ویتامین P (نامهای دیگر بیوفلاونوئیدها ، روتین، فلاونوئیدها) نام مشترک برای گروهی از ترکیبات با توانایی کاهش نفوذ پذیری مویرگی و مهار فعالیت هیالورونیداز (آنزیمی است که هیدرولیز اسید هیالورونیک را شتاب می دهد) هستند. خواص این مواد مغذی نسبت به مواد ویتامین مشابه است، زیرا کمبود آنها در بدن عوارض جدی ایجاد نمی کند.
در طبیعت، این ترکیبات در حالت آزاد در قالب گلیکوئید ها یافت می شوند و رنگدانه گیاهان، گل، میوه، پوست و برگ را تشکیل می دهند.
تا به امروز، دانشمندان حدود 5000 ترکیبات که خواص ویتامین P را نشان می دهند، شرح داده اند. بیشترین مورد مطالعه آنها عبارتند از روتین هاسپریدین، کورستین، مرکبات، لووتولین، کاتچین ها، آنتوسیانیدین ها. این مواد از خواص آنتی اکسیدانی 50 برابر نسبت به توکوفرول، و 20 برابر نسبت به ویتامین C برخوردارند .
Bioflavonoids، علاوه بر حمایت از مقاومت مویرگ ها، فرآیندهای اکسیداتیو در بافت ها را فعال می کنند، سنتز آنزیم ها را تنظیم می کنند، ماهیچه های مجاری صفراوی را آرام می کنند و از فعال شدن عوامل سرطانزا جلوگیری می کنند. علاوه بر این، روتین ترمیم اسید دهيدرواسکوربيک را در متابوليت فعال آسکوربيک بهبود می بخشد و به اين ترتيب عنصر ترکیبی ضروری ويتامين C به دست آورده است.
تاریخ کشف ویتامین P یا فلاونوئیدها
در سال 1936 - 1937، آلبرت سنت گورگی، بیوشیمی مجارستانی آلبرت سنت گورگی، در طول جستجوی مواد غذایی ضد پوسیدگی، یک ماده (citrine) از لیمو را تولید کرد که خواص تقویت کننده مویرگی را تقویت کرده و عمل ضد پوسیدگی اسید آسکوربیک را افزایش می داد. دانشمند ماده جدید را Vitamin p نامیده و توانایی آن را بر روی قدرت دیواره عروقبررسی کردند. این اصطلاح بعد به ترکیبات دیگری که خواص مشابهی دارند، گسترش یافت.
در طول تحقیقات، بیوشیمی ها اثر مشترک این مواد را کشف کردند - وجود حلقه های بنزن معطر در شبکه مولکولی آنها این خاصیت مشترک بود. با توجه به این ، در سال 1952، دانشمند انگلیسی T. Geissman پیشنهاد کرد که مواد مغذی گروه P نام "بیوفلاونوئیدها" را اختصاص دهد. در عین حال مکانیسم تأثیر آنها بر بدن انسان برای مدت طولانی هنوز مشخص نیست.
در سال 1971، متخصص زیست شناسی ریچارد پاسوو، سهم ارزشمند خود را در درک فرآیندهای رخ داده در هنگام استفاده از آنتی اکسیدان ها، از جمله فلاونوئیدها ایجاد کرد. در کارهای علمی، شیمیدان روند متوقف کردن تغییرات مرتبط با سن در اندام های داخلی را از طریق مبارزه با رادیکال های آزاد توصیف کرد. پس از 14 سال، گروهی از دانشمندان آمریکایی که در سال 1985 توسط بنیاد دیویس (در سال 1985) را اداره می کردند، روش های اساسی تشکیل فلاونوئیدها را از بافت گیاهان تولید کردند. این مطالعات در مطالعه نقش فیزیولوژیکی مواد گروه P برای بهبودی بدن تبدیل به "پیشرفت" شده است.
خواص شیمیایی بیوفلاونوئیدها
Bioflavonoids، به علت ماهیت شبکه کریستالی، متعلق به ترکیبات فنول سری C6 - C3 C6 و یکی از ویژگی های این مواد، حضور در ساختار حلقه های بنزن است که با یک قطعه سه کربنی به یکدیگر متصل می شوند. در عین حال، مواد مغذی در درجه اکسیداسیون واحد پروپان، موقعیت و تعداد گروه های هیدروکسیل در هسته های معطر تفاوت دارند. در طبیعت، اغلب فلاونوئیدها با چهار یا پنج هیدروکسیل و به ندرت با یک، دو یا شش در مولکول وجود دارد.
