قرن بیست و یکم دوباره این بحث طولانی را در مورد چه چیزی مهم است؟ را آغاز کرد. حقوق یک فرد مهم تر است ؟یا نگرانی برای رفاه حال عمومی مردم؟ و چگونه نمی توان داستان Typhoid Mary را که بیش از صد سال پیش روی داد ، به یاد نیاورد؟ اما با تعجب باید گفت که این داستان با واقعیت فعلی در هم تنیده است.

چگونه در ابتدای قرن بیستم یک آشپز ایرلندی باعث شیوع بیماری در آمریکایی ها شد

مری مالون در سال 1869 در ایرلند ، در شهر کوکستاون در ایالت تایرون متولد شد. در پانزده سالگی ، او به آمریكا مهاجرت کرد ، جایی كه ابتدا با اقوام خود زندگی كرد و چند سال بعد به عنوان یك آشپز در خانواده ای مشغول شد. در آن سالها ، تا دو میلیون نفر از ساکنان ایالات متحده به عنوان خدمتکار مشغول به کار بودند ، در حالی که حرفه یک آشپز یکی از معتبرترین افراد در نظر گرفته می شد. ظاهرا آشپزی مری واقعاً خوب بود - بدون کار نمی ماند. مشکل این است که به معنای واقعی کلمه ، هر خانه ای که خانم مالون در آن کار می کرد ، دچار یک بدبختی جدی شد - خانواده ها و خادمان به تب حصبه آلوده می شدند.

تب تیفوئید ، بیماری ناشی از باکتری های سالمونلا ، تنها در سال 1906 در حدود سه هزار و پانصد نفر از نیویورک ها را تحت تأثیر قرار داد ، 639 از آنها درگذشتند. اول از همه ، ساکنان زاغه ها و محله های مهاجر پذیر آلوده می شدند: دلیل آن استفاده از محصولات آلوده و آب آلوده بود.درمان بی اثر بود - در آن زمان هنوز آنتی بیوتیک اختراع نشده بود.

در هفت خانه ای که مری مالون در آن کار می کرد ، همه گیری بیماری تب حصبه آغاز شد ، اعضای خانواده و خادمان بیمار شدند و مشارکت آشپز در مراقبت از بیماران فقط اوضاع را تشدید کرد. مری از یک کارفرما به کار دیگر منتقل می شد و داستان دوباره و دوباره تکرار شد. آنها می گویند ظرف مخصوص آشپز، بستنی هلو بود! این مسئله عفونت های جمعی را توضیح می دهد ، زیرا وقتی غذا پخته شود و بهداشت را رعایت کنید ، تب حصبه از بین می رود.

در سال 1906 مری مالون به خانواده بانکدار ثروتمند چارلز هنری وارن پیوست.در این زمان وی عمارت را در لانگ آیلند در نزدیکی محل اقامت تابستانی تئودور روزولت اجاره کرد. به زودی ، از یازده خانوار شش نفر از تب حصبه بیمار شدند. صاحب خانه ، جورج تامپسون ، مطالعه دقیق لوله ها ، لوله های آب ، پمپ ها و فاضلاب ها را انجام داد ، اما منبع عفونت را پیدا نکرد. در همین حال ، مری مالون ، در خانه والتر بون در خیابان  ، به دنبال خانواده جدید برای کارمی گشت.

در همان ماه اول کار ، یک خدمتکار دچار تب حصبه شد و اندکی بعد ، دختر بون ، خیلی زود درگذشت. از آنجایی که تاریخچه اخیر خانه وارن هنوز در حوزه پزشکی بود ، چیزی بین دو کانون این بیماری مشترک بود و آن آشپز بود. دکتر جورج کوپر ، که بعداً نقش مهمی در زندگی مری مالون ایفا خواهد کرد ، به این نتیجه رسید که منبع عفونت در هر دو مورد ، زنی بوده که غذا را پخته است.

قرنطینه اول

وقتی دکتر جورج کوپر نزد مری آمد ، سلامتی او به نظرش باور نکردنی بود. مری احساس خوبی داشت ، از هرگونه علائم بیماری تب تیفوئید در او خبری نبود ، مری اجازه معاینه نداد و با قاطعیت از معاینه شدن امتناع ورزید و از این گذشته ، با تهدید دکتر را از خانه  ی کارفرمایش بیرون کرد. دیدار بعدی دکتر با حضور پلیس بود و مری مالون بازداشت شد ، هر چند که وی در هنگام دستگیری مقاومت کرد.

