تبادل گاز ریوی:

سلول های ما اکسیژن مصرف میکنند تا انرژی تولید کنند و دی اکسید کربن را دفع کنند. خون اکسیژن مورد نیازسلول ها را فراهم آورده و دی اکسید کربن اضافی را دفع می کنند. این فرآیند به توانایی ریه هایمان بستگی دارد تا خون را اکسیژن غنی سازند و آن را از دی اکسید کربن رها سازند.
تبادل گازریوی به معنای رسیدن اکسیژن ازفضا به جریان خون (اکسیژن رسانی) و دی اکسید کربن از جریان خون به فضاست (حذف CO2).
این تبادل میان کیسه های کوچک هوایی به نام آلوئول تنفسی ورگ های خونی به نام مویرگها رخ می دهند. از آنجایی که هرکدام ازآنها دارای دیواره های فوق العاده نازکی هستند و درتماس بسیارنزدیک با یکدیگرمی باشند (غشای آلوئول - مویرگ)، دی اکسید کربن و اکسیژن قادربه حرکت (انتشار) بین آنها هستند .

تبادل گازریوی: فشارهای نسبی

گازهای خون شریانی به ما کمک می کنند تا توسط سنجش فشارهای نسبی اکسیژن و دی اکسید کربن درخون شریانی کارایی تبادل گازمورد ارزیابی قرارگیرد.
فشارنسبی، میزان مشارکت یک واحد گاز از یک گاز ترکیبی (مانند هوا) را در میزان فشارکلی شرح می دهد. وقتی یک گازدرمایع حل می شود (به عنوان مثال خون)، مقدارگازحل شده بستگی به فشارنسبی دارد.
گازها از نواحی با فشارنسبی بالا به سمت نواحی با فشارنسبی پایین ترحرکت می کنند. درغشای آلوئول-مویرگ، هوا درآلوئول فشارنسبی بالاتری ازاکسیژن و فشارنسبی پایین تری ازدی اکسید کربن نسبت به خون مویرگی دارد. بنابراین مولکول های اکسیژن ازآلوئول به خون و مولکولهای دی اکسید کربن ازخون به آلوئول حرکت کرده تا بین فشارهای نسبی توازن ایجاد گردد.

نکته در مورد فشار گاز:

در سطح دریا، فشار جوی (یعنی فشار کلی گازها در جو) عبارتست از: 101 kPa ( کیلوپاسکال) یا 760 mmHg (میلی متر جیوه)
حدود 21% از هوا را O2 تشکیل می دهد، در نتیجه فاشار نسبی O2 در هوا عبارتست از: 21% از فشار جوی یا 21 کیلوپاسکال یا 160 میلی متر جیوه
گاز CO2 فقط بخش جزئی از هوا را تشکیل می دهد، در نیجه فشار نسبی گاز CO2 در هوای تنفسی قابل اغماض (ناچیز) است.

حذف دی اکسید کربن

انتشاردی اکسید کربن ازجریان خون به آلوئول انقدرموثراست که حذف دی اکسید کربن در واقع منوط به این امر است ما چقدرسریع می تواینم دی اکسید کربن را ازآلوئول دفع کنیم. بنابراین فشارنسبی دی اکسید کربن (که منعکس کننده مقدارکلی دی اکسید کربن درخون شریانی است) توسط تهویه آلوئولی )حفره دار) تعیین میگردد – تهویه آلوئولی عبارتست از میزان کلی هوایی که میان آلوئول و دنیای بیرون درهردقیقه تبادل میگردد.
تهویه توسط بخشی دربصل النخاع به نام مرکزتنفسی تنطیم میگردد. این ناحیه شامل گیرنده های شیمیایی خاص است که فشارنسبی دی اکسید کربن حس می کند و با ماهیچه هایی که درگیرتنفس هستند مرتبط است. اگرتهویه غیرطبیعی باشد، مرکزتنفسی میزان و عمق تنفس را مطابق آن تنظیم می کند .
به طورطبیعی، ریه ها می توانند فشارنسبی دی اکسید کربن را حفظ کنند حتی درشرایطی که تولید دی اکسید کربن به طورغیرطبیعی بالاست (به عنوان مثال در مواقع عفونت خون)، درنتیجه "فشارنسبی دی اکسید کربن افزایش یافته" (افزایش دی اکسید کربن درخون) تقریبا همیشه به "تهویه آلوئول(حفره دار) کاهش یافته" دلالت دارد.

فشارنسبی دی اکسید کربن توسط تهویه کنترل میگردد و میزان تهویه به گونه ای تنظیم می گردد تا فشارنسبی دی اکسید کربن را در محدودیت های سخت حفظ کند.

اشباع اکسیژن هموگلوبین (SO2)

اکسیژن رسانی ازحذف دی اکسیدکربن پیچیده تراست. اولین گام درک این موضوع این نکته است که فشارنسبی اکسیژن درواقع بیانگر مقدار اکسیژن موجود درخون نمی باشد. بلکه فشارنسبی اکسیژن فقط میزان مولکول اکسیژن آزاد و غیر متصل – یک نسبت جزئی ازکل، را اندازه می گیرد.
درحقیقت، تقریبا همه مولکول های اکسیژن موجود در خون به پروتئینی به نام هموگلوبین متصل هستند . به همین دلیل میزان اکسیژن خون به دو عامل زیربستگی دارد:
1. غلظت هموگلوبین: این عامل تعیین می کند که ظرفیت حمل اکسیژن خون چقدراست.
2. هموگلوبین اشباع شده با اکسیژن (SO2): این عامل درصد محل های اتصال موجود درهموگلوبین است که شامل مولکول اکسیژن است - به عبارت دیگر این عامل تعیین می کند که چقدرازظرفیت حمل درحال استفاده شدن است .

