(سیارک) : وزارت باستان شناسی مصر اعلام کرده است که بقایای هرمی  ۳۷۰۰ ساله رادر نز دیکی قاهره پایتخت این کشور کشف نموده و بخشی از یک سرسرا و تخته سنگی منقش به خطوط هیروگلیف در میان یافته هایی می باشد که در گورستان پادشاهان دهشور در جنوب قاهره پیدا شده است.
به گفته وزارت امور باستان شناسی مصر ، این آثار در شرایط خوبی هستند و مشغول کار حفاری برای آشکار کردن بخش های بیشتری از هرم و تعیین اندازه آن می باشند. ظاهرا این هرم در جریان سلسله سیزدهم فراعنه ساخته شده است.

دهشور جایی می باشد که سنفرو از پادشاهان سلسله چهارم فراعنه اولین هرم با اضلاع واقعا صاف را در آن بنا کرد. آن هرم سرخ که  دارای۱۰۴ متر ارتفاع است حدود ۴۶۰۰ سال پیش ساخته شده است. (سیارک) 
سنفرو همچنین هرم قدیمی تر موسوم به "خمیده" به ارتفاع ۱۰۵ متر که شیب اضلاع آن در میانه راه از ۴۵ درجه به ۴۳ درجه تغییر مییابد را ساخته است.
سنفرو پدر فرعون بعدی مصر خوفو بوده  که به خاطر احداث هرم بزرگ جیزه که ارتفاع آن ۱۳۸ متر می باشد و از شگفتی های جهان باستان است معروف می باشد.  

 این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.  (سیارک) 

به گزارش  (سیارک)  مصر، کشف بقایای یک شهر گمشده را که قدمت آن به بیش از 7000 سال بازمیگردد، اعلان نمود ؛ این شهر، در استان سوهاجِ مصرِ علیا واقع شده است.

این شهرستان باستانی مسکونی ، در نزدیکیِ یک قبرستان، که قدمت آن به 5,316 سال پیش از میلاد مسیح بازمیگردد، کشف شده است، و بعنوان یکی از بزرگترین کشف‌های باستان‌شناسی که به دوران پادشاهی اولیه‌ی قبل از تاریخ مصر باستان که از حدود 5 هزار سال پیش آغاز شده است، باز میگردد.
یک تیم از باستان شناسان از وزارت آثار باستانی مصر، بقایای کلبه‌ها و قبرهایی را در عمق 400متری، به سمت جنوب ِ معبد mortuary ی Seti I ، یافته اند ، که متعلق به فرعونی بوده است که هزاران سال بعد ، یعنی بین سالهای 1290-1279 قبل از میلاد حکومت میکرده است. 

معبد Seti I ، در ابیدوس که یکی از قدیمی‌ترین شهرهای شناخته شده در مصر باستان و پایتخت تاریخی مصر علیا است قرار دارد و جدیداً ، مسکن‌ها و مقبره‌ها‌یی پیدا شده‌اند که ممکن است بخشهایی از یک پایتخت قدیمی باشند که قبلاً، از بین رفته و اکنون ، مجددا ظاهر شده است، و یا ممکن است مربوط به یک روستایی جداگانه باشند، که در آن پایتخت قرار داشته است.
در بخشی از اظهارات محمود عفیفی وزیر آثار باستانی در یک بیانیه مطبوعاتی آمده است: " این کشف میتواند موجب به دست آمدن اطلاعات زیادی در مورد تاریخ ابیدوس ها شود،" .

آنچه در شعرهای عاشقانه مصر باستان آواز شده است

یک روز گردشگری فقط با 50 دلار

چگونه می توانم با 50 دلار در مراکش گردشگری کنم

آیا سفری به تونس با قیمت 50 دلار واقعی است

آیا 50 دلار برای سفر به مصر کفایت می کند

با 50 دلار در لبنان کجا برویم

ابوالهول در اصل چگونه بود و چه تناسبی برای آن رخ داد؟

هر گردشگری که از هرم بزرگ جیزه بازدید کرده و شخصاً ابوالهول را دیده باشد ، درک خواهد کرد که چیزی در نسبت آن درست نیست. اگرچه این را می توان در عکس یا تصویر هم مشاهده کرد. واقعیت این است که بدن ابوالهول بزرگ است ، اما سر ابوالهول به طور نامتناسبی کوچک است. به خصوص عجیب به نظر می رسد وقتی در نظر بگیرید که مصریان ، در هر اثر هنری که خلق کرده اند، همیشه نسبت ها را بسیار دقیق رعایت کرده اند . پس چرا ابوالهول یک استثنا بود؟

