از بین بردن بوی بد دهان در چند دقیقه

در

زن

غذاهایی که به شما کمک می کنند نفس خود را بدون آدامس جویدن تازه نگه دارید.طیف وسیعی از غذاها می توانند به شما کمک کنند تا به سرعت بوی بد دهان را بر طرف کنید.بوی بد دهان همیشه مشکلی است که هم خود شخص و هم افراد اطرافش را ناراحت می کند. نفس کشیدن در صبح  ، فنجان های زیاد قهوه ، غذا خوردن با پیاز یا سیر ، استعمال دخانیات ، مشکلات گوارشی ، خماری ، یا حتی رژیم غذایی حاوی قند یا پروتئین و کربوهیدرات کم - دلایل تغییر  محیط دهان و دندان است ، اما نتیجه همیشه یکسان است. حتی اگر آدامس دم دست ندارید و نمی توانید دندان های خود را مسواک بزنید ، روش های زیادی وجود دارد که فقط در عرض چند دقیقه نفس خود را تازه کنید.


1. دانه قهوه 


قهوه 

با دانه های قهوه خیلی زود از شر بوی بد دهان خلاص می شوید.


جویدن دانه های قهوه به خلاص شدن از شر باکتری های مضر کمک می کند ، که در بیشتر موارد باعث بوی بد دهان می شود. کافی است 1-2 دانه در دهان نگه دارید و آنها را با احتیاط آهسته بجوید ، سپس آنها را تف کنید ، و دهان خود را با آب بشویید. این هک زندگی به ویژه در مبارزه با بوی پیاز و سیر که اخیراً خورده شده بسیار خوب عمل می کند.

 

2. سیب

 سیب
فقط یک سیب نیز قادر به تحولات شگفت انگیز است.

 

آب سیب به ترشح فعال بزاق کمک می کند ، که در نهایت منجر به تنفس بهتر می شود. یک سیب می تواند باکتریهای مضر را از حفره دهان خارج کرده و تعادل صحیح "اکولوژیکی" را در دهان برقرار کند. بنابراین ، یک میان وعده سالم  طبیعی و دلپذیر است. نداشتن بزاق کافی یا خشکی دهان منجر به باکتری هایی می شود که می توانند بوی بدی ایجاد کنند ، بنابراین  سیب به خوبی جای آدامس را می گیرد.

 

3. سبزیجات تازه

نعنا
نعنا طعم خوبی دارد و در عین حال در خوشبویی نفس بسیار موثر است


اول از همه ، نعنا و جعفری خوشبو کننده های طبیعی نفس هستند که بیش از صد سال استفاده می شود. و اصلاً لازم نیست که طعم آنها به چیزی اضافه شود ، شما به راحتی می توانید یک شاخه کوچک  را بجوید و حتی نتیجه بهتر از جویدن آدامس است. روغن های طبیعی این گیاهان به پوشاندن بوهای نامطبوع کمک می کنند. علاوه بر اینها ، می توان با جویدن گشنیز ، دارچین ، ترخون ، اکالیپتوس ، رزماری یا هل نتایج خوبی در خوشبویی نفس به دست آورد.

 

4. ویتامین C

مرکبات
آنها طعم خوبی دارند و به رفع بوی بد دهان کمک می کنند.


پرتقال ، لیمو ، سایر مرکبات و میوه هایی که سرشار از اسید سیتریک و ویتامین C هستند می توانند به سرعت به حل مشکل بوی بد دهان کمک کنند. به دلیل غلظت بالای ماده اسیدی ، آنها می توانند در مبارزه با باکتری هایی که باعث بوی بد دهان می شون ، کمک کنند.

 

5. ماست

ماست
مصرف ماست در صبح می تواند علاوه بر گرسنگی ، بوی نامطبوع دهان را از بین ببرد.


از نظر بسیاری ، ماست یک میان وعده سالم و آسان است. با این حال ، تعداد کمی از افراد می دانند که این یک داروی طبیعی نیز برای پاکسازی و معطر شدن دهان است. البته ماست ساده و بدون شکر اضافه شده بهترین است. مطالعات نشان داده است که پروبیوتیک های خوب موجود در این فرآورده لبنی می توانند با باکتری های بی هوازی دهان که در طول زندگی سولفید هیدروژن آزادو بوی بد تولید می کنند ، مبارزه کنند.

اطلاعات مفید: پروبیوتیک های موجود در ماست حتی به بهبود زخم های دهان کمک می کنند.

 

6. چای سبز

چای
اگر بوی بد دهان شما را آزار می دهد ، وقت آن است که برای یک نوشیدنی دلپذیر کمی استراحت کنید.


خبر خوب برای کسانی که دوست دارند بیشتر چای سبز بنوشند. فواید آن با بهبود خلق و خو ، ایمنی و عملکرد دستگاه گوارش خاتمه نمی یابد. این نوشیدنی عالی که به لطف وجود آنتی اکسیدان معروف به کاتچین به صورت گرم و سرد قابل نوشیدن است ، در مبارزه با باکتری ها و بوی بد دهان  بسیار عالی است.

 

7. آجیل

بادام
بادام دارای بسیاری از ویژگی های مثبت است.


آجیل ها ساختار خاص و چگالی بالایی دارند. بنابراین ، هنگام جویدن ، آنها مانند مسواک های کوچک عمل می کنند ، باکتری های مضر را از دندان و زبان خارج می کنند. بادام مخصوصاً برای خوشبویی نفس مفید است. یک مشت کوچک تنقلات خوشمزه می تواند جایگزین یک روال مسواک زدن کامل دندان شود.

 

8. آ ب خیار شور

خیار شور
مایع سریع برای رفع بوی بد دهان


آ ب خیار شور(البته بدون سیر) یکی دیگر از محصولات اثبات شده است که می تواند به شما کمک کند تا به سرعت از شر بوی بد دهان خلاص شوید. تعداد کمی از مردم خیار شور را به دلیل طعم شور و نمک آن دوست دارند ، اما به خاطر این موارد می توانید کمی تحمل کنید. آب نمک حاوی شوید و سرکه است که به طور همزمان در برابر باکتری ها عمل می کند. 

 

7. کرفس

کرفس
یک مهمان غیر منتظره در لیست درمان های یک مشکل مشترک ، بوی بد دهان.

ساقه کرفس در از بین بردن بوی بد دهان بسیار عالی عمل می کند. برای تقویت نتیجه ، توصیه می شود آن را با یک شاخه جعفری ترکیب کنید. این دو سبزی را  به آرامی بجوید.