دکتر جورج  با خانواده اش

معاینه مری مالون منبع باکتری ها را در کیسه صفرای وی نشان داد. مری مالون  به عنوان اولین شخص در تاریخ که حامل تب حصبه بود ، بدون هیچ گونه علائمی از این بیماری شناخته شد. احتمالاً این زن آلوده به دنیا آمده بود. یا مادر مری در دوران بارداری بیمار باشد  یا در کودکی به حصبه مبتلا شده بود. ادامه کار مالون در آشپزخانه تهدیدی برای جامعه بود که این بیماری را بیشتر شیوع می دهد ، به همین دلیل مری تیفوئید (نامی که خبرنگاران به او داده بودند) ، قرنطینه شد. قرنطینه سه سال به طول انجامید.

ویلیام هورست

دادگاه از موضع مری مالون حمایت نکرد

در همین حال ، داستان مری مالون توسط روزنامه نگاران داغ  شد. یکی از آنها ، ویلیام هورست ، رئیس رسانه ، این امکان را برای مری مالون فراهم کرد تا وکلا را برای اقدام قانونی در رابطه با بازداشت خود استخدام کند. او با اعتقاد به این که حساب های او را تسویه می کنند ، به داستان تب تیفوئید اعتقادی نداشت. او دادگاه را  سردرگم کرد.

قرنطینه در جزیره تا پایان عمر

اما در سال 1910 ، مری مالون به شرط رعایت دقیق الزامات بهداشتی ، آزاد شد و مهمتر از همه - دیگر در آشپزخانه کار نکند. البته این قول شکسته شد و مری با نام جدید مری براون دوباره به عنوان یک آشپز شغل پیدا کرد. مشخص است که او در هتل ها ، در یک رستوران در برادوی ، حتی در آسایشگاه کار می کرده است ، اما لیست دقیق آن مکان هایی که Typhoid Mary موفق به استخدام در آن شده ، ناشناخته است. اطلاعات مربوط به تعداد افراد آلوده  متفاوت است و ممکن است تعداد کشته ها به پنجاه یا حتی بیشتر رسیده باشد. با توجه به اینکه پس از اولین قرنطینه ، وی تحت نام فرضی کار کرده است ، تعداد دقیق و ویژگی های شیوع بیماری در نزدیکی مالون مشخص نشده است.

مری مالون 26 سال از عمر خود را در قرنطینه به سر برد.

سرانجام ، مری مالون دوباره بازداشت و برای زندگی باید قرنطینه می شد. تا زمان مرگ در سال 1938 ، او در جزیره ایسلند شمالی زندگی کرد ، جایی که در پایان قرن 19 بیماران مبتلا به  اپیدمی  آبله را به آنجا منتقل می کردند. در مطبوعات ، مالون مورد آزار و اذیت قرار گرفت. اعتقاد بر این بود که وی عمداً ثروتمندان آمریکایی را آلوده کرده است. در سن 63 سالگی ، مری دچار سكته مغزی شد كه تا مرگ وی تا حدودی فلج شد ، شش سال بعد در اثر پنومونی(سینه‌پهلو یا ذات‌الریه) درگذشت.

قرنطینه در جزیره

در طول حبس  یا قرنطینه اجباری خانگی ، مری مالون از تنهایی رنج می برد. او سعی کرد کلاس هایی را در این جزیره پیدا کند ، کار یک پرستار را انجام داد ، در آزمایشگاه کمک کرد. البته او ازدواج نکرد و فرزندی به دنیا نیاورد.
پرونده مری مالون قبلا و هم اکنون بحث برانگیز است در مورد مؤلفه اخلاقی قرنطینه اجباری. در مورد Typhoid Mary البته حقوق مدنی وی نقض شد ، زندگی این زن برای سایر زندگی ها قربانی شد. اصطلاح "مری مالون تیفوئید" به یک یادبود تبدیل شده است ؛ از آن برای اشاره به افرادی که عفونت را منتقل می کنند و احتیاط نمی کنند استفاده می شود. در تاریخ پزشکی ، پرونده او تنها  پرونده نبود.

