روش هایی برای متقاعد کردن کودکان
نسترن شاکریدر۱۴۰۳/۲/۱۸
متقاعد کردن کودکان به انجام کاری که نمی خواهند انجام دهند، می تواند کار چالش برانگیزی باشد. و توقف آنها از انجام کاری که نمی خواهید انجام دهند نیز سخت تر است.
ما از متخصصین خواستیم تا دانش خود را به اشتراک بگذارند، آنها رمز اینکه چه چیزی کودکان را به بهبود رفتارشان ترغیب می کند (یا نه)، بدست آورده اند.
1- تجدید پاداشها
زمانی که دوست من جف به دخترش الکس رفتن به دستشویی را آموزش می داد، هر بار که دخترش در توالت دفع می کرد، تکه کوچک شکلات می داد. یک روز که شکلات تمام شده بود، جف به الکس گفت که مجبور است برای پاداش وی، از شکلات الکی استفاده کند. الکس با لبخند از روی توالت بلند شد، اما چیزی آنجا نبود. جف گفت: موضوع چیست؟ الکس پاسخ داد که من هم الکی کردم.
Eileen Kennedy-Moore ، روانشناس، مشاور والدین و یکی از نویسندگان "والدین باهوش برای کودکان تیز" می گوید که کودکان با هوش اغلب کارهای خود را حول سیستم جایزه انجام می دهند. مطالعات نیز نشان می دهند که اثرات مثبت جایزه و پاداش، کوتاه مدت خواهد بود.
البته، دادن پاداش به کودکان، گاهی اوقات برای حل مشکلاتی همچون یادگیری ریاضی، موقتا مفید می باشد. دکتر Edward Deci ، استاد روانشناسی در دانشگاه Rochester می گوید، درست است که پاداش افراد را به انجام فعالیت ها ترغیب می کند اما آنچه اتفاق می افتد این است که رفتار وابسته به پاداش می شود و زمانی که پاداش متوقف شود، آن نیز متوقف می شود. بزرگسالان برای دریافت حقوق به سرکار می روند، هر زمان که حقوق متوقف شود، آنها نیز کار را متوقف خواهند کرد.
این کار حتی در مورد فعالیت لذت بخش نیز صحیح است. محققین در دانشگاه استنفورد دریافتند که وقتی کودکی از کشیدن نقاشی لذت می برد و برای این کار پول دریافت کرد، زمانیکه دیگر پولی دریافت نکرد، از این کار دست کشید. بعبارت دیگر، پاداش علاقه آنها را از بین برد.
در حالیکه استفاده از پاداش در کوتاه مدت، برای چیزهایی مثل اوقات تلخی نکردن کودک در هواپیما مضر نیست، پاداشهای خارجی شخصیت کودک شما را نخواهند ساخت و یا برای مرتب نگه داشتن اتاق و رفتن به موقع برای خواب ارزشی نخواهند داشت. پس چه می کند؟ کودک را به پیروی از آنچه که باعث حس درونی خوب می شود ترغیب می کند – همچون رضایت از مهارت تازه یادگرفته یا کار تازه انجام داده. او نه تنها در طولانی مدت موفق است، بلکه خوشحال است و از این کار الهام می گیرد. دکتر Kennedy-Moore می گوید: زمانیکه کودکی دوچرخه سواری را یاد می گیرد، معمولا هیجان زده است و مشتاق به انجام این کار است، در اینصورت توقف اجباری او از این کار سخت است. حس مهارت، بسیار ترغیب کننده است.
2. داشتن صحبت های معنی دار
دکتر Deci می گوید، داشتن صحبت های رو در رو با کودک خود، برای ترغیب درونی کودکان ضروری است. کودکان طبیعتا کنجکاو هستند و دعوت آنها به درک علت چیزی که برای آنها معنی دار است، برای هوش آنها جاذب است.
