چرا نباید فریب ظاهر سازی کره شمالی در المپیک زمستانی را بخورید؟

در

کره شمالی با استفاده‌ی ابزاری از گروههای تشویق دخترانه (چرلیدرها) و همچنین فرستادن خواهر دیکتاتور کره به مراسم افتتاحیه المپیک زمستانی  سعی دارد یک جذابیت دروغین ایجاد کند و دشمنان دور و نزدیکش را فریب دهد.

بسیاری از مردم کره جنوبی با  سیاستهای مسئولین ورزشی در مسابقات المپیک زمستانی در قبال کره شمالی  موافق نیستند آنها معتقدند کره جنوبی بهترین ویترین را در اختیار رهبر کره شمالی قرار داده اند تا هر تبلیغاتی که دوست دارد پخش کند و بدین صورت ذهن مردم دنیا را از سیاستهای جنگ طلبانه خودش دور کند، آن هم در این زمان که بیش از هر زمان دیگری در طول تاریخ احتمال فشردن یک دکمه توسط یک دیکتاتور دیوانه  و آغاز جنگ جهانی سوم وجود دارد . با این حال کره جنوبی این فرصت را غنیمت شمرده و از هیچ کوششی در راستای رضایت کیم جونگ اون فروگذار نمی کند

 

کره شمالی بیش از 200 تشویق کننده زن را به مسابقات المپیک زمستانی پیونگ چانگ فرستاد تا ورزشکاران این کشور را تشویق کنند.

سوکی کیم ، نویسنده و روزنامه نگاری که به صورت مخفیانه و تحت عنوان معلم زبان انگلیسی دبیرستان در سال 2011 به کره شمالی رفت معتقد است که واکنش رسانه های دنیا به این ظاهر سازی کره شمالی بسیار ناامید کننده بوده است.

خانم کیم معتقد است که تمام این حرکات برای عوامفریی و ظاهر سازی است. سوکی کیم گفت من هیچ جذابیتی در این کار نمی‌بینم . او که سه‌شنبه هفته گذشته به سئول برگشت در یک مصاحبه تلفنی گفت: رسانه های دنیا تا جایی که توانستند در هر چه جذاب نشان دادن تبلیغات دروغین کره شمالی مشارکت کردند در حالیکه این حرکات پروپاگاندا و تبلیغات دروغینی بیش نیستند.

کیم تجربیاتش را در کتابی تحت عنوان " بدون تو، مایی وجود ندارد" به چاپ رساند و این کتاب یکی از پرفروشترین کتابهای سال شد. او در این کتاب از خاطرات چندین سال زندگی در قلب کشور کره شمالی نوشته است، او می گوید که در مجموع 5 بار به آنجا رفت و چیزی را که خوب می داند  این است که آنها استاد تبلیغات هستند. زندگی در آنجا بسیار سخت است چرا که آنها در زیر خروارها دروغ دفن شده اند.  او معتقد است که بزرگترین اشتباه این است که کاری کنیم که بقیه دنیا هم دروغهای آنها را باور کنند. باور کنید بی دلیل نیست که حکومت کره شمالی نه اجازه میدهد کسی وارد کشورشان شود و نه اجازه میدهد کسی از آنجا خارج شود.

یک قسمت بسیار مهم از سیاستهای کره شمالی شامل برنامه هایشان برای زنان است، حکومت کره شمالی زنان زیبا را برای چر لیدر بودن آموزش میدهند تا برای زمانی که ورزشکاران کره شمالی بازی می کنند به ورزشگاه بیایند و تشویق کنند.

آنها جوان و پر انرژی هستند و باید  دائما یک لبخند روی لبانشان باشد برای کیم این صورتها  بهترین پوشش است

سوکی کیم عقیده دارد که این کار حکومت کره شمالی برده داری نوین است و وقتی با این سوال روبرو می شود که در آمریکا و دیگر کشورها هم گروههای تشویق وجود دارند پاسخ می‌دهد : هرگز این دختران را با چرلیدرهای دیگر کشورها مقایسه نکنید ، آنها هیچکدام به انتخاب خودشان اینجا نیامده‌اند بلکه مجبور شده اند.

خانم کیم در ادامه صحبتهایش به حضور خواهر کیم جونگ اون در مراسم افتتاحیه می پردازد:

دیکتاتور خواهرش را به مراسم افتتاحیه فرستاد و او هم با ژستهای عجیب و مرموز تمام عکاسان را متوجه خودش کرد و در تمام مدت افتتاحیه ستاره بی چون و چرای مراسم بود. هدف  "جونگ اون" از فرستادن خواهرش پاسخ به رفتارهای اخیر ترامپ و حضور ایوانکا دختر رییس جمهور در مراسم هاو سفرهای کاری کاخ سفید بوده است و کیم  جونگ به این شکل قصد دارد تصویر ملایم تری از خودش در اذهان دنیا بسازد.

بر طبق گزارش سایت دیده بان حقوق بشر و کمیسیون تحقیق کره شمالی اصلا شباهتی به کشورهای امروزی دنیا ندارد. 

 اعدام، قتل، تجاوز، برده داری، شکنجه و نگهداری مخالفان در زندانهای مخفی و فرستادن انسانها به اردوگاههای کار اجباری با جیره غذایی تنها بخشی از موارد ذکر شده در تحقیق انجام شده است .

حالا تصور کنید که کسی که در کشورش باعث و بانی همه این اتفاقهاست میخواهد با چهره جذاب چند دختر تشویق کننده و لبخندهای خواهرش در برابر دوربینها در مراسم افتتاحیه مردم دنیا را فریب دهد. به همه اینها، این موضوع را اضافه کنید که هزینه انجام این تبلیغات را هم  کشور دشمن پرداخت کند؟

آیا این موضوع کیم جونگ اون را در برابر دشمنان غربی و شرقی اش، یک برنده تمام عیار تبدیل نمی کند

نه به هیچ وجه خواهر دیکتاتور اصلا شباهتی به ایوانکا ترامپ ندارد او شبیه به شاهزاده دیانا هم نیست. او بخشی از رژیم خونخوار برادرش است. او یک دروغگو است. ما حتی نمیدانیم او با چه کسی ازدواج کرده است، نه اینکه برایمان مهم باشد و درگیر این قضیه باشیم ولی به هر حال کسیکه سعی دارد به عنوان سفیر صلح و دوستی یک کشور عمل کند باید زندگی شفاف تری داشته باشد. اما برادر او هیچ اعتقادی به حقوق زنان ندارد و این حجم از دروغ و ریاکاری در مقابل دیدگان دنیا برای چیست؟ می خواهند او را یک پرنسس معرفی کنند؟  چرا؟ به خاطر اینکه آدم بهتری به نظر بیاد؟ چرا اینهمه دروغ ؟

 

بخشی از مشکل این است که غرب و تا حدودی کره جنوبی منتظر هستند که کره شمالی جنگ را شروع کند، تا جاییکه چند ماه پیش کیم جونگ اون اعلام کرد برد موشکهایشان تا واشنگتن و نیویورک در  آمریکا می رسد.و ترامپ هم به خاطر همین او را مرد موشکی ( راکت من) نامید و پاسخ تهدیداش را داد. ولی خوب گویا غرب منتظر است که خطر دیکتاتور کره شمالی خود به خود رفع شود. اما متاسفانه چنین نمی شود و روز به روز هم این خطر بیشتر می شود.