 

8. هویج

هویج
دستیار نگهبان برای نفس تازه و خوش بو. 

 

هویج خام به عنوان یک خنثی کننده بوی بد دهان موثر عمل می کند. به خصوص بعد از غذا با غذاهای پروتئینی بسیار خوب است. بهتر است هویج خام را درست بعد از غذا میل کنید.

 

نظرات

در ادامه بخوانید...

راه های طبیعی سفید کردن دندان

در

چه کارهایی را باید انجام دهیم و چه کارهایی را نباید انجام دهیم ؟
شاید تصور کنید که برای لبخند بتوانید از یک نوشابه ی مقوی استفاده کنید ، ولی نمی خواهید زمان یا پول خود را روی درمان های متصدیان آن سرمایه گذاری کنید یا به شما دیگر ژل های داروخانه یا نوار فروخته نمی شود.
برخی از درمان های خانگی و طبیعی ، ایمن بوده و می تواند دندان شما را سفید کند. بفهمید بهترین شرط های شما چه هستند و کدام یک شما را به دردسر نمی اندازد.

 

استفاده از مسواک و نخ دندان
بهداشت مناسب دهان و دندان ، روش موثر حفظ لبخندتان در بهترین حالت است. خمیردندان ها به آرامی جرم سطح دندان را زدوده و براق می کنند. خمیردندان های سفیدکننده همان کار را با ترکیبات بیشتر انجام می دهند ؛ آنها دندان شما را سفید نمی کنند. نخ دندان ، غذاها و باکتری هایی را که به جرم دندان تبدیل و سخت می شوند ، از بین برده که باعث می شود دندان ها مات و تیره تر به نظر برسند.(سیارک)

 کشیدن دندان با روغن
این تکنیک در طب آیور ودا رایج است. شما یک قاشق سوپخوری از روغن را (مثل دانه ی کنجد ، نارگیل یا روغن زیتون) در اطراف دهان به مدت 20 دقیقه برای " بیرون راندن" باکتری ، غرغره می کنید. بررسی اخیر نشان داده که استفاه از روغن نارگیل از فساد دندان جلوگیری می کند ولی هیچ حمایت علمی از آن نشده است.

جوش شیرین
علاوه بر کمک به عدم خردشدگی دندان، ساینده ی ملایمی است که جرم ها را می ساید. شما می توانید آن را با استفاده از خمیر جوش شیرین دست ساز خود امتحان کنید ولی احتمالا با عوض کردن آن با خمیردندانی با بی کربنات سدیم ، نتیجه ی بهتری خواهید گرفت. بررسی ها نشان می دهد که مسواک با محصولاتی که دارای جوش شیرین هستند ، به مرور زمان ، جرم های سطح دندان را از بین خواهد برد.

سیب ، آناناس ، توت فرنگی
اسید مالیک موجود در سیب ، بزاق را برای شستشو و پاک کردن اسید ، تقویت می کند. خمیردندان هایی با ماده ی بروم ، ترکیبی در آناناس ، به سفید شدن دندان کمک می کند. ولی هیچ مدرکی وجود ندارد که خوردن این میوه ها ، ظاهر دندان شما را براق کند. توت فرنگی را کنار بگذارید. یک مطالعه در دندانپزشکی عملی دریافت که مسواک کردن با ترکیب اینها و جوش شیرین ، دارای اثر سفیدکنندگی نیست. بدتر اینکه ، اسید سیتریک موجود در توت فرنگی ، مینای دندان یعنی قشر بیرونی دندانتان ، را تجزیه می کند .(سیارک)

پروکسید هیدرژن
عامل رنگبری است که در اکثر بسته ی لوازم سفیدکننده ی خانگی یافت می شود. در واقع رنگ دندان را نیز تغییر می دهد. یک بررسی نشان داد که رنگکاری با ژل غیر مجاز با 6% هیدروژن پروکسید روی دندان بعد از دو هفته ، تفاوت قابل توجهی را ایجاد می کند. بطری های ارزان این مایع که می توان آن را از داروخانه ها خریداری کرد ، دارای درصد پایین تری است. و طبق گفته ی موسسه ی دندان سازی آمریکایی ، غرغره کردن قبل از اینکه دندانتان را سفید کند ، لثه تان را خواهد سوزاند.

سرکه ی شربت (الکل دار) سیب
طبق گفته ی آنها ، غرغره ی قبل از مسواک به شما کمک می کند تا باکتری ها را کشته و لکه ها را از بین ببرید. شما به لبخند سفیدتر خواهید رسید.
متاسفم ، هیچ بررسی ای این ادعاها را اثبات نکرده است. در حالی که می تواند تزئین سالادتان را سفیدتر کند ، انتظار نداشته باشید که سرکه ی مشروب سیب ، دندانتان را سفید کند.

زردچوبه
ادویه ی تند و گرم که به چاشنی کاری معروف است نیز یک رنگ طبیعی است که بافت سفید را به طلایی روشن تبدیل می کند. به طور فرضی ، خمیر زردچوبه می تواند دندان تیره را به سفید مرواریدی تبدیل کند. به هر حال خردل را نیز در نظر بگیرید. هیچ تحقیق روشنی برای حمایت از آن وجود ندارد.

هرچه را که می خورید ، به دقت نگاه کنید
معالجه بهتر از درمان است. غذاهایی شامل نوشیدنی ها و دانه های سیاه مثل قهوه ، شراب قرمز و لیموناد ،که به متخلفین معروف هستند  از آنها در حد اعتدال لذت ببرید و بعد از آن با آب شستشو دهید تا خطر کمتری از تاثیر آنها روی دندانتان ایجاد شود. (سی دقیقه قبل از مسواک صبر کنید تا از مینای دندان محافظت کرده باشید).
سیگار و جویدن تنباکو نیز باعث آلودگی می شود که دلیل دیگر ترک آن است.

(سیارک)

ترجمه توسط itrans.ir

نظرات

در ادامه بخوانید...

مناسب ترین زمان برای مسواک زدن

در

مهم نیست که شما دندان های خود را درست قبل از خواب مسواک بزنید. مهم ترین چیز این است که شما دندان های خود را دو بار در یک دوره 24 ساعته (2 بار در روز) مسواک کنید.