مواد زیر دارای خاصیت خاصی برای افزایش مقاومت عروق خونی هستند: فلاونون ها، کاتچین ها، کلکون ها، فلاون ها، لوکوونتوسیانین ها، ایزوفلاون ها، دی هیدروکالکان ها، فلاونول ها، آنتوسیانین ها.
ترکیبات گروه P زرد، نارنجی و کریستال های سبز زرد و سبز است که اکثر آنها در آب حل می شود، در محلول کلروم، بنزن و اتیل اتر. یک ویژگی متمایز از روتین و کورستین نقطه ذوب بالا است. شاخص مواد اولیه 180 تا 190 درجه، دوم 316 تا 317 است. این مواد در آب جوش و الکل ها، که عمدتا در آب سرد حل نمی شوند، دشوار است. با محلول های آبی قلیایی، روتین و کورستین، مخلوط های همگن را تشکیل می دهند.
هنگامیکه متابولیسم کنسانتره FeCl3 (1٪) با فلاونوئیدها در اتانول ترکیب می شود، ترکیبات تیره رنگ می شوند. یعنی در واکنش به کاتکین ها، یک سایه تمشکی روشن (هنگام اضافه کردن محلول وانلین (1٪) به اسید هیدروکلریک)،در واکنش به هسپرین - نارنجی قرمز (هنگام کاهش با منیزیم)، در واکنش به فلاونول ها - زرد پر رنگ ).
حال ببینیم چرا ویتامین پی مورد نیاز است؟ چه کسانی نیاز به "درمان با بیوفلاونوئید"دارند؟ علائم هیپویتامینوز با Vitamin p چه هست؟و دستورالعمل استفاده از مواد غذایی مغذی حاوی ویتامین P کدام است؟
خواص ویتامین P
نقش بیولوژیکی فلاونوئیدها در کاهش نفوذپذیری مویرگی، افزایش قدرت خون و عروق لنفاوی است، و در نتیجه، افزایش جریان خون به رگ ها و بهبود انتقال مایعات بیولوژیکی به بافتها و اندامها می باشد. علاوه بر این، ویتامین P طبیعی باعث خواص رئولوژیکی خون است، زیرا تجمع گلبول های قرمز را تسریع می بخشد و سوخت و ساز بدن را تسریع می کند.
ویتامین P رادیکال های آزاد را نابود می کند. ویتامین P که یک آنتی اکسیدان قوی است با واکنش با یونهای فلزات سنگین، بدن را از اثرات مخرب عناصر اکسیداسیون محافظت می کند. با توجه به این خواص، فلاونوئیدها برای تقویت سیستم ایمنی بدن، جلوگیری از تومور، جلوگیری از بروز اختلالات عملکردی، حمله قلبی، حفظ پوست جوان است.
کاهش فاکتور التهاب توسط کاهش غلظت پروتئین واکنش C در پلاسما (شاخص التهاب در بدن) و مهار لیپوکسیژناز (آنزیمی است که اسید آراکیدونیک را به لکو تریژن، میانجی التهاب تبدیل می کند) را کاهش می دهد.
افزایش خواص دارویی اسید آسکوربیک، جلوگیری از اکسیداسیون آن.
دریافت همزمان بیوفلاونوئیدها دارای اثر ضد باکتری قوی است، مانع توسعه بیماری های عفونی می شود.
تولید مایع بین مفصلی را افزایش می دهد. با کمبود فلاونوئیدها، سنتز مواد "روان کننده" کاهش می یابد، که منجر به ایجاد آسیب های مفصلی و بی حرکتی می شود.
تنفس سلولی را تحریک می کند، در نتیجه باعث کاهش خطر هیپوکسی، از جمله در شرایط کمبود اکسیژن می شود.
متابولیسم چربی و کربوهیدرات را عادی میکند. مولکول های فلاونوئید فعال بیولوژیکی باعث افزایش پرولیفراتور توسط پراکسیوم (organelles، مرکز واکنش های بازتوکس در سلول ها) می شود که به نوبه خود گیرنده های هسته سلولی PPAR را فعال می کند. انتهای عصب PPAR و کنترل هوموتاز گلوکز و متابولیسم چربی در ماهیچه ها و کبد.