 

شاید برای بعضی از مردم دنیا باورکردنی نباشد در کره شمالی کنترل همه چیز در اختیار حکومت است و مردم حق  نفس کشیدن ندارند و هیچ جایی برای آزادی در آنجا نیست. صحبت کردن از صلح بین کره شمالی و جنوبی همیشه وسوسه انگیز است و راستش را بخواهید هیچکس هم طرفذار جنگ نیست

جنگ در بهترین حالت مرگبار است و در بدترن حالت ویرانگر و نابود کننده

بنابراین ایده رساندن دو ملت به همدیگر از طریق ورزش در حال حاضر شاید بهترین پیشنهاد ممکن باشد اما این نباید به فرصتی برای دیکتاتور تبدیل شود تا با استفاده از ظاهر سازی و تبلیغات و پروپاگاندا بتواند چهره موجه و شیرین از خودش و حکومتش به دنیا نشان دهد، چهره ای که مرگ و اعدام و شکنجه را در پشت لبخندهای زیبا و حرکات موزون دختران جوان پنهان کند 

 آنچه مسلم است رخداد ورزشی عظیمی مثل المپیک زمستانی گامهای مثبتی در راستای رفع مشکلات دو کره برداشت  ولی کینه‌ها بسیار عمیق تر و سیاستها بسیار کثیف تر و دیکتاتور ها بسیار مکارتر هستند. 

نظرات

در ادامه بخوانید...

مخالفت با ساخت نمازخانه در محل مسابقات المپیک زمستانی

در

 به گزارش شبکه الجزیره سازمان گردشگری کره جنوبی تایید کرد که به خاطر تهدیدهای گروههای تندرو مذهبی در این کشور بعضی از برنامه های خود را تعطیل کرده است.

استادیوم محل برگزاری مسابقات داخل سالن المپیک زمستانی شهر گنگ نئونگ

علیرغم اینکه دولت کره جنوبی سعی دارد که در طول مسابقات المپیک زمستانی نهایت مهمان نوازی رو به نمایش بگذارد اما به نظر می رسد در بعضی از شهرهای کشور میزبان روح ورزش و جوانمردی وجود ندارد.

مسئول سازمان گردشگری کره (KTO) اعلام کرد که آنها تصمیم داشتند تعدادی نماز خانه سیار در شهر گنگ نئونگ برای گردشگران مسلمان در طول مسابقات المپیک زمستانی بسازند. اما بعد از اعتراضات شدید و تهدید گروههای تندرو ضد مسلمان از تصمیم خود منصرف شده اند.

رییس بخش گردشگری شهر گنگ نئونگ به الجزیره گفت: در حالیکه فقط 0.2 درصد از جمعیت 51 میلیونی کره جنوبی مسلمان هستند سازمان KTO برای مبارزه با اسلام هراسی و جذب بیشتر توریستهای مسلمان تصمیم به ساخت تعدادی نماز خانه متحرک در شهر گنگ نئونگ در طول مسابقات المپیک زمستانی داشت.( سیارک)

اما بعد از اعتراضات گسترده گروههای تندرو مذهبی و تهدیدات شدید این گرو هها از تصمیم خود منصرف شد و برنامه ساخت نمازخانه ها را متوقف کرد .

کانگ هو رییس بخش گردشگری کره به شبکه الجزیره گفت : که ما اصلا انتظار چنین اعتراضات شدیدی رو نداشتیم و حتی رهبران تین گروهها را دعوت به مذاکره کردیم ولی آنها تهدید کردند که مطمئن باشید این تصمیم برای شما گران تمام می شود.

شهر گنگ نئونگ در المپیک زمستانی برای بازیهای داخل سالن در نظر گرفته شده است و ما فکر کردیم ساختن نمازخان در ایستگاههای بین ورزشگاهها برای تماشاگران مسلمان بسیار زیبا خواهد بود . وی در ادامه توضیحاتش افزود مطمئن است که از مخالفت با این تصمیم پشیمان خواهد شد.

نمای داخلی استادیوم محل برگزاری مسابقات داخل سالن

افزایش گردشگران مسلمان:

کره جنوبی شاهد افزایش حضور گردشگران مسلمان در چند سال گذشته بوده است به طوریکه تعداد توریستهای مسلمان 33 درصد افزایش یدر مقایسه با آمار ثبت شده در سال 2016 افزایش یافته است. وی تعداد گردشگران مسلمان در سال 2017 را یک میلیون و دویست هزار نفر اعلام کرد.( سیارک)

برای بهره‌گیری از این پتانسل اقتصادی دولت کره جنوبی تصمیم به افزایش رستورانهای که از گوشت حلال برای طبخ غذا استفاده می کنند در کنار افزایش تعداد نمازخانه ها در سئول گرفت. همچنین آنها در رستورانهای سئول ویدئوهایی را برای معرفی هر چه بهتر اسلام پخش می‌کنند تا اسلام دوستی را ترویج دهند.

KTO سال گذشته در بولتن خبری خود تایید کرد که آنها باید راحتی و آسایش را برای مسلمانانی که برای گردش به کره جنوبی می آیند فراهم کنند تا رضایت مسافران جلب شود و مجددا به کره برگردند.

انجمن مسلمانان کره جنوبی (KMF) نا امیدی خود را از این تصمیم اعلام کرد و اعلام کرد که بازیهای المپیک باید فراتر از رنگ و نژاد و مذهب باشد و همه ملتها و اقوام و ادیان در آن یکسان باشند.

لی جو هوا نماینده انجمن مسلمانان کره به الجزیره گفت : این تصمیم نشان می دهد که ما به عنوان یک کشور فاقد تفکر مهمان نوازی و احترام به مهمان هستیم.

البته من شنیده ام که این اتاقها (نمازخانه) برای دعا کردن همه ادیان ساخته شده اند

او معتقد است ساخت نمازخانه نه تنها ترجیح یک مذهب به دیگر مذاهب نیست بلکه نشان دهنده این است که ما باید هر کس را با ین و مذهب و عقاید خاص خودش در نظر بگیریم و احترام بگذاریم

با این حال انجمن خلق پیونگ چانگ مخالفت خودشان را با ورود مسلمانان به کره جنوبی اعلام کردند.

معاون انجمن خلق افزود اگر این اتاقها برای همه ادیان ساخته شده اند چرا برای این اتاقها وضوخانه ساخته اند؟ مشخص است که این اتاقها صرفا برای مسلمانان ساخته شده اند. او همچنین گفت من از مصریان شنیده ام که مسلملنان بعضی وقتها نیاز نیست نماز بخوانند مثل وقتی رانندگی می کنند یا در هواپیما هستند بنابراین در طول مسابقات المپیک هم می توانند نماز نخوانند. دولت همین حالا هم پول مالیات ما را بیشتر از آنچه باید صرف برگزاری المپیک کرده است و دیگر ساختن نمازخانه زیاده روی است.

این انجمن طی یک درخواست آنلاین 56000 امضا برای مخالفت با ساخت و نصب نمازخانه ها جمع کرده است .

به هر حال این تصمیم ممکن است باعث ایجاد یک خاطره بد برای مسلمانانی که از کره جنوبی بازدید میکنن شود. یکی از تماشاچیان که دوست نداشت نامش برده شود به الجزیره گفت:

ما می توانیم نماز خودمان رو در گوشه و کنار و هتل محل اقامتمان بخوانیم اما امیدوارم مخالفان ساخت نمازخانه متوجه شوند که با این تصمیم فقط خودشان را کوچک کردند.ترجمه  itrans.ir

نظرات

در ادامه بخوانید...

