شهرهای هوشمند

 (سیارک) هوشمند کردن شهرها یک روش نو ظهور بوده که به عنوان یک راهکار برای کاهش مشکلات ناشی از رشد جمعیت شهری و شهرنشینی سریع، مورد استفاده قرار می گیرد. تا به حال تعداد اندکی تحقیقات آکادمیک به بررسی این پدیده پرداخته اند. به منظور کاهش اختلافات در آثاری راجع به شهرهای هوشمند و همچنین در پاسخ به کاربرد روز افزون این روش، این مقاله به ارائه یک چارچوب برای فهم و ادراک مفهوم شهرهای هوشمند می پردازد. بر اساس کاوش بر روی آرایه های وسیع و گسترده ای از آثار نوشتاری از زمینه های مختلف، هشت فاکتور اساسی ابتکارات شهرهای هوشمند را معرفی می نماییم:

مدیریت و سازماندهی، تکنولوژی، اداره، چارچوب سیاست، مردم و جامعه، اقتصاد، زیرساخت و محیط طبیعی. این فاکتورها بنیان یک چارچوب یکپارچه را شکل می دهند که می تواند به منظور آزمایش اینکه حکومت های محلی چطور ابتکارات شهر هوشمند را تجسم می کنند، به کار برده شود.

این چارچوب مسیرها و برنامه هایی را برای تحقیق روی شهرهای هوشمند ارائه کرده و پیامدهای کاربردی را برای افراد متخصص حکومتی شرح می دهد.
بیش از نیمی از جمعیت جهان اکنون در مناطق شهری زندگی می کنند . پیش بینی می گردد که این تغییر اولویت از زندگی روستایی به شهری در دو دهه آینده نیز ادامه داشته باشد (http://www.unfpa.org ). این خیل عظیم جمعیت مردم مسلماً باعث نامنظم و ناهنجار شدن مکان ها می گردد. شهرها و ابرشهرها انواع جدیدی از مشکل ها را ایجاد می کنند. مشکل در مدیریت پسماند، کمبود منابع، آلودگی هوا، نگرانی از سلامت انسان، ازدحام ترافیکی و زیرساخت های ناکافی و قدیمی رو به زوال، نمونه هایی در میان مشکلات فیزیکی، مواد و تخصصی تر می باشند . مجموعه دیگری از مشکل ها به صورت اجتماعی تر و سازمانی می باشند تا فیزیکی، تخصصی و مادی. مشکلاتی از این دست مربوط به چندین سهامدار مختلف، سطح بالای تبادل، هدف ها و ارزش های رقابتی و پیچیدگی سیاسی و اجتماعی می شوند. در این مورد، مشکلات شهری به شکل نامنظم و درهم بروز می کند .
اطمینان حاصل کردن از شرایط زندگی در محدوده چنین رشد سریع سراسری جمعیت شهری مستلزم درکی عمیق از مفهوم شهر هوشمند است. این لازمه حول این چالش باعث شده که شهرهای زیادی در سراسر دنیا راه های هوشمندی را برای مدیریت پیدا کنند. آین نوع شهرها تحت عنوان شهرهای هوشمند شناسایی می گردند. یک روش برای تفهیم یک شهر هوشمند، نماد یک شهر پایدار و زنده است.
گرچه استفاده از نام شهر هوشمند رو به افزایش است ولی هنوز معنی واضح و ثابتی از این مفهوم در میان جمع تحصیل کرده و عاملان دیده نمی شود. تنها تعداد محدودی از مطالعات سؤالات مرتبط با این پدیده جدید مدنی شهرهای هوشمند را مورد بررسی قرار داده اند. این مقاله در تلاش است تا این خلأ را با استفاده از شناسایی تغییرات مهم و ارائه برنامه های تحقیقاتی راجع به شهرها به گونه ای که موجب راه های جدیدی برای هوشمند شدن بشود، پر کند. با تحقیق بر روی آثار نوشتاری مختلف در زمینه های متفاوت مانند دولت الکترونیک، علم اطلاعات، علوم شهری و مدیریت عمومی، به بحث و شناسایی چالش ها، فاکتورهای موفقیت و تأثیرات راهکارهای دولتی که موجب هوشمند شدن شهر می شود، می پردازیم. ما به ارائه هشت مؤلفه اصلی ابتکارات شهرهای هوشمند پرداخته و یک چارچوب مفهومی یکپارچه را برای رهبری مطالعات آینده شهر هوشمند ارائه می نماییم.
2- تفهیم یک شهر هوشمند
همان طور که در بالا ذکر گردید، مفهوم یک شهر هوشمند هنوز در حال ظهور بوده و فرآیند تعریف آن در جریان می باشد . این مفهوم در سراسر دنیا با نام ها و معانی مختلف مورد استفاده قرار می گیرد. یک سری از انواع مفهوم دیگر ایجاد شده نیز مانند جایگزین کردن صفت هوشمند با دیجیتال و یا زیرک اکنون مورد استفاده قرار می گیرد. بعضی افراد، کاربرد شهر هوشمند را به عنوان یک پدیده نامگذاری شهری می شناسند با ذکر این نکته که نام شهر هوشمند یک مفهوم بوده و به روش هایی استفاده می شود که همیشه ثابت نیستند. چندین تعریف در کاربردهای علمی و عملی اتخاذ گردیده است (جدول 1). این ناهنجاری در تعریف ها منجر به درخواست برای تحقیق مفهومی روی این موضوع گردیده است