ابوالهول کیست

بسیاری بر این باورند که ابوالهول سر پادشاه Cheops  بر روی بدن  شیر عظیم الجثه است / عکس

بسیاری بر این باورند که ابوالهول دارای سر شاه خئوپس بر روی بدن  شیر عظیم الجثه با قسمت فوقانی کاملاً صاف - پشت و حتی محاصره در آب است. دیگران می گویند این رئیس خفره است. گزینه دوم در واقع بر روی این مجسمه وجود دارد که در موزه ای در قاهره است. اما تفاوت قابل توجهی بین این سرها وجود دارد - شکل صورت. در دومین هرم بزرگ جیزه متعلق به فرعون کففرن شکل صورت کشیده است و در ابوالهول ، کاملاً مخالف آن و گرد است.

لودویگ بورخاردت ، باستان شناس آلمانی ، در مقاله خود در مورد ابوالهول کاملاً حفاری نشده ، وجود نوارهایی بر روی سر به جای چشم ها و  تزئینات ظریف راه راه روی آن اشاره کرد / عکس

حتی قبل از اینکه ابوالهول به طور کامل کاوش شود و فقط یک سر و گردن روی ماسه ها پیدا شود ، L. Borchardt ، باستان شناس آلمانی ، یک مقاله  نوشت. وجود نوارها را در قسمت سر به جای چشم ها ، تزئینات ظریف راه راه روی آن را ذکر کرده است. سر از Nemes مذهبی ، مقدس بود ، از این رو نتیجه می شود که صورت باید متعلق به فرعون باشد.

حفاری های ابوالهول حدود 10 سال به طول انجامید: از 1926 تا 1936 / عکس

وی پس از تجزیه و تحلیل تاج هایی از این نوع ، دریافت که این الگوها از ویژگیهای پادشاهی میانه است و این قرنها پس از Khephren و Cheops است. وی تحقیقات خود را در یکی از مجلات علمی منتشر کرد. پس از اینکه در سال 1926 تا حدی ابوالهول حفاری شد و کاوش ها در سال 1936 به طور کامل به پایان رسید ، مشخص شد که این مجسمه در زمان پادشاهی قدیمی تراشیده شده است. اما بورچاردت نمی توانست بداند که ابوالهول چه نوع جسمی دارد ، زیرا او آن را نمی دید و فقط از روی سر قضاوت می کرد.

پس از تجزیه و تحلیل تاج از این نوع ، باستان شناس دریافت که این الگوها از ویژگی های پادشاهی میانه است ، و این قرن ها پس از خفره و خئوپس است / عکس

در نتیجه ، معلوم می شود که این مجسمه در ابتدا در پادشاهی قدیمی تراشیده شده است و فقط پس از آن ، در زمان پادشاهی میانه ، دوباره سر آن تراشیده شده است. اعتقاد بر این است که ابوالهول دارای بدن شیر است ، اما واقعاً اینگونه است؟

ابوالهول در ورودی نکروپولیس - نگهبان سگ وحشی

در مصر باستان ، مردم خدای آنوبیس را می پرستیدند که در همان موقعیت شکل ابوالهول به تصویر کشیده شد / عکس

شاید ابوالهول با حذف جزئیات غیر ضروری تغییر کرده باشد / عکس

در مصر باستان ، مردم خدای آنوبیس - سگ نشسته وحشی را می پرستیدند. در واقع ، این یک گونه منقرض شده سگ های وحشی است. آنوبیس حافظ مردگان ، نکروپولیس بود. او اغلب در همان موقعیت شکل ابوالهول به تصویر کشیده می شد. بنابراین ، می توان فرض کرد که در اصل ابوالهول آنوبیس بود. با گذشت زمان ، سر تغییر کرد و آنها این کار را فقط با حذف جزئیات غیر ضروری انجام دادند. پس از همه ، برای تغییر شکل صورت ، از بین بردن سنگ های جامد بسیار آسان تر است. از این رو تخلف در تناسبات دیده می شود.

