اتروفیکاسیون آب

اتروفیکاسیون آب به غنی شدن آب های سطحی از عناصر غذائی گفته می شود که در دریاچه ها، خلیج ها، حوضچه های تثبیت و بعضی اوقات در رودخانه هایی که با سرعت کم در حرکت می باشند رخ می دهد. غنی شدن آب از مواد مغذی منجر به ازدیاد شدید و تجمع جلبک ها و گیاهان آبزی عالی تر به مقادیر بیش از حدی می گردد که سبب تغییرات نامطلوبی در کیفیت آب شده و می تواند به میزان قابل توجهی با مصرف منابع آب تداخل داشته باشد.
انباشت مفرط عناصر محلولی مانند فسفر، نیتروژن، سیلیکون و عناصر دیگر تولید زیست توده (بیوماس) اضافی را در جلبک ها تحریک می کند. این امر هنگامی که جلبک و بقایای آن به پایین فرو می روند، محتوای O2 کاهش می یابد و در نهایت در صورت غالب شدن شرایط غیرهوازی، افزایش متناظری را در ذخیره اکسیژن جهت تجزیة مواد آلی می طلبد. این امر حاکی از اتروفیکاسیون شدید بوده و ممکن است به مرگ جدی زندگی دریایی، انسداد و معابر آبی و کاهش عمده در ارزش املاک و مستغلات مناطق آسیب دیده منجر شود. در کشورهای توسعه یافته ای مانند آمریکا به واسطة کاربرد خیلی زیاد کودهای کشاورزی، بیش از 50 درصد چاه های روستائی و عمومی آلوده به نیتروژن -نیترات (NO3N) است. آلودگی از استاندارد آب آشامیدنی (10mgNO3/lit) تا 2 درصد تجاوز کرده است. دسته بندی :مقاله علمی