دهانشویه ممکن است باعث دیابت شود

تا کنون استفاده از دهانشویه در کنار مسواک زدن به نظر مفید ( یا لااقل بی ضرر) می رسید، اما یک مطالعه‌ی جدید پیشنهاد می‌کند که شست و شوی دهان با مایعات ضد میکروبی ممکن است باکتری های مفیدی که در دهان زندگی می‌کنند و جلوی چاقی و دیابت را می‌گیرند را بکشد. با این که دهانشویه در اصل برای کشتن باکتری هایی که باعث بوی بد دهان و پلاک های دندان می‌شوند طراحی شده، ولی در واقع بین ارگانیسم ها تفاوتی نمی گذارد و انواع سوش های مفید باکتری های دهان را هم از بین می‌برد.(سیارک) 

محققان دانشگاه هاروارد دریافتند که افرادی که دو بار در روز از دهانشویه استفاده می کنند، 55 درصد بیشتر در خطر دیابت یا افزایش شدید و ناگهانی قند خونشان طی 3 سال آینده هستند. با این که مطالعات قبلی نشان داده بود که بهداشت نامناسب دهان و دندان می تواند باعث مشکلات دیگر در باقی اندام ها شود، ولی این اولین بار است که یک تحقیق نشان داده که اقدامات به ظاهر مفید هم ممکن است عوارض ناخوشایند و ناخواسته ای داشته باشند.

استاد دانشکده ی بهداشت عمومی هاروارد، کامودی جوشیپورا، اعلام کرد که:

بیشتر مواد ضد میکروبی موجود در دهانشویه عملکرد انتخابی ندارند. به عبارت دیگر، این مواد باکتری های خاصی را مورد هدف قرار نمی دهند، بلکه روی طیف وسیعی از باکتی ها اثر می گذارند.

این مطالعه 1206 فرد بین 40 تا 65 سال و دچار اضافه وزن که طبق معاینات و آزمایشات در خطر شدید ابتلا به دیابت بودند را مورد بررسی قرار داد. در طول مدت زمان مطالعه حدود 17% افراد دچار دیابت شدند و یا در وضعیت پیش دیابتی قرار گرفتند؛ ولی این مقدار برای کسانی که روزانه یک بار از دهانشویه استفاده می کردند به 20% و برای کسانی که صبح ها و عصر ها از دهانشویه استفاده می کردند به 30% افزایش یافت.

پروفسور جوشیپورا اضافه کرد که باکتری های مفید دهان می توانند به عنوان عامل محافظت کننده ای در برابر چاقی و دیابت عمل کنند، برای مثال میکروب هایی در دهان وجود دارند که به تولید نیتریک اکسید توسط بدن کمک می کنند. نیتریک اکسید سطوح انسولین را کنترل می کند و میزان قند خون را در حد مناسبی نگه می دارد و به علاوه در تنظیم متابولیسم و انرژی بدن نقش دارد.

سابقه ی استفاده از دهانشویه به هزاران سال پیش بر می گردد، ولی اولین نوع تجاری آن در اواخر قرن 19 و به نام لیسترین (به افتخار ژوزف لیستر، جراح بریتانیایی) تولید شد. در ابتدا از لیسترین به عنوان یک عامل ضد میکروبی در جراحی ها استفاده می شد ولی در طول دهه ی 1920 به عنوان درمانی برای بوی بد دهان، و حتی به عنوان داروی شوره ی سر و مایع شوینده ی زمین نیز فروخته می شد. (سیارک) 

امروزه بسیاری از دهانشویه ها حاوی محلول های ضد باکتری قوی ای مانند کلرهگزیدین، تریکلوزان، ستیل پیریدینیوم کلرید، الکل، روغن های گیاهی، فلوراید و پراکساید ها هستند. محققان هشدار می دهند که با از بین رفتن باکتر های مفید جای رشد و نمو برای باکتری های مضر باز می شود. به همین دلیل پیشنهاد می کنند که استفاده از دهانشویه به یک بار در روز محدود شود.

انجمن دندانپزشکی بریتانیا استفاده ی روزانه از دهانشویه را جزئی از بهداشت مناسب دندان نمی داند و هشدار می دهد که این مایعات به طور تضمینی باعث برداشته شدن پلاک ها و تجمعات غذایی از دندان نمی شوند.

مطالعه ی دیگری که امسال در ژورنال تحقیقات لثه منتشر شد نشان داد که بعضی از باکتری های دهان در برابر چاقی و دیابت اثر محافظت کننده دارند. همچنین مطالعه ی دیگری که در سال 2013 انجام شد نشان داد که حتی یک هفته استفاده از دهانشویه تولید نیتریت دهانی را 90% کاهش می دهد و در نتیجه سطوح خونی نیتریت به میزان یک چهارم کاهش می یابد. این تغییرات باعث ایجاد افزایش های ناگهانی و قابل ملاحظه ی فشار خون شد.

در نتیجه گیری تحقیق جدید ذکر شده که:

با در نظر گرفتن تحقیقات جدید و یافته های این مطالعه، ممکن است زیان استفاده ی روتین و کنترل نشده از دهانشویه های ضد باکتری بیشتر از سود آن ها باشد.

استفاده از دهانشویه ممکن است آثار زیانباری روی کنترل دیابت و حتی عوارض ناشی از آن داشته باشد، زیرا این عوارض نیز مسیر های کنترلی وابسته به نیتریک اکسیدِ مشترکی با مسیر های مربوط به کنترل دیابت و فشار خون دارند.

منبع: Telegraph.co.uk

ترجمه  itrans.ir