چه تفاوتی بین زیتون سبز و زیتون سیاه وجود دارد

 

به سختی می توان فردی را یافت که در زندگی خود حداقل یک بار طعم زیتون را نچشیده باشد. این "میهمان" از کشورهایی  مانند اسپانیا ، ایتالیا ، مراکش ، ترکیه و یونان قلب بسیاری از مردم جهان را به دست آورده است. در واقع ، از نظر طعم تند ، آنها نه از بار اول ، بلکه گاهی اوقات نه از بار دوم و نه همه. اما این میوه ها چیست ، همه نمی دانند. بسیاری از افراد سوالات زیادی دارند ، به عنوان مثال ، آیا زیتون محصول یک درختاست یا نه ، آیا آنها توت هستند یا میوه و به طور کلی ، آیا با یکدیگر متفاوت هستند.

 

آنچه ما زیتون می نامیم  ، همه میوه هایی هستند که روی یک درخت رشد می کنند. رنگ بسته به میزان رسیده بودن میوه ها و یا با استفاده از فناوری  فرآوری است. در همه کشورها ، بسته به رنگ ، "زیتون سبز" و "زیتون سیاه" (زیتون سبز و سیاه) نامیده می شود.

 

رنگ میوه زیتون با درجه رسیدگی و روش فرآوری متفاوت است / عکس

 

 

زیتون یک درخت همیشه سبز با طول عمر متوسط تا ​​چندین قرن است / عکس

 

درخت زیتون  در آب و هوای نیمه گرمسیری رشد می کند. درخت همیشه سبز  بسیار آهسته و در مدت زمان طولانی رشد می کند. طول عمر متوسط ​​آن چندین قرن است ، اما نمونه هایی وجود دارد که از 1000 تا 1500 سال قدمت دارند. به معنای صنعتی ، زیتون وقتی از سن کاشت به 20 سالگی (دقیق تر ، کمی بیشتر) می رسد ، میوه می دهد. بهره وری آنها با هر سال بعد افزایش می یابد. میوه ها تا پیری درخت رشد می کنند ، هرچند که هر ساله نیست.

 

درخت  زیتون اغلب در نزدیکی دریا کاشته می شود / عکس

 

درخت زیتون می تواند تا بیست متر ارتفاع داشته باشد. اما برای سهولت برداشت ، آنرا قطع می کنند. در نتیجه ، ارتفاع درختان صنعتی به ندرت بیش از ده تا پانزده متر است. برای اینکه زیتون زنده بماند ، رشد کند و شروع به باردهی کند ، به گرما ، آب و هوای خشک و آفتاب نیاز دارد. اما از نظر خاک ، کاملاً کم طلب است و در خاک شور بهتر رشد می کند ، بنابراین غالباً در کنار دریا کاشته می شود.

 

میوه های زیتون نه تنها به عنوان میان وعده مصرف می شوند ، بلکه به عنوان ماده اولیه تولید روغن زیتون سالم نیز مورد استفاده قرار می گیرند / عکس

 

میوه های زیتون حاوی بسیاری از مواد مفید برای بدن انسان هستند: آهن ، مس ، ویتامین های B ، K ، E ، فولیک و اسیدهای اولئیک ، سلنیوم ، فسفر ، منیزیم ، کلسیم ، سدیم ، روی. زیتون ماده اولیه تولید روغن زیتون است (تا 90 درصد میوه های برداشت شده استفاده می شود) و به عنوان میان وعده خورده می شود. در حال حاضر ، عملاً زیتون وحشی وجود ندارد. در مورد اینکه زیتون ، توت ، سبزیجات یا میوه است اختلاف نظر زیادی وجود دارد. در واقع ، آنها به یک ردیف جداگانه  تعلق دارند. بنابراین ، زیتون نه توت ، سبزیجات یا میوه  هستند.

 

زیتون سبز به صورت خام خورده نمی شود ، زیرا تلخی شدیدی دارد / عکس

 

زیتون سبز به دلیل تلخی بیش از حد خام خورده نمی شود. قبل از ارسال آنها برای فروش ، متخصصان لزوما میوه ها را با یک محلول قلیایی خاص آغشته می کنند ، که تلخی را از بین می برد. در نتیجه ، آنها طعم خوش خاص خود را پیدا می کنند. مواد تلخ فنولیک با رسیدن میوه ها روی درختان به غذاهای مختلف تبدیل می شوند. در نتیجه ، میوه های رسیده کاملاً خوراکی می شوند.

 

زیتون طبیعی می تواند هر سایه ای داشته باشد ، به جز سیاه ، دومی به طور مصنوعی به دست می آید / عکس

 

رنگ زیتون با بالغ شدن تیره می شود. سایه های زیتون می تواند متفاوت باشد: قرمز رو به سیاهی ، شاه بلوطی ، بنفش ، بنفش تیره اما سیاه نیست. این رنگ پس از برداشت میوه ها حاصل می شود. بنابراین ، رنگ سیاه خالص به طور مصنوعی بدست می آید.

 

هرچه زیتون ها بیشتر رسیده  شوند بدتر نگهداری می شوند و برای تولیدکنندگان بی فایده و ضرردارند / عکس

 

هرچه زیتون تیره باشد ، رسیده تر است ، به این معنی که نرم تر است. بر این اساس ، آنها بسیار بدتر از موارد نارس ذخیره می شوند. این برای تولید کنندگان ضرردارد. در نتیجه ، آنها به یک فناوری خاص رسیده اند.

 

برای فرآوری بیشتر ، میوه های سبز نارس برداشت می شوند / عکس

 

میوه های سبز را برای از بین بردن تلخی برای مدت زمان مشخصی در یک محلول قلیایی خاص نگهداری می کنند. پس از آن ، تحت اکسیژن قرار می گیرند و به لطف آن سیاه می شوند. سپس زیتون ها را شسته ، با نمک آماده پر کرده و E 579 (گلوکونات آهن) به آن اضافه می کنند. یک تثبیت کننده رنگ است. در غیر این صورت ، میوه ها به رنگ سبز خود برمی گردند.

 

کارشناسان می گویند که فرآوری صنعتی میوه های زیتون بی ضرر است ، اما بهتر است محصول سبز را که  در آب نمک نیست استفاده کنید / عکس