قانون بازسازی و ساخت مجدد به همان آسانی که در نگاه اول به نظر می رسد ، نیست. با این حال ، این دلیلی برای کنار گذاشتن ایده تجهیز آپارتمان نیست. اگر امکان و تمایل برای شروع یک نوسازی جدی با انتقال دیوارها وجود ندارد ، از نکات  sayarak.com در دکوراسیون آپارتمان کوچک بدون بازسازی و تخریب دیوارها استفاده کنید.

نکته 1: از مبلمان اضافی خلاص شوید

اتاق فقط باید مبلمان کاربردی لازم را داشته باشد.

برای شروع ، اتاق ها را با دقت بررسی کرده و به این فکر کنید که در واقع از کدام مبلمان استفاده می کنید. اگر نمی توانید بلافاصله به این سوال پاسخ دهید ، از تکنیک زیر استفاده کنید: در طول هفته ، چند بار از یک قفسه کتاب استفاده می کنید ، چند بار در یک صندلی می نشینید ، چند بار از یک میز قهوه استفاده کرده اید و غیره. بگذارید بقیه خانواده نیز یک "چک" مشابه روی مبلمان ترتیب دهند. در پایان هفته ، برداشت های خود را مبادله کنید و دریابید که کدام اثاثیه توسط همه نادیده گرفته شده است. این مبلمانی است که شما به آن نیازی ندارید و می توانید به راحتی آن را بفروشید یا در اختیار دوستان خود قرار دهید. 

نکته 2: عملکرد چند منظوره مبلمان را ارزیابی کنید

طبقه دوم می تواند یک تختخواب را در خود جای دهد و طبقه اول می تواند یک مبل را در خود جای دهد.

اگر یک آپارتمان کوچک دارید ، پس تمام مبلمان خریداری شده باید چندین کارکرد را داشته باشد. به عنوان مثال ، جعبه های ذخیره سازی باید در تختخواب جاسازی شود ، و کمد ممکن است باریک باشد اماباید تا زیر سقف برسد - این کار باعث می شود مکان های ذخیره بیشتری داشته باشید.

لطفاً توجه داشته باشید: تختخوابهایی که داخل آن خالی است محبوبیت بیشتری کسب می کنند.

نکته 3:با استفاده از برنامه رایانه ای طرح چیدمان مبلمان را ایجاد کنید

یک طرح چیدمان مبلمان با استفاده از یک برنامه رایانه ای می تواند ایجاد شود.

پس از خلاص شدن از مبلمان اضافی ، شما باید ترتیب مناسبی را برای آن دسته از وسایل داخلی که به جا مانده اند ، تهیه کنید. این نوعی بازسازی است ، فقط برای اجرای آن نیازی به استخدام سازندگان ندارید .خودتان این کار را انجام دهید.

قبل از شروع فرآیند قرار دادن مبلمان ، شما باید از یک برنامه رایانه ای استفاده کنید  تا نیازی به جابجایی مبلمان از این گوشه به گوشه دیگر نباشد. در حل این مسئله ، کاغذ گراف یا یک برنامه ویژه رایانه ای ، جایی که فضا بر روی یک مقیاس ترسیم می شود و موارد داخلی انتخاب می شود ، کمک می کند.

در روند ایجاد یک برنامه ، به نکات ظریف زیر توجه کنید:

• صفحه تلویزیون در نزدیکی یک پنجره نمی تواند قرار بگیرد ، زیرا کنتراست نور خورشید و لرزش صفحه باعث کاهش قدرت بینایی می شود و تابش خیره کننده امکان ایجاد تصویر نمایش داده شده در تلویزیون را نخواهد داد.

• بهتر است مبل را به دیوار بچسبانید تا هیچ دری یا ضای خالی در پشت فرد نشسته نباشد. در غیر این صورت ، فرد احساس ناراحتی روانی خواهد کرد.

• برای منطقه بندی یک اتاق ، یک قفسه باز به بهترین وجه مناسب است - نصب آن با روشنایی اتاق توسط اشعه خورشید تداخلی ایجاد نمی کند ، و همچنین مزاحم حرکت هوا در اتاق نخواهد بود.

• می توانید محل کار و اتاق خواب را با هم ترکیب کنید یا اگر آشپزخانه خیلی کوچک است میز و صندلی غذاخوری را به اتاق نشیمن منتقل کنید. اما شایسته نیست که اتاق خواب و اتاق نشیمن را به صورت یک کل ترکیب کنید ، در غیر این صورت فضای شخصی خود را از دست خواهید داد.
نکته 4: تقسیم و ضرب کنید

اتاق را می توان با استفاده از یک قفسه باز  تقسیم کرد.

