پماد تتراسایکلین

در این مقاله از ترکیب تتراسایکلین، دوز مصرفی تتراسایکلین ، عوارض جانبی تتراسیکلین، پماد تتراسایکلین یا کرم تتراسایکلین، قرص تتراسایکلین،کپسول تتراسایکلین و عوارض تتراسایکلین به کاربر اطلاعات لازم را می دهیم.

• تتراسایکلین چیست؟
• مواردمصرف تتراسایکلین
• موارد منع مصرف تتراسایکلین
• مصرف تتراسایکلین در دوران بارداری و شیردهی
• نحوه مصرف تتراسایکلین
• عوارض و موارد مصرف تتراسایکلین
• دستورالعمل های ویژه در استفاده تتراسایکلین
• شرایط و ضوابط نگهداری تتراسیکلین
• پماد تتراسایکلین چیست
• شکل و فرم انتشار پماد تتراسایکلین
• موارد منع مصرف پماد تتراسایکلین
• استفاده از پماد تتراسایکلین در دوران بارداری و شیردهی
• نحوه مصرف پماد تتراسایکلین
• مصرف بیش از حد پماد تتراسایکلین
• عوارض جانبی پماد تتراسایکلین
• شرایط و ضوابط نگهداری پماد تتراسایکلین

تتراسایکلین چیست؟

تتراسایکلین در قرص ها، کپسول ها و پماد ها برای کاربرد خوراکی و موضعی ساخته شده است. مولکول فعال داروی تتراسایکلین هیدروکلراید است.تتراسایکلین یک آنتی بیوتیک باکتریواستاتیک متعلق به گروه تتراسایکلین است.

با تشکیل یک مجتمع بین RNA حمل و نقل و ریبوزوم را که مانع سنتز پروتئین می شود را مهار می کند.این دارو در برابر عوامل بیماری زای گرم مثبت و گرم منفی مانند استافیلوکوک اورئوس، استرپتوکوک epidemicus، (استرپتوکوک)، استرپتوکوک پنومونیه (Diplococcus پنومونیه)، نایسریا گونوره، هموفیلوس آنفلوآنزا، هموفیلوس ducreyi، کلبسیلا پنومونیه، Francisella tularensis (پاستورلا tularensis) موثر ثابت کرده است ، Yersinia perestis (Pasteurella pestis)، اشرشیاکلی، Bacillus anthracis و Chlamydia trachomatis. عمل می کند.

مواردمصرف تتراسایکلین

تتراسایکلین برای بیماری های عفونی ناشی از میکرو فلور حساس: پنومونی، برونشیت، ذات الریه، تراکیت، امپیتما کولسیستیت، پیلونفریت، عفونت روده، سرفه، اندوکاردیت، آندومتریت، پروستاتیت، سیفلیس، گونوره بروسلوز، ریککتوزیس، عفونت های پاتولوژیک بافت نرم، استئومیلیت،  ملتحمه بلفاریت، لوزه ها، اوتیت، فارنژیت، اگزما، آکنه، جوش، تب مالت، سوزاک، فولیکولیت، تراخم استفاده می شود.

علاوه بر این دارو برای پیشگیری از عوارض عفونی بعد از عمل استفاده می شود.

موارد منع مصرف تتراسایکلین

منع مصرف تتراسایکلین در ارتباط با سرکوب میکرو فلور روده، شاخص پروترومبین را کاهش می دهد (نیاز به تنظیم دوز داروهای ضد انعقاد غیر مستقیم). کاهش اثربخشی آنتی بیوتیک های ضد باکتریایی که سنتز دیواره سلولی را نقض می کنند (پنی سیلین ها، سفالوسپورین ها).

آنتی اسیدها حاوی کلسیم، آلومینیوم و یا منیزیم، آماده سازی جذب آهن را کاهش می دهند.

غلظت آنزیم تریپسین و طول مدت گردش در خون را افزایش می دهد.

تتراسیکلین در بیمارانی که حساسیت به تری سیکلین هیدروکلراید و آنتی بیوتیک های مرتبط با آن مشخص شده است نشان داده نمی شود.

این دارو در درمان عفونت های قارچی استفاده نمی شود و برای باردار و شیرده تجویز نمی شود.

با توجه به احتیاط خاص باید به قرار دادن دارو در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی، بیمارانی که لکوپنی تشخیص داده شود و سابقه واکنش های آلرژیک داشته باشد منع مصرف دارد.

با توجه به این که سويه های مقاوم به تتراسایکلین به تازگی به طور گسترده ای توزیع شده اند، این دارو به ندرت استفاده می شود.

حساسیت، بارداری (سه ماهه سوم)، دوره شیردهی سن کودک (تا 8 سال)، نارسایی کبد، لکوپنی، زخم معده معده و دوازدهه

تتراسیکلین برای درمان کودکان زیر 8 سال استفاده نمی شود، زیرا استفاده از آن ممکن است منجر به تغییر رنگ برگشتی مینای دندان شود.