احتمالاً ، ابوالهول در اصل به این شکل بود / عکس

چه کسی و چرا بینی مجسمه های مصر را از بین برد

سالهاست كه دانشمندان در سراسر جهان با یك معمای حل نشدنی دست و پنجه نرم می كنند كه یكی از قدیمی ترین و با دوام ترین تمدن های جهان این را در ذهن محققان انداخته است. واقعیت این است که بسیاری از مجسمه های مصر بینی ندارند. بررسی دقیق این موضوع توسط متخصصان نشان داده است که این به هیچ وجه یک پدیده تصادفی نیست. بنابراین آیا این فقط یک روند طبیعی تخریب یا قصد سوء کسی است؟

تخریب طبیعی یا تخریب عمدی؟

در اصل ، هیچ چیز تعجب آور در بینی های شکسته مجسمه های باستانی وجود ندارد: به هر حال ، سن  آنها در هزاره ها اندازه گیری می شود. تخریب یک روند کاملا طبیعی است. اما همانطور که معلوم شد ، همه چیز خیلی ساده نیست. سوال همچنان باقی است ، پس چرا این همه نمونه وجود دارد که به غیر از بینی ، کاملاً حفظ شده اند؟

چرا به طور کلی ، مجسمه ها به خوبی حفظ شده اند ، اما فقط بینی از بین رفته است؟

البته ، بینی برجسته ترین جزئیات صورت است ، از لحاظ نظری آسیب پذیرترین است. اگر قرار باشد چیزی شکسته شود ، پس بینی  اولین خواهد بود. بگذار اینجوری باشه. اما بینی ها از آثار هنری مانند نقاشی و نقش برجسته ها نیز برداشته شده است. بنابراین ، چگونه می توان چنین رفتار وحشیانه ای را در رابطه با این قسمت از بدن توضیح داد؟

این رمز و راز فرضیه های بسیاری را به وجود آورده است. در این میان ، حتی این واقعیت که استعمارگران اروپایی این کار را انجام دادند تا حتی نشانه هایی از ریشه آفریقایی مصریان باستان را از بین ببرند. به گفته دانشمندان ، این نظریه هیچ پایه و اساسی ندارد ، فقط به این دلیل که اثبات وجود رابطه با یک بینی امکان پذیر نیست. بنابراین ، با وجود همه وحشت های استعمارگران اروپایی ، بینی های شکسته مجسمه ها بیش از حد است. پس چه اتفاقی می توانست برای آنها بیفتد؟

این قطعاً دسیسه استعمارگران اروپایی نیست.

قدرت الهی را سلب کنید

چیزی به نام "شمایل نگاری" وجود دارد. این کلمه از زبان یونانی از دو کلمه "تصویر" و "سر و صدا" گرفته شده است. در لغت این کلمه به معنی شمایل نگاری است.

و در اینجا ما در مورد یک پدیده مذهبی مسیحی صحبت نمی کنیم که در زمان بیزانس و اصلاحات پروتستانی بوجود آمده است. سپس مبارزه ای فعال علیه کیش پرستش تصاویر مقدس درگرفت. در آن روزها شمایل ها از بین رفته بودند و کسانی که به آنها دعا می کردند به شدت مورد آزار و اذیت قرار می گرفتند.

تصاویر و نقش برجسته ها به همان اندازه تخریب شدند.

در مورد مجسمه های مصر باستان ، ما در مورد شمایل نگاری به معنای گسترده تر آن صحبت می کنیم. کسانی که این کار را انجام دادند اعتقاد داشتند که آنها بسیار مهم هستند. انگیزه های چنین نگرشی می تواند سیاسی و مذهبی و حتی زیبایی شناختی باشد. اگر این واقعیت خاص اعتقادات مصریان باستان را در نظر بگیریم ، همه اینها معنای عمیق تری پیدا می کنند. آنها معتقد بودند که مجسمه ها و تصاویر راهنمای ذات الهی به دنیای انسانهای معمولی هستند. بر این اساس ، آنها معتقد بودند که وقتی خدایان از آسمان به معابد اختصاص داده شده به آنها نازل می شوند ، به مجسمه های خود می روند. به عبارت دیگر ، هدف پرستش خود مجسمه یا نقاشی نبود ، بلکه تجسم خدای نامرئی تاکنون بود.

