بنزین ، خاک مرطوب ، سفید کننده: چرا بو های "عجیب" را دوست داریم؟
بعضی اوقات بوی کاملاً عجیبی را دوست داریم:خاک مرطوب ، آسفالت گرم ، قطران ، خاک مرطوب ، بنزین ، رنگ. مارک های عطر سازی متوجه این موضوع شده اند و تولید عطرهایی با ترکیبات نا آشنا و حتی ضد عطر را آغاز کرده اند.

چرا بو های عجیب را دوست داریم

• چرا بو های عجیب را دوست داریم
• بوی رنگ ، بنزین وخاک مرطوب
• بوی مترو
• افسنطین
• بوی خاک مرطوب

راشل هرتز ، روانشناس مغز و اعصاب و روانشناس رایحه پدیده دوست داشتن بو های عجیب را اینگونه توضیح می دهد: «هیچ مفهومی از بوی خوب یا بد وجود ندارد وقتی متولد می شویم هیچ ترجیح عطری نداریم. بعداً با تأثیرات فرهنگی وقتی به ما می گویند بوی خوبی دارد و بد است ، شکل می گیرند. علاوه بر این ، عشق ما به برخی بو ها با احساسات و خاطرات ما همراه است. به عنوان مثال ، اگر از کودکی دوست داشتید در استخر شنا کنید ، پس در بزرگسالی بوی سفید کننده می تواند برای شما خوشایند باشد.

بعضی بو ها را دوست داریم که با خاطرات کودکی همراه نیستند زیرا با چیزی قابل درک ، نزدیک و حتی مطلوب همراه هستند. به عنوان مثال ، بوی چرم با تجمل گرایی (خرید کفش جدید ، کیف گران قیمت یا صندلی چرمی در اتومبیل جدید) همراه است. به همین دلیل بسیاری از مردم علاقه زیادی به عطرهای چرم در عطر سازی دارند. 

بوی رنگ ، بنزین وخاک مرطوب

بوی بنزین جزئی از زندگی ما شده است و حتی در ریسلینگ آلمانی با کیفیت بالا نیز می توان آن را یافت. پزشکی و شیمی علاقه ما به این بو را اینگونه توضیح می دهند: بنزین حاوی ترکیباتی به نام هیدروکربن های معطر است که هنگام استنشاق مقدار کمی احساس سرخوشی را تحریک می کند و در دوزهای بزرگ مشکلات جدی تری (از دست دادن هوشیاری و حتی مرگ) ایجاد می کند.

پزشکان همچنین هشدار می دهند که اگر اعتیاد به رنگ ، بنزین وخاک خیس علت یک بیماری  است ، پس ارزش بررسی سطح هموگلوبین شما را دارد. کم خونی می تواند چنین شوخی بیرحمانه ای را با شخص بازی کند.

بوی مترو

مترو بوی پیچیده ای دارد. یک کرئوزوت (ماده ای روغنی وبه رنگ قهوه ای تيره است كه از قطران طی عمل كربونيزه كردن ذغال سنگ به دست می آيد) وجود دارد که بوی مبهم ذغال دارد. گرد و غبار داغی که  آهن (بوی ریل و اتومبیل) و سنگ های قدیمی  وگرم دارند. مترو و راه آهن تقریباً بوی یکسانی دارند ، زیرا از مواد مشابهی برای آغشته شدن استفاده می شود.کرئوزوت. احتمالاً عشق به چنین عطرهایی با خاطراتی از کودکی همراه است ، زمانی که راه آهن با ماجراجویی و سفر همراه بود. در عطرسازی ، رایحه کرئوزوت توسط "تار توس" همراه با رزین ، گل حنا و چوب  منتقل می شود.

