نقد و بررسی Pro Evolution Soccer 2019

Pro Evolution Soccer 2019 با انتشار اش استودیوی بازی سازی کونامی را وارد مرحله ای تازه و هیجان انگیز در عرصه بازی سازی کرده است. همان گونه که پیش از این نیز انتظار می رفت، بازی از لحاظ گرافیکی پیشرفتی چشم گیر و قابل توجه داشته است و علاوه بر آن، کنترل بازیکنان در زمین نیز تاحدود زیادی بهبود یافته و نقص های قسمت های پیشین این سری بازی محبوب، برطرف شده است. نبود دقت در استفاده نام صحیح و کامل تیم ها و بعضا بازیکنان مشکلی است که همیشه این سری بازی با آن دست به گریبان بوده و در این قسمت هم شاهد آن بوده ایم (مشکلی که معمولا پس از چندی از انتشار بازی با در دسترس قرار دادن برنامه های الحاقی برطرف می شود). با تمام این تفاسیر اما، این بار هم PES 2019 عنوانی در خور و قابل توجه است و تا حدود زیادی انتظار هواداران را بر آورده کرده است. با سیارک همراه باشید تا اطلاعاتی دقیق تر درباره این بازی در اختیارتان قرار دهیم.

لوگوی در نظر گرفته شده برای قسمت جدید بازی، چندان ابتکار جدیدی در طراحی اش مشاهده نمی شود و بیشتر این گونه به نظر می رسد که همان لوگوی مورد استفاده در قسمت پیشین بازی را کمی تغییر داده و رنگی به آن اضافه کرده اند. به طور کلی، زمانی که برای نخستین بار وارد فضای اصلی بازی می شوید و کنترل تیمی به خصوص را به عهده می گیرید، مشاهده خواهید کرد که گیم پلی و سیستم کلی بازی همان است که این سری بازی محبوب به خاطر آن شناخته می شود، با این حال، هر چه پیش تر می روید، تغییرات جزئی ای مشاهده خواهید کرد که به مرور فضای بازی را جذاب تر می کنند.

البته چگونگی پاس دادن در هر بازی فوتبالی از مهمترین عواملی شناخته می شود که در کیفیت بازی نقشی تعیین کننده خواهد داشت و PES 2019 هم با استفاده از انیمیشن ها و دینامیک های خلاقانه و جالبی که برای سیستم پاس دادن اش در نظر گرفته شده است، در این بخش عملکرد بسیار خوبی داشته و البته کمی هم این سیستم پاس دادن پیچیده تر شده و کمی زمان می برد تا به آن عادت کنید. هوش مصنوعی بازیکنان در زمین قابل قبول و خوب است. به خوبی می دانند چگونه و چه زمانی باید پاس بدهند و همین عامل باعث می شود تا کنترل بر بازی بیشتر و بهتر شود. در هر بازی ای که انجام می دهید، انتخاب های بسیاری برای چگونگی پاس دادن در اختیار خواهید داشت و بسته به سبک بازی ای که انتخاب می کنید سبک پاس دادن در روند بازی تان نقش چشم گیری خواهد داشت. البته سیستم پاس دادن در این سری بازی همیشه به طرز قابل توجهی خوب بوده است و حتی صرف پاس دادن و انتقال توپ از بازیکنی به بازیکن دیگر می تواند جذاب باشد. در PES 2019 نیز این مسئله هم چنان به قوت خود باقی است و حتی بهتر از پیش هم شده است.