بله. زندگی شوخی های عجیب دارد و یک نمونه داستان Typhoid Mary بود که به طرز عجیبی ، شوخی وحشتناکی کرد، اگر پای سیب ظرف مخصوص سر آشپز بود ، همه چیز می توانست خیلی بهتر شود، زیرا در یک اجاق داغ پخته می شد. اما مری مالون عاشق ساخت بستنی بود که مورد پسند کارفرمایان نیز بود. با این حال ، تعجب آور نیست ، با توجه به اینکه چه تاریخی در پشت این دسر خوشمزه پنهان است! تقریبا همه بستنی دوست دارند.

این تفکر که باید تا آخرین قرص آنتی بیوتیک را مصرف کرد، ممکن است صحیح نباشد!
به خاطر گلود درد آنتی بیوتیک مصرف می کنید، بعد از دو روز حس می کنید بهتر شده اید. باستثناء اینکه قرص ها باعث شوند شما حس مریضی داشته باشید. بنابراین آیا باید آنها را مصرف کرد؟ دیدگاه قدیمی این بود که عدم اتمام دوره، باعث تداوم حیات برخی باکتریها می شود. این افراد کسانی هستند که در صورت نیاز مجدد، نسبت به آنتی بیوتیک ها مقاوم خواهند بود. بنابراین، به خاطر خودتان، و مقاومت آنتی بیوتیک در سراسرجهان، باید مصرف قرص ها را ادامه دهید.

هفته گذشته، در مقاله ای در مجله پزشکی استرالیا، پروفسور Gwendolyn Gilbert از دانشگاه سیدنی نوشته بود: اشتباه متداولی وجود دارد مبنی بر اینکه اگر دوره انتی بیوتیک تجویزی تکمیل نگردد، مقاومت حاصل می شود. او ادامه دادکه اگر علائم و نشانه های خوبی نسبی عفونت وجود دارد،‌ در صورت توقف انتی بیوتیک،‌میزان خطر خیلی پایین است.
پروفسور کریس دل مار، پروفسور سلامت عمومی در دانشگاه بوند کوئینزلند نیز بیان داشت که در مورد عفونت های اوره و سینه حاد، GPها باید به بیماران بگویند که در صورت حس خوب شدن، باید قرص ها را متوقف سازند. تنها در برخی شرایط، همچون توبرکلوز یا اوستئومیلیس و دیگر عفونت های شدید، حتی اگرعلائم بهبود باشد، اما باکتریها می توانند مجدد رشد یافند، باید بیماران آنتی بیوتیک ها را مصرف کنند تا زمانیکه دوره را به اتمام برسانند یا دکتر آنها بگوید. افرادی که در سیستم ایمنی بدن خود مشکل دارند، باید طبق نظر دکتر عمل کنند.
اما آیا ما باید برخلاف توصیه های پزشکان در دهه ها قبل اقدام کنیم و به محض خوب شدن انتی بیوتیک ها را قطع کنیم؟
کار پیچیده ای است. این مسئله به علت مصرف آنتی بیوتیک بستگی دارد. گیلبرت می گوید که توقف انتی بیوتیک ها خطر مقاومت را بیشتر نخواهد کرد. اغلب در مورد درمان طولانی مدت مقادیر زیربهینه روی می دهد. او می گوید که در بسیاری از موارد، بدن ما می تواند باکتری باقیمانده را از بین ببرید. همانن افراد دارای عفونت دستگاه تنفسی که نیازی به مصرف آنتی بیوتیک ندارند چون عفونت آنها ناشی از باکتری نیست و توقف انتی بیوتیک بسیار عالی خواهد بود.
آنتی بیوتیک ها فلور روده نرمال را بسرعت تغییر می دهند. باکتریهای بی خطر را تمیز می کنند و بیمار را مستعد باکتری مقاوم همچون Clostridium difficile می کنند. گیلبرت می گوید، بنابراین، برای بیماران، آنتی بیوتیک کمتر، بهتر خواهد بود.
پزشکان از نظر طول رژیم های آنتی بیوتیکی که تجویز می کنند متغیرند و دوره پنج روزه برای عفونت مثانه استفاده می شود حتی اگر شواهد نشان دهند که دو تا سه روز برای عفونت غیرپیچیده کافی است.
بنابراین، اگر به شما آنتی بیوتیک داده شود، ابتدا از پزشک خود بپرسید که آیا واقعا به آن نیاز دارید و در صورت نیاز، آیا می توانید مصرف آن را در صورت بهبود متوقف کنید. سوال پیچیده ای است و جواب بله به آن سخت است.

به گزارش (سیارک)  محققان فکر می کنند ، آنها در نهایت دریافته اند ، چرا باکتری تنها در برخی از افراد سبب آکنه می شود.و چگونه می توان مانع از آن شد.