در کنار این، گیرنده های فعال به عنوان حسگرهای مولکولی اسیدهای چرب عمل می کنند و ژن های پروتئین حمل و نقل و آنزیم ها را تنظیم می کنند. در عین حال مواد کنترلی هموستاز چربی را کنترل می کنند که منجر به تحریک اکسیداسیون اسید چرب و بهبود متابولیسم لیپوپروتئین می شود.
علاوه بر این، آزمایش ها اثرات مثبت فلاونوئیدها را بر پایداری وزن بدن و در درمان پیچیده در مبارزه با چاقی نشان می دهد.
کاهش واکنش های آلرژیک فلاونوئیدها (هسپریدین، روتن، سیانیدین، کاتچین، کورستین، میریستین) مانع از تولید سروتونین (میانجی کننده آلرژی) و هیستامین می شود، که باعث تشدید نور و ضد درد می شود. با توجه به این خواص، ویتامین P به عنوان آنتی هیستامین برای کاهش آسم برونش استفاده می شود.
بیوفلاونوئید باعث کاهش میزان جذب مواد سرطانزا که در غذا در دستگاه گوارش قرار دارند (nitrosamines، radionuclides، metals heavy metals، pesticides) می شوند.
سنتز کلاژن را افزایش می دهد. Bioflavonoids همراه با ویتامین C از تخریب اسید هیالورونیک جلوگیری می کند، در نتیجه، قدرت بافت های اپیتلیالی طبیعی می شود.
این دارو دارای اثرات استروژن، آرام بخش و مسکن است. برنامه های عادی ترکیبات هورمونی گروه R استفاده می شود برای تحریک سنتز آدرنال (glyukokrtikoidov) و تنظیم سطح استرس (ساخت عادی توسط اپی نفرین و نوراپی نفرین).
پس از خونریزی، به دلیل تقویت دیواره های مویرگی، دوره توانبخشی را تسریع می کند.
عملکرد عصبی کبد و معده را عادی می کند. ویتامین P برای مدت زمان دفع صفرا "مسئول" است، در نتیجه تنظیم روند گوارش را انجام می دهد.
Bioflavonoids، به ویژه، کورستین، به عنوان بخشی از درمان پیچیده برای درمان زخم معده استفاده می شود.
کاهش خطر ابتلا به آترواسکلروز را کاهش می دهد. فلاونوئیدها گروه P را بهبود می بخشد متابولیسم کربوهیدرات در سلول متابولیسم کلسترول نرمال در رگ های خونی بود، فرایندهای التهابی در مویرگ بریده شده، به موجب آن خطر ابتلا به کلسترول بالا سه برابر کاهش می یابد.
عصاره فلاونوئید دیواره های مویرگ های چشم را تقویت می کند و وضعیت غشای سلولی را تثبیت و باعث جلوگیری از آب مروارید میشود. به همین علت، فشار داخل چشم به حالت طبیعی برطرف می شود و خطر فرآیندهای دژنراتیو در چشم کاهش می یابد.
تولید آنزیم ها را تنظیم می کند. علاوه بر این، فلاونوئیدها به تثبیت عملکرد فیزیولوژیکی بدن منجر می شوند.اختلالات عملکردی سیستم قلبی عروقی را کاهش می دهد. اثر مفید ویتامین باعث افزایش گردش خون مویرگی، بهبود رئولوژی خون، کاهش خطر ابتلا به آترواسکلروز در حال توسعه، انفارکتوس میوکارد، بیماری ایسکمیک قلب و بحران فشار خون بالا، به خصوص با اختلالات ریتم قلب می شود.
علاوه بر این، ترکیبات ویتامین مانند در بدن انسان عملکردهای زیر را انجام می دهد: فعالیت غده های غدد درون ریز را تحریک می کند، باعث ضعیف شدن سلول های سرطانی می شود، میزان قند خون را کاهش می دهد، ترشح صفرا را تنظیم می کند، تظاهرات تبخال را کاهش می دهد.
بیوفلاونوئید ها آنتی اکسیدان های قوی و محافظ های مویرگی هستند که در خواص دارویی با اسید آسکوربیک و توکوفرول قابل مقایسه است. آنها سیستم ایمنی و رگ های خونی را تقویت و بدن را ترمیم می کنند.
