تحویل ناموفق محموله های پستی و استفاده از خدمات CDP ها
طاهره مصطفویدر۱۴۰۳/۲/۱۸
در طی یک دهه ی اخیر، میزان ارسال بسته های پستی از سوی شرکت های تجاری به مشتریان، رشد سریع و قابل توجهی داشته است که دلیل اصلی آن به علت رشد مشابه در زمینه ی تجارت الکترونیکی است. علی رغم این مساله، "آخرین مسیر " زنجیره ی تامین، که شامل انتقال فیزیکی نهایی محصولات به مشتری است، به موضوعی دردسرساز و مشکل آفرین برای بسیاری از مشتریان تبدیل شده است . تحویل ناموفق محموله های پستی، امری بسیار رایج است، حتی با وجود اینکه برخی از بازارها اقدام به افزایش ساعات تحویل و محدود کردن دوره ی زمانی تعیین شده(پنجره زمانی) کرده اند. یکی از جایگزین های بسیار شایعی که برای مکانیسم های متعارف تحویل کالا وجود دارد ، استفاده از نقاط دریافت / تحویل کالا است. محموله های پستی به مکان مورد انتخاب مشتریان ارسال می شوند، که معمولا انبار یا محل کار مشتری است. پس از این مرحله، مشتری در زمانی که مناسب باشد اقدام به دریافت بسته ی پستی می کند. CDPها، در کشورهای مختلفی مورد استفاده قرا گرفته اند ، از جمله در آلمان (برای مثال، شرکت DHL Packstation) ، انگلستان (شرکت CollectPlus) و هلند (شرکت Kiala) . استفاده از خدمات CDP پدیده ای نسبتا جدید در استرالیا است، که در آن خدمات پستی Australia Post (استرالیا پست) تحت مالکیت دولت است و دولت به فراهم آوری انبارهای مخصوص محموله های پستی و ارائه ی گزینه هایی برای دریافت بسته های پستی در اداره های پست کنونی می پردازد. پارسل پوینت ، رقیب برجسته ی خدمات این چنینی است، که در آن بسته پستی به محل کار ارسال می شود . جالب است که بدانیم چه چیزی باعث ایجاد انگیزش جهت انتخاب و استفاده از CDP ها شده و چه چیزی منجر به گرایش مشتریان برای انتخاب CDP به جای سیستم های متعارف تحویل مرسولات می شود، با توجه به اینکه اغلب در بین این دو مورد، رقابت وجود دارد. آخرین مسیر تحویل بسته را می توان به عنوان خدمات مشتری محور با مولفه های رفتاری بسیار قدرتمند، در نظر گرفت. گزینه های متفاوت برای تحویل و دریافت مرسولات، می توانند منافع مختلفی برای مشتریان داشته باشند و مشتریان گزینه ای را انتخاب می کنند که برای آن ها سوددهی بیشتری داشته باشد، البته محدودیت های مختلفی که این گزینه ها می توانند بر آن ها تحمیل کنند، مانند زمان معینی که می توانند در طی آن کالا را تحویل بگیرند و روش هایی که با استفاده از آن ها باید خود را به نقاط دریافت / تحویل مرسولات برسانند، در انتخاب آن ها تاثیر گذار است. ،CDP منابع سود آور و یا بی فایده متنوعی دارد، از جمله آن دسته از منابعی که مبتنی بر مکان (فاصله از مشتری، در دسترس بودن پارکینگ، و غیره) ، کیفیت (ساعت شروع به کار، تعداد روزهای مجاز برای نگهداری مرسولات پستی مرجوعی قبل از ارسال آن ها به فرستنده ، و غیره) ، و هزینه هستند. سیستم های متعارف تحویل مرسولات پستی به ارائه ی ویژگی های محموله های ارسالی و قیمت آن نیز می پردازند.
ارائه دهندگان CDP باید تصمیم بگیرند که می خواهند چه نوعی از شبکه ی نقاط دریافت / تحویل مرسولات را به مشتریان ارائه دهند، و همچنین تصمیماتی باید در مورد ویژگی های سودآور هر یک از محصولات پیشنهادی آن ها، اتخاذ شود. تصمیماتی که ارائه دهندگان CDP در مورد شبکه ی خود اتخاذ می کنند، بر اثرات زیست محیطی آخرین مسیر انتقال/تحویل نیز تاثیر خواهد گذاشت. موارد دیگری نیز بر اثرات زیست محیطی آخرین مسیر انتقال/تحویل تاثیر خواهند گذاشت، که در نتیجه ی ارسال بسته ی پستی به مشتری نهایی یا به نقاط دریافت / تحویل مرسولات تحت مدل CDP بوجود می آیند. از نقطه نظر زیست محیطی حاملان محموله های پستی، رویکرد CDP تا حد زیادی باعث کاهش تحویل های ناموفق شده، و با گنجاندن نقاط و مکان های دریافت / تحویل مرسولات در برنامه ی زمانی تحویل کالا، باعث انسجام بیشتر آن می شود. در سطح کلی و جامع، رفت و آمد مشتریان برای دریافت مرسوله های پستی باعث ایجاد تعادل در این مزیت ها می شود و این در حالی است که در ارزیابی کامل زیست محیطی زنجیره تامین، از مرحله پذیرش سفارش تا مرحله تحویل، این رفت و آمد ها برای دریافت مرسوله، مد نظر قرار داده می شود. این مساله با ترکیب و گنجاندن سفرها( که به قصد دریافت مرسوله