اختراعاتی که می توانند کره زمین را از خطر نابودی نجات دهند بخش اول
محمد رضا عاشوریدر۱۴۰۳/۲/۱۸از تغییرات اقلیمی و آب و هوایی زمین و پر شدن اقیانوس ها از زباله های پلاستیکی گرفته تا انقراض قریب الوقوع زنبور های عسل و از بین رفتن صخره های مرجانی، عوامل گوناگونی هستند که به مرور زمان زندگی بر روی کره زمین را با مشکل مواجه خواهند کرد و به همین خاطر است که مهمترین موجود روی کره زمین، انسان، باید از عقل و دانش خود کمک گرفته و راهکاری برای مواجه با خطرات احتمالی آینده زندگی بر روی کره زمین بیابد. در این مقاله قصد داریم شما را با بیست اختراع جدیدی آشنا کنیم که با به کار گرفتن آن ها قادر خواهیم بود کره زمین و زیستگاه خود را نجات دهیم. با سیارک همراه باشید.
دستگاهی که آب اقیانوس را قابل آشامیدن می کند
در حال حاضر دستگاه های صنعتی و بسیار بزرگی وجود دارند که وظیفه اصلی شان نمک زدایی از آب های دریایی و قابل آشامیدن کردن آن ها است، با این وجود، به واسطه حجم و اندازه بسیار بزرگ این دستگاه ها، هزینه زیادی صرف ساخت آن ها می شود و علاوه بر این می توانند در بلند مدت زیان های بسیاری را متوجه محیط زیست کنند. از جمله این زیان ها به این موارد می توان اشاره کرد: نخستین نکته منفی در خصوص این دستگاه های غول پیکر، انرژی بسیار زیادی است که برای راه اندازی آن ها مورد نیاز است، این دستگاه ها به هنگام فعالیت خود مقدار زیادی گاز های گلخانه ای آزاد می کنند و در نهایت می توانند به موجودات دریایی نیز آسیب برسانند.
محققان بریتانیایی البته طی سالیان اخیر تحقیقات جامعی انجام داده و موفق به ساخت یک دستگاه تصفیه شده اند که می تواند جایگزینی مناسب برای آن دستگاه های غول پیکر باشد؛ جایگزینی که به محیط زیست آسیب نخواهد رساند. در حقیقت این دستگاه غربالی است که از گرافین به عنوان اصلی ترین ماده سازنده آن بهره گرفته شده است و محققان امیدوار اند تا با انجام تحقیقات و اقدامات نهایی، قادر باشند با استفاده از این غربال، نمک موجود در آب های آزاد اقیانوس ها را جدا کنند. این محققان با استفاده از اکسید گرافین توانسته اند غربال بسیار مستحکمی درست کنند که منافذ موجود در آن به هنگام تماس پیدا کردن با آب بسته نخواهد شد (اتفاقی که در نمونه های پیشین این غربال رخ می داد و آزمایش ها را به بن بست رسانده بود) و این مسئله به واسطه چسب مخصوصی است که در کنار هم گذاشتن قطعات این غربال مورد استفاده قرار گرفته است.
در حال حاضر روز به روز از میزان منابع آبی موجود در اختیار انسان کاسته می شود و خیلی دور نیست زمانی که تمامی منابع آب شیرین خشک شوند، به همین خاطر است که چنین اختراعی می تواند نتیجه ای تأیین کننده بر سرنوشت انسان روی کره زمین داشته باشد.
دستگاه پرنده ای که روی گل ها گرده افشانی می کند
جالب است بدانید که نزدیک به هفتاد و پنج درصد از کل محصولات زراعی مورد استفاده بشر (از میوه هایی چون هلو و گلابی گرفته تا دانه های قهوه) برای این که ثمر دهند و انسان بتواند از میوه ها و دانه های گوناگون شان بهره بگیرد، به طور گسترده وابسته به گرده افشانی زنبور ها و پروانه ها هستند و این امر برای ادامه حیات گیاهان شان و میوه دادن، حیاتی به شمار می رود. نکته نگران کننده در این خصوص خطر انقراض این گونه حشرات گرده افشان است که روز به روز جدی تر می شود و در صورتی که این اتفاق به طور کامل رخ دهد، می تواند تأثیرات بسیار بد و مخربی بر زندگی روی کره زمین داشته باشد.