نکته دیگر این که حالت توپ در این قسمت از بازی به خوبی طراحی شده و بر روی آن کار شده است و یکی دیگر از عوامل کیفیت بالای بازی به شمار می رود. در حقیقت این توپ کروی شکل سفید رنگ بیش از هر زمان دیگری به عنوان شیئی جدای از بازیکنان به نظر می رسد و هیچ گاه این تصور به ذهن نمی رسد که گویی توپ به پای بازیکنان چسبیده باشد. علاوه بر این پاس هایی که برای هم تیمی های خود ارسال می کنید، دیگر همانند آن که با لیز هدف گرفته باشید، به مقصد نخواهند رسید و باید دقت بیشتری به خرج دهید. در حقیقت توپ به گونه ای غیر قابل پیش بینی در زمین به گردش در می آید و در عین حال همه چیر بسیار طبیعی و واقعی به نظر می رسد و زمانی که توپ به طور تصادفی از زیر دستان دروازه بان سر می خورد و یا زمانی که با ظرافت به خصوصی به زیر پای بازیکنی چون مسوت اوزیل می آید، احساس بسیار خوشایندی خواهید داشت.

نکته دیگر این که بازیکنانی که توپ را در اختیار ندارند، خلاقیت بیشتری از خود نشان می دهند و هوشمندانه تر از قبل خود را در فضاهای خالی موجود در زمین قرار می دهند تا برای آن ها توپی ارسال شود و زمانی که بازیکنی بخواهد به عمق خط دفاع حریف بزند، پیش از آن شما را مطلع می کند و به این صورت قادر خواهید بود با زمان بندی دقیق تری پاس توی عمق برای آن بازیکن به خصوص ارسال کنید. درگیری های فیزیکی نیز در این قسمت جدید از بازی پیشرفت قابل توجهی داشته و این گونه به نظر می رسد که سازندگان و طراحان بازی، زمان زیادی برای بهبود این نکته در خصوص بازی صرف کرده اند که البته به نتیجه مد نظر نیز دست یافته اند. زمانی که توپ را از دست می دهید، برای باز یافتن آن باید با تمام وجود و توان بجنگید و به همین خاطر باز پس گرفتن توپ بسیار چالش بر انگیز تر و هیجان انگیز تر از پیش می شود. بازیکنان با تمام توان برای یافتن فضای خالی در زمین با یکدیگر درگیر می شوند و در این قسمت جدید از مشخص کردن بازیکنان به خصوصی که مدافعین سایه به سایه آن ها حرکت کنند و از قرار گرفتن شان در فضاهای خالی جلوگیری کنند، اهمیت بیشتری پیدا می کند. بدن آمدن، دریبل زدن و سایر مهارت های فردی این چنینی به طور ویژه ای به سبک بازی منحصر به فرد هر شخصی بستگی خواهند داشت و در نظر گرفتن دو دکمه جداگانه در قسمت چپ و راست کنترلر کنسول برای این منظور، انتخاب های گوناگونی پیش روی بازیکن از این لحاظ وجود خواهد داشت. به همین خاطر زمانی که مدافعی را به این صورت دریبل کرده و پشت سر می گذارید به مراتب احساس بهتری پیدا خواهید کرد و علاوه بر آن کاملا متوجه تفاوت حرکات هر کدام از بازیکن ها نیز خواهید شد. برای نمونه زمانی که کنترل لیونل مسی را در دست دارید، مشاهده خواهید کرد که در محوطه جریمه توپ را کمی از زمین فاصله داده و از روی پای مدافع عبور می دهد و سپس خود با جثه نسبتا کوچک اش در موقعیت مناسبی برای گلزنی قرار می گیرد. این در حالی است که بازیکنی چون پل پوگبا کمتر به خاطر توانایی حمل توپ اش در محوطه جلب توجه خواهد کرد و بیش از هر چیز دیگری با قدرت بدنی بالایی که دارد سعی می کند فضایی خالی برای خود در محوطه به وجود آورد تا در موقعیت مناسبی برای گلزنی قرار گیرد و بتوانید به او پاس دهید. اگر از جلمه طرفداران سری بازی PES باشید مطمئنا با این مسئله به خوبی آشنایی دارید که یکی از تمرکز های اصلی سازندگان بازی بر آن است که ویژگی های منحصر به فرد هر بازیکن و نیز ویژگی های به خصوص هر تیم در نظر گرفته شوند؛ مسئله ای که به طور معمول در پیاده سازی آن موفق بوده اند. PES 2019 نیز از این قائده مستثنی نیست و بهبود هایی هم از این لحاظ داشته است.

