چگونه در مواقع اضطراری با حداقل غذا و آب زنده بمانیم؟

تصور اینکه در قرن بیست و یکم بتوانید خود را با دسترسی محدود به غذا و آب بیابید سخت است. اما وقایع ماه های اخیر نشان داده است که در جهان متمدن خطر گرسنگی اجباری بزرگسالان و کودکان وجود دارد.

آماده شدن برای شرایط زندگی در طول جنگ به اندازه ای که برای تأمین صددرصد غذا لازم است بسیار دشوار است، زیرا مدت آن برای هیچکس ناشناخته است. رعایت چندین قانون مهم شانس زنده ماندن را حتی با حداقل تامین آب و غذا به میزان قابل توجهی افزایش می دهد.

 آب یا غذا کدام مهمتر است؟ گرسنگی یا تشنگی

اکثر کشوهای آشپزخانه همیشه دارای مواد غذایی هستند: بسته های پاستا، گندم سیاه ، برنج ، سبزیجات نگهداری طولانی مدت، شکر ، نمک ، کوکی ها. و این تنها بخشی از چیزی است که می توان برای مدت طولانی ذخیره کرد. به خصوص زنان خانه دار صرفه جو می توانند چندین هفته در شرایط دسترسی محدود به محصولات مقاومت کنند.

اما علیرغم این واقعیت که در دسترس بودن غذا بسیار مهم است، منابع آب آشامیدنی چندین برابر اهمیت دارد. این با این واقعیت توضیح داده می شود که بدون آب، بسیاری از فرآیندهای حیاتی مختل می شوند و در نتیجه، فرد می تواند به سادگی بمیرد (با از دست دادن بیش از 20٪ مایع). اولین علائم کم آبی بعد از 4-5 ساعت احساس می شود: تشنگی، خشکی پوست و غشاهای مخاطی، سرگیجه. به دلیل عدم مصرف آب برای چند روز: تعادل الکترولیت و اسید و باز مختل شده است. دمای بدن کاهش می یابد؛

غلیظ شدن خون و اکسیداسیون جدی خون وجود دارد. بدن مواد سمی زیادی را جمع می کند. آریتمی، اختلال در عملکرد تنفسی و فعالیت عصبی ظاهر می شود. گرسنگی پروتئین رخ می دهد.

نیاز حاد به آب در 2-4 روز رخ می دهد. یک فرد بالغ سالم می تواند 5 تا 9 روز بدون آب دوام بیاورد. بیماران، کودکان، افراد مسن عواقب جدی کمبود مایعات را در اوایل 4-6 روز احساس خواهند کرد.

طولانی ترین اعتصاب غذای مهاتما گاندی، 21 روز بدون مصرف ذره ای ماده غذایی 

مواردی توصیف می شود که روزه خشک بیش از ده روز به طول انجامیده و پزشکان موفق به نجات چنین بیمارانی شدند. بنابراین، در سال 1947، در شهر Frunze، پزشکان مردی 53 ساله را که به مدت 20 روز چیزی ننوشیده  و چیزی نخورده بود، زنده پیدا کردند. و در سال 1985، در مکزیک، پس از یک زلزله، پسربچه ای نه ساله زیر آوار مدفون شد. او باید 13 روز برای کمک صبر می کرد. در تمام این مدت کودک گرسنه بود و به آب دسترسی نداشت. امدادگران او را بیهوش یافتند و یک روز بعد پسر شروع به صحبت و راه رفتن کرد.

اما این موارد بیشتر استثنا هستند تا قاعده مندی. کمبود غذا، اما با توانایی نوشیدن، شانس زنده ماندن را افزایش می دهد. بدون هیچ عواقب خاصی برای بدن، می توانید دو هفته گرسنگی بکشید. طبق گفته کتی کابرو از انجمن تغذیه بریتانیا، حداکثر آن حدود دو ماه است .

عواقب گرسنگی کشیدن به مدت حال شخص و نتیجه گرسنگی کشیدن بستگی به مدت آن دارد. در سه روز اول هیچ تهدید خاصی برای سلامتی وجود ندارد، زیرا بدن از ذخایر انرژی خود استفاده می کند: گلیکوژن، بافت چربی. فقط یک ضعف جزئی، سفید شدن پوست وجود دارد. بوی بد تنفس زمانی ایجاد می شود که بدن بزاق را برای غذا ذخیره می کند.

در روزهای 3-7، احساس گرسنگی ضعیف می شود: بدن گرسنگی کشیدن را به عنوان یک الگو درک می کند. او شروع به استفاده از تمام منابع ممکن انرژی می کند، از بافت چربی شروع می شود و به ماهیچه ختم می شود. در این مرحله ذخایر گلوکز تخلیه می شود و کتون ها به مقدار زیاد تولید می شود که برای بدن خطرناک است. کاهش وزن شدید وجود دارد. خطر اصلی هفته اول گرسنگی کشیدن کاهش قابل توجه فشار خون است که در نتیجه ممکن است فرد هنگام افتادن هوشیاری خود را از دست داده و به شدت آسیب ببیند. اگر جریان آب به بدن متوقف شود، حتی ممکن است یک نتیجه کشنده باشد.

بابی ساندز در 5 می 1981 پس از 65 روز اعتصاب غذا درگذشت

در هفته دوم بدون غذا، بدن به طور جدی تخلیه می شود، بنابراین شروع به استفاده از بافت های اندام های حیاتی مانند کبد و قلب می کند. اگر فردی با هیکل بزرگ با مقدار زیادی بافت چربی، به منبع انرژی تبدیل شود. برای یک فرد لاغر یا بیمار، وضعیت بسیار پیچیده تر است. در هفته سوم یا چهارم گرسنگی کشیدن، وضعیت سلامتی به سرعت بدتر می شود: آتروفی عضلانی، ضعف و مشکلاتی در سیستم اسکلتی عضلانی مشاهده می شود. تقریباً تمام بیماری های مزمنی که فرد از آن رنج می برد تشدید می شود. کمبود ویتامین B1 ظاهر می شود و دمای بدن نیز کاهش می یابد. کمبود غذا برای بیش از یک ماه باعث کمبود شدید تیامین می شود. بینایی به طور قابل توجهی بدتر می شود، اشیاء دوتایی دیده می شوند، از دست دادن مکرر هوشیاری.

گرسنگی کشیدن برای بیش از شش هفته، یک فرد در خطر جدی است. در این مرحله مشکلاتی در عملکرد مغز ظاهر می شود که می تواند منجر به نابینایی و کاهش شنوایی و همچنین عدم واکنش به دیگران شود. کمبود طولانی مدت غذا بدن را کاملا خسته می کند - مرگ می تواند به دلیل اختلال در فعالیت قلبی یا سموم انباشته رخ دهد.

مرگ از گرسنگی یکی از وحشتناک ترین آنهاست، زیرا طولانی و دردناک است. ارزش استفاده از تمام راه های ممکن برای زنده ماندن حتی در سخت ترین شرایط را دارد.

ذخیره چه غذایی مهم است؟ پیش بینی اینکه آیا جنگ ها یا یک فاجعه جدی در یک منطقه خاص آغاز می شود دشوار است. اما در صورت امکان، ذخیره کردن مواد غذایی ارزشش را دارد. توصیه می شود فوراً مواد غذایی را به پناهگاه منتقل کنید ، زیرا کاملاً واقع بینانه است که باید بیشتر از یک روز در آنجا زندگی کنید. بهترین گزینه ها برای ذخیره طولانی مدت مواد غذایی غذاهایی هستند که فاسد نمی شوند و نیازی به پخت ندارند: کوکی های بیسکویت؛ کراکر ; غلات صبحانه؛ میوه های خشک، تخمه آفتابگردان ، کدو تنبل ؛ آجیل؛ شکلات ؛ ماهی خشک، گوشت خشک؛ نان ها ; میوه ها و سبزیجاتی که حداقل چند روز قابل نگهداری هستند: سیب ، هویج ، مرکبات ؛ مواد غذایی کنسرو شده که نیازی به نگهداری در یخچال ندارند: ماهی، گوشت، سبزیجات و میوه ها؛ مرباهای خانگی؛ نمک، شکر، آرد، در صورت امکان پختن روی اجاق گاز یا آتش؛ سبزی هایی که به خوشبو شدن دهان و حفظ آب کمک می کنند. توصیه می شود غلات فوری را ذخیره کنید. آنها را می توان بدون پختن پخت و مصرف کرد: گندم سیاه، بلغور جو دوسر، بلغور ذرت . سمولینا نیز مناسب است، زیرا حتی به صورت خام نیز قابل خوردن است. اما مهم ترین چیز نوشیدن آب است، زیرا بدون آن، حتی در صورت وجود غذا، ادامه زندگی برای مدت طولانی دشوار است.

 اگر غذا کمیاب باشد، بزرگسالان سالم می توانند به گرسنگی کامل روی آورند. و حتی گرسنگی کامل بیشتر از مصرف وعده های کوچک با کالری ناکافی برای بدن مفید خواهد بود. بدن ما به مقدار معینی غذا عادت کرده است، بنابراین چنین تغذیه کسری منجر به خستگی سریعتر می شود. انرژی از بافت چربی و ماهیچه گرفته می شود و در نتیجه دیستروفی ایجاد می شود.

با ماندن در پناهگاه، فرد کالری کمی صرف می کند، بنابراین در سه روز اول غلبه بر احساس گرسنگی مهم است. به علاوه در حال حاضر کاهش یافته است. اما مهم است که به یاد داشته باشید کسانی که به طور فیزیکی کار می کنند: آب حمل می کنند، چوب خرد می کنند، محل را تجهیز می کنند - باید ذخیره قدرت خود را داشته باشند. آنها نباید از غذا (و همچنین کودکان، زنان باردار و شیرده، بیماران و سالمندان ) به طور کامل امتناع کنند. در صورت امکان، رژیم غذایی باید حداقل 500-1000 کیلو کالری باشد.