این مجسمه خود شی قابل پرستش نبود.

هم نقاشی ها و هم نقش برجسته ها یک نوع آسیب دارند. این نشان می دهد که یک کارزار هدفمند علیه بینی انجام شده است. ادوارد بلیبرگ تصمیم گرفت تا از نزدیک به این موضوع بپردازد. وی متصدی ارشد نمایشگاه هنرهای مصر ، کلاسیک و باستان در خاور نزدیک در موزه بروکلین (ایالات متحده آمریکا) است. بازدیدکنندگان اغلب اوقات از او می پرسیدند که چرا بینی بسیاری از مجسمه ها شکسته است. این متخصص معتقد است که این مجسمه ها و تصاویر می توانند محلی برای "استقرار" خدا باشند. به همین دلیل ، آنها می توانند در دنیای مادی عمل کنند.

این دقیقاً همان گونه است که در مورد الهه عشق و باروری هاتور مصر باستان نوشته شده است. در شهر دندر یک معبد باشکوه وجود دارد که در حدود 2310-2260 ساخته شده است. قبل از میلاد مسیح. روی دیوارهای آن نوشته شده است: "او از آسمان نازل می شود تا به بدن خاکی خود وارد شود و در آن تجسم یابد." یعنی الهه وارد مجسمه می شود. در همین معبد نوشته هایی در مورد خدای اوزیریس وجود دارد که در تصویر او در نقش برجسته نقش بسته است. در مصر باستان اعتقاد بر این بود که مجسمه یا تصویری پس از ورود خدا به آن ، نه تنها زنده می شود ، بلکه دارای قدرت الهی نیز می باشد. می توان با بیدار شدن از خواب با کمک برخی از تشریفات از آن استفاده کرد. همچنین می توانید قدرت آنها را سلب کنید - با آسیب رساندن به آنها. به عنوان مثال ، با شکستن بینی.

مجسمه فرعون توتانخامون.

برای چه هدفی؟

این می تواند دلایل زیادی داشته باشد. به عنوان مثال ، کسانی که مقبره ها را به یغما بردند ، از انتقام کسانی که جرات صدمه زدن آنها را داشتند ، بسیار ترسیده بودند. علاوه بر این ، همیشه کسانی هستند که مایلند تاریخ را بازنویسی کنند ، یا حتی کل معنای میراث فرهنگی را کاملاً تغییر دهند.

روزگاری ، آخناتن ، پدر توت ، که بین سالهای 1353 و 1336 قبل از میلاد حکومت می کرد ، می خواست که خدای آتون در مرکز دین مصر باشد. این خدای با آمون ، خدای فضای آسمانی  هوا مخالفت می کند. برای دستیابی به این هدف ، آخناتن تصمیم گرفت تصاویر آمون را کاملا نابود کند. وقتی او درگذشت ، همه چیز دوباره تغییر کرد ، به حالت عادی بازگشت. همه معابد آتن ویران شد و مصریان دوباره شروع به پرستش آمون کردند.

ستایش از آتون.

در این رابطه ذکر این نکته مهم است که نه تنها خدایان قادر به ورود به تصاویر هستند. برخی از متوفیان می توانند این توانایی را کسب کنند. کسانی که تمام آزمایشات را در راه رسیدن به سالن حقیقت مضاعف گذرانده اند. در آنجا ، در محاکمه خدای اوزیریس ، آنها از نظر معنوی توجیه شدند و حق خدای شدن را به دست آوردند. این می تواند به عنوان تسلی خاطر فرزندان باشد و به یک نفرین تبدیل شود.

ستایش آمون.

علاوه بر این ، همیشه و در همه جا ، در هر زمان چیزی به عنوان مبارزه برای قدرت وجود دارد. او جای زخم های زیادی بر پیکره تاریخ بشریت گذاشت. به عنوان مثال ، فرعون توتموس سوم. او در قرن پانزدهم قبل از میلاد حکمرانی کرد و بسیار ترسید که پسرش از سلطنت محروم شود. فرعون می خواست كاملاً مطمئن باشد كه این وارث او است كه بر مصر حكمرانی خواهد كرد. برای این منظور ، توتموز دستور داد که تمام شواهد مربوط به سلف سلطنتی و مادرخوانده و عمه اش هتشپسوت را از بین ببرند. دومی ، در طی دو دهه اول سلطنت توتموز سوم ، حاکم مشترک او بود. او سعی کرد تمام شواهد این امر ، و همه مراجع احتمالی را از روی زمین پاک کند. اول از همه ، تصاویر و مجسمه ها. و تقریبا توتموز این کار را کرد.

