پزشکان  در مورد سه نشانه اولیه که نشان دهنده بیماری کلیه است صحبت کردند.نارسایی مزمن کلیه (CRF) نقض غیر قابل برگشت فیلتراسیون و عملکردهای دفع کلیه است. CRF سیر پیشروی دارد ، در مراحل اولیه با کسالت عمومی ظاهر می شود. 

1- یکی از اصلی ترین علائم فشار کلیه است. این یک شاخص فشار خون دیاستولیک است ، که در نتیجه نارسایی در سیستم کلیه ، مقدار آن از استاندارد خارج می شود. 

2- نشانه دوم مشکلات کلیوی خارش پوست  ، خشکی پوست و افتادگی پوست است که به دلیل وجود مقدار زیادی فسفر در بدن ظاهر می شود.

3- علامت سوم لرزش مداوم دست ها ، لرزش جزئی عضلات است. علائم غیر مستقیم خستگی و خواب آلودگی مداوم است.

CKD از آن جهت موذی است که تشخیص آن در مراحل اولیه تقریباً غیرممکن است. این یک روند طولانی و کند است ، اما با این حال کلیه ها به تدریج توانایی کار کامل خود را از دست می دهند.

همه نمی دانند که با نارسایی کلیوی ، کلسیم اضافی در خون تشکیل می شود که روی دیواره رگ ها قرار گرفته و آنها را باریک می کند. بنابراین ، در بیماران مبتلا به بیماری کلیوی ، مرگ و میر ناشی از اختلالات قلبی عروقی در سن 30-40 سالگی همان است که در افراد بدون بیماری کلیه در 60-80 سالگی وجود دارد.  

پیش از این گزارش شده بود که تشکیل سنگ کلیه را می توان با موادی که در مکمل های غذایی موجود است تحریک کرد. سه نوع اصلی از سنگ کلیه وجود دارد: فسفات ، اگزالات و اورات. ظاهر سنگها می تواند باعث تقویت سدیم گلوتامات شود. علاوه بر این ، عفونت های بیماری زا باعث تشکیل بلورهای نمک در ادرار می شوند.

سبزیجات سبز رنگ ، منابع بسیار غنی از ویتامین ها و املاح هستند ولی برخی از مردم علاقه ی زیادی به آنها ندارند. بنابر این توصیه می کنیم آب سبزی را به جای آن مصرف کنید. برای این منظور ، سبزیجات انتخابی را بشویید و در یک آبکش فلزی قرار دهیدو روی آن یک بشقاب بگذارید سپس یک وزنه سنگین روی بشقاب قرار دهید و آبکش را روی یک ظرف بزرگتر بگذارید. به این ترتیب پس از یک ساعت عصاره ی سبزی ها وارد طرف طیرین می شودو به عنوان بهترین نوشیدنی می توانید آن را مصرف نمایید. روش دیگر برای تهیه ی آب و عصاره سبزی ها آن است که سبزی های مورد علاقه را پس از شستشو در طرفی بریزید و مقداری آب به آن بیفزایید سپس به مدت 10 دقیقه آب پز کنیدواندکی نمک به آن بیفزایید آنگاه یک قاشق پایخوری مخمر یا عصاره ی گوشت پخته به آن اضافه کنید.اکنون شما یک سوپ رقیق بسیار مقوی دارید. به طور کلی برای طبخ این سوپ سبزی باید به ازای هر نیم کیلو سبزی ، یک لیوان پر آب اضافه کنیدو هنگام طبخ باید درب قابلمه بسته باشد توصیه می شود اسفناج و جعفری جزو سبزیجات باشد.

بیست و پنج نوشیدنی سم‌ زدا برای پاکسازی و کم کردن وزن

مصرف بیش از اندازه‌ی نوشیدنی‌های انرژی‌زا خطر ابتلا به هپاتیت را افزایش می‌دهد

سعی کنید هر شب پیش از خواب و هر روز صبح ناشتا یک لیوان آب بنوشید. بدیهی است که آب برای بدن بسیار ضروری است و موجب سهولت دفع مواد سمی و زائد از کلیه ها وتعریق می گردد.مصرف آب فراوان به ویژه برای کسانی که مبتلا به سنگ کلیه هستند بسیار مفید است.

