خانه های تخت همیشه توجه همه را به خود جلب می کنند ، زیرا شگفت انگیز است: یک "دیوار" باریک و چند طبقه باریک و بلند، ایستاده و نمی افتد. در حقیقت ، آنها به هیچ وجه مسطح نیستند ، اما این تأثیری است که این ساختمانها، اگر از زاویه خاصی به آنها نگاه کنید، روی عابران می گذارند . و جالبتر از همه ، بنا به دلایلی این ساختمان های غیر معمول در بین اهالی شهر کاملاً شناخته نشده است.
ساختمان با گوشه ای شیب دار به دلیل شکل غیرمعمول قطعه و تمایل مالک به استفاده از مساحت زمین تا آنجا که ممکن است به نظر می رسد. این ساختمان قبلا به عنوان خانه اجاره ای استفاده می شده است.
یک ساختمان آپارتمان پنج طبقه با سقف های بسیار بلند و کفهای چوبی ، در بیرون چیزی مانند کشتی یا دیوار ، در سال 1914 در کنار ساختمانهای کلاسیک تر که از قبل در این خیابان موجود است ، بنا شده است. به عبارت دیگر ، در آن زمان این خانه ساختمان جدیدی بود که کاملاً در برابر پیش زمینه کلی ایستاده بود.این بدان معنا نیست که خانه های مسطح در هیچ جایی ساخته نشده اند و ساخته نمی شوند. فقط این که همه آنها کاملاً متفاوت هستند.
خانه تخت. خطای دید عجیب غریب / عکس
طراحی و معماری این ساختمان تخت به لطف یک معمار با استعداد، مانند سایر ساختمانهای مشابه در خانه و دیوار آپارتمان، یک ساختمان معمولی پنج طبقه با درب های دوتایی عظیم و با دستگیره های فلزی پیچ خورده ، آشپزخانه هایی با دودکش و قالب گیری گچ بری روی سقف ها می باشد.
این همان خانه است. / عکس
در نیمه دوم قرن گذشته ، این خانه به تدریج مستهلک شد ، راه پله ها ، دیوارها و کفهای چوبی پوسیده شدند. در نتیجه مستاجران شروع به جابجایی به مناطق دیگر کردند.
نما مدتهاست که از چشمان کنجکاو پنهان شده است. / عکس
مدت طولانی این خانه متروکه ماند ، اما چند سال پیش بازسازی آن را در دست گرفتند. اکنون تقریباً کامل است.
خانه در هنگام ترمیم. / عکس
اکنون کسانی که برای اولین بار متوجه خانه مسکونی بازسازی شده می شوند ، متعجب می شوند: "خوب ، پس! این خانه چگونه می ایستد و نمی افتد؟ "به طور کلی ، خطای دید ، ساخته شده بیش از صد سال پیش توسط یک معمار با استعداد ، تا به امروز کار می کند.
چگونه زها حدید، در دنیای معماری به موتزارت زمان تبدیل شد
طاهره مصطفویدر۱۴۰۳/۲/۱۸
در 31 اکتبر 1950 ، یکی از برجسته ترین معماران زمان ما به دنیا آمد . مجله فوربس در سال ۲۰۰۸ او را به عنوان شصت و نهمین زن قدرتمند جهان لقب داد، زها حدید چشم انداز معمول در مورد اشیا را انکار کرد ، پروژه های او بسیار غیرقابل تصور خوانده می شد ، وی 17 سال مناقصه ها را از دست داد ، اما او کسی بود که دنیای معماری را کاملاً تغییر داد.
ما در sayarak.com همیشه مجذوب شکل های معماری آینده نگرانه ساختمانهای بزرگ هستیم که هنوز پس از مرگ زها حدید ساخته می شوند و امیدواریم که داستان یکی از زنان معمار، شما را به تحقق جسورانه ترین ایده ها تشویق کند.
در ابتدا ، زها حدید می خواست ریاضیدان شود و حتی در دانشگاه آمریکایی بیروت تحصیل
کرد. با این حال ، در زمان هایی ، او به طور ناگهانی متوجه شد که روح او دیگر نه در اعداد بلکه در اشکال است و به معماری متمرکز شده است.
به زودی ، حدید به لندن رفت و در آنجا با معمار مشهور هلندی Rem Koolhaas آشنا شد. او بلافاصله به استعداد دانش آموز خود توجه کرد و مربی او شد.
استاد زها حدید را "سیاره ای در مدار خود" نامید. پس از فارغ التحصیلی ، Koolhaas حدید را به کار در دفتر خود در روتردام دعوت کرد. پس از 3 سال همکاری ، زاها تصمیم گرفت که برای شروع تمرین مستقل خود آماده است و به لندن بازگشت.
در همین زمان ، حدید، اسکار را در دنیای معماری دریافت کرد.
به گفته زاها ، پس از شرکت در ساخت مرکز هنرهای معاصر سینسیناتی ، علاقه واقعی به کار وی نشان داد . علاوه بر این که این نخستین موزه در آمریکا بود که توسط یک زن طراحی شده بود ، ایده ای کاملاً واضح از هویت سازمانی حدید داشت - مانند دیوارهایی که در حال خزیدن بر روی یکدیگر هستند با گوشه های تیز و شکل های غیر منتظره ای طراحی شده بود.
با این حال ، 2004 پیروزی واقعی برای حدید بود: برای پروژه مرکز ورزش های آبی در لندن ، او جایزه Pritzker را دریافت کرد که در دنیای معماری، اسکار محسوب می شود. زها اولین زنی بود که چنین جایزه ای را دریافت کرد.