هنگام مصرف تتراسایکلین برای پیشگیری از هیپویتامینوز، بیماران باید ویتامین های گروه K و B را مصرف کنند.

در زمان درمان با تتراسایکلین، بیمار باید از مصرف فراورده های لبنی خودداری کند، زیرا از جذب آنتی بیوتیک جلوگیری می کند.

مصرف تتراسایکلین در دوران بارداری و شیردهی

استفاده در دوران بارداری و شیردهی با توجه به این واقعیت است که تتراسایکلین هیدروکلراید قادر به نفوذ در جفت و القاء مینای دندان هیپوپلازی مهار رشد استخوان در اسکلت جنین و تغییر برای یک مدت طولانی در رنگ دندان و باعث توسعه ارتشاح چربی کبد(جمع شدن و رسوب یکسری سلول های خاص در قسمتی از بدن)، استفاده از تتراسایکلین ها در درمان زنان در مرحله شیردهی و بارداری غیر ممکن است.

نحوه مصرف تتراسایکلین

تتراسایکلین خوراکی 250 و یا 500 میلی گرم هر 6 ساعت.

دارو برای 25 یا 50 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن هر 6 ساعت تجویز می شود.هنگام استفاده از پماد تتراسایکلین ، یک لایه نازک به پوست آسیب دیده استفاده 3 تا 5 بار در روز. در صورت لزوم، از پماد زیر باند نازک استفاده شود.

پماد تتراسایکلین برای جوش

پماد تتراسایکلین برای جوش نوع موضعی این دارو برای درمان عفونت های پوستی و جوش و آکنه مورد استفاده قرار می گیرد

عوارض و موارد مصرف تتراسایکلین

تهوع، استفراغ، درد شکم، بی اشتهایی عصبی، اختلالات مدفوع، خشکی دهان، التهاب زبان، التهاب مری، تغییر رنگ دندان ها و زبان، افزایش آنزیم های کبدی، سرگیجه، سردرد، کم خونی، واکنش های آلرژیک به نور .کاهش اشتها، تهوع، استفراغ، اسهال، تهوع، گلسيت، يوزاواگيت، گاستريت، زخم معده و دوازدهه، ديسفاژی، واکنش های آلرژیک (بثورات ماکولوپاپولار، فلاشینگ پوستی، آنژیوادما، واکنش آنافیلاکتوئید، لوپوس اريتماتوز)، کم خونی همولیتیک، ترومبوسیتوپنی، نوتروپنی، سوپرآفت (از جمله قارچی)، اختلال روده ای، هیپویتامینوز B، افزایش فعالیت های ترانس آمیناز های کبدی، پرفشاری کراتینینمی، استئوتمی، هیپربیلوروبینمی، زخم در ناحیه تناسلی و واژن، خارش واژن ، افزایش خونریزی پریود ، تاخیر پریود ، افزایش یا کاهش روزهای قاعدگی، تغییر رنگ ادرار ، کاهش ادرار ، تکرر ادرار ، سوزش در زمان دفع ادرار ، بد بو شدن ادرار 

دستورالعمل های ویژه در استفاده تتراسایکلین

با توجه به امکان توسعه حساسیت به نور، ضروری است تا زمان بودن در نور شدید را کاهش دهیم.

با استفاده طولانی مدت، نظارت دوره ای بر عملکرد کلیه ها، کبد، اندام های خون سازی ضروری است.

ممکن است تظاهرات سیفلیس را مسخره کرده و بنابراین با امکان عفونت مخلوط، شما نیاز به یک تحلیل ماهانه سرولوژیکی برای مدت 4 ماه دارید.

مصرف در دوره درآوردن دندان ها می تواند تغییرات غیر قابل برگشت در رنگ آنها ایجاد کند.

برای جلوگیری از هیپویتامینوز، شما باید ویتامین B و K، مخمر Brewer را تجویز کنید.

شرایط و ضوابط نگهداری تتراسیکلین

در یک مکان خنک، محافظت شده از نور و کودکان نگهداری می شود. مدت نگهداری دارو 3 سال.

پماد تتراسایکلین چیست

کلاس آنتی بیوتیک های تتراسایکلین دارای طیف گسترده ای از عمل است. آن ها در برابر فلور گرم مثبت موثر است.این حساس به عفونت های استافیلوکوک، از جمله کسانی که تولید پنسیلیناز، استرپتوکوک، پنوموکوک، ناشی از کلوستریدیا، لیستریا. در میان فلور گرم منفی، این دارو در برابر عفونت های Bordetella، enterobacteria، Klebsiell، Shigella فعال است.دارو نیز در برابر عفونت اسپيروکت، ريتکسيا، لپتوسپيروز، بيماری های تراخم، اورنيتوز موثر است.این دارو نسبت به Pseudomonas aeruginosa، پروتئوس، Seratio، باکتری مقاوم در برابر اسید، اکثر گونه های Bacteroides fragilis، عفونت های میکروبی غیر فعال است.