نکته ی دیگر این که پس از طبخ سبزیجات برای غذاهای گوناگون ، آب آن را دور نریزید ، بلکه یک قاشق عصاره ی گوشت پخته به آن اضافه کنید و این سوپ رقیق و مقوی را در میانه روز یا عصز مصرف نمایید تا املاح و ویتامین ها ی ضروری بدن را تامین نماید.(سیارک) 

هر وقت که بیمار می شویم، فکر می کنیم این بد ترین بیماری دنیا است که ممکن است وجود داشته باشد. کسی که دندان درد می گیرد فکر می کند که بدتر از آن وجود ندارد، برای سردرد، زخم معده و ... هم به همین صورت است. اما می توان گفت در این میان سنگ کلیه یکی از بدترین و دردناک ترین بیماری ها است که آرامش زندگی شما را بر هم می زند.

سنگ کلیه همان گونه که از نام آن پیداست، سنگ هایی است که در مجاری کلیه تشکیل می شوند و با فشار آوردن به بافت ها و مسدود کردن این مجاری موجب درد و بیماری می شوند. اگر خوش شانس باشید این سنگ ها از مجاری ادراری دفع می شوند. اما همه این قدر شانس ندارند پس بهتر است یاد بگیریم، از سنگ کلیه جلوگیری کنیم.

این بیماری هم در اثر محیط و هم شاید بتوان گفت در اثر وراثت به وجود می آید. البته از نظر وراثت منظور این است که اگر در خانواده شما یا قبل از شما کسی به این بیماری دچار بوده است بیشتر احتمال دارد این بیماری را بگیرید، پس مواظب باشید. از نظر محیطی هم با موادی که وارد بدن می کنیم مانند: آب های آلوده به برخی مواد یا با وارد کردن موادی مانند اگزالات باعث ایجاد سنگ کلیه می شویم.

سنگ های کلیه مواد مرکب بلوری هستند که در درون مجاری ادراری وقتی تشکیل می شوند که کلسیم با کانی های مشخصی که در درون ادرار حضور دارند ترکیب می شود.

رایج ترین این مواد که با کلسیم ترکیب می شود و سنگ کلیه را به وجود می آورد اگزالات است. این ماده به طور طبیعی در مواد غذایی مشخصی مانند پوست گوجه فرنگی یافت می شود.

طبق گفته ی نشریه ی جهانی مجاری ادراری، سنگ های کلسیم اگزالات از رایج ترین شکل سنگ های کلیه هستند.

این سنگ ها ترکیب کلسیم با اگزالات هستند که در مجاری کلیه تشکیل می شوند. در ایالات متحده نزدیک به حدود 80 درصد از همه ی موارد سنگ کلیه مربوط به سنگ کلسیم اگزالات است. البته به این دلیل از ایالات متحده نام برده شده است که این تحقیقات در آن جا صورت گرفته است و شاید در کشور ما به گونه ای دیگر باشد.

جدول کلسیم مصرفی توصیه شده در روز بر اساس سن

میوه های غنی از کلسیم 17 مورد 

چه کسی در معرض خطر بیشتر برای گرفتن سنگ کلیه است؟

مردان بیشتر از زنان در معرض خطر هستند.

هر کسی که در خانواده ی خود قبلا سنگ کلیه داشته اند بیشتر در معرض خطر قرار می گیرد.

هر کسی که قبلا سنگ کلیه داشته است بیشتر احتمال دارد دوباره به سنگ کلیه دچار شود.

کسانی که چاق هستند و شاخص جرم بدن آن ها بیشتر از 30 باشد.

کسانی که بیماری التهاب روده مانند: بیماری کرون دارند.

بیماران دارای جراحی بای پس معده (پس از روند بای پس معده بدن کلسم کمتری را جذب می کند.)

در این جا  چگونگی جلوگیری از شکل گیری سنگ کلیه ی کلسیم اگزالات توضیح داده می شود:

در طول روز مایعات کافی بنوشید.

این کار مخصوصا در طول تابستان بسیار مهم است، زیرا به علت کم شدن آب بدن، سنگ های کلیه بیشتر تمایل به گسترش یافتن دارند.

