هرچند ترمز خودرو های جدید روز بروز کاملتر می شوند، با این وجود، اکنون هم اغلب پیش می آید، که به علت اشکال در ترمز، تصادف خطرناکی بوقوع می پیوندد . لوله های ترمز ممکن است بترکد. سیلندر ترمز ممکن است نشتی پیدا کند.
این اتفاقات ممکن است برای همه نوع خودرو پیش بیاید. ولی در هنگام عبور از یک سراشیبی زیاد در نواحی کوهستانی، ممکن است همین پیشامدها منجر به وقایع ناگواری بشود روغن ترمز کهنه و زیاد کارکرده، ممکن است ، بعلت حرارت زیاد در اثر سایش، بجوش بیاید، در اثر مرور ایام و گذشت سالها، روغن ترمز، آب بخودش می گیرد، در نتیجه آن، درجه جوش آمدن آنوقت بینهایت پایین می آید.بهتر است حتما هر دو سال یکبار روغن ترمز را تجدید کنید. لوله های ترمز واشر پمپ روغن ترمز را بدهید بازدید کنند.
برای آزمایش چند بار در حال ایستاده، یک فشار خیلی قوی به پدال ترمز بدهیدو اگر کم کم پایین رفت ، حتما در مدار ترمز یک جایی نشت دارد.
اگر بعد از این عمل زیر خودرو روغن چکه کرده باشد دیگر به این ترمز اعتماد نکنید.و با این خودرو رانندگی نکنید. باید این نقیصه را برطرف کنید. زیرا در هنگام رانندگی این عیب زیاد محسوس نیست چون ممکن است با دو بار به ترمز فشار آوردن خودرو کاملا متوقف شود.
ولی در فشار بعدی به ترمز مثل بادکنکی که خالی شود، پدال ترمز پایین برود و بماند.لوله ترمز را هیچ وقت خودتان وصله نکنید، ولی مواردی پیش می آید که در ایام مرخصی در نواحی که تعمیرگاه مجهز و متخصص نیست و چاره جز رفع عیب بوسیله خود شخص نیست.
ابتدا می بایستی محل نشتی و خروج روغن ترمز را پیدا کرد، سپس باید آن قسمت را مسدود کرد. به این صورت یک ساچمه در داخل انشعاب لوله آن قسمت فرو کنید. در نتیجه چرخی که مربوط به این قیمت است دیگر در مدار ترمز قرار نمی گیرد و ترمز نمی کند ولی روغنی هم دیگر از آن قسمت خارج نخواهد شد. تا در اولین فرصت به تعمیر گاه مراجعه کنید.
در آزمایش های اخیر روی ترمزهای خودکار (AEB) که در خودروهای جدید تعبیه شده مشخص شد بیش از 90% این ترمزها اصلا کار نمی کنند. این نتایج در نور روز است در شب اوضاع بد تر از این حرف ها است.
همانطور که فیلم مشاهده می کنید بدون توجه به نوع خودرو بیشتر ترمزهای خودکار توانایی شناسایی مانع را ندارند و با عروسک برخورد می کنند. رانندگان باید به این مورد توجه خاص داشته باشند. حتی اگر خودروی شما دارای این سیستم است به این معنا نیست که کار می کند و ممکن است تصادف کنید.
(سیارک) : مطمئنا صنعت خودرو به میزان زیادی تکامل یافته است و به همراه این تکامل ، چراغ های جلوی خودرو نیز به سطح بالاتری رسیدهاند، خودرو سازان تاثیر چراغ های هالوژن یا HID را بر روی مدلهای خود تجزیه و تحلیل کرده و به یک گزینه جدید رسیدهاند: چراغ های LED. حداقل روی کاغذ به نظر میرسد که LED ها راهحلی برای تولید انبوه خودرو ها باشند اما چندین نقطه ضعف هم وجود دارد که میتواند چشمانداز جهانی در مورد این نوع تکنولوژی را تغییر دهد.