افسنطین

افسنطین تقریباً در همه جا رشد می کند. افسنطین دارای  رایحه کمی تلخ با بسیاری از خواص مفید است. بنابراین جای تعجب نیست که رایحه آن را دوست داریم. ترکیب شیمیایی افسنطین متنوع است: شامل تلخی و روغن های اساسی است. این ماده حاوی گلیکوزیدهای آبسنتین ، آنابسینتین ، اسیدهای آلی مالیک و سوکسین ، پروتئین ، رزین و تانن است. رایحه درمانی مدرن استفاده از عطر افسنطین را برای تقویت قدرت ذهنی و از بین بردن خشم توصیه می کند. به هر حال ، فضانوردان به طور سنتی در هنگام پرواز یک شاخه افسنطین را با خود می برند. این بو بیشتر از سایر گیاهان بوی خود را حفظ می کند و خاطره زمین را یادآوری می کند.

بوی خاک مرطوب

این بو علاوه بر طبیعت ، در شراب های قرمز بالغ و پر مزه یافت می شود. بسیاری از مردم این بو را دوست دارند ، اما اصلاً از روی زمین نمی آید. میکروب شناسان دریافته اند که این بوی ماده آلی ، ژئوسمین است. ژئوسمین توسط رده های مختلف میکروارگانیسم ها ، از جمله سیانوباکتریوم ، اکتینومایست ها تولید می شود. حس بویایی انسان نسبت به ژئوسمین بسیار حساس است. چرا؟ پاسخ ساده است. روزگاری باید زنده می ماندیم و بدنبال خاک حاصلخیز بودیم. ژئوسمین بوی خاک حاصلخیز و مرطوب پس از باران است!

اگر شما بوی چیز هایی را احساس می کنید که در حقیقت آن جا نیستند، شما تنها نیستید.

درصد کمی از مردم اغلب بوهایی را احساس می کنند که در واقع آن بو در آنجا وجود ندارد. از هر 15 آمریکایی بالایی 40 سال یک نفر از آن ها به طور منظم این مورد را تجربه می کند که آن را عارضه ی احساس بوی خیالی می نامند. اما ما ایده ای نداریم که چرا این اتفاق پیش می آید. اما مطالعات جدیدی در این مورد صورت گرفته است که نتایج آن در مجله ی جاما که در خصوص  جراحی و پزشکی است منتشر شده است. این مطالعه توسط محققان موسسه ی سلامت ملی انجام شد که به این موضوع با دقت و دید وسعی نگاه کرده و در خصوص آن به تحقیق پرداخته اند. کتلین بینبریج محقق ارشد این پروژه بیان کرده است که ما اطلاع داریم که پدیده ی بوی خیالی در کلینک های پزشکی گزارش شده اند اما ما دقیق نمی دانیم که این پدیده تا چه اندازه متداول بوده و در ادامه اضافه کرده است که ما حتی اطلاع نداریم که این اثر در میان چه افرادی متداول تر است.

بینبریج و تیمش داده های به دست آمده از مرکز سلامت ملی را در طی سال های متمادی به ترتیب مورد مطالعه و بررسی قرار دادند. آن ها به طور مشخص بیش از 7000 فرد بالای 40 سال را از سال 2011 الی 2014 مورد بررسی قرار دادند. در این میان، 506 درصد یا 534 نفر به این سوال که آیا آن ها بویی ناخوشایند، بد یا بوی سوختگی را زمانی که چیزی آن جا نیست احساس کرده اند، پاسخ مثبت داده اند.

در حالی که آن ها هنوز مطمئن نیستند که چرا این پدیده اتفاق می افتد، چندین دلیل احتمالی را در بیان کرده اند.

در این خصوص آن ها بیان کرده اند که احتمال این که زنان به پدیده ی بوی خیالی مبتلا شوند بیشتر از احتمال ابتلای مردان به این عارضه است.

همچنین بین پیش آمدن این اتفاق و سن و سال نیز ارتباط وجود دارد. برای مثال احتمال دارد زنان بیشتر از مردان با بالا رفتن سن احساس این بوهای خیالی را گزارش کنند. این نشان می دهد که یکی از دلایلی که امکان دارد در به وجود آمدن این احساس تاثیر گذار باشد بالا رفتن سن باشد زیرا ما تا زمانی که جوان هستیم تنها بوهایی را احساس می کنیم که واقعا وجود دارند و علاوه بر خود ما دیگران نیز می توانند این بو ها را احساس کنند.

