ارزیابی سیستم‌های ایمنی در سازمان‌ها
طاهره مصطفویدر۱۴۰۳/۲/۱۸
دیدگاه کارکردگرا گرایش به این دارد که فرهنگ را به‌عنوان روش شناسایی، ارزیابی، کنترل و بررسی ویژگی‌های ظاهری قابل‌اندازه‌گیری محیط داخلی سازمان تلقی کند. برعکس، یک روش تفسیری به دنبال داده ها از چند منبع، با هدف اصلی پیشرفت یادگیری از طریق درک بیشتر است که یک روش دارای خطر بالا است . از دیدگاه کاربردی روش کمی یا تحلیلی محتمل است؛ درحالی‌که روش‌های تحقیق اتخاذ شده از طریق دیدگاه تفسیری معمولاً مستلزم روش روایتی، پدیدارشناسی، قوم‌نگاری یا مطالعه موردی است .
سیستم ایمنی
سه روش زیر جزو روش‌هایی هستند که می‌توان از آن‌ها برای ارزیابی سیستم‌های ایمنی در سازمان‌ها و برای گسترش تا حدی که آن‌ها مؤثر عمل کنند، استفاده کرد.
• بررسی مستند: این تکنیک شامل بررسی سیستماتیک نمونه‌های مرتبط با مدارک تولید شده توسط یک سازمان، مثل سیاست‌ها، آموزش‌ها، کتاب‌های مقررات و روش‌های اورژانسی است. از بررسی محتوا می‌توان برای شناسایی موضوعات و دسته‌بندی‌ها استفاده کرد. اما مدارک ممکن است که یک موقعیت ایده ال را نشان دهند که سازمان به دنبال رسیدن به آن است؛ اما در عمل هنوز به آن نرسیده است. بنابراین، این می‌تواند به شکل مؤثر با دیگر روش‌ها برای ارائه کلی‌تر از فرهنگ ایمنی یک سازمان ادغام شود.
• بازرسی ایمنی: این یک بررسی منظم و برنامه‌ریزی شده برای تعیین این است که آیا سیستم مدیریت ایمنی (SMS) اهداف ذکر شده را برآورده می‌کند. این به شکل انتقادی همه جنبه‌های سیستم‌های مرتبط را برای شناسایی نقاط ضعف و قوت و زمینه‌های خطر بررسی می‌کند. بازرسی ایمنی اگر برای یک سازمان یا حوزه مناسب‌سازی شود، می‌تواند یک ابزار قوی باشد. محدودیت‌های بازرسی ایمنی عبارت از این است که آن‌ها تنها می‌توانند یک تصویر لحظه‌ای از یک سازمان در یک زمان خاص ارائه دهند و فاقد عمق بررسی هستند.
• روش سیستم ها: از روش سیستم‌ها می‌توان برای مطالعه فرهنگ ایمنی به‌عنوان بخش از SMS استفاده کرد. در این چارچوب، می‌توان 4 روش مهم را شناسایی کرد:
اول، یک رویکرد سیستم سخت که شامل بررسی درخت رخدادها، بررسی درخت خطا یا دیگر تکنیک‌های مبتنی بر مهندسی است.
دوم، رویکرد مبتنی بر فاجعه می‌تواند یک سازمان را از دیدگاه مطالعه موردی بررسی کند و به دنبال شناسایی خطراتی باشد که سازمان با آن‌ها روبرو است و چگونه می‌توان آن‌ها را برطرف کرد.
سوم، رویکرد سیستم‌های نرم یک سازمان را به‌عنوان یک پدیده فرهنگی بررسی می‌کند و از یک روش قوم‌نگاری می‌توان استفاده کرد (مثل استفاده از عکس‌های غنی (rich pictures). تعدادی از مطالعات قوم‌نگاری، برای بررسی فرهنگ ایمنی در داخل سازمان‌ها انجام شده‌اند . به‌عنوان‌مثال، آنکا و کینگما یک درک از جزئیات هنجارهای فرهنگی از نظر تضاد بین اهداف ایمنی و تولید، در یک شرکت تعمیر و نگهداری هواپیما ارائه کردند. بروکس در2008 یک مطالعه قوم‌نگاری در یک شرکت تولید کننده محصولات چوبی کوچک با استفاده از رویکرد قوم‌شناسی انجام داد. روش‌شناسی شامل دو دوره از کار میدانی در شرکت به فاصله 8 ماه بود. در طول کار میدانی مصاحبه‌های باز غیررسمی با کارفرمایان و کارکنان به‌صورت روزانه و با محققانی که تا 10 ساعت در روز، در 5 روز در هفته در محل بودند، انجام شد. روش‌شناسی می‌تواند در ایجاد درک سطوح عمیق‌تر از مفروضات و باورهای فرهنگی مفید باشد. این مقاله ادامه دارد..........(سیارک)