Jodi Golden از Baton Rougeمی گوید، او می گوید، اغلب زمانیکه در فروشگاه سوپرمارکت هستم برای اینکه درست رفتار کند، وعده خرید عروسک را به او می دهم، چون اثربخش است. اما او اعتراف کرد که همسرش Brett رفتار بهتری با کودکان دارد، او به آنها رشوه نمی دهد، بلکه درس زندگی می دهد. Jodi می گوید، بعد از اینکه کودکان اتاق خود را تمیز کردند، Brett همیشه می گوید که چقدر اتاقشان تمیز دیده می شود؛ چقدر مهم است که بزرگسالان هم نحوه تمیز و مرتب نگه داشتن چیزها را بدانند. (سیارک)
دکتر Deci می گوید اگر کودک شما از انجام وظیفه خود طفره می رود، والدین بهتر است آن را ابتدا از دیدگاه کودک ببینند. سپس درباره اهمیت فعالیت صحبت کنید طوری که قابل احترام باشد. اگر کودک شما نمی خواهد اتاق خود را تمیز کند، به این علت است که از تمرین فوتبال خسته شده است. به او بگویید، چرا استراحت نمی کنی، و بعد از شام اتاق را مرتب نمی کنی تا هر چیزی را سرجای خود پیدا کنی. دکتر Deci می گوید از بکارگیری کلماتی همچون "باید" اجتناب کنید و به کودکتان بگویید که هر وقت لازم باشد برای کمک هستید.
سوال کردن درباره اینکه کودکتان از مشارکت در کاری چه حسی دارند، جو شادی ایجاد می کند که آنها را به مشارکت ترغیب می کند. سوالی همچون، نظرت چیه که تکلیف را خودت انجام دهی؟ و یا نظرت چیه که تکلیفت رو الان تموم کنی؟ باعث م شود تا کودک حس کند که برای انجام تکالیف اجباری ندارد. استراتژی موثر دیگر برای ترک عادت بد کودکان: با سوال در باره اینکه چگونه می توانید کمک کنید، نشان دهیدکه او را درک می کنید. دکتر . Kennedy-Moore می گوید: این کار باعث می شود که پدر و مادر نسبت به رفتار مشکل زا در یک طرف قرار می گیرند، به جای اینکه رو در روی هم قرار گیرند.
دکتر Kennedy-Moore می گوید زمانیکه دخترم در کلاس اول بود، بعد از کلاس عادت مشابهی داشت: به خانه می آمد، برادرش را می زد و استراحت می کرد. وقتی دکتر Kennedy-Moore از دخترش خواست تا راه حلی ارائه دهد، او در طول راه مدرسه تا خانه، درخواست غذا کرد. دکتر می گوید: من نمی دانم که آیا واقعا گرسنه بود، یا اینکه غذا برایش آرام بخش بود یا این کار برایش آرامش داشت، چون کمک کرد. راه حل کودکان برای رفتارهای مشکل زا، اغلب بهتر از راه حلهای والدین جواب می دهد چون طبق تحقیقات، راه حل کودکان نتیجه بهتری دارد.
دادن بازخورد به کودکان در طول صحبت درباره روش قبول مسئولیت هایشان نیز به آنها انگیزه می دهد. به جای اینکه به خاطر انجام تکلیف او را به پارک ببرید، برای انجام زودتر تکالیفش او را به پارک ببرید. و زمانیکه به آنجا بردید به او بگویید که نتیجه انجام به موقع تکالیف، داشتن زمان برای تفریح است.
3. قبول عیوب آنها
اگر شما استانداردهای انجام کارها را آسان بگیرید، اغلب کودکان از انتخاب کار لذت می برند. مشاور والدین و روانشناس، پزشک و نویسنده Blessing of a Skinned Knee.، Wendy Mogel می گوید،دیدن کودکان بین 3 و 5 سال که علاقه خود به انجام کارها را از دست می دهند اسفناک است. برای مثال، برخی دوست دارند لباسهای شسته شده را جدا کرده و جورابها را تطبیق دهند اما آنها این کار را نمی کنند چون والدینشان عجله می کننند. اگر کارهای مشخصی وجود دارند که کودکتان به آنها علاقه مند می باشند، مطمئن باشید که آنها را انجام خواهند دارد. Sandra Tyler, از Setauket, New Yorkپسری دارد که دوست دارد نقش گارسون بازی کند بنابراین، بهتر است که خانواده اش کارهایی همچون تمیز کردن میز و ظرف ها را به او دهند.
