ممکن است به نظر برسد که هیچ چیز شما را متعجب نخواهد کرد و همه چیز را قبلاً دیده اید. اما این گونه نیست! به این تصاویر نگاهی بیندازید و چیز جدیدی کشف کنید.

عینک دید در شب سبز است

زیرا چشم انسان می تواند سایه های سبز را بیش از هر رنگ دیگری تشخیص دهد.

عکس از قایق غرق شده به یک قطعه زمین  و یک نخلستان کامل تبدیل شده است

نژاد Grey Percheron در ابتدا سیاه است اما با گذشت زمان کمرنگ می شود!

عکس مجسمه ای از عیسی در یک قبرستان متروکه در لهستان توسط درخت آرام آرام بلعیده می شود

 با طرح گل سنتی آبی بشقاب چینی تزئین شده است!

عکس از شن و ماسه اوکیناوا در ژاپن شامل هزاران ستاره کوچک است

مارمولک Hydrosaurus از فیلیپین 

کارت های بازی سیاه ، تصویری که فقط وقتی مستقیم نگاه می کنید روی آن قابل مشاهده است

نقش برجسته  مصر با قدمت بیش از 2400 سال با شباهت باورنکردنی به رهبر پرولتاریای جهان در قرن بیستم.

اکتشاف توسط پیتر فرانکوپان مورخ انگلیسی

ما در زمان شگفت انگیزی زندگی می کنیم.

آیا می خواهید خورشید را از سیاره دیگری در حال غروب کردن ببینید؟ خواهش میکنم! این عکس توسط مریخ نورد گرفته شده است.

نژادی اسب که سبیل دارند

کوارتز شبیه گل رز

مجسمه سازی  در فلوریدا توسط دانیل پوپر

معجزه سنگاپور ، باغهای ساخته بشر در کنار خلیج

در صحرا، اخیراً برف بارید. اینجا برف روی تپه های شنی به این زیبایی دیده می شود.

اینجا ورودی فروشگاه مبلمان است

عکس از پالت رنگ 3400 ساله از مصر باستان

در صورت وقوع سیل ، در زیر توکیو تونل های عظیمی وجود دارد

درست مثل اژدهایان کوچک ، درست است؟ اینها پوسته تمساح چشم قرمز است!

گریم روی رول های دستمال توالت توسط هنرمند Junior Fritz Jacquet

 روزهای پایانی زندگی آنتوان چخوف بود و او به دلیل ابتلا به بیماری سل در“یالتا” یکی از شهرهای شبه جزیره “کریمه” زندگی می کرد . آنتوان چخوف ،  نویسنده بزرگ  قرن نوزده و اوایل قرن بیست روسیه می باشد که کتابهای زیادی از او در ایران ترجمه  شده است.خانه آنتوان چخوف بعدها به «کلبه سفید» معروف گردید. در این خانه آنتوان چخوف میزبان نویسندگان و هنرمندان بزرگ عصر خود مانند ماکسیم گورکی و تولستوی بوده است.هوای مطبوع کریمه باعث شد که تولستوی همراه خواهرش چند هفته میهمان آنتوان چخوف شوند. تصاویر باقی مانده از حضور این سه نویسنده بزرگ از اهمیت تاریخی برخوردار است. (سیارک)

معدنچیان کوچک ایالات متحده، 1911

مردان امیدوارند در طول رکود بزرگ 1930 دست کم کار پیدا کنند

کارکنان اردوگاه کار اجباری آشویتس در تعطیلات، 1944

یک سرباز آلمانی 16 ساله  زمانی که متوجه می شود که آلمان سقوط کرده است

سرهنگ پل تیبت،30 ساله، بهترین خلبان ارتش امریکا، که از کابین خلبانیش Enola Gay قبل از پرواز در سال 1945 دست تکان می دهد

سایه مردی که روی پله ایستاده و منتظر باز شدن درب یک بانک بود. پس از انفجار هسته ای، 1945، Silhouette باقی ماند

پیامدهای جنگ جهانی دوم. نمایش محبوب ترین محصولات در نمای فروشگاه. لندن 1946

همسر معدنچی با بچه ها. کنتاکی 1946

ملاقات یک پناهنده آلمانی با دخترش، که او را از یک سالگی در سال 1956 ندیده است

یک تابلو در ورودی به باغ وحش، که می گوید: "سفید پوستان امروز اجازه ورود به باغ وحش را ندارند"، 1959

دختر سیاه پوست، همراه با مارشال های فدرال، برای حفاظت از او. نیواورلئان، 1960

ویلی ییدر از شرق برلین یک پسر 4 ساله را از یک پنجره پرتاب می کند تا او را به برلین غربی، 1961 ببرند.

