( سیارک)حتما شما هم کلمه لجستیک و لجستیک شهری  را زیاد شنیده اید؟ و از خود پرسیده اید که لجستیک  به چه معنایی می باشد؟در این مقاله به توضیحی مختصر در باره این کلمه می پردازیم. 

لجستیک شهر مفهومی است که سعی در یکپارچه سازی منابع موجود جهت حل مشکلات ناشی از اثرات افزایش جمعیت و مالکیت وسیله نقلیه در مناطق شهری دارد. بسیاری از شهرها همچون بانگوک، لندن و توکیو و تهران از این مشکلات ناشی از تراکم جمعیت، اثرات محیطی، بازده حمل و نقل پایین رنج برده و در نتیجه رقابتی بودن تجارت کاهش یافته است. این نوع شرایط نه تنها کیفیت زندگی در مناطق شهری را کاهش می دهد بلکه توسعه شهری در آینده را نیز کاهش می دهد. لجستیک شهری فرصتی برای راه حلهای نوآورانه ایجاد می کند تا برای بهبود کیفیت زندگی (

ارزیابی کیفیت زندگی(QoL)) در مناطق شهری ارائه کند. این لجستیک شامل چندین تکنیک پیشرفته، همچون سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)، سیستم موقعیت یاب جهانی (GPS)، دانش لجستیک و سیستم حمل و نقل هوشمند (ITS) و مدلسازی جهت بهینه سازی محیط شهری می باشد. بعلاوه، این سیستم به کاهش هزینه حمل و نقل و تاثیرات منفی محیطی کمک می کند.

الگوی حمل و نقل تجارت الکترونیک                                                      الگوی حمل و نقل تجارت قدیمی

تعاریف لجستیک شهر

لجستیک شهر، فرایندی برای بهینه سازی لجستیک و فعالیت های حمل و نقلی توسط شرکت های خصوصی با حمایت سیستم های اطلاعاتی پیشرفته در مناطق شهری و با در نظر گرفتن محیط ترافیکی، تراکم آن، امنیت و صرفه جویی در انرژی در چارچوب اقتصاد بازار است .
شهرها محل های اصلی فعالیت تجاری می باشند. بنابراین، نقش مهمی در توسعه اقتصادی بازی می کنند. با این حال، به علت توسعه متمرکز بالا در مناطق شهری، شهرهای زیادی دارای مشکلات ترافیکی جدی و اثرات محیطی منفی همچون آلودگی صوتی و هوایی می باشند که هزینه کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته می باشد. این عوامل منفی رقابتی بودن اقتصادی شهر را کاهش داده و کیفیت زندگی در آن را کاهش می دهند. ساکنین قربانیان شهرهای توسعه یافته تر می باشند. روش حل و توازن شرایط، مسئله مخرب در سالهای اخیر شده است. لجستیک شهر مفهوم جدیدی است که هدف آن، حل این مشکل پیچیده می باشد.
لجستیک حمل و نقل شهری را می توان به چندین مولفه همچون انبار، حمل و نقل و اداره کردن تقسیم کرد. بهبود متعارف فرایند لجستیک، معمولا بر یک مولفه متمرکز است. با این حال، از نقطه نظر ماکرو، بهبود بهترین منافع را برای جامعه دارد. حمل و نقل هوایی بسیار گران تر از حمل و نقل زمینی است اما هزینه انبارکردن کمتر است. بنابراین از نظر هزینه کلی، حمل و نقل هوایی معقول ترین حالت انتقال برای هدف حمل و نقلی خاص است؛ برای مثال، حمل و نقل غذاهای دریایی تازه. این مقاله ادامه دارد...........ترجمه  itrans.ir

قبل از برنامه ریزی برای سیستم لجستیک شهری، درک مولفه های آن مهم است. براساس گفته تامسون و همکارانش ، چهار سهامدار کلیدی وجود دارند که در حمل و نقل شهری مشارکت دارند:1. شرکت های باربری 2. حاملین حمل و نقل؛ 3. ساکنان 4. مدیران/ دولت. هر گروه دارای اهداف و تمایلات خاص خود به طرق مختلف بوده و نیازمند بررسی است. روابط بهم پیچیده میان این گروه هاو تضادهای مختلف درون سیستم وجود دارد . منشاء سفر از شرکت های باربری تا مصرف کنندگان است. حاملین حمل و نقل و مدیران، رابطین وظایف تحویلی می باشند. مشخصه رابطه آنها این است که حرکت جزئی در یک بخش بر کل موقعیت تاثیرگذار است. برای مثال، حمل و نقل با بازده پایین بر کیفیت خدمات سیستم تاثیرگذاشته و مشکلات مدیریت برای مدیران را افزایش می دهد. بعلاوه، این نیز باعث کاهش رضایت مشتریان و اعتبار شرکت ها و افزایش هزینه عملیاتی می شود. 
محققان نشان می دهند، سه هدف اصلی وجود دارند که می توان با اعمال لجستیک شهری به آن دست یافت: (1) تحرک؛ (2) پایداری؛ (3) قابلیت زندگی. تحرک مربوط به حرکت می شود که شرط اصلی برای حمل و نقل کالاها در مناطق شهری است. فرض براین است که کالاها به موقع تحویل داده خواهند شد. بنابراین، توازین بین ظرفیت شبکه جاده ای کافی و تراکم پایین ترافیک مسئله اصلی باشد. در باره پایداری، که مهمتر است، مسائل محیطی و صرفه جویی در انرژی نیازمند بررسی می باشند. قابلیت زندگی را باید برای ساکنین در نظر داشت. قابلیت زندگی شامل ارزیابی شرایطی است که در منطقه شهری فرد تجربه شده و تفسیر می شود همچون ایمنی، آرامش، جذابیت و دلربایی.