درمورد کارهایی که کودکتان دوست ندارند، با انجام کمی خلاقیت می توانند آنها را جلب کرد: با استفاده از عروسک، از او بخواهید که کفشهایش را تمیز کند یا پدربزرگش را به تخت ببرد. به او حق انتخاب مسواک زدن قبل از حمام یا بعد از حمام را بدهید؛ این کار به کودکان حس استقلال را می دهد، مولفه مهمی که باعث انگیزش درونی می شود. تلاش برای کنترل کارهای کودکان، باعث کشمکشهای غیرضرروی می شود که با عباراتی همچون نمی تونی من رو مجبور کنی (و بدنبالش: بله من می تونم) پایان می یابد. هیچکدام از ما دوست نداریم تحت کنترل باشیم، بویژه کودکان. کودکان دوست دارند که آنچه انجام می دهند، انتخاب آنها باشد نه اجبار. (سیارک)
پاسخهای دشوار درباره موفقیت
Paul Tough در کتابش با عنوان "نحوه موفقیت کودکان: کنجکاوی و قدرت پنهان شخصیت" می گوید کلید انگیزش کودکان، متفاوت تر از چیزی که همه فکر می کنند. از او خواستیم تا توضیح دهد.
تفکر اشتباه درباره کودکان و انگیزش آنها چیست؟
تا همین اواخر، محققین بر این باور بودند که عامل اصلی در موفقیت کودک، مهارتهای شناختی، نوع هوش ارزیابی شده در تست های IQ، از جمله توانایی شناسایی حروف و کلمات است. اما در بسیاری از بازدیدها از روانشناسان، پزشکان و اقتصاددانان جهان، متوجه شدم که موارد مهمی برای موفقیت شناسایی کرده اند: پشتکار، خود کنترلی، کنجکاوی، وجدان، اعتماد به نفس و خوش بینی.
چگونه می توان در یادگیری این موارد به کودکان کمک کرد؟
داشتن رابطه قوی با کودکان، مهمتر از چیزی است که فکر می کنیم. مطالعات نشان می دهند کودکانی که رابطه قوی با والدین خود دارند –حتی 3 و 4 سال-تحمل بیشتر داشته و به خود متکی هستند. باید به یاد آورد که شخصیت های قوی همچون کنجکاوی و کنترل خود را می توان آموزش داد. آنها حاصل ژنها خوب نیستند. کارهای زیادی می توان انجام داد تا بررشد آنها در کودکان تاثیر کرد.
آیا تحقیق شما بر وظیفه پدرو مادری شما تاثیر کرده است؟
در زمان گزارش این کتاب، همسرم و من پسری داشتیم که اکنون 4 سال دارد. زمانیکه متولد شد، این باور را داشتم که هر چه سریعتر مهارت خواندن و ریاضی را کسب کند، زندگی خوبی خواهد داشت. اکنون، بیشتر برای شخصیتش زمان صرف می کنم.
شما گزارش کردید که کودکتان نیازمند مواجهه با شکست است. چرا؟
آنها نیازمند تجربه فرایند اشتباه و شکست هستند تا به عقب برگشته و مجدد شروع کنند. زمانیکه بزرگ می شوند، با مشکلات بهتر مواجه می شوند. من یاد گرفتم که بهتر است اجازه دهیم کودکان شکست بخورند. توازن سختی است، اما واقعا کودکان نیازمند آن هستند.
این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.
ترجمه itrans.ir / هرگونه کپی برداری بدون ذکر منبع (سیارک) ممنوع است.
