ایده های خلاقانه در آپارتمان : 8 روش برای طراحی طاقچه پنجره به یک فضای قابل استفاده در معماری و طراحی داخلی    

کمبود جا یک مشکل ثابت در آپارتمان های کوچک است. آنها در جستجوی هر سانتی متر باارزش به ترفندهای مختلف متوسل می شوند: از لوازم خانگی داخلی گرفته تا سازمان دهندگان پیشرفته. در همان زمان ، طاقچه پنجره اغلب نادیده گرفته می شود ، و آن را فقط به عنوان محلی برای گلدان های گل درک می کند. در حقیقت ، در صورت استفاده هوشمندانه از آن می تواند نقش های بیشتری را در فضای داخلی ایفا کند.

1. طراحی طاقچه پنجره به دفتر کار کوچک

میز به جای طاقچه باعث صرفه جویی در فضای اتاق می شود.  / عکس

بیشتر ما حداقل به یک میز کار کوچک نیاز داریم و طاقچه پنجره یک گزینه عالی است. برای یک دفتر کار خانگی جمع و جور می تواند در امتداد کل دیوار گسترش یابد یا به یک پنجره محدود شود. این طراحی باعث می شود فضای اتاق آزاد شود و فضای قابل استفاده بیشتر شود ، به این دلیل که مجبور نیستید میز را داخل اتاق قرار دهید.

طاقچه ای وسیع با موفقیت جایگزین میز کامپیوتر می شود.  / عکس

اگر پنجره بزرگ است ، می توانید قفسه ها یا حتی کابینت های باریک کوچکی را در کناره ها اضافه کنید و اگر بالای میز به اندازه کافی پهن است ، می توانید یک میز کنار تخت زیر آن قرار دهید. گزینه دیگر افزودن ضخامت به آستانه پنجره و ساختن یک کشو برای نگهداری لوازم التحریر و سایر چیزهای کوچک ضروری است.

2. طراحی طاقچه پنجره به محل استراحت

یک مبل و یک میز کوچک کاربردی و راحت است.  / عکس

آستانه های پنجره ای با عرض کم به راحتی به مبل های کوچک تبدیل می شوند. شما فقط باید یک تشک نرم ، بالش ، یک پتو یا یک روتختی ساخته شده از خز مصنوعی اضافه کنید و می توانید با نوشیدن قهوه داغ و تحسین مناظر بیرون پنجره ، آرام شوید. خواندن کتاب یا کار با لپ تاپ روی چنین جلو پنجره  ای راحت است: در طول روز نور طبیعی خوبی در اینجا وجود دارد ، و در شب یک نور پس زمینه مخصوص ساخته شده به شما کمک می کند.

به جای طاقچه ، صاحبان آپارتمان یک مبل و یک میز کوچک بنا کردند. 

3. طراحی طاقچه پنجره به میز ناهار خوری

طاقچه وسیع پنجره جایگزین مناسبی برای میز ناهار خوری است.  / عکس

در آشپزخانه هرگز فضای اضافی وجود ندارد و در آپارتمان های کوچک نیز فضا بسیار کوچک است. به همین دلیل ، تقریباً جایی برای محل غذاخوری وجود ندارد . با ایجاد پیشخوان شیشه جلوی پنجره می توانید فضا را آزاد کنید. عرض مهم نیست: حتی در صفحه باریک ، چند فنجان و بشقاب جا می شود. شما فقط باید صندلی های بلند مناسب برای سبک داخلی آشپزخانه اضافه کنید - و میز ناهار خوری آماده است. و با عرض کافی از طاقچه پنجره ، یک ناهار خوری تقریبا کامل خواهید داشت.

آستانه پنجره به عنوان پیشخوان میز ناهار خوری راه حل مناسبی برای آشپزخانه های کوچک است.  / عکس

اگر آپارتمان دارای یک ایوان بزرگ است ، می توانید با گسترش یک طاقچه وسیع پنجره در اطراف کل محیط و یا قرار دادن آن فقط در یک سایت ، یک میز ناهار خوری در آن مجهز کنید. اگر چند صندلی راحت قرار دهید ، می توانید در یک عصر تابستان به راحتی استراحت کنید ، مناظر را تحسین کنید و یک لیوان  نوشیدنی بنوشید.

4. طراحی طاقچه پنجره به  میز کار آشپزخانه

با طراحی میز در امتداد پنجره سطح پخت و پز افزایش می یابد.  / عکس

اگر فضای کافی در آشپزخانه وجود نداشته باشد ، می توان با برداشتن طاقچه پنجره و قرار دادن میز آشپزخانه ، سطح کار را گسترش داد. اگر منظره زیبایی از پنجره داشته باشید ، یک منطقه راحت برای آشپزی با حداکثر نور طبیعی و فرصتی برای تعمق مناظر بدست خواهید آورد. یک گزینه ساده این نیست که آستانه پنجره را بردارید ، بلکه آن را با یک میز پیشخوان تکمیل کنید و سطح را با همان مواد به پایان برسانید.

طاقچه پیشخوان طرح را کامل می کند.  / عکس

اگر فضا اجازه می دهد ، می توانید یک کابینت یا قفسه کوچک در زیر آستانه پنجره پیشخوان قرار دهید. همچنین می توانید لوازم خانگی را  آنجا بگذارید: اجاق گاز یا ماشین ظرفشویی.

5. سینک ظرفشویی در طراحی طاقچه پنجره

سینک ظرفشویی کنار پنجره روندی است که هم در خانه های شخصی و هم در آپارتمان ها محبوبیت بیشتری پیدا می کند.  / عکس

اگر به عکس های آشپزخانه در آپارتمان های خارجی و به خصوص خانه های شخصی نگاه کنید ، می توانید تکنیکی مانند قرار دادن سینک ظرفشویی زیر پنجره را مشاهده کنید. برای کشورهای غربی ، این یک راه حل طراحی کاملاً محبوب است ، حتی اگر نیازی به گسترش مساحت قابل استفاده نباشید. برای ایران ، چنین مکانی برای سینک ظرفشویی غیر معمول است ، زیرا ، به عنوان یک قاعده ، یک رادیاتور در زیر پنجره نصب شده است.