با روزه گرفتن می توانید تا حد امکان در غذا صرفه جویی کنید، زیرا معلوم نیست چه مدت باید در یک پناهگاه پنهان شوید. اما به محض اینکه یک فرد شروع به احساس شکست جدی کرد، باید به آرامی از آن خارج شود. در این مورد، توصیه می شود هر بار بیش از 30 کیلو کالری در روز مصرف نکنید و به تدریج بخش ها و محتوای کالری غذا را افزایش دهید. ترکیب مواد غذایی با نمک و ویتامین ها به منظور جبران تعادل الکترولیت و رهایی از کمبود مواد مغذی توصیه می شود. اگر اصلاً غذا وجود نداشته باشد، برای زنده ماندن، باید هر چیزی را که ممکن است بخورید. مهم نیست که چقدر به نظر می رسد، اما گوشت حیوانات و پرندگان کمک می کند که از گرسنگی نمیرند. و در بهار و تابستان، می توانید برخی از گیاهان را به غذا اضافه کنید: گزنه ، قاصدک، خاکشیر ، از شاخه های گیلاس، توت، تمشک چای درست کنید.

از کجا آب تهیه کنیم اگر آب آشامیدنی نباشد وضعیت بسیار دشوارتر است. حتی بزرگترین ذخایر آن می تواند در طول زمان تمام شود، بنابراین باید روش های جایگزین استخراج را در نظر بگیرید. چندین گزینه برای جایی که می توانید آب تهیه کنید: از لوله های زیرزمین یا اتاق های یک ساختمان آپارتمانی؛ در سیفون توالت - در آنجا به اندازه کافی برای نوشیدن تمیز است. از دیگ بخار؛ برف ذوب شده (مربوط در زمستان)، آب باران. 

چشمه‌های طبیعی، چاه‌ها ممکن است به عناصر بالقوه خطرناک آلوده باشند، بنابراین توصیه می‌شود از آب آن‌ها برای آشامیدن استفاده نکنید. در موارد شدید، قبل از استفاده، باید تا حد امکان ضدعفونی و فیلتر شود. اگر مایع بعد از تکان دادن شدید کف کرد یا بو و رنگ نامتعارفی داشت بهتر است آن را ننوشید.

روش های تصفیه و گندزدایی آب دشوار است بگوییم کدام بدتر است - اصلاً آب ننوشید یا خود را در معرض خطر مسمومیت قرار دهید. هیچ یک از گزینه ها نباید تنها جایگزین باشد، بنابراین استفاده از هر وسیله ممکن برای تبدیل آب فرآوری شده به آب آشامیدنی مهم است. ساده ترین آن جوشاندن حداقل 10 دقیقه است. پس از سرد شدن، آب را داخل ظرف بریزید تا رسوب در ته آن باقی بماند. اما با توجه به اینکه همیشه دسترسی به گاز، نور یا آتش وجود ندارد، می توان از روش های دیگری استفاده کرد:

قرص های حاوی کلر فعال: کافی است 30-60 دقیقه صبر کنید تا کاملا حل شوند و مطمئن باشید که 99 درصد فلور بیماری زا در آب نیست. اما رعایت دقیق دوز بسیار مهم است.

محلول آبی-الکلی ید: شما می توانید آن را فقط در موارد شدید برای محافظت از خود در برابر کم آبی استفاده کنید. این گزینه پاکسازی برای افراد مبتلا به مشکلات تیروئید مناسب نیست. برای ضدعفونی مایع، 3-4 قطره ید در یک لیتر آب کافی است، اما قبل از نوشیدن باید 30-60 دقیقه صبر کنید. آب بو و طعم خاصی خواهد داشت، اما جان انسان ها را نجات می دهد.

برای این منظور می توان از پرمنگنات پتاسیم نیز استفاده کرد. 1-2 گرم به ازای هر لیتر آب کافی است. محلول باید فقط کمی رنگی باشد و رنگ صورتی روشن نداشته باشد. در غیر این صورت، مشکلاتی در دستگاه گوارش ممکن است.

زغال چوب فعال می تواند به یک فیلتر طبیعی برای حذف بوهای نامطبوع و برخی ناخالصی ها تبدیل شود. در هر لیتر آب به پنج قرص نیاز دارید. بهتر است آنها را پودر کنید و در گاز یا پارچه پیچیده شده، در ظرف حاوی مایع قرار دهید. تمیز کردن به این روش حداقل 8 ساعت طول می کشد.

برای به دست آوردن امن ترین آب برای آشامیدن، می توانید همزمان آن را ضد عفونی و فیلتر کنید. و مطمئن شوید که حداقل مقدار لازم را بنوشید تا بتوانید عملکرد بدن را پشتیبانی کنید.

چنین روش هایی برای بقا نه تنها در طول عملیات نظامی مرتبط است. آنها می توانند در صورت بروز هر فاجعه دیگری که زندگی معمول ما را تغییر می دهد مفید واقع شوند:

بارش برف سنگین که می تواند یک شهرک را برای چند روز فلج کند.

اپیدمی ها: از آخرین - ویروس کرونا، که نشان داده است که داشتن ذخایر بسیار مهم است.

بلایای انسانی - انفجار هسته ای در یک نیروگاه هسته ای، آتش سوزی در تولید مواد شیمیایی؛

بلایای طبیعی - سیل، طوفان، زلزله، گردباد و.....

اما هدف از عنوان کردن تمامی این مسائل این بود که پیش زمینه ای در خصوص موضوع مقاله ای که مطالعه خواهید کرد به دست آورده باشید. در این مقاله قصد داریم به علائم و نشانه هایی بپردازیم که پس از خوردن بیش از اندازه غذا در بدن فرد ظاهر خواهد شد. در کنار این مسئله راهکارهایی هم در برخی از موارد ذکر شده تا از شدت گرفتن این ناراحتی های ناشی از پرخوری جلوگیری شود. با سیارک همراه باشید.

افزایش حجم معده به واسطه پرخوری

اولین موردی که به عنوان کردن آن خواهیم پرداخت، اتفاقی است که در هنگام پرخوری برای معده می افتد. در حقیقت زمانی که فرد بیش از اندازه معمول غذا و خوراکی مصرف می کند، معده او حجم بیشتری پیدا کرده و بزرگ تر می شود و تنها به این صورت است که در نهایت قادر خواهد بود حجم زیاد غذا و خوراکی ای که توسط فرد مصرف شده است را در خود جای دهد. البته به کمی زمان احتیاج است تا غذا از معده وارد روده ها شده و فرایند هضم شدن غذا در معده آغاز شود. پس از این که غذا کاملاً هضم شد، معده نیز به اندازه اصلی خود باز خواهد گشت. این بزرگ شدن معده البته ممکن است برایتان کمی آزار دهنده باشد، چرا که برای مدتی شکم از حالت عادی خود خارج شده و بزرگ تر جلوه خواهد کرد.

بهترین و مؤثرترین راهکاری که برای جلوگیری از این اتفاق می توانید به کار بگیرید، این است که در خوردن غذا کمی حوصله به خرج داده و به آهستگی غذای خود را نوش جان کنید. زمانی که در مهمانی ای شرکت می کنید که غذاهای متنوع و زیادی در اختیار شما قرار گرفته است (برای مثال شب عید که در کنار خانواده خود هستید)، سعی کنید تا جایی که برایتان مقدور است، غذا و خوراکی های دیگر را به آهستگی مصرف کنید. غذا را به آهستگی بجوید، برای مدتی قاشق و چنگال را کنار بگذارید و سعی کنید از بودن کنار عزیزان خود کمال استفاده را ببرید. در حقیقت پیامی باید از طریق معده به مغز ارسال شود مبنی بر این که سیر شده اید و دیگر به خوردن غذا احتیاج ندارید و کمی طول می کشد تا این پیام منتقل شود. با خوردن آهسته غذا این امکان را فراهم می کنید که پیام به موقع ارسال شده و از خوردن بیش از اندازه غذا جلوگیری خواهد شد و افزایش حجم معده و اثرات ناخوشایند ناشی از آن را تجربه نخواهید کرد.

نفخ کردن شکم به واسطه پرخوری

زمانی که غذای خود را به درستی نمی جوید و آن را غورت می دهید، اتفاقی که می افتد این است که کمی هوا همراه با غذا به معده راه پیدا خواهد کرد. حال زمانی که نوشیدنی های گازدار که معمولاً دارای کربن هستند را نیز مصرف می کنید، این هوای وارد شده به معده به مراتب بیشتر خواهد شد. تا زمانی که این هوای موجود در معده راهی به بیرون پیدا نکند، احساس ناخوشایندی خواهید داشت و این احساس مربوط به نفخ معده است. بهترین راهکاری که در این خصوص وجود دارد نیز، همانند مورد قبلی، این است که در خوردن غذای خود حوصله به خرج داده و تا جایی که امکان دارد، غذای خود را به آهستگی نوش جان کنید. تنها در این صورت است که امکان ورود هوای کمتری به معده خود خواهید داد.

با این وجود اگر فرصت خوردن آهسته غذای خود را پیدا نکرده و در نهایت دچار نفخ شده اید، توصیه هایی وجود دارد که می تواند به رفع این احساس ناخوشایند کمک کند. تمرین های آهسته ورزشی (مانند یوگا و امثال آن) یکی از این توصیه ها و راهکار ها است. توصیه دیگری که در این خصوص می شود، استفاده از مایعات است که به بهبود فعالیت های شکم کمک شایانی خواهد کرد و در نهایت نفخ آن نیز زودتر برطرف خواهد شد. توصیه آخر در این خصوص استفاده از محصولاتی است که با نام پروبیوتیک شناخته می شوند که به کاهش تولید گازهای مختلف در معده کمک خواهند کرد . از نفخ جلوگیری می کنند. البته این نکته را به خاطر داشته باشید که نباید در صورت نفخ، خود را به خاطر پرخوری سرزنش کنید، چرا که تولید گاه به گاه گاز و ورود هوا به معده کاملاً طبیعی است و حتماً به این معنی نیست که پرخوری کرده اید. ممکن است کمی در خوردن غذای خود عجله کرده باشید.

