روانشناسی فعالیت بدنی و تندرستی

(سیارک) فعالیت بدنی (پی ای) و روانشناسی مثبت یک ترکیب کامل هستند، یکی بر شاد ساختن افراد با عملکردی کامل (روانشناسی مثبت) تمرکز دارد، و دیگری راهی امتحان شده و آزمایش شده برای ایجاد چنین افراد مثبتی (فعالیت بدنی) است. بدون شک درگیر شدن در فعالیت بدنی،اگر مهم ترین کار نباشد، یکی از مهم ترین کارهاست که یک فرد برای ارتقا عملکرد مطلوب می تواند انجام دهد. فعالیت بدنی نه تنها باعث افزایش عملکرد بدنی و در نتیجه کاهش خطر ابتلا به بیماریها می شود بلکه باعث می شود ما شادتر شده، با انرژی و با اعتماد به نفس بوده ، افرادی منظم بوده و حتی ما را باهوش تر می سازد.

با وجود آگاهی از این که ورزش برای ما خوب است، نوع بشرآن عملکرد اصلی را که برای آن ساخته شده است را ندارد. بدن های ما در گذشته و اکنون برای شکار و جمع آوری ساخته شده است.  اما گزارشها نشان می دهد که ما در حال حاضر از لحاظ بدنی تنها یک سوم عملکرد ١٠٠ سال گذشته و بطور قابل توجهی کمتر از ١٠٠٠٠ سال پیش خود را داریم .

یکی از موانع اصلی برای انجام ورزش این تصور غلط است که فعالیت ورزشی باید دردناک و گسترده باشد و فقط برای "افراد ورزشکار" است. خوشبختانه لازم نیست که برای به دست آوردن منافع فعالیتهای ورزشی به مانند ورزشکاران نخبه تمرین کنیم.

فعالیت بدنی اشاره به هر نوع حرکت که منجر به مصرف انرژی میشود دارد (برای مثال، پیاده روی، بالا رفتن از پله ها، باغبانی و یا یوگا). توصیه روزانه در انگلستان در حال حاضر از ٣٠ دقیقه فعالیت بدنی ملایم تا فعالیت بدنی بسیار شدید حداقل پنج بار در هفته است.

خبر خوب این است که فعالیت بدنی را می توان به زمان های کوتاه در طول روز (هر دفعه ٣ تا ١٠ دقیقه) تقسیم کرد که باعث افزایش همیشگی خلق و خوی خوش و نشاط در ما می شود. نکته مهم این است که ضربان قلبتان به بالاتر ازضربان در زمان استراحت برسد (شما لازم است که بین ٦٠ و ٧٥ درصد از حداکثر ضربان قلب خود عمل کنید)٨. فعالیت بدنی نباید با تمرین ورزش که آگاهانه تر و سازمان یافته تر است و تمرکزی آشکار بر پیشرفت تناسب اندام دارد، اشتباه گرفته شود. بنابراین، کلاس ایروبیک، آموزش دو، و یا هر چیزدیگری در امتداد این خط سنتی فعالیت ورزشی در زیر مجموعه این دسته قرار می گیرد. به همین منظور در این مقاله ، ما فعالیت بدنی و ورزش را به جای یکدیگر به کار می بریم.

کمی به جملات پایین  فکر کنید...

آیا شما تمرین می کنید؟ بله یا خیر؟ وقتی شروع می کنید چه اتفاقی می افتد؟ وقتی می ایستید چه اتفاقی می افتد؟

بنابراین تمرین از لحاظ ارتقا عملکرد مطلوب چه می تواند برای ما انجام دهد؟

در سطح بدنی، افرادی که در فعالیتهای بدنی شرکت می کنند خطر ابتلا به بیماری های متعدد از جمله چاقی، بیماری های قلبی و عروقی، بیماری عروق کرونر قلب، سکته ، دیابت (نوع ٢)، پوکی استخوان، برخی از اختلالات خواب، فشار خون بالا، سرطان های خاص(کولون، پستان، رکتوم، ریه، پروستات، آندومتر) و حتی مرگ زودرس در آنها کاهش می یابد.

خوشبختانه، هیچ وقت برای شروع خیلی دیر نیست.

