اختلال بیش فعالی یا ADHD اختلالی است که در آن پرتحرکی، بی توجهی و رفتارهای ناگهانی بیشتر و شدیدتر از کودکان دیگر وجود دارد. 3 تا 5 درصد کودکان مبتلا به این اختلال هستند. علائم این بیماری قبل از 7 سالگی شروع می شود ولی اغلب در دوران مدرسه مشکلات جدی ایجاد می گردد. میزان شیوع اختلال بیش فعالی یا کودکان تکانشی، کمبود توجه، تا 12 درصد نیز می رسد چنین میزان شیوع به این معنی است که از هر 100 نفر 12 نفر می توانند مبتلا بهاختلال بیش فعالی یا ADHD ، کمبود توجه باشند و این رقم بالایی محسوب می شود و نیاز به توجه به این بیماری تشدید می یابد.  اختلال بیش فعالی یا ADHD دارای 3 علامت مهم است که به طور پایدار ،ثابت و همیشگی دیده می شوند.

مشکلات اساسی این کودکان عبارتست از بی توجهی، بیش فعالی و تکانش گری.

به دو علت تشخیص و درمان هرچه سریعتر بیش فعالی مهم است:نخست آنکه درمان به کسی که اکنون در سن کودکی است کمک می کند، دروس خود را هرچه آسانتر در مدرسه فراگیرد و دوم ، درمان زودتر می تواند خطر مسئله رفتاری بیش فعالی کودکان را که به احتمال زیاد، تادوران بزرگسالی تداوم می یابد، کاهش دهد.روش های مختلفی برای درمان این اختلال وجود دارد از جمله دارودرمانی ،رفتاردرمانی ،نوروفیدبک تراپی و ....
تمامی این روشهای درمانی هر کدام به گونه ای در روند بهبود این اختلال تاثیر می گذارند، معماری زمانی در این روند وارد می شود که یکی از روشهای درمان رفتار درمانی نامیده میشود،با توجه به این موضوع که رفتار در فضا صورت میگیرد و معماری شکل دهنده فضا می باشد بنابراین با تغییر و بهبود فضا و ایجاد فضاهای متناسب و کارآمد می توان به درمان مبتلایان به این اختلال کمک زیادی نمود.

در این تحقیق سعی بر آن شده است که با شناخت کامل پیش فعالی و روشهای درمانی آن،مکانی برای آموزش و درمان این گروه طراحی شود چرا که همانگونه که با عدم درمان درست ممکن است در آینده تاثیرات زیادی دامنگیر شخص شود با درمان به موقع و قرار دادن این انرژی در مسیر درست و مناسب میتوان به نتایج خوبی دست یافت.

(همچون اگوار کمپاد سوئدی بنیانگذار و رییس فروشگاههای IKEA، بولت دونده جاماییکایی که اکنون قهرمان دوي سرعت جهان است) با طراحی مجموعه ای درمانی آموزشی از یک جهت به درمان این اختلال پرداخته شود و در کنار درمان دارویی، با کمک مجموعه ای آموزشی به پرورش این افراد پرداخته شود و در عین حال ساختمان و طراحی آن نمادی از خصوصیت رفتاری این افراد باشد و گویای جامعه مورد بررسی باشد.ترجمه  itrans.ir

اختلال بیش فعالی یا ADHD چیست؟

همه چیز در باره این اختلال همه چیز درباره اختلال بیش فعالی یا ADHD توضیح داده شده است

آیا فرزند شما مبتلا به اختلال بیش فعال یا ADHD است ؟
برای بیشتر خانواده ها، این ، به معنای آغاز یک حرکت طولانی در دنیای داروها میباشد. درمانهای اصلی برای درمان  کودکان تکانشی یا ADHD؛ داروها هستند و برای بیشتر از 80% از اختلالات موثر واقع میشوند. اما بسیاری از والدین، درباره اثرات جانبی داروها نگران هستند که این عوارض بوجود آورنده بیماری جدیدی برای فرزندشان شود و میخواهند ، قبل از اقدام به درمان دارویی برای اختلال بیش فعالی یا ADHD ، درمانهای دیگری را امتحان کنند. مهم نیست که چه انتخابی دارید، میتوانید به کودک خود کمک کنید که زندگی موفق‌تری داشته باشد.