حتی کلئوپاترا زیبا مجبور بود رنج ببرد.

در میان متون مختلف مصر باستان ، اغلب این واقعیت ارجاع می شود که در رابطه با تخریب ، مرتکب مجازات شدیدی روبرو خواهد شد. این نشان می دهد که این امر در مصر معمول بوده است. علی رغم اینکه غارت مقبره ها و آسیب رساندن به هرگونه دارایی در معابد یک جنایت بسیار جدی و گناهی سنگین بود ، اما بازهم جلوی برخی را نگرفت.

چرا بینی؟

هدف از آسیب رساندن به تصویر ، محروم کردن كامل یا حداقل كاهش قدرت خدایی بود كه به صورت مجسمه یا نقش برجسته ارائه می شود. این کار را می توان به روش های مختلف انجام داد. اگر لازم بود که قدرت شنیدن از خدای محروم شود ، گوش ها برداشته شد. اگر لازم بود مجسمه کاملاً بی فایده شود ، باید سر آن را برمی داشت. موثرترین و سریعترین راه برای رسیدن به خواسته خود برداشتن بینی بود. "بالاخره ، بینی عضوی است که از طریق آن تنفس می کنیم ، یعنی نفس زندگی. ساده ترین راه برای از بین بردن روحیه داخلی مجسمه این است که بتوانید با بیرون زدن بینی ، تنفس را از بین ببرید. " فقط چند ضربه چکش روی اسکنه می خورد و مشکل حل می شود.

محروم کردن یک مجسمه از دست ممکن بود

با شکستن بینی به راحتی مشکل حل شد.

پارادوکس همه اینها این است که این تمایل وسواسی برای از بین بردن تصاویر فقط اثبات می کند که اهمیت آنها برای این تمدن بزرگ باستانی چه بوده است.

اگر به تاریخ مصر باستان علاقه مند هستید ، مقاله ما را بخوانید ابوالهول در اصل به چه شکل بود

در طول تاریخ ، کافی نبود که مردم در جنگهای بی پایان خود یکدیگر را بکشند. آنها حیوانات بی گناه را نیز کشتند. به طور سنتی ،  اسب ، قاطر ، فیل رنج می بردند. استفاده از سگ ، پرنده ، خوک و مار در جنگ کمتر معمول بود. انواع مختلف آنها به روشهای مختلف مورد استفاده قرار گرفت. احتمالاً یکی از ناشناخته ترین یاوران امور نظامی ... گربه ها بودند! این راه راه سبیل دار بود که به پارسیان کمک کرد تا مصری ها را شکست دهند. جزئیات غیر معمول ترین نبرد با استفاده از اولین حمله روحی روانی در جهان ، در ادامه بررسی.

آیا گربه ها مبارز هستند

تصور چنین موجوداتی در جنگ بسیار دشوار است. به هر حال ، گربه ها حیوانات بزرگ یا به طور کلی ترسناک نیستند! به عنوان مثال ، فرعون مصر رامسس دوم یک شیر آموزش دیده داشت. شیر در نبرد در کنار او جنگید. موارد مشابهی در مورد ببر یا پلنگ وجود دارد. در اینجا بعید است گربه قدرت کافی برای مقاومت در برابر جنگجو داشته باشد. با این حال ، تاریخ حداقل یک مورد را می داند که این گونه مسئول تصرف این شهر بوده است: نبرد افسانه ای پلوزیوم

Pelusius روی نقشه. 

پلوزیوم شهری بزرگ در مصر سفلی بود که در دلتای نیل واقع شده بود. اگرچه این نام از زبان یونانی گرفته شده و بعداً به این شهر داده شده است. نام اصلی آن Per-Amun بود. در اواسط قرن 6 قبل از میلاد. از شکوه مصر باستان اندکی باقی مانده است. در آن لحظه ، فرعون مصر قدرت کافی برای مقاومت در برابر گسترش پارس ها را نداشت. مورخ هرودوت داستان خارق العاده سقوط Pelusius را روایت می کند. مصری ها در واقع ... توسط گربه ها شکست خوردند.