و چطور می شود جلوی آن را گرفت.

با وجود اینکه 80 درصد ما در زندگی با کابوس جوش و اکنه مواجه خواهیم شد، دانشمندان هنوز دقیقا متوجه نشده اند دلیل بروز و خیلی مهمتر نحوه جلوگیری از جوش و اکنه و درمان آکنه چیست.

اما شاید بالاخره مطالعه اخیر متوجه شود چرا باکتری پوستی باعث جوش و آکنه در بعضی افراد می شود و در بعضی دیگر نمی شود و این کشف شاید بتواند راه های جدیدی برای درمان جوش و اکنه در کمتر از دو سال پیش روی ما بگذارد. (سیارک) 

هم اکنون پزشکان آکنه های شدید را با آنتی بیوتیک ها، تنظیم کنندگان هورمون (مانند قرص های ضد بارداری ) و ایزورتینوین (شناخته شده به عنوان روکوتانه ) درمان می کنند.

همه این درمان ها با عوارض (بعضی شدیدتر از بعضی دیگر) همراه می شوند و بدتر از همه، بیشتر انها رهایی طولانی مدت از این مشکل را نتیجه نمی دهند و گاهی اصلا هیچکدام کارایی ندارد.

سالهای زیادی از وقتی که درمان های جدید ارائه شده می گذرد پس رویکرد تازه ای برای این شرایط لازم است.

مطالعه جدید روی این موضوع تمرکز کرده که تقریبا تمام پوست ما با باکتریها پوشش داده شده و این لایه همیشگی اولین لازم دفاعی در برابر جرم های مهاجم است.

با وجود پوشش همیشگی باکتری، خیلی مردم در رهایی از این موضوع مشکل دارند.

ریچارد گالو محقق ارشد از دانشگاه کالیفرنیای سن دیئگو به مدیکال اکس پرس گفت "پازل بزرگی است که چرا باید این باکتریها را باید روی صورتمان تحمل کنیم. معمولا به راحتی با آنها کنار می آییم. اما گاهی این کنارآمدن می شکند و تبدیل به مرض می شود".

برای اولین بار این گروه فکر می کند متوجه شده که دلیل بروز این اتفاق چیست.

گالو و همکارانش نشان دادند معمولا یک باکتری بی ضرر که روی پوست ما زندگی می کند باعث تاول می شود و وقتی خود را در جایی بدون هوا و روغنی مانند فولیکول های مو زندانی می بیند بیرون می زند.

اما فولیکول های موی همه افراد یکسان نیست و این موضوع این امر را توجیه می کند که چرا عده ای اکنه نمی گیرند افرادی که فولیکول های موی آنها خفه کننده تر است دچار این عارضه می شوند.

نه تنها ریشه بروز اکنه را توضیح می دهد می تواند راه جدیدی برای تاول ناشی از باکتری ها آشکار سازد که به دانشمندان کمک می کند دلیل مرض های متفاوت را بفهمند.

محققان روی آکنه های باکتری خاصی به اسم پروپین باکتریوم تمرکز کردند که همانطور که از اسمش برمی آید باعث بروز آکنه می شود.

بیشتر ما آکنه های پی در تمام اوقات روی صورت خود داریم اما همیشه باعثِ بروز نمی شود. پس تیم، باکتری را در شرایط خاصی روی چهره موش آزمایش کردند تا متوجه شوند موضوع از چه قرار است.

آنها نشان دادند زمانی که در محیط های بدون هوا همراه با مو و سلول های پوست گیر می افتند آکنه های پی، سبیوم را روغنی که در پوست ما وجود دارد تبدیل به اسیدهای چرب می کند که تاول در نزدیکی پوستِ سلول را فعال می کنند. (سیارک) 

این تاول معمولا با آنزیمی که هیستون دیسیتالیسیس نامیده می شود از کار می افتد اما اسیدهای چرب تولید شده با باکتری آن کارافتادگی را غیرفعال می کنند. پس تاول زدن ادامه می یابد تا باعث سرخی و خارش شود.

تاکنون این تحقیق فقط روی موش ها آزمایش شده اما تیم تصمیم دارد این نتایج را روی انسان ها دوباره نتیجه گیری کنند.