پس از آن ، حدید به یکی از شیک ترین معماران جهان تبدیل شد ، اما این عنوان با او شوخی بی رحمانه ای انجام داد. واقعیت این است که به زودی منتقدان، زن را متهم کردند که خیلی مشتاق به خودنمایی است و کارکرد ساختمانها را فراموش می کند. و اتهامات مبنی بر عدم موفقیت ساختمانهایش را دریافت کرد.
بنابراین ، پس از احداث مرکز ورزش های آبی و پیروزی او ، برخی از تماشاگران رده بالا شکایت کردند که به دلیل سقف استادانه ساختمان ، نمی توانند ببینند که در استخرهای عرصه چه اتفاقاتی می افتد .
نمونه دیگر موزه هنرهای مدرن MAXXI در رم است. کارشناسان آن را برای نمایش اشیاء هنری نامناسب دانستند . واقعیت این است که ساختمان یک پیچ و خم یک طرفه طولانی است و کاملاً مشخص نیست که چه اشیایی را می توان در آنجا قرار داد. علاوه بر این ، این موزه چنان بزرگ است که حتی نقاشی های بزرگ در آن نیز کاملاً گم می شدند. بنابراین ، ساختمان MAXXI به خودی خود یک بنای یادبود است.با این وجود ، پروژه های حدید و دست نوشته های وی به یکی از شناخته شده ترین پروژه های معماری در جهان تبدیل شد.
گاردین لقب حدید را "ملکه آرک و منحنی" ، که آزاد هندسه آزادانه در معماری است، نامید .حدید واقعاً در تمام زندگی خود مشغول این واقعیت بود که کلیشه ها را نابود کرده و به طور کلی کانونهای پذیرفته شده را پشت سر بگذارد و فراتر از فضای معمول شود.
به هر حال ، دفتر زها حدید یکی از اولین کسانی بود که به رویکرد پارامتری برای طراحی روی آورد. این رویکرد به ما امکان پردازش مقادیر زیادی از داده ها را می دهد كه براساس آن می توان ساختار بسیار پیچیده ای از ساختمان ها را محاسبه كرد. علاوه بر این ، کامپوزیت پلاستیک، که به شما امکان می دهد ساختمانهایی با شگفت انگیزترین شکل بسازید ، به تحقق پروژه های خارق العاده معمار ستاره کمک کرد .
به طور کلی می توان کل رویکرد حدید به معماری را هنر ی نامید. او کارکرد گرایی و خردگرایی را رد کرد و فقط به تخیل خود تکیه کرد.
در آغاز و اواسط راه، زها جسورانه ایده های بلند پروازانه خود را مجسم می کند. در حال حاضر همه سبک هنری حدید را می دانند ، و او حتی مقلدینی نیز دارد. ساختمانهای او فقط اشیاء موجود در فضا نیستند بلکه آثار هنری واقعی هستند. آنها با سفینه های فضایی مقایسه می شوند و برای چشم انسان بسیار غیر معمول به نظر می رسند.
هر ساله پروژه های حدید بیشتر، دقیق تر و گران تر می شدند.
هر پروژه بعدی حدید از پروژه قبلی قدرتمندتر است. و البته تمام ایده های او هزینه های زیادی را در بر داشت. به عنوان مثال ، ساخت مرکز طراحی پلازا دونگ دایمون در سئول و مرکز معروف حیدر علی اف در باکو صدها میلیون دلار هزینه داشته است.
در همان زمان ، جهان بحران سال 2008 را تجربه می کرد و در تلاش برای کم کردن هزینه ها هستند. بعداً ، زاخا به دلیل عدم استفاده از فضای موجود در پروژه هایش ، مورد انتقاد قرار گرفت . با این حال ، فوق ستاره معماری همه ادعا ها را رد می کند و هنوز هم مشتری های خود را پیدا می کند. در چین ، کشورهای نفتی خاورمیانه ، بودجه ساخت بان بنا ها با اقتصاد آنها سازگار است و آنها می توانند گرانترین ساختمان ها را بسازند.
در این زمان پروژه های حدید مانند هتل 40 طبقه در شهر چین ماکائو ، یک اپرا در گوانگژو ، یک دانشگاه پلی تکنیک در هنگ کنگ و یک مجتمع Galaxy SOHO در پکن ظاهر شد.
متأسفانه سالهای آخر عمر زاها حدید تحت تأثیر حوادث بسیار ناخوشایند در چندین کشور قرار گرفته است. بنابراین ، در هنگام ساخت ورزشگاه روی پروژه خود در قطر ، چندین کارگر کشته شدند . نام مشهور این معمار خوراک تبلیغاتی برای روزنامه نگاران شد ، و نام زاها اغلب در فضای منفی در رسانه ها ظاهر می شد ، اگرچه طراحی ساختمان به خودی خود برای مردم خطرناک نبود.
یک مشکل دیگر هنگام ساخت ورزشگاه المپیک توکیو به وجود آمد. این پروژه بسیار گران به نظر می رسید : اجرای آن 2 میلیارد دلار هزینه داشت. مطبوعات ژاپنی حتی این استادیوم را با یك لاك پشت دریایی مقایسه می كردند ، كه ژاپن را به زیر آب می كشد.
حتی پس از درگذشت معمار ، ساختمانهای طراحی شده با حدید در سرتاسر جهان ساخته می شوند.
زاها حدید در سن 65 سالگی در اثر سكته قلبی در كلینیكی در میامی جایی كه برای برونشیت معالجه شد درگذشت. یکی از آخرین پروژه های انجام شده او یک ساختمان مسکونی در نیویورک بود.
اکنون دفتر پاتریک شوماخر شریک 28 ساله زها، بیش از 30 اثر ناتمام حدید را اجرا می کند و کارهای جدیدی را در دست می گیرد. بنابراین ، به تازگی مرکز بین المللی فرهنگ و هنر Meishihu در شهر چانگشا چینی تکمیل شد.