با شستن ظرف ها در کنار پنجره ، می توانید کارهای کودکان در حیاط را تماشا کنید.  / عکس

اما در سال های اخیر  ، نصب سینک ظرفشویی به جای طاقچه پنجره به روندی در طراحی آشپزخانه در خانه های خصوصی تبدیل شده است. در آپارتمان ها ، این دشوارتر است: شما مجبور به انتقال ارتباطات هستید. با این وجود ، اگر متخصصان با تجربه در کار دخیل باشند ، همه چیز حل می شود.

6. طراحی طاقچه پنجره به سیستم ذخیره سازی

دراور های کنار تخت به خوبی در زیر طاقچه گسترده ای قرار خواهند گرفت.  / عکس

غالباً از آستانه های پنجره به عنوان محلی برای نگهداری وسایل مختلف مختلف استفاده می شود. ظاهری زشت و ناخوشایند به فضای داخلی وارد می کند ، حتی اگر همه چیزهای دیگر در جای خودشان باشد. چرا ایده را پیگیری نمی کنید و فضای ذخیره سازی کامل را تجهیز نمی کنید؟ در زیر طاقچه وسیع پنجره ، می توانید چندین سبد زیبا با درب یا یک دراور کنار تخت را قرار دهید.

یک کشو به علاوه یک مکان نشیمن جایگزین مناسبی برای جلو پنجره است.  / عکس

یک گزینه پیشرفته تر ، تجهیز قفسه های داخلی یا یک کشوی ساخته شده برای سفارش با توجه به ابعاد  است.

7. طراحی طاقچه پنجره به مکانی عالی برای خلاقیت

طاقچه پنجره مکانی عالی برای خلاقیت است.  / عکس

نور طبیعی مناسب باعث می شود جلو پنجره مکانی عالی برای خلاقیت باشد. انجام هر کاری که نیاز به یک نمای کلی خوب دارد راحت است: نقاشی ، گلدوزی ، انجام کارهای کوچک. علاوه بر این ، می توانید به راحتی روی طاقچه پنجره موسیقی بنوازید ، گیتار یا سینت سایزر بنوازید. و اگر مناظر زیبا در خارج از پنجره وجود داشته باشد ، منبع الهام اضافی خواهند شد.

8- طراحی طاقچه پنجره به مکانی برای حیوانات خانگی

حیوانات خانگی از جلوپنجره روکش دار قدردانی می کند.  / عکس

بسیاری از حیوانات دوست دارند از پنجره بیرون را نگاه کنند و گربه ها به خصوص مستعد تعمق هستند. برای پارچه های کرکی روی طاقچه ، می توانید با پوشاندن سطح با مواد نرم ، مکان دنجی را تجهیز کنید. یک گزینه آسان تر که به کار خاصی نیاز ندارد: فقط یک تخت بگذارید یا آن را با یک تشک بپوشانید. علاوه بر این ، می توان بخشی از طاقچه پنجره را به منطقه ای برای خراشیدن چنگال(گربه) اختصاص داد و با ماده خاصی بست.و برای سگ ها می توانید با تجهیز یک خانه کوچک به کاناپه مکانی راحت در زیر طاقچه پنجره درست کنید.

قسمت استراحت روی طاقچه را می توان با یک لانه سگ ترکیب کرد.  / عکس

 زندگی در آپارتمان های کوچک در بزرگترین کلانشهرهای جهان ، کسی را متعجب نخواهد کرد ، اما آپارتمانهای کوچک 8 "متر مربع" در حال حاضر بیش از حد کوچک است. اگرچه اگر متخصصانی وجود داشته باشند ، همانطور که در دفتر فرانسوی Kitoko Studio است ، پس می توانید تصمیم بگیرید حتی یک اتاق کوچک خدمتکاران را در یک خانه قدیمی خریداری کنید. آنها موفق شدند 8 متر مربع  را به یک فضای دنج و مینیاتوری تبدیل کنند ، جایی که در آن مکانی برای هر آنچه که شما نیاز دارید وجود دارد!

آپارتمان کوچک در پاریس: یک تجربه جالب از نحوه تجهیز مسکن کاربردی در 8 "متر مربع".

در قسمت تاریخی پاریس ، شما می توانید عمارت های قدیمی از زمان ناپلئون سوم را پیدا کنید ، که نه تنها دارای آپارتمان های بزرگ ، بلکه خانه هایی نیز هستند که از نظر اندازه بزرگ نیستند. در یکی از این خانه ها بود که بازسازی اتاق کوچکی آغاز شد که در قدیم محل استراحت خدمتکاران بود. اندازه این اتاق کوچک فقط 8 متر مربع است. 8 متر مربع ، اما متخصصان  Kitoko Studio از چنین ابعاد کوچکی نترسیدند ، آنها تصمیم گرفتند ثابت کنند که حتی یک اتاق کوچک می تواندبا  تغییرات  به یک مسکن ایده آل تبدیل شود.

اتاق کوچک خدمتکار  باید به یک مینی آپارتمان دنج برای یک دختر جوان تبدیل می شد.

با قیمت های نجومی املاک و مستغلات ، تعجب آور نیست که استودیوهای طراحی چنین سفارشات خارق العاده ای می گیرند ، زیرا این بهترین گزینه برای مسکن ارزان قیمت است که همیشه مورد تقاضا خواهد بود.

کمد چند منظوره  |  عکس

البته ، یک آپارتمان تمام عیار به معنای معمول از این اتاق نمی توانست بیرون بیاید ، اما ما موفق شدیم فضای شخصی را برای یک دختر جوان که قرار بود به عنوان بخشی از برنامه Au pair بیاید ، ترتیب دهیم.