هولگر بروگمان، کارشناسِ باکتری پوست از دانشگاه اروس دانمارک که رد مطالعه حضور نداشت به اندی کوگان از نیوساینیست گفت" برای اولین بار این مطالعه نشان می دهد چطور اسیدهای چرب که از آکنه های پی ناشی شده اند روی سلول های پوسیتی کار می کنند تا تاول ایجاد شود".

بروگمان اضافه کرد که یافته های جدید می تواند توضیح دهد چرا نوجوانان بیشتر مستعد آکنه هستند چرا که هورمونهای جنسی آنها در دوره بلوغ ، تولید سبیوم را بیشتر می کنند و درنتیجه برای آکنه های پی شرایط یهتری می سازند.خبر بد این است که تمیز کردن همیشگی پوست جواب مسئله نیست چرا که تیم نشان داد باکتری ها کنار هم جمع می شوند و ساختارهایی به نام بیفیلمز می سازند که آنها را به پوست قفل می کند.

و وقتی این نوع باکتری باعث خرابی داخل فولیکول های مو نمی شوند آکنه های پی درواقع برای سلامت پوست مفید واقع می شوند که این امرا که چرا آنتی بیوتیک ها روی خیلی از افراد کارگر نیست و گاهی ممکن است شرایط را بدتر کند.اما اکنون تیم متوجه شده دلیل اصلی تاول چیست. آنها اطمینان دارند درمانی برای آکنه پیدا خواهند کرد.

گالو به نیوساینتیست گفت "نه ما می توانیم از تولید این اسیدهای چرب جلوگیری کنیم یا مانع تاثیر آن روی پوست شویم. روی این موضوع کار می کنیم تا بفهمیم چه باید کرد اگر خوش شانس باشیم شاید به درمان های جدید در دو تا پنج سال آینده منتهی شود".

محققان هم اکنون به دنبال پاسخ به این سوال هستند که چه چیزهایی صورت را مستعد آکنه می کند. علاوه بر داشتن فولیکول های موی خفه کننده، افرادی از لحاظ ژنتیکی بیشتر از طریق اسیدهای چرب آسیب چذیر می شوند.

یا شاید رگه های باکتری از اسیدهای چرب که آنها روی پوست خود دارند بیشتر از افراد دیگر است. گالو گفت "فکر کنم همه این موضوعات دخیل هستند".

 به محض اینکه آنها به موضوع پی بردند به درمان نزدیک تر خواهند شد و از اکنه در همان ابتدای کار جلوگیری خواهند کرد. و این برا ی خیلی از افراد راحتی خواهد آورد که از آکنه رنج می برند و از ان درد می کشند.

این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.  (سیارک)  

(سیارک)چه چیزی سبب مرگ سلطان صلاح‌الدین که توانست در قرن دوازدهم میلادی با اقتدار، جهان اسلام را یکپارچه کرده و اورشلیم را که آن زمان تحت تسلط مسیحیان بود، به تصرف خود درآورد، شد؟ این رازی است که برای مدتی طولانی تاریخ‌نگاران را مشغول خود کرده است، اما اخیرا سرنخ‌هایی بدست آمده که مربوط به وضعیت سلامت صلاح‌الدین زمانی که زنده بوده است می‌شود. احتمالا با استناد به این سرنخ‌ها می‌توان پرده از راز مرگ صلاح‌الدین و بیماری‌ای که سبب مرگش شد برداشت.

این سرنخ‌ها به دست دکتری به نام استفان گلاکمن سپرده شد تا بررسی‌های لازم را صورت دهد. او که مشغول به تدریس در دانشکده پزشکی دانشگاه پنسیلوانیا است، طی نشستی عنوان کرده که به احتمال قریب به یقین، بیماری‌ای که سبب مرگ صلاح‌الدین شده است، حصبه بوده. نشستی که گلاکمن در آن حضور یافته بود، همه ساله به منظور بررسی چهره‌های مطرح تاریخی برگزار شده و تحقیقاتی جدید درباره آنها صورت می‌گیرد؛ کسانی چون داروین، روزولت و لینکولن از جمله این چهره‌ها بوده‌اند که تا کنون مورد بررسی و تحقیق قرار گرفته‌اند.