• اختلال بیش فعالی یا ADHD چیست؟
• مصرف یا عدم مصرف دارو در اختلال بیش فعالی یا ADHD
• والدین و کمک معلم بر اختلال بیش فعالی یا ADHD
• تاثیر خواب بر اختلال بیش فعالی یا ADHD
• تاثیر بازی بر اختلال بیش فعالی یا ADHD
• تاثیر مراقبه و تمرکز حواس بر اختلال بیش فعالی یا ADHD
• تاثیر موزیک درمانی بر اختلال بیش فعالی یا ADHD
• تاثیر اسیدهای چرب امگا3 بر اختلال بیش فعالی یا ADHD

مصرف یا عدم مصرف دارو در اختلال بیش فعالی یا ADHD

برای برخی از افراد مانند سونیا، موضوعِ سن کودک بیش فعال مطرح بود. وی میگوید: " پسر من، در هنگامی که درمانهای ADHD برایش تجویز شد، فقط 5 سال داشت، و من فکر میکردم این سن، برای دریافت دارو خیلی کم است".
در حقیقت، آکادمی اطفال آمریکا ، با این نظر موافق است. آنها معمولا قبل از 6 سالگی تجویز میکنند، که با رفتار درمانی آغاز کنید. ریچارد گالاگر، دارای مدرک دکترا، مشغول در موسسه بیش فعالی و اختلالات رفتاری، در مرکز مطالعات کودکِ NYU میگوید: " والدین معمولا سوال میکنند که آیا میتوان قبل از درمانِ دارویی، شیوه های درمانی دیگری را پیشنهاد کرد، و البته روش‌های مختلفی وجود دارند که میتوانند موثر واقع شوند " . وی به والدین توصیه میکند که بدلیل معایب و البته مزایای درمانهای دارویی، در ابتدا به دنبال راه حلهای درمانی دیگر باشند".
درمانگران میگویند که در کودکانی که فقط بی توجه و بی تمرکز هستند، نسبت به انهایی که ضربه‌ای و بیش فعال هستند، تغییرات رفتاری به تنهایی ، میتواند موثر واقع شود. موفقترین درمانها برای درمان ADHD، میتواند ترکیبی از دارو و رفتار درمانی باشد.

والدین و کمک معلم بر اختلال بیش فعالی یا ADHD

Gallagher میگوید: والدین و معلمهای کلاسی، میتوانند برای تشخیص و اصلاح رفتار کودک، نقش مهمی داشته باشند.
این برای والدین، به معنای ایجاد اهداف کوچک و قابل مدیریت ، مانند نشستن به مدت 10 دقیقه بر روی صندلی، و پاداش دادن پس از انجام اینکار میباشد. همچنین، ارسال " کارتهای گزارش‌دهی روزانه" برای والدین، میتواند برای معلم کمک‌کننده باشد ، به والدین اجازه دهید تا بدانند که آیا کودک توانسته است رفتار خود را در مدرسه کنترل کند یا خیر.
پس سونیا اکنون 10 ساله است، و وی میگوید " از زمانیکه وی در کودکستان بود، من برای اصلاح رفتار؛ با معلم او همکاری کردم تا بتوانم به او کمک کنم" . او در 20 دقیقه، بر روی 3 هدف تمرکز کرد: نشستن در یک جا، ادامه انجام یک کار، و محترمانه برخورد کردن با دیگران". وقتی او این کارها را بخوبی انجام داد، جایزه او انجام تیراندازی تفریحی در روز بعد بود- که از دست دادن این تفریح میتوانست برای وی تنبیه بزرگی باشد. Edward Hallowell، MD، نویسنده‌ی رهایی از حواس‌پرتی میگوید: یک مربی میتواند با کودکان بزرگتر کار کند تا با سیستمی که برای همگامی با اموزشها ، کتابها طراحی شده است ، همراه شوند. وی همچنین می‌افزاید: برای پدران و مادران خیلی کمک کننده است که سازماندهی شدن را به کودکان خود بیاموزند، چراکه کودکان معمولا نسبت پدر و مادر خود بیشتر آزار میرسانند و غرولند میکنند.

تاثیر خواب بر اختلال بیش فعالی یا ADHD

بستن چشمها برای کودکان دارای ADHD، میتواند آرامبخش و تغییر دهنده باشد. تحقیقات نشان داده است که فقط یک خواب نیم ساعته میتواند به از بین بردن بی قراری و تکانشگری کودکان کمک کند. Mark Stein ، دکترا، که متخصص ADHD در بیمارستان سیاتل است، میگوید: " تعداد زیادی از کودکان مبتلا به اختلال ADHD، دارای اختلال در خواب هستند، و هر شرایطی میتواند این وضعیت انها را بدتر کند".
یکی از مهمترین مشکلات برای کودکان مبتلا به ADHD ، این است که انها نمیتوانند آرام بگیرند و به خواب بروند؛ پس آشفتگی انها، میتواند موجب بدتر شدن نشانگان آنها شود. در حالیکه برخی از پزشکان، کمک‌کننده های مورد استفاده برای خوابیدن ، مانند ملاتونین را پیشنهاد میدهند، شما باید با عادات خوابیدنِ خوب اغاز کنید:
• حتی در زمان تعطیلات پایان هفته، دارای برنامه خواب منظمی باشید
• اتاق خواب را خنک و تاریک نگه دارید
• از تکنیکهای ارامبخشی استفاده کنید.
سونیا میگوید:" ما زمان خواب فرزندمان را به 10 قسمت تقسیم کردیم، بخشهایی مثل دوش گرفتن، پوشیدن لباس خواب، مطالعه کتاب برای مدت 10 دقیقه و غیره" . وی میگوید که فرزندش در ابتدا دچار اختلال خوابیدن بود، اما اکنون این رفتار وی اصلاح شده است. کامپیوتر، تلویزیون و تلفن و بازیهای ویدئویی را به بیرون از اتاق خواب انتقال دهید تا فرزندان بتوانند خواب آرامی داشته باشند.