افزایش دمای بدن پس از خوردن بیش از اندازه غذا و مواد خوراکی

اتفاق دیگری که بعد از خوردن بیش از اندازه مواد خوراکی و غذاها می افتد، این است که سیستم سوخت و ساز بدن (متابولیسم) بیش از اندازه معمول خود فعالیت می کند، چرا که باید به گونه ای کالری اضافی جذب شده توسط این همه غذا را بسوزاند. این فعالیت بیش از اندازه در نهایت سبب می شود به شدت احساس گرما کنید؛ مانند گرمایی که در سونای استخر احساس می کنید. متأسفانه در این خصوص راهکاری وجود ندارد و هضم غذا و افزایش فعالیت های مربوط به سوخت ساز بدن در این خصوص اجتناب ناپذیر است. تنها می توان به این نکته اشاره کرد که این افزایش دمای بدن موقتی است و پس از اتمام فعالیت های مربوط به سوخت و ساز بدن، ضربان قلب و  نیز دمای بدن به حالت عادی و متعادل خود باز خواهد گشت. البته با گرفتن یک دوش آب سرد می توانید به این بازگشت، کمی سرعت ببخشید و یا این که روی کاناپه کمی دراز بکشید تا همه چیز به حالت عادی برگردد و سپس به ادامه کارها و فعالیت های روزانه خود بپردازید.

پرخوری و اختلال در خوابیدن

بسیاری بر این باوراند که پس از خوردن بیش از اندازه غذا، به شدت احساس خواب آلودگی خواهند کرد و در حقیقت فکر می کنند با خوردن بیش از اندازه غذا قادر خواهند بود خواب آسوده تری را تجربه کنند. اما حقیقت این است که خوردن بیش از اندازه غذا در نهایت و به مرور زمان می تواند باعث شود خواب کامل و سالمی را تجربه نکنید. بدن هر انسانی به گونه ای است که به صورت شبانه روزی در طول ساعات مشخصی احساس گرسنگی خواهد کرد و نیز در طی ساعات مشخصی به خواب احتیاج پیدا خواهد کرد و برای دست یابی به این منظور خود در طی این ساعات مشخص هورمون هایی ترشح خواهد کرد که فرد را از این مسئله آگاه می کند که برای نمونه به خواب احتیاج دارد (ساعات آخر شب و هنگام تاریکی) و یا این که گرسنه است. زمانی که فرد پرخوری می کند و بیش از روال هر روزه خود غذا و مواد خوراکی مصرف می کند، در کارکرد این برنامه ریزی بدن، اختلالی به وجود خواهد آمد و خوابیدن را نیز به همین خاطر با مشکل مواجه خواهد کرد. نکته دیگری که در این خصوص وجود دارد این است که اگر غذاهایی که خورده اید حاوی مقادیر زیادی کربوهیدرات بوده باشند (غذاهایی مانند ماکارونی و یا خوراکی هایی مانند پای سیب و...)، حتی این امکان وجود دارد که در نیمه های شب به واسطه گرسنگی از خواب بیدار شوید، چرا که مدتی پس از خوردن این گونه غذا ها، قند خون به طور قابل ملاحظه ای کاهش پیدا می کند و در نهایت فرد احساس گرسنگی می کند.

راهکاری که در این خصوص توصیه می شود این است که از پرخوری در ساعات آخر شب تا جایی که برایتان مقدور است خودداری کنید. اما اگر این اتفاق رخ داد و در ساعات آخر شب و نزدیک به زمان خوب، بیش از اندازه معمول غذا خوردید، بهتر است در تخت خود دراز کشیده و خود را برای خوابیدن آماده کنید و در عین حال از چک کردن موبایل و این گونه وسایل هوشمند نیز خودداری کنید. دوش گرفتن پیش از رفتن به تخت خواب نیز می تواند در به وجود آوردن آرامش خاطر لازم برای خواب مؤثر باشد. این را هم به خاطر داشته باشید که در زمان خواب اتاق را کاملاً محیای خوابیدن کرده باشید و اجازه ندهید هیچ گونه نوری وارد اتاق شود.

حالت تهوع و ارتباط آن با پرخوری

گاهی پس از خوردن یک وعده غذایی که از نظر حجمی بسیار بیشتر از چیزی است که معمولاً عادت به خوردن آن دارید، ممکن است به قدری حالت تهوع شدیدی پیدا کنید که حتی حاضر به بیرون آمدن از تخت خواب خود نباشید و با دراز کشیدن سعی کنید این مسئله را کنترل کنید. زمانی که به سرعت غذا می خورید، به اندازه کافی زمان در اختیار ارگان های داخلی خود نمی گذارید که پیامی مبنی بر این که سیر شده اید را به مغز ارسال کنند و در نهایت این مسئله باعث می شود که میزان قند خون بدن به طور قابل ملاحظه ای افزایش پیدا کند. این افزایش قند خون احساسی در شما پدید می آورد که گویی یک حشره بیماری زا وارد معده شده و شما را ناراحت کرده است.

در این گونه مواقع بهترین کاری که می توانید انجام دهید این است که کمی استراحت کنید و پیش از این که استراحت کنید، سعی کنید نوشیدنی ها و یا خوراکی هایی استفاده کنید که به بهبود اوضاع معده شما کمک خواهند کرد؛ چای زنجبیل و موز از جمله این خوراکی ها و نوشیدنی ها هستند. بوئیدن عصاره فلفل و نعنا، زنجبیل و لیمو نیز از دیگر راهکارهای ثابت شده ای است که به واسطه آن قادر خواهید بود از شدت گرفتن حالت تهوع جلوگیری کرده و آن را متوقف کنید.

دست دادن حالت سرگیجه به واسطه پرخوری

یکی دیگر از نشانه هایی که به طور معمول به واسطه پرخوری به وجود می آید و فرد آن را احساس می کند، سرگیجه است. در حقیقت اتفاقی که در این خصوص می افتد این است که همانطور که پیش از آن نیز عنوان شد، سرعت سوخت و ساز در بدن به طور قابل ملاحظه ای افزایش پیدا می کند تا بتواند حجم بیش از اندازه غذایی که مصرف کرده اید را هضم کرده و کالری اضافی را بسوزاند. در نهایت این مسئله سبب می شود ضربان قلب افزایش پیدا کرده و بیشتر از حالت عادی باشد و این عامل اصلی احساس سرگیجه ای است که به فرد دست خواهد داد. اگر سرگیجه خیلی شدید نباشد، بهترین کاری که می توانید انجام دهید این است که کمی دراز بکشید تا این عامل گذرا پس از هضم غذا بر طرف شود و اگر سرگیجه شدید تر از آنی است که بتوانید تحمل کنید بهتر است که تا جای ممکن مایعات مصرف کنید. فعالیت های ورزشی سبک مانند یوگا نیز به هنگام رخ دادن چنین حالتی، کمک شایانی خواهند کرد.

خستگی مفرط و ارتباط آن با پرخوری

هنگامی که پرخوری می کنید، روز بعد از آن با یکی از نشانه های معمول پرخوری مواجه خواهید شد که احساس خستگی مفرط است. در حقیقت به واسطه پرخوری چند اتفاق می افتد که همگی دست به دست هم داده و خستگی روز بعد را برای شما به همراه می آورند: اول این که پس از پرخوری، فرایند خوابیدن کارکردش آن گونه که باید نخواهد بود و انرژی بدن را به طور کامل بازیابی نخواهد کرد، نکته دیگر این است که قند خون شما به طور قابل ملاحظه ای به واسطه پرخوری افزایش پیدا کرده و حالا در حال بازگشتن به حالت عادی خود است و در نهایت بدن به احتمال بسیار زیاد هم چنان در تلاش برای هضم غذای روز پیشین شما خواهد بود. در این هنگام است که به شدت تمایل به نوشیدن قهوه و خوردن خوراکی های شیرین مانند دونات خواهید داشت که به واسطه آن قادر به بازیابی انرژی خود باشید. البته این کار به هیچ عنوان توصیه نمی شود و به جای آن توصیه می شود که به رژیم غذایی هر روزه خود باز گردید و تا جایی که برایتان مقدور است آب بنوشید. تمرینات ورزشی سبک و کمی پیاده روی نیز به بازیابی انرژی ناشی از خستگی کمک شایانی خواهند کرد.

احساس گرسنگی روز پس از پرخوری

در نگاه اول البته این مورد کمی ممکن است برای تان عجیب به نظر برسد، با این وجود، زمانی که پرخوری می کنید، روز بعد از آن بیشتر از روزهای عادی احساس گرسنگی خواهید داشت. اما ممکن است این سؤال برای تان پیش بیاید که چه چیزی باعث این احساس گرسنگی می شود؟ عدم خواب کافی و نیز اختلال در ترشح هورمون هایی که پیش از آن در خصوص آن صحبت کردیم، دو عامل اصلی این احساس گرسنگی هستند. این نکته را به خاطر داشته باشید که روز پس از پرخوری، رژیم غذایی سختگیرانه ای برای خود لحاظ نکنید (بسیار از لحاظ روانی این سخت گیری را برای خود لحاظ می کنند، چرا که یک روز پرخوری کرده اند و حالا باید غذای کمتری مصرف کنند و حتی در رژیم غذایی معمول خود سخت گیری بیشتری به خرج دهند) که در نهایت نتیجه معکوس خواهد داد و دوباره پرخوری خواهید کرد.

