فیس بوک به همراه محققان دانشگاه کارنگی ملون ، نقشه تعاملی را ایجاد کرده اند که به شما کمک می کند تا شیوع coronavirus کروناویروس را در سراسر ایالات متحده پیش بینی کنید. این پلتفرم داده های مربوط به کاربران با علائم COVID-19 و موارد تایید شده را نمایش می دهد. برخی از اطلاعاتی که فیس بوک از بررسی خود جمع آوری کرده است.

 

در یک نظرسنجی در شبکه های اجتماعی ، از کاربران خواسته شد تا در مورد علائم COVID-19 که آنها یا یکی از اعضای خانواده آنها در 24 ساعت گذشته تجربه کرده اند صحبت کنند. توسعه دهندگان اطمینان دارند که این نظرسنجی ها به بیمارستانهای محلی و متخصصان پزشکی امکان پیش بینی تعداد بستریهای بالقوه را می دهد.

 

مدیر عامل فیسبوک در پستی در واشنگتن پست ، مارک زاکربرگ گفت: این شبکه اجتماعی باید به محققان و مقامات بهداشتی کمک کند تا داده های مورد نیاز خود را برای پاسخ به ویروس دریافت کنند.

 

وی گفت: "جهان قبلاً با اپیدمی ها روبرو بوده است ، اما این بار ما ابرقدرتی جدید داریم: توانایی جمع آوری داده ها و به اشتراک گذاری آن". "اگر از آن استفاده كنیم ، به رفع بحران سلامتی كمك می كند و راه بهبود را آغاز می كند."

 

اکنون در 185 کشور جهان حدود 2.42 میلیون مورد مبتلا با این عفونت وجود دارد. 80٪ از موارد در ده کشور رخ داده است - ایالات متحده ، اسپانیا ، ایتالیا ، فرانسه ، آلمان ، انگلیس ، ترکیه ، چین ، ایران و روسیه. در عین حال ، در چین ، که ویروس از آن ناشی شده است ، کاهش چشمگیر اپیدمی مشاهده می شود. از اواخر سال 2019 ، 166 هزار نفر در اثر ابتلا به کرونا ویروس جان خود را از دست داده اند ، بیش از 635 هزار نفر درمان شده اند.

پزشکان از تغییرات غیر قابل برگشت در ریه های بیماران مبتلا به کروناویروس خبر دادند

پزشکان چینی در مورد صدمات جبران ناپذیر coronavirus COVID-19 به ریه های شخص صحبت کردند. این امر پس از کالبد شکافی اجساد افراد آلوده که در ماه فوریه درگذشته اند ، مشخص شد. 

 

این مطالعه در بیمارستان زونگنان (دانشگاه ووهان) انجام شد. دانشمندان گفتند ، تأثیر COVID-19 بر روی بدن مشابه ترکیبی از سندرم حاد شدید ویروسی و ایدز است ، زیرا بر سیستم ایمنی و ریه ها تأثیر می گذارد.

 

به گفته آنها ، اقدامات احتیاطی باید در مراحل اولیه بیماری انجام شود ، سپس خطر ابتلا به فیبروز کاهش می یابد.

 

فیبروز ریوی روند تشکیل بافت فیبری (اسکار) است که منجر به اختلال در عملکرد تنفسی می شود. با فیبروز ، قابلیت ارتجاعی و کشش بافت ریه کاهش می یابد ، عبور اکسیژن و دی اکسید کربن از طریق دیواره آلوئول ها دشوار است. هیچ درمان مؤثر خاصی برای فیبروز ریوی وجود ندارد.

 

بنابراین ، دانشمندان خاطرنشان كردند ، بیمارانی كه به دلیل ایجاد نوع جدیدی از كروناویروس مبتلا شده اند ، آسیب بافت ریه ای را دریافت می كنند كه در طول عمر با آنها  باقی می ماند. عارضه تنگی نفس است.براساس داده های اخیر ، بیش از 113000 مورد از عفونت کروناویروس در جهان گزارش شده است. بیش از 4000 نفر جان باختند.