تاثیر بازی بر اختلال بیش فعالی یا ADHD

اطمینان حاصل کنید که فرزند شما دارای زمان بازی و دویدن کافی میباشد ( در زمانهای مناسب). برخی مطالعات جدید، دریافته‌اند که کودکانی که به انجام تمرین های 30 دقیقه ای میپردازند، میتوانند رفتارهای خود را بهتر سازماندهی کنند.
الیز ، این نتایج را تایید میکند. وی میگوید: " همانند بسیاری از کودکان ADHD، کودک من هم دارای هماهنگی خیلی خوبی نبود، اما او، شنا را خیلی دوست داشت" . وی ادامه میدهد" او دوست داشت در اب شیرجه بزند و پس از شنا، آرامتر میشد" .
اگر کودک شما میخواهد ورزشهای سازماندهی شده‌ای را انجام دهد، که نیاز به تمرکز و توجه دارد، مانند بیس بال و تنیس، باید موارد بیشتری برای رفتار با وی در نظر گرفته شود . استین میگوید: " قبل از آغاز به درمان، تعداد زیادی از بیماران به دنبال بازی در محیط باز بودند، اما درمان، به آنها کمک کرد تا بهتر بازی کنند و همچنین به صورت تیمی بازی کنند" .

تاثیر مراقبه و تمرکز حواس بر اختلال بیش فعالی یا ADHD

یکی از شیوه های درمانی جدید، بر روی تمرکز حواس - یعنی یادگیری اینکه چگونه حواس خود را متمرکز کنیم ، و نیز بالا بردن سطح آگاهی و تمرین خود کنترلی ، از طریق تنفس و مراقبه؛ متمرکز شده است. این روشها میتوانند به درمان نشانگان ADHD کمک کنند.

یک مطالعه بیان میکند که وقتی والدین و کودکان یک برنامه اموزشی تمرکز حواس را انجام میدهند، کودکان، نشانگان اختلالِ کمتری را بروز میدهند. و والدین انها استرس کمتری را احساس میکنند.
این اخبار امیداوارکننده، اما چالش زا ، نشان میدهد که هنوز هم شواهد محکمی در مورد استفاده از یک استراتژی کاملا قابل توصیه وجود ندارد. پسر الیز، برخی از تکنیکهای تمرکز را انجام داد، تا بتواند رفتارهای خود را کنترل نماید. گرچه این تکنیکها کمک کننده بودند، اما وی بیان کرد که نمیتواند دائما به انها پایبند باقی بماند.

تاثیر موزیک درمانی بر اختلال بیش فعالی یا ADHD

این درمان، میتواند موجب تقویت مهارتهای اجتماعی شود. این موزیک باید به صورت ساختار یافته و ریتمیک باشد. اجرای موسیقی نیاز دارد که بخشهای مختلف مغز شما با هم کار کنند و نیز باید یاد بگیرید که چگونه، عضوی از یک گروه باشید.
مطالعات کمی در مورد تاثیر موسیقی بر روی درمان و کم کردن نشانگان ADHD وجود دارد، اما دانشمندان میدانند که وقتی کودکان ابزارهای موسیقی را مینوازند؛ مثل درسهای پیانو در خانه و مدرسه و غیره؛ میتوانند نسبت به کودکانی که اینکار را انجام نمیدهند؛ عملکرد بهتری داشته باشند. اگر کودک شما ترجیح میدهد بجای نواختن فلوت؛ به توپ ضربه بزند؛ یا نمیتواند برای اموزش درس، بر روی صندلی بنشیند؛ گوش دادن به لیست علاقه مندیهای وی میتواند وی را ارامتر کند، تا نهایتاً بتواند تکالیفش را بهتر انجام دهد. وقتی به موسیقی مورد علاقه تان گوش میدهید, مغز شما دوپامین؛ که یک ماده شیمیایی است که به افزایش تمرکز کمک میکند؛ را ازاد میکند. برای ارتباط دادن موسیقی به ADHD؛ انجام تحقیقات بیشتری لازم است؛ و این زمینه؛ نیاز به تلاش و تحقیقات بیشتری دارد.