توصیف اصول نحوه عملکرد چراغ های الایدی بسیار سخت است اما به شکل خلاصه میتوان گفت که آنها به حرکت الکترونهای منفی به سمت "حفرههای" مثبت در سرتاسر یک نیمههادی متکی هستند. زمانی که یک الکترون ازاد در یک حفره میافتد که در سطح انرژی پایین تری قرار دارد، انرژی خود را از دست میدهد که باعث آزاد شدن یک فوتون (کوچکترین ذره تشکیل دهندۀ نور) میشود، این فرآیند الکترولومینانس (برقدرخشی) نامیده میشود.(سیارک)
اگر این فرآیند هزاران بار در ثانیه تکرار شود شاهد یک نور روشن مداوم خواهید بود که از سطحی حدود 2 میلیمتر ساطع میشود دیود ساطعکننده نور (LED).
مهمترین نکته در مورد چراغ های LED این است که در مقایسه با لامپهای هالوژن کلاسیک به توان بسیار پایینی نیاز دارند. به عنوان مثال LEDهادر تویوتا پریوس و چندین نوع خودرهای هیبریدی که در آنها برق نقش کلیدی ایفا میکند مورد استفاده قرار گرفتهاند لزوما نه برای چراغ های جلو. اولین واحدهای LED در خودروی آئودی R8 مدل 2004 مورد استفاده قرار گرفتند.
به طور کلی چراغ های LED از نظر میزان تابندگی بین لامپهای هالوژن و HID قرار میگیرند اما پرتوهای متمرکزتری تولید میکنند و همچنین در اشکال مختلف تولید میشوند.
همچنین LEDها به لطف اندازه کوچک خود امکان دستکاری زیادی دارند، تولید کنندگان قادرند انواع اشکال و مجموعههای مختلف را تولید کنند به نحوی که کاملا با مدلهای خودرو های آنها تطابق داشته باشد و نیاز به رفلکتورهای زشت نیست.
اما نیاز است که چند مسئله را روشن کنیم. به عنوان مثال اگرچه LEDها هنگام روشن شدن همانند لامپهای هالوژن حرارت منتشر نمیکنند، اما زمانی که جریان برق از آن عبور میکند مقدار زیادی گرما در پایین امیتر (عمدتا چیپ یا تراشه) تولید میشود و در نتیجه خطر بالقوهای برای قطعات و کابلهای اتصال مجاور به همراه دارد. به همین دلیل است که چراغ های LED به سیستمهای خنککننده مانند هیتسینک یا فن نیاز دارند تا از ذوب شدن آنها جلوگیری شود.
فراموش نکنید که این سیستمهای خنککننده در محفظه موتور قرار دارند که محیط خنکی برای سایر سیستمها به منظور حفظ درجه حرارت مناسب و معقول نیست. به همین دلیل طراحی و پیادهسازی چراغ های LED برای خودرو ها دشوارتر است و بنابراین گرانتر از HIDها خواهند بود.(سیارک)
چرا در LEDهای روشن در روز یا چراغ عقب از هیتسینک استفاده نمیشود؟ ساده است چرا که هیچ کس برای حرکت در تاریکی به آنها متکی نیست. بنابراین نیاز نیست که همانند چراغ های جلو قدرتمند باشند و این بدین معنی است که جریان عبوری از این چیپها آنقدر نیست که باعث ایجاد مشکلات حرارتی شود.
به طور خلاصه در مورد LEDها میتوانیم بگوییم که:
مزایا:
اندازه کوچک، امکان سفارشیسازی در شکلهای مختلف را فراهم میکند.
مصرف انرژی بسیار پایین
روشنتر از چراغ های هالوژنی و ارائه نور گرمتر نسبت به HIDها
معایب:
هزینه تولید بالا
ایجاد حرارت بالا در اطراف قطعات مجاور
طراحی دشوارتر و کنار آمدن با دمای بالای محفظه موتور
این پست را چگونه میبینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید. (سیارک)
مترجم itrans.ir
(سیارک) : آنچه که اکنون برای ما چیزهای رایج و معمولی است زمانی دستاوردهای عمدۀ تکنولوژی و فناوری بودند. زمانی بود که اضافه کردن یک پیچ ساده و یا تغییر شکل اجزای خاص منجر به نوآوریهای قابل توجهی میشد که سالها بعد این نوآوریها خودشان پایهای برای پروژههای پیشرفتهتر شدند.بیایید در این پست نگاهی به چراغ های جلو خودرو بیندازیم.