بعضی اوقات آپارتمان های کوچک شبیه انبار وسایل هستند و نه خانه ای راحت و دنج. این به این دلیل است که اتاق ها به مناطق کاربردی تقسیم نمی شوند. ما به شما توصیه می کنیم این اشتباه را انجام ندهید و حتی در مرحله تعمیر نیز به این فکر کنید که محل کار ، ناهار خوری ، منطقه تفریحی و غیره در کجا قرار دارد. می توانید فضا را با مبلمان (مبل ، قفسه بندی باز) ، منسوجات ، روشنایی ، کف و روکش دیوارها تقسیم کنید.

به عنوان مثال ، شما باید یک اتاق نشیمن ، اتاق خواب و یک دفتر را در یک اتاق قرار دهید. در این حالت بهتر است یک تختخواب و یک میز را در گوشه دور اتاق قرار دهید و یک مبل ، میز قهوه ، تلویزیون را در ورودی اتاق قرار دهید. به طوری که نه شما و نه مهمانان در طول اجتماعات دوستانه احساس ناراحتی نکنید ، مرز بین مناطق عملکردی با پارچه های رنگی روشن قابل تأکید است. با قفسه باز می توانید به طور خودکار فضای اتاق خواب را از چشمان کنجکاو ببندید ، این معمولی ترین حالت برای جداسازی  است.

نکته 5: ترکیب رنگ را در نظر بگیرید

رنگ سفید فضا را گسترش می دهد.

سایه های سبک و آرام تمایل به گسترش فضا دارند. در مورد رنگ های تیره و تاریک ، آنها برعکس عمل می کنند. بنابراین بسیار مهم است که تعادل بین رنگهای روشن انتخاب شده پیدا کنید و آنها را با لوازم جانبی یک رنگ روشن رقیق کنید تا فضای داخلی بیش از حد کسل کننده و سرد به نظر نرسد.

برخی از توصیه های کلی تر برای دکوراسیون داخلی

آشپزخانه سفید همیشه خوب به نظر می رسد.

• فضای داخلی با ابعاد کوچک را به هر سبک پیچیده تزئین نکنید ، به عنوان مثال ، کلاسیک. برای آپارتمان های کوچک ، مطالب مدرن در روح مینیمالیسم مناسب تر است. پوشش یک طبقه ، یک سقف سبک ، دیوارها و کف باعث می شود تا فضای بصری فضا را افزایش داده و آن را سبک تر کند. بهتر است مبلمانی با پایه های باز انتخاب کنید - این روش کمک می کند تا به فضای داخلی اضافه شود. 

• برای تخت کودک ، یک تختخواب سفری با فضای بازی راه حل ایده آل خواهد بود. کودکان به سرعت رشد می کنند و سلیقه آنها نیز به سرعت تغییر می کند. بهتر است به مبلمان سبک بدون دکوراسیون  اولویت دهید.

• آشپزخانه را می توان به سبک مدرن با کاشی های رنگی  و  نور تزئین کرد. مهم است که به طور کامل در مورد روشنایی  آشپزخانه تأمل و فکر کنیم: لامپ ها هم در محل کار و هم در فضای ناهار خوری مورد نیاز هستند. در مورد پرده ها ، برای  آشپزخانه کوچک رنگ های خنثی  مناسب است.

• سرویس بهداشتی باید کاربردی باشد. باید یک فضای آزاد در زیر سینک برای یک کابینت یا ماشین لباسشویی وجود داشته باشد ، که نه تنها دسترسی آسان به لوله ها را فراهم می کند ، بلکه به عنوان یک محل ذخیره سازی عالی نیز بکار آید. صرفه جویی در روشنایی نیز به صرفه نیست - اتاق روشن تر ، به نظر بزرگتر می رسد .

اشتباهات رایج در دکوراسیون  آپارتمان کوچک 

 رنگ تیره باعث می شود اتاق مانند کمد به نظر برسد.

•نیازی به تعداد زیادی از قفسه بندی ها و پارتیشن در یک اتاق کوچک  نیست. تقسیم  مناطق باید تا حد امکان کارآ مد باشد و همچنین با تعداد افرادی که در آپارتمان زندگی می کنند مطابقت داشته باشد تا همه اعضای خانواده از فضای آزاد خود استفاده کنند.