تاثیر اسیدهای چرب امگا3 بر اختلال بیش فعالی یا ADHD

در طی سالها، رژیمهای زیادی برای درمان ADHD ؛ پیشنهاد شده و توسط دانشمندان رد شده اند. نکات تحقیقاتی قبلی، میتوانند موجب برقراری ارتباط بین امگا 3 و ADHD شوند. این مواد مغذی، در ماهیهایی مانند سالمون، گردو، بذر کتان، و محصولات سویا، سبزی های برگ دار، و در غذاهای دیگر یافت میشوند. در یک مطالعه مشخص شد که کودکان مبتلا به ADHD ؛ دارای سطح کمتری امگا 3 در خونشان هستند، که وجود این ماده در رژیم غذاییِ انها میتواند در درمان آنها کمک‌کننده باشد.گرچه مکملهای امگا 3 نیز بعنوان یک درمان توصیه نمیشوند، اما Hallowell خاطر نشان میکند که استفاده از یک رژیم متعادل و دارای امگا 3 ، شامل ماهی، غلات کامل و مقادیر زیادی میوه و سبزیجات , و کاهش مقدار شکر و غذاهای فراوری شده، میتواند به افزایش سلامتی کودکان کمک کند. این مقاله ادامه دارد..........

1) یافته های فشار ملایم در مقابل فشار آهسته بررسی شده است زیراکه فشار ملایم به منظور دستیابی به تاثیرات مثبت ماساژ ضروری می باشند و یافته ها برای انتقال به متخصصان درمان و مشتریان مهم می باشند.

2) یافته های ماساژ نوزاد زودرس بررسی شده است، زیرا که نوزادان زودرس نیاز به محرک های مکملی همانند ماساژ درمانی دارند تا رشد و پیشرفت بهینه داشته باشند و اهمیت بیان این موضوع به جامعه درمانی باعث می شود که به آن مبادرت ورزیده شود.

3) سندرم های درد، متداولترین شکایت های ارائه شده به متخصصان درمان جایگزین یا مکملی مانند متخصصان ماساژ درمانی می باشد، و به منظور جبران کار سنگین.

 4) توجه و دقت برای عملکرد شغلی و تحصیلی بهینه بسیار حیاتی می باشد.

5) افسردگی دارای تاثیرات منفی بر روی سیستم ایمنی بدن می باشد.

6) تقلیل کورتیزول از طریق ماساژ درمانی منجر به افزایش سلول های کشنده طبیعی و فعالیت سلول های کشنده طبیعی می شود. که به نوبه ی خود سلول های کشنده طبیعی، ویروس ها، باکتری ها و سلول های سرطانی را از دفع می کند و به این طریق کارکرد ایمنی را بهبود بخشیده و بیماری و ناخوشی را کاهش می دهد.

نوزاد های زودرس

اولین مطالعه ماساژ درمانی ما بر روی افزایش وزن نوزاد های زودرس تمرکز دارد. به همین جهت، ماساژ نوزادان زودرس به منظور بالا بردن افزایش وزن در مطالعات واحد های مراقبت ویژه نوزاد یک ماهه در بسیاری از بخش های جهان مورد توجه قرار گرفت . در بیشتر این مطالعات برنامه 15 دقیقه ای ما یعنی ماساژ با فشار ملایم به صورت دو بار در روز به مدت یک هفته مورد استفاده قرار گرفت. بعد از اینکه افزایش وزن نوزادان زودرس را به سبب ماساژ در مطالعاتمان ثبت کردیم، یافته هایی را ارائه کردیم که افزایش فعالیت ریوی معده ای و تحرک معده را نشان می دهد که می تواند به جذب موثرتر غذا و بهبود فزایش وزن منجر شود .
در مطالعه دیگری، سطح بالایی از انسولین و عامل رشد IGF-1 را هنگام مقایسه یک گروه از نوزادان زودرس که سه ماساژ 15 دقیقه ای را در مدت 5 روز دریافت کرده بودند و گروهی که مراقبت های معمول پرستاری را بدون ماساژ درمانی دریافت کرده بودند، مشاهده کردیم . گروه دریافت کننده ماساژ افزایش و بهبود خوبی در این موارد داشتند:

