چگونه شنا در آب سرد زوال عقل را درمان می کند

هزاران علاقه مند به شنا در زمستان در سراسر جهان وجود دارند که متقاعد شده اند شنا در آب سرد به بهبود سلامتی و طولانی شدن جوانی کمک می کند. در سال 2018 ، دانشمندان دریافتند که چنین روش های آب درمانی می توانند باعث بهبود خلق و خو و تأثیر مثبت بر سلامت روانی افراد مبتلا به اختلالات افسردگی شوند. و همین چندی پیش دانشمندان دانشگاه کمبریج ، مطالعه کردند چطور آب سرد بر توانایی های شناختی مغز تأثیر می گذارد و به نتایج بسیار جالبی رسیدند.

"پروتئین شوک سرد" چیست و خواب زمستانی حیوانات چه ارتباطی با آن دارد؟

دانشمندان دریافته اند که شنا در آب سرد تولید پروتئین خاصی را در مغز فعال می کند - RBM3 که "پروتئین شوک سرد" نیز نامیده می شود. بلافاصله باید گفت که این ماده برای دنیای علمی جدید نیست. پروتئین RBM3 معمولاً در پستانداران هنگامی تولید می شود که بدن آنها در هنگام خواب زمستانی آزاد می شود. اما برای افرادی که عمدتا وقت خود را در گرما سپری می کنند ، این ماده غیر مشخص محسوب می شود.

محققان پیشنهاد می کنند که RBM3 پس از خواب زمستانی طولانی مدت نقشی اساسی در بهبودی مغز پستانداران دارد. پس از همه ، همانطور که می دانید ، در طول خواب زمستانی در بدن حیوانات ، تمام فرایندهای حیاتی کند می شوند.

در سال 2015 ، تیمی از دانشمندان دانشگاه کمبریج آزمایشی را انجام دادند که در آن دو گروه از موشها - سالم و دارای اختلالات نورودژنراتیو - در حالت هیپوترمی قرار گرفتند (دمای بدن آنها را به 35 درجه کاهش می دهد). دانشمندان پس از بازگشت دما دریافتند که در موش های سالم سیناپس ها (محل اتصال سلول های عصبی در مغز) ترمیم می شوند و همزمان سطح پروتئین RBM3 افزایش می یابد. اما در حیوانات بیمار ، تمام شاخص ها بدون تغییر باقی مانده اند. این نتیجه به دانشمندان این امکان را می دهد که این پروتئین RBM3 است که در شکل گیری اتصالات عصبی جدید نقش دارد.

در مطالعه دیگری ، همچنین روی موش ها ، دانشمندان دریافتند که با افزایش مصنوعی سطح RBM3 در بدن می توان از مرگ سلول های مغزی ناشی از بیماری آلزایمر و زوال عقل جلوگیری کرد.

دانشمندان و پزشکان مدت هاست که می دانند در برخی شرایط ، کاهش درجه حرارت بدن انسان می تواند به عنوان محافظتی موثر برای مغز باشد. بنابراین ، بیماران مبتلا به ترومای مغزی و کسانی که باید تحت عمل جراحی قلب قرار بگیرند ، با کاهش درجه حرارت بدن قرار می گیرند. علاوه بر این ، حتی تا همین اواخر ، دانشمندان ، اگرچه نتیجه مثبتی از چنین روش هایی می دیدند ، اما این رابطه را کاملاً درک نمی کردند.

اما همانطور که در طی تحقیقات مشخص شد ، یک ارتباط مستقیم بین کاهش دما و ترمیم / تخریب سیناپس ها وجود دارد. در بیماران مبتلا به بیماری های نورودژنراتیو مانند آلزایمر ، سیناپس ها از بین می روند. این همان چیزی است که باعث ایجاد علائم زوال عقل مانند گیجی ، از بین رفتن حافظه و تغییرات خلقی می شود. با پیشرفت بیماری ، ممکن است تمام قسمت های مغز در بیمار از بین بروند. اتفاقاً اتفاق مشابهی برای حیواناتی رخ می دهد که خواب زمستانی می کنند. در طول یک خواب طولانی زمستانی ، با کند شدن روند زندگی ، تقریباً 20-30٪ از سیناپس های مغز چنین حیواناتی از بین می روند. اما پس از بیدار شدن ، ارتباطات عصبی به طور معجزه آسایی بازیابی و ترمیم می شوند.