آنچه در دهان شما اتفاق می افتد
 غشا یی از پلاک دندانی به طور مداوم به لطف باکترهایی که آنجا زندگی می کنند ایجاد می شود، و حدود 24 ساعت طول می کشد، تا به بلوغ برسد. (دلیل احساس بدی که در دهان خود صبح روز بعد از اینکه شما فراموش کرده اید مسواک بزنید، دارید).این باکتریها در طول روز اسید تولید میکنند، و حتی بیشتر از زمانی که شما غذا می خورید، به همین دلیل است که شما می خواهید از شر این غشا حداقل دو بار در روز خلاص شوید، و هرچه تعداد مسواک زدن های شما کمتر از این باشد تولید اسید ممکن است بیشتر مینای دندانتان را بخورد و باعث کرم خوردگی شود. هرچه بیشتر این غشا بر روی دندان های شما بنشیند و مواد غذایی بیشتری این باکتری را تغذیه کنند، زمان بیشتری را صرف نشستن مظلومانه روی صندلی دندانپزشکی خواهید کرد.
دندانپزشکان توصیه می کنند وقتی که از خواب بیدار می شوید و قبل از رفتن به رختخواب مسواک بزنید.به علاوه، اگر شب مسواک نکنید نفس شما برای گفتن صبح به خیر اصلا خوشبو و خوشایند نیست، و می تواند ترسناک باشد. مسواک زدن قبل از خواب یک عمل محبت آمیز نسبت به همسرتان است.

دکتر دنیس کیانه، رئیس دانشگاه پنسیلوانیا ندانپزشکی، می گوید: همانطور که معلوم است، مسواک زدن در زمان بین شام و قبل از خواب از لحاظ فنی حتی از اینکه دندان های خود را درست قبل از خواب مسواک کنید بهتر است. دلیلش این است که فلوراید خمیر دندان زمان بیشتری برای تقویت دندان های شما و ساختن مانعی برای اسیدی شدن دهان شما قبل از به خواب رفتن دارد.

 دکتر یانفنگ رن، می گوید، بعد از خوردن شام مسواک نزنید ، شام زمان قرار گرفتن در معرض اوج اسید است، که لایه بیرونی مینای دندان شما را نرم می کند،. بلافاصله بعد از شام مسواک زدن، مینای دندان نرم شده را حذف می کند و باعث سایش دندان می شود، پس حداقل 30 دقیقه بعد از شام خوردن برای مسواک زدن صبر کنید. و از خوردن خوراک سرپایی بعد از آن جلوگیری کنید، چرا که باکتری ها از هر کربوهیدراتی تغذیه می کنند.

هارمز می گوید: فقدان بزاق ضد باکتری دهان در شب به معنی این است که ما فوق العاده نسبت به عوامل خرابی دندان و بیماری های لثه آسیب پذیریم. ، اما استرس نداشته باشید اگر شما گاهی مسواک زدن را فراموش کردید. رن می گوید پلاک به زمان طولانی برای آهکی شدن نیاز دارد، و مسواک زدن به اندازه کافی می تواند پلاک های تشکیل شده در طول روز را حذف کند، فقط زمان مسواک زدن خود را از 2 دقیقه به 4 دقیقه ارتقا دهید و صحیح مسواک بزنید.

خوردن کربوهیدرات به طور مداوم در طول روز نیز افراد را بیشتر مستعد ابتلا به خرابی دندان می کند. هارمزمی گوید: "اگر شما در تمام طول روز میان وعده میل می کنید، باکتریها از خواب بیدارشده و شروع به تولید اسید می کنند هر زمانی که شما هر نوع کربوهیدراتی را قورت می دهید." در یک وعده غذایی معمولی، برای محافظت از دندان ها و کمک به هضم، سطح بزاق بالاتراست،. اما اگرشما در طول روز یکسره بخورید، منجر به تولید اسید بیشتری بر روی دندان براق شما می شود.

مهم ترین چیزی که باید به یاد داشته باشید:
مهم نیست که دقیقا کی دندان های خود را مسواک می زنید مهم این است که شما بدون باکتری در دهان وارد رختخواب شوید. فقط مطمئن شوید که دوباره در صبح مسواک می زنید و برای بیرون کشیدن باکتری از بین دندان هایتان نخ بکشید. و سعی کنید در روز غذاهای آماده کمتری میل کنید.

این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.

نظرات

در ادامه بخوانید...

آیا کشیدن دندان های عقل کاری بیهوده است

در

به گزارش (سیارک) شواهد نشان داده اند که برداشت مدام دندان های عقل کاری بیهوده است. نه؛ شاید شما درواقع نیازی به کشیدن دندان های عقل خود نداشته باشید.