راهنما از sayarak.com: برنامه Au pair  بدان معناست که خانواده موافقت می کنند در ازای کمک به کارهای خانه یا مراقبت از فرزندان ، مرد یا دختری جوان از کشور دیگری را در خانه خود پناه دهد. در عوض ، یک خارجی نه تنها دارای سر پناه مستقل می شود ، بلکه دارای صندوق پستی  ، حقوق ، و همچنین یک فرصت عالی برای یادگیری زبان و شناخت بهتر فرهنگ کشور دریافت می کند.

محل خواب در ردیف دوم کمد لباس چند منظوره واقع شده است. 

به گفته طراحان این پروژه ، طرف میزبان آرزو داشت نه تنها یک اتاق خواب جداگانه برای دختر ، بلکه یک خانه چند منظوره ترتیب دهد ، جایی که او می تواند برای خود غذای خوشمزه ای بپزد ، دوش بگیرد و در یک فضای خلوت استراحت کند. برای دستیابی به خواسته مشتری  ، متخصصان این شرکت مجبور شدند از اصل "چاقوی ارتش سوئیس" استفاده کنند که علی رغم اندازه جمع و جور آن ، عملکردهای زیادی را انجام می دهد.

آپارتمان کوچک در پاریس: یک میز با دو صندلی نیز می تواند از کمد خارج شود.  |  عکس

به عنوان بخشی از این مفهوم ، آنها یک کمد چند منظوره را تولید کردند که در آن عناصر مختلف تاشو و کشویی پنهان شده است و مبلمان آشنا را مجبور به تغییر شکل می کنند تا در کمد جا بیفتند. به لطف حداکثر بهینه سازی فضا ، آنها هنوز هم موفق به تجهیز حمام دارای دوش ، یک آشپزخانه کوچک ، یک مکان خواب کامل و یک سیستم ذخیره سازی نسبتاً وسیع برای وسایل شخصی شدند.

مینی آپارتمان در پاریس: حمام پشت درب کابینت پنهان شده است.

در همان زمان ، با ورود به یک اتاق کوچک ، فقط می توانید محوطه آشپزخانه و کمد داخلی را ببینید که همه موارد بالا را پشت درهای خود پنهان می کند. به طور طبیعی ، حمام با دوش یک منطقه جداگانه است . حمام پشت درب کمد قرار دارد ، بنابراین تا زمانی که تصمیم نگیرید حداقل یکی از درهای آن را باز کنید ، بلافاصله متوجه آن نخواهید شد.

میز را می توان در وسط اتاق نیز نصب کرد.

اگر دستگیره را درست در ورودی اتاق بکشید ، مکانیزم کار می کند و بلافاصله یک نردبان ظاهر می شود ، که به شما کمک می کند تا به ردیف دوم کمد ، جایی که محل خواب است ، صعود کنید خود قفسه ها برای نگهداری کتاب ، اسباب بازی و وسایل کوچک مختلف مفید هستند.

 دو سه کشو را بیرون بیاورید و اتاق راحت و دنج می شود.  |  عکس

اگر بنظر ظاهر اتاق  خالی از دکوراسیون است ، می توانید میز را بیرون بیاورید ، زیر آن دو صندلی به طور هم زمان پنهان شده است. از این میز غذاخوری جمع و جور می توان به عنوان یک دفتر کار خانگی و اتاق غذاخوری استفاده کرد. البته ، در چنین کمد لباس فوق العاده جایی برای سازماندهی یک اتاق رختکن وجود داشت.  قفسه های ریلی شده به شما کمک می کند تا تمام لباس ها و کفش ها و همچنین ملافه و کتاب را پنهان کنید.

یک رویکرد منطقی و عملی برای طراحی فضا.

در انتخاب طرح رنگ ، طراحان  رنگهای سفید مایل به خاکستری  را انتخاب کردند ، و الگوی بدون مانع در نمای کمد تنوعی را به وجود آورد که می توان با حوله های روشن و ملافه های روی تخت آنها را تقویت کرد.

بنابراین ، طراحان  Kitoko Studio با ساختن یک مبلمان با عناصر جمع شونده ، موفق به انجام سفارش مشتری شدند ، و فضای شخصی را برای دختر تجهیز کردند ، جایی که او احساس استقلال بیشتری می کند و به استقلال عادت می کند.

فضای کوچکی برای زندگی در عادت های مردم ، نحوه سازماندهی زندگی و تزیین فضای داخلی آنها اثری برجای می گذارد. اما مهم نیست که آپارتمان چقدر کوچک باشد ، می توان آن را راحت ، کاربردی و زیبا نیز ساخت.

 شاتل و بوران

ایستگاه فضایی ISS  تنها ایستگاه مداری دردنیا درحال حاضرکه توسط 10 کشور جهان یعنی امریکا، روسیه ، ژاپن ، برزیل ، کانادا و 5 کشور اروپایی اداره میشود و درحال تکمیل شدن است.

 اززمانی که بشر پا به عرصه فضا گذاشت نیاز به حمل ونقل کم هزینه با بارمفید بیشتر احساس می شد، که دراین راستا ساخت فضاپیمای قابل استفاده مجدد با ظرفیت حمل بالا دراولویت قرار گرفت. ازهمان آغاز دو پیشگام اکتشافات فضایی ایالات متحده امریکا و اتحاد جماهیر شوروی توجه خاصی را به این امرداشتند و دراین راستا تلاشهایی صورت دادند که با پیروزی ها و شکستهایی توأم بود .

 بوران که کارطراحی آن درشوروی درسال 1976 آغاز شده بود دارای 5 نوع بود با نامهای 1/01 , 1/02 , 2/01 , 2/02 , 2/03، که از این بین فقط دو نوع تکمیل شد و سه نوع دیگربه علت کمبود بودجه ناتمام ماند و همچنین از انواع بوران تنها اولین آن یعنی بوران 1/01 موفق به پرتاب شد.

 قبل ازاینکه به چگونگی مطرح شدن طرح شبیه به شاتل امریکا در شوروی و همچنین ساخت آن بپردازیم، لازم است توضیحاتی درباره تاریخچه شاتل و همچنین فضاپیماهای مشابه آن چه درامریکا و چه درشوروی بیان کنیم:

 تاریخچه سفینه های قابل استفاده مجدد

فضا پیمای بوران  اخرین رقابت جنگ سرد میان امریکا و شوروی در واپسین سالهای عمراتحاد جماهیرشوروی که به دلیل کمبود بودجه نتوانست هیچ مأموریتی انجام دهد و فقط یک بار دریک پرتاب ازمایشی درسال 1978 به فضا پرتاب شد.