در پایتخت عربستان سعودی ، در سال 2020 ، راه اندازی مترو در نظر گرفته شده است که ایستگاه اصلی آن توسط حدید طراحی شده است. قسمت اصلی ایستگاه از مرمر سفید ساخته خواهد شد و دیوارها با صفحات طلا تزئین شده اند. زها حدید این طرح را از تپه های ماسه ای عربستان الهام گرفته است.
شاید شما با چشمان خودتان برخی ساختمانهای زها حدید را دیده باشید؟ یا شاید دوست دارید از این ساختمان ها بازدید کنید؟ نظرات خود را به اشتراک بگذارید.
این دختر به طور مستقل یک خانه کوچک با مساحت 9.3 متر مربع را طراحی و ساخته است.
با توجه به شوق مسکن کوچک و بزرگ ، که تعداد زیادی از افراد فعال و خلاق را درگیر کرده است ، به هیچ وجه تعجب نیست که در بسیاری از کشورهای جهان می توانید مدل های جالب بسیاری را مشاهده کنید. علاقه مندان آمریکایی در این مهارت معماری و طراحی به ویژه موفق بودند ، از جمله آنها طراح خلاق ، لینا منارد است. او که به طور مستقل یک میکرو مسکن با مساحت 9.3 متر مربع برنامه ریزی و ایجاد کرده است ببینید.
دراینترنت می توانید طراحی های منحصر به فردی از خانه های کوچک را مشاهده کنید ، اما خانه ای جذاب که توسط طراح خلاق ، لینا منارد طراحی و ساخته شده است ، سزاوار توجه ویژه است ، زیرا نسبت اندازه به راحتی بسیار شگفت آور است.
دبی ساخت هتل فوق العاده زیبای اپوس به طراحی زاها حدید را به اتمام رساند
طاهره مصطفویدر۱۴۰۳/۲/۱۸
هتل Opus در حال حاضر به عنوان یک قطعه بی نظیر از هنر معماری (دبی) در نظر گرفته شده است.
دبی پر از ساختمانهای چشمگیر است ، اما حتی در بین این برج های خارق العاده ، هتل Opus، هتل اپوس به عنوان سازه ای خارق العاده و حتی غیرممکن جلوه می کند. مکعب شیشه ای با بریدگی خمیده نه تنها برای نمای خارجی غیرواقعی و خارق العاده جالب توجه است ، بلکه همچنین برای این واقعیت که این تنها هتل در جهان است که Zaha Hadid افسانه ای ، نه در طراحی خود ساختمان ، بلکه ایجاد فضای داخلی و حتی طراحی مبلمان مشغول فعالیت بود.
اخیراً ساخت هتلی فوق العاده از هر نظر تکمیل شده است که توسط متخصصان برجسته مشهور جهان Zaha Hadid Architects طراحی شده است. و در حالی که مکعب شیشه ای ممکن است در شکل اصلی خود نمودی نداشته باشد ، فضای خالی منحنی باریک با ارتفاع 8 طبقه واقعاً چشمگیر است. هتلی که لقب "Opus" دارد ، چشم نواز است.
بنا بر ایده آرشیتکت ، زاها حدید بزرگ که شخصاً درگیر طراحی بوده است ، این بنا از دو برج به طول 93 متر تشکیل شده است که در یک کل واحد ادغام شده و به یک مکعب تمام عیار تبدیل می شود. علاوه بر این ، در داخل این مکعب شیشه ای ، در مرکز آن ، یک فضای خالی غیرمعمول به شکل یک خلاء خمیده ایجاد، که به عنصر اصلی طراحی تبدیل شده است.
ساخت و ساز غیرمعمول سازه و نمای شیشه ای آن نیاز به محاسبات ویژه ای داشت ، بنابراین شکل و دهانه مرکزی با استفاده از مدل سازی دیجیتال سه بعدی شکل گرفت. با تشکر از این ، می توان دقت در مناطق سانتیمتری که نیاز به تقویت هم در طراحی دارند و هم استفاده از شیشه را تعیین کرد.
نمای شیشه ای "Opus" با ترکیب خاصی از اکسیدهای فلزی پوشانده شده است تا پرتوهای خورشید، هوا را در داخل ساختمان (دبی) گرم نکند.
آنها برای ایجاد یک فضای خالی خمیده با ارتفاع 8 طبقه ، به مدل سازی دیجیتال 3D ("اپوس" ، دبی) متوسل شدند.با توجه به درجه حرارت بالا که در این منطقه حاکم است ، به گونه ای طراحی نمای دوجداره شیشه کم انتشار با الگوی آینه ای ساخته شد.
یک واقعیت جالب: شیشه با انتشار کم ، شیشه ای است که از شفافیت و انتقال نور بسیار زیاد جلوگیری می کند ، اما در عین حال عایق حرارتی عالی را ارائه می دهد. این پیشرفت باعث شد تا ساخت و سازها به سطح کاملاً متفاوتی افزایش یابد. این امر به ویژه در امکانات مدرن قابل توجه است ، که در آن طراحی پانوراما غالب است ، زیرا راندمان انرژی شیشه های کم انتشار 80 درصد بالاتر از حد معمول است. این کار هم در صورت از دست دادن گرما از داخل ساختمان و هم نفوذ آن به داخل ساختمان کار می کند. این همه بستگی به این دارد که از کدام طرف شیشه جلا داده شده و یک پوشش ویژه از اکسیدهای فلزی استفاده شده است ، که این امر باعث کاهش در کسری از انرژی است که توسط شیشه در جهت این پوشش ساطع می شود.
لامپ های LED در این نما می توانند با تصاویر و روشنایی فضای خالی، هتل اپوس را تزئین کنند.