1) افزایش وزن؛ 2) سطح سرم انسولین؛ و 3) سطح سرم IGF-1 . افزایش وزن با سطح انسولین و IGF-1 در ارتباط می باشد. تحلیل روش بیان می کند که فعالیت ریوی معده ای به افزایش تحرک معده وابسته می باشد که به نوبه خود با افزایش وزن ارتباط دارد، و IGF-1 افزایش یافته نیز به افزایش وزن بیشتر مرتبط می باشد. فعالیت ریوی معده ای افزایش یافته در طول ماساژ موجب 49% واریانس در تحرک معده افزایش یافته می شود. و فعالیت ریوی معده ای افزایش یافته در طول ماساژ 62% واریانس در افزایش سطح انسولین را توجیه می کند. این یافته ها دو مسیر بالقوه را ارائه می کنند که از طریق آنها، ماساژ می تواند افزایش وزن را بهبود بخشد: 1) آزادسازی انسولین از طریق شاخه های شکمی واگوس؛ و 2) تحرک معده ی افزایش یافته به سبب شاخه شکمی واگوس.
دمای افزایش یافته مکانیزم اساسی بالقوه دیگری برای تاثیر ماساژ درمانی بر روی افزایش وزن می باشد، زیرا که دمای پایین با هزینه کردن انرژی مرتبط می باشد که این امر نیز منجر از دست دادن وزن می شود. دما در طفل های زودرس گروه های ماساژ درمانی و گروه تحت کنترل به طور تصادفی ارزیابی گردیده است. دما در نوزاد های زودرس که ماساژ دریافت می کنند، بیشتر افزایش پیدا کرده است، ولو اینکه دریچه محفظه در طول دوره های ماساژ درمانی 15 دقیقه ای باز شوند (که انتظار می رود دمای آنها را کاهش دهد). این امر احتمالاً حاصل از تاثیر تولید گرمای مالش پوست می باشد.
گروه دیگری، مصرف انرژی کاهش یافته را به عنوان مکانیزم پایه بالقوه در نوزاد های زودرس دریافت کننده ماساژ بررسی کرده است. این تیم از برنامه ماساژ درمانی مشابهی همانند آنچه که در مطالعات نوزاد های زودرس ما استفاده شده است، بهره برد. سنجش سوخت و ساز استفاده شده توسط آنها بوسیله کالری سنجی (گرما سنجی) بیان می کند که مصرف انرژی در نوزاد های زودرس بعد از یک دوره پنج روزه ماساژ درمانی نسبت به نوزاد های زودرس ماساژ نشده، بسیار پایین بوده است. این مصرف انرژی کاهش یافته، ممکن است که تا بخشی مسئول افزایش وزن بهبود یافته ی مرتبط یا ماساژ درمانی باشد.
فشار ملایم عامل حیاتی برای تاثیر افزایش وزن می باشد که این مورد در تحقیقات  ثبت شده است که در آن ما مستقیماً ماساژ با فشار ملایم (حرکت دادن پوست) را در مقابل ماساژ با فشار آهسته (تکان و ضربه های آرام) مقایسه کردیم. در آن مطالعه گروه دریافت کننده ماساژ با فشار ملایم نسبت به گروه دریافت کننده ماساژ با فشار آهسته وزن بیشتری را روزانه کسب کردند، و همانطور که پیشنهاد شده است، در طول مشاهده رفتار ناشی از ماساژ، آنها بسیار کمتر این موارد را نشان دادند: 1) خواب فعال؛ 2) هیجان؛ 3) گریه کردن؛ 4) حرکت؛ و 5) رفتار استرسی (سکسکه). آنها همچنین ضربان قلب پایین و فعالیت ریوی معده ای بالایی داشتند. تمام این تغییرات از خواب پریدن های کمتری را باعث می شود که می تواند عملکرد ایمنی بهبود یافته ی را توجیه کند که این عملکرد در نوزادان زودرس ماساژ داده شده در مطالعه ی بر روی عفونت های که به تاخیر افتاده اند، دیده شده اند. در آن مطالعه، مادران، صورت و اندام های نوزادان خود ماساژ می دادند، به این صورت که به طور آرامی اندام های تحتانی و فوقانی آنها را چهار بار در روز ورزش می دادند. احتمال حادث شدن عفونت تاخیری در گروه ماساژی که مدت کمتری را نیز در بیمارستان بودند به طور قابل ملاحضه ای کمتر بود که شاید به سبب احتمال اندک وقوع عفونت بوده است. مسیر بالقوه برای تاثیر ماساژ با فشار ملایم ممکن است فعالیت ریوی معده ای را افزایش دهد، کورتیزول را کاهش دهد، عملکرد ایمنی را بهبود بخشد و عفونت را کاهش دهد. سیتوکین های پیش التهابی متورم مانند IL-1، IL-6 و TNF-alpha نیز باید به سبب ارتباط آنها با عفونت و تقلیل بالقوه آنها از طریق ماساژ با فشار ملایم سنجش گردند.
چندین مطالعه مربوط به طفولیت، مزایای رشدی بسیار مهم را برای نوزادان زودرس ماساژ شده آشکار کرده اند . علی رغم تاثیرات مثبت ماساژ درمانی بر روی نوزادان زودرس، شیوع زایمان زودرس باید به طور مطلوبی کاهش یابد. نظر به اینکه رابطه نامتناسبی بین تولد نوزاد زودرس و مادرافسرده وجود دارد، اما در چندین مطالعه ماساژ به عنوان واسطه قبل از زایمان برای آن خانم ها مورد استفاده قرار گرفته است. در حداقل 4 مطالعه، ماساژ دادن خانم های حامله افسرده منجر به زایمان بهتر نوزاد گردیده است (یعنی کمتر زودرس بوده و کمتر دارای وزن تولد کمی بوده اند). این تاثیرات احتمالاً به سبب سطح کاهش یافته کورتیزول و نوراپی نفرین بوده است که این کاهش نیز به سبب مقاومت کمتر عروق داخل رحمی بوده است.
از آنجاییکه شریان های رحمی، اکسیژن و مواد غذایی را به جنین انتقال می دهند، انقباض شریان ممکن است منجر به زودرسی و وزن کمتر در زمان تولد گردد.
نوزاد کامل (به موقع زایمان شده) نیز از ماساژ سود می برند. به عنوان مثال، در یک مطالعه،

