پر استفاده ترین محصولات ساخت بشر و جایگزین های امروزی آن ها بخش اول
محمد رضا عاشوریدر۱۴۰۳/۲/۱۸در این مقاله قصد داریم شما را با آن دسته از محصولاتی آشنا کنیم که به هنگام عرضه شدنشان به بازار، به سرعت محبوبیت ویژه ای پیدا کردند و نیز طرفداران بسیاری؛ علاوه بر این شما را با محصولی که در حال حاضر به جای آن محصول قدیمی و اولیه استفاده می شود آشنا خواهیم کرد، با سیارک همراه باشید.
واکمن سونی
در سال 1979 بود که برای نخستین بار سونی محصولی را روانه بازار کرد که واکمن نام داشت؛ واکمن در حقیقت وسیله ای بود که فرد با استفاده از آن می توانست در هر زمان و مکانی به وسیله گوشی های مخصوص اقدام به گوش دادن موسیقی کند؛ عرضه شدن واکمن حیطه خصوصی افراد در گوش دادن به موسیقی را وارد مرحله جدیدی کرد. این دستگاه پخش موسیقی، بسیار سبک وزن بود و تقریبا در هر شرایطی می شد آن را همراه خود داشت.
محصولی که در حال حاضر به جای آن مورد استفاده قرار می گیرد: آیپاد، اپل
برای نخستین بار در سال 2001 بود که شرکت اپل از محصول جدید خود، آیپاد پرده برداری کرد. آیپاد اپل در حال حاضر به جای واکمن مورد استفاده قرار می گیرد؛ البته آیپاد صرفا یک دستگاه پخش موسیقی نیست و علاوه بر آن، قابلیت پخش فیلم و بازی کردن نیز با آن وجود دارد؛ آیپاد دارای حافظه ای است که می توان موسیقی، فیلم و یا هر چیز دیگری را روی آن ذخیره کرد و نیز قابلیت گردش در اینترنت نیز با آن وجود دارد.
بطری مورد استفاده شرکت کوکا کولا
تصویری که مشاهده می کنید متعلق به بطری منحصر به فردی است که شرکت کوکا کولا در سال 1915 برای نخستین بار از آن ها بهره گرفت؛ هدف اصلی از طراحی بطری ای منحصر به فرد در آن زمان این بود که به واسطه ظاهر زیبای آن بتواند فروش بیشتری از رقبای خود به دست آورد. ایده پرداز اصلی طراحی و ساخت این بطری های منحصر به فرد عنوان کرده بود که برای طراحی از شکل ظاهری برگ های درخت کوکا و نیز دانه های کولا ایده گرفته بوده است.
محصولی که در حال حاضر به جای آن مورد استفاده قرار می گیرد
در سال 1978 بود که استفاده از بطری های شیشه ای به طور کلی متوقف شده و شرکت کوکا کولا به جای آن ها از بطری های پلاستیکی استفاده کرد. در طراحی و ساخت این بطری های پلاستیکی سعی بر آن بوده است که شکل ظاهری بطری های شیشه ای تا حد امکان حفظ شود؛ این بطری های پلاستیکی وزن بسیار کمتری نسبت به بطری های شیشه ای دارند و قابل بازیافت نیز هستند.
اور- لایکا (Ur-Leica)
اور- لایکا نام نخستین دوربین عکاسی قابل حملی است که بدنه آن کاملا از جنس فلز بود و برای اولین بار شاهد عرضه شدن دوربین عکاسی ای به بازار بودیم که دارای لنزی قابل انعطاف بود که می شد آن را عوض کرد. اسکار بارناک نام شخصی است که این دوربین عکاسی را طراحی و روانه بازار کرد؛ مدل های اولیه دوربین اور- لایکا در سال 1914 روانه بازار شدند. اسکار بارناک یکی از محققانی بود که در شرکت لایکا در آلمان مشغول به کار بود. دوربین عکاسی طراحی شده توسط وی علاوه بر این که قابلیت های تازه ای در اختیار هواداران این صنعت قرار داد، سبک وزن بود و قابل حمل و بیش از هر چیز دیگری این مسئله بود که دوربین را محبوب می کرد.