بهترین کاری که در این خصوص می توانید انجام دهید این است که یک صبحانه کامل، مغذی و سرشار از پروتئین نوش جان کنید؛ سیب زمینی شیرین با سوسیس مرغ می تواند گزینه ای ایده آل باشد. اسفناج، کره بادام زمینی و میوه از دیگر مواد خوراکی ای هستند که می توانید برای صبحانه در نظر بگیرید. این را هم در نظر داشته باشید که در این روز به هیچ عنوان خود را محدود نکنید و ناهار کاملی برای خود در نظر بگیرید. مصرف میان وعده هم در این روز ایرادی نخواهد داشت. روز بعدی، بدن به حالت طبیعی خود باز خواهد گشت.ترجمه  itrans.ir

در سیارک بخوانیم:

اختلال پرخوری افراطی چیست؟قسمت اول

اختلال پرخوری افراطی چیست (قسمت دوم) 

چگونه پرخوری را کنترل کنیم؟ 

راه هایی برای جلوگیری از چاقی در زمان یائسگی 

خطرات چاقی مربوط به سلامتی 

چاقی در تابستان 

رفع چاقی قبل از هر چیز، نیاز به تغییر دیدگاه شما نسبت به خودتان دارد 

چاقی خطر ابتلا به زوال عقل را سه برابر افزایش می دهد  

در حال حاضر نزدیک به 30.3 میلیون نفر در ایالات متحده آمریکا با بیماری دیابت دست و پنجه نرم کرده و از آن رنج می برند. 30.3 میلیون نفر رقم قابل توجهی است و حتی از تعداد کسانی که جمعیت مکزیک را تشکیل می دهند بیشتر است. شاید ترسناک تر از این آمار و ارقام، اطلاعات مربوط به آن دسته از کسانی باشد که از این بیماری رنج می برند و در عین حال از این مسئله آگاهی ندارند: بنا به آمار و اطلاعات منتشر شده توسط انجمن درمان و پیشگیری از دیابت در ایالات متحده آمریکا، حداقل چیزی حدود هفت میلیون نفر از مردم این کشور از بیماری دیابت رنج می برند، بدون آن که از بیماری خود آگاهی داشته باشند. بنا به همین آمار و ارقام سالانه چیزی حدود یک و نیم میلیون نفر آمریکایی به این بیماری مبتلا می شوند.

شاید پیش خود فکر کنید که اگر فردی از این بیماری رنج برده و قادر به شناسایی آن نباشد، به این معنی است که این اختلال چندان جدی نیست و اگر بود، مطمئنا در فعالیت روزانه فرد اختلال ایجاد می شد، اما نکته ای که در خصوص این بیماری وجود دارد این است که معمولا تا مدتی طولانی مشکلی برای فرد به وجود نمی آورد و در بلند مدت است که درد سر ساز خواهد شد. باید از این مسئله آگاهی داشت که حتی اگر بیماری دیابت، مشکلی در فعالیت های روزانه فرد به وجود نیاورد و اختلال چندان جدی ای متوجه حالت طبیعی او نکند، به این معنی نیست که در حال از بین بردن کارایی عادی کارکرد اعضا و ارگان های مختلف بدن نمی باشد. اگر بیماری دیابت از کنترل خارج شده و به آن رسیدگی نشود، در بلند مدت اختلالات بسیار جدی و خطرناکی متوجه فرد خواهد کرد. از آن جمله اند: افزایش خطر رخ دادن حملات قلبی، سکته مغزی، آسیب رسانی به دستگاه عصبی، کوری، از دست رفتن توان ماهیچه ها و حتی مرگ.

خوشبختانه راهکار هایی برای افراد مبتلا به این بیماری وجود دارد که با به کار گیری آن ها قادر خواهند بود در بلند مدت از بروز این گونه اختلالات تا حدود بسیار زیادی جلوگیری کند. این افراد باید رژیم غذایی سالمی داشته و از اضافه کردن به وزن شان پرهیز کنند و در طول روز فعال باشند. علائمی نیز وجود دارند که افراد با توجه به آن ها قادر خواهند بود خطر احتمالی ابتلا به دیابت را مد نظر قرار دهند و در این مقاله موضوع اصلی ما در خصوص همین علائم است و قصد داریم اطلاعات دقیق تر و جزئی تری در خصوص شان در اختیارتان قرار دهیم. با سیارک همراه باشید.

افزایش تشنگی

اگر پس از نوشیدن یک لیوان آب، باز هم احساس تشنگی می کنید و گویی پایانی بر عطش تان نمی توان متصور بود، باید عنوان کرد که این مسئله می تواند نشانه ای بر مبتلا شدن شما به دیابت باشد. مسئله ای که در این خصوص وجود دارد این است که بدن فرد، به هنگام ابتلا به دیابت دچار اختلال شده و کارکرد طبیعی خود را از دست می دهد؛ به این صورت که دستگاه های مختلف بدن توانایی استفاده از گلوکز موجود در جریان خون را از دست می دهند و گلوکزی که مورد استفاده قرار نگرفته است، باید از طریق ادرار کردن از بدن دفع شود، به همین خاطر است که آب قسمت های مختلف بدن برای این منظور مورد استفاده قرار می گیرند. این مسئله می تواند حالتی را برای فرد پدید آورد که گویی با گلویی خشک در حال قدم زدن در صحرا است و هر چه آب می نوشد باز هم احساس تشنگی رهای اش نمی کند، حتی اگر فرد در خانه و در مقابله دستگاه تهویه هوای خود نشسته باشد.

شکل گرفتن لکه هایی تیره رنگ بر روی سطح پوست

نکته ای که باید در این خصوص به خاطر داشته باشید این است که لکه های سیاه باقی مانده بر روی پوست، تنها به واسطه فراموش کردن زدن کرم سفید کننده در آن نواحی باقی نمانده است و نشانه خطری جدی تر است. در حقیقت علت اصلی کبود شدن سطح پوست و ایجاد لکه های تیره رنگ بر روی آن فعال شدن آن دسته از گیرنده های انسولین در بدن است که زیر پوست قرار گرفته اند و همین فعالیت گیرنده ها است که که باعث شکل گیری تغییراتی ناگهانی در بافت های بدن شده و نمود بیرونی این تغییرات، همان لکه های سیاه رنگی است که بر روی سطح پوست مشاهده می شود.

کاهش وزن

البته مسئله ای که در حال حاضر بیشتر در خصوص آن صحبت می شود و باوری که در میان عامه مردم شکل گرفته این است که دیابت و افزایش وزن ارتباط مستقیمی با یکدیگر دارند. البته این باور اشتباهی نیست، اما مسئله ای که غالبا افراد از آن غافل می شوند این است که علاوه بر افزایش وزن، کاهش وزن نیز می تواند از دیگر علائم و عوامل مستقیم بیماری دیابت باشد، به خصوص اگر فرد از دیابت نوع یک رنج ببرد. همان گونه که در موارد قبلی توضیحاتی در خصوص این مسئله داده شد، بدن فرد به هنگام ابتلا به دیابت قابلیت استفاده از گلوکز موجود در جریان خون را از دست داده و در نهایت برای رهایی از گلوکزی که استفاده ای در بدن از آن نشده است، مجبور به کشیدن آب از اعضا و ارگان های مختلف بدن شده و آن را به صورت ادرار دفع می کند، در حقیقت همین مسئله است که سبب کاهش وزن نیز می شود. متأسفانه بر خلاف کاهش وزنی که به وسیله اتخاذ رژیم های غذایی مناسب و کم و چرب و نیز ورزش کردن به دست می آید، این گونه کاهش وزن نه تنها برای فرد نتیجه بخش نخواهد بود، بلکه خطری بسیار جدی برای سلامت او به شمار می رود.

گرسنگی

مطمئنا اگر فرد مدت کوتاهی پس از خوردن وعده غذایی خود باز هم احساس گرسنگی کند اتفاق عجیبی است و این مسئله یکی دیگر از علائمی است که می تواند خبر از ابتلای فرد به دیابت دهد. زمانی که فرد دچار دیابت می شود، اعضا و ارگان های بدن قادر به استفاده از گلوکز موجود در جریان خون نخواهند بود و همین مسئله است که سبب می شود میزان گلوکز کافی برای تأمین انرژی در اختیار فرد قرار نگیرد. متأسفانه عدم تأمین انرژی لازم برای بدن به واسطه سوزاندن گلوکز در نهایت منجر به این می شود که بدن فرد برای تأمین انرژی مورد نیاز خود اقدام به از بین بردن ماهیچه های سالم خود کند و همین مسئله است که گرسنگی شدید را مداوم می کند.

شیرین شدن طعم نفس فرد

البته همه ما دوست داریم که دهانی خوش بو داشته باشیم، اما نکته ای که باید از آن آگاهی داشته باشیم این است که اگر نفس خارج شده از دهان، طعمی شیرین پیدا کرده باشد، به هیچ عنوان نشانه خوبی نخواهد بود. طعم شیرین نفس می تواند نشانه ای بر آن باشد که بدن در حالت کتواسیدوز دیابتی به سر می برد: به این معنی که بدن فرد قادر به تولید میزان کافی انسولین برای کارکرد طبیعی اعضا و ارگان های مختلف نمی باشد. زمانی که بدن فرد به جای استفاده از گلوکز به عنوان منبعی برای انرژی، اقدام به سوزاندن چربی ها و ماهیچه های موجود در بدن می کند، اسیدی به نام کتونز وارد جریان خون می شود که عامل مستقیم این فرایند چربی سوزی و ماهیچه سوزی است و در نهایت همین اسید است که سبب می شود نفس فرد طعمی شیرین مزه پیدا کند؛ طعمی که شبیه به مزه برخی از میوه ها است.

درد شدید

زمانی که بیماری دیابت در بدن فرد پیشرفت می کند و مدت بیشتری از شکل گرفتن آن می گذرد، نوعی به خصوص از اختلالات عصبی که با نام نوروپاتی محیطی (نوروپاتی محیطی اختلال در اعصابی است که از مغز و طناب نخاعی سرچشمه می گیرند) شناخته می شود، گریبان گیر فرد می شود. نوروپاتی محیطی به واسطه باقی ماندن حالت هایپرگلایسمی برای مدتی طولانی در بدن رخ می دهد (هایپر گلایسمی به معنی افزایش قند خون است) که غالبا در آن دسته از افرادی مشاهده شده است که برای مدتی طولانی از ابتلا به دیابت غافل بوده اند و در نهایت می تواند اختلالات خطرناک تر و شدید تری را متوجه فرد کند. از آن جمله اند: رساندن آسیبی دائمی به رشته های عصبی، از دست دادن قدرت تفکر و احساسات و از بین رفتن بافت های بدن (عامل آخر است که سبب درد گرفتن شدید برخی از قسمت های بدن این گونه افراد می شود).