 

دانشمندان سنگاپور قبلاً علائم جدیدی از COVID-19 را گزارش داده بودند ، که تصویری نادرست از بیمار مبتلا به تب دنگی ایجاد می کند. یک بیمار آلوده ممکن است بر خلاف پیش زمینه، تب بالا ورم و  خارش داشته باشد. با این حال ، هیچ نشانه مشخصه COVID-19 وجود ندارد.

 

بثورات خارش ، خارش: علائم آتیپیک در مبتلایان به کروناویروس ظاهر می شود

دانشمندان سنگاپور در مورد علائم جدید گلبول های قرمز COVID-19 صحبت کردند ، که تصویری نادرست از بیمار مبتلا به تب دنگی ایجاد می کند. 

 

تب دنگ ، یک تب ویروس ناشی از پشه است که در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان یافت می شود ، سریعترین بیماری ویروسی ناشی از وکتور است که اکنون در بیش از 100 کشور جهان بومی است.

 

طبق گفته دانشمندان ، ممکن است بثورات خارش در بیمار آلوده به کروناویروس در پس زمینه تب بالا مشاهده شود. با این حال ، هیچ نشانه مشخصه COVID-19 وجود ندارد.

 

دانشمندان می گویند ، حتی آزمایش ها می توانند برای تب دنگی مثبت کاذب باشند. آنها از پزشکان خواستند كه به طور جدی به تشخیص coronavirus بپردازند ، زیرا درمان نادرست می تواند هم خودشان را آلوده و هم دیگران را تهدید كند.

 

علائم اصلی (معمولی) کروناویروس شامل تب ، خستگی ، مشکل در تنفس ، سرفه مداوم است.

 

اشکال خفیف تب دنگ می تواند به عنوان بیماری آنفلوانزا مانند علائم مانند تب بالا ، سردرد ، درد در ناحیه پشت چشم ، درد در عضلات و مفاصل ، حالت تهوع ، تورم غدد یا بثورات پوستی ظاهر شود. 

 

در موارد شدید ، درد شدید شکم ، استفراغ مداوم ، تنفس سریع ، لثه های خونریزی ، اضطراب و استفراغ خون مشخصه است. به علت نشت پلاسما ، تجمع مایعات ، مشکلات تنفسی ، خونریزی شدید ، می تواند رخ دهد.

دانشمندان چینی اولین شخصی را یافتند که را در ووهان ، مرکز اپیدمی کورو ویروس دریافت کرد.

اولین تشخیص COVID-19 توسط زنی به نام "وی " انجام شد که در بازار هوانا مشغول تجارت میگو ی زنده بود ، که مرکز این بیماری شد. هنوز مشخص نیست که این زن ویروس را از کجا گرفته و تحت چه شرایطی آن را مبتلا شده است.

 

رسانه ها ادعا می کردند که اولین مورد ابتلا به کروناویروس در چین در 17 نوامبر 2019 کشف شد. سپس ویروس SARS-CoV-2  ناشناخته در 17 نوامبر در فرد 55 ساله ساکن استان چین هوبی کشف شد. بعداً ، پزشکان چینی روزانه یک تا پنج مورد جدید از عفونت را ثبت کردند ، اما تنها در پایان ماه دسامبر مشخص شد که آنها با یک نوع جدید از کروناویروس سر و کار داشتند.

 

با این حال ، زنی به نام "وی" اولین بیمار بود که به تازگی عفونت کرونا ویروس در او تایید شد. مشخص نیست که چگونه او با اولین حامل کروناویروس در کشور ارتباط داشته ، با این حال "وی" آپارتمانی را در نزدیکی این بازار اجاره کرده و اولین کسی شد که با این علائم با کلینیک تماس گرفت.

 

تا پایان سال 2019 دانشمندان 27 نفر دیگر را با علائم مشابه کشف کردند که در این خانه زندگی می کردند و با بازار هوانا ارتباط داشتند. 11 نفر از گروه اول که پس از شروع علائم آلوده شده اند ، به کلینیک های کوچک نزدیک این بازار ، واقع در ساختمان های مسکونی قدیمی ، مراجعه کردند. اکنون همه این کلینیک های خصوصی بسته شده اند.