این زنگ خطر انقراض حشرات گرده افشان باعث شد تا محققان ژاپنی از چند سال پیش شروع به انجام تحقیقات برای ساخت دستگاهی پرنده کنند که قادر باشد وظیفه گرده افشانی حشرات را به عهده بگیرد و بتواند دقیقا همانند یک زنبور یا پروانه، گرده موجود روی یک گیاه را به گیاه دیگر منتقل کند. کمی موی اسب به وسیله ژلی مخصوص روی بدنه فلزی این دستگاه پرنده قرار داده شده است تا شکل و شمایل حشرات را پیدا کند و امکان استفاده از آن در محیط های طبیعی وجود داشته باشد. این دستگاه به وسیله کنترل از راه دور هدایت می شود و در حال حاضر تنها به برداشتن گرده گل های بزرگ بوده است و تحقیقات برای بهبود کارکرد آن ادامه دارد.
ساخت فشنگ های زیست تخریب پذیر
البته به احتمال زیاد این نخستین مسئله زیست محیطی ای که به ذهن برسد نمی باشد، با این وجود، جالب است بدانید که مهمات و فشنگ هایی که در تمرین ها و برنامه های آموزشی مربوط به ارتش استفاده می شود، قرن ها طول می کشد تا به طور طبیعی تجزیه شوند و این مسئله سبب آلودگی خاک و آب می شود. بنا به آماری که توسط آژانس حفاظت از محیط زیست آمریکا منتشر شده است، بیشترین تأثیر در آلودگی های زیست محیطی در آمریکا، ناشی از فعالیت های مربوط به ارتش است. در نهایت این مسئله سبب شد تا مسئولان آمریکایی با سمت های مختلف دست به کار شده و محققانی را برای ساخت فشنگ ها و مهات زیست تخریب پذیر استخدام کنند. در حال حاضر کار این محققان تا جایی پیش رفته است که عنوان شده قرار است نوعی از گلوله های زیست تخریب پذیر تولید شود که در آن از دانه های به خصوصی بهره گرفته شود تا جانوران قادر به خوردن آن باشند و علاوه بر این به خاک و گیاهان نیز آسیبی نرساند.
پلاستیکی که در ساخت آن از ریشه گیاه کاسوا استفاده شده است
کوین کومالا، کار آفرین و متخصص زیست شناسی اندونزیایی است و به همراه همکار اش اقدام به ساخت محصولات مختلف پلاستیکی کرده اند (کیسه های پلاستیکی، بسته بندی محصولات غذایی، کت های ضد باران و ...). نکته ای که در خصوص پلاستیک مورد استفاده کوین و همکار اش وجود دارد و آن را متمایز از سایر محصولات پلاستیکی می کند، این است که برای ساخت آن از ریشه گیاهی ارزان قیمت به نام کاسوا استفاده شده است. در سال 2014 بود که کوین کومالا به طور رسمی کار شرکت زیست محیطی خود با نام «آوانی اکو» را آغاز کرد و اقدام به تولید انبوه این گونه محصولات پلاستیکی کرد که همانند محصولات پیشین، آسیبی به محیط زیست وارد نخواهند کرد، چرا که در ساخت آن ها از کاسوا استفاده شده است.