وقتی که بدن آب کافی داشته باشد مواد زائد موجود در بدن را همراه با آب جمع می کند و به بدن اجازه می دهد تا به راحتی از طریق مجاری ادراری آن را دفع کند. همچنین نوشیدن مایعات کافی کمک می کند تا ادرار رقیق باشد که در این شرایط برای مواد موجود در ادرار خیلی سخت می شود تا با کلسیم ترکیب شوند و سنگ های مجاری ادراری را به وجود بیاورند.

فواید نوشیدن آب گرم 14 مورد 

من توصیه می کنم، بزرگسالان به ازای دو پوند (تقریبا 1 کیلوگرم) از جرم بدن خود در روز یک انس (تقریبا مساوی با 28 گرم که هر گرم تقریبا یک سی سی است.) مایعات مصرف کنند. برای مثال کسی که 140 پوند وزن دارد مثلا یک خانم در روز باید 70 اونس مایعات مصرف کند. با تبدیل کردن این اعداد به گرم و کیلو گرم در می یابیم، کسی که 70 کیلو گرم وزن دارد تقریبا باید 2 کیلوگرم در روز یا دو لیتر آب مصرف کند.

به یاد داشته باشید که همه ی مایعات مانند هم نیستند. قهوه، چای و نوشیدنی های شیرین و پر کالری مانند نوشابه، اگر در مصرف آن ها زیاده روی شود می توانند موجب کم شدن آب بدن شوند.

نوشیدنی های سودا مانند نوشابه، در شکل گیری کلسیم اگزالات سهیم هستند. پس بهتر است اگر این موضوع ما را نگران می کند، از خوردن آن ها خود داری کنیم.

عادت نمک خوردن خود را تغییر دهید:

مصرف نمک اضافی از طریق نمک دان در سر سفره، غذاهای فست فود یا آماده یا مصرف روزانه ی محصولات کنسرو شده یا گوشت های موجود در غذاهای آماده میزان کلسیم موجود در ادرار را افزایش می دهد که همین سبب می شود اگزالات با کلسیم اضافی در ادرار ترکیب شود و کلسیم اگزالات به وجود بیاید. بزرگسالان دارای فشار خون بالا، فشار خون پایین یا کسانی که سابقه ی سنگ کلیه داشته اند باید میزان مصرف سدیم خود در روز را به 1.500 میلی گرم در روز کاهش دهند.

خوردن غذاهای دارای اگزالات زیاد را محدود کنید:

غذاهایی مانند: اسفناج، ریواس، سیب زمینی شیرین، چغندر، شکلات، کلم پیچ و بادام زمینی سطح بالایی از اگزالات را دارند.

به علاوه مصرف پروتئین های حیوانی مانند: گوشت گاو، پنیر، تخم مرغ، گوشت خوک و گراز و ماهی اگر بیش از حد مصرف شوند امکان دارد در متبلور شدن اوریک اسید شرکت کنند که به علت محتویات پورین آن ها است. تا 30 درصد مصرف پروتئین حیوانی را کاهش دهید. من توصیه می کنم، دو بار در هر هفته برای جایگزینی برخی از پروتئین های حیوانی که اساسا مهم است بخورید، رژیم غذایی گیاهی توسط غذاهایی مانند: حبوبات، نخود فرنگی خشک و عدس و همه ی غذاهایی که گیاهی هستند و پروتئین زیاد و اگزالات کم دارند، بگیرید.

یک برنامه ی کنترلی برای شکر اضافی داشته باشید:

شکر های اضافی مخصوصا در صورتی که فروکتوز بالا داشته باشند مانند شربت دانه ها در متبلور شدن اوریک اسید مشارکت می کنند.

شکر های طبیعی که در میوه ها هستند برای مصرف روزانه کاملا سالم هستند.

انجمن قلب آمریکا به خانم ها پیشنهاد می کند، شکر مصرف شده را به کمتر از 6 قاشق چای خوری (24 گرم) در روز کاهش دهند. به مرد ها پیشنهاد می شود، شکر مصرفی را به کمتر از 9 قاشق چای خوری (36 گرم) در روز کاهش دهند.