با توجه به نمای ویژه ، نمای شیشه ای هتل Opus در ساعات نور روز آینه می شود ، اما شب هنگام که لامپ های LED در ماژول های شیشه ای روشن می شوند ، جالب ترین قسمت نما شروع می شود. با توجه به اینکه هر بخش برنامه ریزی شده و توسط سیستم های خاص قابل کنترل است ، با شروع تاریکی می توان یک تصویر جذاب را روی نما مشاهده کرد.
در یک روز آفتابی ، تقریباً کل منطقه تجاری در نمای آینه ای هتل اپوس منعکس شده است.
یک منظره زیبا از شهر یا هر تصویر دیگر را می توان در قسمت های بیرونی نما یا حتی در فضای خالی مشاهده کرد. اگرچه در ایجاد این دهانه مشکلات بزرگی وجود داشت. مساحت سطح خمیده آن تقریباً 6000 متر مربع است. و برای پر کردن چنین مساحت عظیمی ، 4.3 هزار ماژول طول کشید که برخی از آنها کاملاً مسطح بودند ، و همچنین نیاز به ایجاد بخش ها و ساختارهای منحنی با انحنای مضاعف بود.
یک لابی به سبک زاها حدید ("اپوس" ، دبی) در ورودی ایجاد شد.
از آنجا که فضای باز شده نوعی ارتباط بین دو برج است ، 4 طبقه پایین این دهلیز نسبتاً گسترده به کل ارتفاع ایجاد شده است. و در ارتفاع 71 متر از سطح زمین ، یک پل اتصال سه طبقه ای نامتقارن با عرض 38 متر ایجاد شد. تنها در مرکز آن ، رستوران و یک بار در بام با چشم اندازهای خارق العاده از شهر قرار داده اند.
فضای داخلی حمام ها توسط خود زاها حدید (Opus ، دبی) طراحی شده است
اپوس که در هتل جدید ME Dubai واقع شده است ، در منطقه برج خلیفه در مجاورت مرکز شهر دبی و مراکز تجاری خلیج فارس در کانال آب دبی واقع شده است. این طرح با بررسی تعادل بین مات و شفاف ، داخلی و خارجی ، توسط زاها حدید در سال 2007 ارائه شده است و تنها هتلی است که وی هم معماری و هم فضای داخلی آن را طراحی کرده است.
فضای داخلی اتاق خواب در یکی از اتاق های هتل Opus (دبی).
کریستوس پاساس ، مدیر پروژه در Zaha Hadid Architects ، توضیح داد: "هندسه های دقیق متعامد مکعب شیشه ای ابتدایی Opus به طرز چشمگیری با سیال بودن خلاء هشت طبقه در مرکز آن متضاد است."
جداول اصلی سکوی ساخته شده از چوب قابل بازیافتی (Opus ، دبی) است. آرشیتکت : zaha hadid
توسعه دهندگان این پروژه برای به حداقل رساندن تأثیر منفی بر محیط زیست ، تمام تلاش خود را انجام دادند. صرفه جویی در مصرف انرژی از نما برای مقاومت در برابر درجه حرارت بالا ، مبلمان ساخته شده از مواد بازیافتی ، سنسورهایی با تنظیم خودکار سیستم های تهویه و روشنایی معرفی شدند. همچنین برنامه ای برای کاهش وابستگی به پلاستیک وجود دارد ، که آنها قصد دارند در آینده نزدیک معرفی کنند. به عنوان مثال ، بجای بطری های پلاستیکی ، بطری های آب از جنس استنلس استیل تهیه می شود.
زاها حدید (1950-2016)
زاها حدید به همراه دفتر معماری مشهور جهان Zaha Hadid Architects توانست بیش از هزار پروژه را در 44 کشور جهان اجرا کند. یکی از با شکوه ترین خلاقیت های یک زن با استعداد از هر لحاظ ، به بزرگترین فرودگاه جهان تبدیل شده است که هم اکنون پروازها و میلیون ها مسافر و گردشگر در پکن را می پذیرد.
با استفاده از 84300 متر مربع (907،400 فوت مربع) ، Opus به عنوان دو برج جداگانه طراحی شده بود که در یک کل به هم به شکل مکعب متصل شده است. مکعب در مرکز آن خالی شده است و یک خلاء به شکل آزاد ایجاد می کند که در نوع خود جلوه ای مهم از طراحی است. دو نیمه ساختمان در هر طرف از خلأ توسط یک دهلیز چهار طبقه در سطح زمین پیوند خورده و همچنین توسط یک پل 38 متری نامتقارن و سه طبقه در 71 متری از سطح زمین متصل می شود.
ساخت هتل فوق العاده The Opus که توسط خود زاها حدید طراحی شده است ، در دبی به پایان رسید.
نما های عایق دو جداره مکعب دارای یک پوشش UV بکار رفته در کل ساختمان و یک الگوی آینه ای مخصوص برای کاهش نور خورشید است. این الگوریتم حاشیه ای حاکی از شفافیت بر شکل عمودی ساختمان تأکید می کند ، در حالی که همزمان ، حجم آن را از طریق پخش مداوم نور تغییر می هد که بین بازتاب های در حال تغییر و شفافیت متفاوت است.
6،000 متر مربع نما از 4300 واحد جداگانه شیشه مسطح ، تک منحنی یا با دو خم ایجاد شده است. واحدهای لعاب با راندمان بالا از شیشه 8 میلیمتری که در قسمت داخلی پوشیده شده است ، یک حفره 16 میلی متر بین تخته ها و 2 لایه شیشه 6 میلی متری شفاف با یک لمینت رزین PVB 1.52 میلی متر تشکیل شده است. این نمای منحنی با استفاده از مدل سازی دیجیتال سه بعدی طراحی شده است.