تعریف گیفینگر و همکارانش از هوشمند بودن، عمل کردن در روشی رو به جلو را در بر می گیرد. روش توسعه رو به جلو در یک شهر هوشمند مسائلی مانند آگاهی، انعطاف پذیری، قابلیت دگرگونی، هم افزایی، فرد گرایی، قاطعیت نفس و رفتار راهبردی را در نظر می گیرد. در تحقیق هریسون و دستیارانش، یک شهر هوشمند یادآور یک شهر متصل به هم، مجهز و زیرک است. آماده سازی باعث دریافت و یکپارچه سازی داده های واقعی از طریق سنسورها، کیوسک ها، مترها، وسایل و لوازم شخصی، دوربین ها، تلفن های هوشمند، ابزارهای پزشکی تعبیه شده، وب و دیگر ابزارهای دریافت داده مشابه من جمله شبکه های اجتماعی به عنوان شبکه های سنسورهای انسانی می گردد. اتصال متقابل به معنی ادغام آن داده ها در یک پلت فرم محاسباتی مهم و تبادل اطلاعات میان  خدمات مختلف شهری می باشد. هوشمند بودن مربوط به در برداشتن تجزیه و تحلیل پیچیده، مدل سازی، بهینه سازی و تصویر سازی در فرآیندهای تجاری عملیاتی جهت اتخاذ تصمیم های بهتر می گردد. در مقابل، شورای دفاع از منابع طبیعی هوشمندی را در یک قالب شهری تحت عناوین با دوام، کارآمد، متوازن و قابل زندگی تعریف می کند. توپتا بر بهبود دوام و قابلیت زندگی تأکید می ورزد.

واشبرن و دستیارانش، شهر هوشمند را به عنوان یک کلکسیونی از تکنولوژی های هوشمند محاسباتی اعمال شده در اجزا و خدمات زیرساخت های مهم بیان می کند . محاسبه هوشمند مربوط به یک نسل جدیدی از سخت افزارها و نرم افزارهای یکپارچه و همچنین تکنولوژی های شبکه ای که سیستم های IT و آگاهی real-time در واقعیت فراهم می کند و تحلیل های پیشرفته و حرکاتی که موجب بهینه شدن فرآیندهای تجاری می گردند، می شود. ترجمه  itrans.ir 

این مقاله ادامه دارد....