خدا آنوبیس (چپ) نظاره گر وزن بندگانش در اعمال متوفی است.  God Thoth (در سمت راست ، با سر یک ایبیس) نتیجه را یادداشت می کند.  تصویر مصر باستان.

تضعیف سلطه مصر

در سال 526 قبل از میلاد. پسامتیخ سوم ، پسر آمازیس دوم از خاندان XXVI ، بر تخت سلطنت نشست. سلطنت دومی بیش از چهل سال موفقیت آمیز و طولانی بود ، که نشان می دهد او فرمانروای خوبی بود. از این گذشته ، وی به خانواده سلطنتی تعلق نداشت ، اما در نتیجه کودتای نظامی به قدرت رسید. نفوذ مصر در دوران آمازیس بسیار زیاد بود و در تمام نقاط جهان گسترش یافت. اما در شرق ، امپراطوری قدرتمند دیگری از قبل بوجود آمده است  امپراتوری ایرانی.

آماسیس دوم یا آمازیس دوم یا اخموس فرعون Psametico III.

مورخ هرودوت دلیل جالبی را توصیف می کند که باعث وقوع همه وقایع بعدی می شود. آموزیس پزشک خود را به دربار پادشاه ایرانی کمبوجیه دوم فرستاد. شفاگران مصری از شهرت و احترام زیادی در سراسر جهان برخوردار بودند. دکتر نمی خواست به آنجا برود و از اینکه او را برخلاف میل خود به ایران اعزام کردند ، خشمگین شد. او تصمیم گرفت با کاشتن خصومت بین حاکمان انتقام بگیرد. پزشک به استاد جدید خود پیشنهاد کرد که از  فرعون  دخترش را بخواهد ، زیرا می دانست فرعون  این پیشنهاد او را خیلی دوست ندارد. آموزیس در پاسخ ، دختر سلف مخلوع خود  دختر فرعون قبلی مصر را  برای پادشاه ایران  کمبوجیه دوم  فرستاد ، اما دختر حقیقت را برای کمبوجیه آشکار کرد. پادشاه ایرانی احساس  آزردگی خاطر کرد.

کمبوجیه ، پسامتیخ سوم Psammetico (نقش برجسته ایرانی) را اسیر کرد.

روابط دیپلماتیک بین کشورها ناامیدانه خراب شد. از جمله ، در دربار آمازیس دوم ، مشاور فرعون ، مزدور یونانی به نام Phanes of Halicarnassus ، مورد علاقه قرار گرفت. وی پس از اختلاف با فرعون شروع به پناه بردن به ایران کرد. فنز بود که کمبوجیه را متقاعد کرد که لحظه بهتری برای تسخیر مصر وجود نخواهد داشت. البته دلایل عمیق تری برای این امر وجود داشت - اقتصادی و سیاسی. در زمان  پسامتیخ سوم ، پسر آموزیس ، فاجعه ای رخ داد.

فرعون جوان و بی تجربه را حتی نمی توان با شخصیت قدرتمند کمبوجیه دوم ، وارث کوروش بزرگ ، بلند پرواز و جنگ طلب مقایسه کرد. مصر در حال حاضر تنها کشوری بود که از پارسیان در این منطقه مستقل مانده بود ، بنابراین تسخیر آن فقط به یک مسئله زمان برمی گردد. در سال 525 قبل از میلاد. ارتش ایران حمله ای را آغاز کرد و از شبه جزیره سینا عبور کرد. تنها راه پیش رو برای نجات کشور کمک گرفتن از یونان بود. با یونانی ها ، او روابط تجاری خوبی برقرار کرد ، اما مشخص شد که آنها ، با کل ناوگان خود ، به کمبوجیه پیوستند و سرنوشت مصر مهر و موم شد.

پسامتیخ سوم

پسامتیخ سوم شخصاً ارتش خود را به تلاش و جلوگیری از پیشروی دشمن سوق داد.  تعداد نیروهای هر دو طرف مشخص نیست. کتسیاس ، مورخ یونانی در نوشته های خود نوشت که هم مصری ها و هم پارسی ها متحدان و مزدوران خارجی داشتند. نبرد خونین بود ، نتیجه از قبل مشخص  بود. در آن زمان امپراتوری هخامنشی قدرت اصلی دنیای باستان بود. مصر رقیب نظامی نبود.

