غلام نرگس مست تو تاجدارانند
|
خراب باده لعل تو هوشیارانند |
|
|
تو را صبا و مرا آب دیده شد غماز |
و گر نه عاشق و معشوق رازدارانند |
|
ز زیر زلف دوتا چون گذر کنی بنگر |
که از یمین و یسارت چه سوگوارانند |
|
گذار کن چو صبا بر بنفشه زار و ببین |
که از تطاول زلفت چه بیقرارانند |
|
نصیب ماست بهشت ای خداشناس برو |
که مستحق کرامت گناهکارانند |
|
نه من بر آن گل عارض غزل سرایم و بس |
که عندلیب تو از هر طرف هزارانند |
|
تو دستگیر شو ای خضر پی خجسته که من |
پیاده میروم و همرهان سوارانند |
|
بیا به میکده و چهره ارغوانی کن |
مرو به صومعه کان جا سیاه کارانند |
|
خلاص حافظ از آن زلف تابدار مباد |
که بستگان کمند تو رستگارانند |
تعبیر فال حافظ
خواهان بیشمار داری که از نظر مقام و منزلت حتی از تو بالاترند. گاهی در بعضی موارد مدعی هستی وای خودت می دانی که هنوز دست چپ و راستت را نمی شناسی. هنوز اول راهی، از فراز و نشیب نترس. آینده ی بسیار مبارک و خوبی داری هر چند که گاهی گناه می کنی.