• سیستم ذخیره سازی تا حد امکان مخفی از دید داشته باشید   اگر در آپارتمان مکان های کافی برای ذخیره سازی وسایل وجود نداشته باشد ،هرج و مرج حاکم می شود.

• دکوراسیون بیش از حد  (به عنوان مثال پرده های سنگین با لوستر های سنگین) و همچنین انتخاب اشتباه رنگ ها (تیره) منجر به این واقعیت می شود که آپارتمان ناراحت کننده باشد و نفس کشیدن در آن دشوار شود.

چه رنگهایی کاملاً با یکدیگر ترکیب شده و برای هر طراحی مناسب است؟

• 1. سفید با آبی تیره و آبی روشن
• 2. ترکیب اصلی سایه های سطوح خاکستری و چوبی
• 3. فضای داخلی دنج در سایه های خاکی
• 4- سفید و خاکستری

1. سفید با آبی تیره و آبی روشن

2. ترکیب اصلی سایه های سطوح خاکستری و چوبی

3. فضای داخلی دنج در سایه های خاکی

4- سفید و خاکستری

 رنگ های خاکستری و سفید - یک راه حل اصلی و مدرن

مرحله 1: کفپوش چوبی در بالکن

مرحله 2: طراحی دیوار بالکن

مرحله 3: دکوراسیون رنگی در بالکن

مرحله 4: مبلمان در بالکن

مرحله 5: استفاده از گیاهان در بالکن

مرحله 6: استفاده از منسوجات در بالکن

مرحله 7: روشنایی در بالکن

1. ترکیب دو منطقه - اتاق نشیمن و آشپزخانه

2. یخچال و فریزر بزرگ

3. یخ ساز

4- فراوانی مکانهای ذخیره سازی

5. منطقه پیشخوان

6. سه سطل زباله

7. توستر

8. منطقه بندی نور

اصول کلی

کمد لباس

اتاق و مبلمان

1. مبلمان تاشو در آشپزخانه های کوچک

2. استفاده از قفسه های مغناطیسی در آشپزخانه کوچک

3. استفاده از زیر کابیت ها با آویزان کردن فنجان

4- استفاده از درهای کابینت

5. میز قابل تبدیل در آشپزخانه کوچک

6. استفاده از قفسه های آویز در آشپزخانه کوچک

7. استفاده از روی مایکروویو در آشپزخانه کوچک

8. وسایل داخلی جمع و جور در آشپزخانه کوچک

9. استفاده از پانل سوراخ دار در آشپزخانه کوچک

10. استفاده از پایه چرخان گرد در آشپزخانه کوچک

دکوراسیون داخلی ژاپنی امروز به چه شکل است: چه سنت هایی از دوره های گذشته تا به امروز باقی مانده اند

در یک خانه سنتی در ژاپن هیچ پنجره ی آشنا یی برای یک اروپایی وجود ندارد ، در نیز وجود ندارد ، یافتن مبلمان آسان نیست و شما باید پابرهنه راه بروید. و با این حال ، این سبک از دکوراسیون داخلی حتی برای کسانی که از فلسفه بودیسم ژاپن اطلاعی ندارند ، سادگی و مختصر بودن  فضای داخلی را می پسندند و این طراحی به طرز شگفت انگیزی محبوب و جذاب باقی مانده است.

خانه ژاپنی به عنوان ادامه طبیعت

سنت های ساخت و تنظیم خانه ژاپنی از دوران هیان یعنی از اواخر قرن هشتم تا پایان قرن دوازدهم شکل گرفته است. اکنون هر خانه ای به سبک کلاسیک ژاپنی "مینکا" نامیده می شود.

این روزها خانه سنتی ژاپنی در حومه شهر دیده می شود

خانه ژاپنی ساختاری سبک بود و از مواد ارزان قیمت ساخته شده بود: چوب ، بامبو ، خاک رس ، کاه. چنین فضای مسکونی توسط دهقانان و صنعتگران برای زندگی خودشان ایجاد شده است. از سنگ فقط برای پی سازی استفاده شده است. به عنوان مثال ، در صورت وقوع زلزله  که یکی از مصائب مکرر برای سرزمین طلوع آفتاب است چنین خانه ای نسبتاً امن بوده و در صورت تخریب ، جمع آوری مجدد آن بسیار آسان بود. درست است ، چنین مسکونی را نمی توان قلعه نامید ، اما فلسفه ژاپن تمایل به جدا شدن از جهان را صحیح تصور نمی کرد ، زیرا دستیابی به هماهنگی بین دنیای درونی شخص ، محل سکونت وی و آنچه در پشت دیوارها قرار دارد بسیار مهمتر است.