فشارنسبی اکسیژن سنجش میزان اکسیژن درخون نیست درنهایت اشباع اکسیژن و غلظت هموگلوبین محتوی اکسیژن خون شریانی را تعیین می کنند.

حالا به این امرواقفیم که مقداراکسیژن خون به غلظت هموگلوبین و اشباع اکسیژن در خون بستگی دارد.

پس اهمیت فشارنسبی اکسیژن چیست؟

فشارنسبی اکسیژن به عنوان نیروی محرک مولکول های اکسیژن جهت اتصال به هموگلوبین فرض می گردد: بدین صورت، فشارنسبی اکسیژن درخون را تنظیم می کند.  میزان اشباع اکسیژن ناشی از فشارنسبی اکسیژن در هر خون را نشان می دهد.
به طورکلی، هرچه فشارنسبی اکسیژن بالاترباشد، اشباع اکسیژن درهرمنحنی بالاترمی رود اما منحنی خطی نیست. خط سبز نشانگر "بخش مسطح منحنی" می باشد: تغییرات درفشارنسبی اکسیژن دراین دامنه نسبتا تاثیرکمی براشباع اکسیژن درخون دارد. در مقابل، خط قرمز نشانگر "بخش شیب دارمنحنی" می باشد: حتی کوچکترین تغییراتی درفشار نسبی اکسیژن خون دراین دامنه ممکن است تاثیرعمده ای براشباع اکسیژن درخون داشته باشد.
توجه داشته باشید که با میزان فشارنرمال اکسیژن درحد 13 کیلو پا (100 میلی متر جیوه) هموگلوبین کمابیش به طورحداکثر اشباع شد(SO2>95%).
این امربه این معناست که خون ظرفیت حمل اکسیژن خود را تمام کرده است و هرگونه افزایش دیگری درفشارنسبی اکسیژن خون شریانی به میزان معناداری محتوی اکسیژن شریانی را افزایش نخواهد داد.

فشارنسبی اکسیژن، مقداراکسیژن درخون نیست بلکه نیروی محرکه ای برای اشباع هموگلوبین با اکسیژن می باشد.وقتی هموگلوبین به حداکثر میزان اشباع اکسیژن می رسد، هر گونه افزایش بیشتر در فشار نسبی اکسیژن محتوی کسیژن خون شریانی را به طور معناداری افزایش نخواهد داد.

تهویه حفره دار و فشارنسبی

تا کنون مشاهده کردیم که چطورفشارنسبی اکسیژن خون شریانی، میزان اشباع اکسیژن درخون را تنظیم می کند.

اما چه چیزی فشارنسبی اکسیژن خون شریانی را تعیین می کند؟

سه عامل کلیدی فشارنسبی خون شریانی را تعیین می کنند:
1. تهویه حفره دار
2. همخوان سازی تهویه با تزریق وریدی
3. غلظت اکسیژن درهوای تنفسی

تهویه حفره دار

اکسیژن خیلی سریع ازآلوئول به سمت جریان خون حرکت می کند- بنابراین هرچه فشارنسبی اکسیژن حباب دار بیشتر باشد، فشارنسبی اکسیژن خون شریانی بیشترخواهد بود.
برعکس هوا درجو، هوای حفره دارشامل مقدارقابل توجهی ازدی اکسیدکربن است . دی اکسیدکربن بیشتر یعنی فشارنسبی اکسیژن کمتر (به خاطرداشته باشید که: فشارنسبی گاز منعکس کننده سهم خودش ازمقدارکلی است).
افزایش در میزان تهویه حفره دار اجازه دفع بیشتردی اکسید کربن را می دهد و سبب افزایش فشارنسبی اکسیژن حباب دارمیگردد. درمقام مقایسه، اگرتهویه کاهش پیدا کند، دی اکسیدکربن در نتیجه افت اکسیژن و کاهش فشار نسبی اکسیژن حفره دار، تجمع پیدا می کند.
درحالیکه تنفس عمیق و سریع، فشارنسبی حفره داررا به مقدارناچیزی افزایش می دهد (و آن را به فشارنسبی هوای تنفسی نزدیک ترمیسازد)، هیچ محدودیتی درمورد اینکه تا چه میزان فشارنسبی حفره دار (و درنتیجه فشارنسبی اکسیژن) می تواند در صورت تهویه نا مناسب کاهش یابد، وجود ندارد.

هم اکسیژن رسانی و هم حذف دی اکسیدکربن به تهویه حفره دار بستگی دارد: تهویه ناقص منجربه کاهش فشارنسبی اکسیژن خون شریانی و افزایش فشارنسبی دی اکسید کربن میگردد.

عدم هماهنگی و تغییر خط ترزیق/تهویه

همه خونی که درریه درحال گردش است به آلوئول با تهویه مناسب برخورد نمی کند و همه آلوئول دارای تهویه مناسب به خون تزریق نمی گردد- به خصوص در صورت ابتلا به بیماری ریوی. این مشکل تحت عنوان عدم هماهنگی تزریق/تهویه شناخته می شود.
تصورکنید اگرآلوئول دریک ناحیه از ریه به خوبی تهویه نگردد (به عنوان مثال به دلیل تجزیه یا ترکیب). خونی که ازاین آلوئول می گذرد با اکسیژن کمترو دی اکسید کربن بیشترازحدنرمال به جریان خون شریانی برمیگردد. این امرتغییرخط نام دارد .
حالا ما می توانیم با تنفس عمیق و سریع، هوای بیشتری را به داخل و خارج از آلوئول خوب باقیمانده مان جابه جا کنیم. این عمل به آنها اجازه می دهد تا دی اکسیدکربن اضافی را دفع کنند تا خونی که ازآنها می گذرد بتواند دی اکسیدکربن بیشتری را تخلیه کند. دی اکسید کربن کمتر درخون منحرف نشده دی اکسیدکربن بالاتری را درخون منحرف شده جبران می کند و فشارنسبی دی اکسید کربن را حفظ می کند.
این امر در فرایند اکسیژن رسانی به کارنمی رود. خونی که ازآلوئول خوب می گذرد قادربه حمل اکسیژن بیشترنیست زیرا هموگلبین آن قبلا با اکسیژن به میزان حدکثر اشباع شده است . بنابراین خون منحرف نشده نمی تواند سطح پایین اکسیژن درخون منحرف شده را جبران کند و در نهایت فشارنسبی اکسیژن کاهش می یابد.