نوزاد کاملی که ماساژ ملایمی را بجای ماساژ آهسته از مادر خود دریافت کرده بود، وزن بیشتری را به دست آورد و در طول ماه اول زندگی رشد بهتری را داشت . در طول چندین ماه اول، نوزادی که ماساژ شده بود، زودرنجی، تندخویی و اختلال خواب کمتری را داشت که این موارد بیشتری شکایاتی هستند که به پزشکان کودک شده است .ترجمه  itrans.ir

ادامه در پست بعدی

متأسفانه تقاضا برای محیط کار مدرن، منجر به پوسچر ضعیف برای بسیاری از افراد شده است. چه ناشی از وضعیت نادرست مزمن و ایستای بدن در محل کار و حرکت محدود در محل کار باشد و چه حرکت تکراری ناشی از نیاز شغلی باشد، محیط کاری مدرن موجب پوسچر نامناسب برای میلیون‌ها نفر شده است که تأثیر منفی روی سلامتی آن‌ها گذاشته است.

در سیارک بخوانیم: کیفوز سینه 

این پوسچر نامناسب در حال افزایش است و با استفاده بیشتر از دستگاه‌هایی مثل دستگاه‌های هوشمند، در همه جنبه‌های زندگی در حال تشدید شدن است. علیرغم محدوده گسترده اطلاعات ارائه شده توسط این دستگاه‌های الکترونیکی، هنوز بینش اصلاحی به سمت بهبود سلامتی کاربر از طریق برنامه مؤثر بهبود شرایط از قبیل یاد دادن چیزهای جدید به کاربر در مورد خود آن‌ها و عادات جدید ارائه نشده است.
هر فرد دارای 4 تا 8 موقعیت است که بخش عمده‌ای از زمان کار خود را در آن‌ها سپری می‌کند. هر کدام فرصتی برای ایجاد بهینه‌ترین موقعیت برای عملکرد فیزیکی و ذهنی ارائه می‌کند. آن‌ها وضعیت‌های پوسچرال بهینه (OPP) هستند که به‌وسیله آناتومی فردی هر کس و کار خاص انجام شده توسط آن شخص (چه شغلی و چه سرگرمی) تعیین می‌شود. بیشتر افراد دارای حداقل 5 وضعیت فیزیکی هستند که 80% وقت خود را در آن‌ها سپری می‌کنند؛ مثل وارد کردن داده‌های کامپیوتری، رانندگی و راه رفتن. در نتیجه، اگر این وضعیت‌ها نادرست باشند، می‌توانند تأثیر منفی روی سلامت کلی و عملکرد ذهنی شخص داشته باشند. متأسفانه حتی وقتی که شخص در مورد OPP خود آگاهی دارد؛ به علت نبود بینش، درک و حس عضلانی عصبی از این‌که پوسچر مناسب چیست، تغییر رفتار پوسچرال برای فرد مشکل است. بنابراین، نیاز به آموزش، مناسب‌سازی و یادگیری یک فرد برای رفع عادت نامناسب به‌منظور حفظ OPP مختلف خود از طریق تمرین تدریجی، برنامه‌های آموزشی حرکتی قدرتی وجود دارد که منجر به بینش از سوی کاربر نسبت به سیستم عضلانی عصبی و عادات مناسب خود می‌شود.
در حال حاضر، افراد زیادی در مورد پوسچر بد بدن خود به‌وسیله نشانه‌های درد یا ناراحتی که از آن رنج می‌بردند، آگاه هستند. اما این افراد فاقد بینش لازم در مورد چگونگی اصلاح پوسچر خود هستند؛ زیرا آن‌ها OPP را نمی‌شناسند، نمی‌دانند که چگونه OPP خود را حفظ کنند و یا حتی وقتی که در OPP خود نیستند، از آن آگاه نیستند.
بنابراین، نیاز به وجود دستگاه، سیستم و روشی است که بتواند OPP فرد را تشخیص دهد، به فرد یاد دهد که OPP را حفظ کند و بر پوسچر فرد نظارت کند تا او را در زمان واقعی در پوسچر مناسب قرار دهد و زمانی که به‌خوبی به OPP خود را رعایت نمی‌کند، به او هشدار دهد. ترجیحاً، دستگاه، سیستم و روش جدید:

1- OPP فرد را شناسایی خواهد کرد؛

2- دارای بینش و سنجش بودن و خارج شدن از OPP خواهد بود؛

3- فرد را تشویق خواهد که به OPP خود رعایت کند؛ 4- رفتار پوسچرال فرد را نظارت خواهد کرد.

