آن که پامال جفا کرد چو خاک راهم
| آن که پامال جفا کرد چو خاک راهم | خاک میبوسم و عذر قدمش میخواهم |
| من نه آنم که ز جور تو بنالم حاشا | بنده معتقد و چاکر دولتخواهم |
| بستهام در خم گیسوی تو امید دراز | آن مبادا که کند دست طلب کوتاهم |
| ذره خاکم و در کوی توام جای خوش است | ترسم ای دوست که بادی ببرد ناگاهم |
| پیر میخانه سحر جام جهان بینم داد | و اندر آن آینه از حسن تو کرد آگاهم |
| صوفی صومعه عالم قدسم لیکن | حالیا دیر مغان است حوالتگاهم |
| با من راه نشین خیز و سوی میکده آی | تا در آن حلقه ببینی که چه صاحب جاهم |
| مست بگذشتی و از حافظت اندیشه نبود | آه اگر دامن حسن تو بگیرد آهم |
| خوشم آمد که سحر خسرو خاور میگفت | با همه پادشهی بنده تورانشاهم |
تعبیر فال حافظ
بسیار انسان با گذشتی هستید هر چند که به شما جفا کرده اند و ستم روا داشته اند اما باز هم به همه چیز پایبند و معتقد هستید. خوبی ها و حسن های شما زبانزد مردم است. به مال و ثروت زیادی می رسید ولی باز هم از یاد خدا غافل نمی شوید و به خاطر ذره ذره ی چیزهایی که خدا به شما داده شاکر هستید.