ناهماهنگی ترزیق تهویه به خونی که به درستی اکسیژن رسانی نشده اجازه می دهد تا دوباره به گردش خون شریانی بازگردد، و موجب کاهش فشارنسبی اکسیژن و اشباع اکسیژن درخون می گردد.

به شرطی که تهویه کلی حفره دارحفظ گردد، عدم هماهنگی تزریق تهویه منجربه افزایش فشارنسبی در اکسیدکربن نمی گردد.(سیارک)

این مقاله علمی تحقیقی ادامه دارد............

اتروفیکاسیون آب به غنی شدن آب های سطحی از عناصر غذائی گفته می شود که در دریاچه ها، خلیج ها، حوضچه های تثبیت و بعضی اوقات در رودخانه هایی که با سرعت کم در حرکت می باشند رخ می دهد. غنی شدن آب از مواد مغذی منجر به ازدیاد شدید و تجمع جلبک ها و گیاهان آبزی عالی تر به مقادیر بیش از حدی می گردد که سبب تغییرات نامطلوبی در کیفیت آب شده و می تواند به میزان قابل توجهی با مصرف منابع آب تداخل داشته باشد.
انباشت مفرط عناصر محلولی مانند فسفر، نیتروژن، سیلیکون و عناصر دیگر تولید زیست توده (بیوماس) اضافی را در جلبک ها تحریک می کند. این امر هنگامی که جلبک و بقایای آن به پایین فرو می روند، محتوای O2 کاهش می یابد و در نهایت در صورت غالب شدن شرایط غیرهوازی، افزایش متناظری را در ذخیره اکسیژن جهت تجزیة مواد آلی می طلبد. این امر حاکی از اتروفیکاسیون شدید بوده و ممکن است به مرگ جدی زندگی دریایی، انسداد و معابر آبی و کاهش عمده در ارزش املاک و مستغلات مناطق آسیب دیده منجر شود. در کشورهای توسعه یافته ای مانند آمریکا به واسطة کاربرد خیلی زیاد کودهای کشاورزی، بیش از 50 درصد چاه های روستائی و عمومی آلوده به نیتروژن -نیترات (NO3N) است. آلودگی از استاندارد آب آشامیدنی (10mgNO3/lit) تا 2 درصد تجاوز کرده است. دسته بندی :مقاله علمی

رشته ی اندودنتیکس احیاکننده در دهه ی گذشته به شکل چشمگیری تکامل یافته است. اولین گزارش موردی رگ دار شدن مجدد در سال 2001، و نیز در پی آن یک گزارش دیگر در سال 2004، توجه اندودنتیستهای سراسر جهان را به خود جلب کرد. علاوه بر رفع التهاب بافت های اطراف دندان (پریودنتینت) آپیکال، شواهدی از رشد دائم ریشه و برقراری دوباره ی پاسخ های حیاتی نیز در این فرایند ها وجود داشت. برای اولین بار، نتایج بالینی موفق در بیماری دندان که بوسیله ی نکروز پالپ تشخیص داده شد بدون پرکردن کانال ریشه با ماده ای غیرفعال (گوتاپرکا) یا ماده ی بیوسرامیک (به عنوان مثال توده ی تری اکسید معدنی (MTA)) گزارش شدند. این نتایج نشان دهنده ی حرکت از فلسفه ی کلاسیک که در آن یک کانال ریشه حتما می بایست هنگام پاک کردن و ضدعفونی دندان برای رفع بیماری التهابات دندانی آپیکال بسته شود، و برقراری مجدد پاسخ های فیزیولوژیکی شبه پالپ نیز در فلسفه ی کلاسیک امکان پذیر بود. این مسئله یک تغییر مدل را که اندودنتیکس را به رشته های پزشکی احیاکننده و دندانپزشکی معرفی می کند بخوبی نشان می دهد. به یکباره یک پیکره ی قابل توجه از تحقیقات علوم پایه مرتبط با تولید عاج، رشد دندان، بیولوژی سلولهای بنیادی مزانشیمی توسط این رشته ی نوظهور اتخاذ شد و یک پایه و اساس را برای پیشرفت های بیشتر و انتقال آن به عملکرد های بالینی ارائه داده است. هدف اندودنتیکس احیاکننده استفاده از روش های مبتنی بر بیولوژی برای متوقف کردن بیماری، پیشگیری از عود مجدد هنگام ترمیم یا جایگزینی قسمت های آسیب دیده ی ترکیب عاج پالپ می باشد. بنابراین، اندودنتیکس احیاکننده هم شامل درمان های حیاتی و هم شامل درمان های غیرحیاتی پالپ می باشد. اگرچه هدف درمان های حیاتی پالپ، همانند روکش کردن مستقیم و غیرمستقیم پالپ، و روش های پالپوتومی حفظ و نگهداری سلامت پولپی در دندانهایی که در معرض ضربه (تروما)، پوسیدگی، فرایندهای ترمیمی، و ناهنجاریهای آناتومیک قرار دارند می باشد، درمان های غیرحیاتی شامل روش هایی می شوند که هدف آنها تشکیل مجدد یک بافت حیاتی جدید برای جایگزینی پالپ دندانی ازبین رفته جهت نکروز آبگونه سازی بعد از عفونت می باشد. اصطلاحات متعددی برای این فرایندها ابداع شده اند که برخی از آنها شامل "رگ دار شدن مجدد"، "احیای مجدد" و " maturogenesis" می باشند. به هر حال، برای مطالعه ی حاضر، ما بر روی درمان های پالپ غیرحیاتی تمرکز می کنیم در مجموع از اصطلاح فرایندهای اندودنتیک احیا کننده (REPها) استفاده می کنیم.

