نماز شام غریبان چو گریه آغازم

نماز شام غریبان چو گریه آغازم به مویه​های غریبانه قصه پردازم
به یاد یار و دیار آن چنان بگریم زار که از جهان ره و رسم سفر براندازم
من از دیار حبیبم نه از بلاد غریب مهیمنا به رفیقان خود رسان بازم
خدای را مددی ای رفیق ره تا من به کوی میکده دیگر علم برافرازم
خرد ز پیری من کی حساب برگیرد که باز با صنمی طفل عشق می​بازم
بجز صبا و شمالم نمی​شناسد کس عزیز من که بجز باد نیست دمسازم
هوای منزل یار آب زندگانی ماست صبا بیار نسیمی ز خاک شیرازم
سرشکم آمد و عیبم بگفت روی به روی شکایت از که کنم خانگیست غمازم
ز چنگ زهره شنیدم که صبحدم می​گفت غلام حافظ خوش لهجه خوش آوازم

تعبیر فال حافظ

با گریه و زاری کردن و تنهایی دست به کار شدن کاری از پیش نخواهی برد. خداوند کمکت می کند به عقل پیران اعتماد کن. خودت نیز همتی کن تا هرچه زودتر به نیتت برسی به هر کس خوبی کردی نتیجه ی بد دیدی. به خدا توکل کن صبح امید نزدیک است.

نظرات

برای ارسال نظر باید وارد حساب کاربری شوید. ورود یا ثبت نام

بیشتر بخوانید