علائمی که بدن با خوردن قند زیاد نشان می دهد 9 مورد 

از خوردن مکمل های ویتامین C خودداری کنید:

از خوردن مکمل های ویتامین C خودداری کنید مگر اینکه ارائه دهندگان مراقبت های پزشکی یا متخصصین تغذیه خلاف آن را به شما توصیه کرده باشند. مقدار اضافی ویتامین C (بیشتر از 500 میلی گرم در روز) ممکن است سبب ایجاد مقدار زیادی از اگزالات شود.

از آن جایی که ویتامین C می تواند به طور طبیعی از رژیم های غذایی به دست بیاید پس استفاده از اکثر مکمل ها ضروری نمی باشد.

از کلسیم نترسید:

رژیم حاوی کلسیم کم، در حقیقت خود یکی از عواملی است که ممکن است موجب افزایش خطر ابتلا به سنگ کلیه شود.

پس کلسیم دریافتی بدن خود را کاهش ندهید. به جای آن تلاش کنید تا در یک وعده غذاهای حاوی کلسیم و اگزالات را با هم بخورید یا بنوشید. با انجام این کار، کلسیم و اگزالات بیشتر احتمال دارد در معده و روده، قبل از این که به کلیه برسند و در آن جا با هم ترکیب شوند و قبل از این که کلیه کار خود را شروع کند، با هم ترکیب شوند و این کار احتمال تشکیل سنگ کلیه را کاهش می دهد.

تلاش برای کاهش وزن را در نظر داشته باشید:

مدیریت مشاوره (management  counseling). یک مرکز قوی برای افراد دارای اضافه وزن و چاقی مفرط وجود دارد که ارتباط بین این موارد و شیوع سنگ ها کلیه را بررسی می کند. متخصصان تغذیه ای که در جلوگیری از سنگ کلیه تخصص دارند می توانند به شما در طرح ریزی وعده های غذایی برای کاهش شیوع سنگ کلیه کمک کنند.

زمان ایده آل برای ورزش روزانه جهت چربی سوزی بیشتر

7 فعالیت روزانه که به کاهش وزن کمک می کند

در کشور ما هم با مراجعه به متخصصان تغذیه می توانید در زمینه ی کاهش وزن، برنامه های رژیمی مناسبی را دریافت کنید. البته اینکه آیا به این صورت، ارتباط آن با سایر بیماری ها بررسی می شود یا خیر از آن آگاه نیستم. امیدوارم این مقاله به افزایش سلامت شما کمک کند. 

موز، میوه ای است که طبیعت به عنوان شیرینی خود در اختیار انسان قرار داده است. به طور طبیعی، موز تا حدی شیرین است که هر چیز دیگری را که با آن ترکیب کنید، در نهایت خوراکی ای  به عنوان دسر خواهید داشت، البته دسری که علاوه بر طعم خوب، سالم است و ضرری متوجه سلامت فرد نمی کند.

تنوع موجود در استفاده از موز، ساده بودن حمل و صادرات آن (به نسبت بسیاری از میوه های دیگر)، قیمت نه چندان زیاد آن و در نهایت طعم بسیار خوب موز سبب می شود که تقریبا در تمامی فصول سال و در نقاط مختلف جهان افراد بسیار زیادی برای کاشت و برداشت این میوه زحمت بکشند. اطلاعات به دست رسیده از سازمان غذا و کشاورزی متعلق به سازمان ملل متحد حاکی از آن است که موز، در میان سایر میوه ها، از همه بیشتر به نقاط مختلف جهان صادر می شود.