اگرچه کل صنعت خودرو سازی از الایدی استفاده میکند اما تعداد کمی از مردم میدانند که چگونه آنها از لامپهای ساده استیلنی در دهه 1880 تکامل یافته و بردهای الایدی بسیار پیچیده امروزی تبدیل شدند. علاوه بر این محققان دائما بر روی ایده "چراغ جلو" کار میکنند و تلاش میکنند که به پیشرفتهای جدیدی دست یابند که به وضوح باعث برتری محصولات آنها نسبت به رقبا شود. چراغهای لیزری نیز از همین نمونه هستند اما قبل از بحث در مورد آنها باید سیستمهای رایج که به وفور استفاده میشوند را نیز بررسی کنیم.
قصد نداریم که در مورد تاریخچه چراغ جلو صحبت کنیم چرا که قبلا این کار را انجام دادهایم، در عوض تلاش میکنیم بر روی چهار نوع تنظیمات عمده که امروزه به کار میروند تمرکز کنیم و ببینیم آنها چه هستند. بنابراین سعی میکنیم در مورد مزایا و معایب هر یک از آنها صحبت کنیم، اگرچه مردم به طور کلی اعتقاد دارند که همیشه جدیدتر بهتر هم است، که اغلب هم همین طور است. ممکن است برخی از شما با این ایده موافق باشید و برخی نیز مخالف باشید، بهر حال هر یک از این چهار نوع چراغ جلو خصوصیات مثبت و منفی خاص خودش را دارد. پس بیایید نگاهی به آنها بیندازیم.
چراغ های جلو هالوژنی
چراغ های هالوژنی در حال حاضر در جهان خودرو ها بیشترین کاربرد را دارند و همانطور که میدانید این بخاطر مزیت اصلی آنها است: نصب آسان و ارزان.(سیارک)
اساسا یک لامپ هالوژن در شرایط عالی عمری حدود 1000 ساعت دارد و هزینه جایگزینی آن در مقایسه با سایر انواع دیگر بسیار پایین است (حدود دلار30 برای یک مجموعه مناسب). با این حال لامپهای هالوژن کم کم در حال تبدیل شدن به گزینه دوم برای شرکتهای خودرویی در سرتاسر جهان هستند. اما چرا؟ هالوژن دقیقا هممعنی با بهرهوری نیست و برای درک بهتر توضیح خواهیم داد که یک لامپ هالوژن چگونه کار میکند.
اول اینکه از یک شیشه ساخته شده است که در مقابل دماهای بسیار بالا مقاوم است، بعلاوه یک گاز که معمولا ترکیبی از آرگون و نیتروژن است و یک عدد رشته تنگستن. به منظور تولید نور، رشته تنگستن از طریق باتری خودرو جریان برق دریافت کرده و تا دمایی حدود 2500 درجه سلسیوس گرم میشود و شروع به درخشش میکند (فرآیند تابش یا دماشیدگی).
زمانی که لامپ هالوژن به اواخر عمر خود نزدیک میشود تنگستن بخار میشود و بر روی شیشه آن رسوب میگیرد و باعث پارگی رشته تنگستن میشود و قابلیت عملکرد آن از بین میرود .
اما این زیاد مسئله مهمی نیست، بزرگترین مشکل این است که در حین تولید نور، این لامپ همچنین مقدار زیادی گرما تولید میکند که اساسا به صورت انرژی هدر میرود.(سیارک)
یک مشکل بزرگ دیگر که اغلب لامپهای هالوژن دارند نحوه واکنش آنها با مواد مختلف است. به عنوان مثال زمانی که لامپ معیوب را تعویض میکنید، مراقب باشید که به شیشه لامپ جدید دست نزنید! روغن و چربی روی انگشتان دست شما به شیشه کوارتز میچسبد و باعث میشود که گرما به طور یکنواخت پخش نشود و عمر لامپ به شدت کاهش مییابد.