استفاده از ویتامین P در درمان بیماری ها
دیاتوز هموراژیک (هموفیلی، آسیب شناسی )
هیپو و آیتامینون P
ترومبوفلئیت سطحی
هموروئید
خونریزی از معده، بینی، ریه، روده، چشم
خونریزی های مرتبط با بیماری های عفونی (تب زرد، سرخک، عفونت های ویروسی)
بیماری های دستگاه گوارش (زخم معده یا دوازدهه)
التهاب آلرژیک دیواره های رگ های خونی (سموم مویرگی)
بیماری رادیواکتیو
گلومرولونفریت (التهاب رگهای خونی کوچک در کلیهها) با سندرم هموراژیک
کلاژنوز( بيماريهای روماتيسمال كودكان)
بیماری های پوستی (اگزما مرطوب، درماتیت، هوموسیدروز، اریترومایسین سمی)
روماتیسم
بیماری های اندام صفراوی
ضایعات مویرگی در زمینه دریافت سالیسیلات، ضد انعقاد و داروهای آرسنیک
آنژیوادم (به انگلیسی: Angioedema) ادم پوست، بافت زیر جلدی، مخاط و زیر مخاط. بسیار شبیه به کهیر اما در بافتهای عمقیتر
کمبود وریدی در اندام تحتانی
اندوکاردیت سپتیک
گلومرولونفروز آسیب به غشای گلومرول کلیه
فشار خون بالا
پورپورای ترومبوپنیک
رگهای واریسی
با توجه به توانایی فلاونوئیدها برای اتصال به مواد مضر (هیستامین و سروتونین)، تحریک ظاهر درد و بافت ادم، ویتامین P در ترکیب با اسید آسکوربیک برای آلرژی، آسم، آلودگی، و واکنش های غذایی منفی تجویز می شود.
میزان مصرف ویتامین P یا مکمل های بیوفلاونوئیدها
ویتامین P (قرص، کپسول، قرص، پودر، گرانول) پس از وعده غذایی ، میزان روزانه برای دو تا سه بار در روز مصرف می شود.
مقدار نیاز روزانه بدن به ویتامین P
برای نوزادان و نوزادان زیر 2 سال - 5 تا 10 میلیگرم
برای کودکان 3 تا 5 سال - 10 تا 15 میلی گرم
برای دانش آموزان 6 تا 8 ساله - 15 تا 20 میلی گرم
برای نوجوانان 9 تا 14 ساله - 20 تا 40 میلی گرم
برای بزرگسالان، 40 تا 100 میلیگرم.
میانگین دوز دارو 150 میلی گرم در روز است. با این حال، در نارسایی مزمن وریدی، رتینوپاتی دیابتی، واکنش های پوستی به پرتودرمانی، مقدار روزانه این ماده به 1200 میلی گرم (تحت نظر پزشکی) افزایش می یابد.
به یاد داشته باشید، در بعضی موارد، جذب فلاوانویدها آهسته و بدون علامت است. بنابراین، با نیاز به مقدار زیادی از ماده (1000 میلی گرم)، اثر این ترکیب با ویتامین C آلی (به نسبت مساوی) و توکوفرول افزایش می یابد . فاکتورهایی را که موجب وقوع شکست P می شود، در نظر بگیرید.
هیپو و هیپرتویتامینوز ویتامین P
با توجه به اینکه مجموعه بیوفلاونوئیدها به واسطه میکرو فلور روده سنتز شده است، مهم است که روزانه میزان مصرف آن در بدن را کنترل کنید. مواردی وجود دارد که حتی با در نظر گرفتن مصرف مواد غذایی کافی، P - hypovitaminosis را در فرد توسعه می دهد. به همین دلیل این اتفاق می افتد.
علل کمبود ويتامين P
التهاب دستگاه گوارش و در نتیجه نقض جذب مواد مغذی
پیوستن به رژیم های کاهش وزن برای مدت زمان طولانی (بیش از 6 ماه)
عادت های بد، مهار جذب مواد از طریق دیواره روده (سیگار کشیدن، وابستگی به الکل)
تغذیه نامتعادل.
کمبود فلاونوئیدها اغلب در زمستان و فصل بهار (حتی در افراد سالم) ظاهر می شود، زیرا در این زمان مصرف میوه ها و سبزیجات در بدن به شدت کاهش می یابد.
علامت واضح کمبود ویتامین P ظاهر شدن کبودی روی پوست با فشار کم بر روی بدن است.
علائم اوردوز با ویتامین P
علائم هیپویتامینوز:
خستگی
درد در پاها و شانه هنگام راه رفتن
خونریزی های زیر جلدی
ضعف، ناراحتی
خونریزی لثه، پارادونتوزیس(التهاب شدید لثه)
هنگامی که این علائم تشخیص داده شود، بلافاصله درمان "بیفلاونوئید" را شروع کنید. رژیم تجویز شده توسط دکتر، با تمرکز بر وضعیت بیمار و شدت اختلال عملکردی را شروع کنید. اگر مدت طولانی مصرف ویتامین P را متوقف نکنید - هیپویتامینوز، پاتولوژی های جدی ایجاد می کند.