 

اکنون در 175 کشور جهان بیش از 472 هزار مورد آلودگی به این عفونت وجود دارد. 90٪ از این موارد در هفت کشور - چین ، ایتالیا ، ایالات متحده ، اسپانیا ، آلمان ، ایران و فرانسه رخ می دهد. در عین حال ، در چین ، که ویروس از آن ناشی شده است ، کاهش چشمگیر اپیدمی مشاهده می شود. از اواخر سال 2019 ، 21 هزار نفر در اثر ابتلا به کرونا ویروس جان خود را از دست داده اند ، بیش از 114 هزار نفر درمان شده اند.

هنگامی که با اعلام اپیدمی کروناویروس ، آمریکایی ها شروع به خرید ملزومات اساسی در سوپر مارکت ها کردند ، تا دعوا برای دستمال توالت پیش رفتند ، چنین وحشتی باعث تمسخر و حیرت شد. خوب ، اروپا پس از همه بدبختی های جنگ جهانی دوم هنوز از عصبیت رنج می برد و ممکن است کنترل خود را از دست بدهد ، اما چرا آمریکا ییها باید اینگونه رفتار کنند؟

 

با این حال ، ساکنان ایالات متحده ، در سراسر کشور هنوز حافظه خود را از خسارات سنگین " رکود بزرگ" به خاطر دارند.رکود بزرگ فقط سالهایی نیست که بیشتر دوران ایالات متحده در فقر صرف شده است. در طی این سالها ، صدها و هزاران نفر در اثر گرسنگی و بیماری های ناشی از فقر درگذشتند ، خانواده های بسیاری، بی خانمان و سرگردان در سراسر کشور بودند و بسیاری تصور می کردند کشور و زندگی آنها به پایان رسیده است.

 

این بیماری همه گیر فقط به این واقعیت مربوط نمی شود که بسیاری از افراد آلوده می شوند و بسیاری مجبورند روزها در قرنطینه سخت بنشینند. این ، مانند هر مصیبت بزرگ ، در مورد بحران های اقتصادی است - آمریکایی ها در پشت سر آن صدا و بوی آن را می شنوند. جای تعجب نیست که برای خیلی ها، این اپیدمی یک خاطره وحشتناک را تداعی کرد. اما وحشت گرسنگی و ناتوانی در خرید تنها اثری نیست که رکود بزرگ در ذهنیت آمریکایی ها برجای گذاشته است.

رکود بزرگ در حافظه بسیاری از خانواده های آمریکایی تا حد زیادی باقی مانده است.

 

غالباً می خوانیم كه ایالات متحده در دهه پنجاه به مصرف گرایی چنان سیری ناپذیر دچار شد كه حتی در مناسب ترین زمانه هم نمی توانید در سایر كشورهای توسعه یافته وضعیت اقتصادی مشابه آن را پیدا كنید. رونق مصرف، که به طرز ماهرانه ای توسط بازاریاب ها تحریک شده است ، در حدود چهل سال ادامه داشت.

 

بیشتر اوقات ، آغاز رونق با تمایل به صلح آمیزترین زندگی پس از پایان جنگ همراه است ، اما شایان ذکر است که این کشور مستقیماً از رکود بزرگ وارد جنگ جهانی دوم شد و در طی آن فقر و ریاضت ، مد ، رژیم و خانه داری را دیکته می کرد. جنگ فقط با سفت کردن کمربندها به زندگی ادامه داد و پس از آن پاندول بصورت بسیار شدید در جهت مخالف چرخید.(خرید بی رویه) فقط در زمان ما است که امریکا بر اساس شعارهای محیط زیستی ،  و جلوگیری از نابودی کره زمین از شر وسواسی برای پر کردن خانه با هر چیزی تا حد سرریز ، خلاص شده است.

  آنها به معنای واقعی کلمه در یک ماشین زندگی می کردند و در جستجوی کار در تمام ایالات متحده سفر می کردند.