کره شمالی به روایت تصویر بخش اول

در

هم‌اکنون ما از آنچه در کره شمالی می‌گذرد بیش از پیش اطلاعات داریم. مرگ جوان بیست و دو ساله آمریکایی که به جرم سرقت بازداشت شده بود، جرقه‌ای برای فهمیدن رخدادهای شومی بود که در کره شمالی اتفاق می‌افتد. دراین مقاله قصد داریم شمارا با برخی از حقایق تلخی که در این کشور وجود دارد آشنا کنیم، چراکه به نظر می‌رسد با تمدیداتی که مسئولین این کشور اندیشیده‌اند، کسی خبر چندانی راجع به وضعیت زندگی مردم این کشور نمی‌داند. حال ممکن است این سؤال پیش بیاید که ما چگونه از این حقایق آگاه شده‌ایم. این حقایق را مدیون جوان دیگری اهل کشور آمریکا هستیم که کمی بعد از زمان رخداد آن حادثه برای جوان دیگر آمریکایی (در خطوط بالا به آن اشاره شد) وارد کره شمالی شده و عکس‌هایی گرفته که مطمئنا کسی از مسئولان این کشور دوست ندارد مردم دنیا آنها را ببینند. درنهایت این عکاس آمریکایی این هفتاد عکسی را که در زمان اقامتش در کره شمالی می‌گیرد، به صورت قاچاقی، از مرز خارج کرده و در اختیار عموم می‌گذارد. عکس‌هایی که مطمئنا کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی، دلش نمی‌خواهد به کسی نشان داده شوند. آیا مشتاق دیدن این عکس‌ها هستید؟ با سیارک همراه باشید.

  1. تعظیم کردن

مردم کره شمالی، رعب و وحشتی مثال‌نزدنی از کیم جونگ اون و رهبران پیش از او دارند. این وحشت تاحدی است که باعث می‌شود این رهبران همانند خدایان قدیم پرستیده شوند و مردم در برابرشان سر تعظیم فرود آورند. این یکی از نکاتی است که مردم دنیارا بسیار متعجب می‌کند. شما هم ممکن است با دیدن این عکس کمی تعجب کنید، اما اگر جای مردم کره شمالی بودید، تعظیم در برابر مجسمه رهبران دیکتاتور این کشور، برای شماهم تبدیل به وظیفه می‌شد. درحقیقت این رفتار برای خود مردم هیچ تعجبی ندارد و در کره شمالی این کار مرسوم شده است. ناگفته نماند که سرپیچی از این وظیفه شهروندی، عواقبی به دنبال خواهد داشت. اگر در هنگام تعظیم دربرابر مجسمه به اندازه کافی احترام و خضوع در کسی مشاهده نشود، توسط مأمورین مجازات خواهد شد.

  1. خاموشی

یکی از مسائلی که کمتر کسی در مورد کره شمالی از آن اطلاع دارد، کمبود انرژی الکتریکی در این کشور است. خاموشی‌های سرتاسری برای مردم کره شمالی تبدیل به اتفاقی تکراری شده است. حتی پایتخت کره شمالی، پیونگ‌یانگ نیز از این قاعده مستثنا نیست. دیدن شهری که در خاموشی کامل و مطلق فرو می‌رود منظره خوشایندی نیست. البته همیشه چراغ کوچکی عکس رهبر کره شمالی را (همانگونه که در عکس نیز مشاهده می‌کنید) روشن نگه می‌دارد. مردم نباید فراموش کنند که رهبرشان از چه مقام و شأن بالایی برخوردار است.

  1. رسانه‌ها

تصور کنید در مکانی هستید که همیشه مجبور به روشن نگاه داشتن رادیو و تلوزیون خود باشید. این تمام ماجرا نیست و تلوزیون و رادیو در کره شمالی، همیشه درحال پخش برنامه‌هایی راجع به تاریخ این کشور، سخنرانی‌های رئیس جمهوری و موزیک ویدئوهایی میهن‌پرستانه است. بنابراین تفاوتی نمی‌کند که در یک رستوران باشید یا در منزل خود، همیشه باید چشم به صورت رهبر دیکتاتوری داشت که زندگی را به کام مردم تلخ کرده است. خاموش کردن تلوزیون و رادیو با مجازات زندان همراه است.

  1. خانه وحشت

زمانی که وارد پایتخت کره شمالی، شهر پیونگ یانگ، می‌شوید. با تعدادی ساختمان زیبا و خوش‌ساخت روبه‌رو می‌شوید که در مرکز این شهر قرار گرفته‌اند. این‌طور که به نظر می‌رسد معماران کره‌ای برای ساخت این ساختمان‌ها از آخرین طرح‌هایی که در چین، آمریکا و اروپا پیاده می‌شود الهام گرفته‌اند. اما باید بدانید که این ساختمان‌ها صرفا جهت نشان دادن نمای بیرون آنها بنا شده‌اند.

از دور که به این ساختمان‌ها نگاه می‌اندازید، اینطور به نظر می‌رسد که قسمتی ا ز آنها به کار تجاری اختصاص داده شده‌اند و قسمتی دیگر برای سکونت مردم طراحی شده است. اما حقیقت این است که در این ساختمان‌ها به جز سالن‌های بزرگ و خالی چیزی وجود ندارد. احتمالا به این می اندیشید که چرا باید چنین هزینه‌ای صرف کرد و از ساختمان استفاده نکرد. در پاسخ باید گفت که بنای این ساختمان‌ها تنها به این منظور بوده است که گردشگرانی که وارد این شهر می‌شوند با صحنه‌ای چشم‌نواز مواجه شده و از شهر مدرن و زیبای پیونگ یانگ تعریف و تمجید کنند. مدت‌ها است که این ساختمان‌ها خالی از هرگونه سکنه هستند و تنها نشان می‌دهند که کره شمالی چه کشور پیشرفته و مدرنی است!

  1. وهم

سفر از شهری به شهر دیگر برای مردم کره شمالی یک امر پرهزینه و بی‌مصرف محسوب می‌شود. اگر کسی قصد داشته باشد چنین سفری را ترتیب دهد، باید پیش از آن با مسئولان ذی‌ربط هماهنگی‌های لازم را به عمل بیاورد و سپس اقدام به خروج از شهر کند. ناگفته نماند که تمام این پروسه باید روی کاغذ و با مهر و امضای مسئولین همراه باشد. پس قطار و ریل راه آهنی که درتصویر مشاهده می‌کنید، به چه منظوری طراحی شده‌اند؟ این امکانات در حقیقت مختص استفاده گردشگران است. البته این گردشگران هم  تحت نظارت شدید امنیتی هستند و تمام کارهای آنها زیر نظر گرفته می‌شود. ممکن است عکس‌هایی در گوشه و کنار اینترنت مشاهده کرده باشید که نشان‌دهنده واگن‌های پر قطارهای مسافربری در کره شمالی باشد (واگن‌هایی که از مردم کره پر شده‌اند) و تناقضی با این گفته ما پیدا کنید. باید بدانید که این عکس‌ها نیز همانند ساختمان‌هایی که در مورد قبلی به آن اشاره شد، تنها برای نمایش است و برای اینکه بگویند چه سیستم حمل و نقل عظیمی دارند. این عکس‌ها هم توسط مسئولین دولتی و با اجیر کردن مردم گرفته می‌شود.

