(سیارک) گردشگری اشاره به افرادی دارد که سفر می کنند تا با فرهنگ های مختلف، مکان ها، غذا ها و نوشیدنی های متفاوت آشنا شوند، سرگرمی های مانند فعالیت هایی مانند حوادث تفریحی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی داشته باشند. همه افراد با فعالیت منابع طبیعی و فرهنگی در ارتباط هستند. این منابع برای انسان بسیار مهم هستند، هم امروز و فردا. اطمینان از پایداری بسیار مهم است. اطمینان و تضمین زندگی انسان بستگی به حضور توسعه پایدار در همه بخش ها از جمله گردشگری دارد. منابع طبیعی، فرهنگی، تاریخی، ارزش های اجتماعی و زیبایی شناختی، فرآیندهای زیست محیطی و تنوع زیستی برای جلوگیری از آسیب و تضمین پایداری در گردشگری کشور ضروری ولازم می باشند. در این روش، جذابیت کشورها به طور مداوم فراهم خواهد شد. گردشگری پایدار، توسعه گردشگری است که مانع آسیب به محیط زیست، اقتصاد و فرهنگ مکان های که در آن شکل می گیرد، می شود.

هدف از گردشگری پایدار، اطمینان از یک تجربه مثبت برای مردم محلی، شرکت های گردشگری؛ و خود گردشگران است. گردشگری آلی را می توان به عنوان ابزاری برای توسعه پایدار یک قسمت در قلمرو جزئی و کل کشور استفاده کرد.

منشاء گردشگری آلی از اکوتوریسم است. اکوتوریسم به طور انحصاری بر طبیعت، فرهنگ و مزارع که بخشی از این طبیعت و فرهنگ است، متمرکز شده است.

هنگامی که اکوتوریسم پیرامون محصولات ارگانیک تکامل می یابد به آن گردشگری آلی گفته می شود. مزارع ارگانیک یک منبع اقتصادی اضافی برای مزارع محیط زیست و حفاظت از آنها ارائه می کنند. هنگامی که مزارع کشاورزی خود را به مدیریت آلی تبدیل و به خوبی اداره می کنند، برخی از فعالیت های گردشگری دیگر ممکن است توسعه پیدا کنند. اگر مزارع ارگانیک به لحاظ ارگانیک موفق باشند، آنها می توانند انگیزه بازدیدکننده های گردشگران را افزایش دهند. مزارع ارگانیک می توانند به لحاظ اقتصادی قابل دوام شوند، اگر محصولات با کیفیت تولید و به بازار عرضه شوند و درآمد با فعالیت های گردشگری ، به ویژه در زمینه های طبیعت و فرهنگ تکمیل شوند. مزارع ارگانیک نیز برای سلامت انسان حیاتی هستند، به این دلیل که غذاهای ارگانیک بدون آفت کش های متداول ؛ کود های ساخته شده با مواد مصنوعی و یا لجن فاضلاب؛ مهندسی زیستی؛ یا پرتوهای یونیزا تولید می شوند. قبل از اینکه غذاهای ارگانیک به سوپرمارکت های محلی و یا رستوران وارد شوند، باید گواهی ارگانیک دریافت کنند. همچنین نشان داده شده است که روش های کشاورزی ارگانیک برای محیط زیست امن تر هستند، چون هیچ گونه مواد شیمیایی مصنوعی، آنتی بیوتیک و هورمون در تولید آنها وجود ندارد.

گردشگری آلی یک سیستم کشاورزی ارگانیک مورد استفاده در کسب و کار گردشگری است اما در معرض و نظارت بخش بهداشت و کشاورزی قرار دارد.

مصرف کنندگان کشورهای صنعتی به طور فزاینده علاقه مند به خرید مواد غذایی و محصولات حیوانی رایگان آفت کش ها و مواد شیمیایی دیگر هستند. گردشگری آلی یک سرمایه گذاری کسب و کار خوب در یک مزرعه کار است که فعالیت های بسیاری مانند تجارب آموزشی، تفریحی و سرگرم کننده برای بازدید کنندگان ارائه می دهد، در عین حال درآمد اضافی برای مالک تولید می کند. بازدیدکنندگان در فعالیت های یادگیری در شرایط طبیعی و یا کشاورزی دوستانه شرکت می کنند. در حالی که آنها در حال آزمایش غذاهای ارگانیک هستند، باید محصولات ارگانیک را با سرگرمی یاد بگیرند. این اطمینان وجود دارد، بازدید کنندگان که زندگی در مزرعه را تجربه می کنند ، بیشتر با زندگی طبیعی و سلامت بعدی آن کنار می آیند. این گردشگری، گردشگری آلی و یا سرگرمی کشاورزی، یا گردشگری کشاورزی نامیده می شود. تقاضای گردشگری آلی روز به روز در حال رشد است . گردشگری کشاورزی ، به اهمیت مزارع ارگانیک برای سلامت انسان، محیط زیست، کسب و کار، و رفاه اقتصاد محلی می پردازد و یک ارزیابی از نحوه استفاده مزارع ارگانیک برای مقاصد گردشگری ارائه می دهد.
این مقاله ادامه دارد.........ترجمه  itrans.ir 