رشد دندان یک فرایند اندام زایی پیچیده و طولانی مدت است که پس از زایمان شکل می گیرد. رشد کامل یک دندان ممکن است سه سال پس از جوانه زدن صورت گیرد و ریشه ی آن کامل می شود. رویش دندانهای در حال رشد در معرض التهاب پولپی و نکروز ناشی از ضربه (تروما)، پوسیدگی، ناهنجاری های رشد دندانی همچون بیرون افتادگی قسمتی از دندان می باشد. از دست دادن یک دندان دائمی نارس در بیماران جوان در دوره ی دندان آوری می تواند زیانبار باشد، که منجر به از دست دادن کارایی؛ تغییر یافتن فک بالا و رشد استخوان فک پایین؛ تداخل آواها، تنفس،جویدن؛ و مسئله ی مهم دیگر تاثیر روانی زیان آور شدید بر روی بیماران جوان می شود. بعلاوه، ایمپلنت در بیمارانی که تحت رشد cranio skeletal هستند منع شده است، زیرا استفاده از ایمپلنت همراه با تداخل در رشد طبیعی دهانی صورتی می باشد. این دندانها در روش سنتی با روش های apexification با استفاده ی طولانی مدت از هیدروکسید کلسیم یا قرار دادن آنی یک پلاگ آپیکال توده ی تری اکسید معدنی (MTA) درمان می شدند. اگرچه این درمانها اغلب منجر به برطرف شدن علائم و نشانه های بیماری می شوند، اما فایده ی بسیار کمی برای رشد دائم ریشه ی دندان دارند، و دیواره های عاجی آنها باریک و شکننده باقی می مانند که باعث افزایش حساسیت آنها به شکستگی و بقای پایین آنها می شود. یک مطالعه که به ارزیابی شکستگی های دندان پس از فرایندهای apexification دندان پیشین که جابجا شده اند پرداخته و به وضوح نشان داد که حداقل 28% و حداکثر 77% از دندانها دارای شکستگی طوق ریشه ی دندان بودند که علت آن میزان حداقلی عاج موجود در این ناحیه بود. بنابراین، پزشکان باید از تمام ابزارهای لازم برای حفظ دندان آوری طبیعی در دوران کودکی و سنین نوجوانی و با امیدواری فراتر از سنین بلوغ استفاده کنند. برای رسیدن به این هدف، هم درمان های پالپ حیاتی و هم درمان های احیا کننده ی پالپ غیر حیاتی باید در نظر گرفته شوند.

باید توجه داشت که اکثر،اما نه همه ی، موارد منتشر شده ی اندودنتیک احیا کننده نتایج درمان در دندان های نابالغ را با یک آپکس باز گزارش کرده اند. درجه ی شکل گیری ریشه و بلوغ دندان را می توان بطور گسترده بر اساس معیارهایی که قبلا معرفی شده اند دسته بندی کرد. این مواد یک مانع "منطقه امن" برای ماده ی ترمیمی مورد استفاده جهت بستن محفظه ی پالپ که معمولا برای بقا جداسازی سلول های بنیادی مضر است را ارائه می دهد. جالب است که گزارش های موردی وجود دارند مبنی بر این که REPها بدون استفاده از این مواد با نتایج بالینی قابل قبول اجرا شده اند. همانگونه که پیشتر گفته شد، استفاده از REPها در اندودونتیکس منحصر به دندان ها نابالغ نیست، زیرا مواردی منتشر شده اند که نتایج موفقیت آمیز در مراحل 5 و 6 بلوغ را گزارش می کنند.این مقاله علمی ادامه دارد............