افزایش وزن

چگونگی کارکرد غدد درون ریز در بدن و سیستم فعالیت این غدد بسیار پیچیده است و زمانی که در کارکرد طبیعی شان اختلالی ایجاد می شود، می توانند سبب بروز مشکلات بسیار جدی ای در بخش های مختلف بدن شوند(غدد درون ریز: ویژگی دسته‌ای از غدد و ساختار های ترشحی که مواد ترشحی خود را به درون خون می ریزند). برای برخی از افرادی که از دیابت رنج می برند، این گونه اختلالات در نهایت سبب افزایش غیر منتظره وزن و جمع شدن چربی در برخی از نواحی بدن می شود. بنا بر این اگر مدتی است با این مسئله مواجه شده اید و وزن تان به طور مرتب در حال افزایش پیدا کردن است و تغییری در رویه زندگی خود ایجاد نکرده اید، بهتر است هر چه سریع تر با پزشک متخصص در این خصوص صحبت کرده و علت آن را جویا شوید.

خشکی دهان

تمامی آبی که به واسطه عدم استفاده صحیح و بهینه از گلوکز موجود در جریان خون از بدن دفع می شود و در موارد قبلی توضیحاتی در خصوص آن داده شد، تنها سبب کاهش وزن نمی شود و اختلالات دیگری را نیز متوجه فرد خواهد کرد؛ از آن جمله می توان به خشکی بیش از اندازه دهان اشاره کرد که می تواند نشانه دیگری بر شکل گیری دیابت در بدن فرد باشد. در نگاه اول ممکن است این مسئله چندان جدی به نظر نرسد و تنها به جز این که حالتی نا خوشایند برای فرد پدید آورد، مشکل دیگری را متوجه او نکند، با این حال، بهتر است بدانید که این مسئله خشکی دهان به مرور زمان می تواند موجب شکل گیری اختلالات جدی تری در دهان فرد شود که از آن جمله به این موارد می توان اشاره کرد: ایجاد اختلال در لثه، خراب شدن و از بین رفتن دندان ها و سایر اختلالات مربوط به سلامت دهان و دندان. بزاق ترشح شدن در دهان فرد تأثیر مهمی بر سلامت دهان و دندان دارد و نبود آن نیز، به طور معمول سبب ایجاد اختلال خواهد شد.

آزردگی خاطر

اگر احساس خستگی می کنید، گرسنه هستید، حالت تهوع دارید و در نهایت مدام به وزن تا ن اضافه می شود، مطمئنا دلایل کافی برای داشتن احساسی نا خوشایند و بد در اختیار دارید. اما نکته دیگری که علاوه بر این ها وجود دارد و سبب می شود افرادی که با بیماری دیابت دست و پنجه نرم می کنند به مشکلات شان افزوده شود این است که مدام حالت روحی روانی شان تغییر می کند و نوسانات شدیدی که در میزان قند موجود در جریان خون این گونه افراد شکل می گیرد، دلیل اصلی این تغییرات روحی روانی است. بنا بر این اگر دچار چنین تغییراتی در حالت روحی و روانی خود شده و متوجه تغییرات ناگهانی در این خصوص شدید که گویی علت به خصوصی ندارند، وقت آن رسیده است که با پزشک متخصص در این خصوص صحبت کرده و علت را جویا شوید.

این مقاله ادامه دارد...

در سیارک بخوانیم:

علائم دیابت 8 مورد 

آیا مقاومت به انسولین و دیابت می توانند معکوس شوند 

دستور غذایی برای افراد دیابتی 

انتخاب جوراب مناسب برای پای دیابتی

در مورد دیابت بیشتر بدانید

دیابت را جدی بگیرید

دانستن الفبای (ABC) دیابت

یاد بگیرید که چگونه با دیابت­ زندگی کنید

ممکن است صبح دیر تر از حد معمول از خواب بیدار شده باشید و فرصتی برای خوردن صبحانه پیدا نکنید. پس از آن به این خاطر که باید به محل کار خودبرسید، وعده غذای ظهر خود را هم نخورده باشید. زمانی هم که به خانه رسیده اید، به قدری خسته و کلافه بوده اید که مختصر خوراک حاضری ای خورده و سپس به تختخواب خود رفته اید. متأسفانه باید گفت که پیش گرفتن این روند، بیش از آن چه که فکر می کنید برای شما زیان رسان خواهد بود. برخی عوارض آن را در مدت زمان کوتاهی احساس خواهید، با این حال، عوارض خطرناک دیگری نیز وجود دارند که به مراتب به مدت زمان بیشتری برای بروز پیدا کردن نیاز خواهند داشت. اما اگر بخواهیم به طور کلی شما را از این خطرات آگاه کنیم، باید عنوان کنیم که بدن شما به این خاطر که آن را از انرژی مورد نیازمحروم کرده اید، دچار مشکلات عدیده ای خواهد شد. با سیارک همراه باشید تا اطلاعات جزئی تر و دقیق تری در این باره در اختیارتان قرار دهیم.

ایجاد اختلال در میزان  قند خون

بیشتر افرادی که از بیماری به خصوصی رنج نمی برند و به طور معمول از وعده غذایی اصلی خود صرف نظر نمی کنند، در مدت زمان میان وعده های غذایی شان، هیچ اختلالی متوجه قند خون نشده و کارکرد معمول خود را خواهند داشت. مشکلات مربوط به میزان قند خون زمانی آغاز می شود که فرد از وعده غذایی خود صرف نظر می کند. به طور اساسی، قند به عنوان سوخت اصلی مورد نیاز بدن شناخته می شود و بدن برای تأمین انرژی لازم برای انجام فرایند های گوناگون از آن استفاده می کند. به همین خاطر است که اگر میزان کافی قند خون در جریان خون فرد موجود نباشد (به واسطه نخوردن یک وعده غذایی) اتفاقی که می افتد این است که اندام های گوناگون بدن از آن محروم شده و تک تک آن ها تحت تأثیر قرار خواهند گرفت.

کاهش وزن و از بین رفتن ماهیچه ها

زمانی که فرد از یک وعده غذایی کامل صرف نظر می کند، با کاهش وزن رو به رو خواهد شد؛ با این حال، نکته ای که وجود دارد این است که بیشتر این وزن از دست رفته مربوط به آب و بافت های ماهیچه ای فرد می شود. بنا بر این، می توان گفت که صرف نظر از وعده های غذایی به هیچ عنوان راهکار مناسبی برای کاهش وزن به شمار نمی رود و آن دسته از افرادی که به جای این کار، برنامه غذایی مشخص و مناسبی در طول روز برای خود تدارک دیده اند، به مراتب به نتایج بهتری دست خواهند یافت و علاوه بر این کار شان نیز ساده تر است.

جمع شدن چربی

اگر هر چند ساعت یک بار و زمانی که فرد احساس گرسنگی پیدا می کند، اقدام به خوردن خوراک و غذای مورد نیاز بدننکرده و کالری مورد نیاز آن را تأمین نکند، اتفاقی که رخ می دهد این است که بدن، این حالت را غیر معمول و نا خوشایند شناسایی می کند و به حالتی که با نام «گرسنگی» شناخته می شود، تغییر پیدا می کند. این حالت در حقیقت یک مکانیسم خود کار دفاع از خود است که در چنین مواقعی بدن فرد روی بدان می آورد. در این حالت، بدن فرد شروع به ذخیره کردن منابع انرژی می کند تا در آینده از آن بهره بگیرد، به این معنا که از سوزاندن کالری موجود در بدن خود داری می کند.

این جمع شدن چربی بیش از هر جای دیگری ناحیه دور کمر را تحت تأثیر قرار می دهد. مدتی بود که عده ای برای کاهش وزن روی به حذف وعده های غذایی خود آورده بودند، به همین خاطر تحقیقاتی در این زمینه صورت گرفت و نتایج حاکی از آن بود که این کار نه تنها به کاهش وزن کمکی نمی کند، بلکه اختلالاتی در سیستم سوخت و ساز بدن پدید می آورد که سبب اضافه وزن خواهد شد. این اضافه وزن، بیش از هر جای دیگری نواحی دور کمر و شکم را تحت تأثیر قرار می دهد (به همین خاطر است که کودکان قحطی زده آفریقایی و سایر نقاط فقیر نشین شکم های بزرگی دارند). بنا بر این نکته ای که باید مد نظر داشته باشید این است که حذف کلی یک وعده غذایی، در نهایت سبب ذخیره کردن کالری توسط بدن و اضافه وزن می شود، پس بهتر است به جای این کار، به خوردن یک وعده غذایی سبک و کم چرب اکتفا کنید.

ایجاد اختلال در کارکرد سیستم سوخت و ساز بدن (متابولیسم)

این مسئله هم به همان حالت «گرسنگی» مربوط می شود که پیش تر اطلاعاتی درباره آن داده شد. زمانی که بدن کالری مورد نیاز خود را، چند ساعت یک بار و به واسطه مصرف وعده های غذایی دریافت نکند، اتفاقی که می افتد این است که سرعت سوخت ساز آن کاهش می یابد؛ و نیز تا زمانی که کالری مورد نیاز آن تأمین نشود، در این مسئله تغییری پدید نیامده و حتی بدتر هم خواهد شد. ماهیچه، که در صورت حذف وعده غذایی از بین می رود، تأثیر زیادی بر چگونگی کارکرد سیستم سوخت و ساز بدن دارد. به عبارت دیگر، هر چه فرد ماهیچه بیشتری در بدن خود داشته باشد، کالری بیشتری در طول روز مصرف خواهد کرد (یا این که به کالری بیشتری نیاز پیدا خواهد کرد).

کالری موجود در بدن، آن گونه که باید و شاید مورد استفاده اندام ها قرار نمی گیرد

زمانی که سرعت فرایند های مربوط به سوخت و ساز در بدن کاهش می یابد، اتفاق دیگری که می افتد این است که توانایی بدن برای سوزاندن کالری نیز به طور کلی تحت تأثیر قرار می گیرد؛ به این معنا که سرعت سوزاندن کالری در بدن از حد معمول کمتر می شود. این مسئله سبب می شود فرد امکان کاهش وزن را از دست بدهد. بنا بر این، دفعه بعدی که پس از انجام فعالیت های ورزشی بر روی ترازو قرار گرفته و مشاهده کردید که وزن تان تغییری نکرده است، بهتر است به جای تعجب کردن به آن چه اکنون گفته شد فکر کنید.