در طول روز ، نمای مکعب منعکس کننده آسمان ، خورشید و شهر اطراف آن است. در حالی که در شب ، با استفاده از نصب نور پویا LED های قابل کنترل به صورت جداگانه در هر صفحه شیشه ای ، فضای خالی روشن می شود.
مبلمان توسط Zaha Hadid Design در سراسر هتل نصب شده است ، از جمله مبل های "پتالیناس" و "عثمانی" در لابی که از مواد ساخته شده با چرخه عمر طولانی ساخته شده اند و اجزای آن قابل بازیافت هستند. تختخواب های "Opus" در هر اتاق خواب در حالی که مبل ترکیبی "کار و بازی" با میز در سوئیت ها نصب شده است. اتاق خواب های این هتل همچنین مجموعه حمام 'Vitae' را طراحی کرده است که توسط Hadid در سال 2015 برای Noken Porcelanosa طراحی شده و شیوه معماری روان او را در تمام فضای داخلی هتل ادامه می دهد.
هتل ME دبی شامل 74 اتاق و 19 سوئیت است ، در حالی که ساختمان اوپوس نیز دارای طبقه اداری ، اقامتگاه و سرویس رستوران ، کافه و بار از جمله ROKA ، رستوران معاصر ژاپنی robatayaki و MAINE Land Brasserie است.
سنسورها در سراسر Opus به طور خودکار تهویه و روشنایی را مطابق با اشغال تنظیم می کنند تا انرژی خود را صرفه جویی کنند در حالی که ME دبی از اقدامات بین المللی هتل ها در Meliá برای اقدامات پایدار پیروی می کند. میهمانان هتل بطری های آب از جنس استیل ضد زنگ را دریافت می کنند که در طول مدت اقامت خود از آب آشامیدنی نصب شده در هتل استفاده کنند. بدون داشتن بطری های پلاستیکی در اتاق های مهمان و برنامه ای برای حذف پلاستیک در کلیه مناطق ، هتل همچنین با سرو نکردن بوفه باعث کاهش ضایعات می شود و برنامه تولید کمپوست هایی برای بازیافت مواد آلی دور ریخته شده دارد.
بلند ترین آسمان خراش جهان که بر فراز ابرها ساخته شده اند 6 آسمانخراش
طاهره مصطفویدر۱۴۰۳/۲/۱۸
بشر در آرزوی ابدی برای فراتر از حد معمول و حتی گاهی غیرمجاز ، چندین شاهکار مهندسی برجسته را رقم زده است. این وسواس تا حدی پیشرفت کرده است که انسان مدرن نه تنها می تواند برج های بلند را با قلل هایی که از ابرها عبور کرده اند، بسازد ، بلکه در آن ها با بهره گیری از نمای نفس گیر که دیده می شود کاملاً راحت زندگی کند . و از همه مهمتر ، در جستجوی روش های جدید ، شاهکارهای بیشتر و بیشتر معماری ایجاد کند.به 6 مورد از بلندترین آسمان خراش های جهان در این مقاله نگاهی می اندازیم.
چه زمانی ساخت آسمان خراش ها شروع شد و چگونه به بهشت رسیدیم
بلندترین ساختمانهای کره زمین به لطف پیشرفت و پیشرفت فن آوری های نوآورانه ، بشریت بالاتر و بالاتر می رود.
آسمان خراش ها در تاریخ ما ، مهندسی و حتی فرهنگ ، جایگاه ویژه ای را اشغال می کنند.اصطلاح آسمان خراش بیش از 100 سال پیش ، یعنی در دهه 1880 در برابر ظهور معماری در حال تحول "سبک شیکاگو" ظاهر شد. در این دوره ، توسعه دهندگان نه تنها سعی در شکستن رکورد ارتفاعی داشتند بلکه آنها نیز در پی ایجاد هرچه بیشتر فضای مسکونی یا تجاری بودند تا مالک زمین بتواند از اجازه دادن این فضا برای نیازهای مختلف حداکثر بهره را ببرد. از آن زمان به بعد ، آسمان خراش ها در سراسر جهان ، به ویژه در شهرهای پرطرفدار ، دیده می شود ، جایی که میلیون ها نفر در جستجوی زندگی بهتر در تلاش هستند.
نکته جالب:
در هنگام ساخت برجها ، آنهایی که از آستانه ارتفاع 150 متری عبور کرده اند ، آسمان خراش محسوب می شوند.
با توجه به اینکه روند توسعه و ساخت و ساز تحول پیدا کرده است ، آسمان خراش هایی ظاهر می شوند که از ارتفاع نیم کیلومتر و حتی 800 متر بالاتر رفته اند. اما چنین پروژه های جاه طلبانه نیاز به محاسبات کاملاً دقیق ، ایجاد مصالح ساختمانی ویژه ، ارتباطات مهندسی دارد که نه تنها یک ساختار قدرتمند را حفظ می کند بلکه ایمنی کامل ، پایداری در برابر هرگونه نوسانات پوسته زمین یا جریان باد و طوفان ، حرکت راحت و اسکان را تضمین می کند.
1. برج 432 خیابان پارک در نیویورک (ایالات متحده آمریکا)
آسمان خراش 432 خیابان پارک در منهتن بلندترین ساختمان در نیمکره غربی (نیویورک ، ایالات متحده آمریکا) شد.
این آسمان خراش با 425.5 متر ارتفاع ، بلندترین ساختمان مسکونی نیمکره غربی شد. این ساختمان مجلل که توسط رافائل وینولی طراحی شده است ، در منهتن ، یکی از معتبرترین محله های نیویورک واقع شده است. اساس ساختاری شکل ساختمان 96 طبقه مربعی بود که به صورت ارگانیک در تصویر معماری منطقه قرار گرفت. با وجود این که شما هیچ عنصر طراحی خیالی را بر روی آن مشاهده نخواهید کرد ، اما هنوز هم به پرطرفدار ترین ساختمان مسکونی تبدیل شده است که در آن تنها میلیاردرها و ثروتمندترین افراد روی کره زمین می توانند اقامتگاه خریداری کنند.