در بحبوحه تنش اجتماعی ، روانشناس دیل کارنگی تصمیم گرفت که برای امنیت روانشناختی عمومی باید نگرش جدیدی نسبت به یکدیگر بیاموزید. او کتابهای معروف خود را در مورد چگونگی برقراری ارتباط بدون تعارض و دوستی نوشت. البته برای اینکه کتاب به فروش برسد ، او مجبور بود آن را تا حد امکان به موفقیت در کسب و کار گره بزند ، اما در متن، ما داستانهایی را می خوانیم که چقدر خوب است به طور اتفاقی خلق و خوی حتی یک غریبه را بهبود ببخشید ، در صورتی که  می توانید یک کلمه خوب بگویید. و البته لبخند هرگونه ارتباطی را نرم می کند. بنابراین آمریکا دائما لبخند زد. دشوار است بگوییم که آیا این باعث افزایش میزان تنش در شرایط روزمره شده است - در آن روزها کسی چنین تحقیقاتی را انجام نمی داد.

 

امریکا در دوران رکود اقتصادی بزرگ از روانشناسی لبخند و سینما حمایت کرد. هر عکاس می دانست که یک لبخند باعث می شود تا یک فرد زیباتر و فتوژنیک تر شود ، بنابراین بازیگرانی که در استودیوها وجود داشتند یاد گرفتند که هنگام تماشای دوربین هدفمند لبخند بزنند. در دهه سی یک هدف واقعی در سینما وجود داشت ، عکس بازیگران به صورت کارت پستال و کلیپ هایی از مجله ها در خانه نگهداری می شدند ، اگر این همه نباشد ، بسیاری از افراد ، و ستاره های فیلم در تمام این پرتره ها لبخند می زدند. لبخند الهام بخش و مسری است که بعد از آنها تکرار کنید و لبخند بزنید.به طور کلی ، دیل کارنگی می خواست بگوید وقتی همه افراد اطراف خیلی بد هستند ، هیچ دلیلی وجود ندارد که دائما اوضاع را بدتر کنید.

تقریباً تمام اشکال قالبهای تلویزیونی که اکنون از آنها استفاده می کنیم در واقع در سالهای رکود اقتصادی بزرگ در امریکا توسعه یافته اند - مسلماً در رادیو ، زیرا هنوز تلویزیون وجود نداشت. مردم می خواستند نگرانی های روزمره خود و وحشت و اندیشه درباره آینده را فراموش کنند و فیلم و رادیو از همیشه محبوب تر شدند.

در واقع ، آمریکایی ها عادت کردند که برای پرداخت اشتراک رادیویی ، گاه آخرین سنت خود را خرج کنند. اگر پولی برای رادیو نبود ، آنها به دیدار کسانی که برای آنها هنوز کار می کنند - برای گوش دادن به آنالوگ های گفتگوی نمایش ، تولید فیلم و موسیقی می رفتند.

خب. گر احساس بدی کردید ، میان وعده بخورید ، نمایش را تماشا کنید و فیلم ببینید. و بعد از آمریکایی ها ، دیگران شروع به تکرار کردند ، زیرا این بهترین روش برای خالی کردن مغز از مشکل بود.

صنعت فیلم در دهه سی برای یک لحظه هم متوقف نشد.

 

کارهایی مانند تأمین شغل برای بیکاران با هزینه پروژه های اجتماعی ، تهیه غذا و مزایا ، راه اندازی اردوگاه های اجتماعی که در آن تعداد زیادی از افراد مضطرب بتوانند منتظر گذر از اوقات بد باشند - به طور کلی ، هر آنچه که اکنون به عنوان یک وظیفه برای دولت تلقی می شود قبل از رکود بزرگ غیرقابل قبول بود.