  1. قفس

کره شمالی توسط دریایی احاطه شده است که به مرزهای این کشور قابلیت این را می‌دهد که به یکی از زیباترین مقاصد گردشگران نقاط مختلف دنیا بدل شود. متأسفانه اما، اقدامات مسئولین این کشور ظاهری ناخوشایند به این مرزهای دریایی داده است. در جای‌جای کره شمالی جاده‌هایی را خواهید دید که توسط سیم‌های خاردار الکتریکی حصارکشی شده‌اند. درحقیقت این اقدامات بدین سبب صورت گرفته تا از فرار احتمالی مردم از کره شمالی جلوگیری شود. دولت‌مردان کره قفسی طراحی کرده‌اند تا مردم خودرا در آن محبوس کنند.

  1. تله

زمانی که درحال رانندگی در جاده‌های کره شمالی هستید، در دو سمت این جاده‌ها تخته‌سنگ‌هایی به شکل مربع خواهید دید که برروی دیوارهایی با ارتفاع کم قرار گرفته‌اند. اگر فکر می‌کنید که این تخته‌سنگ‌ها به منظور جلوه دادن به جاده ها و زیبایی طراحی شده‌اند، سخت در اشتباهید. درحقیقت هدف و نقشه‌ای پشت این پروژه وجود دارد. این تخته‌سنگ‌ها به گونه‌ای قرار داده شده‌اند که در صورت بروز هرگونه خطر احتمالی (از قبیل حمله نظامی) این قابلیت را دارند که پایین افتاده و مسیر جاده را مسدود کنند. این انسداد سبب می‌شود هیچ وسیله‌ای قادر به عبور از جاده نباشد. در کنار این تخته‌سنگ‌های عظیم‌الجثه، در خود دیوار نیز سنگ‌های کوچکتری کار گذاشته شده‌اند که در صورت لزوم می‌توانند آنها را منفجر کرده و به پیاده نظامی که از جاده عبور می‌کند، تلفات وارد آورند. اگر گذرتان به این جاده‌ها خورد بهتر است از تله‌هایی که برای شما کار گذاشته‌اند، مطلع باشید.

  1. گرسنگی

فقر و گرسنگی از شایع‌ترین مشکلاتی هستند که مردم کره شمالی با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. چیزی حدود نود درصد مردم کره شمالی توان مالی خرید از مغازه‌های اغذیه فروشی را ندارند. این مسئله مردم را به این وامی‌دارد که برای رفع گرسنگی خود هرچیزی که به دستشان می‌رسد را استفاده کنند؛ فرقی نمی‌کند این چیز پرنده باشد، موش و یا حتی چمن. البته دولت‌مردان کره شمالی کاملا به این مشکل وقوف دارند، اما به نظر می‌رسد برایشان اهمیت چندانی ندارد. شاید به این فکر کنید که چگونه به خود اجازه می‌دهیم اینگونه درباره دولت‌مردان کره شمالی قضاوت کنیم؛ باید بدانید که همه‌ساله کتاب‌هایی از سوی دولت میان مردم پخش می‌شود (کتاب‌های آشپزی) که درآن توضیحاتی کامل مبنی بر اینکه کدام انواع چمن قابلیت خوراکی دارند، وجود دارد. بخش‌هایی هم در این کتاب‌ها وجود دارد که توضیحاتی درباره فواید چمن داده و ضرر و زیان آن برای بدن را انکار می‌کند. کمی باور کردنش سخت است، اینطور نیست؟

  1. نان‌آور خانواده

بیشتر مردم کره‌ شمالی در فراهم کردن دو وعده غذای روزانه برای خود و خانواده‌شان، و سیر کردن شکم خود با مشکل مواجه‌اند. مرد کره‌ای که در عکس مشاهده می‌کنید، بوسیله تیوپ لاستیک یک تراکتور به آب زده و تلاش می‌کند برای غذای خانواده خود ماهی بگیرد. به نظر می‌رسد حتی توان مالی کرایه کردن یک قایق برای این کار را ندارد و مجبور است با خطرات احتمالی این کار مواجه شود تا شاید چیزی برای خوردن پیدا کند.

کره شمالی به روایت تصویر بخش دوم

نظرات

در ادامه بخوانید...

کره شمالی به روایت تصویر بخش دوم

در
  1. مشکلات کسب درآمد

کسی در کره شمالی اجازه راه‌اندازی و کسب درآمد از مکان‌های تجاری شخصی را ندارد. درحقیقت دولت این اجازه را به شهروندان نمی‌دهد. حال اگر این مشکل را در کنار بیکاری‌ای که در این کشور بیداد می‌کند بگذاریم، این سؤال پیش می آید که مردم کره شمالی برای کسب درآمد، چه کاری ازشان ساخته است؟ به نظر می‌رسد صحنه‌هایی شبیه به آنچه در تصویر می‌بینید این روزها در کره شمالی تبدیل به یک اپیدمی شده است. مردم کره شمالی دیگر چاره‌ای جز فروش محصولات قاچاق، از قبیل سیگار و شکلات چینی ندارند و تنها بدین وسیله است که می‌توانند کمی کسب درآمد داشته باشند.

  1. انجام کار نامرتبط با تخصص

کشاورزی در کره شمالی به گونه‌ای تبدیل به یک وظیفه ملی شده است. بخش اعظم جمعیت این کشور بیشتر وقت خودرا به کشاورزی اختصاص می‌دهند. درحقیقت بسیاری از آنها خودرا وقف این کار می‌کنند. نکته قابل توجه این است که افرادی که تخصص‌های دیگری هم دارند مجبور می‌شوند رو به این‌کار بیاورند (در کنار کار اصلی‌شان). چراکه تنها بدین گونه قادر خواهند بود از پس مخارج زندگی خود بربیایند.

حقوق سربازان هم به قدری کم است که مجبور می‌شوند اوقات بیکاری خود را در روز به کمک به کشاورزان بپردازند؛ کاری که در ازایش غذا و گاهی پول دریافت می‌کنند. دولت حتی به کسانی که به سرپا ماندن حکومتشان کمک می‌کنند هم گاهی بی‌اعتنا است.

  1. بیگاری کشیدن از کودکان

این یکی دیگر از مشکلاتی است که کودکان این کشور در معرض آن قرار گرفته‌اند. دیده شده که حتی کودکانی شش یا هفت ساله مشغول کار طاقت‌فرسا در مزارع کشاورزی هستند. به نظر می‌رسد بدون کار کشیدن از این کودکان، محصول جمع‌آوری شده از این مزارع بشدت کاهش پیدا خواهد کرد. این درحالی است که دولت سن کم این کودکان را هم درنظر می‌گیرد، البته نه از این بابت که شرایطی که یک کودک نیاز دارد را برایشان فراهم کند، بلکه به این خاطر که اینها آینده‌سازان کره شمالی هستند و باید کار در مزارع را به طور تخصصی فرا گیرند و آموزش‌های لازم را ببینند.

  1. ظاهرفریبی

به ندرت اتفاق می‌افتد که تورلیدرها، گردشگران را به سمت نقاط مسکونی برده و زندگی مردم این کشور را در معرض دید آنها قرار دهند. برای این منظور دولت تدابیری اندیشیده تا این گردشگران تنها به نقاطی برده شوند که توسط خود دولت تعیین می‌شود. نقاطی شبیه به ساختمان‌هایی که تنها برای زیبایی ساخته شده‌اند و در موردهای پیشین به آن اشاره شد. بدین گونه دولت قادر خواهد بود تا تصویر زیبایی از کره شمالی در نظر گردشگران مجسم کند. در این تصویر مشاهده می‌کنید که خانمی پای کامپیوتری نشسته است که خاموش می‌باشد، با اینحال او درحال تایپ کردن بوسیله کیبورد است. به نظر دیگر احتیاجی به دادن توضیح اضافه نیست. خودتان قضاوت کنید.