کلیه اتاق خواب های آسمان خراش 432 خیابان پارک دارای پنجره های 10 متر مربعی با نمای چشمگیر است. (نیویورک ، ایالات متحده آمریکا).
در این برج شیخ فاواز ال هوکر از عربستان سعودی با مساحت 767 متر مربع ، لوکس ترین اقامتگاه را دارد. علاوه بر 104 آپارتمان فروخته شده از 16 تا 95 میلیون دلار ، همه چیز برای یک زندگی فوق العاده راحت وجود دارد: یک اسپای تمام عیار(مرکز ماساژ درمانی) ، مرکز تناسب اندام ، استودیوی یوگا ، سالن های عظیم برای مراسم و رویدادها ، یک اتاق بیلیارد ، سینما ، استخر سرپوشیده با چشم اندازهای خارق العاده به شهر
2. برج مرکز در ووهان (چین)
برج مرکز آسمان خراش در ووهان به ارتفاع 438 متر (چین)
زیبایی باورنکردنی برج مرکز ، به معنای واقعی کلمه در تابلوهای شیشه ای متحرک وی پنجره ها پیچیده است و به یک گوهر واقعی از شهر چینی ووهان تبدیل شده است. متخصصان انستیتوی طراحی و تحقیقات معماری شرق چین با الهام از شکل های یک قایق دریانوردی سنتی ، تصمیم به ایجاد یک آسمان خراش منحصر به فرد گرفتند که 438 متر ارتفاع و در 88 طبقه برج ، مکانی برای آپارتمان های مسکونی ، ادارای و یک هتل شیک دارد. علاوه بر این ، ویژگی اصلی این پروژه نه تنها شکل اصلی ساخت و ساز بلکه این ساختمان همچنین به دلیل معرفی فناوری های فوق مدرن صرفه جویی در مصرف انرژی ، توسعه و کاربرد عناصر محافظ منحصر به فرد که از قرار گرفتن در معرض نور خورشید ، باد و حتی زمین لرزه های شدید جلوگیری می کند ، قابل توجه است.
3. برج های دوقلوی پتروناس در کوالالامپور (مالزی)
برج های دوقلوی پتروناس در کوالالامپور توسط معمار آرژانتینی Cesar Pelli و همکارانش طراحی شده اند
برج های دوقلوی پتروناس 451.9 متری به عنوان بلندترین سازه در مالزی شناخته می شوند و در رده بندی جهانی در رتبه شانزدهم قرار دارند ، اما بلندترین برج های دوقلوی جهان هستند. برای مردم مالزی ، مجموعه پتروناس به نوعی سمبل تبدیل شده است که به جهانیان اعلام کرده است که این کشور وارد اقتصاد جهانی شده است. این رویداد در اواخر قرن گذشته رخ داد و همزمان با راه‌اندازی آسمان خراش (1998). اشکال حیرت انگیز که در بتن و فلز ساخته شده است ، بر اساس هندسه اسلامی ، سنت ها و آرمان های مالزی را برای آینده ترکیب می کند. این امر به ویژه در یکی از قابل تشخیص ترین ویژگی های ساختمان ، در "پل آسمان" که دو برج را به هم وصل می کند ، قابل توجه است.
برای اینکه برج های دوقلوی کاملاً روی زمین نرم بایستند ، لازم بود که شمع ها را در عمق 100 متری کار بگذارند.
یک واقعیت جالب:
تعداد معدودی از ساختمانها در جهان می توانند به این امر دامن بزنند که نخست وزیر در طراحی آن شرکت کند. اما این برج های دوقلوی توسط مهاتیر محمد ، یکی از رهبران ارشد مالزی ساخته شده است. این او بود که پیشنهاد ساخت آسمان خراش ها به سبک اسلامی را داد. برج های منحصر به فرد از ستاره هشت ضلعی دارای برجستگی های نیم دایره ای برای ثبات ساخته شده اند.
4. برج تایپه 101 در تایوان
برج تایپه 101 در تایوان یکی از نمادین ترین ساختمان های کره زمین است
آسمان خراش تایپه 101 اولین ساختمان در جهان شد که از ارتفاع 500 متری عبور کرد. ارتفاع آن به 509.2 متر می رسد و تعداد زیادی طبقه را شامل می شود - 101. در زمان افتتاح یكی از بناهای نمادین این سیاره در سال 2003 ، بلندترین ساختمان جهان بود ، اما بعد از گذشت تنها 15 سال از نردبان رتبه بندی به رتبه 10 رسید.
در سال جدید ، برج تایپه 101 ، تایوان به نمایشی خیره کننده از آتش بازی تبدیل می شود.گردشگران زیادی برای تماشا به این برج می آیند.
از هر نظر جذاب و زیبا ، این آسمان خراش از لحاظ توسعه "معماری پایدار" برای ساختمانهای بلند ، استاندارد جهانی را رعایت کرده است. همانطور که مشخص شد ، برج تایوانی در سال 2011 برای بهره برداری و نگهداری از گواهینامه LEED به گواهینامه LEED پلاتینی رسیده است که برای ساختمانی با این اندازه نادر است.گواهینامه لید LEED مخفف (Leadership in Energy and Environmental Design)در ترجمه فارسی برای ساختمان با مصرف بهینه انرژی و طراحی زیست محیطی با امتیاز های زیر داده می شود: گواهینامه LEED معمولی ۴۰ تا ۴۹ امتیاز گواهینامه LEEDنقره‌ای ۵۰ تا ۵۹ گواهینامه LEEDطلائی ۶۰ تا ۷۹ گواهینامهLEED پلاتینی ۸۰ به بالا
برج تایپه 101 نه تنها با زیبایی خود ، بلکه با دستاوردهای مهندسی همه را شگفت زده کرده است.