هورمون های فعال کننده استرس آزاد می شوند

زمانی که به طور مکرر در طول روز، از خوردن وعده های غذایی اصلی خود اجتناب می کنید، اتفاق دیگری که می افتد این است که بدن هورمون های فعال کننده استرس را آزاد می کند. علاوه بر این، کورتیزول موجود در بدن نیز افزایش پیدا می کند که این مسئله هم به نوبه خود به میزان استرس و آزردگی فرد می افزاید. زمانی که هورمون های یاد شده در بدن آزاد می شوند، میزان قند خون موجود در جریان خون نیز کاهش پیدا می کند. به همین خاطر است که کورتیزول فعالیت بیشتری نشان می دهد تا با استفاده از میزان مناسب کربوهیدرات، چربی و پروتئین، انرژی مورد نیاز بدن را تأمین کند. افزایش میزان کورتیزول موجود در بدن، در بلند مدت اختلالات بسیاری را متوجه فرد خواهد کرد که از آن جمله می توان به ترشح نا مناسب هورمون های مختلف بدن اشاره کرد. افزایش فعالیت های کورتیزول یکی از اختلالات این رویکرد است که در بلند مدت خود را نشان خواهد داد.

افزایش خطر ابتلا به دیابت

افرادی که به طور مکرر وعده های غذایی اصلی خود را مصرف نمی کنند، به مراتب بیشتر از سایرین در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع دو قرار می گیرند، چرا که این گونه افراد، بسیار بیشتر از سایرین عادت به خوردن نوشیدنی و شکلات و این گونه خوراکی ها دارند. این عادت رفتاری در نهایت سبب می شود تا قند خون فرد برای مدتی کوتاه به طور قابل ملاحظه ای افزایش پیدا کند و انسولینی که در این زمان در بدن ترشح می شود، بیش از حد مورد نیاز است. علاوه بر این، این کار باعث می شود چربی بیش از اندازه ای در بدن فرد ذخیره شود که خود به مرور زمان سبب مقاوت بدن در مقابل انسولین می شود و خطر ابتلا به دیابت نوع دو را افزایش می دهد.

افزایش خطر ابتلا به اختلالات قلبی

بنا به اطلاعات منتشر شده توسط محققان سازمان سلامت و بیماری های قلبی بریتانیا، نخوردن صبحانه کافی به هنگام صبح می تواند سبب اختلالاتی چون چاقی، دیابت، قند خون بالا و نیز سکته شود. با استناد به همین تحقیقات مشخص شد که آن دسته از افرادی که عادت به خوردن صبحانه ای مغذی و کامل داشته اند، به مراتب کمتر از سایرین در معرض ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی قرار گرفته و نیز میزان کلسترول مضر (به اختصار ال دی ال) موجود در بدن این افراد به مراتب کمتر بوده است (و نیز میزان کلسترول مفید (به اختصار اچ دی ال) موجود در بدن این گونه افراد بیشتر بوده است).

بوی بد دهان

زمانی که فرد اقدام به جویدن غذا می کند، به مرور زمان بزاق ترشح شده در دهانبیشتر خواهد شد. بوی بد دهان، یکی از ثمرات مستقیم کاهش میزان بزاق ترشح شده در دهان فرد است، چرا که بزاق باکتری های موجود در دهان را از بین می برد. بنا بر این، زمانی که فرد از خوردن یک وعده غذایی کامل صرف نظر می کند، اتفاق دیگری که می افتد این است که میزان بزاق ترشح شده در دهانکاهش یافته، زبان خشک شده، و در نهایت امکان رشد و تکثیر باکتری در دهان بیشتر می شود که مسبب اصلی بوی بد دهان است.

در آینده احساس گرسنگی تشدید خواهد شد

علاوه بر تمامی آن چه تا کنون ذکر شد، زمانی که برای چند ساعت متمادی از خوردن غذا صرف نظر می کنید، هورمون هایی ترشح می شوند که با گرسنگی ارتباط پیدا می کنند. این هورمون ها، در کنار هورمون های استرس زا که پیش تر توضیحاتی در موردداده شد، سبب می شوند تا در وعده غذایی بعدی پر خوری کنید. پر خوری کردن سبب می شود تا در میزان قند خون، و نیز انسولین موجود در بدن اختلالاتی به وجود بیاید. نتیجه این می شود که در کارکرد سیستم سوخت و ساز بدن اختلال ایجاد شده و به جای آن که از چربی موجود در بدن برای تأمین انرژی استفاده شود، این چربی در بدن ذخیره می شود.

مغز تحت تأثیر قرار می گیرد

سرعت تمامی فرایند ها در بدن در این هنگام تحت تأثیر قرار می گیرند و فعالیت سوخت و ساز مغزی نیز از این قاعده مستثنی نیست. زمانی که انرژی مورد نیاز فرد، در قالب گلوکز، در دسترس نباشد، حالت عمومی فرد، میزان انرژی و سطح هوشیاری او تحت تأثیر قرار می گیرند. بنا بر این زمانی که از خوردن یک وعده غذایی کامل صرف نظر می شود، میزان قند خون کاهش یافته و فرد توانایی فکر کردن را، آن گونه که باید و شاید، نخواهد داشت.

ضعیف شدن ماهیچه ها

حذف کامل یک وعده غذایی، آن هم پس از انجام فعالیت های ورزشی، به هیچ عنوان ایده خوبی نیست. ورزش کردن، به ویژه ورزش های استقامتی ای چون وزنه زدن، نیاز فرد به کالری و پروتئین را بیشتر از حد معمول خواهد کرد. به همین خاطر زمانی که این میزان پروتئین و کالری مورد نیاز پس از ورزش کردن را در اختیار بدن قرار ندهید، اتفاقی که می افتد این است که بازیابی و قوی تر شدن ماهیچه ها با مشکل مواجه خواهد شد. ماهیچه ها به طور کلی برای رشد و بازیابی، به آمینو اسید موجود در پروتئین نیازمندند. علاوه بر این، کربوهیدرات نیز به عنوان یکی از منابع اصلی انرژی مورد نیاز ماهیچه ها عمل می کند و نبود آن هم سبب بروز اختلالاتی می شود.

مختل شدن کارکرد سیستم ایمنی بدن

همان گونه که پیش تر از این نیز عنوان شد، نخوردن یک وعده غذایی کامل میزان کورتیزول موجود در بدن را افزایش می دهد و یکی دیگر از ثمرات مستقیم این مسئله، مختل شدن کارکرد معمول سیستم ایمنی بدن است. بنا بر این، هر چه مدت زمان نخوردن یک وعده غذایی طولانی تر شده و برای مدت بیشتری گرسنه بمانید، سیستم ایمنی بدن نیز در ارتباط مستقیم با آن قادر به بهبود بدن به طور معمول، به هنگام بروز بیماری نخواهد بود. افزایش میزان کورتیزول در بدن بسیار خطرناک است و بیماری های عفونی، التهابات مزمن، بیماری های خود ایمنی و نیز آلرژی، از جلمه اختلالاتی هستند که در ارتباط مستقیم با این مسئله قرار می گیرند.

نفخ

زمانی که به طور کلی از خوردن یک وعده غذایی کامل صرف نظر می کنید، اتفاق دیگری که می افتد این است که فیبر و آب مورد نیاز بدن، جذب نخواهند شد و در انجام فعالیت های روزمره خود با مشکل مواجه خواهید شد. یکی از ثمرات مستقیم این مسئله، نفخ کردن و یبوست است، چرا که تنها با خوردن یک وعده غذایی جدید است که خوراکی های موجود در معده به سمت پایین (به سمت روده) حرکت می کنند.

از دست رفتن ظاهر زیبای پوست و موی بدن

فهم این مسئله چندان دشوار نیست: زمانی که برای مدتی طولانی گرسنه می مانید، پوست و موی بدن شما، مواد مغذی ای که برای داشتن ظاهری زیبا و درخشنده نیاز دارند را، در اختیار نخواهند داشت. نتیجه این می شود که پوست شما خشک شده و موی سر ظاهری ناخوشایند پیدا خواهد کرد. البته مسئله تنها محدود به کمبود ویتامین نمی شود، و در کنار آن به پروتئین نیز نیاز خواهید داشت، چرا که پوست بدن، که به عنوان بزرگترین اندام بدن شناخته می شود، متشکل از آب، پروتئین و برخی ترکیبات معدنی دیگر است.

احساس گیجی و خستگی مفرط

فرد در طول روز به میزان کافی شکر احتیاج خواهد داشت، چرا که شکر به عنوان منبع اصلی انرژی در بدن عمل می کند.  (آیا ممکن است خودرو بدون بنزین حرکت کند؟) زمانی که میزان قند موجود در جریان خون به اندازه کافی نباشد و این قند به اندام های موجود در بدن نرسد، احساس خستگی مفرط پیدا خواهید کرد و اگر این گونه نشود، حداقل احساس گیجی پیدا خواهید کرد.

تغییرات مکرر مزاجی (خلق و خو)

زمانی که فرد در طول روز میزان کافی ویتامین و مواد معدنی بدن را جذب نکند، فرایند های فیزیولوژیک و زیست شیمیایی گوناگونی در بدن رخ خواهند داد که در نهایت سبب بروز نشانه های آزردگی خاطر و ناراحتی خواهند شد. علاوه بر این، کمبود مواد مغذی موجود در بدن، سبب افزایش استرس می شود که خود بر میزان دوپامین و سروتونین ترشح شده در بدن فرد تأثیر گذار خواهد بود و نتیجه آن تغییرات مکرر مزاجی فرد خواهد بود.

10 نکته که عمل کردن به آن ها در زمان سقوط هواپیما می تواند زندگی شما را نجات دهد.

ما اغلب فکر میکنیم که جان سالم بدر بردن از سقوط هواپیما از وقایع غیر ممکن است. غالبا از فیلم ها و کانال های خبری، تصویر یک حادثه هواپیما را معمولا شامل سقوط هواپیما به زمین از 30،000 فوتی و از بین رفتن تمام سرنشینان و خدمه پرواز هواپیما را همه شاهد بوده ایم.