  1. اربابان دیکتاتور مآب

دولت‌مردان کره شمالی برنامه‌ای ترتیب داده‌اند تا از اینکه بیست و چهار ساعت روز توسط مردمشان ستایش بشوند، کسب اطمینان کنند. یکی از راه‌هایی که برای عملی کردن این برنامه اختصاص داده‌اند، اجباری کردن وجود عکس‌هایشان در تمام خانه‌های شهروندان کره شمالی است. سرپیچی از این قانون با عواقب سهمگینی همراه است. حتی در مکان‌های عمومی و اتوبوس‌ها هم این تصاویر نصب شده‌اند.

  1. مراقبت دائم

یکی از نکاتی که در تمام حکومت‌های دیکتاتوری مشترک است، زیر نظر گرفتن شدید مردم است. تمامی خیابان‌های شهرهای مختلف (بخصوص خیابان‌های پیونگ‌یانگ، پایتخت) پر از نظامی‌هایی هستند که حتی کوچکترین فعالیت‌های مردم را زیر نظر می‌گیرند تا مطمئن شوند «رفتار ناشایستی» از آنها سر نمی‌زند و کار مشکوکی انجام نمی‌دهند. البته رعب و وحشتی که ایجاد می‌کنند، کافی است تا مردم را وادار به اطاعت از آنها کند.

  1. صف‌های طولانی

سوار شدن در اتوبوس برای رسیدن به محل کار در کره شمالی می‌تواند به کابوسی شوم بدل شود. اول از همه اینکه تعداد اتوبوس‌هایی که در نظر گرفته می‌شود، گنجایش کافی برای سوار کردن بیشتر افراد را ندارند و در ثانی وقفه‌های طولانی مدتی بین رسیدن اتوبوس بعدی وجود دارد. بنابراین همانگونه که در تصویر مشاهده می‌کنید، شهروندان مجبور می‌شوند برای ساعت‌های طولانی در این صف‌ها بایستند تا نوبتشان فرا برسید و به محل کار خود بروند و یا اینکه از محل کار به خانه برگردند.

سیستم حمل و نقل شهری در کره شمالی با مشکلات عدیده‌ای مواجه است. شهروندان عادی توان مالی برای پرداخت کرابه تاکسی را ندارند و ماشین‌های شخصی به ندرت در خیابان‌ها مشاهده می‌شود.

  1. مشکلات حمل و نقل شهری

همانگونه که عنوان شد ماشین شخصی به ندرت در شهر دیده می‌شود و کسی توان پرداخت کرایه تاکسی را ندارد. به همین خاطر تنها گزینه‌ای که به منظور حمل و نقل در دسترس مردم کره شمالی است، اتوبوس است که به مشکلات آن هم در مورد قبلی نگاهی گذرا شد. قطار هم که تنها برای گردشگران استفاده می‌شود.

تمام این مسائل دست به دست هم داده تا همه روزه تعداد زیادی از مردم (حتی سربازان) کنار خیابان‌ها ایستاده و منتظر وسیله نقلیه‌ای باشند تا آنها را به مقصدشان برساند.

  1. لحظه‌های شادی

باوجود تمام کار طاقت فرسا و مشقّاتی که کودکان کره‌ای در معرض آن قرار گرفته‌اند، دیدن اینکه برای چندلحظه‌ای هم که شده، از کار خلاص می‌شوند و کمی خوش می‌گذرانند، خوشایند است. در این تصویر مشاهده می‌کنید که کودکان با استفاده از اسکیت‌هایی در خیابان تفریح می‌کنند که در سایر نقاط دنیا دیگر منسوخ شده است و حدود بیست سال پیش در این کشورها مورد استفاده بود. اما بهتر است همین یک ذره خوشی هم از آنها دریغ نشود، به نظر خیلی مهم نیست که این اسکیت‌ها متعلق به چه زمانی هستند.

  1. امید به رهایی

این عکس نشانی از امید و آرزوهای مردم کره شمالی در خود دارد. کره شمالی در سمت چپ این تصویر دیده می‌شود، چین در سمت راست و رودخانه تومن هم میان این دو کشور جاری است. در همین عکس هم به وضوح می‌توان از تفاوت‌های میان این دو ملت کسب آگاهی کرد. زمستان‌ها که آب رودخانه تومن یخ می‌بندد، مردم کره شمالی تلاش می‌کنند تا خود را به سمت دیگر رودخانه برسانند و از کشور بگریزند. تلاشی بی وقفه که با پایانی غم‌انگیز خاتمه می‌یابد. سربازان آنها را دستگیر می‌کنند و به کشور برمی‌گردانند. جاییکه مجازاتی شدید در انتظارشان خواهد بود. این تصویر ممکن است برای ما نشانگر چیزی جز دو کشور در دو سمت رودخانه نباشد، با اینحال تمامی امیدها و آرزوهای مردم کره شمالی در این عکس خلاصه می‌شود.

کره شمالی به روایت تصویر بخش اول

 

نظرات

در ادامه بخوانید...

آیا می دانستید؟ حقایق جالب و باور نکردنی بخش سوم

در

آب سرد از قدرت پاک کنندگی آب گرم بهره مند است

به واسطه ترکیبات و مواد به خصوصی که در پاک کننده های امروزی مورد استفاده قرار می گیرد، صرف نظر از این که برای شستن لباس های خود از آب گرم استفاده کنید یا آب سرد، قدرت پاک کنندگی هر دو برابر خواهد بود و تفاوت چندانی میان استفاده از این دو وجود ندارد. این در حالی است که با در نظر گرفتن جنبه دیگری می توان به این نتیجه رسیده که تفاوتی عمده میان استفاده از آب گرم با استفاده از آب سرد وجود دارد: در حقیقت به هنگامی که از آب گرم برای شستشوی لباس های خود بهره می گیریم از انرژی بسیار بیشتری در مقایسه با استفاده از آب سرد بهره می گیریم (انرژی مورد استفاده برای هر بار شستشوی لباس ها با آب گرم در ماشین لباسشویی تا هفتاد و پنج درصد بیشتر از انرژی مورد نیاز به هنگام شستن لباس ها با آب سرد است).

آیا می دانستید؟ حقایق جالب و باور نکردنی بخش دوم 

آیا می دانستید؟ حقایقی جالب و باور نکردنی بخش اول 

تاریخ مصرفی که بر روی قوطی های پلاستیکی حاوی آب معدنی مشاهده می شود، مربوط به خود بطری است و به آب موجود در آن ارتباطی ندارد

البته این نکته را نباید فراموش کرد که پس از گذشتن تاریخ انقضای پلاستیک مورد استفاده در ساخت بطری حاوی آب معدنی، ممکن است ترکیبات و مواد مضری که در آن شکل گرفته اند به مرور زمان به آب محتوی بطری نیز راه پیدا کند و به همین خاطر است که توصیه می شود از قوطی های تاریخ مصرف گذشته استفاده نشود.