علاوه بر سیستم کنترل هوشمند ، کنترل انرژی و منظره خیره کننده ، یک دمپر 728 تنی در داخل تایپه 101 وجود دارد. این وسیله در مقیاس بزرگ برای خنثی کردن حرکت جانبی بادهای قوی طراحی شده است. این دقیقاً همان چیزی است که باعث می شود چنین ساختار باشکوهی در حین استراحت قدرتمند و ایمن حفظ شود.
5. برج ساعت سلطنتی مکه (عربستان سعودی)
Royal Clock Tower مکه سومین برج از بلندترین آسمان خراش ها است.
این ساختمان عظیم که به ارتفاع 601 متر می رسد ، بخشی از مجموعه ای است که از 7 آسمان خراش ایجاد شده در مکه ، شهر مقدس همه مسلمانان - تشکیل شده است. همه این برجها بخشی از پروژه بنیاد پادشاه عبدالعزیز است که هدف از آن مدرن سازی این شهر به منظور خدمت به مسلمانانی است که سالانه زیارت می کنند. Royal Clock Tower یک هتل بزرگ با اتاقهای راحت است که برای استقبال از مومنانی که در طول حج به مکه می روند ، طراحی شده است.
شب ها میلیون ها چراغ روی برج ساعت (برج رویال ساعت ، عربستان سعودی) روشن می شود.
جذابیت اصلی این بنا ساعت آن است که در چهار طرف برج قرار دارد. اندازه قطر آن 43 متر است که به طور خودکار آن را به بزرگترین در جهان تبدیل می کند. با توجه به اینکه ساعت 450 متر از سطح زمین بالاتر است ، بالاترین ساعت معماری این سیاره به حساب می آید.
6. برج خلیفه در دبی (امارات متحده عربی)
آسمان خراش برج خلیفه هنوز قهرمان جهان از نظرارتفاع است.
آسمان خراش بلند مرتبه برج خلیفه واقع در دبی همه رکوردها را شکسته و نه تنها در ساخت و ساز بلکه این بنا با ارتفاع 828 متری ، 10 سال پیش ساخته شده است ، و در این مدت هرگز تأسیسات جدیدی وجود نداشته است که بتواند مساحت ، قد ، تعداد طبقات و پیچیدگی ساختار مهندسی و سیستمهای تعمیر و نگهداری را به خود اختصاص دهد. تا کنون برج خلیفه با 163 طبقه برجسته ترین ساختمان جهان است که فقط در 6 سال ساخته شده است.
اغلب ، برج خلیفه در رنگ پرچم کشورهای مختلف نقاشی می شود یا یک نمایش لیزر خارق العاده دارد.
در حقیقت ، این برج یک شهر واقعی است که با پارک های خود ، بلوار و چمن های معطر ، آپارتمان های مجلل و اتاق های هتل ، بسیاری از مطب ها و بوتیک ها ، زمین تنیس و استخرها ، اسپا و یک سالن ورزشی لذت بخش است. و همچنین برج های مشاهده برای مشاهده زمین که باید به مراتب بالاتر و بالاتر برود. اکنون یکی از آنها در ارتفاع 555 متری واقع شده است - این سطح در طبقه 148 است ، اگرچه اولین و دومین سکوهای مشاهده هنوز باقی مانده اند و در ارتفاع 452 متری (124 طبقه) و 456 متر (125 طبقه) واقع شده اند.
وقتی به این بنای عجیب غریب و با شکوه نگاه می کنید ، فوراً مشخص می شود که چنین شاهکار معماری فقط می تواند اثر معروف آنتونیو گائودی باشد. آنتونیو گائودی یکی از تأثیرگذارترین معماران نه تنها در تاریخ بلکه در معماری مدرن است.
کاسا باتلو میراث جاودانه آنتونیو گائودی در بارسلونا (اسپانیا) است.
عشق او به طبیعت و ساختارهای ارگانیک ، که در طراحی جلوه داده می شود ، جلوه ای بی نظیر به هر آنچه که او لمس کرده بود ، می بخشد. و کاسا باتلو در بارسلونا یکی از این ساختمانهاست.
کاسا باتلو بنای عجیب و غریب میراث جاودانه آنتونیو گائودی در بارسلونا (اسپانیا) است.
فضای داخلی کاسا باتلو با خود ساختمان مطابقت دارد.
این ایجاد نه تنها عناصر مدرنیسم کاتالونیا را با استفاده از سرامیک های روشن ، سنگ و تقلید از آهن ، بلکه همچنین وجود ... استخوان ها (البته ساخته شده از بتن مخصوص) بر روی نما نشان می دهد. چنین ویژگی های متمایز منجر به ظهور یک نام مستعار محبوب - Casa de Los Ossos یا House of Bones شده است.
زندگی نابغه آنتونیو گائودی
Anthony Gaudi-i-Cornet یک معمار کاتالونیایی بود(1926-1852) که به عنوان یکی از خیره کننده ترین حرفه ای ها در زمینه معماری و همچنین بزرگترین نمایندگان Art New به عنوان یکی از خیره کننده ترین ، در سطح بین المللی شناخته شده است. نوآوری استثنایی او وی را به یک نابغه تبدیل کرد ، مخترع یک زبان طراحی معماری بی نظیر ، شخصی و غیرقابل مقایسه که مخالف طبقه بندی است.
