دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
|
واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند | |
|
بیخود از شعشعه پرتو ذاتم کردند |
باده از جام تجلی صفاتم دادند |
|
چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی |
آن شب قدر که این تازه براتم دادند |
|
بعد از این روی من و آینه وصف جمال |
که در آن جا خبر از جلوه ذاتم دادند |
|
من اگر کامروا گشتم و خوشدل چه عجب |
مستحق بودم و اینها به زکاتم دادند |
|
هاتف آن روز به من مژده این دولت داد |
که بدان جور و جفا صبر و ثباتم دادند |
|
این همه شهد و شکر کز سخنم میریزد |
اجر صبریست کز آن شاخ نباتم دادند |
|
همت حافظ و انفاس سحرخیزان بود |
که ز بند غم ایام نجاتم دادند |
تعبیر فال حافظ
اگر به تمام نیات خودتان می رسید منظور این است که لیاقت داشته و مورد لطف خداوند قرار گرفته اید زیا با تمام وجود خدا را می پرستید و وجود خودتان را از خدا می دانید. صبرتان باعث شد مژدگانی دولت به شما بدهند و جور و جفا را از شما دور کنند.