بیشتر ما متوجه در آمدن دندان های عقل مان نمیشویم، اما بنا به دلایلی در زمان بین دوران متوسطه و دانشگاه، به بسیاری از مردم در آمریکا یا استرالیا گفته میشود که باید آنها را کشید.بر این اساس که آیا دندانها تحت فشار هستند یعنی در زیر لثه باقی مانده باشند جراحی شامل بیهوشی، بخیه و یک یا دو هفته استراحت کم تحرکی خواهد بود.برای بسیاری از ما، این میتواند تا سن بزگسالی پیشنهاد خیلی بیرحمانه ای تلقی بشود! اما متخصصین بیشتر و بیشتری شروع به پرسش در این خصوص کرده اند که آیا اساسا چنین جراحی هایی لازم است یا خیر. و تحقیقات در حال توسعه نشان میدهند که ما ممکن است بی هیچ دلیل خاصی، تنها افراد را در معرض هزینۀ بالای برداشتن دندان عقل قرار دهیم.
مشخصا، تمام موارد برداشت دندان عقل، بی دلیل نیست.دندانهای عقل میتوانند عفونت کنند، ایجاد پوسیدگی و یا کیست کنند.به دندان های مجاور آسیب وارد کنند و همچنین اگر در فک افراد باقی بمانند، موجب درد شدید را فراهم آوردند. در این موارد، کاملا مشخص است که این برای بیمار بسیار بهتر است که این دندان های "مولار سوم" اسم تخصصی دندانهای عقل برداشته شوند. اما موارد دیگری هم هستند که تحقیقات در مورد آنها شک دارند. مواردی که دندان های عقل تحت فشار نیستند و از هر نظر دیگر سالم اند و یا هیچ نشانگان خاصی ندارند.
در سال 1988، پس از آنکه مطالعه ای در دانشگاه Yorkبدین نتیجه دست یافت که شواهد علمی حامی این کار وجود ندارد؛ بریتانیا برداشت معمول دندان های عقل را متوقف کرد.در همان سال، کالج سلطنتی پزشکان ادینبورگ"Edinburgh" اعلام کرد برای بیمارانی که شرایط مربوط به مولار سوم را ندارند، برداشت آن پیشنهاد نمیشود.  (سیارک
کماکان در خیلی از کشورها، شامل آمریکا و استرالیا، برداشتن مداوم دندانهای عقل یک پروسۀ معمول میباشد.دلیل ارائه شده این است که رها کردن آن ها در داخل دهان به تعویق انداختن امر اجتناب ناپذیر است، چراکه افراد دارای دندان عقل بعدها با عفونت و یا عوارض دیگر روبرو خواهند بود.
منطقا، در سال 2011، 10 میلیون دندان عقل از دهان آمریکایی ها برداشته شد و یک تحقیق در سال 2015 تخمین زد که بیشتر از هفت برابر این آمار در استرالیا و بریتانیا جهت برداشتن دندان عقل، بستری شده اند. اما تحقیقات جدید نشان میدهند که این عمل احتمالا بیهوده است.
Greg J. Huang رئیس ارتودنتیست های دانشگاه واشنگتن طی یک مصاحبه در سیاتل بهRony Carin Rabin از نیویورک تایمز گفت: "هر فردی در معرض آپاندیسیت قرار دارد، اما آیا شما آپاندیس همۀ مردم را بر میدارید؟!"
" من مخالف برداشتن دندان های عقل نیستم، اما شما بایستی ارزیابی کنید و دارای یک دلیل خوب کلینیکی باشید."
خب؛ جستجوها چه میگویند؟ آخرین شواهد حمایت کنندۀ برداشتن دندان های عقل "فقط در مواردی" مربوط به بررسی سال 2014 میباشید که از مطالعۀ هفت برگه آزمایش اینکه چه اتفاقی رخ میدهد هنگامیکه فرد جوان بالغ دندان عقل خود را نگاه دارد، بدست آمد.و با این وجود که در مجموع مطالعه نشان داد که رها کردن دندان عقل در داخل دهان براستی سبب افزایش ریسک ایجاد مشکلاتی در آینده میباشد، اما این تمام ماجرا نبود.
Rob Wile برای Fusion"فیوژن" توضح داد که:"مقاله به این نتیجه ختم شد که ریسک تحمل برداشت دندان، با افزایش سن بیشتر میشود"
"اما دست کم، یکی از نتایج بدست آمده از این مطالعه هم چنین نتیجه ای را عنوان نمیکند.بلکه مطالعه ای در بریتانیا نشان میدهد که 83.13 درصد مراجعین دورۀ یک سالۀ عاری از نشانگان را بسلامت پشت سر گذاشتند و تنها 5 درصد نیاز به برداشتن دندان خود داشتند."
Rabin از نیویورک تایمز، همچنین به این نکته اشاره میکند که با وجود اینکه، چندین مطالعه، نشان میدهند که نگاه داشتن دندان های عقل با بروز مشکلاتی همراه هستند "بنظر نمیرسد که حتا یک آزمایش بالینی تصادفی استاندارد طلائی اثبات علمی وجود داشته باشد که در آن به مقایسه افراد یکسانی بپردازد که برخی تحت اقدامات پیشگیری کنندۀ برداشتن دندان قرار گرفته و برخی نگرفته اند" (سیارک
از سوی دیگر، مطالعات گسترده و در حال رشد هستن که مخال آنرا نشان میدهند که بسیاری از برداشت های دندانهای بیهوده میباشد.
تحقیقی در سال 2011 بر روی بیش از 6.000 بیمار در یونان که دندان عقل خود را برداشته بودند، به این نتیجه رسید که تنها 2.8 درصد این دندانها حاوی کیست یا تومور بودند. و بررسی مکررا تکرار شده در سال 1988 نشان داد که تنها 12 درصد از 1.765 نفر مردم میان سالی که دندان عقل خود را برداشت نکرده بودند، تجربه درد و مشکلات را داشته اند.
حتا فراتر از آن، در سال 2008، سازمان سلامت عمومی آمریکا(APHA) بسیاری از موارد بحث برانگیز که معمولا در مورد برداشتن دندان های عقل گفته میشود، مثل مثل آسیب رساندن ه دندانهای مجاور و یا تجمع باکتریایی در دندان که موجب بیماریهای دهان و دندان شود را رد کرد.
سازمان در نهایت اعلام کرد:"مطالعات کمی که بر آثار طولانی مدت دندان های تحت تاثیر قرار گرفته انحام شده است، دال بر اندک بودن خطر آسیب میباشد."
APHA این سیاست را تایید کرد که نگرانی های هر ساله ناشی از نگهداری دندانها داخل دهان، ریسک عمل جراحی را توجیه نمیکند که البته کم هم نیستند.بغیر از ریسک ناشی از بیهوشی، جراحی ممکن است به آسیب عصبی، از دست دادن حس چشایی و گاهی اوقات حتا مرگ، منتهی بشود.
با وجود تمام اینها، چرا هنوز دندانپزشکان به بسیاری از مردم پیشنهاد میکنند تا دندان عقل خود را بردارند؟
Julia Boughner، زیست شناس سلولی دانشگاه ساسکاچین(Saskatchewan) در کانادا که این بحث را از نزدیک دنبال میکند، در مصاحبه با فیوژن گفت:"رمز آن این است که مسئولین کلینیک ها، هنوز تمام ابزار و اطلاعات موجود که آنها را در راحتی و در حالتی انفعالی قرار بدهد، را ندارند."
پس چه باید کرد اگر که دندانپزشک شما، شما را به برداشتن دندان عقل ترغیب کند؟Rabin پیشنهاد میکند که باید برای فهمیدن اینکه آیا واقعا این کار ریسک انجام عمل جراحی را برای شما دارد؛ تلاش کرد واگر که درمان های غیر تهاجمی تر موجود باشند، بایستی اوا آنها را دنبال کنید.
به بیان دیگر، جویا شدن یک رای دوم یا سوم پیش از مبادرت به عمل جراحی، قطعا ضرری نخواهد داشت.
اما چه هنگام ارزش این ریسک را دارد؟
Rabin مینویسد:"اجماع عمومی در میان منتقدان برداشت مکرر بر این باور است که :

 

عفونت عود کنندۀ لثه یا پری کرونال، پوسیدگی جبران ناپذیر دندان، آبسه، کیست، تومور و آسیب دندانهای مجاور و استخوان ها و یا سایرشرایط پاتولوژیک، این عمل را موجه میکند.


هر تصمیمی که گرفتید، مهمترین چیز این است که مرتبا دندانپزشک خود را برای چک آپ و تمیز کردن دندان، ببینید.دندانپزشکان توصیه می کنند که مراقب بهداشت دهان و دندان خود باشید تا دقیقا از این مشکلات جلوگیری شود.چرا که سلامت دندان ها امر پیش پا افتاده ای نیست.خصوصا برای جوانانی که در ابتدای زندگی خود میباشند.