کودکی آنتونیو گائودی
گائودی در 25 ژوئن 1852 در شهر Reus متولد شد. به گفته برخی وی در ریودومس ، روستایی کوچک در نزدیکی رئوس متولد شده است ، جایی که خانواده اش تابستان را سپری می کردند. وی از خانواده ای از تولید کنندگان دیگ بخار بود که به جوانان گائودی اجازه می داد مهارت هایی را در کار با فضا و حجم کسب کنند ، زیرا او به پدر و پدربزرگ خود در یک کارگاه خانوادگی کمک می کرد. استعداد او در طراحی فضا و تبدیل مواد باعث رشد و شکوفایی او شد تا اینکه به نبوغ واقعی خلاقیت سه بعدی تبدیل شد.
La Can Pairal ، Ruidoms ال ماس دو لا کالدرا ، ریدومس
در دوران کودکی سلامتی گائودی ضعیف بود و همین دلیل گذراندن مدت طولانی استراحت در یک خانه تابستانی در ریدومس بود. او در آنجا زمان زیادی را صرف تأمل و حفظ اسرار طبیعت در حافظه کرد ، زیرا خود را عاشق طبیعت می دانست.
بدین ترتیب ، گائودی ذات و اهمیت معماری را با پیروی از همان قوانین طبیعت یافت و همیشه به قوانین آن احترام گذاشت. او کپی نکرد ، اما در روند همکاری مسیرهای آن را دنبال کرد و در این زمینه او زیباترین ، پایدارترین و احتمالاً مؤثرترین اثر را در معماری خلق کرد. خود گائودی یک بار گفت: "اصالت بازگشت به ریشه است".
تحصیل در استودیو معماری
وی در سال 1870 برای ادامه تحصیل در دانشگاه در رشته معماری به بارسلونا نقل مکان کرد و در عین حال در مکانهای مختلف نیز کار کرد تا بتواند هزینه های تحصیل خود را بپردازد. در زمان تحصیل به وی اجازه همکاری با برخی از اساتید را دادند. وقتی او تحصیلات خود را در دانشکده معماری در سال 1878 به پایان رساند ، مدیر Elies Rogent گفت: "آقایان ، من نمی دانم ما به چه کسی این مدرک را می دهیم - یک دیوانه یا یک نابغه. فقط زمان می تواند بگوید. " اگرچه ایده های معمار جوان صرفاً تکراری از کارهایی نبود که قبل از این زمان انجام شده بودند ، اما هنوز هیچ کس نمی توانست بی تفاوت بماند.
من نمی دانم که ما این مدرک را به چه کسی اعطا می کنیم ؟ یک مجنون یا یک نابغه؟. فقط زمان می تواند بگوید.
بعد از دریافت مدرک ، گائودی شروع به کار در کارگاهی در بارسلونا کرد. از آنجا ، وی با اراده های بسیار زیاد به ایجاد پروژه های معماری منحصر به فرد ، که بیشتر آنها به عنوان میراث جهانی طبقه بندی می شوند ، پیش رفت. با این حال ، جلسه ای در اواسط سال 1878 به یکی از خیرخواهانه ترین دوستی ها و روابط پشتیبانانه جهان منجر شد. مسیرهای گائودی با Count Eusebio Guell ، یکی از نیروهای محرک صنعت ملی اسپانیا و شخصیتی طرفدار هنر ، باعث ایجاد رابطه ای که نه فقط رابطه معمار و مشتری که منجر به درک متقابل بر اساس تحسین متقابل و علایق مشترک و ایجاد دوستی شد که به معمار فرصتی داد تا کار خود را حرفه ای تر آغاز کند ، و همچنین تمام خصوصیات خلاقانه خود را توسعه دهد.
Documento de la Escuela de Arquitectura Retrato de gaudí
گائودی علاوه بر رابطه خود با گوئل ، دستورالعمل ها و پیشنهادهایی را برای اجرای بسیاری از پروژه ها دریافت کرد. خوشبختانه بسیاری از آنها در واقعیت پیاده سازی و اجرا شدند ، اما برخی از آنها روی کاغذ ماندند.
در طول دوره خلاقیت ، شاهکارها یکی پس از دیگری بوجود می آمدند: برج Bellesguard ، پارک Guell ، مرمت کلیسای جامع مایورکا ، کلیسای ملک Guell ، Casa Batlló ، Casa de Mila و البته معبد خانواده مقدس.
شگفت آور است که چگونه شکوه و جلال معماری آنتونی گائودی به همراه تصمیم شخصی در مورد تغییر خود معمار تغییر کرده است. گائودی که در جوانی بازدید کننده مکرر از تئاترها ، کنسرت ها و به اصطلاح اجتماعات عمومی بود ، از یک جوان با سلیقه های نفیس تبدیل به شخصی غافل از ظاهر ، تغذیه متوسط و فاصله از زندگی عمومی شد .
آخرین روز زندگی آنتونی گائودی
مراسم تشییع جنازه آنتونیو گائودی در خیابانهای بارسلونا
طبق معمول ، هر شب ، هنگام بازگشت به ساگرادا فامیلیا از كلیسای سن فیلیپ نری ، گائودی متوجه نشد كه چگونه او از مسیر جاده خارج شده و با تراموائی كه تازگی در بارسلونا ظاهر شده بود ، برخورد کرد. پس از آن ، او هوشیاری خود را از دست داد. هیچ کس حتی مشکوک نبود که این پیرمرد ناامید که هیچ گونه اسناد شناسایی با وی نیست ، یک معمار مشهور است. وی به بیمارستان صلیب مقدس منتقل شد و در آنجا بعداً شناسایی شد. گائودی سه روز بعد ، در 10 ژوئن 1926 درگذشت. او در سرداب کلیسای ساگرادا فامیلیا به خاک سپرده شد ، جمعیت زیادی در مراسم خاکسپاری وی شرکت کردند - مردم بارسلونا برای بزرگداشت بزرگترین معمار این شهر هنوز به كلیسای ساگرادا فامیلیا می روند.
