آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانی چیست

در حال حاضر آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانی به طور گسترده‌ای برای شرح انواع گوناگون آرتریت‌های مزمن کودکان استفاده می شود. در حالت کلی، علائم آرتریت نوجوانی شامل درد مفاصل، تورم، حساسیت به لمس، گرما، و سفتی است که بیش از 6 هفته مداوم به طول می‌انجامد. این خود به هفت زیرگروه با علائم مشخصه جداگانه تقسیم می‌شود:


1. آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانی سیستمیک (که قبلا با عنوان آرتریت روماتوئید نوجوانی سیستمیک شناخته می‌شد). بیماری که در آن آرتریت همراه با تب است و یا پیش علائمی به صورت تب دارد و به مدت حداقل دو هفته به طول می‌انجامد. معمولا دارای تب مداوم است که به مدت حداقل 3 روز طول می‌کشد و بایستی حداقل یک یا چند مورد از علائم زیر را داشته باشد:
• تعمیم بزرگی غدد لنفاوی
• بزرگ شدن کبد یا طحال.
• التهاب پوشش داخلی قلب یا ریه‌ها (پریکاردیت یا پلوریت).
• بثورات روماتوئید مشخصه که پهن، کم رنگ، صورتی و معمولا بدون خارش هستند. خالهای بثورات معمولا به اندازه یک چهارم یا کوچکتر هستند. به مدت چند دقیقه تا چند ساعت دیده می‌شوند و بعد از آن بدون هیچ‌گونه تغییر در پوست ناپدید می‌گردند. این بثورات از یک بخش بدن به بخش دیگر حرکت می کنند.
• بیماری‌.


2. آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانی اولیگو آرتیکولر (که قبلا با عنوان آرتریت روماتوئید نوجوانی پاسی ارتیکولر شناخته می شد). بیماری است که در آن آرتریت یک تا چهار مفصل را در طول 6 هفته اول بیماری تحت تاثیر قرار می‌دهد. دو زیر گروه از آن به صورت زیر می‌باشد: (سیارک)
* oligoarthritis مداوم که به معنی عدم درگیری بیش از چهار مفصل کودک در طول دوره بیماری است.


3. oligoarthritis توسعه یافته که به معنی درگیری بیش از چهار مفصل پس از 6 ماه اول آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانی چند مفصلی- فاکتور منفی روماتوئید می باشد (قبلا با عنوان آرتریت روماتوئید نوجوانی چندمفصلی- فاکتور روماتوئید منفی شناخته می شد). بیماری که در آن، پنج یا بیش از پنج مفصل در طول 6 ماه اول بیماری درگیر است و تمامی آزمایش‌ها برای فاکتو روماتوئید (پروتئین تولید شده توسط سیستم ایمنی بدن که می تواند به بافت‌های سالم حمله کند، و معمولا در آرتریت روماتوئید و آرتریت نوجوانی دیده می‌شود) منفی هستند.


4. آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانی چند مفصلی- فاکتور روماتوئید منفی (که قبلا با عنوان آرتریت روماتوئید چند مفصلی- فاکتور روماتوئید مثبت شناخته می‌شد). بیماری که در آن پنج یا بیش از پنج مفصل در 6 ماه اول بیماری، درگیر ارتریت هستند. همچنین حداقل دو آزمایش برای فاکتور روماتوئید بمدت حداقل سه ماه دیگر، مثبت هستند.


5. آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانی ورمی. بیماران، یا ارتریت و پسوریازیس (یک بیماری پوستی) هر دو را دارند، یا ورم مفاصل داشته و حداقل دو مورد از موارد زیر را دارند:
• التهاب و تورم کل دستها و پاها (که داکتیلیت نامیده می شود)
• حفره یا فتق ناخن
• ارتباط بسیار قوی با پسوریازیس.