طرح استفاده ازوسایل بالداری مانند هواپیما برای پروازهای فضایی از آغاز تاریخ مطرح شدن ایده های اکتشافات فضایی در ذهن مشتاقان فضا بود.

 در پایان جنگ جهانی دوم نیروی هوایی امریکا هم طرحی در این زمینه ارائه داد که یک گلایدر سرنشین دار به وسیله موشک تایتان 3 به طرف اتمسفر پرتاب می شد و بعد از نزول سری در جو درباند پرواز فرود می آمد که البته این طرح عملی نشد.

 دراواسط دهه 1960 دفتر طراحی میکویان اولین فضاپیمای قابل استفاده مجدد هایپرسنیک را که اندازه کوچکی داشت و spiral نام داشت را طراحی کرد که این طور عمل می کرد که برروی یک هواپیمای مافوق صوت قرار می گرفت و بعد از جدایی ازآن در جو با موشکی که به آن وصل شده بود سرعت می گرفت و سرعت آن حتی به ماخ 6 هم می رسید.

 فضاپیمای مافوق صوت اسپیرال

 توسعه نسل امروزی شاتلها

 دراوایل دهه 1970 ایالات متحده امریکا به فکر ساخت نخستین پروژه سرنشین دار خود که از مدتها پیش به فکر آن بود،  وشاتل نام داشت افتاد .

  کار اداری طراحی شاتل ازسال 1972 شروع شد و 9 سال بعد در 12.04.1981 اولین پروازخود را انجام داد، این طرح برای امریکا هزینه ای برابر 17 میلیارد دلار در برداشت و بعد از ساخت اولین شاتل، چهارشاتل دیگر ساخته شد که دو شاتل با با نام های چلنجر و کلمبیا درهنگام انجام ماموریت با سانحه مواجه شده و کلیه سرنشینان آنها کشته شدند، چلنجر در هنگام بلند شدن اززمین به علت نقص درسیسم موتور سوخت جامد بوسترهای آن، به همراه هسته مرکزی و بوسترها درچند ثانیه بعد از پرتاب منفجرشد، کلمبیا هم در سال 2003 درهنگام بازگشت از فضا در جو منفجر شد. پس از آن شاتلهای امریکا چند مأموریت دیگر را با موفقیت انجام دادند تا اینکه سرانجام در سال 2011 با انجام آخرین مأموریت شاتلها به ایستگاه فضایی توسط شاتل آتلانتیس از پایگاه فضایی کندی امریکا و در حضور جمعیت زیادی که در اطراف سایت پرواز گرد آمده بودند، شاتلهای فضایی برای همیشه بازنشست شدند.

شاتل امریکا، فضاپیمای قابل استفاده مجدد امریکا که کار اداری طراحی آن  درسال 1972 اغاز و در سال 1981 اولین پروازخود را انجام داد، در مجموع 5 شاتل ساخته شد.

 پس از ساخت شاتل توسط  امریکا در ابتدای دهه 1970، رهبران اتحاد جماهیرشوروی تصمیم گرفتند به این طرح امریکا پاسخ دهند. چون هر یک ازفضاپیماهای قابلیت پروازسرنشین دار سایوز و ووستوک ظرفیت حمل بالایی را نداشتند و هم به وسیله موشکهایی با سایز متوسط پرتاب می شدند. به هرحال آنها در ژوئن 1974 تصمیم به کار بر روی یک سیستم فضایی قابل استفاده مجدد (MKS)  گرفتند و مسئولیت این طرح هم به شرکت طراح فضاپیمای سایوز سپرده شد. از همان آغاز کار، مهندسان روسی شروع به مطالعه بادقت طرح شاتل کردند، البته این مطالعه برروی شکل ظاهری و سایر اطلاعات کمی که ازشاتل به آنها رسیده بود، صورت می گرفت و جنبه های مختلف آن را به دقت مورد برسی قراردادند. البته مشکلاتی دراین طرح مشاهده می شد اول اینکه اساساً تکنولوژی موجود دراتحاد جماهیرشوروی انعطاف پذیری لازم برای انجام این طرح را نداشت و همینطوراین طرز فکر در اتحاد جماهیرشوروی وجود داشت که آنها فقط بایداز تکنولوژی موجود درکشور استفاده کنند و نباید از تکنولوژی خارجی بهره گیرند و البته مشکل دیگر استفاده از موشک سوخت جامد بود که اساسا شوروی هیچ تجربه ای درموشک سوخت جامد دراین وسعت که امریکا درشاتل استفاده میکرد، را نداشت و بزرگترین موتور سوخت جامد که درراکتهای روسی ازآن استفاده می شد11D57 بود که البته قدرت لازم برای انجام این کار را نداشت و همین طور ساخت موتور سوخت جامد به این اندازه برای پرتاب شاتل وقت زیادی لازم داشت که دراین مدت کوتاه امکان پذیرنبود. البته آنها بعدها تصمیم گرفتند که ازموتورهای سوخت مایع استفاده کنند که البته مزایایی نسبت به سوخت جامد داشت.

به هرحال سه طرح برای سیستم فضایی قابل استفاده مجدد (MKS) پیشنهاد شد. نخستین طرح الگوبرداری ازشاتل بود که همانطورکه گفته شد مشکلات خاص خودرا داشت، دومین طرح راشرکت انرگیا مطرح کرد، آنها گفتند طراحی چنین سازه عظیمی که دارای بال باشد و از جو عبور کند و با سرعت هایپرسونیک برگردد بسیار مشکل است بنابراین آنها طرح خودشان را که شبیه به سایوز بود، پیشنهاد کردند.

