست.
ترانه نویسان معمولاً در سروده هایشان به ما یادآوری می کنند که «عشق و ازدواج/ مانند اسب و درشکه همیشه همراه همند/... شما نمی توانید یکی را بدون دیگری داشته باشید.» اما سکولاریست ها تلاش کرده اند تا پیوند میان عشق و ازدواج را سست کنند. تلویزیون ارزش های هالیوودی و روابط بدکارانه را به پذیرائی های ما آورده است و این ایده های سنت شکنانه را به عنوان مد روز به خورد ما داده است که ازدواج سدی در برابر خودشکوفائی، محدودیتی ناخواسته در برابر استقلال و از دست دادن آزادی است. به دلیل باور به این عقاید ، بخش اعظمی از مردم در تلاش اند تا مسائل عشقی و عاطفی خود را خارج از محدوده ازدواج تأمین کنند.
عشق پیچیدگیِ عظیمی را وارد زندگی ما می کند. طرف مثبت قضیه آن است که هیجان حاصل از عشق می تواند سرچشمه یِ مسرت و امید برای پیوندی ماندگار باشد. با این حال، این پایان کار نیست. اگر ما واقعاً موجوداتی منطقی و عاقل بودیم، هرگز شکافی چنین عظیم میانِ باورهای ادعائی و رفتار ما نمی بود.

در سیارک بخوانیم: ازدواج تا چه اندازه مهم است؟ 

عشق اغلب با هیجان ها و احساسات قوی دیگری مانند ترس، خشم، غرور، حسادت و شهوت، مقایسه می شود. گاهی ما احساساتی داریم که ما به صورت کامل از آن ها آگاه نیستیم، احساساتی که از اعماق جراحات سرکوب شده سرچشمه می گیرند؛ این احساسات می توانند فرایندهای تصمیم گیری عقلانی و معمول ما را دچار اختلال کنند و باعث واکنش های مخربی شوند که با معیارهای اخلاقی باورهای ادعائی ما در تضاد هستند.
اگر قرار است که باورهای ما رفتار ما را تعیین کند، این باورها باید ریشه در حقیقت داشته باشند و بر احساسات و نیازهای سائق ما حاکم شوند. تنها در این صورت است که اصول اخلاقی ای که ما فقط در زبان به آن ها پایبند هستیم، به اعتقادات مستحکمی بدل می شوند که رفتار و شخصیت حقیقی ما از آن ها مایه می-گیرد. در غیر این صورت، قول هائی که سر سفره عقد به هم می دهیم چیزی بیشتر از مشتی کلمات توخالی نخواهد بود.
عشق و رابطه جنسی باعث قلیان قویترین احساسات و عواطف در ما می شوند. در حالی که عشق و رابطه جنسی غیرمتعهد بخشی از توهمات بی اساس و احمقانه ذهن پسامدرن هستند، حقیقت در جاهائی که اصلاً انتظارش را نداریم خود را به طریقی نمایان می کند. این امر در هیچ جائی به روشنی فیلم Vanilla Sky [آسمان وانیلی] به تصویر کشیده نشده است. در صحنه ای تلخ، کامرون دیاز به تام کروز با خشم می گوید که او قول هایش را فراموش کرده است. وقتی کروز به دیاز می گوید که او هیچ قولی به او نداده است، دیاز با یقین تمام ، جواب می دهد که رابطه جنسی آن ها در شب قبل بنای یک قول را گذاشته است. جای بسی تأسف است که با این که دیاز حقیقت را بیان می کند، فیلم تلاش می کند تا کاراکتر او را به عنوان یک بیمار روانی جلوه دهد.
قول ها تنها زمانی قابل اعتنا هستند که پشتوانه شان تعهد باشد، و زمانی معنادار و مؤثرند که صاحب قول، دارای شخصیتی قوی و محکم باشد. از آنجائی که ما موجودات جایزالخطائی هستیم، باید سعی کنیم با مدد گرفتن از هر آنچه که در دسترس ماست، پای قول هایمان بایستیم. فقط در این صورت است که قول هائی که در جشن عروسی می دهیم، و سوگندهائی که در برابر خدا، خانواده و دوستان می خوریم، معنا می یابد و ما می توانیم امیدوار باشیم که کسانی را که به ارزش هایشان و عقایدشان احترام می گذاریم، مأیوس نخواهیم کرد. علاوه بر این، داشتن نقاط عطف در زندگی، یعنی لحظه ای که مرحله ای از زندگی ما را از مراحل دیگر متمایز می کند، می تواند بسیار ارزشمند باشد.
به همان اندازه که من از دیدن زوج های عاشق لذت می برم، از دیدن کسانی که رابطه شان صرفاً برای بهره مند شدن از لذات جنسی و جسمانی است، کامم تلخ می شود. از آنجائی که بنای رابطه ایشان از ابتدا کج نهاده شده است، امیدی برای شکوفائی و بهبود وجود ندارد. این که این نوع رابطه به بن بست برسد بسیار محتمل است. عواطف و احساسات فراوانی که ایشان به ناگزیر باید با آن ها دست و پنجه نرم کنند، سخت و غیرقابل تحمل خواهد بود؛ شور عشق ناپایدار و غیرقابل پیش بینی است.
من باید این را می دانستم. من وقتی فهمیدن که دوستان و نزدیکانم تا چه اندازه از تداوم زندگی مشترک من و همسرم حیرت زده هستند، شوکه شدم. اولین واکنش من پس از شنیدن این مطلب، سردرگمی و آشفتگی بود؛ آن ها چطور می توانستند درباره عشق و اشتیاق من و همسرم به همدیگر شک کنند؟
با گذشت زمان و تفکر درباره این موضوع من تفسیر نادرست ایشان از شخصیت قوی و مستحکم ما را درک کردم. یقیناً پیوند دو فرد سرسخت و جدی دشوار است. بلاشک این پیوند بدون تعهد نمی توانست دوام آورد. چگونه می توان رابطه جنسی و عشق را بدون تعهد تحمل کرد؟ به هیچ وجه. بدون پیمان ازدواج؟ هرگز!