5- برنامه‌های مناسب‌سازی حرکات کششی و قدرتی را بر اساس رفتار پوسچر ثبت شده افراد، ارائه خواهد کرد.

شکل خلاصه سیستم بهبود پوسچر ممکن است شامل یک دستگاه سنسور، یک برنامه نرم افزار بهبود پوسچر که از یک سیستم رابط بهبود پوسچر تشکیل شده است و یک یا چند دستگاه هوشمند کاربر باشد. دستگاه سنسور ممکن است برای تماس فیزیکی با کاربر ساخته شده باشد. دستگاه سنسور به برنامه نرم‌افزاری بهبود پوسچر متصل است. دستگاه سنسور از یک یا چند سنسور تشکیل شده است که هنگامی که تماس فیزیکی با کاربر دارند، بر وضعیت فیزیکی کاربر و یک یا چند حرکت او نظارت می‌کند. برنامه نرم‌افزاری بهبود پوسچر ممکن است برای کار روی یک یا چند دستگاه هوشمند کاربر ساخته شود. رابط سیستم بهبود پوسچر می‌تواند روی یک یا چند دستگاه هوشمند برای کاربر نمایش داده شود. ممکن است برنامه نرم‌افزاری برای جمع‌آوری داده در مورد کاربر ساخته شده باشد. سیستم بهبود پوسچر بر تطابق کاربر با حداقل یک یا چند وضعیت بهینه پوسچرال نظارت می‌کند. سیستم بهبود پوسچر تطابق کاربران را روی رابط سیستم بهبود پوسچر نمایش می‌دهد. سیستم بهبود پوسچرال یک یا چند عدم تطابق را تشخیص و به کاربر هشدار می‌دهد؛ به شکلی که به کاربر یادآوری می‌شود که حداقل یک یا چند وضعیت بهینه پوسچرال را حفظ کند. این مقاله ادامه دارد..........(سیارک)