این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.  (سیارک)  

مترجم  itrans.ir

نظرات

در ادامه بخوانید...

تمیز کردن زبان

در

تمیز کردن زبان به اندازه ی مسواک زدن می تواند در سلامت دندان ها و بهداشت دهان و دندان موثر باشد.

زبان بیشترین بار میکروبی را نسبت به بقیه قسمت های دهان دارد. با این وجود بسیاری از مردم بهداشت دهان و دندان را دقیقا نمی دانند و وقتی برای تمیز کردن زبان خود نمی گذارند. وقتی زبان را به درستی تمیز نکنید می تواند عوارض جانبی منفی داشته باشد مانند تنفس بدبو ، پوسیدگی دندان و... . اطمینان حاصل کنید که زبان به درستی تمیز شده است.

برای سالم ماندن دهان و دندان، زبان خود را چک کنید. به قسمت های مختلف آن نگاه کنید. سطح آن صاف نیست، و همه برآمدگی ها و شکاف های آن می تواند باکتری ها را در خود جای دهد. نصف باکتری های دهان روی زبان زندگی می کنند.  که با انواع مختلفی از مشکلات سلامتی مرتبط می شود. زبان شما باید صورتی باشد و هر گونه تغییر رنگ شدید باید مورد توجه قرار گرفته و اصلاح شود.( سیارک)

 یک  ابزار را انتخاب کنید. انواع مختلف ابزار تمیز کردن زبان وجود دارد. اسکارپر ها معمول ترین هستند. برس های زبان، هر چند که نسبتا جدید هستند اما شایع اند. تمیزکننده های زبان ابزار رایجی هستند که  برای کشیده شدن روی زبان استفاده می شوند.

  • تحقیقات نشان می دهد هر دو اسکارپر زبان و برس زبان به یک اندازه در کاهش پلاک موثر است.
  • برخی ترکیبات اسکارپر برس نیز در دسترس هستند، به شما اجازه می دهد تا در حالی که زبان را می تراشید برس هم بزنید.
  • مشاهده شده که مسواک با قابلیت تراشیدن زبان، به اندازه یک اسکارپر جداگانه موثر بوده است.

 مواد مختلف زیادی وجود دارد که که ابزارهای تمیز کردن زبان از آنها ساخته شده اند. فلز، پلاستیک و سیلیکون از این  مواد رایج هستند. ممکن است است که یکی از مواد را بر دیگری ترجیح دهید. مواد مختلف را امتحان کنید.

  • فولاد ضد زنگ و مس دو نوع فلز رایج مورد استفاده است. اسکارپرهای ساخته شده از این فلزات نیز می توانند به راحتی برای استریل کردن در آب داغ قرار بگیرند.
  • اسکارپر های پلاستیکی نسبتا ارزان تر هستند، اما به آن اندازه با دوام نیستند و باید به طور مرتب جایگزین شوند.
  • لبه های سیلیکونی ممکن است کمک کنند که تراشیدن زبان شما راحت تر صورت گیرد.

 نشان های تجاری را مقایسه کنید. از آنجا که شرکت های مختلفی وجود دارند که محصولات مشابهی تولید می کنند، مهم است که تفاوت های اندک را در نظر داشته باشید.

 تمیز کردن زبان

  • زبان رااز پشت به جلو بتراشید یا برس بکشید. این کار را چند بار انجام دهید. بهتر است که هر روز صبح قبل از خوردن یا نوشیدن ، اول این کار راانجام دهید. توصیه می شود این کار حداقل دو بار در روز انجام شود، با مسواک زدن منظم.
  • دهان خود را بشویید.با دهانشویه به طور کامل شستشو دهید تا ذرات غذای باقی مانده شسته شود. به منظور اطمینان از اینکه زبان شما کاملا شسته شده، سعی کنید مایعات رادر دهان کمی بچرخانید.
  • دهانشویه های مبتنی بر الکل می توانند دهان و لب ها را خشک کنند.
  • یک دهانشویه با پراکسید هیدروژن را برای شرایط  حاد امتحان کنید.
  • این عادت را حفظ کنید. حالا که شما اسکارپر را گرفته اید و در استفاده از آن تسلط دارید، روزانه زبان را تمیز کنید. این مهم است که تمیز کردن زبان را بخشی منظم از عادات روزانه خود قرار دهید. 

نکات : 

  • یک قاشق چای خوری یک اسکارپر عالی و قابل دسترس را فراهم می کند.
  • اگر بخواهید می توانید از مسواک استفاده کنید، اما فقط مراقب باشید که به سمت بیرون دهان برس کنید. قرار نیست آلودگی ها را به سمت حلق بفرستید  مطمئن شوید که مسواک نرمی تهیه کرده اید که زبان را آسیب نزند. مسواک ها زبان را به طور موثری تمیز نمیکنند زیرا موهای آن برای تمیز کردن مینای دندان  ساخته شده اند، نه عضله نرم زبان 
  • مراقب باشید که از چه دهانشویه ای استفاده می کنید. اگر چه بیشتر آنها به خوبی کار می کنند، اما در صورت زیاد استفاده نمودن ، آسیب بیشتری نسبت به سودمندی شان ایجاد می کنند، و باعث  تحریک کنند و التهاب زبان و دهان می شوند. سعی کنید دهانشویه  ملایم بخید.
  • از دهانشویه های الکلی استفاده نکنید، در برخی افرادباعث بروز حساسیت می شود.

هشدارها

 برس و اسکارپر زبان را بصورت محکم و سخت روی زبان نکشید زیرا باعث آسیب به زبان شده و  چند روز طول می کشدد تا بهبود یابد.

در سیارک بخوانیم :

تغییر رنگ دندان نشانه چیست؟

بهترین زمان انجام ارتودنسی/ لزوم تغییر جایگاه ارتودنسی

دهانشویه ممکن است باعث دیابت شود

آسیب استرس به دندان‌ و فک

یازده روش طبیعی برای سفید کردن دندان ها

آیا ممکن است دلیل خشکی وخیم لبِ شما از خمیر دندان باشد

مناسب ترین زمان برای مسواک زدن

عصر اطلاعات و تکنولوژی استفاده از مسواک

نظرات

در ادامه بخوانید...

سیستم نوشتاری در زبان فارسی

در

(سیارک) نوشتار در زبان چگونه به وجود آمده است؟ اولین نوشته ها مربوط به چه زمانی و با چه خطی است؟ به طور کلی تاریخچه خط چیست؟ همه ی این موارد و موارد مشابه را در این مقاله بررسی می کنیم.

