نبرد چراغهای هدلایت: هالوژن ، زنون ، ال‌ای‌دی ، لیزر و کیت‌های تبدیل در مقابله با هم
(سیارک) : آنچه که اکنون برای ما چیزهای رایج و معمولی است زمانی دستاوردهای عمدۀ تکنولوژی و فناوری بودند. زمانی بود که اضافه کردن یک پیچ ساده و یا تغییر شکل اجزای خاص منجر به نوآوری‌های قابل توجهی می‌شد که سالها بعد این نوآوری‌ها خودشان پایه‌ای برای پروژه‌های پیشرفته‌تر شدند.بیایید در این پست نگاهی به چراغ های جلو خودرو بیندازیم.
اگرچه کل صنعت خودرو سازی از ال‌ای‌دی استفاده می‌کند اما تعداد کمی از مردم می‌دانند که چگونه آنها از لامپ‌های ساده استیلنی در دهه 1880 تکامل یافته و بردهای ال‌ای‌دی بسیار پیچیده امروزی تبدیل شدند. علاوه بر این محققان دائما بر روی ایده "چراغ جلو" کار می‌کنند و تلاش می‌کنند که به پیشرفت‌های جدیدی دست یابند که به وضوح باعث برتری محصولات آنها نسبت به رقبا شود. چراغهای لیزری نیز از همین نمونه هستند اما قبل از بحث در مورد آنها باید سیستم‌های رایج که به وفور استفاده می‌شوند را نیز بررسی کنیم.
قصد نداریم که در مورد تاریخچه چراغ جلو صحبت کنیم چرا که قبلا این کار را انجام داده‌ایم، در عوض تلاش می‌کنیم بر روی چهار نوع تنظیمات عمده که امروزه به کار می‌روند تمرکز کنیم و ببینیم آنها چه هستند. بنابراین سعی می‌کنیم در مورد مزایا و معایب هر یک از آنها صحبت کنیم، اگرچه مردم به طور کلی اعتقاد دارند که همیشه جدیدتر بهتر هم است، که اغلب هم همین طور است. ممکن است برخی از شما با این ایده موافق باشید و برخی نیز مخالف باشید، بهر حال هر یک از این چهار نوع چراغ جلو خصوصیات مثبت و منفی خاص خودش را دارد. پس بیایید نگاهی به آنها بیندازیم.
چراغ های جلو هالوژنی
چراغ های هالوژنی در حال حاضر در جهان خودرو ها بیشترین کاربرد را دارند و همانطور که می‌دانید این بخاطر مزیت اصلی آنها است: نصب آسان و ارزان.(سیارک)
اساسا یک لامپ هالوژن در شرایط عالی عمری حدود 1000 ساعت دارد و هزینه جایگزینی آن در مقایسه با سایر انواع دیگر بسیار پایین است (حدود دلار30 برای یک مجموعه مناسب). با این حال لامپ‌های هالوژن کم کم در حال تبدیل شدن به گزینه دوم برای شرکت‌های خودرویی در سرتاسر جهان هستند. اما چرا؟ هالوژن دقیقا هم‌معنی با بهره‌وری نیست و برای درک بهتر توضیح خواهیم داد که یک لامپ هالوژن چگونه کار می‌کند.
اول اینکه از یک شیشه ساخته شده است که در مقابل دماهای بسیار بالا مقاوم است، بعلاوه یک گاز که معمولا ترکیبی از آرگون و نیتروژن است و یک عدد رشته تنگستن. به منظور تولید نور، رشته تنگستن از طریق باتری خودرو جریان برق دریافت کرده و تا دمایی حدود 2500 درجه سلسیوس گرم می‌شود و شروع به درخشش می‌کند (فرآیند تابش یا دماشیدگی).
زمانی که لامپ هالوژن به اواخر عمر خود نزدیک می‌شود تنگستن بخار می‌شود و بر روی شیشه آن رسوب می‌گیرد و باعث پارگی رشته تنگستن می‌شود و قابلیت عملکرد آن از بین می‌رود .
اما این زیاد مسئله مهمی نیست، بزرگترین مشکل این است که در حین تولید نور، این لامپ همچنین مقدار زیادی گرما تولید می‌کند که اساسا به صورت انرژی هدر می‌رود.(سیارک)
یک مشکل بزرگ دیگر که اغلب لامپ‌های هالوژن دارند نحوه واکنش آنها با مواد مختلف است. به عنوان مثال زمانی که لامپ معیوب را تعویض می‌کنید، مراقب باشید که به شیشه لامپ جدید دست نزنید! روغن و چربی روی انگشتان دست شما به شیشه کوارتز می‌چسبد و باعث می‌شود که گرما به طور یکنواخت پخش نشود و عمر لامپ به شدت کاهش می‌یابد.
با این حال لامپ‌های هالوژنی مزایایی دارند که باعث می‌شود تبدیل به گزینه اول برای اکثر خودرو سازان شوند: با حداقل میزان هزینه نور مناسبی تولید می‌کنند، در اندازه‌های مختلف تولید می‌شوند که بدین معنی است که می‌توان این لامپ‌ها را در مدل‌های مختلف خودرو نصب کرد، همچنین خودروسازان می‌توانند نسخه‌های چندتایی از انها بسته به نوع و ابعاد بدنه خودرو تولید کنند.
اگر بخواهیم به طور خلاصه صحبت کنیم می‌توانیم جوانب مثبت و منفی لامپ‌های هالوژن را به شکل زیر بیان کنیم:
مزایا:
- تعویض آسان
- تولید ساده
- ابعاد مختلف
- مقرون به صرفه
معایب:
- به هدر رفتن انرژی
- نیاز به مراقبت اضافی
ادامه در پست های آینده
این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.
