اتوپیا: تصور و بیان فرهنگ

به منظور تاکید بر اهمیت اتوپیا ، اسکار وایلد بصورت ایهامی بیان می دارد که، " نقشه جهانی که شامل اتوپیا نباشد حتی ارزش نگاه کردن هم ندارد، زیرا تنها کشوری  که در آن انسانیت قرار دارد را نادیده گرفته است. قبل از بررسی چگونگی عملکرد هتروتوپیا، مختصرا عبارت پیشین آن، اتوپیا، را مورد بحث قرار می دهم تا از همدیگر تمییز داده شوند. هتروتوپیا مستلزم داشتن درکی از اتوپیا، رایج ترین عبارت توصیف شده، می باشد، ولی آن دو از هم متمایز می باشند. به خاطر اینکه اتوپیا در سال 1518 توسط سر توماس مور، در روایت بنیادی او که به خاطر این کلمه نام گذاری شده، ابداع گردیده، به صورت متناوب موضعی یا قدیمی و گاها هر دو تلقی گردیده است. حضور پایدار آن موجب شده است که آنجلیکا بامر اتوپیانیسم را به عنوان عنصر اصلی سنت فرهنگی غرب، اگر زیربنای آن نباشد، در نظر بگیرد. با توجه به مباحث بیان شده توسط لوسی سارگیسون، جذابیت آن تمرکز روی فضا جدای از قیود می باشد، که فقط توسط تخیل محدود میگردد. فردریک جیمسون نیز به بیان رابطه بین اتوپیا و تخیل می پردازد: " اتوپیا، به عنوان یک ساختار و شکل، ارائه جایگزین های رادیکال (افراطی) نمی باشد؛ بلکه بیشتر برای تصور آنها لازم است". نشانه های اتوپیاهای مترکه در نمای فرهنگی و تاریخی باقی مانده اند، که موجب تقویت انتشار ساختار در فرهنگ مدرن می گردد.
توصیف مختصر از اتوپیا موجب تمیز آن از هتروتوپیا خواهد گردید.(سیارک)

اتوپیای مور به توصیف جامعه و موقعیتی که در آن زندگی با محدود کردن آزادی های افراد به خاطر صلاح جامعه منظم میگردد، میپردازد. اتوپیا جامعه زمان خود را، توسط مخالفت با نابرابری ها و ناعدالتی های انگلستان قرن شانزدهم به وسیله مساوات در جامعه خیالی، مورد انتقاد قرا می دهد. از دیدگاه قرن بیست و یکم، انتقاد شکل الزام آوری به خود میگیرد که بیان کننده این نکته است که معیارهای قانونی مشخصی وجود دارند که از آزمایشات افراطی قرن بیستم در مورد مساوات به کارگرفته شده اند. در حالی که مور به انتقاد در مورد ارزش های جامعه خود می پرداخت، در مورد مقادیر نسبی آزادی و برابری نیز تحقیق نمود. اما یک کیفیت اصلی این "جای دیگر" فرضی  این مکان غیر ممکن دقیقا این واقعیت است که در جای دیگری قرار دارد.
در مقابل، هتروتوپیا یک عامل فکری و کاربردی برای تغییر یا اظهار نظر در جامعه مدرن ارائه می دهد. هتروتوپیا کیفیت دگرگونی را به گونه ای حفظ می کند که اتوپیا قادر نمی باشد. این کارکرد "نظم جایگزین" می باشد که ابزارهای را ارائه می دهد که " به چگونگی توسعه احتمالی جامعه در آینده نظارت میکنند". هتروتوپیا در زمان و مکان کنونی، به عنوان یک عضو درونی اجتماع که موجب ایجاد یک رابطه کاربردی و مستقیم با آن مکان و زمان میگردد، وجود دارد. در ابتدا، هتروتوپیا به منظور توصیف موقعیتی که در آن عضوی از بدن از مکان معمول خود جابجا شده، به کاررفته بود. همانند اختلال ساختاری مربوط به منشا ریشه لغات، هتروتوپیا می تواند به صورت درونی، البته ممکن است در جایی اتفاق بیافتد که کمترین انتظار از آن میرود، استفاده گردد.چون مطالعه طولانی اتوپیا فراتر از حد این مقاله می¬باشد، ادامه این بخش را به بیان مختصر مظاهر و کاربردهای آن در تئاتر اختصاص میدهیم.این مقاله ادامه دارد..........ترجمه  itrans.ir