آب خاکستری، فاضلاب حاصل از دوش گرفتن، حمام کردن، وان ها، سینک آشپزخانه و رختشویی می باشد و 50 تا 80 درصد کل فاضلاب خانگی را دربرمی گیرد . ترکیب آب خاکستری بسته به عوامل زیادی مثل رفتار و فعالیت های ساکنان، درآمد، سن، محصولات استفاده شده، تأسیسات زیربنایی و دیگر عوامل، تغییر می کند. آب خاکستری بطور کلی کدورت بالا، فسفر، محتوای کمی از ذرات معلق جامد کل، روغن، چربی و میزان بالایی از مواد فعال سطحی را شامل می شود.
استفاده مجدد از آب خاکستری یک عمل مهم می باشد زیرا به کاهش تولید فاضلاب و نیاز به آب آشامیدنی برای اهدافی که به آب با کیفیت نیاز ندارند کمک می کند. در نتیجه، از طریق تولید کم فاضلاب، به بهبود سلامت محیطی، با کاهش اثرات محیطی مثل مصرف انرژی، آلودگی آب و زمین؛ به بهبود سلامت عمومی از طریق کاهش وقوع بیماریهای مرتبط با آب و کاهش تأسیسات زیرساخت مورد نیاز برای تصفیه خانه فاضلاب و لوله های فاضلاب، کمک می کند. علاوه براین، استفاده مجدد از آب می تواند افزایش آگاهی عمومی درباره حفاظت از آب و نگرانی های مدیریت فاضلاب را ارتقا دهد. در یک مطالعه برزیلی برآورد شد که استفاده مجدد از آب خاکستری می تواند 25 تا 30 درصد صرفه جویی اقتصادی درمصرف آب آشامیدنی در خانوار را موجب شود . آب خاکستری تصفیه شده می تواند برای اهداف غیرآشامیدنی مثل فلاش تانک، شستن وسایل نقلیه، رختشویخانه، آبیاری، مصارف صنعتی و غیره استفاده شود.
برخی فرایندهای تصفیه شیمیایی، فیزیکی و بیولوژیکی برای تصفیه آب خاکستری ارزیابی شده اند مثل: جذب سطحی بر کربن فعال، فیلتراسیون شنی، راکتور زیستی غشائی. با اینحال، فرایندهای فیزیکی دارای محدودیت هایی در عدم حذف ترکیبات محلول در غلظت های بالا دارند و تصفیه اولیه نیاز می باشد . فرایندهای شیمیایی کارایی پایینی در حذف COD، BOD و کدورت دارند و بنابراین در شرایط خاص در زمانیکه استانداردهای سخت و دقیقی برای استفاده مجدد وجود دارند، بکارگرفته می شوند . بنابراین، درحال حاضر، روندی جهت بکارگیری فرایندهای بیولوژیکی جهت تصفیه آب خاکستری وجود دارد.
افزایش تقاضای آب بعلت رشد نمایی جمعیت به ایده استفاده از فاضلاب بعنوان منبعی از آب منجر شده است. پیشرفت های وسیع فناوری در زمینه مهندسی فاضلاب صورت گرفته است که به جداسازی انواع مختلف مواد جامد از فاضلاب کمک می کنند. بنابراین شناسایی پتانسیل استفاده مجدد از انواع مختلف فاضلاب، تصفیه آنها در منبع و استفاده از آنها برای اهداف پرمنفعت مختلف را تسهیل می کند. آب خاکستری، مخلوطی از فاضلاب آشپزخانه، رختشویخانه و حمام، از این نوع منبع می باشد که بعلت داشتن محتوای کلیفرمی و آلی کمتر نسبت به فاضلاب مختلط می تواند تصفیه شود و برای اهدافی مثل آبیاری فضای سبز، کشاورزی، فلاش تانک توالت و تغذیه آبهای زیرزمینی مجدداً مورد استفاده قرار گیرد.
تصفیه نامتمرکز فاضلاب یا تصفیه فاضلاب در منبع برای کشوری که با کمبود آب برای مصارف آبی مختلف روبرو است، اهمیت می یابد. آب خاکستری هر نوع آب خانگی بدون مدفوع را شامل می شود. از اینرو، آب سینک آشپزخانه، حمام، وان های شستشو و ماشین های شستشو می توانند مجتمعاً آب خاکستری نامیده شوند. در مقابل آب توالت ها که ادرار و مدفوع را شامل می شوند معروف به آب سیاه می باشد. آب خاکستری حدود 55 تا 75 درصد کل فاضلاب خانگی را شامل می شود. در این زمینه، آب خاکستری پتانسیل خوبی برای استفاده مجدد دارد زیرا بدون کولیفرم های مدفوع می باشد و از اینرو می تواند بصورت جداگانه در خانه های انفرادی جمع آوری و تصفیه شود. درجه تصفیه استفاده از آن برای مصارف مختلف غیرآشامیدنی مثل آبیاری، فلاش تانک توالت یا تغذیه آب های زیرزمینی را تصمیم گیری می کند.
اصول وزارت محیط زیست و جنگل ها برای پاکسازی محیط زیست جهت پروژه های ساخت و ساز، تصفیه 100 درصدی آب خاکستری با جمع آوری آبهای خاکستری و سیاه در لوله های جداگانه و استفاده مجدد آنها برای آبیاری و فلاش تانک می باشد.
ویژگی های فاضلاب خاکستری تاحد زیادی در میان خانوارها بسته به عادات غذایی و استاندارد زندگی متغیر می باشد. فاضلاب آشپزخانه غنی از TSS، روغن، چربی و BOD می باشد ولی آب حمام و آب رختشویی، COD بیشتر، ترکیبات فسفری (عمدتاً غیرآلی به شکل فسفات) و زنوبیوتیک را نشان خواهند داد.
در مقابل، مواد مغذی در آب خاکستری بطور قابل مقایسه ای کمتر از ادرار می باشد و آب فلاش تانک در جریان آب سیاه تخلیه می شود.
 ویژگی های فاضلابی آب خاکستری تا حد زیادی از خانه ها تا مراکز اجتماعی و همچنین از یک مکان جغرافیایی به مکانی دیگر تغییر می کنندو روشن شد که pH در محدوده 8.1 6.3 می باشد . آب رختشویخانه از ماهیتی قلیایی تر برخوردار خواهد شد و در ترکیب با حجم بالای قابل مقایسه ای از آب حمام و آب آشپزخانه، pH بالاتر از این محدوده می رود. مواد جامد معلق با ذرات غذا، مو و مواد خاکی حاصل خواهند شد. BOD توسط لی و همکاران، در 2009 و سیمون جابورینگ، در2013 در محدوده 47 تا 466 میلی گرم بر لیتر گزارش شده است. BOD بالا حاصل فاضلاب آشپزخانه بعلت حضور ذرات مواد غذایی درحالیکه COD بالاتر حاصل از آب رختشویخانه و آب آشپزخانه بعلت مصرف مواد پاک کننده شیمیایی، مواد شوینده و صابونها می باشد. نسبت BOD به COD در محدوده 0.6 یافت شده است که نشان می دهد تکنیک های تصفیه بیولوژیکی مطلوب می باشد.بار باکتریایی بیماری زا در آب خاکستری کمتر خواهد بود اما گاهی باکتری های بیماری زا مثل سالمونلا و کمپیلوباکتر در فاضلاب آشپزخانه در طی درست کردن غذا وجود خواهند داشت. در ادامه این مقاله علمی به روش های تصفیه آب خاکستری می پردازد................(سیارک)

این مقاله علمی ادامه دارد...................  (سیارک)

بر اساس سابقه تاریخی معماری، تاریخ معماری اجبارا باعث پیشرفت یا تقویت یک مفهوم تاریخی از معماری همراه با تعریف شرط های تاریخی از یک کمبود تاریخی معماری معاصر می شود .