محصولی که در حال حاضر به جای آن مورد استفاده قرار می گیرد
دوربین های عکاسی حرفه ای مورد استفاده در عصر حاضر (که با نام اختصاری دی ای ال آر شناخته می شوند)، برای نخستین بار در سال 2000 بود که روانه بازار شدند و از آن زمان تا کنون طرفداران و هواداران بسیاری پیدا کرده اند. دوربین های حال حاضر قابلیت های بسیاری در اختیار کاربران شان قرار می دهند که از آن جمله می توان به این موارد اشاره کرد: صفحه نمایش دیجیتال دارند، لنز های مورد استفاده در آن ها قابل تغییر دادن است و امکان فیلم برداری با کیفیت 4 کی نیز با آن ها وجود دارد.
آی بی ام 5150
سال 1981 مصادف بود با زمانی که نخستین کامپیوتر های مدرن آن زمان روانه بازار شدند: آی بی ام 5150. مدل های اولیه این کامپوتر ها با قیمتی معادل با 1565 دلار روانه بازار شدند که در نوع خود رقم قابل توجهی است و این مسئله باعث شد تا هر کسی توانایی خرید آن را نداشته باشد، با این حال، نکته ای که این کامپیوتر ها را محبوب می کرد، اندازه نسبتا کوچک آن ها و سادگی استفاده از آن ها بود. از برنامه های موجود بر روی این کامپیوتر ها می توان به صفحه گسترده ای (صفحه گسترده به صفحات جدول بندی شده کامپیوتر که قابلیت انجام محاسبات ریاضی را دارند اطلاق می شود) به نام ویسی کالک و نیز نرم افزاری به خصوص برای تایپ مطالب مختلف به نام «ایزی رایتر (EasyWriter)» اشاره کرد؛ این کامپیوتر های اولیه حافظه ای 256 کیلو بایتی داشتند. این کامپیوتر ها به اندازه ای محبوب شدند که مجله تایمز عکسی از آن ها بر جلد یکی از مجلات خود نهاده و زیر آن نوشته بود «ماشین سال».
محصولی که در حال حاضر به جای آن مورد استفاده قرار می گیرد
مشخصا کامپیوتر های شخصی طی سالیان بعدی پیشرفت چشم گیری کردند و مدل های مختلف با کارایی ها و قابلیت های بسیار بیشتری به مرور زمان روانه بازار شدند، اما در حال حاضر دستگاهی که بیش از هر وسیله دیگری در میان کاربران محبوبیت دارد و از آن استفاده می شود، لپ تاپ هایی است که علاوه بر دارا بودن قابلیت های بی شمار کامپیوتر های شخصی، استفاده از آن ها ساده تر است و می توان آن ها را با خود همراه داشت.
فندک های زیپو
جورج بلیسدل نام طراح و ایده پرداز اصلی فندک های زیپو است و نخستین بار در سال 1932 بود که مدل های اولیه این فندک ها روانه بازار شدند. جورج بلیسدل طی مصاحبه ای عنوان کرده بود که مشاهده تقلا کردن یکی از دوستان اش برای روشن کردن سیگار با فندکی ساخت اتریش، سبب شد تا به فکر ساخت فندک های زیپو بیفتد: فندکی که استفاده از آن ساده تر باشد و کارایی بیشتری داشته باشد. جورج بلیسدل برای ساخت فندک های زیپو، فندک های ساخته شده در اتریش را به دقت مورد بررسی قرار داده و پس از کسب آگاهی کافی در خصوص کارکرد آن ها، امکانات و قابلیت های جدیدی به آن ها افزود و در نهایت فندکی را طراحی کرد و ساخت که در حال حاضر آن را با نام زیپو می شناسیم. نخستین کاری که جورج برای ساخت فندک های جدید خود کرد این بود که بدنه آن را کوچک تر کرد، سپس دری به عنوان سر پوش برای آن در نظر گرفت و نیز سیستم به خصوصی به عنوان دودکش برای آن طراحی کرد که از شعله فندک محافظت کرده و آن را برای مدتی طولانی نگاه دارد.