ملکه الیزابت از نشستن بر روی تخت آهنین خود داری کرد

پس از آن که سریال «بازی تاج و تخت» سر و صدای زیادی به راه انداخت و هواداران بسیار زیادی در نقاط مختلف دنیا پیدا کرد، ملکه الیزابت تصمیم بر آن گرفت که از لوکیشن و محل فیلم برداری این سریال محبوب که در آن زمان در شمال ایرلند بود بازدید کند؛ نکته جالب توجه در خصوص بازدید ملکه الیزابت این بود که به هنگامی که از او در خواست شد بر روی تخت آهنین بنشیند، از انجام این کار امتناع ورزید و علت این کارش را دلایل و مرزهایی دانست که باید نگاه دارد. دیوید بنیوف در مصاحبه ای در این خصوص عنوان کرد: «این گونه به نظر می رسید که ملکه انگلستان اجازه نشستن بر تختی خارج از محدوده و مرز های کشور خود را نداشت... این یکی از قوانین محرمانه ای است که برای افرادی با سمت های به خصوص این چنینی وجود دارد و ما تا آن زمان در این خصوص اطلاعی نداشتیم و راستش را بخواهید پس از این اتفاق بسیاری از ما متعجب شده بودیم.».

کوهنوردی یک کیف پول بسیار قدیمی پیدا کرده و آن را به صاحب اش باز گرداند

ریکاردو پینا، نام کوهنوردی است که در حال بالا رفتن از کوه یخی در منطقه آندس کیف پولی پیدا کرد. پس از بررسی های اولیه مشخص شد که کیف پول متعلق به یک بازیکن راگبی بوده است که در سال 1972، جزئی از مسافران پرواز 571 بوده است (پروازی که با سقوط هواپیما همراه شد و از تمامی سرنشینان حاضر در هواپیما تنها شانزده نفر جان سالم به در بردند). نکته جالب توجه در خصوص این اتفاق این بود که کیف پول پیدا شده متعلق به یکی از آن شانزده تنی بود که از حادثه سقوط هواپیما جان سالم به در برده بودند. ریکاردو پینا نیز با انجام تحقیقاتی محل زندگی این فرد را پیدا کرده و در حالی که نزدیک به سه دهه از گم شدن کیف پول اش می گذشت، آن را به صاحب اصلی اش باز گرداند.

میانگین قد مردم کره جنوبی چهار سانتیمتر بلند تر از میانگین قد مردم کره شمالی است

محققی از دانشگاه سونگ کیونک وان واقع در سئول تحقیقات جامعی در این خصوص انجام داد و نتایج تحقیقات اش حاکی از آن بود که به طور میانگین، مردم کره شمالی از لحاظ قدی چهار سانتیمتر کوتاه تر از مردم کره جنوبی هستند؛ این محقق بر این باور است که تغذیه نا مناسب، شرایط بد اقتصادی، رکود بازار و کمبود قابل ملاحظه مهاجرت به کره شمالی، از جمله دلایلی هستند که سبب شده اند مردم کره شمالی به مرور قد شان کوتاه تر شود.

در روز پنجم جولای، مکان هایی که محل نگه داری حیوانات هستند، تدابیر ویژه ای در نظر گرفته و همه حیوانات را در قفس می کنند

در این روز مردم برای شادی و پایکوبی به طور معمول آتش بازی بسیار وسیعی راه می اندازند که می تواند حیوانات را بسیار هراسان کرده و سبب فرار شان از محل نگه داری شود، به همین خاطر است که در این روز مسئولان نگه داری از حیوانات تدابیر این چنینی ای در نظر می گیرند.

نوعی مورچه منحصر به فرد وجود دارد که تنها در منهتن یافت می شود

در شهر منهتن و میان خیابان های شصت و سه تا هفتاد و ششم این شهر، زیست شناسان گونه ای جدید از مورچه ها را پیدا کردند که پیش از آن در هیچ کجای کره زمین مشاهده نشده بود؛ طبیعی است که نام این گونه جدید از مورچه ها را «منهت انت (ManhattAnt)» گذاشتند.

موفق ترین دزد دریایی ای که تاریخ بشر به خود دیده است یک زن بوده

نام این دزد دریایی چینگ شیه بود و در قرن نوزدهم میلادی و در چین زندگی می کرده است؛ او همسر یکی از مخوف ترین دزدان دریایی زمان خود، چنگ ال بود و برای گذران زندگی شان در دورانی مجبور بود در اغذیه فروشی های آن زمان و سایر مکان های این چنینی در بازار کار کند. پس از مرگ همسرش، چینگ ادامه دهنده راه او شد و بدل به موفق ترین دزد دریایی ای شد که تاریخ بشر به خود دیده است؛ چند سالی از فعالیت چینگ نگذشته بود که چیزی حدود هزار و هشتصد کشتی متعلق به دزدان دریایی را تحت کنترل خود در آورده و بیش از هشتاد هزار مرد جنگی را تحت کنترل و رهبری داشت (سال های فعالیت اش در بازار و اغذیه فروشی ها نیز اطلاعات ارزشمندی در خصوص رقیبان اش در اختیار اش گذاشته بود که در طول دوران فعالیت خود از آن ها بهره گرفت).

ویرجینیا، مکانی است که احتمال وجود گنجی قدیمی در آن هست

یک سری متن رمزی در دست است که با نام «حروف رمزی بیل» شناخته می شوند (در اوایل قرن نوزدهم میلادی بود که مکتشفی با نام توماس جفرسون بیل این متن های رمزی را به دست آورد و به همین خاطر است که نام بیل برای آن ها انتخاب شده است) و اطلاعات به دست رسیده در خصوص این متون حاکی از آن است که مکان گنجی بسیار ارزشمند را مشخص می کنند: بنا به این اطلاعات گنج ذکر شده حاوی مقادیر زیادی طلا، نقره و جواهرات می شود که ارزش آن ها مجموعا به چیزی حدود چهل و سه میلیون دلار می رسد. از سه متن رمزی موجود، یکی از آن ها رمز نگاری شده و بنا به اطلاعات به دست آمده از آن مکان گنج در شهرستان بدفورد واقع در ویرجینیا است. البته دو متن رمزی دیگر هم چنان نا مفهوم باقی مانده و به همین خاطر است که نمی توان عنوان کرد دقیقا این گنج در کدام قسمت از این شهرستان جای گرفته است.

زمانی یک شیر دریایی جان مردی را نجات داد

مردی به نام کوین هاینس، از روی پل «دروازه طلایی» واقع در سن فرانسیسکو به قصد خود کشی کردن به پایین و در آب پرید؛ پرشی که به قیمت جان اش تمام نشد و تنها از ناحیه کمر دچار شکستگی شد: پس از مدتی که از حادثه گذشته بود دیگر کسی امیدی به زنده یافتن این مرد نداشت، اما اتفاقی که افتاد برای بسیاری باور کردنی نبود؛ یک شیر دریایی برای نجات جان این مرد وارد عمل شده بود و با شنا کردن زیر این مرد، او را روی آب نگه داشت تا قایق های مأمورین امنیتی به محل حادثه رسیده و این مرد را به همراه خود ببرند.

ثروتمندان روسی از آمبولانس های قلابی برای رسیدن به مقصد خود بهره می گیرند

در بسیاری از کشور های دنیا (از جمله ایالات متحده آمریکا) بعضا رانندگانی را می بینیم که در ساعات شلوغی و ترافیک شهری بعضا از عبور آمبولانس ها سوء استفاده کرده و پشت سر آن ها حرکت می کنند تا از شلوغی بگریزند، با این وجود، ثروتمندان روسی این سوء استفاده را به مرحله دیگری برده اند و پدیده ای را خلق کرده اند که از آن با نام «تاکسی های آمبولانسی» یاد می شود: در حقیقت این پدیده متعلق به فعالیتی است که طی آن ثروتمندان روسی با دستمزد قابل توجهی که در اختیار رانندگان این تاکسی ها می گذارند (چیزی حدود دویست دلار در ساعت دستمزد این رانندگان است) از آژیر منحصر به فرد آمبولانس شان بهره گرفته و از نقاط شلوغ و پر ترافیک شهر با سرعت بالا تری عبور می کنند.