در ابتدا انسان ها برای برقراری ارتباط از مهارت های گفتن و شنیدن استفاده می کردند. در حدود ده هزار سال پیش اولین خطوط ساده نوشتاری ابداع شد.

با ابداع اولین خط ها توانایی انسان در برقراری ارتباط زیادتر شد. گفتن و شنیدن به عنوان اولین وسیله برای نشان دادن آواهای زبان به کار می رفتند ولی از وقتی که خط به وجود آمد، از خط به عنوان وسیله ی دوم نشان دادن آواهای زبان استفاده شد. پس به طور کلی می توان گفت: زبان دو جنبه گفتار و نوشتار دارد. سخن گفتن مربوط به جنبه ی گفتار و خط مربوط به جنبه ی نوشتار است. شاید فکر کنید، گفتار مهم تر از نوشتار است، چون وسیله ی ارتباط روزانه انسان است و همیشه از آن استفاده می کنیم ولی از آن جهت که نوشتار سنجیده تر از گفتار است و همچنین در هنگام نوشتن امکان تفکر، سنجش و تجدید نظر وجود دارد و از طرف دیگر آثار معتبر ادبی و متون مذهبی و میراث فرهنگی از  طریق نوشتار در دسترس جامعه قرار می گیرد می توان گفت، نوشتار مهم تر از گفتار است. اما زبان شناسان باور دیگری دارند.

زبان شناسان اعتقاد دارند، گفتار زبان، اصل و جنبه ی نوشتار، به عنوان فرع در نظر گرفته می شود. دلایل آن ها به شرح زیر است.

  • هیچ جامعه انسانی را نمی توان یافت که زبان نداشته باشد اما جوامعی وجود دارد که زبان دارند اما خط نوشتاری ندارند.
  • در برخی از جوامع انسانی که خط نوشتار هم دارند افرادی و جود دارند که در حین این که بر گفتار عامیانه جامعه تسلط کامل دارند اما ممکن است به دلیل بی سوادی بر جنبه نوشتار آگاهی و تسلط نداشته باشند.
  • از نظر قرمت می توان گفت: گفتار زبان همراه با پیدایش حیات انسان وجود داشته است ولی خط در حدود ده هزار سال پیش به وجود آمده است.
  • هر کودکی که متولد می شود در ابتدا جنبه گفتاری زبان را فرا می گیرد. پس از یادگیری جنبه گفتاری و تسلط بر آن، به یادگیری جنبه ی نوشتاری زبان می پردازند.
  • در برخی از جوامع خط نوشتاری تغییر می کند ولی گفتار به نسبت خط نوشتاری کم تر دست خوش تغییر و تحول می شود.

بر اساس این نکات زبان شناسان می گویند جنبه ی گفتاری زبان را باید به عنوان اصل در نظر گرفت و جنبه نوشتاری فرعی است و وابسته به جنبه ی گفتاری زبان است.

البته در این میان استثناهایی هم وجود دارد. به عنوان مثال فرد لالی را در نظر بگیرید که توانایی سخن گفتن ندارد یا حتی شاید توانایی شنیدن را نداشته باشد اما می تواند با نوشتار ارتباط بر قرار کند. در این مورد تجزیه و تحلیل سخت تر می شود. ولی می توان گفت این فرد هر چند که توانایی نمود زبان را ندارد ولی توانایی یادگیری زبان در او از بین نرفته است. این فرد شاید نتواند سخن بگوید ولی نمی توان گفت در ذهن او یادگیری زبان صورت نگرفته است و همین قدرت ذهنی می تواند به یادگیری نوشتار او نیز کمک کند.

ابداع و اختراع خط بسیار مهم است. به گونه ای که زمان ابداع خط را به عنوان مبدأ تاریخ در نظر گرفته اند و به دوران بعد از ابداع خط دوران بعد از تاریخ و به دوران قبل از ابداع خط ما قبل تاریخ گفته می شود. شاید دلیل این نامگذاری این باشد که با ابداع خط، تاریخ نیز به وسیله ی خط ثبت شده است و در اختیار آیندگان قرار گرفته است.

سیر تحولی خط را می توان به صورت زیر در نظر گرفت:

  • تصویر نگاری 2- خط اندیشه نگار(خط ترکیبی) 3- خط تحلیلی(انتقالی) 4- خط الفبایی

 

انسان ها بیان افکار خود را با خط تصویری آغاز کردند که به آن خط تصویر نگار گفته می شود.

برخی از آثاری که با این خط ثبت شده است در غارهایی در قسمت های مختلفی از جهان از جمله: آسیا، اسپانیا، فرانسه و آمریکا کشف شده است. در تصویر نگاری، تصاویری از اشیاء و جانداران مختلف رسم می شود. این تصاویر می تواند از گیاهان، جانوران، انسان و یا هر چیز دیگری باشد. انسان های اولیه با استفاده از خط تصویر نگار افکار خود را بیان می کردند و با هم ارتباط برقرار می کردند. البته خط تصویر نگار فقط مربوط به زمان گذشته و انسان های اولیه نیست. امروزه هم از خط تصویر نگار استفاده می شود. به عنوان مثال: در کنار جاده تابلویی می بینید که عکس قاشق و چنگال بر روی آن قرار دارد، اولین چیزی که به ذهن شما می رسد این است که دارید به یک مرکز رفاهی یا غذا خوری نزدیک می شوید.

 بیشتر تابلوهای راهنمایی و رانندگی با این خط است و اکثرا تصاویری بدون نوشته ی الفبایی هستند که مفهوم خود را واضح می رسانند.

 

با پیشرفت بشر خط نیز پیشرفت کرد و با تحول در خط تصویر نگار خط جدیدی به نام خط اندیشه نگار به وجود آمد.

مصری های باستان از خط هیروگلیف استفاده می کردند اما آن ها پیش از استفاده از خط هیروگلیف از خط اندیشه نگار استفاده می کردند. در این خط هر علامت در مقابل شیئ، پدیده یا یک تصویر ذهنی به کار می رفت. تفاوت خط اندیشه نگار با خط تصویر نگار در این بود که تصاویر در خط اندیشه نگار در یک زنجیره ی مرتبط به هم رسم می شد و به جای دلالت بر یک کلمه بر یک متن مثلا یک داستان یا شعر دلالت می کرد. در این خط بر خلاف خط تصویری هیچ ارتباطی بین شیئ نقاشی شده و نام آن وجود نداشت. به این معنی که بین نشانه های خطی و نمایش آوایی آن ارتباط دو سویه وجود نداشت.