مطالعات اپیدمیولوژیک نشان می دهد که افرادی که قبلا بی تحرک بودند، اما پس از آن در زندگی خود شروع به ورزش میکنند از کسانی که هرگز ورزش نمی کنند بیشتر عمر می کنند. 
مزایای روانشناختی شامل سلامت عمومی بالا، تصویر بدن، عزت نفس و خودادراکی  ؛ عملکرد شناختی کلی پیشرفته در میان سالمندان، کاهش ناراحتی عاطفی ؛ کاهش اضطراب و کاهش افسردگی میباشد . توجه به این نکته مهم است که فعالیت بدنی به سادگی باعث دور ریختن و یا کاهش بیماری نمی شود بلکه باعث بهبود سلامت مثبت دردرون افراد می شود. به عنوان مثال، بسیاری از افراد افزایش عاطفه مثبت و تندرستی را پس از شرکت در فعالیت ها تجربه میکنند. "عامل احساس خوب" یا "سرخوشی دویدن" یک واکنش رایج است از اینکه چرا مردم ورزش می کنند و این احساسات مثبت قوی می تواند در اشکال تند و شدید تجربه شود. با در نظر گرفتن نظریه توسعه و ساخت احساسات مثبت ، فعالیت فیزیکی باعث افزایش سطح احساس مثبت می شود، در نتیجه افراد را قادر به ساخت منابع روان شناختی، اجتماعی، فکری و بدنی می نماید. 
شواهد علمی از فواید ورزش بر سلامت روان از مطالعات تحقیقاتی انجام شده توسط بلومنتال و همکاران در١٩٩٩ و بابیاک و همکاراندر٢٠٠٠ نشات می گیرد. شرکت کنندگان به طور تصادفی در یکی از سه گروه زیر قرار گرفتند:
■ ورزش (٣٠ دقیقه کلاس های ایروبیک سه بار در هفته)؛ ■ دارو (زولوفت، اس اس آر آی داروی ضد افسردگی)؛ و ■ ورزش بعلاوه دارو.
بعد از ١٦ هفته داخله، نتایج حاکی از بهبود هر سه گروه بود. علاوه بر این، اختلاف معنی داری بین گروه ها وجود نداشت، جز این که گروه دارویی سریع تر بهبود یافت. اما نتایجی که ١٠ ماه بعد از مداخله بدست آمد واقعا ما را شگفت زده کرد. از نظر عود بیماری، ٣٨ درصد از شرکت کنندگانی که در گروه دارویی بودند بیماریشان عود کرده بود و به همین صورت ٣١درصد از شرکت کنندگانی که در گروه ترکیبی ورزشی دارویی بودند بیماریشان عود کرد. اما تنها ٩ درصد از شرکت کنندگان در گروه ورزش بیماریشان عود کرد ، که یافته هایی باور نکردنی برای تحقیقات ورزش بوجود آورد.

 درمیان جمعیت بالینی، اکنون می دانیم که در واقع، "استراحت بهترین نیست!