با این حال لامپهای هالوژنی مزایایی دارند که باعث میشود تبدیل به گزینه اول برای اکثر خودرو سازان شوند: با حداقل میزان هزینه نور مناسبی تولید میکنند، در اندازههای مختلف تولید میشوند که بدین معنی است که میتوان این لامپها را در مدلهای مختلف خودرو نصب کرد، همچنین خودروسازان میتوانند نسخههای چندتایی از انها بسته به نوع و ابعاد بدنه خودرو تولید کنند.
اگر بخواهیم به طور خلاصه صحبت کنیم میتوانیم جوانب مثبت و منفی لامپهای هالوژن را به شکل زیر بیان کنیم:
مزایا:
- تعویض آسان
- تولید ساده
- ابعاد مختلف
- مقرون به صرفه
معایب:
- به هدر رفتن انرژی
- نیاز به مراقبت اضافی
ادامه در پست های آینده
این پست را چگونه میبینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.
زنون یا هدلایت ؟زنون بهتر است یا هدلایت ؟در این مقاله سعی داریم با مقایسه تکنولوژی چراغ های هدلایت ، چراغ های زنون و هدلایت به این سوال ها پاسخ دهیم .
چراغ های زنون یا لامپهای زنون که به شکل رسمی به عنوان چراغ های تخلیه با شدت بالا چراغ های HIDS خوانده میشوند، معمولا به عنوان یک گزینه کارآمدتر برای چراغ های خودرو شناخته میشوند که عمدتا به خاطر گرمای رنگ و حجم نور تولید شده توسط انها است.
اولین نسل از چراغ های زنون در خودروی BMW سری 7 در سال 1991 ظهور یافتند و به آرامی تبدیل به گزینه شماره یک برای بسیاری از کمپانیهای خودرو سازی شدند، اگرچه از اعلام آن به عنوان یک تجهیزات استاندارد اجتناب شده است.چراغ های HID بسیار شبیه لامپهای نئون هستند. یک لوله محصور پر از گاز که در هر انتهای آن یک الکترود برای عبور جریان الکتریکی وجود دارد.
در زمینههای کاربرد در خودرو، لامپ HID، با استفاده از یک کوارتز شفاف، الکترودهای تنگستن و مخلوطی از گازها که توسط ولتاژ بالای جریان الکتریکی عبوری بین دو الکترود تحریک میشوند.علیرغم نام معمول مورد استفاده برای آنها، HIDها از یک مخلوط متال-هالید استفاده میکنند و در حین راهاندازی فقط متکی به زنون هستند. دلیل آن این است که یکی از مشکلات اصلی در لامپهای HID مقدار زمان لازم برای گازهای موجود برای رسیدن به دمای عملیاتی و ارائه نور قوی است.
فرآیند تابش نور در لامپهای HID در سه مرحله رخ میدهد: ابتدا فاز احتراق، یک پالس ولتاژ بالا تولید یک جرقه میکند که گاز زنون را یونیزه کرده و یک تونل از جریان بین الکترودها ایجاد میشود، سپس درجه حرارت لامپ به سرعت بالا میرود که باعث تبخیر نمکهای فلزی میشود که باعث کاهش مقاومت بین دو الکترود میشود؛ در نهایت بالاست به عملیات مداوم سوئیچ کرده و میزانی توان مداوم ارائه میکند به نحوی که قوس الکتریکی سوسو نمیزند.در ادامه مقاله به تفاوت هدلایت و زنون از نطر مزایا و معایب هدلایت می پردازیم.
اول اینکه چراغ های زنون از نظر حجم نور تولیدی در مقایسه با چراغ های هالوژن کارآیی بیشتری دارند. البته اگر زاویه نور به درستی تنظیم نشود میتواند به عنوان یک شکست بخصوص از نقطه نظر ترافیک ورودی بزرگ در نظر گرفته شود، (اغلب زمانی که کیتهای موجود در بازار به شکل اشتباه نصب شوند یا از کاسه چراغ هایی استفاده شود که برای HIDها طراحی نشدهاند).