این افراد تعطیلات خود را سپری می کنند و انتظار می رود تجربه شگفت انگیز در مقصد با مردم محلی، فرهنگ، تاریخ، سلیقه در غذا و غیره داشته باشند. علاقه به گردشگری مبتنی بر طبیعت ریشه در درک رو به رشد در میان زمینداران دارد که، ارائه فرصت های تفریحی برای بازارهای در حال ظهور گردشگران تجربی راه مهم دیگر استخراج سود اقتصادی از منابع طبیعی موجود در زمین های خصوصی است. گردشگری روستایی می تواند به عنوان "تجربه کشور" تعریف شود که شامل طیف گسترده ای از جاذبه ها و فعالیت هایی است که در مناطق کشاورزی و یا غیر شهری رخ می دهند. ویژگی های اساسی آن شامل فضاهای باز، سطح پایین توسعه صنعت گردشگری، و فرصت برای بازدید کنندگان تا به طور مستقیم محیط های کشاورزی و / یا طبیعی را تجربه کنند . گردشگری روستایی فقط گردشگری مبتنی بر مزرعه نیست. این گردشگری نه تنها شامل تعطیلات مبتنی بر مزرعه بلکه شامل تعطیلات ویژه علاقه به طبیعت و اکوتوریسم، همانند فعالیت های گردشگری بر اساس طبیعت است. گردشگری روستایی در مناطق روستایی واقع شده است. این گردشگری سنتی و فرهنگی است. این گردشگری شامل میراث طبیعی، فرهنگی و تاریخی، زندگی روستایی، غذاهای ارگانیک، منطقه کمتر توسعه یافته و کوچک و خانه های کوچک و کمتر مدرن برای مردم و انبارهای حیوانات می شود. افرادی که در مناطق روستایی زندگی می کنند بیشتر با کشاورزی ، زندگی آنها سروکار دارد و محل کار منطقه روستایی است و هر آنچه که ماهیت منطقه روستایی را فراهم می کند. افرادی که از مناطق روستایی برای ماهیت توریستی بازدید می کنند، مایل به بازدید از روستاها و مزارع با هدف لذت بردن، آموزش و یا داشتن تجربه زندگی روستایی هستند. درآمد گردشگری روستایی از زندگی اجتماعی و اقتصادی کشاورزان و همچنین توسعه کشاورزی و روستاها حمایت می کند.

گردشگری  مزرعه Farm. یک زیر بخش گردشگری روستایی است و همچنین با گردشگری کشاورزی در ارتباط است. از دیدگاه رابرتز و هال ، گردشگری مزرعه یکی از پنج دسته گردشگری روستایی است، و سایرین اکوتوریسم، فرهنگی، ماجراجویی و گردشگری فعالیت. بخش وسیع تری از گردشگری روستایی می تواند به صورت فعالیت های گردشگری در مناطق روستایی تعریف شود و دارای معانی مختلف در کشورهای مختلف است. هیل، D.، E. ساندرلند، سیاوکاتین و G. دلی  گردشگری روستایی را به عنوان "گردشگری از زندگی طبیعی تعریف می کنند، که از آن طریق مشتری ممکن است از محیط زیست طبیعی در مقابل محیط تجاری توسعه دسترسی به فعالیت های توریستی دسترسی پیدا می کنند.  گردشگری روستایی برای ایجاد رضایتمندی  در گردشگران که به دنبال تجارب سالم، فعال، آرامش بخش و فرهنگی معتبر برای فرار از جمعیت شهری و محل کار استرس زا هستند، آغاز شده است.  اصطلاح "گردشگری مزرعه" در برخی از مناطق یا کشورها با agrotourism یا گردشگری کشاورزی استفاده می شود. هر نامی که داشته باشد،  "گردشگری روستایی اغلب به  توریسم مزارع اشاره دارد که در آن محیط کار بخشی از محصول از دیدگاه مصرف کننده را تشکیل می دهد" . 

گردشگری مزرعه می تواند مسکن، مواد غذایی و مجراهای آشامیدنی ، مراکز بازدید مزرعه، گالری ها و موزه ها، فروشگاه  مزرعه برای محصولات و صنایع دستی، پیاده روی های هدایت شده و مسیرهای پیاده روی در مزرعه، بازدیدهای آموزشی، فعالیت های کشاورزی، مانند فراخواندن، چیدن میوه، اسب سواری و ماهیگیری را در بر می گیرد. مزارع توسط مالک / کشاورز با کمک خانواده خانواده اداره می شوند. گردشگری معمولا جزء فعالیت های کشاورزی ثانویه است.

در ادامه این مقاله.......... به اکوتوریسم،گردشگری کشاورزی، گردشگری غذا و گردشگری آلی پرداخته می شود. 