اما آیا موز برای سلامت فرد مناسب است؟

با وجود تمامی محبوبیتی که موز در میان مردم دارد و درباره آن توضیحات کامل تری داده شد، بسیاری از مردم به واسطه میزان زیاد کربوهیدرات و شکری که به نسبت میوه های دیگر در موز وجود دارد، از خوردن آن امتناع می کنند. اما نکته ای وجود دارد که این افراد معمولا از آن غافل می شوند: در حقیقت بدن انسان به طور طبیعی به میزان مشخصی کربوهیدرات در طول روز احتیاج دارد و از آن به عنوان منبع تأمین انرژی خود بهره می گیرد و بر خلاف بیشتر خوراکی های غیر طبیعی که در آن ها از شکر فرآوری شده استفاده می شود، قند طبیعی موجود در موز حاوی ویتامین ها و مواد معدنی مفید برای سلامت فرد است. علاوه بر این، موز حاوی مقادیر زیادی فیبر نیز می باشد که نه تنها قند جذب شده توسط بدن را طی مدت زمان طولانی تری هضم می کند، بلکه فرد را برای مدتی طولانی تر سیر نگه می دارد. بنا به آن چه گفته شد، موز برای سلامت انسان مفید است. با سیارک همراه باشید تا شما را با ده خاصیت موز آشنا کنیم.

موز سرشار از پتاسیم است

بنا به اطلاعات به دست رسیده از سازمان سلامت جهانی، یک موز متوسط حاوی چهارصد و بیست میلی گرم پتاسیم است: یعنی معادل با دوازده درصد کل پتاسیمی که فرد در طول روز به آن نیاز پیدا خواهد کرد. به طور کلی، بدن انسان برای این که کارکرد معمول و طبیعی خود را داشته باشد، روزانه به میزان مشخصی پتاسیم احتیاج پیدا خواهد کرد. از جمله کارکردهای پتاسیم در بدن به این موارد می توان اشاره کرد: جلوگیری از افتادگی ماهیچه ها، بهبود کارکرد سیستم عصبی، انتقال مواد مغذی جذب شده از خوراکی ها به سلول های بدن (و نیز دفع مواد مضر و سمی از سلول ها)، تنظیم ضربان قلب و در نهایت متعادل کردن میزان سدیم موجود در بدن. بنا بر این، زمانی که پتاسیم کافی در طول روز به بدن فرد نرسد، فشار خون به طور قابل ملاحظه ای افزایش پیدا کرده و خطر ابتلا به سنگ کلیه نیز بیشتر می شود. علاوه بر این ممکن است چنین افرادی در طول روز احساس خستگی و آزردگی داشته باشند.

مصرف موز سبب تأمین آب مورد نیاز بدن می شود

با مشاهده این مورد نخستین سؤالی که به ذهن بسیاری از افراد می رسد این است که چگونه امکان دارد که یک خوراکی جامد سبب آب رسانی به بدن شود؟ در حقیقت پاسخ این سؤال به پتاسیمی باز می گردد که در موز موجود است و به متعادل کردن جریان مایعات در بدن انسان کمک می کند. علاوه بر این، زمانی که فعالیت بدنی دشواری انجام می دهید (فعالیتی که به تعریق منجر شود)، میزان زیادی از الکترولیت های موجود در بدن دفع می شوند (از جمله سدیم، مگنزیم، کلسیم و خود پتاسیم) و جذب پتاسیم توسط بدن این الکترولیت های از دست را نیز باز می گرداند. به همین خاطر است که سازمان بین المللی تغذیه و ورزش طی مقاله ای عنوان کرده بود که آن دسته از افرادی که ورزش های دشوار را طی برنامه مشخص زمانی و در بلند مدت انجام می دهند، بیش از سایرین به پتاسیم نیاز پیدا خواهند کرد تا کارکرد بدن شان به حالت طبیعی خود باز گردد.

سبب بهبود کارکرد روده می شود

یک موز متوسط حاوی سه گرم فیبر است (معادل با ده درصد فیبری که فرد در طول روز به آن نیاز پیدا می کند). علاوه بر این موز حاوی پروبیوتیک ها نیز می باشد: نوعی فیبر که قابلیت تخمیر شدن دارد و به باکتری مفید موجود در روده (که با نام پروبیوتیک هم شناخته می شود) این امکان را می دهد که فعالیت کند. این مسئله فواید بسیاری را متوجه سلامت فرد می کند، چرا که تحقیقات صورت گرفته توسط سازمان سلامت جهانی حاکی از آن است که این باکتری های کوچک می توانند ثمرات زیادی داشته باشند. از آن جمله اند: بهبود فعالیت های گوارشی در بدن، کاهش دوره لازم برای بهبود سرما خوردگی و حتی کاهش وزن.