گلاکمن در ادامه توضیحات خود دراین باره عنوان کرد که صلاح‌الدین در زمانی می‌زیسته که هنوز امکان تشخیص بیماری‌ها با دقتی که امروزه و یا حتی تا چند قرن پیش وجود داشته، نبوده است و به همین سبب تشخیص دقیق علت مرگ وی کاری دشوار خواهد بود، با اینحال بررسی‌های انجام شده توسط دکتر گلاکمن اورا متقاعد کرده که صلاح‌الدین به خاطر ابتلا به بیماری حصبه فوت کرده است؛ بیماری‌ای که از طریق باکتری‌های موجود در غذا و سایر نوشیدنی‌ها امکان ورود به بدن را پیدا می‌کنند و فرد را مبتلا به حصبه می‌کنند.

همانگونه که می‌دانید صلاح‌الدین کسی است که هم در اروپا و هم در خاور میانه به خوبی شناخته می‌شود و تأثیرات زیادی بر شکل‌گیری تاریخ زمان خود داشت. تام آسبریج، استاد تاریخ قرون وسطی در دانشگاه کویین مریِ لندن، درباره او عنوان کرده: «به طور قطع او یکی از برجسته‌ترین رهبران مسلمانان در دوران قرون وسطی بوده است.» آسبریج در ادامه صحبت‌های خود نکات جالبی را عنوان کرد؛ او گفت که رئیس جمهور سابق مصر، جمال عبدالناصر (1918-1970 میلادی) به شدت شیفته این شخصیت تاریخی بوده است. همینطور صدام حسین (1937-2006) که کمی واضح‌تر علاقه خودرا به او نشان می‌داد. صدام همه‌جا پوسترهایی از تصویر صورت خود درکنار صلاح‌الدین نگه می‌داشت و تمبرهایی با این تصاویر نیز در سطح کشور منتشر می‌کرد. حتی کتاب‌هایی که نام صدام را درکنار صلاح‌الدین می‌آوردند به شدت مورد حمایت او قرار می‌گرفتند.

بنا به آنچه از آن روزگار می‌دانیم، صلاح‌الدین در سال 1137 یا 1138 میلادی در شهر تکریت به دنیا آمد. شهری که بنا به مختصات جغرافیایی امروزی در عراق قرار می‌گیرد. او در یک خانواده کرد به دنیا آمد و برای گذران زندگی به عنوان سرباز اجیرشده خدمت می‌کرد. او درکنار عموی خود که آن زمان از سرلشکران برجسته به حساب می‌آمد، در جنگهای زیادی علیه خلفای فاطمی شرکت کرد. فاطمیانی که از سال 909 تا 1171 میلادی قدرت را در درست داشتند. بنا به آنچه می‌دانیم در سال 1169 میلادی و بود که صلاح‌الدین پس از مرگ عمویش رهبری طایفه خودرا در دست گرفت. درآن زمان او سی و یک یا سی و دوسال سن داشت. پس از اثبات لیاقت‌ها و شایستگی‌های خود در این مقام توانست اعتماد بزرگان را به خود جلب کند و به زودی تبدیل به فرماندار اصلی نیروهای سوری که در خدمت مصر بودند شد و درکنار آن وزارت خلیفه فاطمیان نیز به او رسید. در سال 1187 میلادی بود که صلاح‌الدین به یکی از بزرگترین موفقیت‌های دوران زندگی خود دست یافت؛ او در این سال توانست شهر اورشلیم را به تصرف مسلمین درآورد. اورشلیمی که در آن زمان توسط فرانک‌ها (افراد قبیله ی فرانک ها که آلمانی نژاد بوده و در آغاز سده ی نهم میلادی امپراطوری فرانک ها را در آلمان و فرانسه و شمال ایتالیا به وجود آوردند) کنترل می‌شد و به مدت هشتاد و هشت سال توانسته بودند به خوبی از این شهر در برابر دشمنان خود دفاع کنند. در واقع هشتاد و هشت سال از تاریخ اولین دوره جنگ‌های صلیبی که فرانک‌ها قادر به تصرف اورشلیم شده بودند می‌گذشت. این صلاح‌الدین بود که مسبب آغاز سومین دوره از جنگ‌های صلیبی شد که میان سال‌های 1189 تا 1192 و برای مدت سه سال ادامه داشت. این جنگها در نهایت به نتیجه‌ای نرسید و صلاح‌الدین با رقبای آن روز خود، که شناخته‌شده‌ترینشان ریچار اول (ریچارد شیردل) بود، نتوانست مصالحه کند. تنها مدتی پس از پایان دوره سوم این نبرد تاریخی بود که صلاح‌الدین در بستر بیماری افتاد و به مدت دو هفته با مرگ دست و پنجه نرم کرد و درنهایت نیز توان غلبه بر بیماری را نداشت و فوت کرد. بنا به آنچه ما می‌دانیم این اتفاق در سال 1193 میلادی افتاد، زمانی که صلاح‌الدین پنجاه و پنج یا شش سال از عمرش می‌گذشت. پزشکان سعی در بهبود او به روشهای مرسوم آن زمان داشتند که در نهایت به نتیجه‌ای نرسیدند. آن‌ها ابتدا سعی در خروج خون عفونی از بدن وی کردند و سپس از تنقیه استفاده کردند و هردو بی‌نتیجه بود.