البته همه چیز برای این قسمت جدید بازی خوب و عالی نیست و  برخی از ویژگی های نا امید کننده قسمت های پیشین در آن مشاهده می شود. برای نمونه داوران بازی ها به هیچ عنوان در قضاوت بازی ثبات ندارند؛ به این معنا که در برخی از صحنه ها بیش از اندازه سخت گیر اند و حال آن که در صحنه هایی دیگر در همان بازی به سادگی از صحنه ای خشن می گذرند. موتور گرافیکی جدید به کار گرفته شده برای ساخت بازی صحنه های بی نظیری خلق می کند و مشاهده سایه های نقش بسته بر چمن های زمین که به زیبایی طراحی شده اند، واقعا چشم نواز است، با این حال، این گونه به نظر می رسد که بر روی طراحی گرافیکی تماشاچیان حاضر در استادیوم چندان زمان صرف نشده است و تنها مشکل گرافیکی بازی شاید همین مسئله باشد. نکته دیگر این که همانند قسمت های پیشین بازی، پیتر دروری و جیم بگلین دو گزارشگر بازی هستند و اگر تجربه بازی کردن قسمت های پیشین را داشته باشید، مطمئنا خواهید دانست که دیالوگ های در نظر گرفته شده برای این دو گزارشگر چندان از به هم پیوستگی جالبی برخوردار نبوده اند و متأسفانه این ایراد در قسمت جدید بازی هم مشاهده می شود: دروری پس از مشاهده یک ضربه نه چندان خطرناک به سمت دروازه بیش از اندازه هیجان زده می شود و بار ها و بار ها در طول یک بازی صدای بگلین را می شنویم که دیالوگی مشخص را تکرار می کند: «اگر نتوانید حدس بزنید، چندان چیزی عاید تان نخواهد شد.». این مسئله تا جایی ادامه پیدا می کند که در نهایت تصمیم خواهید گرفت صدای گزارشگران را به طور کلی قطع کنید.

نکته منفی دیگر در خصوص این قسمت از بازی این است که هیچ تغییری در بخش Master League به وجود نیامده است و امکانات و قابلیت های جدیدی در این بخش از بازی اضافه نشده است. مسابقات کاپ قهرمانی جهان در این بخش چندان هیجان انگیز طراحی نشده است و مذاکرات شکل گرفته برای عملی کردن نقل و انتقالات نیز همان است که در قسمت پیشین بازی شاهد اش بودیم، با این تفاوت که به هنگام مشخص کردن دستمزد بازیکنان و بستن قرار داد، کمی آزادی عمل بیشتری خواهید داشت. رقم هایی که برای انتقال بازیکنان به تیم های دیگر در نظر گرفته شده است، با رقم های دنیای واقعی فوتبال سازگاری ندارد و بسیار کمتر از رقم های نجومی ای است که بعضا با دریافت آن ها بازیکنان بزرگ به تیم های باشگاهی دیگر می پیوندند. برای نمونه تنها کافی است چیزی حدود دوازده میلیون یورو هزینه پرداخت کنید تا بازیکنی چون آیمریک لاپورت را به خدمت بگیرید، حال آن که تنها شش ماه از زمانی می گذرد که باشگاه منچستر سیتی، رقمی بالغ بر پنجاه و هفت میلیون یورو برای به خدمت گرفتن این مدافع مرکزی پرداخت کرده است.