 

با تلاش های روزولت در دوران رکود بزرگ ، توانست سازمان کمک رسانی ، به ویژه در هنگام بلایای ملی را توسط دولت عادی سازد. بنابراین ، برای تأمین هزاران شغل برای آمریکایی ها در حالی که 25 درصد در این کشور  بیکار بودند ، رئیس جمهور برنامه ای را برای ساخت تسهیلات مهم اجتماعی آغاز کرد که بعداً برای همان شهروندان مفید خواهد بود: بیمارستان ها ، مدارس ، استادیوم ها و غیره. آنها بدون داشتن تجربه در سایت های ساخت و ساز مشغول شدند و حتی برای کارگران خسته ، ضعیف ، کارهایی پیدا کردند که روند کار را به پیش می بردند.

دستکش ، ماسک و عینک ، بدون تماس تصادفی و موارد دیگر. گاهی اوقات شما از هر چیزی که می تواند به محافظت از COVID-19 کروناویروس کمک کند ، استفاده می کنید. آیا این کافی است؟ 

 

خرید محصولات تقویت کننده سیستم ایمنی در داروخانه کاملاً بی خطر نیست. هیچ کدام از آنها از نظر بالینی مورد آزمایش قرار نگرفته اند ، و این خوب است که فقط کیف پول شما را خالی کند و به سلامتی آسیب جدی نرساند. باور کنید ، یک روحیه خوب ، امکان حفظ تناسب ، حفظ آب و هوای عادی و استفاده از نور خورشید در محیط داخل آپارتمان و اقدامات اساسی در مورد ایمنی بهتر خواهد شد.

 

و اکنون در مورد غشاهای مخاطی است. این چیزی نیست که آنها راجع به ماسک به شما بگویند ؛ یک نیاز مستقیم برای محافظت از سیستم تنفسی وجود دارد. دفاع طبیعی بدن مخاطی است که عملکردهای مانع را بدون عبور گرد و غبار و مواد عفونی انجام می دهد. اگر غشاهای مخاطی خشک شوند ، این سد کار نمی کند. دلیل این امر ممکن است هر چیزی باشد ، یک اتاق خشک و پر از گرد و غبار ، یک واکنش آلرژیک ، عفونت دیگری در بدن یا کم آبی بدن.

 

ما مطمئن هستیم که خودتان با دلایل کنار خواهید آمد. برای بازگشت به هیدراتاسیون غشاهای مخاطی چندین گزینه وجود دارد.

در مرحله اول ، گرانتر ، هر شستشوی بینی با مارک معروف را خریداری کنید و مرتباً آن را درون بینی خود بریزید. علاوه بر این ، توصیه می شود به صورت دوره ای با این مایع شستشو دهید.

گزینه دوم ، یک سرم شستشو بینی را از داروخانه خریداری می کنید و همین کار را انجام می دهید.

گزینه سوم ، تهیه آب و نمک در خانه است. در واقع ، به سلیقه خود ، به طوری که زیاد شور نباشد. حتما آب و نمک را بجوشانید بعد از خنک شدن در ظرف استریل شده بریزید بنابراین ، می توانید خودتان وسیله ای برای پیشگیری از بیماری کورو ویروس را آماده کنید.

 

با مرطوب کردن غشاهای مخاطی دستگاه تنفسی فوقانی ، اطمینان خواهید یافت که حتی اگر COVID- 19 از طریق ماسک عبور کند ، با یک مانع قابل اعتماد روبرو می شود.

 

قطره های مرطوب کننده چشم یا اشک مصنوعی را از داروخانه خریداری کرده و طبق برنامه ای از آنها استفاده کنید.

سنسور های جدید شاخص های عملکردهای بدن را ضبط می کنند. محققان اطمینان دارند که شبکه بزرگی از این سنسور ها برای جلوگیری از اپیدمی شدن بیماری ها همه گیر خواهد شد.

MIT یک سنسور سبک وزن جدید ایجاد کرده است - می تواند در هر نوع پارچه ، از جمله پلی استر ، که اغلب برای ساخت لباس ورزشی استفاده می شود ، ادغام شود. این سنسور می تواند به طور مداوم شاخص های حیاتی بدن از جمله دمای بدن ، ضربان قلب و تنفس را کنترل کند. سنسورها قابل شستشو هستند ، آنها در لباس بصورت یکبار مصرف نیستند و مجددا استفاده می شوند.