آیا تاکنون فکر کرده‌اید که درمان‌های جایگزین مانند ویتامین‌ها و مکمل‌ها می‌توانند به بهبود علائم اختلال ADHD کمک کنند؟
چیزهایی است که باید قبل از هر درمانی از آنها اطلاع داشته باشید.
برخی از درمان‌های جایگزین بی‌خطر و ارزان هستند و تهیه آنها آسان است ــ اما ممکن است جوابگو نباشند. و هیچ یک از این گزینه‌ها به معنای یک جایگزین ثابت شده برای درمان‌ اختلال ADHD نیستند.
همچنین ممکن است برخی از درمان‌های جایگزین بی‌خطر نباشند. برخی از آنها ممکن است به شکل خطرناکی با داروهای تجویزی ترکیب شوند. و هرگز فرض نکنید که ویتامین‌ها یا مکمل‌ها فقط بخاطر اینکه "طبیعی" هستند بی‌خطر هستند. اکثریت آنها نیازی به تایید سازمان غذا و دارو ایالات متحده (FDA) ندارند.
قبل از مصرف هر گونه درمان جایگزین حتما با پزشک خود مشورت کنید. در اینجا آنچه که در مورد برخی از مکمل‌های خاص می‌دانیم بیان می‌شود.
روی یا زینک برای بهبود علائم اختلال بیش فعالی یا ADHD
برخی از مطالعات نشان می‌دهد که سطح روی یا زینک در بدن کودکان مبتلا به ADHD می‌تواند بسیار پایین باشد. و برخی از دانشمندان معتقدند که کودکان مبتلا به اختلال ADHD اگر همراه با درمان سنتی ADHD از مکمل‌های روی استفاده کنند باعث بهبود علائم آنها خواهد شد.
مطالعات متعددی افت بیش‌فعالی و تکانشگری را با مصرف مکمل روی نشان‌ داده‌اند. همان پژوهش‌ها هیچ تغییری در بی‌توجهی که یکی از نشانه‌های کلیدی ADHD است گزارش نکرده‌اند. هر چند در تحقیقی که در سال 2005 در مجله داروهای کودکان و نوجوانان منتشر شد پیوندی میان سطح روی و بی‌توجهی والدین و معلم در کودکان نشان داده شد.
غذاهای سرشار از روی شامل صدف خوراکی و سایر غذاهای دریایی، گوشت قرمز، مرغ، محصولات لبنی، حبوبات، آجیل، غلات کامل و غلات غنی شده هستند.
شواهدی وجود دارد که روغن ماهی می‌تواند به بهبود علائم ADHD کمک کند. این روغن حاوی اسید‌های چرب امگا 3 است. برخی از یافته‌های تحقیقاتی نشان می‌دهد که مکمل‌های روغن ماهی می‌توانند مهارت‌های ذهنی کودکان بین 8 تا 12 سال که مبتلا به اختلالات ذهنی هستند را بهبود ببخشد. به عنوان مثال می‌تواند به بهبود توانایی کودک در سازماندهی فعالیت‌ها کمک کند.
FDA یک ترکیب امگا 3 قوی برای ADHD را تصویب کرده است. این ترکیب از نظر فنی یک دارو نیست. به عنوان یک "غذای پزشکی" در نظر گرفته می‌شود.
یک مکمل خاص از روغن ماهی و گل پامچال در یک مطالعه مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج بهبود بیش‌فعالی، بی‌توجهی، توانایی تفکر، و رفتار کلی در کودکان مبتلا به ADHD که بین 7 تا 12 سال داشتند را نشان داده است. ماهی‌هایی که سطح امگا 3 بالایی دارند عبارتند از ماهی آزاد، ماهی تن، شاه‌ماهی، ماهی خال‌مخالی، ماهی قزل‌آلا و ساردین.
مخمر گل راعی: هیچ کمکی به ADHD نمی‌کند
این مکمل گیاهی رایج می‌تواند مواد شیمیایی مغز را تحت تاثیر قرار دهد. از آن برای درمان افسردگی، اضطراب، و اختلالات خواب استفاده می‌شود.
اما تحقیقات استفاده از آن برای درمان ADHD را توصیه نمی‌کنند. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که مخمر گل راعی هیچ تاثیری بر علائم این اختلال ندارد.
سایر مکمل‌های طبیعی برای ADHD
شواهدی وجود دارد که برخی از مکمل‌های طبیعی خاص می‌توانند مفید باشند. ترکیبی از برگ جینکو و جینسینگ آمریکایی علائم اختلال ADHD در کودکان 3 تا 17 سال حاضر در یک تحقیق را بهبود بخشیده است. با این حال تحقیقات بیشتری برای تایید این یافته مورد نیاز است.
هورمون طبیعی ملاتونین نیز می‌تواند به کودکان مبتلا به اختلال که داروهای خاص ADHD مصرف می‌کنند کمک کند. تحقیقات نشان می‌دهند که این هورمون باعث بهبود مشکلات مربوط به خواب در این کودکان می‌شود. اما به نظر نمی‌رسد که ملاتونین علائم ADHD را بهبود ببخشد.
ثابت نشده است که مکمل‌های طبیعی مانند GABA و اینوزیتول به بهبود علائم کمک می‌کنند. همچنین کارشناسان هنوز نمی‌دانند که آیا این مکمل‌ها بی‌خطر هستند یا خیر.
برخی از مردم فکر می‌کنند که علائم ADHD بخاطر کمبود چیزی در رژیم غذایی رخ می‌دهد یا بدتر می‌شود. اما هنوز بحث در مورد اینکه آیا هیچ مکمل غذایی می‌تواند علائم ADHD را تحت تاثیر قرار دهد یا خیر ادامه دارد.
برخی از مطالعات نشان می‌دهد که کودکان مبتلا به ADHD احتمالا به اندازه کافی آهن ندارند. یک نظریه این است که مکمل‌های حاوی آهن ممکن ا ست به بهبود علائم این اختلال کمک کنند اما این موضوع هنوز ثابت نشده است.
قبل از دادن هر گونه مکمل به کودک حتما با پزشک مشورت کنید. به عنوان مثال مصرف زیاد آهن می‌تواند سمی و یا حتی کشنده باشد.
همچنین قبل از استفاده از مکمل‌های طبیعی با پزشک هماهنگ کنید. این شامل مگادوز ویتامین یا مواد معدنی می‌شود. این احتمال وجود دارد که ضرر آنها بیشتر از سودشان باشد و همچنین می‌توانند منجر به بروز مشکلاتی همراه با داروهای تجویزی شوند.

بیماری قلبی چیست؟

ترافیک و بیماری قلبی

میگرن و بیماری قلبی

ارتباط بچه ها و بیماری قلبی

کوتاه قد بودن و بیماری قلبی

تنهایی و بیماری قلبی

داروهای ADHD و بیماری قلبی

ساعات طولانی کار و بیماری قلبی

ارتباط بیماری لثه و بیماری قلبی

مشکلات دوران کودکی و بیماری قلبی

ارتباط آنفولانزا و بیماری قلبی

ارتباط خشم و بیماری قلبی