در جشن ازدواج، زوج ها به هم قول می دهند که در لحظات خوب و بد زندگی، در فقر و غنا، و در مریضی و سلامتی در کنار همدیگر باشند. زوج های بسیاری هستند که بعد از ازدواج دچار مشکلات شدید اقتصادی شده و حتی دارائی های خود را از دست داده اند؛ برخی دیگر هم مجبور شده اند که از همسر معلول شده خود نگهداری کنند. هیچ کدام از ما از چالش هائی که ممکن است در آینده دست به گریبانمان شود آگاه نیستیم. زندگی جونی اریکسن تادا بسیار الهام بخش است زیرا او به رغم این که حدود 37 سال است که به خاطر فلج شدن بر روی صندلی چرخ دار می نشیند، خوشبختی و مسرت زندگی او مثال زدنی است. از نظر لری کینگ، مجری مشهور شبکه CNN ، او یک فرد حیرت انگیز است، و حتی شاید گفت اندکی ترسناک است.
کنار آمدن با مشکلات در دنیای شام تلفنی، کنترل دائم آب و هوا و حمام چرخ آبی، ممکن نیست. اما جونی کتاب را چراغ راه زندگی خود قرار داده است که می گوید: حتی اگر در زندگی با مرارت و دشواری ای روبرو شدیم، باید آن را مایه مسرت خود بدانیم. جونی اریکسون تادا در مصاحبه با لری کینگ به او گفت که «من از خدا به خاطر صندلی چرخدارم ممنونم و آن را گذرنامه شادی می دانم، زیرا در زندگی چیزهای مهمتری از راه رفتن وجود دارد.»
لری کینگ بحث را با کنجکاوی محتاطانه ای به ازدواج جونی کشید. او از جونی پرسید که جونی و همسرش چگونه می توانستند با هم ازدواج کنند «در حالی که به لحاظ فیزیکی توانائی داشتن رابطه جنسی را با هم نداشتند؟» جونی از روی لطف پاسخ داد که «من و همسرم مثل هر زوج دیگری با هم رابطه جنسی داریم.»
کینگ با تعجب گفت «آخر چطور ممکن است وقتی شما از گردن به پائین احساس ندارید؟»
این بار هم جونی با صبر و سعه صدر فراوآن مطالبی را به زبان آورد که گفتن آن ها برای هر کسی آسان نیست. او گفت که «عشق بازی و مغازله چیزی فراتر از حس کردن گردن به پائین است.»
او ثمرات رابطه ای را که با دشواری فراوان به نتیجه رسیده است، برشمرد: «و به نظر من سرور، تعهد، عشق، محبت، احترام، کرامت، ایثار و احساس وظیفه ای که میان من و شوهرم وجود دارد شاید با ارزش تر از چیزهائی باشد که در ازدواج های معمول در این کشور رخ می دهد.»
لری کینگ 72 ساله که تا به حال هفت بار ازدواج کرده است، در ادامه گفت که او با یک بدن سالم فقط احساس دارد، ولی جونی که روی صندلی چرخدار نشسته است، تجربه 22 سال زندگی مشترک سالم و شاد را دارد.
مسخره است که آرمان رابطه عاشقانه – با وجود فروپاشی ازدواج و تبعیت بسیاری از افراد در جهان امروز از دیدگاه های کلبی مسلکانه درباره ازدواج – هنوز این است که مرد و زنی عاشق هم خواهند شد، ازدواج خواهند کرد، خانواده تشکیل خواهند داد، و به پای هم پیر خواهند شد.
چه چیزی شعف انگیزتر از دیدن اتحاد و یکدلی روزافزون زوجی است که راه های کنار آمدن با همدیگر را در کنار هم یاد می گیرند؟ این کار گاه در قالب مراودات فکاهی و گاه در قالب نگاه های معنی دار انجام میگیرد. چیزی که از نظر من لذت بخش تر است دیدن هماهنگی بین زوج ها در مواردی است که کلامی درباره آن با هم سخن نمی گویند – مثل رقاص ها یا اسکیت بازهای حرفه ای که حرکات و واکنش های همدیگر را از حفظ می دانند. فرقی نمی کند که 5 سال از ازدواج زوجین گذشته باشد یا 20 سال، گرمای محبت و عشق و حس ایثار در شرایط سخت در وجود آن ها می درخشد. همچنین دیدن این که با عمیق تر شدن درک زوجین از احساسات و عواطف همدیگر، حس اطمینان متقابل در آن ها قوت می گیرد بسیار رضایت بخش و خوشایند است.
مرحوم اِوا کاسیدی Eva Cassidy در درختان بلند در گرجستان با این کلمات پشیمانی خود را از برگزیدن استقلال به جای عشق ابراز می دارد:
من شیرین ترین عشق زندگیم را/ زیر پا گذاشتم/ زیرا من نمی خواستم که عروس هیچ مردی باشم
و اکنون که بهار جوانی به خزان تبدیل شده و تنهاست و حسرت ازدواج در دل دارد، شفیقانه توصیه می کند که:
دخترم/ ذهنت را کنترل کن/ و دلت را به مردی بسپار/ زیرا اگر به تمام مردان دل ببازی/ یقیناً هیچکدام در بر تو نخواهند ماند
با نظری کوتاه به این عبارت های مختصر ولی گزنده و طعنه آمیز درمی یابیم که تقریباً همه در درون خویش مشتاق و محتاج داشتن یک همدم واقعی هستند – نه این که صرفاً به دنبال کسی باشند که برایشان مهم باشد و تعهدی نصفه و نیمه هم به آن ها داشته باشد....................... این مقاله پژوهشی ادامه دارد