خانه ژاپنی و باغ ژاپنی - بخشهایی از یک کل

سبک محل زندگی خانه ژاپنی - شوین-زوکوری - تحت تأثیر سنت های صومعه های بودایی در خانه های سامورایی تکامل یافت. چنین محیطی برای خلاقیت و خوشنویسی  در تنهایی ، در غیاب هر چیز اضافی که می تواند حواس پرتی کار را ایجاد کند مساعد بود.
دکوراسیون مینیمالیستی داخلی ژاپنی هر از گاهی دنیای غرب را تسخیر می کند ، همانطور که اکنون اتفاق می افتد ، زمانی که خانه به طور فزاینده ای به یک مکان تفریحی آرام تبدیل می شود ، اما ژاپنی ها با وجود استفاده از تمام مزایای پیشرفت ، هرگز سنت های خود را کنار نگذاشتند: آنها فقط با مهارت دستاوردهای تمدن را در اصول قدیمی سازماندهی فضای زندگی خود قرار دادند.

برای یک اروپایی ، خانه ای به سبک ژاپنی چیزی عجیب و غریب است.

داخل یک خانه سنتی ژاپنی

سمور به روش های مختلفی ساخته می شود - بسته به مکان ، آب و هوا ، سبک زندگی خانوادگی. اما برخی از ویژگی های مشترک وجود دارد. کف خانه خاکی بود ، اما بیشتر فضای زندگی با کفپوش چوبی در ارتفاع حدود 50 سانتی متر پوشیده شده بود - این امر باعث می شود تا از رطوبت و جاری شدن سیل در هنگام بارندگی جلوگیری شود.

 آشپزخانه و اتاق های خدمات

تا امروز ژاپنی ها این قانون را حفظ کرده اند که هنگام ورود به خانه ، در راهرو که به آن گنکان گفته می شود ، کفش های خود را دربیاورند. سپس کفش های خیابانی را در کمد می گذارند. ژاپنی ها معمولاً تمایل دارند هر چیزی را که ممکن است کنار بگذارند و پنهان کنند تا چشم را با چیزهای زیاد و جزئیات داخلی بیش از حد خسته نکنند. بنابراین ، یک خانه ژاپنی ، با وجود اندازه متوسط ​​، اغلب جادار به نظر می رسد ، به همین دلیل تمیز نگه داشتن بدون نقص آن  آسان است.

نقش دیوارها توسط پارتیشن های کشویی انجام می شود

ژاپنی ها با درآوردن کفش ها به قسمت مسکونی خانه می روند. این یک فضای نسبتاً بزرگ است ، که در شکل کلاسیک آن تقسیم دقیقی ندارد. از پارتیشن های کشویی Fusuma استفاده می شود که می تواند هم به عنوان دیوار و هم در عمل فضا را تقسیم کند. آنها از هر دو طرف با کاغذ ژاپنی چسبانده می شوند ، همین کار با نوع دیگری از پارتیشن ها - shoji ، قاب های مشبک است. در نتیجه ، اتاق با نور پخش شده نرم پر شده است - در یک خانه ژاپنی هیچ پنجره ای به معنای سنتی وجود ندارد.

Shoji - شبکه های پوشیده شده با کاغذ - نور را منتقل و پخش می کند.

کف زمین با حصیرهای تاتامی پوشانده شده است. ابعاد آنها یکسان است - 90 در 180 سانتی متر. با تعداد چنین حصیرهایی است که ژاپنی ها مساحت خانه را اندازه می گیرند. چنین پوششی از نی ساخته شده است ، به همین دلیل هوای خانه با طراوت پر می شود ، تشک ها در روزهای بارانی رطوبت اضافی را جذب می کنند و برعکس ، در هوای خشک و گرم اتاق را با آن اشباع می کنند.

آنها روی تشک می نشینند ، استراحت می کنند ، غذا می خورند و حتی می خوابند - آنها فقط تشک فوتون را که صبح لوله می شود پهن کرده و داخل کمد می گذارند ، پهن می کنند. این باعث صرفه جویی در فضا می شود - دیگر نیازی به اشغال فضا با تخت های غیر ضروری در طول روز نیست.