علائم کمبود طولانی مدت ویتامین P
ریزش مو
ظاهر شدن یک رنگ پوست ملایم
وقوع آکنه
خونریزی مکرر
از دست دادن دندان
ضایعه در اندام های داخلی.
در موارد شدید، به علت شکنندگی مویرگ ها، خونریزی مغزی رخ می دهد.
Hypervitaminosis (مصرف بیش از حد ویتامین) فلاونید غیر سمی است و تهدیدی برای سلامت انسان نیست. مواد مغذی در بدن تجمع نمی یابند و ترکیبات اضافی در آب حل شده و از طریق ادرار دفع می شوند.
درمان هموروئید با ویتامین P
در پروکتولوژی، ویتامین P برای تقویت دیواره های رگ های خونی و مویرگ ها از "شبکه" ورید رکتوم استفاده می شود. هنگام درمان هموروئید، داروهای آسکوروتین یا روتن اغلب در ترکیب با ویتامین C آلی (آسکوربات کلسیم) استفاده می شود. استفاده ترکیبی از اسید آسکوربیک و biflavonoidov کاهش تورم و خونریزی در بافت کاورنو، بهبود میکروسیرکولاسیون در شبکه وریدی از مقعد را باعث می شود.
اثر پیچیده ای از مواد در مویرگ های رکتوم، کلید رفع خونریزی هموروئیدی و جلوگیری از پیشرفت دوباره آنها در آینده است.
علاوه بر این، ویتامین P به از بین بردن درد و تورم که در طول تشدید آسیب شناسی رخ می دهد کمک می کند. در هموروئید، روتین در هر مرحله از بیماری مورد استفاده قرار می گیرد، بدون توجه به محل خارجی یا داخلی گره.در طول درمان با بیفلاونوئید، حالت تهوع و سردرد رخ می دهد، که بعد از 5-7 روز ناپدید می شود.
ویتامین P در ترکیب آسکوریتین در دوز 50 میلی گرم (1 قرص) تجویز می شود 2 تا 3 بار در روز. مدت درمان 3 تا 4 هفته است.
داروهای این گروه با ترومبوفلبیت و ترومبوز با احتیاط استفاده می شود.
ویتامین ترکیبات متابولیسم
اکثر بیوفلاوونوئید ها به گروه فنول های چند قطبی وابسته هستند، به همین علت آنها در بدن به عنوان ترکیبات فنلی عمل می کنند. در مولکول هیدروکربن های آروماتیک شامل سه لینک در معرض تغییرات متابولیک: سیستم حلقه معطر، گروه های هیدروکسیل فنولیک و جایگزین مجاور به حلقه. با این حال، متابولیسم bioflavonoids در سلول انسان در چارچوب تعدادی از مواد از گروه catechins، flavanones و flavones بررسی شده است.
در انسان، ذرات مواد مغذی تحت تجزیه عمیق قرار می گیرند، که طبق بیوشیمی ها آنها را برای تشخیص و مطالعه دشوار می سازد. از این رو، مکانیسم جذب ویتامین P در دستگاه گوارش به طور کامل درک نمی شود. با این حال، دانشمندان به صورت تجربی (با استفاده از کروماتوگرافی کاغذ و ضخیم شدن عصاره های پروتئین) حضور کاتچین ها و ریتین را در ادرار نشان دادند.
در طول آزمایش های انجام شده در موش صحرایی (حیوانات به طور سیستماتیک آماده سازی روتین برای دو هفته دریافت کردند)، دانشمندان دریافتند که 90٪ از جرم آنالیت 4 تا 5 ساعت پس از تزریق به روده منتقل می شود و 10٪ در معده تغییری ایجاد نمی کند.
تجزیه و تحلیل تطبیقی آزمایش ها نشان می دهد که روتین و کورستین در بدن نسبت به کاتچین جذب بدن بسیار کندتر است. علاوه بر این، ماده اولیه عملا در آب معدنی، چای، بزاق غیرحلال است، اما در مایع روده و پانکراس تجزیه می شود. بر اساس این آزمایشات، بیوشیمی ها مشخص کرده اند که متابولیسم روتین در روده در شرایط هیدرولیز قلیایی رخ می دهد.