تا کنون محصولات پلاستیکی زیادی وارد بازار شده اند با این ادعا که زیست تخریب پذیر اند و آسیبی به محیط زیست وارد نمی کنند، با این وجود، این گونه به نظر می رسد که این ادعا ها واهی باشند و تنها محصولات پلاستیکی مورد تأیید توسط ارگان ها و سازمان های رسمی فعال در حوزه محیط زیست، همین محصولات پلاستیکی باشند که توسط کوین کومالا و در شرکت اش تولید می شوند. محصولات پلاستیکی کوین کاملا زیست تخریب پذیر اند و از زمانی که به دریا یا روی خاک انداخته می شوند، تنها به چند ماه زمان احتیاج دارند تا به طور کلی تجزیه شوند و این در حالی است که هیچ گونه ماده شیمیایی و خطرناک برای محیط زیست از خود به جای نمی گذارند.
هواپیمایی که تنها بخار آب از آن خارج می شود
تصویری که مشاهده می کنید متعلق به هواپیمای «اچ وای 4 (HY4)» است. هواپیمایی که تنها از اکسیژن و هیدروژن برای سوخت رسانی به آن بهره گرفته می شود و باتری هایی نیز برای آن در نظر گرفته شده است تا امکان پرواز بهینه آن وجود داشته باشد. به واسطه سوخت منحصر به فردی که برای راه اندازی این هواپیما استفاده می شود، تنها چیزی که این هواپیما به عنوان دود وارد هوا می کند، بخار آب خواهد بود که در مقایسه با سوخت کنونی مورد استفاده در هواپیما ها، می تواند تأثیرات شگرفی در جلوگیری از آلودگی های زیست محیطی داشته باشد. البته نکته ای در خصوص این هواپیما های تازه ساخته شده وجود دارد مبنی بر این که بسیار کوچک اند و علاوه بر خلبان، تنها سه سرنشین دیگر قادر به قرار گرفتن در آن خواهند بود، با این وجود مدیر مسئول اصلی این پروژه، جوزف کالو، مصاحبه هایی در خصوص اختراع جدید خود انجام داده است و اظهار امیدواری کرده که در آینده ای نه چندان دور (نزدیک به بیست سال دیگر)، می توان از این گونه هواپیما ها به عنوان وسیله اصلی برای رفت و آمد از طریق آسمان استفاده کرد و تا آن زمان او و سایر افراد مشغول در تیم تحقیقاتی اش، قادر خواهند بود تا آن زمان اقدام به ساخت هواپیماهایی این چنینی در ابعاد بزرگ تر کنند.
سطلی به خصوص که زباله های موجود در آب اقیانوس ها را جمع آوری می کند
به طور تقریبی، سالانه چیزی حدود ده میلیون تن پلاستیک وارد آب اقیانوس ها می شود و این رقمی نیست که به سادگی بتوان از آن چشم پوشید و تأثیرات مخرب آن بر موجودات دریایی و آب اقیانوس را نادیده گرفت. در چنین شرایطی، وجود امکانات و ادواتی که قادر به جمع آوری چنین زباله هایی از آب های آزاد باشند، بیش از پیش اهیمت پیدا می کند و جالب است بدانید که اقداماتی در این خصوص صورت گرفته است. تصویری که مشاهده می کند، متعلق به «سطل آبی» است که در آب های آزاد اقیانوس ها کار گذاشته می شود و به همراه جزر و مد آب، پایین و بالا رفته و پلاستیک ها و زباله های موجود در آب را جمع آوری می کند.
این سطل های دریایی قابلیت نصب در بیشتر مکان های تأسیس شده در آب های آزاد را دارند (تفریح گاه های ساحلی، بنادر، اسکله قایق های تفریحی، بنادر تجاری دریایی و ...) و تنها چیزی که برای نصب و کارکرد کامل آن ها لازم است منبعی 110/220 ولتی از برق است. برق مورد نیاز این سطل های دریایی برای راه اندازی پمپی است که در آن ها کار گذاشته شده است و بوسیله این پمپ، زمانی که در سطح آب هستند، آب را مکیده تا زباله های موجود در سطح آب را در خود جای دهند. پس از آن دوباره آب مکیده شده آزاد می شود و تنها زباله ها در سطل باقی می مانند و باید آن ها را به خشکی رساند و همانند سایر زباله ها، تدبیری برای آن ها اندیشید.