 

آنها می خواهند سنسور جدید را در زمینه مراقبت های بهداشتی ، ورزشی و نظارت بر وضعیت فضانوردان استفاده کنند. هزینه تحقیقات MIT تا حدی توسط ناسا و ابتکار تحقیق اکتشافات فضایی آزمایشگاه MIT Media تأمین شد. با این حال ، دانشمندان خاطرنشان می کنند که پتانسیل دستگاه وسیع تر است ، به ویژه در عصر شیوع کروناویروس ، هنگامی که شما نیاز به نظارت بر سلامت جمعیت دارید.

 

در آینده محققان بر اساس این سنسور قادر به ایجاد روشی مؤثر و ساده برای نظارت بر سلامت بیماران مبتلا به بیماری مزمن خواهند بود که نیاز به نظارت و تأیید منظم توسط پزشکان دارند. این سنسور می تواند یک جریان ثابت از داده های بیومتریک را به صورت آنلاین به بیمارستان منتقل کند. این می تواند فرایند را به حدی اتوماتیک کند که بتوان وضعیت مردم را در زمان واقعی کنترل کرد.

 

با توجه به کورو ویروس ، تقاضا برای روش های بهداشت از راه دور به شدت افزایش یافته است. با این حال ، برخی از شرکت ها در حال آزمایش انواع مختلف این دستگاه ها هستند. به عنوان مثال ، Forward ، سنسورهای بیومتریک را برای نظارت بر خانه به مشتریان خود توزیع می کند. کینزا از داده های سنسورهای خود برای جمع آوری داده های بیومتریک ناشناس در نقشه توزیع COVID-19 استفاده می کند.

 

با این حال ، محققان MIT متقاعد شده اند که سنسورهای مقاوم در برابر سایش تعبیه شده در لباس از نظر راحتی بهتر هستند. در عین حال ، نظارت مداوم بر روی داده های بهداشتی می تواند زمینه ساز توسعه شبکه نظارت بیمار شود که از بروز اپیدمی بعدی جلوگیری کند.

یک بیماری کاملا جدید: چرا COVID-19 بسیار خطرناک است؟ عفونت ویروسی کروناویروس استرس زیادی برای اپیتلیوم آلوئول دارد ، یعنی هدف ویروس ، بافت ریه است. ما قبلاً چنین ویروس هایی را نمی دیدیم و درباره آن نمی دانستیم. اکنون در کلینیک های ما ، در بین بیمارانی که با کروناویروس بستری هستند ، تقریباً همه دارای ذات الریه هستند - 95٪! این یک پدیده بسیار غیرمعمول است.

 

Tropism of virusus اصطلاحی است که خاصیت ویروس های فردی را برای تأثیر عمدتا بر اندام ها و بافت های ارگانیسم آلوده به آنها مشخص می کند.

 

خود پنومونی طبق سناریوهای مختلف پیش می رود ، گاهی اوقات بدون وجود یک علامت منفرد ، یعنی فرد به سادگی احساس نمی کند که بیمار است: هیچ تب ، سرفه ، تنگی نفس وجود ندارد. 

 

- سناریوی دیگر این است که ذات الریه با COVID-19 اغلب به سرعت پیشرفت می کند ، و بیماران نارسایی حاد تنفسی را تجربه می کنند. این امر مستلزم استفاده از روشهای پیشرفته پشتیبانی از دستگاه تنفسی ، از جمله تهویه مکانیکی است.

 

اگر ما در مورد تفاوت های مهم بین ویروس های دیگر از ویروس کروناویروس صحبت کنیم ، باز هم ، این مقدار زیادی از عفونت ریه (پنومونی) است. تقریباً تمام بیمارانی که با COVID-19 در بیمارستان بستری شده اند دارای آسیب ریوی هستند.

 

- ویروس SARS-CoV-2 کاملاً جدید است.کارشناسان تأکید کردند که چینی ها ابتدا در اواخر سال 2019 به ویروس مبتلا شده اند و ما ، اروپایی ها و آمریکایی ها ، در سال 2020.