بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد 113
|
که تاب من به جهان طره فلانی داد | |
|
دلم خزانه اسرار بود و دست قضا |
درش ببست و کلیدش به دلستانی داد |
|
شکسته وار به درگاهت آمدم که طبیب |
به مومیایی لطف توام نشانی داد |
|
تنش درست و دلش شاد باد و خاطر خوش |
که دست دادش و یاری ناتوانی داد |
|
برو معالجه خود کن ای نصیحتگو |
شراب و شاهد شیرین که را زیانی داد |
|
گذشت بر من مسکین و با رقیبان گفت |
دریغ حافظ مسکین من چه جانی داد |
تعبیر فال حافظ
مقدمات رسیدن به مرادت مهیا شده. دست قضا همه چیز را روبراه کرده و درهای بسته به رویت باز می شوندو دوباره جوان می شوی و شادابی خود را به دست می آوری. فقط مواظب حریفان خود باش که اینبار هم سرمایه ی تو را از بین نبرند. اسرارت را هم برای خودت حفظ کن.