چه چیزی از دانش کنونی ما درباره معماری به ما اجازه می دهد تا معماری را تاریخی بدانیم ؟

و مردم در گذشته (و ما اکنون) چه چیز را معماری می دانستند؟ در این زمینه ، موادی که توسط تاریخ های معماری به عنوان نوعی از اقتدار در برابر آنچه که پاسخ به نخستین سوال از این سوالات سنجیده می شود شناخته می شود. وسیله ای که بواسطه آن ، ماده مورد نظر به شکل آهنگین به شکل سوال دوم می رسد. لذا این سوالات که " معماری چیست" ؟ و " معماری چه بوده است" ؟ تاریخ دانان ، معماری را به مقاصد مختلفی رهنمون می کند. از آنجایی که تاریخدانان به این سوالات از طریق تحلیل و ارزیابی مواد خود می پردازند، همین مسئله ممکن است برای آنان نیز حادث باشد. رابطه تاریخ به شواهد، به عنوان مثال، به طور خاص در مورد "چگونگی" و "زمان 'ساخت یک ساختمان است ، که همراه با مسائلی از جمله " چه "(طبیعت مصنوع و اهمیت آن)، «چرا» (دلایل این طبیعت، نیت نویسنده، پیش شرط حاکم بر ظاهر و مسائل فنی) و "چه کسی" (در مورد ریشه های مصنوع هم به عنوان یک کار تالیفی وهم به عنوان یک کار خاص مورد توجه اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و یا مذهبی).

مقاله علمی مفاهیم مدرن معماری 

 مقاله علمی ادبیات معماری معاصر 

با وجود برخی محدودیت ها، چنین پرسش هایی در انتزاع خود برای مسکن های پیش ساخته در کشورهای جنوب صحرای آفریقا به اندازه خانه های با شکوه انگلیسی خدمت می کنند. اما "چگونگی" تاریخ معماری به سرعت تبدیل سوال در مورد تعریف معماری از نظر آداب و رسوم، معیارهای زیبایی شناسی و محتوای نظری می شود. بحث در مورد مسئله وجود، واینکه چه چیزی می تواند معماری شناخته شود ، با اجماع در سال 1920 و بد از آن در1960 و سپس به طرز چشمگیری در پایان قرن بیستم تغییر کرد.
در نتیجه، در حال حاضر مورخان معماری ممکن است یک ساختمان را به راحتی پایان دادن به آن آغاز کنند و یا از ساختمان به طور کلی چشم پوشی کنند. "چگونه " و " چه زمانی" در حال حاضر ممکن است در رابطه با یک سند و یا موضوع پرسیده شود که این مسئله به عنوان موضوع تاریخ معماری در سال های 1960، 1970 و یا حتی 1980 غیر قابل تصور بوده است.
با توجه به این مشاهدات ، ما ممکن است به این نتیجه برسیم که شواهد تاریخی تکیه بر سوالات مفهومی و مسائل مورد اهمیت و توجه دارند که با توجه به این مسئله به سه دسته رویه ای، متنی و مفهومی تقسیم بندی می شوند که با هم تداخل دارند.
شواهد رویه ای ما را به حقایقی از هر موضوع داده شده رهنمون می کند: چگونه همه چیز از آغاز تا پایان به دست می آمد ، و چه کسی در هر مرحله از راه درگیر بوده است.
سوال از پرسنل نیز مربوط به شواهد متنی است، که موضوع تاریخی در تنظیمات گسترده تر خود قرار می دهد. اثبات زمان، توالی، محل، و همچنین چهره های درگیر و ارتباط آنها با دیگر چهره ها - کی، کجا و چه کسی - کمک می کند تا مورخان موضوع خود را به افراد دیگر و در نهایت، به شبکه گسترده تر از راویان گذشته تاریخی متصل کنند ،که همه مورخان معماری کار خود را توسط این فرایند اندازه گیری دیگران هم توسط آن ارزیابی می کنند.
دسته سوم، یعنی شواهد مفهومی، مربوط به نوع موادی که به سوال از صلاحیت در یک موضوع می پردازد می باشد. این اغلب غیر ممکن یا نامطلوب خواهد بود که همه اسناد، ساختمان ها و یا چاپ ها را به یک دسته بندی اختصاص دهیم. با این حال، صلاحیت های انضباطی در جستجوی تاریخ معماری، یک موقعیت (حتی ضمنی) در مورد چگونگی دسته بندی یک موضوع غیر متعارف و یا حاشیه ای را به ما ارائه می دهد که اهمیت گسترده ای برای این رشته دارد - و در نتیجه هر چیز را در زمانهای گوناگون و گفتمان در خصوص تاریخ معماری در جای خود قرار می دهد. استقرار شواهد در تعقیب سوالهای تاریخ نگارانه و یا حدت تاریخی ، سوالاتی در خصوص مسائل مفهومی در کنار روش و زمینه ها را ایجاد می کند.