محصولی که در حال حاضر به جای آن مورد استفاده قرار می گیرد
در سال 1950 بود که برای نخستین بار این فندک های پلاستیکی روانه بازار شدند. دیگر برای شعله ور کردن فندک نیازی به بنزین نبود و سوخت مورد استفاده در این فندک ها گاز بود (به جای بنزین سفیدی که در فندک های زیپو مورد استفاده قرار می گرفت). همین مسئله (تغییر دادن سوخت مورد استفاده در فندک) باعث شد تا دیگر به سنگ چخماق چرخان مورد استفاده در فندک های زیپو نیازی نباشد. علاوه بر این محفظه پلاستیکی این فندک ها سبب می شد تا بتوان آن ها را دور انداخت.
تیغ های ایمن ژیلت
در سال 1903 بود که کینگ سی ژیلت برای نخستین بار از محصول جدید خود پرده برداشت: تیغ های دو لبه کاملا ایمنی که برای اصلاح صورت می شد از آن ها بهره گرفت. دستگاهی که تیغ بر روی آن قرار می گرفت (دستگاهی که در تصویر مشاهده می کنید) برای مدت ها قابل استفاده بود و تنها کافی بود تیغ موجود بر روی دستگاه را چند وقت یک بار عوض کرد تا کارایی اصلی خود را داشته باشد.
تیغ بسیار قدرتمند، تیز و باریک مورد استفاده بر روی این دستگاه باعث شد تا در مدت زمانی بسیار کوتاه در سراسر دنیا از محبوبیتی ویژه بر خوردار شود.
محصولی که در حال حاضر به جای آن مورد استفاده قرار می گیرد
در دهه های آتی پس از عرضه شدن دستگاه منحصر به فرد ژیلت به بازار، از طراحی آن ایده گرفته شد و دستگاه هایی پلاستیکی مورد استفاده قرار گرفتند که بعضا یک بار مصرف بوده و پس از استفاده می شد آن ها را دور انداخت. بعد ها و به واسطه پیشرفت چشم گیر تکنولوژی نیز دستگاه های ریش تراش الکتریکی مختلفی روانه بازار شدند که به سرعت از محبوبیت ویژه ای برخوردار شده و در سراسر نقاط دنیا مورد استفاده قرار گرفتند (برخی از مدل های ریش تراش های جدید را در تصویر مشاهده می کنید).
چسب زخم
برای نخستین بار در سال 1920 بود که چسب های زخم به طور عمده مورد استفاده قرار گرفتند. مدل های اولیه چسب های زخمی که روانه بازار شدند متشکل از یک تکه گاز (تنزیب) پانسمانی بودند که در قسمت های انتهایی آن چسب هایی متصل شده بود و بدین وسیله می شد آن ها را بر روی محل آسیب دیده قرار داد. مشکلی که در خصوص این چسب های زخم وجود داشت این بود که به سادگی کنده می شدند و چسب مورد استفاده در آن ها قدرت چندانی نداشت. تا سال 1924 این چسب های زخم به صورت دست ساز تهیه می شدند و کسانی برای این کار استخدام شده بودند تا آن که نهایتا در همان سال دستگاهی برای استرلیزه کردن آن ساخته شد.
محصولی که در حال حاضر به جای آن مورد استفاده قرار می گیرد
تصویری که مشاهده می کنید متعلق به محصولی است که به جای چسب ها زخم قدیمی مورد استفاده قرار می گیرند و مطمئنا با آن آشنایی دارید. سال های اولیه ای که این محصول روانه بازار شد، با استقبال چندان خوبی مواجه نشد و فروش بسیار کمی داشت تا آن که به مرور زمان نام آن بر سر زبان ها افتاد و در حال حاضر شاید کمتر کسی باشد که از این محصولات استفاده نکند.
تلفن کربنی کوچک ادیسون (میکرو فون)
در سال 1877 بود که برای نخستین بار این محصول منحصر به فرد ساخته شده توسط ادیسون به کار گرفته شد. میکرو فون ادیسون قابلیت آن را داشت که سیگنال های صوتی مناسب را باز تولید کند و به همین خاطر بود که در نهایت ایده انتقال صدا به مسافت هایی طولانی امکان عملی شدن پیدا کرد. تا قرن بعدی و زمانی که تلفن های دیجیتال طراحی و روانه بازار شدند، از همان تکنولوژی ادیسون برای انتقال صدا بهره گرفته می شد.