حالا بیایید کمی دقیق‌تر به روند فعالیت دکتر گلاکمن و تجزیه و تحلیل‌های او نگاه کنیم. گلاکمن در توضیح به اینکه چگونه به این نتیجه رسیده است عنوان کرده که بنا به مدارکی که از آن زمان باقی مانده است، می‌تواند به طور قطع احتمال مبتلا بودن صلاح‌الدین به برخی بیماری‌ها را رد کند. اول از همه او اطمینان دارد که سبب مرگ صلاح‌الدین طاعون و بیماری‌های اینچنینی نبوده است، چراکه این بیماری‌ها فرصت چندانی به قربانی خود نداده و سریع‌تر منجر به مرگ می‌شوند. بیماری بعدی که گلاکمن باور دارد سبب مرگ صلاح‌الدین نشده است، سل است. همانگونه که می‌دانید این بیماری با مشکلات تنفسی همراه است و چنین علائمی در صلاح‌الدین دیده نشده است. در نهایت بیماری مالاریا نیز رد شده است، چراکه این بیماری با علائمی همچون لرز شدید همراه است و شواهدی که از زمان بیماری صلاح‌الدین در دست داریم، چنینی حالاتی را تأیید نمی‌کنند. در نهایت گلاکمن به این نتیجه رسیده است که سبب مرگ صلاح‌الدین به احتمال قریب به یقین حصبه بوده است؛ بیماری‌ای که در قرن دوازدهم میلادی بسیاری شایع بوده است. از علائم این بیماری می‌توان به تب شدید، ضعف، درد در ناحیه شکم، سردرد و کم شدن اشتها اشاره کرد. این بیماری در صورت ورود باکتری‌های حامل حصبه به بدن قربانی شروع می‌شود و هنوز هم همه ساله انسان‌های زیادی با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. جالب است بدانید که بنا به آمار مراکز پزشکی، همه ساله پنج هزار و هفتصد آمریکایی (بیش از هفتاد و پنج درصد این تعداد، خارج از آمریکا به بیماری مبتلا می‌شوند) جان خودرا بر اثر ابتلا به بیماری حصبه از دست می‌دهند. این آمار در سطح جهانی به چیزی حدود بیست و یک میلیون نفر افزایش پیدا می‌کند.

گلاکمن در ادامه صحبت‌های خود عنوان کرده که امروزه با مصرف آنتی بیوتیک‌ها می‌توان از پیشرفت این بیماری جلوگیری کرد. البته واضح است که در آن دوران، یعنی در قرن دوازدهم میلادی، دسترسی به چنین داروهایی امکان پذیر نبوده است. گلاکمن همچنان از نگرانی‌های خود در رابطه با این بیماری صحبت کرد و از اینکه روزبه‌روز در مقابل آنتی‌بیوتیک‌ها مقاومت بیشتری از خود نشان می‌دهد و در آینده‌ای نزدیک ممکن است بدل به تهدید بزرگی شود. او در این باره گفت: «در اکثر موارد مربوط به این بیماری، مقاومت در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها مشاهده می‌شود. آن دسته از آنتی‌بیوتیک‌هایی که تأیید مارا به همراه دارند و برای مدت‌ها برای درمان و کنترل این بیماری مورد استفاده قرار گرفته‌اند، درحال از دست دادن کارایی خود هستند.» البته ناگفته نماند که هنوز هم جای امیدی هست و برخی از این آنتی‌بیوتیک‌ها به طور می‌توانند نتیجه‌بخش باشند.ترجمه  itrans.ir 

آنتی بیوتیک ها در بدن چه کاری انجام می دهند

عفونت هایی که با آنتی بیوتیک درمان می شوند

جوش و آکنه
برونشیت
کنژنکتیویت یا التهاب ملتحمه
عفونت گوش
عفونت های جنسی و مقاربتی
گلودرد استرپتوکوک