  که این طرح شامل 3 بخش می شد بخش بالایی ; شامل کابین خدمه، بخش استوانه ای وسط ;مخصوص حمل بار، و بخش پایانی; مخصوص موتورها و مانور درمدار. طرز کار آن به این صورت بود که مدول پس از خارج شدن ازمدار و نزول به سمت زمین درسرعت هایپرسونیک چترهایش بازمی شد و ترمز اولیه انجام می شد و در نهایت برای کاهش بیشتر سرعت با روشن کردن موتورهای خود ترمز نهایی را انجام می داد و در نتیجه با سرعت و شتاب بسیار کم فرود می آمد. طرح دوم طرح شبیه به فضاپیمای ما فوق صوت اسپیرال بود و طرح سوم طرح کپی برداری ازشاتل بود که همین طرح هم مورد موافقت قرار گرفت. علت مورد موافقت قرار گرفتن این بود که اولاً درمطالعه های شرکت (Npo-Energia ) برروی طرحهای مختلف ازفضاپیماهای بالدار که به آن ارائه شده بود این نتیجه گرفته شده بود که برآیند همه این طرحها همان طرح فضاپیما به سبک شاتل امریکاست، چون امریکایی ها از سال 1960 تا 1970 مسلماً  بر روی همه این طرحها کارکرده بودند و مسلماً بهترین آنها را انتخاب کردند که با این کپی برداری ازشاتل امریکا، شوروی از تحقیقات امریکا استفاده می کرد، ازطرفی این طرح 6 سال بعد ازشاتل امریکا انجام می شد. این طرح بوران انرگیا نام گرفت (بوران نام فضاپیما , انرگیا موشک حامل آن).

هدف این طرح این گونه مشخص شد :

حمل 30 تن باربه فضا واجرای عملیات مداری درطی 7 روز و همینطور رفتن به مدارهایی با ارتفاع 260km و همینطور برگرداندن 20 تن بار از فضا به زمین.

ساخت بوران

 کارساخت بوران ازسال 1976 این طور آغازشد که می بایست نخست آزمایشهای گوناگونی برروی مدلهای تستی بوران که شامل 8 نوع بود انجام می شد که این آزمایشها شامل انواع تستهای دینامیکی، استاتیکی، و آیرودینامیکی بود و بعد از انجام آزمایشها مدل اصلی ساخته می شد. اما مهمترین، جالبترین وخلاقانه ترین مدل تستی بوران آنالوگ GL002 یا آیروبوران بود که به (ok بوران) هم مشهور بود.

 اما علت ساخت آن: همانطورکه گفته شد بوران به سبک شاتل امریکا طراحی شد و دارای بال بود و می بایست با یک فرود سری مانند گلایدر به سمت زمین می آمد و در فرودگاه landing می کرد که این کار مشکل به نظرمی رسید چون سرعت بوران پس از خارج شدن از مدار و نزول به سمت زمین به 25M ماخ هم می رسید که برایlanding  باید به 0.2M ماخ می رسید. بنابراین کاهش سرعت بوران در هنگام نزول از جو و قبل از landing از اهمیت ویژه ای برخوردار بود. دراین ارتباط تصمیم گرفته شد درعقب بوران اوربیتر بر روی tail horizontal   (دم افقی) ازیک "دوبل رادر" استفاده شود که عملکرد آن به این صورت بود که اگر هر دو لایه رادر به یک سمت متمایل شوند ماکزیمم زاویه آنها با صفحه دم افقی tail horizontal  23 درجه می شود  که برای دور زدن از آن استفاده می شود که البته باعث کاهش سرعت می شود.

 اگر هر یک از رادرها به یک سمت متمایل شوند زاویه هر یک ازانها با صفحه دم عمودی  vertical tail ماکزیمم 45 درجه می شود که برای ترمزنهایی ازآن استفاده می شود. به این ترتیب دم افقی tail horizontal  ساخته شد.

 برای امتحان عملکرد دم ازتونل باد استفاده شد با این که تست تونل باد موفقیت امیزبود ولی برای تست هرچه بیشتر و واقعی تردم وهمچنین طراحی سیستم فرود خودکار، مشهورترین ومبتکرانه ترین مدل تستی بوران به نام بوران انالوگ  GL002 ساخته شد. این مدل تستی که  پرسپکتیوهای آن رامی بینید همان خصوصیات مرکزجرم حالت ایرودینامیک ودیگرخصوصیاتی را داشت که بوران نوع اصلی دارا بود .

 ازجمله سیستمهای ضروری بوران شامل صندلیهای قابل Eject , RM1 و RM2 سیستم ناوبری VIU ,GSP -ارابه های فرود - آنتن سیستم فرود - حسگرهای گرمایی و شتاب سنجهای گروه 1و2 و... میشوند. 4 موتور پرقدرت توربوجت AL-3I  موجود دراتحاد جماهیر شوروی که قدرتی برابر 40 تن تولید می کردند و زاویه ای برابر 4 درجه نسبت به سطح افق داشتند را بر روی آیروبوران مجهزکردند که فرق اصلی آن با بوران اصلی هم همین بود.

 موتورهای جت برای take off  ازروی باند بکارمی رفتند. نحوه عملکرد آیروبوران این طور بود که با استفاده از این موتورها از روی باند take off می کرد و بعد ازرسیدن به ارتفاع 5000 موتورهای آن خاموش می شدند و یک فرود گلایدری خودکار بدون خلبان (اتومات) یا با خلبان انجام می داد که در طی این کار سیستم های فرود landing و دم افقی tail horizontal و سایرسیستمهای آیرودینامیکی مورد آزمایش قرارمی گرفتند. 

آیروبوران هم اکنون درمرکز تست ژکفسکی نگهداری می شود و هر از چند گاهی برای نمایش در نمایشگاهای هوایی به بیرون حمل می شود. این مدل چندی پیش برای نمایش درنمایشگاهی به استرالیا برده شد که به علت حجم عظیم آن مجبورشدند قطعات آن را جدا و سپس حمل کنند وبرای assemble نهایی آن 25 مهندس روسی با کشتی حامل عازم استرالیا شدند.