خوشبختانه، همه این موارد درست نیست در گزارشی که در سالهای 1983 تا 2000 از حوادث خطوط هوایی را تجزیه و تحلیل کرده اند، شورای امنیت ملی حمل و نقل دریافته است که میزان بقای سقوط 95.7 درصد بوده و مطمئنا، حوادثی وجود دارد که تعدادی یا تقریبا همه آنها جان خود را از دست داده اند ، اما این موارد بسیار کمتر از آنچه است که در اخبار و فیلم ها دیده می شود. NTSB دریافت که حتی در حوادث جدی مثل آتش سوزی در هواپیما و یا آسیب جدی به وقوع پیوسته اند، 76.6 درصد از مسافران  زنده مانده اند.

در این گزارش حادثه هواپیما شانس کشته شدن یک آمریکایی در سقوط هواپیما در حدود 1 در 11 میلیون نفر است و شما می توانید ببینید که پرواز واقعا امن ترین نوع حمل و نقل است . با توجه به جاده ها که در یک روز به مراتب خطرناک تر است . فقط این احساس که شما چهار یا دو چرخ روی زمین دارید به شما یک حس کنترل می دهد.

اما به یکی دیگر از نکات جالب توجه و مهم این است که FAA و NTSB در تحقیقات خود در مورد حادثهات هواپیما پیدا کرده اند توجه کنید: 40 درصد تلفات که در حادثهات هواپیمایی و سقوط هواپیما رخ داده و اتفاق افتاده است قابل پیشگیری بوده است.مرگ مسافران در هنگام سقوط هواپیما در نزدیک به نیمی از تمام حوادث هواپیمایی ممکن بود بوسیله اقدامات مناسب مسافران پیشگیری میشد.

در حالی که شانس (بد شانسی) درگیر شدن در حادثه هواپیما ممکن است کم باشد، اما صفر نیست. آیا می دانید در صورتی که برای شما اتفاق بیافتد، در هنگام سقوط هواپیما چه باید کرد، چه کاری باید انجام دهید تا شانس خود را برای زنده ماندن در هنگام سقوط هواپیما افزایش دهید؟ در پست امروز ما قصد داریم مشاوره تحقیقاتی از باشگاه بن شروود را در مورد آنچه شما می توانید انجام دهید تا از حادثه هواپیما زنده بمانید، ارائه دهیم.

شما تنها 90 ثانیه برای خروج زمان دارید

درک این مسئله یکی از عناصر کلیدی برای زنده ماندن است و تمام نکات دیگر در این پست را نیز در بر می گیرد. اگر از فرود جان سالم به در برده باشید، شانس بسیار خوبی برای خروج از هواپیما را دارید. اما شما فقط 90 ثانیه زمان دارید تا این کار را انجام دهید.

شما حتما دیده اید، عاملی که بیشتر مسافران را در یک حادثه هواپیما می کشد، سقوط هواپیما نیست، این آتش سوزی است که معمولا بعد از سقوط هواپیما سرنشینان را از بین می برد . سرنشینان هواپیما ممکن است شگفت زده شوند که آنها از سقوط جان سالم به در برده اند و از خطرات بعد از سقوط هواپیما بی اطلاع باشند و یا به در لحظه از زنده ماندن از سقوط هواپیما خوشنود باشند . اما مردم به اندازه کافی از سرعت گسترش آتش سوزی در هواپیما اطلاع ندارند. نظرسنجی ها نشان می دهند که اکثر مردم فکر می کنند در واقع 30 دقیقه طول می کشد تا یک هواپیمای حادثه بسوزد. واقعیت این است که به طور متوسط 90 ثانیه طول می کشد تا آتش سوزی از طریق بدنه آلومینیومی هواپیما بسوزد و همه چیز را در همه جا بسوزاند. اگر آن را تصور کنید بسیار ترسناک است ، بله شما باید انگیزه ی بسیار قوی داشته باشید تا قبل از تمام شدن 90 ثانیه  خود را از هواپیما بیرون بیاورید!
متناسب بودن
FAA دقیقا مورد مطالعه قرار گرفته و تعداد بازماندگان حادثه هواپیماها را مطالعه کرده و تقریبا 2500 نفر را در تخلیه های شبیه سازی شده آزمایش کرده است تا نوع افرادی را که به طور معمول زنده ماندند شناسایی کنند. نتایج آنها چیست؟

جوانان، مردان باریک بیشترین شانس از برای نجات از یک حادثه هواپیما دارند . (زنان  و مردان مسن، زنان و مردان چاق بدترین شانس را دارند - متاسفم برای شما.)

FAA دریافته است که اختلافات در سن، جنس و ضریب اطمینان 31٪ از تفاوت بین زمان تخلیه مردم است. فرار از حادثه هواپیما، به شما این امکان را می دهد که به سرعت از طریق آستانه های باریک وبسته شده با چمدان و خرابکاری که در آن قرار دارید، مانور دهید. شما حتی ممکن است مجبور شوید راه های مسدود شده را باز کنید. پس از آن شما باید از طریق یک خروجی اضطراری که فقط بیست اینچ است، خارج شوید. اگر شما چاق و بدون تناسب باشید، برایتان خروج سخت میشود.

خارج از اندازه بودن نه تنها می تواند شانس شما را برای بقا کاهش دهد، بلکه می تواند افراد دیگر را در معرض خطر قرار دهد، زیرا آنها باید صبر کنند تا شما بیرون بیایید حوادث هواپیمایی در خروج به دلیل مسافرانی با مشکلات چاقی، باعث مرگ بسیاری از مسافران دیگر شده است. در برخوردی که در سال 1991 اتفاق افتاد، محققان متوجه بقایای بیش از 10 مسافر در راهرو در حال انتظار برای خروج که بوسیله افراد چاق که برای خروج مشکل داشتند و راه را مسدود کرده بودند، شدند.در هر حال  Nerd Fitness یا تناسب اندام در چنین شرایطی بسیار کارآمد است. 

در صورت امکان پرواز با هواپیماهای بزرگتر

اگر انتخاب بین پرواز در یک هواپیمای کوچک و یا بزرگ 737 را دارید، برای 737 بلیط هواپیما تهیه  کنید. با توجه به تحقیقات FAA، احتمال حادثه در هواپیما های بزرگ کمتر است ، درصد احتمال سقوط هواپیما در این هواپیما ها کمتر و این  بدان معنی است که شما در معرض نیروی مرگبار کمتری قرار می گیرید و این ممکن است به نرخ زنده ماندن بیشتر شما کمک کند. این تنها دلیلی است که من سعی می کنم از پرواز  737s در هر زمان که ممکن باشد بلیط هواپیما تهیه کنم . در ضمن به عنوان امن ترین هواپیما در جهان رتبه بندی شده است. تا حد ممکن از پروازهای منطقه ای بلیط هواپیما تهیه نمی کنم. حوادث آنها معمولا بخاطر تجربه کمتر خلبانان و پرواز های بیش از حد هواپیما ها است. توجه داشته باشید که شرکت های هواپیمایی ملی اغلب از حامل های منطقه ای برای برخی از مسیرهای تحت نام خود استفاده می کنند و بلیط هواپیما را می فروشند پس به این مورد هم دقت کنید.

قانون پنج ردیف رابه یاد داشته باشید

چند سال پیش، در تحقیقی، هر سقوط هواپیمای تجاری در ایالات متحده را تجزیه و تحلیل کردند و در آنجا در هر حادثه بازماندگان حادثه در محل قبل از سقوط نشستند. نویسنده تحقیق نتیجه گرفت که در صورت حادثه، امن ترین مکان برای نشستن در هواپیما در قسمت های تیک خورده در عکس است . پس از خواندن این مقاله، برای پیدا کردن، نتیجه گیری از این تحقیق من شروع به نشستن در قسمت های ضربدر خورده کردم و متوجه شدم که این قسمت ها به خوبی پشتیبانی نمی شود.

با توجه به افرادی که زندگی خود را برای مطالعه سقوط هواپیما اختصاص داده اند، آمار غیرقابل حل است زیرا هر حادثه هواپیما متفاوت است. مطمئنا، بسیاری از سقوط ها اولین بار اتفاق افتاده اند، بنابراین شما نمی دانید چه نوع سقوطی را انتظار داشته باشید.پس به جای نگرانی در مورد اینکه بلیط هواپیما را در کدام ردیف بگیرید و یا صندلی شما در کدام قسمت  است، تمرکز خرید بلیط هواپیما را بر پیدا کردن یک صندلی در نزدیکی درب خروج بگذارید. به گفته محقق Ed Galea، کسانی که از یک حادثه هواپیما رنج می برند، و ترس از سقوط و فوبیای سقوط دارند برای خرید بلیط هواپیما،  معمولا فقط باید 5 ردیف با درب خروج اضطراری را خریداری کنند تا فاصله کمتری با درب خروج داشته باشند. زیرا برای این افراد خرید بلیط هواپیما در ردیف های بیشتر از پنج ردیف، احتمال خروج زنده را کاهش می دهد.

بهترین صندلی در ردیف خروج است، زیرا شما باید اول اول از همه خارج شوید. اگر شما نمی توانید این صندلی را بردارید، از صندلی های راهرو انتخاب کنید. شما نه تنها دسترسی آسان به توالت در حین پرواز دارید، بلکه شانس 64٪ شانس زنده ماندن در مقایسه با احتمال 58٪ که در صندلی کنار شیشه نشسته اند، وجود دارد.

گالئا نویسنده تحقیق اذعان می کند که در قانون پنج ردیف استثنائات وجود دارد؛ او افرادی را یافت که  با وجود 19 ردیف فاصله موفق به عبور و خروج شده اند. علاوه بر این، حتی اگر شما فقط دو ردیف دور از درب خروج هستید، همیشه احتمال وجود دارد که درب خروجی مسدودباشد یا مسدود شود. در کل، اگر پنج ردیف از خروجی فاصله دارید، شانس زنده ماندن شما افزایش می یابد.

کنترل اعصاب

ما به طور طبیعی تحت تأثیر شرایط قرار می گیریم. تقلید Normalcy باعث می شود که مغز ما فرض کند که همه چیز قابل پیش بینی و طبیعی خواهد بود. هنگامی که همه چیز طبیعی نیست، مغز ما زمان زیادی را برای پردازش اتفاق غیر منتظره صرف می کند، نوع برداشت مغز ما از چهره ها به ما می گوید که آنچه اتفاق می افتد نمیتواند خیلی بد باشد، در صورتی که واقعیت واقعا بد است.