پستی انجام می گیرند) در زنجیره های سفر، پیچیده تر می شود و این امر می تواند تا حد زیادی باعث کاهش و یا حتی از بین رفتن اثرات زیست محیطی ناشی از فعالیت های انجام گرفته برای دریافت مرسولات می شود. این مساله در هنگام خرید از فروشگاه ها نیز مشاهده شده است ، و در مورد دریافت مرسولات از نقاط دریافت / تحویل نیز صدق می کند . علاوه بر این، با پیاده روی، دوچرخه سواری و یا وسایل حمل و نقل عمومی می توان به مراکز خرید رفت و این موضوع تا حد زیادی باعث کاهش اثرات زیست محیطی یا از بین رفتن آن ها می شود . این منطق، برای دریافت مرسولات از CDP نیز قابل تعمیم است. بنابراین، در ارزیابی گسترده ی اثرات زیست محیطی CDP ها، باید انتخاب های مشتری ،در مورد روش دریافت مرسولات، و همچنین رفتارهای آن ها در زنجیره های سفر، در نظر گرفته شود. موارد ذکر شده از تاثیرات رفتاری هستند و مکان، کیفیت و قیمت CDP ها، و همچنین کیفیت و قیمت هر کدام از خدمات تحویل مرسولات، بر انتخاب نوع تحویل و یا CDP، انتخاب نحوه ی تحویل و انتخاب زنجیره های سفری تاثر خواهند گذاشت و باید خاطر نشان شویم که همه ی اینها ، دارای عواقب زیست محیطی نیز هستند. مطالعات متعددی به بررسی اثرات زیست محیطی آخرین مسیر تحویل بسته های پستی پرداخته اند. مک لئود و همکاران ، معتقدند که به جای آخرین مسیر مستقل تحویل کالا، CDP ها می توانند جایگزینی برای ارسال مجدد مرسولاتی باشند که تحویل آن ها ناموفق بوده است. آن ها به محاسبه ی فاصله ی کلی، که تحت سناریوهای مختلف باید برای ارسال و تحویل کالا طی شود و همچنین عوامل مختلف مانند میزان تحویل های ناموفق و پیکربندی شبکه CDP پرداختند. با این وجود، با در نظر نگرفتن کاربرد CDP به عنوان انتخابی صریح از جانب مصرف کننده، و در نظر گرفتن سیستم های متعارف تحویل کالا به عنوان جایگزین های رقابتی، شبیه سازی آن ها نمی تواند پویایی بازار گزینه ها و پیشنهادهای قابل ارائه توسطCDP در بسیاری از نقاط جهان، را به نمایش بگذارد. مک لئود و چرتدر2009 این روش را با مشخص کردن انواع اثرات انتشار گازهای گلخانه ای، از جمله دی اکسید کربن و ذرات، توسعه و گسترش دادند. در بررسی هایی که در اینجا در مورد اثرات آخرین مسیر تحویل انجام می گیرد، تنها تحویل بسته های پستی مد نظر قرار خواهند گرفت. مدل های کامل تر ممکن است شامل روش های مرسوم خرید، به عنوان گزینه ی انتخابی دیگر، به همراه اثرات زیست محیطی مرتبطی باشند که از بیرون رفتن افراد به قصد خرید نشات می گیرند.
در مطالعات مختلف، به بررسی انتخاب گزینه ی خرید از فروشگاه در مقایسه با خرید الکترونیکی (خرید آنلاین) با سیستم تحویل متعارف، پرداخته شده است.در این مقاله بیشتر تمرکز ما بر روی تفاوت های جزئی گزینه های جایگزین تحویل مرسولاتی خواهد بود که قبلا خریداری شده اند و باید به صورت بسته ی پستی ارسال شوندو به بررسی اثرات زیست محیطی آخرین مسیر تحویل بسته از دیدگاه رفتاری پرداخته خواهد شد. گزینه های پیشنهادی رقابتی در مورد تحویل و دریافت مرسولات پستی، به لحاظ منفعت و سودی که دارند، دسته بندی خواهند شد. مدل انتخاب گسسته، با استفاده از داده های پیمایشی در ارتباط با الویت ها و انتخاب های اظهار شده،برآورد خواهد شود، تا بدین ترتیب آشکار شود که چه چیزی بر انتخاب پیشنهادهای ارائه شده از سوی بازار ، تاثیر می گذارد. در بررسی های انجام گرفته جهت یافتن جایگزین های مناسبی برای آخرین مسیر انتقال/تحویل، مسائلی فراتر از روش های دریافت و تحویل مرسوم مورد بررسی قرار گرفته اند تا شامل روش های متخلفی باشند که در آن ها دریافت مرسولات از CDP با الگوهای های مسافرتی کنونی ادغام می شوند. اثرات زیست محیطی از لحاظ تمایل مشتریان برای انتخاب جایگزین های سازگار با محیط زیست مورد بررسی قرار خواهند گرفت. در ارزیابی نهایی، مسافت طی شده سفر (VKT) و انتشار گازهای آلاینده مد نظر قرار گرفته نخواهد شد، اما، با این وجود، در روش تحقیقی که در اینجا بکار گرفته می شود چارچوبی ارائه خواهد شد که با استفاده از آن می توان رفتار مشتری را در چنین شبیه سازی هایی گنجاند و به این ترتیب، می توان به سنجش اثرات کلی زیست محیطی، با توجه به انتخاب احتمالی یکی از گزینه های ارائه شده از سوی بازار، پرداخت.این مقاله علمی تحقیقی ادامه دارد...........