الهه بستت.

نیروهای ایرانی تشکیلات مصر را ویران کردند ، آنها وقتی دیدند دشمن تصویر باستت را روی سپرهای خود نقاشی کرده است بسیار خجالت کشیدند. در اوقات مختلف باستت به عنوان الهه باروری ، عشق ، تفریح ​​، خانه ، زایمان مورد احترام قرار می گرفت. او چشم بیننده را باز و همراه وفادار او در مبارزه با آپوفیس محسوب می شد. طبق روایتی دیگر ، اینها تصاویر نقاشی شده نبودند ، بلکه گربه های زنده واقعی بودند. پارسیان از آنها بعنوان سپر استفاده می کردند ، و مصری ها با قبول شکست ، سلاحهای خود را به زمین انداختند.

تندیس مصری گربه مقدس الهه باست (یا بستت).

هرودوت با غم و اندوه توده های جمجمه مصر را توصیف می کند. کتسیاس با جزئیات بیشتر می گوید که پارسیان پنجاه هزار مصری را در مقابل هفت هزار سرباز خود کشتند. پسامتیخ سوم و بازماندگان که نتوانستند در برابر هجوم دشمن مقاومت کنند ، مجبور شدند به طرز چشمگیری عقب نشینی کرده و به پشت دیوارهای  پلوزیوم پناه ببرند.

مصری ها برای یک محاصره طولانی آماده بودند. اما نیازی به این نبود. باز باید  از گربه ها تشکر کرد. فرمانده مقدونی Polieno در قرن 2 میلادی رساله ای نظامی در هشت کتاب به نام "Stratagems" نوشت (که فقط منابع از آنها باقی مانده بود ، زیرا از بین رفته بودند). او در آنجا درباره چگونگی پرتاب گربه ها توسط پارسی ها به سمت مصری ها صحبت کرد.  هنگامی که حیوانات مقدس از طریق دیوارها پرتاب می شدند ، تجسم الهه باستت ، این امر مصریان را کاملا فلج کرده و آنها را مجبور به ترک قلعه کرد. آنها به فرار ادامه دادند و به ممفیس رفتند.

سقوط ممفیس

هرودوت در این باره چیزی ننوشته است. وی به یک داستان کمتر دهنده اشاره کرد . کمبوجیه مقبره آمازیس را هتک حرمت کرد و مومیایی او را سوزاند. سپس ، پس از تسخیر پلوسیوس ، مسنجری را برای مذاکره در مورد تسلیم به ممفیس فرستاد ، اما مصریان وی را کشتند. پس از آن انتقام واقعی آغاز شد. به ازای هر ایرانی کشته شده ، ده مصری کشته شدند. برخی در عمل کشته شدند ، برخی بعد اعدام شدند. بیش از 2000 نفر از نخبگان ممفیس اعدام شدند که همگی عالی ترین مقامات نظامی و عالی رتبه ، حتی یکی از فرزندان فرعون بودند.

در مصر ، گربه ها الهی و مقدس بودند.  این یک شکست تاریخی را برای مصریان هزینه کرد.

ممفیس سقوط کرد.پسامتیخ سوم  اسیر و تحقیر شد. دخترش مجبور شد برای اسبهای پارسی آب از نیل را حمل کند و پسرش را قبل از مرگ مانند حیوانات به زنجیر بسته و مهار کردند. بعد از همه اینها ، هرودوت یک پایان نامه فوق العاده هیجان انگیز را توصیف می کند. او در مورد چگونگی اعزام ارتش فارس برای تصرف واحه سیوا صحبت می کند. آنجا که معبد معروف آمون بود . این مکان در داخل کشور ، در وسط بیابان است. سربازان کمبوجیه گرفتار طوفان شن وحشتناکی شدند و برای همیشه در آنجا ماندند. این احتمالاً یک افسانه معمولی ، اما چنان جذاب است که بسیاری سعی کرده اند شواهدی از آن پیدا کنند. در سال 2009 ، یک اکتشاف باستان شناسی ایتالیا استخوانهای انسان را به همراه سلاح و جواهرات برنز در آنجا یافت.

اگر به تاریخ علاقه دارید ، مقاله ما در موردچرا بسیاری از مجسمه های مصر بینی ندارند را بخوانید