در همان زمان، به گفته برخی از شیمیدانان، اثر فیزیولوژیکی بیوفلاونوئید ها از طریق غدد درون ریز رخ می دهد. با این حال، با توجه به این واقعیت که ویتامین P برخی از گروه های آنزیم را مهار می کند، دیگر دانشمندان پیشنهاد کرده اند که مکانیسم عمل بیوفلاونوئیدها از طریق یک اثر انتخابی بر روی برخی سیستم های آنزیمی که در تنظیم نفوذپذیری عروق و تنفس بافت دخیل هستند، رخ می دهد.
بیوفلاوونوئید ها آنتی اکسیدان های طبیعی هستند که از سلول های اندام های داخلی از اثرات مخرب رادیکال های آزاد محافظت می کنند .
این اثر با حضور گروه های هیدروکسیل در ساختار مواد مغذی، که به عنوان یک نوع "دام" برای مواد تهاجمی استفاده می شود، توضیح داده شده است. اگر فاکتورهای آنتی اکسیدانی موجود در بدن انسان وجود نداشته باشد، رادیکال های آزاد تمایل به گرفتن تعداد از دست رفته الکترون ها را با اجبار "ذرات" را از مولکول های مواجه می کنند و موجب واکنش زنجیره ای از تغییر شکل می شوند. آسیب به غشاء سلولی، نقض فرایندهای متابولیک در آن است که در نتیجه ی آن میمیرد. این واکنش، که به عنوان "استرس اکسیداتیو" نامیده می شود، موجب توسعه بیماری های متعدد می شود.
علاوه بر این، "حمله" مواد با مواد ژنتیکی بدن، به حامل اطلاعات DNA واکنش نشان می دهند، در نتیجه جهش های ناخواسته یا نئوپلاسم های بدخیم رخ می دهند. در کنار این، رادیکال های آزاد هم مولکول ها را در بافت های اندام های سالم می چسبانند، و جریان طبیعی واکنش های بیوشیمیایی را مختل می کند. این فرآیند به ویژه در پوست ظاهر می شود.
در تمرینات درمانی، ترکیبات آنتی اکسیدانی، از جمله بیوفلاونوئیدها، برای خنثی کردن مولکول های تهاجمی با الکترون ناسازگار استفاده می شود. هنگام مصرف، این مواد با افزودن مولکول ناپایدار با اکسیژن تماس می گیرند. با توجه به این واکنش، رادیکال های آزاد فعالیت های خطرناکی خود را از دست می دهند، زیرا ثبات آنها بازسازی می شود.
توانایی فلاونوئید برای اتصال به ذرات اکسیژن بستگی به تعداد گروه های هیدروکسیل در ساختار مولکول دارد. قویترین آنتی اکسیدان ها در میان مواد گروه P پروانتیسیانیدین است.
علاوه بر این، برخی از ترکیبات پلیفنولی، به ویژه رزوراترول و کورکومین، فون های رشد سرطانی را خنثی می کنند، سلول های بدخیم را از بین می برند و سلول های بدن سالم را تقویت می کنند. مطالعات انجام شده در دانشگاه ایلینوی (ایالات متحده آمریکا) تایید می کند که اثربخشی استفاده از رزوراترول برای سرطان کبد 37-48٪، غدد پستان 43-47٪ و معده 35-41٪ در برابر پس زمینه رشد سلول های سالم 9-18 ٪ است.
در کنار حفاظت آنتی اکسیدانی، فلاونوئیدها دارای خواص ضد قارچ و ضد باکتری هستند.
منابع ویتامین P
بیوفلاونوئید ها در ارگان های گیاهی یافت می شوند: برگ ها، ریشه ها، گل ها، میوه ها . بزرگترین مقدار ویتامین P در خمیر و پوست مرکبات، میوه های قرمز یا به رنگ ارغوانی بورژوانی، بنفش (گیلاس، زغال اخته، آلو) موجود است.
در میوه های برخی از گیاهان، فلاونوئیدها عمدتا در پوست (سیب، خیار، گلابی) متمرکز می شوند. در عین حال، هر محصول حاوی ترکیب استثنایی فلاونوئیدها است. به عنوان مثال، بتایین و بتینین در چغندرها، آنتوسیانین ها در زغال اخته، فلاونون ها در میوه های مرکبات و کاتچین ها در چای (سبز) وجود دارد.