تکنیک های اعمالی در لجستیک شهری

تکنیک های متداولی در رویکردهای لجستیک شهری از جمله سیستم های حمل و نقل مشارکتی، روستاهای حمل و نقل (ترمینال) کنترل عوامل بار حمل و نقل، سیستم های حمل و نقل جدید و سیستم های حمل و نقل هوشمند (ITS) وجود دارند.

سیستم های حمل و نقل مشارکتی

الگوی تحویل قدیمی حمل و نقل، سفر کمتر و بار بیشتر است. شرکت های تحویل بار، تجارت خود را بصورت مستقل حفظ کرده اند. این بدین معنی می باشد که دو حامل احتمالا در یک منطقه خدمات رسانی کنند. امروزه، روند حمل و نقل شهری به سمت تحویل به موقع و تحویل در به در (در مبدا تا در مقصد) است. عملیات حمل و نقل به چندین سفر اما بار کمتر تغییر کرده است تا بازده افزایش یابد. بدون بهبود، هزینه حمل و نقل افزایش خواهد یافت تا شرایط فعلی را جبران کند. سیستم های حمل و نقل مشارکتی، روشهایی هستند که به نظر این مشکلات را حل می کنند. 
سیستم حمل و نقل مشارکتی، منابع شرکت های همکار را جهت بهینه سازی مزایای اقتصادی یکپارچه می سازد. مزایای اصلی تکنیک ها عبارتند از 1. افزایش صحیح بار سفر تحویل 2. کاهش سفرهای غیرضروری و کاهش آلودگی و هزینه ها 3. کاهش همپوشانی مناطق خدمات 4. افزایش کیفیت خدمات و سود شرکت.

دهکده حمل و نقل (ترمینال)

مفهوم دهکده حمل و نقل (ترمینال) در چندین شهر همچون موناکو استفاده می شود. کالاها قبل از تحویل به مناطق شهری، در دهکده حمل و نقل مجددا سازماندهی می شوند. این سیستم باعث کاهش تعداد کامیونهای استفاده شده برای تحویل و اداره می شود. 
حمل و نقل از بیرون شهر به دهکده حمل و نقل ارسال می شود تا برای تحویل در مناطق شهری طبقه بندی و آماده شوند. این باعث افزایش بار حمل و نقل وسایل نقلیه و کاهش سفرهای غیرضروری در مناطق شهری می شود. بعلاوه، این یکپارچه سازی ازطریق کاهش هزینه ها، باعث سودرسانی به بخش خصوصی و از طریق کاهش سفر و آلودگی هوا باعث سودرسانی به محیط عمومی می شود.

کنترل عوامل بار حمل و نقل

در اروپا، برخی شهرها محدودیت عوامل بار را در حمل و نقل شهری اجرا می کنند. شرکتهای مجاز به تحویل بار در مناطق شهری باید سرعت بارگیری بالا داشته باشند و وسایل نقلیه باید مطابق با استانداردهای محیطی باشند. روش تنظیم از طریق انتشار گواهی ویژه و دادن حق به شرکت ها جهت استفاده از زیرساختار حمل و نقل ویژه در منطقه شهری و کاهش پیچیدگی حمل و نلق شهری است.

 سیستم حمل و نقل جدید

سیستم حمل و نقل جدید از طراحی وسایل نقلیه جدید گرفته تا سیستم حمل و نقل زیرزمینی می باشد. اول را می توان برای توجیه منابع موجود و جبران شرایط کوتاه مدت بکار برد. ومی برای طولانی مدت بوده و دوره جدیدی را برای حمل و نقل شهری با خود می آورد.

سیستم حمل و نقل هوشمند (ITS)

کاربرد ITS در سیستم حمل و نقل گسترده می باشد. متداولترین تکنیک های لجستیک شامل سیستم موقعیت یاب جهانی (GPS)، سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و سیستم اطلاعات پیشرفته می باشد. GPS خدمات موقعیت یابی وسایل نقلیه را ارائه می دهد. این سیستم می تواند به مراکز کنترل کمک کند تا کامیونها را کنترل کرده و روانه سازند. GIS پایگاه داده جغرافیایی برای تحویل دهندگان جهت سازماندهی آسانتر و سریعتر مسیرها می باشد. سیستم پیشرفته اطلاعات،اطلاعات به موقع و فوری برای مدیران و تحویل دهندگان جهت تنظیم مسیرهای خود ارائه می دهد. یکپارچه سازی GPS، GIS و سیستم اطلاعات پیشرفته قابلیت مانور بیشتری برای سیستم حمل و نقل ارائه می دهد. مزایای یکپارچه سازی عبارتند از کیفیت بهتر خدمات، کاهش سفرهای غیرضروری و افزایش نرخ بارگیری.

این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.