شواهد و عمل مورخ معماری

یک سری از نمونه ها به ما اجازه می دهد تا ببینیم که این نقاط در عمل چگونه ممکن است به کار گرفته شوند. متخصصان در تاریخ آثار باستانی معماری، اسناد طراحی و ساخت و ساز، و نمایندگی های معماری، لازم است تا پیش بینی، مستند سازی یا نقد مطرح شده در طول سه دهه ی گسترده از بررسی در طیف وسیعی از شیوه های تحلیلی تاریخی و دیگر روش اقتباس شده را به منظور نفوذ عمیق تر به مسائل تاریخی نیاز داشته باشند. تکنیک ها و فن آوری های مناسب برای نقشه برداری، مهندسی و سایر زمینه ها نیازمند اندازه گیری دقیق همه ابعاد هستند، به عنوان مثال، برخی برای بررسی دقیق ساختمان ها و سایت های باستان شناسی مورد استفاده هستند – که البته کامل بودن دقت آنها نسبی است. مشکلات سده های گذشته مانند ابعاد ستون ها و نسبت آنها به نظریه ارتفاع ستونی و قطر باقی همچنان پابرجا و در نتیجه محل بحث است.
در این راستا، مقاله اخیر توسط متیو کوهن در JSAH اسناد نظرسنجی جدیدی از قربانگاه قدیمی کلیسای سن لورنزو (فلورانس، 9-1420) ارائه کرده است، که معمولا به عنوان سهم متعارف فیلیپو برونلسکی بر پایه و اساس فلورانس در معماری رنسانس در نظر گرفته می شود. کوهن انجام یک "مشاهده دقیق از ساختمان، ساخت یک مطالعه تازه از عناصر آن و سیستم متناسب با آن را به انجام رساند. او نقشه اندازه گیری و تجزیه و تحلیل گرافیکی را در کنار یک بحث تاریخی مربوط به تالیف ساختمان، که یافته های تجربی خود را برآن اساس نهاده بود ارائه کرد. او نتیجه گرفت که مسئولیت بخشی از طراحی سن لورنزو با جد برونلسکی، ماتئو دی بارتولومئو دولفی نی بوده است . تجزیه و تحلیل کوهن نشان می دهد که، همانقدر که سن لورنزو ممکن است به عنوان یک ساختمان منادی آغازی نو شناخته شود، باید آن را از نظر ترکیب قرن چهاردهم و روش های ساخت و ساز آن زمان که به قرن پانزدهم هم کشیده شدند نیز بررسی کرد، و در نتیجه از نظرسنت این قرون وسطی است که سایه های بلند بر روی رنسانس انداخته است. اگر بتوان این ساختمان را به عنوان بخشی از قرون وسطی درک کرد، این مسئله با دسته بندی و زمان شناسی رنسانس چه می کند؟ در نتیجه خود کوهن تنها تا آنجا پیش می رود که شناخت چنین پرسش هایی را در جزئی مهم در بررسی شواهد تاریخی معماری می داند. او مینویسد: «این یکپارچگی و رویکرد مبتنی بر مشاهدات به مطالعه تاریخ معماری است که پتانسیل افزودن به دانش جدید را نه تنها در زمینه اجزای معماری، بلکه در بسیاری از حیطه های دیگر نظریه های معماری ایجاد می کند.

اندازه گیری ابعاد و فاصله ستونی به خودی خود، منجر به دسته بندی «طبیعی» یک ساختمان چه در اواخر قرون وسطی و چه اوایل رنسانس نمی شود. قبل از اواسط قرن نوزدهم، ساختمان قرن پانزدهم رنسانس در نظر گرفته نمی شدند چرا که هنوز ابزار دسته بندی که توان این کار را داشته باشد به تاریخ فرهنگی معرفی نشده بود. مطالعه کوهن یادآوری ارزشمندی را ارائه می کند که وظیفه "قدیمی" درک گذشته از طریق مطالعه تجربی آثار باستانی به سختی تاکنون انجام شده است . مورخان می توانند داده های جدید را تفسیر و دوباره روابط تناسبی را در پرتو انواع دیگر دانش ها ازساختمان، و همچنین نحوه تهیه و طراحی و ساخت آن بدست بیاورند. این مطالعات ما را مجبور می کند که به طور مستمر به تجدید دسته بندی های گسترده از تاریخ معماری بپردازیم. به عنوان مثالدر رابطه با انواع ادله که در بخش قبلی در نظر گرفته شده، این مورد اندازه گیری های جدیدی را از ساختمان به عنوان شواهد رویه ای انجام می دهد، که در پرتو عوامل زمینه ای در نظر گرفته شده و آگاهی کاملی از مفاهیم مفهومی آن ارائه می کند.

مقاله کوهن، مساله چگونگی ارزیابی دوباره شواهد موجود را بررسی می کند (از طریق دوباره اندازه گیری در مطالعه او) و دسته بندی را مشخص می کند که بر تاریخنگاری کل دوره دلالت دارد. مثال بعدی ما مربوط به یک مشکل تخصصی در آثار پیرانسی است : چگونه و به چه منظور او طراحی اثر ودوت دی رم خود را طراحی کرد. (منتشر شده در 1748)
و اینکه چه وقت و چگونه او در طول زمان در آنها تجدید نظر کرده است. روبرتا باتالیا در اثر خود به نام مار و قلم، نشان می دهد که این پرسش ها ناشی از تقاضای مورخان برای کشف روش پیرانسی و آثار مادی آن در بشقاب های مسی وچاپ های ساخته شده از آن که او در آنها کار می کرد، است، مثال او یکی از مشکلات مشترک زمان شناسی است که توسط کشف یک نمونه جدید از یک سری مطرح شده ، که باید بر اساس تاریخ موجود حکاکی و همچنین بر اساس دانش تخصصی از آثار معماری و روش طراحی مورد بررسی قرار گیرد.این مقاله علمی ادامه دارد........  (سیارک)