دروازه بان ها در این قسمت جدید واقع بینانه تر طراحی شده اند و این مسئله نیز از دیگر نکات مثبت بازی است. زمانی که بازیکنی در موقعیت تک به تک قرار می گیرد و دروازه بان را بیرون می آورید، به مراتب کار دشوارتری برای جلوگیری از گل شدن توپ خواهد داشت. علاوه بر این تمامی دروازه بان هایی که مهارتی به خصوص دارند (برای مثال دروازه بانی که در متوقف کردن ضربات از راه دور مهارت دارد)، به خوبی قابل تمایز از سایر دروازه بان ها هستند و واکنش هایی منحصر به خودشان دارند. انیمیشن ها و حرکات جدید اضافه شده به دروازه بان ها نیز حالت ربات مانند آن ها در قسمت های پیشین بازی را تا حد قابل قبولی کاهش داده است. در این قسمت شاهد واکنش هایی زیبا و چشم نواز از دروازه بان ها خواهیم بود و بعضا ضرباتی که روانه سه گوش دروازه می شوند را با سر انگشتان خود راهی کرنر می کنند. این را هم باید به خاطر داشته باشید که در این قسمت جدید، میزان خستگی دروازه بان ها نیز اهمیت پیدا می کند و برای این که در فرم ایده آل خود باشد، تا پایان بازی باید به این مسئله توجه داشته باشید. علاوه بر این سیستم خستگی بازیکنان به طور کلی در این قسمت جدید از بازی، از اهمیت بیشتری برخوردار است. برای نمونه زمانی که به طور مداوم بازیکن های خط میانی و دفاعی تیم مقابل تان را درگیر نگه می دارید، به مرور زمان خسته خواهند شد و می توان به وضوح خستگی را در گام های آنان دید؛ همین مسئله باعث می شود تا امکان خلق موقعیت بیشتری بر روی دروازه حریف پیدا کنید (البته در صورتی که بازیکنان تازه نفسی را در خط حمله به میدان بیاورید). در سوی دیگر اما این نکته را هم باید به خاطر داشته باشید که بازیکنان خودی نیز به مرور خسته خواهند شد و در یک چهارم نهایی بازی دیگر توانایی های اولیه خود را نخواهند داشت. این سیستم جدید به کار گرفته شده در خصوص خستگی بازیکنان شما را مجبور به آن می کند که با تدبیر بیشتری بازی کنید و تنها در مواقعی از یک بازیکن برای دویدن مسافتی طولانی استفاده کنید که مجبور باشید و نیز توجه تان به تعویض ها بیشتر خواهد شد. تا حد امکان سعی شده تا بازی واقع بینانه باشد و سازندگان بازی به خوبی قادر بوده اند بازی ای خلق کنند که قدرت تفکر و مهارت های بازیکنان را به خوبی به چالش بکشاند.

متأسفانه تنها مشکلی که در خصوص این بازی فوق العاده زیبا کمی نا امید کننده به نظر می رسد، عدم استفاده از نام های دقیق برای تیم ها و بعضا بازیکنان آن ها است و تفاوت های اسمی با تیم های دنیای واقعی فوتبال هنوز هم در این بازی مشاهده می شود و این مسئله می تواند PES را کمی از رقیب دیرینه خود، FIFA عقب بیندازد، با این حال، شکی نیست که از لحاظ گیم پلی و گرافیک، بازی در سطح فوق العاده قابل قبولی است (همان گونه که در قسمت های پیشین بازی نیز شاهده آن بودیم) و هر سال یکی از بهترین بازی های دنیای فوتبال را روانه بازار کرده و در اختیار علاقه مندان به این سبک بازی قرار می دهد. شاید خارج از مستطیل سبز، بازی با مشکلاتی رو به رو باشد، اما اگر تنها بازی و حال و هوای آن را در نظر بگیریم، مطمئنا PES را نمی توان رقیب دست و پا بسته ای برای FIFA به شمار آورد.

نظرات

برای ارسال نظر باید وارد حساب کاربری شوید. ورود یا ثبت نام

بیشتر بخوانید