وجود دارد.
| نام محصول |
محتوای فلاوانویدها در 100 گرم محصولات میلی گرم |
| Chokeberry |
3000 |
| گیلاس |
2300 |
| پرتقال |
500 |
| لیمو |
500 |
| انگور |
430 |
| زرشک |
400 |
| هلو |
350 |
| زغال اخته |
300 |
| قره قاط |
300 |
| توت فرنگی وحشی |
300 |
| توت فرنگی |
250 |
| آلو |
90 |
| گیلاس شیرین |
85 |
| تمشک |
250 |
| توت سیاه |
240 |
| توت قرمز |
210 |
| توت قرمز |
210 |
| سیب |
80 |
| |
|
| کلم سفید |
160 |
| گل کلم |
140 |
| سیب زمینی |
100 |
| کاهو ، اسفناج |
90 |
| فلفل بلغاری |
300 |
| گوجه فرنگی |
60 |
| |
|
| |
|
| سویا |
56 |
| میوه کاج |
48 |
| فندق |
40 |
| کنجد (غلات) |
34 |
منابع ویتامین P در گیاهان
گیاه دم اسبی، زالزالک، برگ چای، Polygonum در، شیرین بیان، پایا، پیسما ، لئونوس، هر نوع گیاه یا بوته یا درخت از جنس بامیه از خانواده پنیر کیان (ترش). غلظت فلاونوئیدها در یک فنجان نوشیدنی بین 40 تا 400 میلی گرم بسته به نوع مواد خام و روش بخار شدن است.
آماده سازی
همیشه رژیم غذایی روزانه با فلاونوئیدها امکان پذیر نیست. اگر منابع طبیعی این مواد برای مصرف در دسترس نباشند، کارشناسان توصیه می کنند که مکمل های فعال بیولوژیکی حاوی عصاره های طبیعی از مواد گیاهی برای پر کردن نیازهای روزانه را در نظر داشته باشند.
داروهای حاوی ویتامین P
"عصاره مليلووت + روتن" - تهيه آمپول بر اساس عصاره روتين و شبدر. این دارو دارای ضد التهاب، ضد میکروبی و antiedematous و vazo- cytoprotective deystviya
.Inektsiya معمول - "شیرین بیان " به منظور افزایش دیواره مویرگی در سلولیت، ریزش مو، روش های mezoterapii
Dlya بهبود آمادگی مو خارج شده است به عنوان یک ماسک استفاده می شود، ترکیب با parentoralnym.
Venaruton یک درمان پزشکی برای محافظت از تنفس عروق خونی است. عنصر فعال داروی روتن است.
Venaruton به شکل کپسول، قرص های اشباع شده برای مصرف خوراکی و ژل برای استفاده خارجی تولید می شود. محتوای روتین در کپسول 300 میلیگرم است، در قرص های 1000 میلی گرم، ژل 20 میلی گرم در هر گرم مخلوط است.
تروکسرورتین یک مکمل نیمه سنتتیک روتین است که دارای فعالیت P ویتامین است. معنی تثبیت اسید هیالورونیک در غشای سلولی، مهار هیالورونیداز شکنندگی مویرگی و نفوذ پذیری را کاهش می دهد.
شواهد مستقیم برای استفاده از troxerutin - نارسایی وریدی، ترومبوفلبیت سطحی، بواسیر، واریس، اختلالات مقاومت مویرگی، هماتوم. فلاونوئید "مصنوعی" در کپسول های خوراکی و ژل موضعی موجود است.
آسکوروتین یک عامل دارویی بر اساس ریتین و اسید آسکوربیک است. این دارو برای hypovitaminosis، خونریزی، سرخک، روماتیسم، هموروئید، خونریزی در چشم استفاده می شود.
قرص "روتن" - گلایکوزید، از گل و برگ های گندم سیاه حاصل می شود. 1 قرص حاوی 20 میلیگرم ماده فعال است. برای جلوگیری از خونریزی از علل مختلف، یک نسخه از دارو برای تقویت رگ های خونی و مویرگ ها تجویز می شود.
داروهای تراکسیازین - یک داروی ضد انعقادی است که شامل یک فتوسونات تروکسرورتین نیمه صنعتی (95٪) است. این دارو از جنس خارجی به صورت ژل و به صورت خوراکی در قالب کپسول استفاده می شود.
Venomax آماده سازی پیچیده بر اساس DNA جدا شده از ماهی آزاد ماهی و عصاره دانه انگور است. کاربرد داروهای تجویز شده در بیوفیزیکی بیماریهای قلبی عروقی.