محصولی که در حال حاضر به جای آن مورد استفاده قرار می گیرد
تلفن های الکترونیکی عصر حاضر از ادغام کردن میکرو فون های الکتریکی و جریانی به دست آمده است و کیفیت صدای منتقل شده توسط این تلفن ها نیز به مراتب از مدل های اولیه بسیار بهتر است. از دیگر قابلیت های تلفن های جدید می توان به قدرت انتقال سیگنال آن ها اشاره کرد که به مراتب مسافت های طولانی تری را در بر می گیرد.
دوربین پلیارید
دوربین های پلیاریدی که بندی در قسمت پشتی آن ها در نظر گرفته شده و از رنگ های قرمز و مشکلی برای طراحی برخی از قسمت های بدنه آن استفاده شده بود، برای نخستین بار توسط شخصی به نام هنری دریفاس طراحی و روانه بازار شد. هدف اصلی از طراحی و ساخت این دوربین ها، علاقه مند کردن نسل جوان تر به استفاده از آن ها بوده است و وزن سبک آن ها قابلیت همراه داشتن و استفاده از آن ها را تقریبا در هر شرایطی ممکن می ساخت. در قسمت داخلی دوربین دستگاهی کار گذاشته شده بود که به وسیله آن فلاش عکاسی تولید می شد و هر عکسی که به وسیله آن گرفته می شد به زمانی ده الی پانزده ثانیه ای برای تولید شدن نیاز مند بود. در سال 1965 و زمانی که این دوربین ها به طور رسمی معرفی و روانه بازار شدند، با سرعتی باور نکردنی بدل به پر فروش ترین دوربین های پلیاریدی موجود شدند و از این حیث رکورد دار هستند.
محصولی که در حال حاضر به جای آن مورد استفاده قرار می گیرد
گذر سال ها و پیشرفت تکنولوژی به مرور زمان باعث کوچک تر شدن این دوربین ها و فشرده تر شدن آن ها شد. برند های گوناگونی چون فوجی فیلم، لومو گرافی، پلیارید و مینت برای سال های متمادی دوربین های مختلف این چنینی روانه بازار کرده اند و هدف از طراحی و ساخت تمامی این دوربین ها رقابت با همان محصول اولیه ای بوده است که در سال 1965 معرفی شد.
اطاقک یا کیوسک قرمز رنگ تلفن های عمومی
نخستین کیوسک تلفن همراه که رنگی قرمز داشت در سال 1924 و توسط گایلز گیلبرت اسکات طراحی شد. در همان سال یک مسابقه طراحی توسط یکی از شرکت های بزرگ سرمایه گذاری لندن برگزار شد و طی آن طرح های مختلف شرکت کننده ها برای ساخت اطاقک های تلفن عمومی مورد بررسی قرار گرفت؛ بررسی که در نهایت منجر به انتخاب طرح ارائه شده توسط گایلز گیلبرت اسکات شد. در نهایت در سال 1926 بود که راه اندازی و ساخت این اطاقک های تلفن عمومی آغاز شد و شرکت های مختلف نزدیک به چیزی حدود هزار و هفتصد کیوسک تلفن قرمز رنگ در نقاط مختلف شهر نصب کردند؛ کیوسک هایی که برای ساخت آن ها از آهن بهره گرفته شده بود و جنس درب ورودی آن از جنس چوب درخت ساج بود.
محصولی که در حال حاضر به جای آن مورد استفاده قرار می گیرد
در نهایت در سال 1996 بود که هدایت مخابرات لندن به بخش خصوصی سپرده شد و از آن زمان بود که کیوسک های تلفنی با طراحی جدید در نقاط مختلف شهر راه اندازی شدند؛ کیوسک هایی که جانشین طرح اولیه ای شدند که در خصوص آن توضیحاتی داده شد. برای ساخت این کیوسک های جدید به جای آهن و چوب از آلومینیم و شیشه استفاده شده بود و طراحی سقف کیوسک ها حالتی گنبدی شکل داشت. همان گونه که در تصویر نیز مشاهده می کنید از رنگ قرمز در برخی از قسمت های کیوسک استفاده شد تا یاد آور طرح پیشین آن ها باشد.
این مقاله ادامه دارد...