موز یکی از بهترین خوراکی هایی است که می توان از آن پیش از انجام فعالیت های ورزشی برای تأمین انرژی استفاده کرد

در حقیقت بهترین خوراکی هایی که پیش از انجام فعالیت های ورزشی می توانید از آن ها بهره بگیرد، آن دسته از خوراکی هایی هستند که حاوی شکر طبیعی (یا کربوهیدرات) باشند، با این حال، جذب شان چندان دشوار نباشد. موز، خوراکی ای است که هر دو این خصوصیت ها را دارا است و علاوه بر آن، حمل و مصرف آن نیز کار ساده ای است و می توان آن را به همراه خود به باشگاه ورزشی برد. تحقیقات نشان می دهد موز حاوی ترکیبات به خصوصی است که تأثیر فعالیت های ورزشی را بهتر و بیشتر خواهد کرد. تمامی این موارد دست به دست هم داده و موز را بدل به خوارکی ای ایده آل برای انجام فعالیت های ورزشی می کنند.

علاوه بر این، در مرحله بازیابی یا ریکاوری پس از فعالیت های ورزشی نیز مفید است

نکته دیگر این که پس از انجام فعالیت های ورزشی نیز می توانید از ثمرات موز برای سلامت خود بهره بگیرید. تحقیقاتی در سال جاری در این خصوص صورت گرفته و نتایج حاکی از آن است که ترکیبات به خصوص و نیز گیامایه های (گیا مایه،به انگلیسی، phytochemical، ماده غیر مغذی و فعال زیستی که به‌طور طبیعی در گیاهان وجود دارد و در کاهش خطر ابتلا به سرطان و بیماری‌های قلبی  عروقی سودمند است) موجود در موز التهابات ناشی از ورزش کردن را به طور قابل ملاحظه ای کاهش می دهد. این التهابات بیش از هر چیز دیگری شامل درد های ماهیچه ای می شود که پس از انجام تمرین های دشوار مقاومتی فرد به آن ها دچار می شود.

سبب بهبود سلامت قلب می شود

در این مورد نیز باز همان پتاسیم موجود در موز است که به کمک سلامت قلب می آید و ثمرات آن را بیش از پیش می کند. تحقیقات حاکی از آن است که جذب میزان کافی پتاسیم در طول روز، به طور قابل ملاحظه ای فشار خون را کاهش داده و نیز خطر حملات قلبی را کاهش می دهد. این مسئله به این خاطر قابلیت عملی شدن پیدا می کند که پتاسیم جذب شده توسط بدن، سدیم اضافی موجود در جریان خون را از طریق ادرار دفع می کند؛ سدیمی که افزایش آن بیش از هر چیز دیگری برای سلامت قلب مضر خواهد بود و به همین خاطر است که اختلالات مرتبط با قلب با مصرف موز و جذب پتاسیم کاهش می یابد.

می توان از موز به جای شکر در برخی خوراکی ها بهره گرفت

یکی از مهمترین و بهترین دلایلی که موز را در میان افراد محبوب می کند، طعم شیرین و طبیعی آن و نیز نرم بودن اش است که آن را بدل به یکی از بهترین مواد اولیه ای می کند که در برخی از خوراکی ها می توان از آن بهره گرفت. البته، نکته ای که باید به خاطر داشته باشیم این است که به همین سادگی نمی توان هر دستور پختی که در آن از شکر استفاده شده است را، تغییر داده و به جای شکر از موز بهره بگیریم، با این حال، با کمی جستجو غذاها و خوراکی هایی خواهیم یافت که در آن ها از موز استفاده شده است.