لیندون جانسون ههراه با ژاکلین کندی، به عنوان رئیس جمهور، 22 نوامبر 1963، سوگند یاد میکند

 دختر 16 ساله که در مدرسه ابتدایی سن دیگو، 1979 بازداشت شد

پناهندگان کرد در حال مبارزه برای گرفتن نان در هنگام توزیع کمک های بشردوستانه در مرز ترکیه، 1992

عکس ماهواره ای روز بعد از حمله تروریستی در نیویورک، 12 سپتامبر 2001 گرفته شد

مادر و نوزادش در انتظار غذا . نیجر 2005 / رویترز 

یک مرد از سیل پس از طوفان کاترینا فرار می کند. ایالات متحده آمریکا، نیواورلئان، 2005

زن 25 ساله کنار قبر برادرش که در ارتش ایالات متحده در عراق و افغانستان در سال 2013 خدمت می کرده است

1. پرنده صورتی به رنگ آب نبات 

2. پرواز توپ تنیس

3. گل ویستریا در ژاپن

4. تالار کتابخانه ، دوبلین

5. مه در سوئیس

6. برف در بهار مریلند

7. شرکت کننده در رقابت شدید اتو زدن

8. رعد و برق

9. نقاشی در ظرف غذا

10. رنگهای پاییزی در ساختمان موزه

11. راه شیری روی فانوس دریایی

12. موزاییک برجسته بر روی کلیسای جامع فلورانس

13. Petunia "ستاره آسمان"

14. میدان های رعد و برق

15. پل به عنوان یک اثر هنری

15. ردیابی در کویر Namib

17. Kingfisher و بازتاب آن در آب

18. Hawa Mahal، قصر ، جیپور (هند)

19. "چشم" تونل

20. گل رز صورتی و سفید

21. آتش بازی در ژاپن

عکس مرد در حال سقوط از ریچارد درو که موفق به فیلمبرداری از سقوط یکی از قربانیان حمله تروریستی به مرکز تجارت جهانی در 11 سپتامبر 2001 شد.

چیزی تقریباً طغیان آور در وضعیت این مرد وجود دارد ، گویی با اجتناب ناپذیری از مرگ روبرو شده بود ، تصمیم گرفته  با آن کنار بیاید!

عکاس عکس مرد در حال سقوط ، ناشناس نیست! او می داند که این چیزی است که بعدا نمی توان ضبط کرد. معمولاً تاریخ در لحظه ای با وحشت و سردرگمی ساخته می شود ، بنابراین به عهده اشخاصی همچون او " شهود باهوش" است که حضور ذهن را برای ثبت و ضبط آن لحظه داشته باشند. عکاس از زمان جوانی آن ذهن هوشیار را داشته و از آن برخوردار بوده است. وقتی که  بیست و یک ساله بود ، درست در پشت بابی کندی ایستاد ، هنگامی که به سر بابی کندی شلیک شد. ژاکت او با خون کندی آغشته  شده بود ، اما او روی یک بلندی پرید و عکس هایی از چشمان باز و سوزناک کندی ، و سپس عکس کندی را در آغوش همسرش گرفت که به عکاس ها التماس می کرد و به او التماس می کرد - که عکس نگیرند.

"ریچارد درو" هنوز ژاکت آغشته به خون کندی را حفظ کرده است. ریچارد برای آسوشیتدپرس کار می کند. او روزنامه نگار است. رد کردن تصاویری که قاب او را پر می کنند ، بر عهده او نیست.

هیچ کس نمی داند  تاریخ چه زمانی ساخته می شود .

حتی تشخیص این مسئله که جسمی زنده است یا مرده نیست ، بر عهده او نیست ، زیرا دوربین هیچگونه تمایزی قائل نیست ، و ریچارد درو مانند اکثر  عکاسان ، درگیر کار بدن  های تیر خورده  است ، مگر اینکه آنها "انسل آدامز" باشند.( عکاس طبیعت)

آنها پس از شروع آتش سوزی ، شروع به پرش نکردند. در زمان سقوط برج شروع به پرشکردند. آنها از طریق پنجره هایی که از قبل شکسته بودند پریدند. آنها برای فرار از دود و آتش می پریدند. وقتی سقفی سقوط می کرد و کفها فرو ریختند ، پریدند. آنها فقط قبل از مرگ یک بار دیگر نفس کشیدند. آنها از چهار طرف ساختمان و از تمام طبقات بالا و اطراف ساختمان به طور مداوم می پریدند. از دفاتر مارش و مک لنان ، شرکت بیمه پریدند. از دفاتر کانتور فیتزجرالد ، شرکت بازرگانی اوراق بهادار. از رستوران در طبقه 106 و 107 در بالاترین طبقه .

بیش از یک ساعت و نیم ، پریدن از ساختمان جریان پیدا کرد ، یکی پس از دیگری ، پیاپی و نه به صورت پراکنده ، گویا هر فرد قبل از اینکه شجاعت پریدنرا داشته باشد ، نیاز به دیدن یک فرد دیگر داشت که می پرید. یک عکس ، که از فاصله دور گرفته شده است ، نشان می دهد که افراد در حال پرش به ترتیب کامل هستند ، مانند چتربازان ، قوس تشکیل شده از سه نفر در حال غوطه خوردن در فضا را تشکیل می دهند ، به طور مساوی از همدیگر  فاصله دارند. 

 انتشار این عکس اعتراضات بسیاری را از طرف افرادی که عکاس را بی احساس خوانند ، برانگیخت. عکاس خودش نگاه متفاوتی به آن می کند. وی ده سال پس از این واقعه ، در مصاحبه ای اظهار داشت که وی این عکس را "سرباز گمنام" می داند و نماینده هرکسی است که آن روز سرنوشت مشترکی داشت. اعتقاد بر این است که پس از برخورد دو فروند هواپیمای مسافربری به برج های دوقلوی مرکز تجارت جهانی ، حداقل دویست نفر از پنجره های  WTC پریدند. هویت اولین شخصی که از یکی از برج ها پرید هنوز هم جنجالی است.

عکس از کتاب فارسی چهارم ابتدایی سال 1349 کتابی قدیمی است که میتواند خاطره بسیاری را برای عزیزان زنده کند