واگن های حمل شیر علت اصلی پیدایش خطوطی هستند که بر روی جاده ها به منظور افزایش ایمنی رانندگان و جدا کردن لاین های خیابان استفاده می شوند

این خطوط ترسیم شده بر روی سطح آسفالت جاده ها، به عنوان مهمترین وسیله ای شناخته می شوند که به واسطه آن می توان ایمنی رانندگان و خودرو ها را تا حدود زیادی تضمین کرد. نکته جالب توجه در خصوص چگونگی پیدایش این خطوط، چگونگی رسیدن ایده آن به ذهن فردی است که برای نخستین بار استفاده از این خطوط را مطرح کرد؛ در سال 1911 بود که ادوارد هاینس با مشاهده قطرات شیری که از واگن های حمل شیر بر سطح جاده چکیده بود، به این فکر افتاد که به وسیله رنگی با دوام چنین خطوطی را بر سطح جاده ها رسم کند.

خرس های پاندا حالت بدنی خود را به گونه ای تغییر می دهند که همگان فکر می کنند بار دار شده اند و رسیدگی بیشتری به این خرس ها می شود

خرس پاندایی به نام آی هین، در مکانی در باغ وحشی در چین نگه داری می شود و مسئولان این باغ وحش، برای مدتی فکر می کردند که این خرس پاندا باردار شده است (رفتار ها و نشانه هایی در این خرس پاندا مشاهده می شود که همگان فکر کردند باردار شده است؛ افزایش اشتها و کاهش فعالیت بدنی از جلمه این موارد بود). این مسئله سبب شده بود تا مسئولان باغ وحش رسیدگی بیشتری به آی هین کنند و غذای بیشتری در مقایسه با سایرین در اختیار اش قرار می گرفت، اتاق جداگانه ای برای اش در نظر گرفته بودند (اتاقی که تهویه هوای مطبوعی نیز داشت) و رسیدگی های این چنینی. اما پس از مدتی مسئولان متوجه شدند که آی هین هیچ گاه باردار نبوده است و در حقیقت آن ها فریب خورده بودند. محققان چینی بر این باور اند که این خرس پاندا به عمد نشانه های مربوط به بارداری را نشان داده بوده تا از رسیدگی بیشتری به نسبت سایرین برخوردار شود.

ایستگاه های تعویض پوشک در ابتدای شروع فعالیت های مربوط به فروش و نصب شان با استقبال چندان خوبی مواجه نشدند

در حال حاضر تقریبا غیر ممکن است که وارد یک رستوران و یا یکی از شعبه های کافی شاپ های برندی چون استار باکس شده و این ایستگاه های تعویض پوشک را در سرویس های بهداشتی آن ها مشاهده نکنیم، اما شرایط همیشه این گونه نبوده است. نخستین کسی که ایده استفاده و کارگزاری این ایستگاه های تعویض پوشک را مطرح کرده بود، در ابتدای چندان با استقبال خوبی از سوی صاحبان رستوران ها و مکان های عمومی این چنینی رو به رو نشد و ایده او را چندان کار آمد نمی دانستند، اما ایده جالبی برای بازاریابی این فعالیت به ذهن راه اندازان آن رسید که روند کاری را به سود آن ها تغییر داد: آن ها برای تبلیغ تصویر زنی را در نظر گرفته بودند که در حال عوض کردن پوشک کودک خود  بر روی سطح آلوده سرویس بهداشتی یکی از این مکان های عمومی بود. جف هیلگر از ایده پردازان و راه اندازان اصلی و نخستین این کار به شمار می آید، او در خصوص استفاده از این تصویر برای تبلیغات در مصاحبه ای عنوان کرد: «باید کاری می کردیم که از رد کردن پیشنهاد ما احساس گناه پیدا می کردند.». در کمال تعجب استراتژی هوشمندانه این افراد عملی شد و نتایج خوبی برای شان به ارمغان آورد؛ به زودی تمامی برند های بزرگ (مک دونالد، تارگت و سایر برند های فعال) خواستار نصب این دستگاه ها در سرویس های بهداشتی خود شدند.

روئالد داهل، نویسنده مشهور و محبوب کتاب های کودک و نوجوان، زمانی به عنوان یک جاسوس فعالیت می کرده است

روئالد داهل شخصی است که در عرصه هنری فعالیت های بسیار ارزشمندی داشته است و خلق داستان های بزرگ و محبوبی چون «چارلی و کارخانه شکلات سازی» و  «جیمز و هلوی غول پیکر» را در کارنامه خود دارد؛ جالب است بدانید که این نویسنده محبوب کتاب های کودک و نوجوان در دوران جنگ جهانی دوم، برای مدتی در یکی از مراکز امنیتی بریتانیا به عنوان جاسوس فعالیت کرده و اقدام به جمع آوری اطلاعات برای مقامات عالی رتبه اش می کرده است. یکی از کار هایی که روئالد به خاطر آن شهرت یافته بود و مهارت ویژه ای در آن داشت این بود که به وسیله جذابیت خود خانم های جوان را فریب داده و از آن ها کسب اطلاع کند؛ این گونه علاوه بر آن که اوقات فراغت خود را برای خود به لحظاتی مفرح بدل می کرد، در کنار این خوش گذرانی، اطلاعاتی حیاتی هم به دست می آورد.

در سیارک بخوانیم:

آیا می دانستید؟ حقایق جالب و باور نکردنی بخش دوم 

آیا می دانستید؟ حقایقی جالب و باور نکردنی بخش اول 

نظرات

در ادامه بخوانید...

10 عکس از کره شمالی

در
گردشگران در کره شمالی، شعار همه چیز را نمی توان در بیشتر کشورهای بسته شده در جهان عکس برداری کرد را کاملا با موفقیت شکسته اند.
 
چه sayarak.com انجام داد؟ بیایید نگاهی به سبک زندگی روزمره پیونگ یانگ از طریق چشم های  گردشگران بیندازیم که عکس های شگفت انگیزی دراینستاگرام خود آپلود کردند.
 

نظرات

در ادامه بخوانید...

کره شمالی قصد دارد تفرجگاه افسانه ای را نابود کند

در
کره شمالی قصد دارد تفرجگاه افسانه ای هفت ستاره را نابود کند
Four Season Barrier Reef Resort/ تفرجگاه چهار فصل
در اواخر دهه 80 یک هتل شناور هفت ستاره شیک و 5 طبقه راه اندازی شد. این هتل شناور 70 کیلومتر از ساحل تاونزویل (کوئینزلند ، استرالیا) فاصله داشت. هتل دویست اتاق ، بار ، دیسکو ، سالن بدنسازی ، سونا و دو رستوران عالی داشت. یک زمین تنیس شناور به هتل اضافه شد. این پدیده تاکنون بی سابقه بوده است و طراحی و معماری این هتل بسیار جلوتر از زمان و به عنوان یک سازه خاص مربوز به آینده به نظر می رسید. بسیاری از ساکنان تاونزویل، هنوز هم رفت و آمد مکرر باور نکردنی بین ساحل و هتل شناور را به یاد دارند.
 