نام آنتی بیوتیک های پر مصرف

آموکسی سیلین
داکسی سایکلین
سفالکسین
سیپروفلوکساسین
کلیندامایسین
مترونیدازول
آزیترومایسین
آموکسی سیلین
سولفامتوکسازول / تری متوریم
لووفلوکساسین

نام گروه های آنتی بیوتیک

پنیسیلین ها
تتراسیکلین ها
سفالوسپورین ها
کینولونز
لینکووایسین ها
ماکرولیدها
سولفونامید ها
گلیکوپپتید
آمینوگلیکوزید ها
کارباپنم 

عوارض جانبی آنتی بیوتیک

مقاومت به آنتی بیوتیک

سوال و جواب در باره آنتی بیوتیک

سفیکسیم

نحوه استفاده از سفیکسیم

عوارض جانبی سفیکسیم

احتیاط لازم قبل از مصرف سفیکسیم

مصرف سفیکسیم در دوران بارداری و شیردهی

تداخل دارویی سفیکسیم

مصرف بیش از حد آموکسی سیلین

نکات مهم در زمان استفاده از سفیکسیم

فراموش کردن یک نوبت از دوز مصرفی

اگر شما یک نوبت را فراموش کرده اید ودوز از دست رفته نزدیک به زمان دوز بعدی باشد، دوز از دست رفته را فراموش کنید و برنامه منظم قبلی را ادامه دهید(مقدار دارو را دوبرابر نكنید) .

نگهداری سفیکسیم

سفیکسیم را در دمای اتاق یا یخچال قرار دهید. ظرف را در بسته نگهدارید. بعد از 14 روز داروی استفاده نشده را از بین ببرید. تمام داروها را از کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید..دارو های تاریخ مصرف گذشته یا دارو هایی که اضافی هستند را در توالت نریزید زیرا بیشتر فاضلاب های شهری بعد از تصفیه برای مزارع و کشتزارها استفاده می شود.

ایمی پنم سیلاستاتین چیست

آمپول ایمی پنم چیست

نحوه استفاده از ایمی پنم

سیلاستاتین چیست

نام ژنریک: ایمی پنم سیلاستاتین نام لاتین: Imipenem- Cilastatin نام تجاری:Primaxin

عوارض ایمی پنم

عوارض  انتی بیوتیک ایمی پنم چیست

احتیاط لازم قبل از مصرف ایمی پنم

آمپول ایمی پنم در بارداری 

تداخل دارویی ایمی پنم

مصرف بیش از حد ایمی پنم

نکات مهم در مصرف ایمی پنم

فراموش کردن یک دوز مصرفی ایمی پنم

نگهداری ایمی پنم

داروی ایمی پنم  را در مکانی تاریک دور از نور و رطوبت و دور از دسترس اطفال نگه دارید . در حمام نگهداری نکنید. تمام دارو ها را از کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید .دارو های تاریخ مصرف گذشته یا دارو هایی که اضافی هستند را در توالت نریزید زیرا بیشتر فاضلاب های شهری بعد از تصفیه برای مزارع و کشتزارها استفاده می شود. عمر مفید ایمی پنم 2 سال است.

قیمت آمپول ایمی پنم  با توجه به تورم رایج در ایران قیمت آمپول ایمی پنم  و هر دارویی را باید در لحظه از داروخانه استعلام کنید.

نام تجاری ایمی پنم

ویال دی پی پنم 250/250 میلی گرم

ویال دی پی پنم 500/500 میلی گرم

ویال سیلاپنم 500+500 میلی گرم  داروی سیلاپنم

ویال ایمی پنم/سیلاستاتین رویان دارو 500+500 میلی گرم

ویال ایمی پنم/سیلاستاتین البرز دارو 500+500 میلی گرم 

ویال میکرونم 500+500 میلی گرم

ویال ایمی پنم/سیلاستاتین لقمان 250+250 میلی گرم

ویال سیلاویل 250+250 میلی گرم  سیلاویل

پودر قابل تزریق وریدی تینام آی وی 500+500 میلی گرم

پودر قابل تزریق سیلانم 500+500 میلی گرم 30 میلی لیتر

پودر قابل تزریق سیلانم 500+500 میلی گرم 100میلی لیتر

ویال سوپرانم (500+500) میلی گرم

ویال ماکسی نام 500 میلی گرم

ویال ایمی پنم+سیلاستاتین جابر 250+250 میلی گرم  ایمی پنم و سیلاستاتین