بینبریج می گوید که من بسیار علاقه مندم که به جست و جوی افرادی بپردازم که کمتر از 40 سال سن دارند اما عارضه ی بوی خیالی را تجربه کرده اند.

چند مورد دیگر از فاکتور های محتمل به وجود آورنده ی پیشامد بوی خیالی شامل آسیب به سر، خشکی دهان و وضعیت اقتصادی ضعیف می باشد. افرادی که برای تامین معیشت خود در جدال هستند به طور کلی وضعیت سلامت ضعیف تری را تجربه می کنند. پس این خطرهای اضافی به طور مستقیم سلامت آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد یا آن ها دچار بیماری هایی هستند که به درستی مدریت نشده است. تاریخچه ای از گذشته ی افراد سیگاری ارائه شد و در هنگام مطالعه ی این تاریخچه تیم تحقیقاتی به ارتباطاتی میان سیگار کشیدن و احساس بوی خیالی پی بردند اما این ارتباط ها با اعمال شاخص های مربوط به سن و وضعیت اجتماعی اقتصادی افراد از بین رفت. در هر حال محققان دریافتند که افراد سیگاری بیشتر از دیگر افراد جامعه بعد از 40 سالگی دچار پدیده ی احساس بوی خیالی می شوند.

در خصوص این پدیده همواره سوال ها بیشتر از پاسخ ها هستند. ما نمی دانیم که مردم تا چه زمانی این پدیده را احساس می کنند یا اطلاع نداریم که گذر زمان آیا می تواند این احساس را شدید تر کند یا می متواند آن را به دست زمان سپر زیرا به مرور زمان درست می شود. مطالعه ی جاری همچنین شامل داده ها در خصوص عناصر ممکنی مانند صرع یا بیماری های روحی جدی نبود که می تواند احتمالا احساس بوی خیالی را توضیح دهد.

بیشتر مردمی که تحت تاثیر عارضه ی بوی خیالی هستند در بی اطلاعی به سر می برند.

تنها تعداد کمی از افرادی که این بو ها را احساس می کنند به پزشک مراجعه می کنند و به دکتر می گویند احساس می کنند در حس بویایی یا چشایی آن ها اختلالی به وجود آمده است.

هرچند که این تیم تحقیقاتی به دلیل روشنی دست پیدا نکرده است اما با انتشار عمومی نتایج تحقیقات خود بیان کرده اند که بسیار امیدوارند تحقیقات آن ها بتواند به محققانی که می خواهند راه آن ها را ادامه دهند کمک کند.

بینبریج در ادامه اضافه می کند که اولین و بهترین قدم در درک یک وضعیت پزشکی این است که توضیح واضحی برای آن وجود داشته باشد. در این مورد دیگر محققان ممکن است ایده هایی داشته باشند که در آینده در کجا برای علت های محتمل جست و جو کنند و راه های درمان را نیز بیابند.

بینبریج و تیمش برای جست و جوی درمان ها و راه حل های محتمل به کار خود ادامه می دهند. دیگر محققان می توانند به مطالعه ی این مورد نیز بپردازند که چگونه شناسایی علائم مردم می تواند به درمان کمک کند و مکانیزم زیستی که منجر به احساس بوی خیالی می شود را بیابند.

یک محقق از دانشگاه سینسیناتی می گوید ، مطالعه روی بیماران مبتلا به کرونا  COVID-19 نشان می دهد که از دست رفتن حس بویایی به احتمال زیاد در روز سوم عفونت با ویروس کرونا  است. بیشتر این بیماران از بین رفتن چشایی را نیز تجربه می کنند.