سپرحرارتی

 عبور سریع بوران از میان لایه های جو احتیاج  به یک سپرحرارتی قابل استفاده مجدد با توان تحمل حداقل 100 پرواز را داشت. برای بوران سه نوع سپر حرارتی پیشنهاد شد همانطور که درسمت راست تصویر دیده می شود.

 الف) ماده کامپوزیت کربن-کربن. ماده ای با ماکزیمم توان تحمل حرارتی، که تا دمای بالاتر از 1650 درجه را می توانست تحمل کند که با رنگ نارنجی در تصویر بوران  دیده می شود. (همانطورکه درتصویر دیده می شود درنوک دماغه فضاپیما و درلبه های جلویی بال از آن استفاده می شود).

ب) کاشی های سرامیکی که برای قسمتهای بالای 1250 درجه دربدنه جلویی و در بدنه پهلویی که در تصویر با رنگ قرمز و سبز دیده می شود، استفاده می گردد.

ج) مواد قابل انعطاف برای قسمتهای سطحی که دارای دمای بالاتر از 379 درجه نیست که با رنگ خاکستری در تصویردیده می شود.

البته همانطور که درتصویر درسمت چپ دیده می شود مواد کامپوزیتی که درشاتل امریکا بکار رفتند ازکیفیت دمایی بالاتری برخورداربودند.

تکنولوژیهای بدست آمده ازساخت شاتل و بوران

 یکی ازنکات جالب درساخت بوران این است که تقریبا هر یک از40 هزار کاشی عایق سرامیکی که درساخت بوران مورد استفاده قرارگرفت بسته به جای قرارگرفته برروی سطح بوران (اعم ازسطح پهلویی، سطح خمیده جلویی و همچنین دربریدگیها وخمیدگیها ) شکل هندسی مخصوص به خود داشتند یعنی هریک ازآنها با دیگری تفاوت داشتند.

 البته طراحی این سرامیکها از نظر هندسی و قراردادن آنها در کنار هم بطورمرتب و دقیق بسیار مشکل بود و باید در بیش از 100 نقطه از سطح زیر کاشی ها در روی بدنه اندازه گیریهای هندسی انجام می گرفت که تقریبا با دست غیر ممکن بود.

  بنابراین یک نرم افزار مخصوص توسعه یافت که با استفاده از آن نصب و تولید کاشی ها بطور الکتریکی و بدون نصب و اندازه گیری دستی انجام می شد، این نرم افزار بانک اطلاعات نام داشت که حاصل همکاری بین دفتر طرح و کارخانه تولید بود. اطلاعات بانک اطلاعات شامل توصیف هندسه، پارامترها و ... بود که حاصل از یک میلیارد برنامه تست و کنترل تولید اتوماتیکی در کارگاه بود.

 اما نکته بسیار جالب این است که طراحی شاتل در امریکا و بوران دراتحاد جماهیر شوروی باعث پیشرفتهای زیادی درزمینه های تکنولوژی، اقتصاد، مهندسی، پزشکی و ... شد. به عنوان مثال بدست آمدن نرم افزاربانک اطلاعات در شوروی از ساخت بوران و استفاده از بعضی مواد بکاررفته در شاتل در صنعت دندانپزشکی امریکا نمونه هایی از این پیشرفتها هستند.

 با توجه به اینکه در قسمتهای قبل به شاتل اشاره ای شد بهتراست مقایسه ای هرچند کوتاه بین شاتل و بوران داشته باشیم. درنگاه اول به نظرمی رسد شاتل امریکا و شوروی از جهات مختلف به هم شبیه اند و اختلاف اندازه ها کمتر از چند سانتیمتر است اما اختلافات بسیار مهم دیگری در زیر سطح ظاهری آنها وجود دارد. در اینجا برخی از این تفاوتها را ذکر می کنیم.

مقایسه کابین خدمه شاتل و بوران

مقایسه آماری کوتاه بین شاتل و بوران

وزنها(kg)                                  بوران                                  شاتل

چهارچوب واسکلت                     42000                                 46000

موتورها                                   33000                                  37000

ماکزیمم بار قابل حمل               30000                                  25000

سرعت                                  105M                                     123M

ابعاد

طول                                     36.7m                                37.25m

طول بال                                 23.92m                              23.8m

ارتفاع ارابه های فرود           16.35m                                      17.25m      

    (چرخها)

محورنوسان فلپ سکان عقب      78                                          81

محورنوسان فلپ سکان بالا       45                                            45

شروع پروژِه                       12feb1988                             26jul1972

تحویل برای پرتاب                9.3سال بعد                              6.6سال بعد

اولین پرتاب وسیله             11.2 سال بعد                           8.7   سال بعد

اولین پرتاب مداری              12.7سال بعد                               8.7سال بعد

اولین وتنها پرتاب بوران به فضا

 درسال 1986 بعد از طی مراحل مقدماتی و انجام آزمایشهای مختلف برروی مدلهای بوران، طراحی اولین بوران با نام بوران 1/01 به پایان رسید، البته بعد از تکمیل هم به مدت 2 سال یک سری آزمایشهای مختلف برای تست سیستم های خود انجام داد.

 اما درماه مارس 1988 شایعه هایی در دنیا شنیده شد مبنی براینکه ماهواره های امریکا عکسهایی از راکت حمل کننده Energia گرفته اند که به محل پرتاب حمل  و سپس برگردانده شد. بعد ازاین اخبار شوروی به طورضمنی نه رسمی گفت درحال آزمایش سیستم های تست پرتاب بود. سیستم تست پرتاب برای این طراحی شده بود که مشکلات کمتری درهنگام پرتاب پیش بیاید. درماه سپتامبر همان سال رادیو مسکو گزارش داد که فضانوردان در حال انجام تمرین های سفر به فضا بودند که از این خبر این طور برداشت شد که مأموریت بوران سرنشین دار خواهدبود که هرگز چنین امری اتفاق نیفتاد و پرتاب بدون سرنشین انجام شد.

