محصولات جایگزین گردشگری
طاهره مصطفویدر۱۴۰۳/۲/۱۸
گردشگری ترکیبی از گردشگری جایگزین و جمعی است. ویژگی توریسم جمعی با تعداد زیادی از افرادی که به دنبال تعطیلات مربوط به فرهنگ خود در رفت و آمدهای مکرر مقصدهای محبوب، مشخص می شود. گاهی اوقات گردشگری جایگزین به عنوان "گردشگری با علاقه ویژه " و یا "گردشگری مسئول" اشاره می شود و معمولا به معنای اشکال جایگزین گردشگری است که بر ارتباط و درک راه ساکنان زندگی و محیط زیست طبیعی محلی تاکید دارند . گردشگری جایگزین را می توان بطور گسترده به صورت "اشکال گردشگری تعریف کرد که رابطه دوستانه با محیط زیست دارد و به ارزش های اجتماعی و فرهنگی جوامع احترام می گذارند و اجازه می دهند که میزبان و مهمان به از تعامل مثبت و ارزشمند و تجارب مشترک لذت ببرند " (ویرینگ و نیل 2000). مفهوم گردشگری پایدار، فعالیت های گردشگری جایگزین را بسته به طبیعت مانند گردشگری طبیعت، گردشگری کشاورزی، گردشگری روستایی، اکوتوریسم، گردشگری مزرعه، گردشگری و گردشگری آلی ایجاد می کند. همچنانکه از بسیاری از واژه ها تحت موضوع گردشگری جایگزین یا گردشگری پایدار استفاده می شود، که در تجزیه و تحلیل تفاوت بین این توصیف نیاز است: گردشگری مبتنی بر طبیعت یک نوع از گردشگری بر اساس جاذبه های طبیعی یک مقصد است. برای مثال؛ کوه پیمایی، پیاده روی، دوچرخه سواری، ماهیگیری، شکار، کمپینگ، بازدید از پارک ها و جنگل ها، غارنوردی، خیال پرستی، تماشای پرنده، عکاسی و غیره طبیعت مشوق های زیادی برای مردم محلی و گردشگران که به دیدار یک مقصد می روند، فراهم می کنند. مقاصد زیستگاه دارند و فرهنگ این مردم و مردم مسئولیت حفظ آنچه که در طبیعت مقصد وجود را دارند. در حالی که مردم محلی مالکان حاضر هستند که در مقصد زندگی می کنند، گردشگران تجربی علاقه مند به تنوع این منابع طبیعی و فرهنگی هستند.
این افراد تعطیلات خود را سپری می کنند و انتظار می رود تجربه شگفت انگیز در مقصد با مردم محلی، فرهنگ، تاریخ، سلیقه در غذا و غیره داشته باشند. علاقه به گردشگری مبتنی بر طبیعت ریشه در درک رو به رشد در میان زمینداران دارد که، ارائه فرصت های تفریحی برای بازارهای در حال ظهور گردشگران تجربی راه مهم دیگر استخراج سود اقتصادی از منابع طبیعی موجود در زمین های خصوصی است. گردشگری روستایی می تواند به عنوان "تجربه کشور" تعریف شود که شامل طیف گسترده ای از جاذبه ها و فعالیت هایی است که در مناطق کشاورزی و یا غیر شهری رخ می دهند. ویژگی های اساسی آن شامل فضاهای باز، سطح پایین توسعه صنعت گردشگری، و فرصت برای بازدید کنندگان تا به طور مستقیم محیط های کشاورزی و / یا طبیعی را تجربه کنند . گردشگری روستایی فقط گردشگری مبتنی بر مزرعه نیست. این گردشگری نه تنها شامل تعطیلات مبتنی بر مزرعه بلکه شامل تعطیلات ویژه علاقه به طبیعت و اکوتوریسم، همانند فعالیت های گردشگری بر اساس طبیعت است. گردشگری روستایی در مناطق روستایی واقع شده است. این گردشگری سنتی و فرهنگی است. این گردشگری شامل میراث طبیعی، فرهنگی و تاریخی، زندگی روستایی، غذاهای ارگانیک، منطقه کمتر توسعه یافته و کوچک و خانه های کوچک و کمتر مدرن برای مردم و انبارهای حیوانات می شود. افرادی که در مناطق روستایی زندگی می کنند بیشتر با کشاورزی ، زندگی آنها سروکار دارد و محل کار منطقه روستایی است و هر آنچه که ماهیت منطقه روستایی را فراهم می کند. افرادی که از مناطق روستایی برای ماهیت توریستی بازدید می کنند، مایل به بازدید از روستاها و مزارع با هدف لذت بردن، آموزش و یا داشتن تجربه زندگی روستایی هستند. درآمد گردشگری روستایی از زندگی اجتماعی و اقتصادی کشاورزان و همچنین توسعه کشاورزی و روستاها حمایت می کند.
گردشگری مزرعه Farm. یک زیر بخش گردشگری روستایی است و همچنین با گردشگری کشاورزی در ارتباط است. از دیدگاه رابرتز و هال ، گردشگری مزرعه یکی از پنج دسته گردشگری روستایی است، و سایرین اکوتوریسم، فرهنگی، ماجراجویی و گردشگری فعالیت. بخش وسیع تری از گردشگری روستایی می تواند به صورت فعالیت های گردشگری در مناطق روستایی تعریف شود و دارای معانی مختلف در کشورهای مختلف است. هیل، D.، E. ساندرلند، سیاوکاتین و G. دلی گردشگری روستایی را به عنوان "گردشگری از زندگی طبیعی تعریف می کنند، که از آن طریق مشتری ممکن است از محیط زیست طبیعی در مقابل محیط تجاری توسعه دسترسی به فعالیت های توریستی دسترسی پیدا می کنند. گردشگری روستایی برای ایجاد رضایتمندی در گردشگران که به دنبال تجارب سالم، فعال، آرامش بخش و فرهنگی معتبر برای فرار از جمعیت شهری و محل کار استرس زا هستند، آغاز شده است. اصطلاح "گردشگری مزرعه" در برخی از مناطق یا کشورها با agrotourism یا گردشگری کشاورزی استفاده می شود. هر نامی که داشته باشد، "گردشگری روستایی اغلب به توریسم مزارع اشاره دارد که در آن محیط کار بخشی از محصول از دیدگاه مصرف کننده را تشکیل می دهد" .
گردشگری مزرعه می تواند مسکن، مواد غذایی و مجراهای آشامیدنی ، مراکز بازدید مزرعه، گالری ها و موزه ها، فروشگاه مزرعه برای محصولات و صنایع دستی، پیاده روی های هدایت شده و مسیرهای پیاده روی در مزرعه، بازدیدهای آموزشی، فعالیت های کشاورزی، مانند فراخواندن، چیدن میوه، اسب سواری و ماهیگیری را در بر می گیرد. مزارع توسط مالک / کشاورز با کمک خانواده خانواده اداره می شوند. گردشگری معمولا جزء فعالیت های کشاورزی ثانویه است.
در ادامه این مقاله.......... به اکوتوریسم،گردشگری کشاورزی، گردشگری غذا و گردشگری آلی پرداخته می شود.