محققان کمبریج تصمیم گرفتند تأثیر پروتئین RBM3 را بر روی مغز انسان با جزئیات بیشتری بررسی کنند. محققان گروهی از شناگران را كه به طور منظم از استخر روباز لندن استفاده می كردند (شنا در آب سرد) به عنوان موضوع مطالعه خود انتخاب كردند و افرادی كه به طور منظم تای چی را تمرین می كردند ، اما در آب سرد شنا نمی كردند ، به عنوان یك گروه كنترل عمل می كردند. برای 3 زمستان (2016-2018) ، دانشمندان شناگران را مشاهده کردند و به طور منظم مقدار پروتئین در خون آنها را اندازه گیری کردند. پس از تجزیه و تحلیل دقیق از وضعیت نمایندگان هر دو گروه ، متخصصان دریافتند وقتی دمای بدن شناگران به 34 درجه کاهش می یابد ، سطح پروتئین RBM3 در بدن آنها افزایش می یابد. برای نمایندگان گروه کنترل(افرادی كه به طور منظم تای چی را تمرین می كردند) ، این شاخص بدون تغییر باقی مانده است.

این کشف به چه معناست؟

دمانس یکی از بیماری های شایع در جهان است که افراد مسن را درگیر می کند. فقط در انگلستان تعداد بیماران مبتلا به زوال عقل بیش از 1 میلیون نفر است و پیش بینی می شود تا سال 2050 دو برابر شود. در عین حال ، امروزه هیچ درمان موثری برای بیماری زوال عقل وجود ندارد.

البته کشف دانشمندان لندنی به این معنا نیست که هرکسی که می خواهد با ترمیم سیناپس از خود در برابر زوال عقل محافظت کند ، باید فوراً به شنا در آب سرد بپردازد. اما دانشمندان بر این باورند که نتایج تحقیقات آنها انگیزه ای برای تولید داروهای جدید خواهد بود که می توانند مانند شنا در آب سرد بر روی بدن انسان تأثیر بگذارند. علاوه بر این ، خنک کردن بدن تا 34 درجه می تواند برای همه شناگران راحت و ایمن نباشد ، به خصوص اگر تازه وارد "شنای زمستانی" شوند.

علاوه بر این ، شوک ناشی از غوطه وری و شنا در آب سرد با افزایش شدید ضربان قلب و افزایش فشار خون همراه است ، که در مقابل بیماری های قلبی عروقی ، می تواند باعث حمله قلبی یا سکته شود. غوطه ور شدن ناگهانی در یک محیط سرد می تواند باعث تشنج شود ، که فرد را در معرض خطر غرق شدن قرار می دهد. و هرچه بیشتر در آب سرد بمانید ، حرکات شما آهسته و ناخوشایندتر می شوند ، که باعث می شود گاهی اوقات به سختی بتوانید از آب خارج شوید ، که بسیار خطرناک است.

بنابراین ، حتی برای شناگران باتجربه نیز رعایت نکات ایمنی هنگام رفتن به آبهای آزاد در فصل سرما مهم است. و هرگز نباید "شنا در زمستان" را به تنهایی ، در آب ناشناخته یا بدون اطمینان از بیماری قلبی انجام دهید. اما کاملاً ممکن است دانشمندان به زودی دارویی اختراع کنند ، که باعث افزایش سطح پروتئین شوک سرد در بدن انسان بدون شنا در آب سرد شود. مطالعات بیشتر در مورد توانایی های طبیعی بازسازی موجودات زنده می تواند بسیاری از یافته های مهم و مفید را برای ما به ارمغان آورد.