sayarak.com واقعیتهای جالب تری را درباره مردان تهیه کرده است. از آنها خواهید فهمید که چرا برخی از مردان تمایل به رفتار خودخواهانه دارند و چرا مردان در دمای 37 درجه مانند نوزادان درمانده می شوند.

تستوسترون مردان را پرخاشگر نمی کند

مردانی که قبل از رفتن به محل کار همسر خود را می بوسند ، درآمد بیشتری کسب می کنند

در ریش مردان باکتری های بیشتری نسبت به بدن سگها وجود دارد

وان های داغ نباید در رابطه دخیل باشد

کفش های پاشنه بلند در اصل توسط مردان پوشیده می شدند

مغز مردان برای تجلی خودخواهی به آنها پاداش می دهد

مردان طاس تستوسترون بیشتری نسبت به دیگران ندارند

احتمال ابتلا به سرماخوردگی در مردان بیشتر از زنان است

در مردان ، رگ ها متورم می شوند زیرا حجم زیادی از ماهیچه ها به جریان خون بیشتری نیاز دارد

مردان نیز می توانند به سرطان پستان مبتلا شوند

مردان دارای موهای تراشیده قد بلندتر و قوی تر به نظر می رسند

سطح تستوسترون را می توان با طول انگشتان مشخص کرد

آیا می دانید پوست مردان آهسته تر پیر می شود