اکوتوریسم یک شکل از گردشگری مبتنی بر طبیعت است که به لحاظ محیط زیست ، اجتماعی و فرهنگی، و اقتصادی پایدار است، در حالی که فرصت هائی را  برای ارزیابی و یادگیری از محیط زیست طبیعی و یا عناصر خاص آن فراهم می کند . این تعریف ترکیبی از سه معیار مورد اکوتوریسم است.

اول، اکوتوریسم یک شکل از گردشگری مبتنی بر طبیعت است به دلیل اینکه تمرکز بر محیط زیست طبیعی (به عنوان مثال، یک جنگل انبوه و یا مرتع) و یا اجزای خاص است.

در مرحله دوم، اکوتوریسم بر یادگیری به عنوان نتیجه تعامل بین گردشگران و محیط طبیعی تاکید دارد. اکوتوریسم از این طریق، از فعالیت های گردشگری مبتنی بر طبیعت که اوقات فراغت  است (مانند تعطیلات کلاسیک "3S" دریا، شن و ماسه، و خورشید) و یا تعطیلات ماجراجویی گرا (مانند کوه پیمایی، کوهنوردی، قایق سواری متفاوت، و غیره.)، متمایز می شود. هانی در2008 نیز می گوید که "اگر چه اکوتوریسم اغلب با گردشگری طبیعت برابر است، اکوتوریسم در صورت  درک درست، فراتر می رود، سعی در احترام و رعایت نفع مناطق حفاظت شده و همچنین افرادی که در اطراف و یا در این زمین می کنند، دارد". با این تعاریف که تا حدی در ذهن مبهم هستند، به طور کلی تفکیک اکوتوریسم از "سبزی " در حال ظهور گردشگری مهم است. "هانی" بر مولفه های اضافی آموزش و تجربه به عنوان ضرورت مناسب اکوتوریسم و همچنین تعامل و حفاظت از طبیعت و محیط زیست برای جوامع محلی در حال و آینده تاکید دارد. فعالیت های اکوتوریسم در منطقه طبیعت رخ می دهند و سرمایه گذاری ها بر زندگی مردم و در اطراف، محیطی  که گردشگران مکررا آنجا می روند، تاثیر دارند. مردم محلی منافع در حال ظهور فعالیت های اکوتوریسم را به صورت منصفانه تقسیم می کنند. بنابراین در سومین مرحله اکوتوریسم کارآفرینی روستایی ایجاد کرد که کسب و کار کوچک روستایی را پدید آورد و اکوتوریسم به توسعه نواحی روستایی کمک کرده است.  از سوی دیگر، مردم محلی از درآمد برای توسعه کسب و کار کشاورزی استفاده می کنند. باید در نظر گرفته شود که تاثیر اکوتوریسم بر مردم محلی را می توان در سطح مسائل اجتماعی، اقتصادی، روانی و سیاسی مشاهده کرد. مادامی  که اکوتوریسم برای مناطق مفید است، علاقه به محیط زیست و اکوتوریسم همچنان رشد خواهد کرد.

در سیارک بخوانیم:

محصولات جایگزین گردشگری

گردشگری آلی یا کشاورزی

خانه امینی ها در قزوین قسمتی از یک عمارت گسترده و تو در تو است که به سال 1275 قمری در دو طبقه به وسیله مرحوم محمد رضا امینی ساخته شده است. حسینیه دارای دو حیاط شمالی و جنوبی و سه تالار شرقی و غربی است. این تالار ها به موازات یکدیگر قرار دارند و به وسیله پنج درب متحرک مشبک از هم جدا می شوند.

تالار میانی بزرگتر از دو تالار دیگر است. طول تالار میانی 18 متر و عرض آن 5 متر است. طول تالار های دیگر 10 و عرض آن ها نیز 5 متر است. آمیختگی حساب شده و زیبایی گچ بری، نقاشی روی چوب و آئینه کاری در سقف، دیوارها، طاقچه ها رف ها و دیوار واره های چوبی بسیار چشمگیر و در حد شاهکار است.

دو اتاق شمالی، جنوبی نیز در شرق و غرب تالارها وجود دارد که از تزئینات کمتری برخوردار است. سردابه، آشپزخانه، ابنارها و شربت خانه در طبقه زیرین حسینیه واقع شده است.

سرداب

لوستر

تالار کوچک

انبار

دیوار بین تالارها از چوب

خانه امینی ها یا حسینیه امینی ها لوکیشن فیلم های زیادی بوده است، از جدیدترین فیلم هایی که در این مکان فیلم برداری شده می توان به سریال بانوی عمارت اشاره کرد.

حسینیه امینی ها نگین معماری قزوین

حسینیه امینی ها، از خانه‌های زیبا و اعیانی قزوین توسط حاج محمدرضا امینی از اعیان تجار قزوین، در سال ۱۲۷۵هجری قمری بنا و در آن زمان مبلغ چهل و هشت هزار تومان صرف ساخت آن شده است به قطب گردشگری در قزوین تبدیل شده است.گردشگران و توریست های زیادی از داخل و خارج کشور از این خانه‌ ی زیبا و اعیانی در قزوین بازدید می کنند

حیاط حسینیه امینی ها