مديريت و درمان آنوریسم

چون آنوريسم ها معمولا تشخيص داده نشده باقي مي مانند يک اتفاق شديد مثل يک پارگي رخ مي دهد ، تلاش هاي فراواني شده است تا ميزان مرگ و مير و هزينه هاي تاثير گذاري غربالگري براي آنوريسم هاي آئورتي ارزيابي شود. يک کار اخير پيشگيرانه در آمريکا پيشنهاد کرد که همه ي مردان بين سنين 65 و 75 با سابقه ي سيگار کشيدن با اولترا سونوگرافي براي بیماری  غربال شوند. شيوع آنوريسم در زنان پايين تر است و بنابر اين يک اختلاف نظر با توجه به مناسب بودن غربالگري براي اين بيماري وجود دارد ، اگر چه برخي داده ها نشان مي دهند زنان بالاي 65 سال با سابقه سيگار کشيدن يا بيماري قلبي بايد غربال شوند.
براي افرادي که آنوريسم آن ها تشخيص داده شده ، گام کليدي در مديريت درمان پيگيري روند ناحيه بزرگ شده است . اين ممکن است شامل اکو کارديوگرافي ، فراصوت بطني ، ام ار اي يا ( کمتر ) آنژيو گرافي باشد. گام مهم بعدي مديريت اين بيماران براي مقابله با عوامل خطر که زمينه اين بيماري هستند مي باشد.

اين شامل ترک سيگار ؛ کاهش فشار خون ؛ و چربي ، ديابت ، و مديريت چاقي است.

درمان ها براي بيماران آنوريسمي نخست شامل آن هايي مي شود که بايد خطر قلبي عروقي را کنترل کنند.
• داروي بتا آدرنرژيک ، مثل آتنولول يا پروپرانولول ، براي مديريت فشار خون مناسب است چون دارو بايد قدرت نبض را هم کاهش دهد . جتي بيماران با فشار خون پايين بايد با يک بتا بلوکر تحت درمان قرار گيرند ، اگر اين دارو با ساير دارو ها مداخله نداشته باشد.
• استاتين ها معمولا به خاطراثر متعادل کننده آن ها روي چربي ها و مارکر هاي التهابي تجويز مي شوند.
قطر آنوريسم در بسياري از بيماران پيشرفت مي کند و تصميم جراحي براي ترميم آنوريسم بايد در زمان مناسب توسط يک جراح عروق گرفته شود . با توجه به اينکه آنوريسم بيشتر در افراد مسن تر رخ مي دهد ، احتمالا دارو هاي ديگري براي ساير بيماري هاي هم زمان در اين جمعيت استفاده مي شود ( مثلا ساير بيماري هاي قلبي عروقي مثل بيماري عروق کرونري يا بيماري عروق محيطي ، فشار خون ، ديابت ) . این مقاله ادامه دارد.ترجمه  itrans.ir