تشک های Futon روی تشک ها

در فصل سرما ، یک پد گرمایش در فوتون قرار می گیرد - به هر حال ، به طور معمول ، خانه های ژاپنی گرم نمی شوند. برای گرم نگه داشتن ، مانند روزهای گذشته ، آنها  یک ظرف بزرگ چوبی را با آب بسیار گرم پر می کنند. این رسم است که ژاپنی ها به نوبت خود با تمام خانواده (بعد از شستشو) وارد فورو می شوند ، دمای آب تغییر نمی کند. پس از چنین روشی ، سرما  در طول شب احساس نمی شود.

حمام ژاپنی

دکوراسیون در یک خانه ژاپنی

برای مدت زمان طولانی ، پارتیشن هایی که زمانی از فرهنگ چین گرفته شده بودند ، در ژاپن استفاده می شدد. پارتیشن ها به تنظیم نور در خانه کمک می کنند ، اتاق را به مناطق تقسیم می کنند و علاوه بر این ، نقش زیبایی شناختی مهمی دارند.

پارتیشن ژاپنی قرن شانزدهم

عملکردهای پارتیشن به این محدود نبود. چنین "دیوارهای" قابل حمل خانه را از نفوذ ارواح شیطانی محافظت می کند. در ابتدا ، این قطعه مبلمان در ورودی قرار می گرفت.برای اتصال ارسی ها دوباره از کاغذ ژاپنی استفاده کردند. با تلاش هنرمندان ، نقاشی ها و حتی مناظر کامل روی صفحه نمایش ظاهر شدند.

یک قسمت ضروری از دکوراسیون ژاپنی ، طاقچه توکونوما بود . به نظر می رسد که اولین توکونوما در قرن شانزدهم ، در پایان دوره موروماچی ظاهر شده است.

توکونوما

طاقچه در یک اتاق ژاپنی ، برای نمایش نقاشی ، سفال ، گل آرایی و سایر اشکال هنری استفاده می شود.Tokonoma یا طاقچه ژاپنی است که می توانیم آن را در اتاق های پذیرایی از خانه های سنتی ژاپن ببینیم. از آنجا که حس میهمان نوازی را فراهم می کند ، به عنوان یک نقطه کانونی برای فضای داخلی در نظر گرفته شده است. سبک توکونوما که امروزه می بینیم در دوره موروماچی (1573-1336) شروع به توسعه کرد ، یعنی در آن زمان انواع هنر مانند ایکابانا ، چادو و نو نیز توسعه یافته اند.

در ابتدا می توان نمادهای بودایی را در این جایگاه قرار داد و اکنون حتی می توانید یک تلویزیون در توکونوما پیدا کنید. نکته اصلی این است که این قسمت زیبا ترین مکان در خانه است. محترم ترین مهمان معمولاً در کنار توکونوما نشسته و پشت به آن دارد.

 داخل توکونوما دارای ارتفاع است اما نمی توانید به آنجا بروید - مگر اینکه برای جابجایی اشیایی که در داخل طاقچه قرار دارند ، لازم باشد.و این وسایل می تواند یک گلدان باشد - ikebana ، یک دستگاه بخور . به طور کلی ،  زیبا ترین و با ارزش ترین چیزی که صاحب خانه دوست دارد به مهمانانش نشان دهد. یک کاکمونو روی دیوار پشت طاقچه قرار دارد - این یک طومار ، ابریشم یا کاغذ است که به صورت عمودی قرار گرفته است ،  بر روی آن نقاشی یا کتیبه ای خوشنویسی به تصویر کشیده شده است - یک شعار ، یک جمله ، یک شعر.

فلسفه وابی سابی: وابی» به معنی «ستایش و زیبا دیدن اندوه و فقر و سادگی»، و «سابی» به معنای «ستایش و زیبا دیدن پیری و کهنگی و تنهایی و دلتنگی» است.

خانه ژاپنی در شکل سنتی خود فلسفه وابی سابی را ادامه می دهد ، جهان بینی ای که زیبایی را به صورت ساده و طبیعی تشخیص می دهد. و اکنون ساکنان سرزمین طلوع خورشید سنت های دیرینه مانند درآوردن اجباری کفش ها  در آستانه در را رعایت می کنند و در اکثر قریب به اتفاق خانه ها و آپارتمان های مدرن ژاپنی ، حداقل یکی از اتاق ها به سبک سنتی ساخته شده است. 

بیشتر بخوانیم: چرا ژاپنی ها در خانه هایی بدون مبلمان زندگی می کنند