بخش اعظم مهندسی شهر تاونزویل با داگ تارکی بود. وی تصمیم گرفت که هتل را در صخره بزرگ Great Barrier Reef بسازد تا گردشگران بتوانند به راحتی به آنجا بروند. اول اول پروژه این بود و قرار بود بطور دائم سه کشتی تردد را در اطراف صخره ها انجام دهند. سرمایه گذاران، چنین طرحی برای گردشگری را بسیار سودآور، اما عموماً غیر عملی دانستند.
کره شمالی قصد دارد تفرجگاه افسانه ای هفت ستاره را نابود کند
هتل شناور عجیب غریب و دیدنی هفت طبقه و زمین های تنیس
کل مفهوم طراحی به طور اتفاقی تغییر یافت. یک شرکت سوئدی متخصص در ساخت خوابگاه های شناور برای سکوهای نفتی ، این ایده ساخت هتل را به یک تفریحگاه شناور تبدیل کرد. شرکت ساخت و ساز سنگاپور کار ساخت و ساز را در دست گرفت. این پروژه بسیار پیچیده بود ، زیرا یک هتل با این کلاس بالا ، و حتی شناور ، باید بسیاری از کارکردهای مختلف را شامل می شد.  و مجبور به رعايت معيارهای سازه و معماری بسيار پیچیده دريايی بودند.
کره شمالی قصد دارد تفرجگاه افسانه ای هفت ستاره را نابود کند
فاصله ساحل تا هتل(70 کیلومتر) با تاکسی آبی طی می شد.
 
در زمان ساخت: برای نقاشی بدنه از رنگ سمی استفاده نشده است. هیچ زباله ای به آب های اطراف تخلیه نشده است. فاضلاب و همه پسماندهای مایع با دقت فرآوری شده و در نتیجه آب استریل شده است. این آب استریل شده چند مایلدورتر از هتل در حال ساخت، سمت صخره‌ها ریخته می شد. کارگران زباله ها را آتش می زدند و آنهایی که قابل آتش زدن نبود به محل دفن زباله ها در بیرون از اقیانوس برده می شد.
 
هتل در سال 1987 به پایان رسید. هزینه این پروژه 40 میلیون دلار آمریکا بود. با یک شرکت سنگاپوری اصطکاک مالی جزئی وجود داشت - این امر افتتاح هتل را برای دو ماه به تأخیر انداخت. سپس شرایط نامساعد جوی باعث تأخیر دو ماهه دیگر شد. این یک ضرر برای سرمایه گذاران بود، زیرا یک فصل گردشگری زمستانی بسیار سودآور را از دست دادند. وقتی سرانجام در ماه مارس هتل افتتاح شد ، سرمایه گذاران میلیون ها ضرر متحمل شدند.
 
بزرگترین ناراحتی برای گردشگران این بود که برای رسیدن به هتل در وسط اقیانوس می بایست 70 کیلومتر سفر را با تاکسی های آبی انجام دهند. وقتی به تفرجگاه می رسیدند ، بسیاری از مردم از دریا رنج می بردند و همه این موارد تصورات گردشگران را نسبت به این هتل خراب میکرد. هوای بد اغلب باعث قطع ارتباط با ساحل می شد. این امر همچنین باعث ناراحتی و اختلال در هتل شده بود.
کره شمالی قصد دارد تفرجگاه افسانه ای هفت ستاره را نابود کند
زمان استقبال از هتل شناور در سایگون.
هنگامی که حادثه بسیار ناخوشایند آتش سوزی در هتل اتفاق افتاد با وجود این که هیچ یک از افراد زخمی نشدند ، اما به شهرت هتل خسارت های شدیدی وارد شد. سفارشات برای رزرو هتل روز به روز کمتر شد و هزینه هتل برای نگهداری بسیار گران تمام می شد و کمی بیشتر از یک سال پس از افتتاح ، هتل به فروش رسید.
 
صاحب هتل یک شرکت ویتنامی بود و رفت و آمد مکرر به سایگون داشت. در آنجا هتل با نام هتل شناور سایگون شروع به کار کرد. در آن روزها ، ویتنام رونق واقعی توریستی را تجربه می کرد و برای تجارت به هتل های لوکس احتیاج زیادی داشت. هتل شناور بهترین راه حل بود. هتل سایگون بسیار محبوب شده بود. سود بالا رفت. اما این سود طولانی نبود. مشکلات مالی بر این مالکان هم غلبه کرد و آنها تصمیم گرفتند تجارت را تعطیل کنند.
کره شمالی قصد دارد تفرجگاه افسانه ای هفت ستاره را نابود کند
این بار این هتل به کره شمالی فروخته شد. هتل شناور به منطقه توریستی کوه کیمگان ، در مرز بین کره شمالی و کره جنوبی منتقل شد. مرز بین ایالت ها در سال 1998 برای گردشگران جنوب باز شد. این هتل به Kumgang Hotel یا Hotel Haegumgang تغییر نام یافت.
 
در ابتدا تفرجگاه بسیار موفق بود. این مکان جایی بود که اقوام کره شمالی و کره جنوبی می توانستند بدون مشکل همدیگر را ملاقات کنند. دولت کره جنوبی از این تفرجگاه حمایت مالی می کرد. اما همه چیز یک روز به پایان رسید ، وقتی یک سرباز کره شمالی به طور تصادفی به یک توریست از کره جنوبی شلیک کرد. تورها به هتل کنسل و حمایت های مالی از طرف کره جنوبی متوقف شد. هتل در این زمان 10 سال کار کرده بود.
کره شمالی قصد دارد تفرجگاه افسانه ای هفت ستاره را نابود کند
امروز ، هتل Haegumgang هنوز در محل قبلی است ، اما بیش از 10 سال است که بسته شده است. ویران شده و ظاهر مجلل اصلی خود را از دست داده است. رهبر کره شمالی ، کیم جونگ اون اخیراً هتل را بازرسی کرد و از آن بسیار ناراضی بود. وی اظهارات بسیار ناخوشایندی راجع به وضعیت هتل شناور بیان کرد. به ویژه ، وی آن را با "چادرهای پیش ساخته در منطقه جنگ زده" مقایسه کرد. آقای کیم دستور داد هتل ازتمام وسایل خراب و آسیب دیده پاک شود. برای اقامتگاه شناور ، این ممکن است به معنای بازسازی باشد (که بعید است زیرا بسیار گران است) ، یا به صاحب دیگری فروخته شود (که این نیز بسیار دشوار است) ، یا از بین برود. گزینه آخر به احتمال زیاد به نظر عملی تر می رسد.
کره شمالی قصد دارد تفرجگاه افسانه ای هفت ستاره را نابود کند
چیدمان این هتل شناور.
 
در همین حال ، ساکنان تاونزویل هنوز نسبت به این هتل دلتنگ هستند. بلیندا اوکانر ، که روی تاکسی آبی کار می کرد و میهمانان را به هتل تحویل می داد ، هنوز به یاد می آورد که چگونه این هتل برای اولین بار دیده است. "این هتل یک چشم انداز چشمگیر بود! من آن روزهای شگفت انگیز را به یاد می آورم که در آنجا زندگی کردم ، ماهیگیری کردم ، با خدمه مهمانی برگزار کردم ، غواصی کردم و ... با هلیکوپتر به ما پیتزا تحویل داده شد. "
 
لوک استین ، یکی دیگر از کارمندان سابق هتل ، با محبت به یاد می آورد: "این بهترین کاری بود که تا به حال در زندگی خود داشتم! به من کمک کرد تا پیاده روی کردم ، شنا کنم و در آفتاب باشم. به آن روزها که فکر می کنم : "آیا واقعاً اینطور بود؟ آیا خواب می بینم؟ "
موزه دریایی تاونزویل در حال حاضر یک نمایشگاه هتل محبوب دارد که دارای طرح قایق ، اطلاعات و یادگاری ها است.

نظرات

در ادامه بخوانید...