یک مطالعه تلفنی متقاطع احتمالی ، ویژگی ها و علائم 103 بیمار مبتلا به COVID-19 را طی یک دوره شش هفته در Kantonsspital Aarau در آراو ، سوئیس بررسی کرد. از بیماران پرسیده شد که چند روز علائم COVID-19 دارند و از آنها خواسته شد که زمان و شدت از دست دادن یا کاهش حس بویایی خود را همراه با سایر علائم توصیف کنند.حداقل 61٪ بیماران کاهش یا از دست دادن حس بویایی خود را گزارش کرده اند. متوسط ​​شروع کاهش یا از دست دادن بو 3.4 روز بود.

احمد صداقت ، دانشیار گروه گوش و حلق و بینی و جراحی سر و گردن ، کالج پزشکی دانشگاه کالیفرنیا و پزشک بهداشت UC :

"در این مطالعه ، ما همچنین دریافتیم که شدت از دست دادن بو با شدت علائم دیگر کرونا ارتباط دارد. اگر آنوسمی ، که به عنوان کاهش بویایی نیز شناخته می شود ، به اندازه کافی شدید باشد ، بیماران احساس تنگی نفس شدید ، تب بیشتر و سرفه می کنند. اگر کسی حس بویایی اش کاهش یافته باشد ، می دانیم که در اولین هفته پس از شروع بیماری است و هنوز یک یا دو هفته دیگر منتظر عواقب جدی تر COVID-19 است. "

این مطالعه همچنین نشان می دهد که یک داروی ضد ویروسی تجربی ، remdesivir ، که توسط Gilead علوم برای درمان اولیه ابولا تولید شده است ، نویدبخشی در درمان بیماران COVID-19 را نشان می دهد. FDA همچنین تصویب اضطراری برای درمان بیماران مبتلا به COVID-19 شدید را داد زیرا یک مطالعه بالینی با حمایت مالی انستیتوی ملی بهداشت آمریکا نشان داد که بیماران در مقایسه با دارونما زمان بهبودی کمتری با remdesivir را تجربه کردند.

این مطالعه نشان می دهد که کاهش حس بویایی می تواند در بیماران مبتلا به مراحل اولیه بیماری و همچنین در افرادی که ممکن است علائم شدیدتری مانند تنگی نفس ایجاد کنند ، یک شاخص قابل توجه است. کاهش حس بویایی می تواند بیمارانی را شناسایی کند که کاندیداهای بسیار خوبی برای دارو هستند که در مراحل اولیه بیماری بهتر کمک می کنند.

دانشمندان هشدار می دهند که گرچه از دست دادن بویایی شاخص COVID-19 است ، اما این تنها عامل نیست. بیماران جوانتر و زنان در این مطالعه همچنین بیشتر دچار بوی بد می شوند. علاوه بر این ، حدود 50٪ از بیماران تحت مطالعه گرفتگی بینی و 35٪ از آنها آبریزش بینی داشتند. مطالعات قبلی نشان داده است که این علائم بینی در COVID-19 نادر بوده و این علائم به آلرژی نسبت داده می شود و نه به ویروس کرونا .

احمد صداقت ، دانشیار گروه گوش و حلق و بینی و جراحی سر و گردن ، کالج پزشکی دانشگاه کالیفرنیا و پزشک بهداشت UC.:

 

"این فقط به این معنی است که در مورد علائم بینی در COVID-19 آگاهی بیشتری لازم است تا مردم در ملا عام عطسه نکنند و فکر نکنند اشکالی ندارد زیرا فقط آلرژی است. به خوبی می تواند COVID-19 باشد و استفاده از ماسک به عنوان تجهیزات محافظتی برای کسانی که با آنها روبرو می شوید ایده خوبی است. "

در عین حال ، مهم است که درک کنیم هیچ کس به دلیل از دست دادن حس بویایی از بین نخواهد رفت و این علامتی نیست که کسی را بکشد. اما این مهم است زیرا به شناسایی این بیماران COVID-19 به عنوان ناقلین بدون علامت کمک می کند تا بیماری را به دیگران منتقل نکنند. اکنون می توان بالقوه آنها را در مراحل اولیه بیماری شناسایی کرد تا بتوان از داروهای ضد ویروس استفاده کرد و در نهایت امکان درمان موثر را به حداکثر رساند.