طبق آمار رسمی، یک لامپ زنون 3000 لومن و mcd/m2 90 تولید میکند، در حالی که یک لامپ هالوژن 1400 لومن و mcd/m2 30 تولید میکند.البته لامپهای زنون کم کم در اندازهها و نسخههای مختلف در دسترس قرار گرفتهاند، به خصوص به منظور استفاده در مدلهای مختلف خودرو.
یکی دیگر از نکات مثبت چراغ های زنون این است که عمر نسبتا طولانی دارند که بسیار بیشتر از لامپهای قبلی یعنی لامپهای هالوژن هستند: تخمین زده میشود که در شرایط عادی عمر عملیاتی آنها حدود 2000 ساعت است.
بهرهوری میتواند یکی دیگر از مزایا در هنگام انتخاب HID به جای چراغ های هالوژن باشد. اگرچه این چراغ ها به توان بیشتری در شروع نوردهی نیاز دارند اما پس از آنکه به دمای عملیاتی رسیدند، بسیار کممصرفتر از لامپهای استاندارد هستند؛ که این به معنی تحمیل بار کمتر به دینام و همچنین گشتاور کمتر موتور جهت تامین برق است. با این حال به سختی میتوانید تفاوتی در مصرف سوخت مشاهده کنید (شاید یک اونس سوخت در هر ساعت)، اما اگر طرفدار محیط زیست هستید آگاهی از این موضوع نیز میتواند برای شما جالب باشد.
خوب بدیهی است که هزینه بیشتری نسبت به لامپهای هالوژن (شامل نگهداری) دارند و همچنین پیچیدهتر نیز هستند، چرا که به دستگاهی به نام بالاست نیاز دارند که یک در واقع یک خازن است که ولتاژ بالای مورد نیاز برای عملکرد HIDها را ایجاد و تنظیم میکند.
فراموش نکنید که این چراغ ها به چند ثانیه زمان برای رسیدن به روشنایی کامل نیاز دارند، و به همین دلیل است که به عنوان نور بالای جداگانه مناسب نیستند. در برخی از خودروها از HID به عنوان نور پایین و لامپهای استاندارد جداگانه برای نور بالا استفاده میشود. در مدلهای بالاتر واحد HID به هر دو شکل کار میکند (که به اشتباه زنون خوانده میشود) و از یک سایه مکانیکی درون رفلکتور به منظور تغییر جهت پرتوی نور استفاده میشود.
برخی از چراغ های زنون میتوانند اثرات سوئی بر سلامت انسان داشته باشند، چرا که برخی از آنها حاوی مواد سمی مانند جیوه فلزی هستند. برخی از کشورها اقدامات ویژهای برای منع استفاده از آنها اعمال کردهاند، اما این فقط منجر به هزینههای تولید و تعمیر بالاتر خواهد شد.
نهایتا اینکه میزان تابش خیرهکننده تولید شده توسط چراغ جلو ممکن است برای سایر رانندگان حاضر در مسیر آزار دهنده باشد (بخصوص ترافیک روبرو)، بنابراین باعث افزایش تعداد تصادفات و مرگ و میر جدای از سرعت زیاد و مشکلات فنی میشود.(سیارک)
مزایا:
- طول عمر بیشتر نسبت به چراغ های هالوژن
- کارآمدتر از چراغ های هالوژن هستند زیرا توان کمتری مصرف کرده و نور بیشتری تولید میکنند.
- دید بهتر برای راننده
معایب هدلایت
- تابش خیرهکننده بیش از حد و در نتیجه ایجاد مشکلات بالقوه برای ترافیک روبرو
- هزینه بالا
- سیستم پیچیده نسبت به لامپهای هالوژن
- مواد مضر که در آنها مورد استفاده قرار میگیرد
- به منظور رسیدن به روشنایی کامل به چند ثانیه زمان نیاز دارند
این پست را چگونه میبینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.