تحقیقات بر روی جمعیت سرطانی نشان می دهد که مشارکت در فعالیت ورزشی می تواند باعث کیفیت بالای بدنی و روانی در زندگی شود
در بیماران مبتلا به اچ آی وی، مشارکت در فعالیتهای ورزشی می تواند پیشرفت اچ آی وی را کاهش دهد و همچنین باعث افزایش تعداد سلول های CD4 T شود . با توجه به عوارض جانبی خطرناک شیمی درمانی و درمان ضد ویروسی اچ آی وی ، فعالیت ورزشی می تواند کمک به مبارزه با تغییراتی نماید که در ترکیبات بدن بوجود می آید. حتی انجام ورزش یوگا ،چیزی که ضد فعالیت نیمه سنگین است، دارای مزایایی مانند بازگرداندن کنترل بدنی و افزایش اثر بخشی و امید در افراد مبتلا به بیماری بدنی می باشد.
و این فقط فرد نیست که از فعالیت بدنی نفع می برد. درگیر شدن در فعالیتهای بدنی گروهی می تواند باعث ایجاد یک هویت قوی و حس انسجام شود. برنامه های فعالیت بدنی عمومی همچنین می تواند در دسترس افرادی که به لحاظ اجتماعی از اجتماع کنار گذاشته شده اند قرار بگیرد مانند افراد مسن و یا بیمارهای روانی و آنها را قادر به تعامل با افراد دیگر در موقعیتهای مشابه، در طول یک فعالیت پر بارنماید. بنابراین، شرکت درفعالیتها، و محیطی که بوجود می آورد، می تواند موءلفه های مدل سلامت روانی ریف (استقلال، تسلط محیطی، رشد شخصی، روابط مثبت، هدفمند بودن در زندگی، پذیرش خود) را تسهیل کند. اجتماعات همچنین منافع اقتصادی زیادی در ترک کردن مردم از رختخواب وخارج شدن از شیوه زندگی بی تحرک دارد. هزینه عدم فعالیت بدنی در انگلستان در سال ٢٠٠٢ تقریبا ٢.٨ میلیارد پوند برآورد شده است. امروزه، این رقم بسیار بزرگتر است و پیش بینی می شود که این افزایش ادامه یابد.مداخلات اجتماع محور در حال حاضر در مکانهای انگلستان شامل دسترسی به پارک ها، مسیرهای پیاده روی، و مراکز و طرح های دوچرخه سواری مانند خطوط چرخه و دوچرخه رایگان، ترویج سبزترو سفر سالم میباشد.
مسلما شگفت آور ترین تحقیقات در دهه گذشته در حیطه کشف تاثیر مثبت فعالیت بدنی بر عملکرد شناختی هم در دانش آموزان و هم در بزرگسالان بوده است. یک پژوهش در مدارسی که در آنها برنامه های تربیت بدنی منظم روزانه (پی ای) انجام میشود صورت گرفت، به طور مستمر حاکی از کاهش غیبت، کاهش رفتار پرخاشگرانه، رفتارهای انضباطی و همچنین افزایش پیشرفت تحصیلی وارتقا رفتار کلاسی و توجه بیشتر میباشد . متاسفانه، مرگ تربیت بدنی به سرعت در سراسر جهان در حال گسترش است، کمتر از ٨.٣ درصد از دانش آموزان در ایالات متحده به طور منظم درگیر فعالیتهای تربیت بدنی هستند. این مرگ متوجه افزایش آزمون های استاندارد، کمبود بودجه برای معلمان با تجربه و تاثیر بالقوه بر عملکرد تحصیلی است.به طورطعنه آمیز، نظام های آموزشی در حال نادیده گرفتن تحقیقات عصب شناسی جدید است که این تحقیقات نشان می دهد شرکت در فعالیتها باعث تحریک توانایی های یادگیری می شود. ورزش به خودی خود شما را باهوش تر نمی کند، اما ذهن شما را آماده می سازد که اطلاعات داده شده بیشتری را جذب نماید. نروپلاستیسیتى توانایی مغز برای شکل گیری و تغییر تجربیات است. سلولها توانایی تغییر داشته و تغییر می کنند و شرکت در فعالیتها به ما درتغییر سلولهای مغزمان کمک می کند. ورزش باعث افزایش غلظت سروتونین، نوراپی نفرین و دوپامین می شود . علاوه بر این، دانشمندان بر این باورند که یک پروتئین خاص وجود دارد که فاکتور نورون زایی مشتق شده از مغز است (بی دی ان اف) که باعث توسعه مغز می شود . ورزش میزان بی دی ان اف را در مغز افزایش می دهد ، در نتیجه باعث افزایش راندمان یادگیری و حافظه می شود.
در مجموع، مشارکت در فعالیت بدنی می تواند سلامت میان افراد و جوامع را تسهیل نماید. نه تنها بدن ما را سالم نگه می دارد بلکه همچنین ذهن ما را تندرست و شاد نگه می دارد.

پس در مورد آن فکر کنید...

فعالیت بدنی برای فعالیت و رشد مغزمفید است. پس در این مرحله، کتاب ، موبایل یا تبلت خود را کنار گذاشته، و ١٠ دقیقه پیاده روی* آرام و نیمه سنگین انجام دهید، چه در خارج و یا در داخل خانه. هیچ زمانی مانند الان مناسب نیست، و وقتی که بازگردید شما امیدوارنه خواهید دید که تواناییتان برای دریافت اطلاعات جدید بهبود یافته است . (سیارک)

آیا این مقاله برای شما مفید بود؟تجربیات خود رادر قسمت نظرات با کاربران به اشتراک بگذارید.