 اما در ماه آوریل 1988 اتحاد جماهیر شوروی به طور رسمی اعلام کرد که فضاپیمای خود Buran را به کمک موشکهای Energia به فضا پرتاب می کند. با اعلام قطعی این خبر عکسهای مختلفی ازبوران-انرگیا به سراسر جهان مخابره شد.

 همچنین روسها اعلام کردند که پرتاب بوران به فضا به طور مستقیم پخش خواهد شد که چنین نشد. تصاویر ضبط شده بعد از پرتاب منتشر شد .

ابتدا قرار بود پرتاب در 29 اکتبر انجام بگیرد اما به علت اشکالی که در سیستم پرتاب پیش آمد پرتاب موقتاً لغو شد.

 ** تا اینکه در  15نوامبر  1988 درساعت  5و 55دقیقه، به وقت مسکو، بوران انرگیا از پایگاه فضایی بایکانور (قزاقستان) به فضا پرتاب شد.

 بعد از 2:57 دقیقه از پرتاب بوسترهای زنیت درارتفاع 60km  از هسته مرکزی و بوران جدا شدند و هسته مرکزی شروع به کارکرد، بعداز8 دقیقه درحالی که بوران را به ارتفاع 160km رساند ازبوران جداشد، 1:02 دقیقه بعد از جدایی، بوران مانوری را به مدت 42 ثانیه انجام داد و خودش را به مدار 252-256 رساند. در طول مدت پرتاب تا فرود landing بوران با استفاده از دو کشتی شوروی که در دو سوی اقیانوس اطلس قرارداشتند با سایت کنترل پرتاب در تماس بود و ماهواره های مولینا این ارتباط را تقویت می کردند و همینطور دوربین هایی درکابیین خدمه قرارداشتند که عکسهایی را به کنترل زمینی مخابره می کردند.

تصاویری از اولین و تنها حضور بوران در فضا در سال 1978

 بوران اولین گردش مداری خود را همانطور که در تصویر می بینید به ترتیب بر روی امریکای شمالی، اقیانوس آرام شمالی، افریقا و شوروی انجام داد. در دور دوم خود در بالای اقیانوس آرام جنوبی نرسیده به امریکای جنوبی در ساعت 8:20 دقیقه با استفاده ازموتورهای retrorocket سرعت خود و متعاقباً ارتفاع خود را کم کرد و به مدار پایین تر در ارتفاع 122km رساند و لایه های بالایی جو را لمس کرد و بعداز 20 دقیقه گردش به دور مدار به علت وجود هوای رقیق ترمزهای آیرودینامیکی انجام داد و به داخل جو سرخورد و بعد از عبور از جو پلاسما وارد جو معمولی شد و دوباره با استفاده از ترمزهای آیرودینامیکی با زاویه  45 درجه همانطورکه در قبل گفته شد خودش را به ارتفاع 40km رساند از آنجا شروع به طی یک مسیر 1000km تا محل فرود کرد.

 و همچنین از همان ارتفاع توسط دو هواپیمای جنگنده که خلبانی آنها توسط دو تن از خلبانان  آیروبوران صورت می گرفت اسکورت شد.

 همینطور آنها از داخل هواپیمای خود از ورود شاتل فیلم برداری کردند. درقبل از ورود بوران به باند فرود در6km بایکانور یک هواپیمای توپولوف  154یک take off و landing به طور سریع انجام داد.

ترسیمه ریاضی landing بوران

تا سرانجام انتظارها به سر رسید و درساعت 9.44دقیقه به وقت مسکو بوران عملیات landing خودش را انجام داد و به زمین نشست.

بعدازاین عملیات موفقیت آمیز بوران های دیگری هم ساخته شد که به علت فروپاشی اتحاد جماهیرشوروی درسال 1990  وهزینه سنگین پرتاب ها پرواز بوران تا هم اکنون انجام نشده است.

بوران 1/01

تاریخ ساخت : 1986

پروازفضایی : یک مرتبه در 15 نوامبر 1988 (همانطور که ذکر شد)

مکان فعلی : پایگاه فضایی بایکانور.

وضعیت : خراب شده

مشهورترین بوران، تنها فضاپیمایی است که درسال 1988 به فضا رفت. ساخت این فضاپیما که اولین شاتل از5  شاتل شوروی بود. همانطورکه ذکرشد درسال 1986، بعدازاینکه تستهای وسیع و گسترده روی 8  مدل تستی و با اندازه های واقعی بوران انجام شد، شروع گردید. بوران 1.01 قبل ازاینکه به وسیله یک هواپیمای M-3 برای اسمبل نهایی به پایگاه فضایی بایکانوربرده شود قسمت اعظم آن درمسکو ساخته شد و اتمام آن دربایکانور صورت گرفت و برروی یک سیستم بالابرنده انرگیا سوارشد و به اولین و تنها مأموریتش پرتاب شد و با امنیت و بدون اینکه آسیب ببیند دربایکانور به زمین نشست. با توجه مشکلات مالی که برنامه های فضایی روسیه به علت فروپاشی اتحاد جماهیرشوروی با آن روبروشده بود، پروازهای بعدی بوران لغوشد و در انبار جا گرفت.

یک سال بعد بوران 1/01 به وسیله بزرگترین هواپیمای دنیا AN-225 MRIYA به پاریس منتقل شد تا درنمایشگاه هوایی پاریس به نمایش درآید.

 بوران 1/01 درواقع تحت مالکیت قزاقستان بود زیرا روسیه به جای تمدید قرارداد بایکانور، این بوران را به قزاقها داده بود.

 هواپیمای عظیم آنتونوف برای حمل بوران به نمایشگاه هوایی پاریس استفاده شد.

 هواپیمای عظیم انتونوف درحال حمل بوران به نمایشگاه

بوران 1/02 (ptichka)  پرنده کوچک

 تاریخ ساخت : 1988

پرواز فضایی : طبق زمانبندی قبلی 1993 اما لغو شد.

مکان فعلی : روی موشک انرگیا سوپر بوستر سوار است دربایکانور.

