اصالت در مناظر فرهنگی بومی

مناظر فرهنگی بومی نمونه هایی هستند که " حیات جمعی را حفظ می کنند، آن را از طریق آداب و رسوم و سنت به گذشته اجدادی مرتبط می سازند.

"جوامع بومی، به عنوان سازندگان و ناظران میراث مربوط به مناظر فرهنگی بومی، برای این مکان ها به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از هویت خود ارزش می گذارند. جوامع با شناسایی ارزش های میراث در جهان بینی خود و چارچوب فرهنگی، دارای ساختارهای ارزش تاریخی، فرهنگی، اجتماعی، زیست محیطی، و معنوی می شوند . ماهیت پویا ارزش های فرهنگی و مناظر فرهنگی باعث می شود فرآیند شناسایی و حفاظت از آنها پیچیده شود. در حالی که مناظر فرهنگی تغییر می کنند، بنابراین فرهنگ هم تغییر می کنند. اکتشاف دقیق دیوید لونتال درباره اصالت در تمام سنین نشان می دهد که :

اصالت به طور مستمر در فرم، فضا، و زمان تغییر کرده است: "معیارهای اصالت ما بیانگر دیدگاههای فعلی در مورد چگونگی استفاده از دیروز و امروز است.

" ریچارد هندلر به عنوان یک انسان شناس ،" رابطه میان زندگی فرهنگی و سنت های گذشته را یک رابطه فیزیکی ندانسته است، و حتی در موارد اموال فرهنگی ، یا میراث فیزیکی اشیاء. نجات و یا حفظ گذشته، سنت، و یا میراث فعالیت جدیدی محسوب نمی شود. در عمل از این جنبه اساسی اصالت به خوبی در حفاظت از میراث استفاده نشده است. با این حال، هر آزمون اصالت مربوط به مناظر فرهنگی بومی باید این زمینه را رعایت کنند.

اصالت؛ حفاظت از ماهیت واقعی مکان

برخی از متخصصان حفاظت ازمکان های مرتبط با مردمان بومی ارتباط استفاده از مفهوم اصالت را زیر سؤال برده اند. این مبحث بر مسائل اعتبار تاریخی داده های مردم نگارانه ، تحمیل تعصب فرهنگی در تفسیر آنها، تاثیر مهاجر تاریخی و جابجائی های اجتماعی در خود تفسیر مجدد گذشته، و اهمیت نقش های سازنده در تجدید حیات فرهنگی، تمرکز کرده است. '' توماس. F. یک متخصص فرهنگی سنتی، به جای دنبال این جهت، نشان می دهد که روش مناسب اصالت ممکن است این سوال باشد آیا مکان یعنی نوعی نقش در یکپارچگی فرهنگی COM-جامعه نقش دارد، در این رویکرد بر سوال چگونگی شناسایی تاکید شده است و بیان شد: " استراتژی مناطق حفاظت شده سرزمین های شمال غربی این موضوع را برای خود جامعه سخت کرده است و یک فرایند هشت مرحله برای شناسایی، ارزیابی، و حفاظت از مناطق فرهنگی مهم و با ارزش طبیعی مطرح شده است. همانطور که لیزا پراسپر اعتقاد دارد، دانش سنتی که به سرعت از طریق عدم انتقال نسلی به سنت شفاهی از دست رفته است ، در حفظ یک ارتباط مداوم بین مردم و محل بسیار اهمیت دارد، با این حال ممکن است در طی زمان بیان شود و نباید تداوم فرهنگی را از طریق تغییر رد کند، که راه های جدیدی را برای ارتباط با یا مراقبت از مکان ارائه نمی کند. " کارگاه منطقه ای پسیفیک آسیا درباره مناظر فرهنگی وابسته، درباره پایدارستزی مناظر فرهنگی بومی برگزار شده است. در بررسی کاربرد مفهوم میراث فرهنگی در آفریقا، کارشناسان حفاظت ICCROM از درخت یوکای امریکایی جوکیلوتتو و جوزف کینگ، خواستار استفاده از فرایندی شدند که در آن اصالت میراث بتدریج به عنوان ماهیت واقعی مکان، آشکار می شود. رابطه بین مردم و سرزمین تعریف شده در جهان بینی در قلب مناظر فرهنگی بومی وجود دارد، چگونه اصالت در چنین مناظری حفظ می شود؟ بزرگ کردن طیف وسیع شرایط اصالت به منظور در بر گرفتن چند ویژگی مربوط به میراث ناملموس، شرایطی را برای بررسی اصالت در مناظر فرهنگی بومی فراهم کرده است. سنت های احترام به زمین، مشاهده، و دانش اکولوژیکی ، حرکت در مناظر، و داستان سرایی همه مردم ریشه در زمین دارد. مناظر فرهنگی بومی بوده بیان کننده این رابطه در طول زمان است. بنابراین، تداوم سنت یک شاخص کلیدی از اصالت است. اما در حال حاضر، ویژگی های مشخص شده، به هسته ارزش میراث این مناظر نمی رسد، که بر رابطه مردم با زمین تمرکز دارد. این رابطه در تداوم ارتباط با زمین است. تداوم دسترسی به و فعالیت در زمین، تداوم سنت ها و شیوه های وابسته به زمین، احترام به دانش و مهارت بزرگان، و تعامل جوانان و جامعه در تداوم حافظه و هویت از طریق انتقال بین نسلی و شیوه ادامه ی شرایطی هستند که می توانند ارزش فرهنگی مناظر فرهنگی بومی را حفظ کنند. بدون آنها، چشم انداز دانش سنتی و شیوه های ضروری ارزش های فرهنگی و اصالت آن را از دست می دهد.(سیارک)