از جمله منابع حاوی ویتامین ب 6 است

ویتامین ب 6، از جمله ویتامین هایی است که در علم تغذیه و نیز در میان مردم، توجه کمتری به نسبت سایرین به آن نشان داده می شود، با این حال، از جمله مهمترین ویتامین ها برای سلامت فرد است و این مسئله دلیلی دارد:  جذب میزان کافی ویتامین ب 6 در طول روز، برای شکل گرفتن مناسب مغز جنین در دوران بارداری اهمیت ویژه ای پیدا می کند و علاوه بر آن واکنش های آنزیم های فعال در سوخت و ساز بدن را متعادل می کند. تحقیقات نشان می دهد که بیشتر مردم ایالات متحده آمریکا، در طول روز میزان کافی ویتامین ب 6 را جذب می کنند، با این حال، ضرری ندارد اگر یک ماده خوراکی مفید دیگر هم به رژیم غذایی خود اضافه کنند.

سبب تنظیم اشتهای فرد می شود

هیچ میوه ای به تنهایی این قابلیت را ندارد که با کنار گذاشتن یک وعده غذایی کامل، بتوان به وسیله آن از احساس گرسنگی جلوگیری کرد. با این حال، مصرف یک موز در کنار سایر مواد خوراکی و به عنوان یک وعده کامل غذایی، تا حدود زیادی اشتهای فرد را در طول روز تنظیم کرده و از احساس گرسنگی جلوگیری می کند. تحقیقات نشان می دهد که بیش از هر چیز دیگری، فیبر موجود در موز است که سبب این مسئله می شود و تمایل افراد به جذب کالری بیشتر در طول روز را کاهش می دهد. البته تحقیقات بیشتری در این زمینه باید صورت بگیرد تا علت اصلی این ماجرا مشخص شود و تحقیقات در این باره هنوز در مراحل ابتدایی هستند، با این حال، تا کنون مشخص شده است که هر موز متوسط حاوی چیزی حدود صد واحد کالری است و نیز همان گونه که پیش تر از این عنوان شد، حاوی فیبر هم می باشد، به همین خاطر است که استفاده از موز در اسموتی ای که برای صبحانه تدارک دیده اید، و یا قرار دادن تکه های آن بر ساندویچ کره بادام زمینی توصیه می شود.

سبب سلامت کلیه های می شود

مصرف روزانه موز در رژیم غذایی، به احتمال زیاد شما را از مراجعه به پزشک بی نیاز خواهد کرد. تحقیقاتی در سال 2016 بر روی گروهی از زنان سوئدی انجام گرفت (نزدیک به شصت هزار نفر در این آزمایش حضور داشتند) و نتایج حاکی از آن بود که آن دسته از زنانی که در طول روز، و در رژیم غذایی شان، به طور معمول میزان قابل توجهی میوه و سبزیجات مصرف می کرده اند، بسیار کمتر از دیگران در معرض ابتلا به سرطان کلیه قرار می گرفتند.

تحقیقات تکمیلی ای که در این خصوص انجام گرفت حاکی از آن بود که در میان تمامی میوه و سبزیجاتی که توسط این افراد استفاده می شده است، موز به طور به خصوصی و به خاطر فنولیک های موجود در آن، بیش از هر میوه و یا سبزی دیگری بر این مسئله تأثیر گذار بوده است. علاوه بر این، تحقیقات نشان می داد که آنتی اکسیدان های موجود در موز نیست در این خصوص کمک رسان بوده اند.

تحقیقات دیگری نیز در همان سال انجام شد و این بار گروه بزرگتری از زنان برای آن انتخاب شدند (نزدیک به نود هزار نفر). نتایج این تحقیقات حاکی از آن بود که آن دسته از زنانی که در طول روز، حداقل میزان 4.099 میلی گرم پتاسیم مصرف می کرده اند، در مقایسه با سایرین (آن هایی که در طول روز 2.407 میلی گرم پتاسیم مصرف می کرده اند) تا چیزی حدود سی و پنج درصد کمتر از آن ها در معرض ابتلا به سنگ کلیه قرار داشته اند. زمانی که فرد پتاسیم کافی در طول روز را جذب می کند، به واسطه آن قادر خواهد بود میزان اضافی کلسیم موجود در بدن را دفع کند. در حقیقت کلسیم است که بیش از هر چیز دیگری به شکل گیری انواع سنگ کلیه کمک می کند.

سنگ کلیه

آیا ویتامین C می تواند باعث سنگ کلیه شود

آیا آنتی بیوتیک ها می توانند سنگ کلیه ایجاد کنند

منع مصرف زغال اخته