وضعیت : درانباری مخفی

 بوران   1/02 دقیقاً زمانی تکمیل شد که برنامه بوران -انرگیا دچار کمبود بودجه شد. آمادگی آن برای پرواز که برای ابتدای سال 1993 برنامه ریزی شده بود حدود  95-97% بود . فقط چند سیستم الکترونیکی باید جایگزین می شد. نخستین پرواز زمانبندی شده آن سال درسال 93 بود که قراربود به ایستگاه فضایی میرپروازکند، اما این ماموریت به علت کمبود بوجه هرگزانجام نشد و در نهایت این مأموریت بوسیله شاتل امریکا انجام شد.

شاتل در حال ducking با استگاه فضایی میر در سال 1993

 پیچکا همیشه با دقت زیاد درساختمان MIK بایکانور نگهداری می شود، البته ممکن است از این قسمت به جای دیگری منتقل شود همانطورکه از تصویر مشخص است بوران درخارج آشیانه و در روی انرگیا سوار است و مشخص نیست در چه مکانی است .

بوران2/01

 تاریخ ساخت : 1990

پروازفضایی : نداشت

مکان : کارخانه ماشین توشینو در مسکو

وضعیت : ناتمام

بوران 2/02 اولین بوران ازنسل دوم بوران ها بود، تفاوت مهمی که بین نسل دوم و اول بورانها بود این بود که نسل دوم نسبت به 1/01 و 1/02 دارای COCKPIT   پیشرفته تری بود پیشرفت کارساخت بوران 2.01 هنگام لغو پروژه حدود 30-50% حدس زده می شد و هم اکنون درکارخانه توشینو در خارج مسکو قرار دارد.

بوران 2/02

 تاریخ ساخت :1991

پرواز فضایی: نداشت

مکان :کارخانه توشینو  مسکو

وضعیت : ناتمام

 بوران 2/02 دومین بوران ازنسل بوران ها بود. درزمان خوابیدن پروژه بوران انرگیا بوران 2/02 درمرحله ساخت درکف کارخانه توشینو درحومه مسکو بود. درصد پیشرفت پروژه حدود 10-20% بود .

بوران 2/03

تاریخ ساخت : 1992

پروازفضایی : نداشت

مکان: کارخانه توشینو

وضعیت : ناتمام

بوران 2/03 جوانترین بوران است که مرگ سریعی داشت . این بوران آخرین مدل ازنسل دوم بورانها بود و در توشینو ساخته شد. و براثر توقف پروژه بوران -انرگیا درسال 93 کار روی بوران 2/03 متوقف شد و بوران 2/03 ناتمام ماند و در نهایت آن را خراب و جداسازی کردند و امروزه اثری از آن نیست .

ذهن خلاق  یک شیوه تفکر است که در آن نیمکره راست مغز کار می کند، که باعث می شود فرد جهان را به عنوان یک سری از تصاویر و استفاده از تقلید بصری ببینید. بسیاری از سازندگان هنر مدرن با این نوع ادراک از واقعیت اطراف، فراتر از چارچوب کلی پذیرفته شده رفته با چیزهای باورنکردنی روبرو هستند.

در این پست 17 عکس از جالبترین راه حل های طراحی را جمع آوری کرده ایم که شایسته توجه شما هستند.

1. این تخت برای طراحی فضای مناسب طراحی شده است.

2. سوشی به سبک جنگ ستارگان

3. و شما جولیوس سزار ؟

4. راه حل خلاق برای یک رستوران کوچک و محل کسب و کار

5. فقط یک آتش نشانی بر روی دیوار

6. بطری آب به شکل یک قرص بزرگ

7. یک نشانه پیدا کردم که فقط در شب قابل مشاهده است

8 . خمیر دندان با طراحی مخصوص که حرکت می کند و لوله را خالی می کند

9. طراح منظره با استعداد،  زیبایی را در همه چیز می بیند.

10. محل نگهداری دوچرخه در کتابخانه محلی

11. این ورودی به بخش کودکان در کتابخانه محلی ما است

12. هندریلس در دیزنی لند هنگ کنگ به بازدیدکنندگان اجازه می دهد تا هر زمان که بخواهند استراحت کنند.

13. اما این پله درست است ...آسانسور منجر به موفقیت نمیشود.

14. کتاب های هوشمند با پوشش های هوشمند (سقوط امپراتوری روم)

15. این دستبند همچنین یک کابل برای شارژ تلفن است.

16. دیوار برای صعود در بالای آب معلق است، بنابراین لازم نیست نگران تجهیزات باشید

17. دستگیره مناسب

1. حتی خشک کن لباس می تواند شیک باشد

2. اگر سینک آشپزخانه دارای یک تخلیه کننده باشد، شما دیگر در مورد ظروف غذا نگران نیستید

3. پله ها را به یک خیابان ونیزی تبدیل کنید

4. یک حمام کوچک با طراحی مناسب و متناسب با همه چیز

5. طراحی کاشی 

6. این خشک کن آویز به درب را می توان در عرض چند ثانیه نصب و حذف کرد

  

7. میز "2 در 1" به طور ایده آل نیازهای حیوان خانگی و صاحب آن را برآورده می کند

8. این جا کفشی آویزان کفش ها را در یک مکان مناسب جمع می کند

9. جای حوله برای آشپزخانه، زمانی که نیازی به آن نیست، می توان آن را به راحتی جمع کرد

10. Door Organizer - صرفه جویی در فضا

11. این میز برای نوشیدن قهوه و یا قرار دادن لپ تاپ بر روی آن در رختخواب

12. فضای زیر میز نیز می تواند مورد استفاده قرار گیرد

13. چوب لباسی دیواری، عملی، راحت و متفکرانه: قلاب ها بیرون می آیند و در صورت لزوم پنهان می شوند

14. چنین قفسه چند منظوره تاشو را می توان در عرض چند ثانیه نصب کرد

15. مناسب برای کفش،گلدان و ....

16. نقشی 3D را به فضا اضافه کنید

17. این قفسه دیوار به شما اجازه می دهد طراحی خود را با توجه به قلاب ها جابجا کنید