همه ی سیستم های خطی دنیای قدیم از خط تحلیلی (انتقالی) سرچشمه گرفته است و این خط آغازگر نوشتار نظم یافته بوده است.

در خط تحلیلی تصاویر خط تصویر نگار ساده شده اند و به صورت نشانه ای برای نام یک شیئ یا جاندار به کار رفته اند. این نشانه ها به صورت قرار دادی در بین گروه های مختلف مردم پذیرفته شده بود و به این وسیله ارتباط ساده ای بین مردم برقرار شد. خط های زیر همگی به این صورت پدید آمده اند:

خط میخی، خط های هیروگلیف مصری، خط های چینی، خط مایایی و خط ازتک.

مهم ترین خطوط تحلیلی، خطوط میخی، سومری، اکدی، بابلی، هیتی و فارسی باستان هستند.

خط میخی تا حدود ششصد سال قبل از میلاد یعنی دو هزار و ششصد سال پیش هم رونق داشته است. نکته جالب این است که قدمت خط مصری (هیروگلیف) به حدود سه هزار سال پیش باز می گردد.

مصریان اولین انسان هایی بودند که از پاپیروس کاغذ ساختند و برای نوشتن از آن استفاده کردند.

خط میخی جزو نظام های هجایی به شمار می رود. در نظام هجایی هر نشانه ی الفبایی(هر حرف) نماینده ی یک هجا است. در دنیای امروز تنها زبان ژاپنی است که هنوز از نظام الفبایی مبتنی بر هجا استفاده می کند. تمام هجاهای زبان ژاپنی از یک صامت و مصوت ساخته شده است.

مثال: هی رو شی ما

در بین خطوط میخی مشهور ترین آن ها خط فارسی باستان است.

در خط الفبایی، نشانه های حروف الفبایی نماینده ی صدا های زبان (صامت ها و مصوت ها) هستند. در بیشتر نظام های خط الفبایی تناظر یک به یک بین حروف الفبا و آواهای زبان گفتاری وجود ندارد.

مشهور ترین و پر کاربرد ترین خطوط آوایی خط لاتین، فارسی و عربی هستند و نخستین خط الفبایی خط فینیقی است.

خط عربی امروزی، صورت متحول شده ی خط فینیقی است همچنین خط فارسی تحول یافته خط فینیقی است. خط فینیقی در سه شاخه زیر تقسیم بندی می شود.

نظام الفبایی عربی و عبری.

نظام براهمی، که هنوز در هندوستان و قسمت بزرگی از آسیا به کار می رود.

نظام الفبایی یونانی، که همه ی خط های جدید اروپایی و آمریکایی از آن به وجود آمده اند.

ترجمه  itrans.ir

نظرات

در ادامه بخوانید...

دشواری فراگرفتن زبان جدید در سنین بالاتر

در

(سیارک) زمانی که پا به سن می گذارید، فراگیری یک زبان جدید به نظرتان بسیار دشوارتر خواهد آمد. ممکن است انگیزه کمتری برای یادگیری زبان جدید داشته باشید و احساس کنید که تمام تلاشهای شما در جهت یادگیری بیهوده خواهد بود. در بهترین حالت، به دنبال وقت آزادی برای تمرین کردن خواهید گشت و قادر نخواهید بود برنامه مرتب روزانه ای برای یادگیری خود اختصاص دهید که در نهایت موجب می شود، نتوانید به خوبی از پس این کار برآیید.

حتی ممکن است نا امیدی شما با خواندن مقاله هایی از این هم بیشتر شود. مقاله هایی با این مضامین که در آنها ادعا می شود که از ده سالگی به بعد هیچکس قادر نخواهد بود با فراگرفتن یک زبان جدید، روان و خوب آن را صحبت کند و اگر سن از هفده یا هجده سال بگذرد قابلیتهای اساسی در یادگیری زبان دیگر کارایی نخواهند داشت.

اما نویسنده این مطالب ادعا می کند تمام این حرفها تاثیری بر او نخواهد داشت و می خواهد به فراگرفتن زبان جدید اقدام کند. او به مدت هشت ماه هر روز صبح با استفاده از اپلیکیشنی به نام Duolingo چهل دقیقه وقت خودرا صرف یادگیری دو زبان فرانسه و ژاپنی کرده است. این اپلیکیشن بدین صورت کار می کند که با هر بار استفاده از آن شما را موظف می کند یک جمله نسبتا ساده را از لحاظ دستوری تکمیل کنید و نیز دارای تمرینهایی برای یادگیری معانی لغات نیز هست. نویسنده این مطلب، هر روز صبح به مدت هشت ماه با استفاده از این اپلیکیشن اقدام به تمرین و فراگیری زبان کرده است.

تحقیقاتی پیش از ساخت این اپلیکیشن صورت گرفته و در نتیجه آن، طراحی Duolingo براین اساس صورت گرفته که شما را موظف کند در طول روز با استفاده از قواعد و لغات زبانی که می خواهید یاد بگیرید کمی تمرین کنید؛ یعنی جمله ای بسازید یا جمله ناقصی را تکمیل کنید و... آنها اعتقاد دارند این رویکرد به شما در یادگیری زبان کمک خواهد کرد. ناگفته نماند که برنامه ای که آنها در نظر دارند، بلند مدت است. پس باید کمی صبر و تحمل داشته باشید. در نهایت آنها بر این باورند که به جای کلاسهای یک ساعته که یک یا دوبار در هفته قادر به شرکت در آنها خواهید بود، اگر به طور روزانه 10 الی 20 دقیقه وقت بگذارید تا لغت جدیدی یاد بگیرید یا ایرادی که مربوط به روزهای قبل است را برطرف کنید، نتیجه بهتری خواهید گرفت. اینگونه روند یادگیری آهسته تر خواهد بود، اما به مرور پیشرفت خواهید کرد و با افزایش مهارت، تسلطتان بر زبانی که قصد یادگیری اش را دارید بیشتر خواهد شد.

استفاده از این اپلیکیشن به این صورت است که شما با توجه به زمانی که می توانید اختصاص دهید (10، 20 یا 50 دقیقه یا بیشتر حتی) به این اپلیکیشن دستور می دهید که برنامه ای متناسب با وقتتان برای شما تنظیم کند. سپس از شما سوالاتی پرسیده می شود، تمرینهایی حل خواهید کرد و در نهایت آزمونی از شما گرفته می شود که اگر پاسخ درست بدهید، با لبخندی از شما تمجید می کند و در غیر این صورت روز بعد باید دوباره همین درس را تکرار کنید.