ماشینی که بطری های شیشه ای را به ماسه بدل می کند
شن و ماسه موجود در سواحل دریا ها استفاده های بسیاری در جوامع امروزی دارد. از مصالح ساختمانی گرفته تا برخی از مواد دارویی، در ساخت شان از شن و ماسه بهره گرفته می شود؛ ملات، گچ، بتن و آسفالت از جمله مصالحی هستند که برای ساخت شان از شن و ماسه استفاده می شود و در حال حاضر این گونه مصالح کاربرد عمده ای دارند. همین مسئله باعث شده است تا روز به روز از شن و ماسه موجود در سواحل دریا ها کاسته شده و زمین این مناطق عمق بیشتری پیدا کند.
شاید برای تان عجیب به نظر برسد اگر بدانید راه حلی که برای این مشکل در نظر گرفته شده است، ارتباط مستقیمی با نوشیدن بیشتر محصولاتی پیدا می کند که در بطری های شیشه ای قرار دارند. اخیرا یک شرکت فعال در زمینه محیط زیست در نیوزلند ماشینی منحصر به فرد طراحی کرده است که پس از قرار دادن بطری های شیشه ای در آن، ابتدا اقدام به کندن برچسب ها و پاک کردن آلودگی های آن کرده و سپس بطری خالی و پاکیزه را خرد کرده و به شن و شیشه بدل می کند؛ از این شن و شیشه حاصل شده می توان به عنوان جایگزینی برای شن و ماسه کناره دریا ها بهره گرفت. تنها پنج ثانیه زمان است تا یک بطری شیشه ای کوچک خالی بدل به چیزی حدود دویست گرم ماده ای پودر مانند شود که می توان به عنوان جایگزینی برای شن و ماسه در نظر گرفته شود.
جعبه های شش تایی قوطی های نوشیدنی که موجودات دریایی قادر به خوردن آن هستند
تصویری که مشاهده می کنید، متعلق به جعبه هایی شش تایی است که در آن قوطی های نوشیدنی قرار داده می شوند و در حال حاضر در سراسر نقاط دنیا به طور عمده ای از آن ها استفاده می شود. متأسفانه این گونه جعبه ها، در نهایت می توانند آسیب های بسیاری را متوجه محیط زیست و موجودات آن کنند و تا کنون گزارش های زیادی مبنی بر مرگ موجودات دریایی به واسطه خوردن این گونه جعبه ها به دست رسیده است. برای غلبه بر این مسئله، یک شرکت تولید عمده نوشیدنی در فلوریدا، ایده بسیار جالبی مطرح کرده و اقدام به عملی کردن آن نموده است. در حقیقت این شرکت برای ساخت این گونه جعبه های شش تایی، گندم و جو را با موادی دیگر ترکیب می کنند (موادی که کاملا زیست تخریب پذیر اند و در صورت مصرف خوراکی آسیبی را متوجه موجودات نمی کنند) و با خمیر حاصل شده از این ترکیب، اقدام به ساخت این جعبه های خود می کنند.
البته تا کنون شرکت های دیگر تولید نوشیدنی نیز از این گونه راهکار ها استفاده کرده اند و برای نمونه می توان به کسانی اشاره کرد که از پلاستیک های زیست تخریب پذیر برای ساخت این گونه جعبه های خود استفاده کرده اند، با این وجود، نکته ای که در این خصوص وجود دارد این است که حتی این گونه جعبه ها نیز، حداقل به زمانی نود روزه احتیاج دارند تا به طور کلی تجزیه شوند؛ این جعبه ها به اندازه کافی در محیط زیست باقی خواهند ماند تا جانوری اقدام به خوردن آن کرده و آسیب ببیند. این در حالی است که جعبه های ساخته شده از گندم و جو، در صورت مصرف شدن به صورت خوراکی نیز ضرری را متوجه جانوران نمی کنند.
این مقاله ادامه دارد..