مکانیسم اصلی دارو، مهار سنتز پروتئین در ریبوزوم های سلول های انگلی است.

شکل و فرم انتشار پماد تتراسایکلین

شکل و فرم انتشارمواد اصلی اصلی: 1 گرم پماد شامل تتراسایکلین 0.01 گرم است.

اجزای تشکیل دهنده پماد تتراسایکلین: لانولین، روغن معدنی.

موجود در فرم پماد چشم در لوله های 3 یا 10 گرم.

دارو دارای کمپلکس های محلول با یون های کلسیم، آهن و دیگر فلزات می باشد و بنابراین نباید همزمان با شیر و لبنیات (با توجه به محتوای کلسیم)مصرف شود. دارو را با داروهای ضد آلزایمر حاوی آلومینیوم، کلسیم، نمک های منیزیم و با آماده سازی آهن مصرف نشود.

موارد سوء مصرف دارو توصیف نشده است. با این حال، عوارض جانبی بالقوه ممکن است.

در لوله های با وزن 3، 7 و 10 گرم تولید می شود. ماده فعال تتراسیکلین است.

پماد برای استفاده در عمل چشم پزشکی برای درمان ضایعات عفونی چشم، نیاز به درمان طولانی مدت، مانند تراخم و ضایعه عفونی قرنیه است.

موارد منع مصرف پماد تتراسایکلین

پماد دوتتراکسیکلین چشم برای حساسیت به عناصر آن، حساسیت به واکنش های آلرژیک و آسیب چشم های قارچی تجویز نمی شود.

توصیه می شود با احتیاط استفاده از پماد در درمان بیماران مبتلا به بیماری کلیوی و لکوپنی را درمان کنید.

پماد دوتتراسایکلین چشم در درمان زنان باردار و کودکان تا 8 سال استفاده نمی شود.

با توجه به این واقعیت که مقاومت سویه های فلور بیماریزا به تتراسایکلین اخیرا افزایش یافته است، و در هنگام استفاده از پماد، میزان بروز عوارض افزایش یافته است، دارو به ندرت تجویز می شود.

استفاده از پماد تتراسایکلین در دوران بارداری و شیردهی

پماد در درمان باردار و شیرده استفاده نمی شود، زیرا اثربخشی و ایمنی اجزای آن در طول این دوره ثابت نشده است.

نحوه مصرف پماد تتراسایکلین

هنگام استفاده از پماد در درمان بزرگسالان و کودکان، آن را در پلک پایین از 3 تا 5 بار در روز گذاشته می شود.مدت استفاده از دارو بستگی به شدت بیماری، حساسیت به آماده سازی میکروارگانیسم ها دارد و توسط پزشک تعیین می شود.

اگر هنگام استفاده از پماد برای چند روز هیچ تغییر مثبتی در طول بیماری مشاهده نگردید، آن را متوقف کنید تا تشخیص روشن شود.

دوره درمان بستگی به شدت بیماری تعیین شده توسط پزشک دارد: برای تراخم 12 ماه یا بیشتر (ترکیبی با داروهای سیستمیک مجاز است).

مصرف بیش از حد پماد تتراسایکلین

در صورت استفاده موضعی از پماد دیترتریکلین چشم، موارد سوء مصرف حاد ثبت نشده است.

عوارض جانبی پماد تتراسایکلین

هنگام استفاده از این ابزار در برخی از بیماران  hyperemia، قرمزی، خارش، تحریک و آسیب آلرژی به مخاط دیده می شود.

پس از استفاده از پماد، کاهش وضوح و بینایی کوتاه مدت ممکن است اتفاق بیفتد.

اگر در دوزهای توصیه شده استفاده شود، این دارو به خوبی قابل تحمل است.

به عنوان عوارض جانبی می توان مشاهده کرد:فشار خون بالا ،تورم،خارش در محل برنامه،بیماران حساسیت ممکن است واکنش های آلرژیک سیستمیک (angioedema، بثورات پوستی) ایجاد کنند.

لازم به ذکر است که استفاده موضعی از این دارو اغلب باعث حساسیت در بدن می شود.استفاده موضعی از این دارو می تواند باعث حساسیت به نور شود.

در این راستا توصیه می شود از نور شدید پرهیز کنید.

شرایط و ضوابط نگهداری پماد تتراسایکلین

پماد تتراسایکلین باید در یک مکان خنک نگهداری شود که برای کودکان قابل دسترس نیست. مدت نگهداری پماد 3 سال است.