محققان کشف کرده اند که واکنش عادی باعث بسیاری از مرگ های غیر ضروری در هنگام سقوط هواپیما شده است و معمولا به جای اقدام فوری پس از یک حادثه، مردم دنبال مرتب کردن وسایل در اطراف خود هستند . بسیاری از آنها حتی قبل از ورود به خروجی به دنبال دستکش های خود می گردند.

در سال 1977، درحوادث عادی به طور چشمگیری نشان داد که 583 نفر کشته شدند - بدترین فاجعه هواپیما در تاریخ.برخورد دو 747 jumbo jets با یکدیگر فقط بالای باند در جزیره کوچک تنریف (بخشی از جزایر قناری از مراکش) بود. پس از برخورد، یک جت به زمین افتاد و منفجر شد و تمام 248 مسافر را کشته شدند.

جت دیگر سقوط کرد، اما منفجر نشد. برخورد این هواپیما به بالای جت ختم شد و شعله های آتش سوزی شروع شد. مسافران که از برخورد اولیه جان سالم به در بردند، می توانستند بدون آسیب نجات پیدا کنند اما باید سریع عمل می کردند. پل هک، یک مسافر در هواپیما سوختن ، به سمت خروجی اقدام به حرکت کرد. او کمربند ایمنی خود را بیرون کشید، دست همسرش را گرفت و به نزدیکترین محل خروج به سمت بالا برد. آنها همراه با 68 مسافر دیگر جان سالم به در بردند، در حالی که 328 تن جان باختند.آنها از مرگ هنگام سقوط هواپیما نجات پیدا کردند واقعا باورکردنی نیست.اما اقدام به موقع آنها باعث زنده ماندن از سقوط هواپیما و نجات 68 مسافر شد.

آقای هک در یک مصاحبه پس از فاجعه، به علت مرگ در سقوط هواپیمااشاره کرد و گفت: متوجه شده است که اکثر مردم فقط در صندلی هایشان نشسته اند و حتی بعد از برخورد با هواپیمایی دیگر و دیدن کابین پر از دود، درست عمل نمی کنند. محققان معتقدند که مسافران تا قبل از شروع شعله های آتش، کمی بیش از یک دقیقه باید فرار کنند و متقاعد شده اند که اگر بیشتر مردم به جای اینکه در صندلی های خود باقی بمانند و وانمود کنند که همه چیزدرست میشود، اقدامات فوری انجام بدهند، نرخ زنده ماندن بسیار زیاد و خیلی بالاتر میرود.

در هنگام نشستن در هواپیما تعداد ردیف ها را با درب های خروج اضطراری به یاد داشته باشید،تا در صورتی که مجبور بودید در تاریکی به سمت درب ها حرکت کنید تعداد ردیف ها را بدانید. حجم مسافرین را در اطراف خود ببینید تا ببینید که چه کسی می تواند مانع از خروج شما شود. در صورتی که با بچه ها مسافرت می کنید، با همسرتان صحبت کنید که در صورت پیش آمدن حادثه چه کسی مسئول کدام بچه باشد. به محض این که هواپیما مجبور به توقف شد، از لحاظ ذهنی به سرعت واردعمل شوید. یک مطالعه نشان داده که 45 درصد از مسئولان پرواز در هنگام سقوط در دسترس نیستند و یا به نحوی از کار افتاده اند. شما باید آماده باشید تا بدون آنها اقدام کنید.

کارت ایمنی را بخوانید و به پرسنل پرواز گوش دهید

چیز دیگری که می توانید برای غلبه بر تحت تاثیر قرار گرفتن محیط انجام دهید این است که کارت ایمنی را بخوانید و همچنین هنگام آموزش پرسنل پرواز در رابطه با ایمنی قبل از پرواز، به مسئولین پرواز گوش دهید.شما در صورتی که بارها با هواپیما سفر کرده اید باز هم نباید مانع از گوش دادن به خدمه پرواز و یا خواندن کارت ایمنی شود . دوباره خواندن کارت ایمنی به شما نزدیکترین خروجی ها و چه کاری در حین سقوط را یادآوری می کند.

قانون Plus 3 / Minus 8 را به یاد داشته باشید

در دنیای هواپیمایی، Plus 3 / Minus 8 به سه دقیقه اول پس از بلند شدن هواپیما و هشت دقیقه  قبل از فرود اشاره دارد.این قانون به نحوه ی سقوط هواپیما ارتباطی ندارد. با توجه به نتایج محققان سقوط هواپیما، نزدیک به 80 درصد از تمام سقوط هواپیما در طول این دوره زمانی اتفاق می افتد (رویدادهای ناشی از سقوط هواپیمای Asiana اخیرا طی 8 دقیقه آخر فرود). در بین آن زمان، احتمال وقوع حادثه هواپیما به طور چشمگیری کاهش می یابد. بنابراین، اگر می خواهید شانس زنده ماندن  خود را در سقوط هواپیما و حوادث هوایی  افزایش دهید، باید در طول 3 دقیقه اول پس از تیک اف  و 8 دقیقه قبل از فرود، هوشیار و آماده باشید. در اینجا چند پیشنهاد در مورد آنچه در طول پلاس 3 / دقیقه 8 انجام می دهیم و نمی دهیم آورده شده است :

1- در این 3 دقیقه و 8 دقیقه نخوابید.
2-اطمینان حاصل کنید که کفش ها را برای راحتی از پا خارج نکنید. اگر با همسر یا دختر خود مسافرت کنید، اطمینان حاصل کنید که کفش پاشنه بلند نپوشیده باشند. 

3-قبل از رسیدن هواپیما نوشیدنی خواب آور مصرف نکنید، در صورت حادثه شما می خواهید به طور کامل حضور داشته باشید.
4-اطمینان حاصل کنید که کمربند ایمنی خود را به آرامی بسته اید. تنگ و سفت نباشد.

5-استفاده از ماسک اکسیژن خود را بخوانید

با توجه به مطالعات مسافرتی، اکثر مردم فکر می کنند که آنها می توانند یک ساعت بدون ماسک زنده بمانند پس از آنکه هواپیما فشار را از دست می دهد. شما فقط چند ثانیه زمان دارید. فقط چند ثانیه محرومیت از اکسیژن می تواند باعث اختلال در روان شود. اگر می خواهید از یک هواپیمای در حال سقوط بیرون بیایید، دستورالعمل های ایمنی برای محافظت از ماسک خود را قبل از حادثه از کارت ایمنی بخوانید.

محکم کردن موقعیت

من همیشه فکر میکردم که در موقعیتهایی مثل لحظه سقوط هواپیما هیچ راهی برای زنده ماندن وجود ندارد. اما تحقیقات نشان داده است که قرار گرفتن در موقعیت هایی در واقع، شانس بقا را در فرود اضطراری افزایش می دهند. این موقعیت ها باعث کاهش برخورد سر شما می شود که به ناچار به صندلی مقابل برخورد میکند.

اطمینان حاصل کنید که کمربند ایمنی خود را به آرامی بسته اید. تنگ و سفت نباشد.

بسیار خوب. هواپیما سقوط کرده و شما هنوز زنده هستید.به خاطر داشته باشید که زمان برای رفتن به سمت خروجی ها فقط 90 ثانیه است.

دانستنی مهم : باور کنید یا نه، باید یادآوری کنیم که چمدان دم دستی خود را فراموش کنید! چمدان یا کیف، حرکت شما را کند و راه فرار دیگران را مسدود مینماید .

در عجله برای خارج شدن از هواپیما، بچه های خود را فراموش نکنید. این در واقع اتفاق می افتد عملکرد مغز شما در حوادث ناشی از احتیاج است. به خودتان یادآوری کن، "من بچه دارم بچه ها دارم من بچه دارم. "در حالت ایده آل، باید با همسر و بچه هایتان برنامه ای داشته باشید که بچه ها با چه کسی در صورت خروج اضطراری به سمت درب خروجی بروند و هر کسی،کدام بچه را همراه ببرد.

 

با این حال ، این فیلم بر اساس داستان واقعی بود که به دختر دیگری کمک کرد تا در سقوط هواپیما زنده بماند.

دیابت یکی از شایع ترین دلایل مرگ زودرس است.دیابت نوع 2 یک بیماری موذی است - فوراً ظاهر نمی شود و می تواند سالها سلامت را از بین ببرد. ممکن است فرد بیمار باشد ، اما برای مدت طولانی از آن آگاه نباشد. با توجه به شیوع این بیماری ، تقریباً برای همه خطر وجود دارد. به عنوان یک قاعده ، این بیماری در طی معاینه روتین تشخیص داده می شود. این نشان می دهد که فرد به خود پزشک مراجعه نمی کند ، زیرا چیزی او را آزار نمی دهد ، اما بیماری او به طور تصادفی  تشخیص داده می شود.

پزشکان تشخیص هر چه سریعتر دیابت را مهم می دانند. اما چگونه این کار را انجام دهیم؟

کارشناسان علائم مشخصه ای را که ممکن است با وجود این بیماری همراه باشد ، لیست می کنند. اولاً ، "مه در چشم" است. گهگاه رخ می دهد و با این واقعیت همراه است که قند و آب اضافی در اندام بینایی حفظ می شود.

ثانیاً ، تکرر ادرار ممکن است علامتی نگران کننده باشد. واقعیت این است که در دیابت ، کلیه ها پردازش مقادیر اضافی قند را متوقف می کنند و مقدار اضافی آن را از دفع می کنند.

سوم ، تشنگی مداوم ، خستگی بدون علت پس از خوردن غذا و سردرد ممکن است نشانگر پیشرفت این بیماری باشد.

همه اینها به علائم بیماری اشاره دارد. اگر درک کردید که علائم فوق به طور مستقیم با شما ارتباط دارد ، حتما با پزشک مشورت کرده و آزمایش شوید.

به یاد داشته باشید ، دیابت می تواند کند شود ، اما شما باید این کار را در اسرع وقت انجام دهید. عوارض دیابت بسیار خطرناک است .این عوارض می توانند منجر به ناتوانی و مرگ زودرس شوند.