BMW و آئودی به سختی در حال تلاش هستند که چراغ های لیزری را گسترش دهند، فناوری جدید که 1000 برابر بهتر از چراغ های LED است و در عین حال بسیار جمع و جورتر است. احتمالا میدانید که لیزر چیز بسیار خطرناکی است و فقط میتوانند منطقهای به اندازه عرض یک سکه را روشن کنند. پس چراغ های لیزری چگونه میتوانند تبدیل به یک ایده مناسب جهت پیادهسازی در خودرو ها شوند؟
همانند چراغ های زنون که قبلا به آن اشاره شد، تکنولوژی جدید در اینجا نیز از لیزر فقط به عنوی بخشی از فرآیند تولید نور استفاده میکند. در واقع شما زمانی که از نور بالای خودرو استفاده میکنید یک مجموعه لیزری با قدرت بالا و لنزهایی در مقابل آن نخواهید داشت که همه چیز را در مقابل خود میسوزاند!
طبق توضیحات BMW، سستم آنها از سه لیزر آبی استفاده میکند که در پشت مجموعه چراغ جلو تعبیه شده است و به مجموعه کوچکی از آینهها میتابد که انرژی آنها بر روی لنزهای کوچک حاوی گاز فسفر زردرنگ متمرکز شده است. این ماده در تماس با پرتوهای لیزر نور سفید بسیار روشن تولید میکند که نور حاصل از آن به سمت چراغ جلو منعکس میشود. پس اساسا شما به نور تولید شده توسط فسفر نگاه میکنید نه خود لیزر، که باعث میشود بتوان از این سیستم در جاده استفاده کرد.
حال اگر چراغ جلو آسیب ببیند یا از فوکوس خارج شود چه اتفاقی رخ میدهد؟ به گفته شرکت BMW این سیستم به صورت خودکار خاموش خواهد شد.
نور تولید شده در این پروسه میتواند تا 1000 برابر بیشتر از LEDها باشد در حالیکه از دوسوم توان آنها (یا حتی نصف) استفاده میشود. و به لطف وجود فسفر، درجه رنگ نور (5.500 تا 6.000 کلوین) کاملا به نور طبیعی روز (حدود 6.500 کلوین) نزدیک است.(سیارک)
چراغ های لیزری جدا از قدرت بیشتر نسبت به نور LED، میتوانند فاصلهای حدود دو برابر را روشن سازند و به اندازه کافی کوچک هستند که امکان بستهبندی و طراحی ظاهری آنها با انعطاف بیشتری همراه است.
نقطه ضعفی که BMW به آن اشاره کرده است این است که فناوریهای آنها فقط بر روی پرتوهای بالا کار میکند و همانطور که به نظر میرسد این به هزینه زیاد همراه است. وجود 6 لیزر با فناوری بالا در هر چراغ (در کل 12 عدد) هزینهای حدود 10000$ (7.800 €) در بر خواهد داشت. این قیمت باید شامل فناوریهای کاهنده خودکار نیز باشد چرا که هیچ یک از رانندگان مقابل نمیخواهند به این خورشیدهای کوچک از فاصله 600 متری (1968 فوت) خیره شود.
فناوری لیزر شرکت آئودی نیز به شیوهای کاملا مشابه عمل میکند، فقط در هر چراغ چهار لیزر دارد. اگر بخواهیم جمعبندی کنیم میتوانیم مزایا و معایب چراغ های لیزری را به شرح زیر خلاصه کنیم:
- بسیار کارآمد از نظر مصرف انرژی
- بستهبندی بسیار کوچک
- 1000 بار روشنتر از چراغ های LED با محدودۀ دو برابر
- بسیار گران قیمت
- در حال حاضر نمیتوان از آن هم برای نور پایین و هم نور بالا استفاده کرد، و نیاز به یک سیستم LED یا HID دارند
- نیاز به خنک کننده دارند چرا که حرارت ایجاد شده توسط آنها بسیار بیشتر از سیستمهای LED است.
این پست را چگونه میبینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید. (سیارک)
مترجم itrans.ir