 دستورالعمل هایی برای تحقیقات هوای داخل ساختمان

یک استراتژی کلی برای انجام هر نوع تحقیقات در خصوص هوای داخل ساختمان توسط سازمان محافظت از محیط زیست آمریکا ایجاد شده  است. این دستورالعمل ها را باید برای تعیین حوزه ی مشکل به صورت فضایی, زمانی و بر حسب آلاینده های احتمالی هوای داخل که مسئول تاثرات انسانی هستند, دنبال کرد. یک تحقیق و بررسی معمولا در واکنش به شکایات های کارکنان در خصوص کیفیت هوا آغاز می شود. بازرس, یک درونکاوی اولیه از محل کار انجام می دهد و به دنبال نشانه های واضح تهویه ی ضعیف یا منابع آلاینده می گردد. در این هنگام, مصاحبه هایی با کارکنانی که مشکلاتی را تجربه می کنند اغلب می تواند به تعیین آلاینده های احتمالی کمک کند. بعد از دنبال کردن فلوچارت و تنظیم فرضیه ای در خصوص آلاینده یا آلاینده های مورد شک هوای داخل, بر اساس اطلاعات کارکنان و محل کار که جمع آوری شده است, باید برنامه ای برای نمونه برداری تنظیم شود. این برنامه ماهیت نمونه برداری و مکان و زمان آن را مشخص می کند. اگر منبع آلاینده , انتشار پیوسته ای دارد, پس زمابنندی کمتر مسئله ای مهم و حیاتی محسوب می شود, اما اگر منبع ناپیوسته و متناوبی است, مثلا آلاینده ای که تنها زمان کارکردن یک ماشین خاص دفع می شود, پس زمانبندی مناسب نمونه برداری, امری حیاتی است.  

آلاینده های هوای داخل ساختمان

بازه ی آلاینده های هوای داخل ساختمان که معمولا در محل های کار بررسی می شود شامل موارد زیر است:
• گازهای اشتعالی: هر منبع اشتعالی در محل کار می تواند گازهای سمی مختلفی منتشر کند. اگر محل کار, یک منبع اشتعالی مانند آتش گازی, آتش چوبی, کوره یا موتور گازوییلی دارد, یا اگر اشتعال بخشی از فرآیند کار است, پس هوا باید برای گازهای اشتعالی لیست شده در جدول زیر آزمایش شود.

آلاینده های هوای داخل ساختمان که برای تحقیقات کیفیت هوای داخل به طور رایجی مورد آزمایش قرار می گیرند 

* فیبرها> 5 میلی متر طول
منبع: اغلب مقادیر NIOSH در این لینک نشان داده شده اند: http://www.skcinc.com/NIOSH1/NIOSH.HTM

• ترکیبات آلی فرار:

تعداد زیادی ترکیبات آلی وجود دارند که ممکن است در محل کار موجود باشند. ترکیبات آلی فرار (VOCها) ممکن است به عنوان بخشی از فرآیند کار استفاده شوند که نمونه ی آن, حلال های استفاده شده در خشکشویی و مواد چسبی مورد استفاده در تولید مبلمان است, یا این مواد ممکن است تمام فرآیند کار باشند که نمونه ی آن, پالایشگاه پتروشیمی است. آزمودن هر مورد از بازه ی وسیع VOC ها می تواند هزینه بر باشد و متعاقبا, مگر در صورتی که وجود یک VOC خاص مورد شک باشد, هوای داخل را می توان برای تمام VOC ها غربالگری کرد. VOC هایی که معمولا وجود آنها آزمایش می شود, در جدول بالا لیست شده اند.

• فیبرهای هواویز:

فیبرهای مبتنی بر مواد معدنی مانند فایبرگلس یا آزبست می توانند در اثر فرسایش یا گسیختگی مصالح ساختمانی مانند عایق حرارتی, هواویز شوند. این فیبرها می توانند در صورتی که بخشی از فرآیند کاری باشند نیز هواوز شوند که نمونه ی آن, کارخانه ی تولید فایبرگلس است. دو نمونه از فیبرهای مورد استفاده که اغلب آزمایش می شوند در جدولبالا لیست شده اند. (هواویز:ذرات بسیار ریز جامد یا مایع معلق در هوا)
جدول بالا لیستی از حد شغلی قرارگرفتن در معرض مواد شیمیایی را نیز برای این آلاینده های هوا نشان می دهد. EPA آمریکا, دستورالعمل اضافی خوبی در خصوص انجام تحقیقات IAQ بدست می دهد. این دستورالعمل ها روش های استاندارد خوش-عمل هستند که باید برای نظارت بر هر نوع از آلاینده های مورد نظر, از آنها تبعیت کرد. هر کشور یا هیئت تنظیمی ممکن است روش های استاندارد خود را برای سنجش آلاینده های مختلف هوا داشته باشد. به عنوان مثال, در آمریکا, روش های مختلف تحلیل و نمونه برداری از هوا توسط سازمان ایمنی و سلامت شغلی (OSHA), موسسه ی ملی سلامت و ایمنی شغلی (NIOSH), جامعه ی آزمایش و مواد آمریکا (ASTM) و EPA آمریکا منتشر شده اند. در بریتانیا, هیئت رئیسه ی سلامت و ایمنی (HSE), دستورالعمل های خود را برای روش های مورد نظر منتشر می کند. دستورالعمل های روش شناسی محلی باید همواره برای یک تحقیق و بررسی مورد مشورت قرار گیرند. ................در ادامه این مقاله علمی به " مقیاس های قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی " می پردازیم..................(سیارک)