برای مثال نویسنده این مطلب از تجربه شخصی خود می گوید؛ از اینکه با عادت کردن به هرکاری می تواند از پس یادگیری آن بربیاید. او ادعا می کند که هر روز ساعت شش وسی دقیقه صبح از خواب بیدار شده و هنگام صرف صبحانه بیست دقیقه زمان خودرا صرف یادگیری زبان فرانسه و بیست دقیقه دیگر را صرف یادگیری زبان ژاپنی می کند. سپس به محل کارش می رود. او تجربه استفاده از این اپلیکیشن را اینگونه توصیف می کند: این اپلیکیشن، از روشهایی استفاده می کند که در بازیهای مجانی و دیگر خدمات فضای مجازی استفاده می شود تا شمارا خسته نکند و پای بازی یا برنامه نگه دارد. شمارا تشویق می کند که هرروز سر ساعتی که مشخص کرده اید، سراغ یادگیری بروید و اگر روزی به هر دلیلی نتوانید به برنامه خود عمل کنید، مرتبا به شما یادآوری خواهد کرد. در ضمن پاداشی برای هر دوره ای که با موفقیت بگذرانید می گذارد و این شمارا تشویق می کند و به شما در روند پیشرفت و یادگیری کمک می کند.(سیارک)

این اپلیکیشن در سال 2011 توسط لوئیز ون  طراحی و ساخته شده است و از آن زمان تاکنون درآمدی 100 میلیون دلاری عایدش شده. این اولین موفقیت لوئیز نیست و او سازنده reCaptcha نیز هست؛ سرویسی که حق انحصاری استفاده از آن توسط گوگل از لوئیز خریداری شد. کسب درآمد در این برنامه از طریق تبلیغات است و نیز برخی خدمات که کاربران برای استفاده از آنها ملزم به پرداخت هزینه هستند. البته دوره های تخصصی تری نیز در این برنامه در نظر گرفته شده است. برای مثال با پرداخت 49 دلار می توانید یک دوره زبان انگلیسی (زبان در حدی که برای شروع به تحصیل در دانشگاه نیاز است) بگذرانید و با دریافت مدرک قبولی اقدام به ثبت نام در دانشگاه کنید.

اما آیا این برنامه واقعا به شما در یادگیری زبان کمک می کند؟ چقدر شمارا بر زبانی که قصد یادگیری اش را دارید مسلط می کند؟ با توجه به صحبتهای نویسنده این مطلب، او تاکنون 56 تاج در زبان فرانسه و 49 تاج در (تاج در هر دوره ای که با موفقیت پشت سر گذاشته شود به کاربر اهدا می شود) در زبان ژاپنی دریافت کرده است. اما متوجه نشده این تاجهایی که دریافت کرده دقیقا به چه معنایی هستند و براین باور است که خود برنامه هم نمی داند معنی این تاجها چیست. آنچه او می داند این است که هنوز  فیلمهایی که به زبان فرانسه می بیند را متوجه نمی شود. درسوی دیگر اما در خواندن و صحبت کردن فرانسه اعتماد به نفس بالاتری پیدا کرده است و در مورد زبان ژاپنی تنها پیشرفتی که نصیبش شده کمی بهتر از نمره صفر است. در واقع این زبان به نظر دشوارتر می آید.

در نهایت نویسنده اذعان کرده که حق با همان محقق اولی است که می گوید سن که بالاتر می رود یادگیری زبان دشوارتر می شود و فکر می کند حالا که بیست و اندی سال از سنش می گذرد دیگر قادر به یادگیری یک زبان جدید، به طوری که کاملا مسلط و روان بتواند آنرا صحبت کند، نخواهد بود. حتی با استفاده از اپلیکیشنهای جدید و تکنولوژی. اما بازهم نا امید نمی شود و می گوید، صرفا نباید هدف از یادگیری زبان این باشد که بتوانید روان و مانند مردم بومی صحبت کنید، همین که علائمی را بتوانید بخوانید هم خود پیشرفتی است و در خاتمه صحبتهای خود می گوید که هل دادن دری که روی آن به زبانی که بلند نیستید، نوشته شده باشد بکشید، در هرزبانی احمقانه به نظر می رسد.

بیایید نگاهی بیندازیم به مقاله ای که در ابتدای متن عنوان شد، 

در این شکی نیست که انسان در سنین پایین تر و درکودکی قابلیت یادگیری بیشتری دارد و راحت تر می تواند زبان جدیدی را آموزش ببیند اما دقیقا نمی توان مشخص کرد که چه زمانی این قابلیت رو به افول می نهد، هم به دلایل تجربی (تحقیقات به تنهایی چیزی را مشخص نمی کند) و هم به دلایل مفهومی (اینکه چند گروه انسانی در نظر گرفته و مشخص کنیم هرکدام در چه سنی شروع به یادگیری زبان کرده اند بازهم قابل استناد نخواهد بود). با این حال ما گروه های 669 و 498 نفره در نظر گرفته و اطلاعاتی دقیق را جع به اینکه در چه سنی آغاز به یادگیری زبان کرده اند و اینکه چه نتایجی عایدشان شد، بدست آوردیم.

با استناد به نتایج حاصل شده از این اطلاعات می توانیم به طور تقریبی بگوییم که یادگیری قواعد و ساختار دستوری زبان تا میانه سال هفدهم از از سن انسان بهترین قابلیت یادگیری را دارد اما پس از آن رو به افول می نهد. لازم به ذکر است که این افول تدریجی است. جالب است بدانید که سخت یا آسان بودن مفاهیمی که تدریس می شوند تفاوتی ندارد و این افول به طور کلی است. یعنی ساده ترین مطالب وقواعد دستوری نیز برای جوانان دشوارفهم تر می شود. حال اگر زبان جدید را به طور کلی (معنی، صحبت کردن، گوش دادن و...) در نظر بگیریم، باید بگوییم که این افول در سنین بالاتر رخ می دهد و بازهم جا برای یادگیری زبان وجود خواهد داشت. با انجام این آزمایش ها سؤالات دیگری نیز در ذهن ما شکل گرفت که متأسفانه هنوز قادر به یافتن پاسخی برای آنها نشده ایم، چراکه آزمایش دشواری است و یافتن نتایج قطعی کار ساده ای نیست. اما نمی توان منکر این افول شد. در سنین بالاتر یادگیری زبان دشوارتر خواهد شد.(سیارک)

نظرات

در ادامه بخوانید...