تاریخچه زبان انگلیسی

(سیارک) زبان انگلیسی با لهجه آلمانی، توسط مهاجران آلمانی که از بخش های مختلفی که امروزه هلند، شمال غربی آلمان و دانمارک نامیده می شوند، به بریتانیا آورده شده است. تا آن زمان جمعیت بومی بریتانیا در بریتانیایی که ساکنین آن رومی بودند، به خاطر قدمت 400 ساله رومیان بریتانیا، قبول کرده بودند که در کنار زبان آکرولکتال متأثر از لاتین، به زبان مشترک بریتونیک و زبان سلتیک نیز صحبت کنند. یکی از قبایل آلمانی که به بریتانیا آمد، آنجل بود، قبیله ای که بِد معتقد بود به طور کامل به آن جا نقل مکان کرده است. نام انگلستان ( از سرزمین انگلا یا سرزمین آنجلاها) و انگلیسی (اگلیسک قدیمی انگلیسی) از نام این قبیله گرفته شده- اما در همین دوره ساکسون ها، جوتها و طیف وسیعی از مردم آلمان از سواحل فریژیا، ساکسون پایینی، سرزمین جوت و جنوب سوئد نیز به بریتانیا نقل مکان کردند.

در ابتدا، زبان انگلیسی قدیمی سرشار از لهجه های متنوع بود، که در واقع بازتاب ریشه های متنوع انگلستان آنگلو ساکسون بود، اما در نهایت این گویش ساکسون غربی بود که بر دیگر گویشها غالب شد، و در شعری که بوولف سروده نیز به آن اشاره شده است.

سپس، زبان انگلیسی قدیمی دو بار مورد هجوم قرار گرفت و تغییر کرد. اولین بار در قرن هشتم و نهم زمانی که ایوار بونلس و هافدان رگنرسون شروع به فتح و به استعمار در آوردن بخشهای شمالی جزایر بریتانیا کردند، زبان انگلیسی توسط سخنرانانی که به زبان آلمانی شمالی صحبت می کردند تغییر کرد. دومین بار هم در قرن یازدهم بعد از پیروزی نورمن بر انگلستان، توسط سخنرانانی که به زبان رمانس صحبت می کردند، مورد هجوم قرار گرفت. سپس نرمان به آنجلو-نرمان و آنجلو-فرانسه توسعه یافت و از این جا بود که مخصوصاً در دولت و دادگاه ها، لغات جدیدی به کار گرفته شد.

همچنین طیف واژگان با لغات نرمنی و اسکاندیناوی گسترش یافت، این دو رویداد باعث ساده شدن دستور زبان و تبدیل شدن زبان انگلیسی به زبان قرضه شد- به طور غیر معمول هم لغات جدیدی که از سایر زبانها وارد می شد، می پذیرفت. بدنبال تهاجم نرمن، تغییرات زبانی در زبان انگلیسی بوجود آمد که امروزه از آن تحت عنوان انگلیسی میانه یاد می کنند؛ قصه های کانتربری جفری چاسر ، بهترین آثار شناخته شده در این زمینه هستند. در طول این دوره، برخی از اشکال لاتین، زیان بین المللی حیات روشنفکری اروپا بود- اولی، لاتین قرون وسطی کلیسای مسیح و بعدی لاتین رنسانس اومانیسم-سپس کسانی که متون کپی برداری شده را به زبان لاتین نوشتند، اصطلاحات جدیدی را در زبان ابداع کردند تا برای اشاره به اشیا و مفاهیمی که در زبان انگلیسی لغتی برای آن ها نبود، به مشکل بر نخورند.

قدمت زبان انگلیسی مدرن که شامل آثار ویلیام شکسپیر و شاه جیمز نسخه بیبل می شود، به سال 1550 بر می گردد، که بعد از آن انگلستان به یک قدرت استعماگری تبدیل شد و زبان انگلیسی به عنوان زبان بین المللی در مستعمرات امپراطوری انگلستان رایج شد. در دوران پس از استعمار نیز برخی از کشورهای تازه تأسیس شده که دارای چندین زبان بومی هستند، تصمیم گرفتند به استفاده از زبان انگلیسی ادامه دهند و برای پیشگیری از مشکلات سیاسی به ترویج ذاتی زبان بومی که بر دیگر زبانها غالب است، پرداختند.  در نتیجه رشد امپراطوری بریتانیا، باعث شد زبان انگلیسی در آمریکای شمالی، هند، آفریقا، استرالیا و بسیاری از مناطق دیگر پذیرفته شود- و این روند هم با ظهور ایالات متحده به عنوان یک ابر قدرت، در اواسط قرن بیستم تقویت شد.ترجمه  itrans.ir