قرص برگ چای یک ترکیب پودر آلی از کاتچین ها حاوی 15، 30 و 50 میلی گرم ویتامین P در هر کپسول است.
کورستین - فلاونوئید گلیکوزیدها aglycone متعلق به گروه R. گیاهی رنگدانه مقرر در درمان های پیچیده ضایعات فرسایشی حفره دهان، بیماری لثه، بیماری های چرکی بافت نرم، دیستونی neurocirculatory، گلومرولونفریت مزمن، زخم معده، بیماری ایسکمیک قلب.
به یاد داشته باشید، پذیرش کنترل نشده از فلاونوئیدها در 50٪ موارد عوارض جانبی به شرح زیر دارد: سوزش سر دل، نفخ، گرگرفتگی، اسهال، سردرد، واکنش های آلرژیک.
تعامل عصاره فلاونوئیدها و سایر مواد
کورستین قابلیت زیست پذیری اسید بنچنیک، اسید لاکتین و اسیدهای چرب اشباع نشده (امگا 3) را افزایش می دهد.
ویتامین P با قرار گرفتن در معرض اکسیژن، نور خورشید و گرمای بیش از حد از بین می رود.
الکل و نیکوتین باعث کاهش 3 برابری غلظت فلاونوئیدها در بدن می شود.
رویتین خواص دارویی ویتامین B1 را تضعیف می کند .
آسكوروتين دارويی با توجه به ميزان اسيد آسكوربيك جذب آهن و پنی سيلين ها را كاهش مي دهد و باعث كاهش اثر درمانی ضد انعقادی مي شود.
ویتامین P باعث افزایش خواص درمانی
روی(زینک) و سلنیوم می شود.
کنسانتره بیوفلاونوئیدها جلوگیری از اکسیداسیون اسید آسکوربیک را افزایش می دهد و خواص دارویی خود را ده برابر می کند.
ویتامین P باعث جذب بتا کاروتن در روده می شود.
تحت عمل آنتی بیوتیک ها، سالیسیلات ها، داروهای گلوکوکورتیکواستروئید و سولفاکس، کنسانتره فلاوانویدها جذب نمی شود.
مواد گروه P از بروز عوارض هنگام مصرف ضد انعقادی جلوگیری می کنند (سینکومارا، وارفارین).
ویتامین P در هنگام تعامل با کربوهیدراتها، ترکیبات پیچیده - گلایکوزیدها را تشکیل می دهد که بدن را از عوارض جانبی محیط خارجی محافظت می کند.
Bioflavonoids با یکدیگر و اسیدهای ارگانیک ترکیب می شوند.
به یاد داشته باشید، انجماد و گرمای مواد غذایی تازه باعث کاهش غلظت ترکیبات ویتامین در مواد غذایی می شود.
نتیجه گیری
بنابراين، بيوفلاوويوئيدها به علت خواص ضدافسردگی، ضدالتهابی و بيشتر به منظور تقويت عروق خونی و افزايش کارايی دارويی اسيد آسکوربيک مورد استفاده قرار می گيرند.بسیاری از آنها به عنوان عامل ضد التهابی، آرام بخش و ضد زخم مورد استفاده قرار می گیرند و بعضی از آنها به علت خواص شیمی درمانی و هپاتوپتیک برای درمان هموروئید و اختلالات کبدی است.
در طی مطالعات اپیدمیولوژیک و آزمایشگاهی، بیوشیمی ها اثرات ضد تومور کورستین و کورکومین را ثابت کرده اند. با توجه به توانایی مواد برای بازگرداندن یکپارچگی ژن "ضد سرطان" (p53) در سلول های بدخیم، آنها در موفقیت درمان سرطان، از جمله کولون، پروستات، سرطان پستان، بیماری هوچکین، مورد استفاده قرار می گیرند.
با توجه به اینکه بیشترین مقدار ویتامین P در گیاهان با رنگدانه شدید متمرکز شده است، برای جلوگیری از اختلالات عملکردی و تقویت سیستم ایمنی بدن، متخصصین تغذیه توصیه می کنند سبزیجات تازه و میوه ای را که هر روز در رنگ های تیره رنگ می شوند، مصرف کنید. در عین حال، در فصل زمستان و بهار سال، توصیه می شود که در تغذیه و رژیم غذایی روزانه، مکمل های ویتامین P را اضافه کنید.امروزه کنسانتره فلاونوئید خالص بسیار نادر است، زیرا این ترکیبات به طور طبیعی در ترکیب با سایر مواد یافت می شوند.