6. ارتریت ایدیوپاتیک نوجوانی مرتبط با انتزیت. نقطه اتصالی که رباط، تاندون یا کپسول مفصلی به استخوان متصل می‌شود. اگر این نقطه ملتهب شود، می تواند متورم و دردناک گردد. نقطه مشترک در اطراف زانو و تانون آشیل در پشت مچ پا می‌باشد. بیمارانی که در آنها این گروه از آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانی تشخیص داده می‌شود، هم آرتریت و هم التهاب انتزیت سایت دارند یا انتزیت با حداقل دو مورد از موارد زیر در آنها مشاهده می شود:
* التهاب مفاصل ساکروایلیاک (در قسمت تحتانی پشت) یا درد و سفتی در منطقه لومبوساکرال (در قسمت پایین‌تر پشت) (سیارک)
* آزمایش مثبت خون برای آنتی ژن لکوسیت انسانی ژن (HLA) B27
* شروع آرتریت در مردان پس از سن 6 سالگی
* خویشاوندی درجه یک با افراد مبتلا به اسپوندیلیت آنکیلوزان، آرتریت مرتبط با انتزیت، یا التهاب مفصل ساکروایلیاک مرتبط با بیماری التهاب روده یا التهاب حاد چشم.


7. آرتریت نامشخص. گفته می‌شود کودکی دارای چنین نوع از ارتریت ایدیوپاتیک نوجوانی است که در آن ظهور ورم مفاصل هیچیک از شش نشانه‌ قبلی را نداشته یا علائم بیش از یک دسته در آنها آشکار می‌شود.
چه چیزهایی سبب آرتریت نوجوانی می‌شود؟
بیشتر حالات آرتریت نوجوانی اختلالات در خود ایمنی است، و آن بدین معنی که سیستم ایمنی بدن که معمولا به مبارزه با باکتری‌ها یا ویروس ها کمک می کند، به طور اشتباه به برخی از سلول‌ها و بافت‌های سالم خود حمله می کند. نتیجه آن التهاب است که به صورت قرمزی، گرما، درد و تورم ظاهر می گردد. این التهاب می‌تواند سبب آسیب به مفاصل گردد. دکترها علت حمله سیستم ایمنی بدن به بافت‌های سالم در کودکان را که موجب آرتریت نوجوانی می شود، نمی‌دانند. محققان گمان می‌کنند که فرایند دو مرحله‌ای باشد. اول چیزی در ساختار ژنتیکی کودک که تمایل به ایجاد آرتریت نوجوانی دارد، سپس عامل محیطی مانند ویروس که باعث توسعه این بیماری می شود.
با این حال تمامی موارد از آرتریت نوجوانی، ناشی از خود ایمنی نیستند. تحقیقات اخیر نشان داده است که برخی از افراد از جمله بیشتر افرادی که آرتریت سیستمیک دارند، چیزی دارند که حالت autoinflammatory نامیده می‌شود. گرچه فرایندهای بیماری خود ایمنی و اختلالات autoinflammatory دو اصطلاح شبیه به هم هستند اما در اصل متفاوت می‌باشند. (سیارک)
زمانی که سیستم ایمنی درست کار کند، مهمانان خارجی از جمله باکتری‌ها و ویروس ها بدن را جهت تولید پروتئینی به نام آنتی بادی تحریک می‌کند. آنتی‌بادی‌ها به این مهاجمان حمله می‌کنند به طوری که آنها تشخیص داده شده و نابود گردند. در یک واکنش خود ایمنی، آنتی‌بادی‌ها به بافت های سالم بدن به صورت اشتباه حمله می‌کنند و به بدن هشدار می دهد تا به آنها حمله کند. از آنجایی که آنها خود را مورد هدف قرار داده‌اند، این پروتئین ها اتوآنتی بادی نامیده می‌شوند.
بهمانند اختلالات خود ایمنی، حالت autoinflammatory نیز باعث التهاب می‌شود. و مانند اختلالات خود ایمنی، آنها هم سیستم ایمنی بدن را بیش از حد فعال می‌سازند. با این حال، اوتواینفلامیشن توسط آنتی بادی ایجاد نمی‌شود. بلکه اوتو اینفلامیشن بخش ابتدایی تری از سیستم ایمنی بدن است که در افراد سالم بهمراه سلول های سفید خون سبب از بین رفتن مواد مضر می گردند. وقتی این سیستم مختل گردد، بدلایل نامعلوم موجب اختلال خواهد شد. علاوه بر التهاب، بیماری های اوتو اینفلامنتوری سبب تب و جوش خواهد گردید. (سیارک)

 این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید. 

ترجمه توسط itrans.ir

نظرات

برای ارسال نظر باید وارد حساب کاربری شوید. ورود یا ثبت نام

بیشتر بخوانید